Jump to content

Αν τα πάντα είναι Ένα, ποιά η διαφορά του μέσα από το έξω;


Recommended Posts

~~~

 

Σε άλλη συζήτηση, η nenya έθιξε ένα πολύ όμορφο αλλά και πολύ δύσκολο στο να απαντηθεί ερώτημα. Πιστεύω ότι αξίζει να συζητηθεί από όλους μας:

 

...αν ολα ειναι ενα, μεσα εξω εχει διαφορα?

 

 

Nenya, η ερωτηση σου είναι παρα πολύ καλη αλλα και πολύ δυσκολη για να απαντηθει. Δεν θα απαντησω αμεσα αλλα θα επανέρθω στο θέμα αργότερα μιας και με ενδιαφερει και μενα.

 

 

Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση και χαίρομαι που την έκανες διότι ίσως γίνει αφορμή για μια όμορφη συζήτηση.

Ναι, υπάρχει κάποια στοιχειώδης (παρακαλώ να τονιστεί το «στοιχειώδης») διαφορά του μέσα με το έξω, παρόλο που όλα είναι ένα.

Γενικά μιλώντας, το «έξω» έχει ανάγκη το «μέσα» αλλά το «μέσα» δεν έχει και τόσο ανάγκη το «έξω». Μάλιστα, όσο πιο «μέσα» πάμε, βλέπουμε ότι τόσο λιγότερη ανάγκη υπάρχει για το «έξω».

Παράδειγμα που ελπίζω να είναι αρκετά επεξηγηματικό: σκέψου το σώμα σου. Θεωρητικά, κάθε μέλος και όργανο που το αποτελεί, είναι μέρος του ιδίου ενός και συνθέτει το ίδιο ένα: εσένα. Κι όμως, το χέρι σου (το «έξω») είναι εσύ (το «μέσα») αλλά εσύ δεν είσαι το χέρι σου. Δηλαδή, εσύ μπορείς να υπάρξεις χωρίς το χέρι σου, αλλά το χέρι σου δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εσένα. Το χέρι σου έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη εσένα απ’ ότι εσύ το χέρι σου.

...Δεν ξέρω εάν υπήρξα σαφής... :ermm:

Ευχαρίστως να το συζητήσουμε περισσότερο πάντως.

 

 

Εγώ θα ήθελα από τη Νεφέλη να αναλύσει λίγο παραπάνω αυτό το μέσα έξω:

 

Γενικά μιλώντας, το «έξω» έχει ανάγκη το «μέσα» αλλά το «μέσα» δεν έχει και τόσο ανάγκη το «έξω». Μάλιστα, όσο πιο «μέσα» πάμε, βλέπουμε ότι τόσο λιγότερη ανάγκη υπάρχει για το «έξω».

Παράδειγμα που ελπίζω να είναι αρκετά επεξηγηματικό: σκέψου το σώμα σου. Θεωρητικά, κάθε μέλος και όργανο που το αποτελεί, είναι μέρος του ιδίου ενός και συνθέτει το ίδιο ένα: εσένα. Κι όμως, το χέρι σου (το «έξω») είναι εσύ (το «μέσα») αλλά εσύ δεν είσαι το χέρι σου. Δηλαδή, εσύ μπορείς να υπάρξεις χωρίς το χέρι σου, αλλά το χέρι σου δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εσένα. Το χέρι σου έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη εσένα απ’ ότι εσύ το χέρι σου.

 

Αν σκεφτώ ότι το χέρι μου έχει περισσότερο ανάγκη εμένα, παρά εγώ αυτό, τότε κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι μπορεί να αντιλαμβάνομαι το χέρι μου ως αντικείμενο. Δηλαδή ως κάτι που είναι ξεχωριστό από εμένα. Υπάρχω εγώ και υπάρχει και το σώμα μου.

Έχει αντιληφθεί ο καθένας, τι ακριβώς είναι το σώμα του και πώς σχετίζεται με τον "ίδιο";

Πιστεύετε ότι το σώμα σας περιορίζει την ύπαρξή σας;

Link to comment
Share on other sites

"...αν ολα ειναι ενα, μεσα εξω εχει διαφορα?"

Παρακολουθησα το προηγουμενο τοπικ, απ οπου προηλθε αυτη η φραση...

Φιλοσοφικα, δηλαδη οσων αφορα στο νοημα των "συζητησεων", νομιζω δεν εχει καμια διαφορα αν καποιος επικοινωνει με το "μεσα" ή το "εξω".

Πρακτικα , νομιζω κανεις πρεπει(θελει) να ξερει αν επικοινωνει με τον "εσωτερο εαυτο", με το υποσυνειδητο(μεσα) ή με καποια οντοτητα(εξω).

Φυσικα το μεσα και το εξω μπορουν να αποκτησουν πολυ βαθυτερο και διαφορετικο νοημα....

Για παραδειγμα, το μονο πραγματικα "μεσα" θα μπορουσε να θεωρηθει η ψυχη(αν υπαρχει κατι τετοιο) και τα υπολοιπα-υποσυνειδητο,ασυνειδητο, υπερσυνειδητο κλπ-

να θεωρηθουν κατι σαν "επικαλυψη" της ψυχης, σαν "εργαλεια" για προσωπικη αναπτυξη...

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύετε ότι το σώμα σας περιορίζει την ύπαρξή σας;

Πιστεύω ότι το σώμα ορίζει την ύπαρξη μας, ότι είναι η έκφραση της "ψυχής" μας στον υλικό κόσμο. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που ονομάζουμε ζωή, συμπεριλαμβάνοντας και το μυαλό στο σώμα - ίσως αν ξέραμε καλύτερα το πώς λειτουργεί να περιορίζαμε πολύ το εύρος των πραγμάτων που σήμερα βλέπουμε σαν υπερφυσικά.

 

 

...αν ολα ειναι ενα, μεσα εξω εχει διαφορα?

Στο θέμα που συζητούσαμε και προέκυψε το ερώτημα για την διαφορά του «έξω» και του το «μέσα», θεωρήσαμε σαν "μέσα" τα αποτελέσματα που σου δίνει το δικό σου μυαλό -υποσυνείδητα- για διάφορες σκέψεις που μας απασχολούν, και που πολλές φορές μας εκφράζονται με τέτοιο τρόπο που είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις αν είναι πραγματικά δικές σου. Οπότε, εδώ το "έξω" σημαίνει ότι αυτός που δημιούργησε αυτή την σκέψη δεν ήσουν εσύ. Και εφόσον έχουμε μάθει να κρίνουμε μια άποψη με βάση αυτόν που την εκφράζει, στην συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω πως ναι, έχει διαφορά.

Link to comment
Share on other sites

Αν σκεφτώ ότι το χέρι μου έχει περισσότερο ανάγκη εμένα, παρά εγώ αυτό, τότε κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι μπορεί να αντιλαμβάνομαι το χέρι μου ως αντικείμενο. Δηλαδή ως κάτι που είναι ξεχωριστό από εμένα. Υπάρχω εγώ και υπάρχει και το σώμα μου.

Σωστή παρατήρηση.

Το χέρι σου είναι ένα απαραίτητο «εργαλείο» σου για να μπορέσεις να αντιληφθείς τον Μικρόκοσμο. Σου είναι όμως παντελώς άχρηστο για να αντιληφθείς τον Μακρόκοσμο. Κατά κάποιο τρόπο, ναι, είναι αντικείμενο.

 

Πιστεύετε ότι το σώμα σας περιορίζει την ύπαρξή σας;

Όχι. Το σώμα μου ίσως περιορίζει την αντίληψή μου σε κάποια πράγματα, αλλά την διευρύνει σε άλλα.

Χωρίς το σώμα μου δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή μου η ύπαρξη. ΑΥΤΗ η ύπαρξη -η ανθρώπινη.

«Άνθρωπος» είναι μια ύπαρξη που αποτελείται από συγκεκριμένα «πράγματα», μεταξύ των οποίων και το σώμα του. Αλλάζοντας αυτή τη συγκεκριμένη σύνθεση «πραγμάτων», παύουμε πια να μιλάμε για «άνθρωπο» και μιλάμε για κάτι άλλο -για άλλη ύπαρξη.

Σημείωση: κάπου εδώ κολλάει πολύ ωραία και η ρήση του Λελού που έχω στην υπογραφή μου: «Κάθε άνθρωπος είναι ένα σημείο στο οποίο το Σύμπαν συνειδητοποιεί τον εαυτό του».

Μου άρεσε πάρα πολύ η διατύπωση του rippersoan:

Πιστεύω ότι το σώμα ορίζει την ύπαρξη μας, ότι είναι η έκφραση της "ψυχής" μας στον υλικό κόσμο. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που ονομάζουμε ζωή.

Πολύ καλό! :thumbsup:

 

 

 

Παρακολουθησα το προηγουμενο τοπικ, απ οπου προηλθε αυτη η φραση...

Ας μην γίνει σύνδεση με το προηγούμενο thread, διότι και θα μπλεχτούμε και θα περιοριστεί η συζήτηση σε επικοινωνία με το μέσα ή το έξω. :)

Link to comment
Share on other sites

Για το θέμα του σώματος: Σκεφτόμουν χθες, έστω ότι το σώμα είναι αντικείμενο για να καθορίζει την υλική μας ύπαρξη, τότε αυτό μπορεί να έχει αναπάντεχα αποτελέσματα. Στο μέλλον μπορεί το σώμα να το επιλέγουμε (σάμπως και τώρα δεν κάνουμε τέτοιες επιλογές, βλ. πλαστικές εγχειρίσεις, cyborg) ή δύναται να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς σώμα.

 

Αν θεωρήσουμε ότι το σώμα μας είμαστε εμείς, τότε πραγματικά με ενοχλεί αρκετά που σε μια άλλη διάσταση ένα μέρος του εγώ μου δεν "υπάρχει" ή δεν έχει νόημα. Ή μήπως έχει, αλλά αδυνατούμε να διανοηθούμε το ρόλο του;

Τι όρια θέτεται στον εαυτό σας στο μη-υλικό κόσμο; Μήπως το υλικό σώμα δεν είναι μόνο υλικό;

 

(Οι σκέψεις μου σε αυτό το θέμα είναι λίγο άστατες. Ελπίζω να βγάζω νόημα)

Link to comment
Share on other sites

Για το θέμα του σώματος: Σκεφτόμουν χθες, έστω ότι το σώμα είναι αντικείμενο για να καθορίζει την υλική μας ύπαρξη, τότε αυτό μπορεί να έχει αναπάντεχα αποτελέσματα. Στο μέλλον μπορεί το σώμα να το επιλέγουμε (σάμπως και τώρα δεν κάνουμε τέτοιες επιλογές, βλ. πλαστικές εγχειρίσεις, cyborg) ή δύναται να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς σώμα.

 

Η ψυχή συνδέεται με το ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα); Αν ναι τότε πώς εξηγούμε τη μεταφορά μνήμης από μεταμόσχευση κάποιου οργάνου; Τι συμβαίνει σ' αυτή την περίπτωση συνυπάρχει και η άλλη ψυχή; Η μόνο ένα μέρος της απλά αντιγράφεται;

 

 

Αν θεωρήσουμε ότι το σώμα μας είμαστε εμείς, τότε πραγματικά με ενοχλεί αρκετά που σε μια άλλη διάσταση ένα μέρος του εγώ μου δεν "υπάρχει" ή δεν έχει νόημα. Ή μήπως έχει, αλλά αδυνατούμε να διανοηθούμε το ρόλο του;

Τι όρια θέτεται στον εαυτό σας στο μη-υλικό κόσμο; Μήπως το υλικό σώμα δεν είναι μόνο υλικό;

 

Υπάρχει το αιθερικό/αστρικό σώμα που έχει φωτογραφηθεί με τη φωτογραφία Κίρλιαν. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να ενοχλείσαι...

 

 

(Οι σκέψεις μου σε αυτό το θέμα είναι λίγο άστατες. Ελπίζω να βγάζω νόημα)

 

Και οι δικές μου το ίδιο. Σε καταλαβαίνω και σε νιώθω απόλυτα...

smile.gif

Link to comment
Share on other sites

"...αν ολα ειναι ενα, μεσα εξω εχει διαφορα?"

Παρακολουθησα το προηγουμενο τοπικ, απ οπου προηλθε αυτη η φραση...

Φιλοσοφικα, δηλαδη οσων αφορα στο νοημα των "συζητησεων", νομιζω δεν εχει καμια διαφορα αν καποιος επικοινωνει με το "μεσα" ή το "εξω".

Πρακτικα , νομιζω κανεις πρεπει(θελει) να ξερει αν επικοινωνει με τον "εσωτερο εαυτο", με το υποσυνειδητο(μεσα) ή με καποια οντοτητα(εξω).

Φυσικα το μεσα και το εξω μπορουν να αποκτησουν πολυ βαθυτερο και διαφορετικο νοημα....

Για παραδειγμα, το μονο πραγματικα "μεσα" θα μπορουσε να θεωρηθει η ψυχη(αν υπαρχει κατι τετοιο) και τα υπολοιπα-υποσυνειδητο,ασυνειδητο, υπερσυνειδητο κλπ-

να θεωρηθουν κατι σαν "επικαλυψη" της ψυχης, σαν "εργαλεια" για προσωπικη αναπτυξη...

 

 

Συμφωνώ απόλυτα, αν το δούμε το θέμα με αυτή την οπτική...

Link to comment
Share on other sites

...ή δύναται να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς σώμα.

Όπως προείπα, κατά την γνώμη μου δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν άνθρωποι χωρίς υλικό σώμα. Είναι σα να λέγαμε «ελέφαντας χωρίς προβοσκίδα» ή «ταύρος χωρίς κέρατα» ή «ξιφίας χωρίς ‘ξίφος’»... Δεν γίνεται. Ένας ελέφαντας χωρίς προβοσκίδα, απλά δεν είναι ελέφαντας. Είναι κάτι άλλο. Ομοίως, το ον «άνθρωπος» πάει «πακέτο» με κάποια πράγματα. Εάν λείψει κάτι από αυτά τα πράγματα ή προστεθούν άλλα, τότε απλά μιλάμε για μια διαφορετική ύπαρξη/ον.

 

 

 

Τι όρια θέτεται στον εαυτό σας στο μη-υλικό κόσμο; Μήπως το υλικό σώμα δεν είναι μόνο υλικό;

Η ψυχή συνδέεται με το ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα);

Πωπω... σε αυτό το θέμα έχουν αρχίσει να πέφτουνε βροχή οι δύσκολες ερωτήσεις!... :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

~~~

 

Σε άλλη συζήτηση, η nenya έθιξε ένα πολύ όμορφο αλλά και πολύ δύσκολο στο να απαντηθεί ερώτημα. Πιστεύω ότι αξίζει να συζητηθεί από όλους μας:

Αν όλα είναι ένα τι σημασία έχει να το συζητήσουμε; Μπορούμε να μιλήσουμε για τον καιρό ή τα λαχανικά του μανάβη και στην ουσία να συζητάμε για το μέσα και το έξω.

 

Πόσο ένα μπορεί να είναι όλα αν μπορούμε να προσδιόρίζουμε (άρα να διαφοροποιούμε το μέσα από το έξω;)

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

Η ψυχή συνδέεται με το ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα); Αν ναι τότε πώς εξηγούμε τη μεταφορά μνήμης από μεταμόσχευση κάποιου οργάνου; Τι συμβαίνει σ' αυτή την περίπτωση συνυπάρχει και η άλλη ψυχή; Η μόνο ένα μέρος της απλά αντιγράφεται;

 

Αυτό είναι λίγο δύσκολο να απαντηθεί, δεδομένου ότι καλά καλά δεν ξέρουμε με σιγουριά ΤΙ είναι ψυχή...

Link to comment
Share on other sites

προσωπικα η μονη απαντηση που μου ερχεται ειναι το δερμα..

 

το δερμα λοιπον οπως ξερουμε χωριζει το μεσα απο το εξω αλλα οχι με τοσο απολυτο τροπο.

αν βαλουμε το χερι μας ας πουμε το νερο δεν θα διαλυθει το αιμα γτ υπαρχει το δερμα που κραταει το "μεσα" μεσα...

ωστοσο ιδρωνουμε! το δερμα μας επιτρεπει καποια απο τα μεσα να βγαινουν εξω, οποτε αυτο κρινεται απαραιτητο.

 

τι θελω να πω με αυτο?

Ολα ειναι θεμα οριων κ υπαρχει μια πολυυυυυ μεγαλη γκριζα περιοχη....

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι λίγο δύσκολο να απαντηθεί, δεδομένου ότι καλά καλά δεν ξέρουμε με σιγουριά ΤΙ είναι ψυχή...

 

Ή αν υπάρχει "ψυχή" που επιβιώνει του σώματος. Οι επιθανάτιες εμπειρίες, για παράδειγμα, αποδίδονται στις τελυταίες αντιδράσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Κ.Ν.Σ.) πριν τον θάνατο.

Edited by Minerva
Link to comment
Share on other sites

"Αν τα πάντα είναι Ένα, ποιά η διαφορά του μέσα από το έξω;"

 

 

Για να θεσουμε καλυτερα το ερωτημα θα μπορουσαμε να πουμε πως υπαρχουν καποια πραγματα που τα αισθανομαστε εντος μας και υπαρχουν καποια αλλα που αντιλαμβανομαστε ότι είναι εξω από εμας.

Το θεμα είναι κατά ποσο ειμαστε σιγουροι σχετικα με τη πηγη τους.

 

Η διαφορα του μεσα απ’το εξω εχει να κανει με το ποσο πραγματικα πιστευουμε, νιωθουμε και βιωνουμε ότι οντως τα Παντα είναι Ενα.

 

Παραδειγμα:

Ακουγεται πολύ ομορφο να λεμε «τα Παντα είναι ένα», «Ολοι ειμαστε Ενα» κ.λ.π, αν όμως καποιος @ουστης πειραξει το αμαξι μας θα τον φαμε λαχανο.

Γιατι? Γιατι εχουμε ορισει δικο μου και δικο σου.

Γιατι? Γιατι εχουμε εγωισμο.

Γιατι? Γιατι τελικα δεν πολυπιστευουμε και δεν πολυκαταλαβαινουμε τι σημαινει ότι τα Παντα είναι Ένα.

 

 

..

Link to comment
Share on other sites

Τα ορια αναμεσα στο "εγω" και στον υπολοιπο κοσμο προσδιοριζονται

κυριως απο το σωμα μας. Σε δευτερη προσεγγιση, τα ορια προσδιοριζονται

απο τη νοοτροπια μας.

Και πως καταληγουμε στο οτι το σωμα μας (και οτι αυτο συμπεριλαμβανει

πχ σκεψη,συναισθημα) ειναι το "εγω" και οτι αυτο και μονο αυτο αποτελει

το "εγω";;;;

 

Ισως επειδη πανω στο σωμα μας ειναι που εχουμε ελεγχο... Το σωμα μας

ειναι το "οχημα" μεσα στο οποιο κινουμαστε στο χωρο.

 

Επισης η απαντηση βρισκεται στις αισθησεις μας. Εχουμε 5 βασικες αισθησεις

συν καμια 20αρια λιγοτερο γνωστες(οπως η αισθηση ισορροπιας) οι οποιες εχουν

αποδεκτη τη συνειδηση μας.

Τα ερεθισματα βρισκονται εξω απο το σωμα μας ή μεσα στο σωμα μας(πχ αν το

στομαχι ειναι γεματο) αλλα τα αισθητηρια οργανα βρισκονται στο σωμα μας.

Η "αισθηση"(πχ πονος) δημιουργειται στο σωμα μας. Δεν μπορουμε να αισθανθουμε

πχ την καρεκλα ή το τραπεζι και ουτε καποιον αλλο ανθρωπο.

 

Επομενως λογικα το σωμα μας ανηκει στο "εγω" -γιατι αυτο αντιλαμβανομαστε

αμμεσα- ενω οτι ειναι περα απ αυτο ανηκει στον υπολοιπο κοσμο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει το αιθερικό/αστρικό σώμα που έχει φωτογραφηθεί με τη φωτογραφία Κίρλιαν. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να ενοχλείσαι...

 

Για εμένα αυτό δεν είναι αρκετό. Δε νομίζω ότι οι αισθήσεις του σώματος στον "πραγματικό" κόσμο συμπίπτουν με αυτές στο μη-υλικό κόσμο. Άρα νιώθω ότι κάτι μένει πίσω. Δηλαδή, ότι δεν είμαι "ολόκληρος/η" σε κανέναν από τους κόσμους.

Και τι σημαίνει "ολόκληρος" (ίσως για κάποιο άλλο θέμα :whistling:);

 

Όπως προείπα, κατά την γνώμη μου δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν άνθρωποι χωρίς υλικό σώμα. Είναι σα να λέγαμε «ελέφαντας χωρίς προβοσκίδα» ή «ταύρος χωρίς κέρατα» ή «ξιφίας χωρίς ‘ξίφος’»... Δεν γίνεται. Ένας ελέφαντας χωρίς προβοσκίδα, απλά δεν είναι ελέφαντας. Είναι κάτι άλλο. Ομοίως, το ον «άνθρωπος» πάει «πακέτο» με κάποια πράγματα. Εάν λείψει κάτι από αυτά τα πράγματα ή προστεθούν άλλα, τότε απλά μιλάμε για μια διαφορετική ύπαρξη/ον.

 

Ναι, και συμφωνώ εν μέρει. Αλλά τι γίνεται με τους ανθρώπους που "τους λείπουν" μέρη; Και ανθρώπους που αντικαθιστούν μέρη με τεχνητά; Υπάρχει κάποιο όριο στο τι θεωρούμε άνθρωπο; Και αν ναι, πώς μπορούμε να το ορίσουμε με ασφάλεια;

 

 

Τα ορια αναμεσα στο "εγω" και στον υπολοιπο κοσμο προσδιοριζονται

κυριως απο το σωμα μας. Σε δευτερη προσεγγιση, τα ορια προσδιοριζονται

απο τη νοοτροπια μας.

Και πως καταληγουμε στο οτι το σωμα μας (και οτι αυτο συμπεριλαμβανει

πχ σκεψη,συναισθημα) ειναι το "εγω" και οτι αυτο και μονο αυτο αποτελει

το "εγω";;;;

 

Ισως επειδη πανω στο σωμα μας ειναι που εχουμε ελεγχο... Το σωμα μας

ειναι το "οχημα" μεσα στο οποιο κινουμαστε στο χωρο.

 

Επισης η απαντηση βρισκεται στις αισθησεις μας. Εχουμε 5 βασικες αισθησεις

συν καμια 20αρια λιγοτερο γνωστες(οπως η αισθηση ισορροπιας) οι οποιες εχουν

αποδεκτη τη συνειδηση μας.

Τα ερεθισματα βρισκονται εξω απο το σωμα μας ή μεσα στο σωμα μας(πχ αν το

στομαχι ειναι γεματο) αλλα τα αισθητηρια οργανα βρισκονται στο σωμα μας.

Η "αισθηση"(πχ πονος) δημιουργειται στο σωμα μας. Δεν μπορουμε να αισθανθουμε

πχ την καρεκλα ή το τραπεζι και ουτε καποιον αλλο ανθρωπο.

 

Επομενως λογικα το σωμα μας ανηκει στο "εγω" -γιατι αυτο αντιλαμβανομαστε

αμμεσα- ενω οτι ειναι περα απ αυτο ανηκει στον υπολοιπο κοσμο.

 

 

Κι όμως τα όρια που βάζεις δεν τα αντιλαμβάνομαι με σαφήνεια. Δηλαδή λες ότι ό,τι περικλείεται στο δέρμα μου και ό,τι αντιλαμβάνεται το σώμα μου με τις όποιες αισθήσεις ανήκει στο "εγώ" και τα υπόλοιπα έξω από αυτό;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...