Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι πιστεύουμε ή μας επηρεάζει και κάτι άλλο?

[Assasinos]

Πιστευω πως ειναι κατι που ολους λιγο πολυ ορισμενες φορες εχει απασχολησει!Σε ολους πιστευω οτι εχει συμβει ορισμενες φορες....να θελει να πει η να κανει κατι,αλλα κατι σαν ανοτερα δυναμη τον/την οδηγει να κανει ή το αντιθετο η κατι αλλο!Το προφανες ειναι οτι σε σταματαει η λογικη ή το συναισθημα ή ακομη και ο φοβος.Ομως ειναι μονο αυτο?Οταν ομως κανουμε κατι περα απο την λογικη και το συναισθημα και ο φοβος δεν ειναι εκει για να μας σταματησει...μπορουμε να πουμε οτι οφειλεται στην περιεργεια μονο ή και σε κατι αλλο?

 

Υ.Σ: Ζητω συγγνωμη για τυχον υπαρξη ορθογραφικων λαθων!

[Δανάη]

Πιστευω πως ειναι κατι που ολους λιγο πολυ ορισμενες φορες εχει απασχολησει!Σε ολους πιστευω οτι εχει συμβει ορισμενες φορες....να θελει να πει η να κανει κατι,αλλα κατι σαν ανοτερα δυναμη τον/την οδηγει να κανει ή το αντιθετο η κατι αλλο!Το προφανες ειναι οτι σε σταματαει η λογικη ή το συναισθημα ή ακομη και ο φοβος.Ομως ειναι μονο αυτο?Οταν ομως κανουμε κατι περα απο την λογικη και το συναισθημα και ο φοβος δεν ειναι εκει για να μας σταματησει...μπορουμε να πουμε οτι οφειλεται στην περιεργεια μονο ή και σε κατι αλλο?

 

Υ.Σ: Ζητω συγγνωμη για τυχον υπαρξη ορθογραφικων λαθων!

 

Προσπαθώ να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη στιγμή που να μου έχει συμβεί αυτό, αλλά αδυνατώ προς το παρόν. Δεν το αποκλείω όμως, για να μην παρεξηγηθώ.

 

Εξαρτάται νομίζω και για τι τύπου απόφαση μιλάμε. Αλλά έστω ότι είναι μια απόφαση για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του.

Για εμένα, που τις μεγάλες αλλαγές τις σκέφτομαι κανα χρόνο, θα ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά αν την τελευταία στιγμή, άλλαζα ριζικά τη γνώμη μου ή την απόφασή μου για κάτι, τότε λογικά θα βασιζόμουν στο ένστικτό μου.

 

Αλλά δυσκολεύομαι λίγο να καταλάβω τι υπονοείς. Το "κάτι άλλο" το θέτεις έξω από τα όριά σου; Ότι δηλαδή μπορεί να σε βοηθάει και κάποιος άλλος; Γιατί όχι.

(Αν και προσωπικά θα ήθελα να το ξέρω όταν γίνεται κάτι τέτοιο...)

[Assasinos]

Προσπαθώ να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη στιγμή που να μου έχει συμβεί αυτό, αλλά αδυνατώ προς το παρόν. Δεν το αποκλείω όμως, για να μην παρεξηγηθώ.

 

Εξαρτάται νομίζω και για τι τύπου απόφαση μιλάμε. Αλλά έστω ότι είναι μια απόφαση για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του.

Για εμένα, που τις μεγάλες αλλαγές τις σκέφτομαι κανα χρόνο, θα ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά αν την τελευταία στιγμή, άλλαζα ριζικά τη γνώμη μου ή την απόφασή μου για κάτι, τότε λογικά θα βασιζόμουν στο ένστικτό μου.

 

Αλλά δυσκολεύομαι λίγο να καταλάβω τι υπονοείς. Το "κάτι άλλο" το θέτεις έξω από τα όριά σου; Ότι δηλαδή μπορεί να σε βοηθάει και κάποιος άλλος; Γιατί όχι.

(Αν και προσωπικά θα ήθελα να το ξέρω όταν γίνεται κάτι τέτοιο...)

 

 

Συνηθως για ποιο μικρα πραγματα που δεν δινουμε πολη σημασια.Γενικα αυτο που εννοω ειναι οτι ειναι σαν κατι να με σπρωχνει,δηλαδη οχι οτι δεν εχω τον ελεγχο αλλα οτι με επηρεαζει εκεινη την στιγμη σαν μια δευτερη γνωμη.Ας πουμε οτι θες να μιλησεις σε καποιν που σε ενοχλουν ορισμενα πραγματα για να τα διορθωση....εχεις αποφασησει πως και τι θα πεις και πρωτου ξεκηνισει η κουβεντα ειναι ολα ενταξει.

 

Το ατομο απεναντι σου συμπεριφερεται φυσιολογικα και απλος συνεχιζει την κουβεντα παραθετοντας τις αποψεις του,οι οποιες δεν σε βρησκουν αντιθετο,παρολλα αυτα αποφασιζεις μεσα σε δευτερολεπτα,εχοντας κανει ενα μινι σουμβιλιο με τον ευατο σου,να χασεις τον ελεγχο και η κουβεντα να γινεται σε πολυ εντονο τονο χωρις ομως να υπαρχει ουσιαστικος λογος.

Το ιδιο και στην αναποδη περιπτωση δλδ εχεις πει οτι θα τα χωσεις στον αλλον και ξαφνικα πιανεις τον ευατο να μην το κανει αλλα να ειναι τα παντα σε ηρεμους τονους.

 

Σε αισθηματικα...ενδιαφερεσαι για καποια κοπελα και εχεις αποφασησει οτι δεν θες να της το διξεις!Ομως κατι συμβαινει και πιανεις τον ευατο σου να λεει και να κανει βλακειες ανεξελενκτα να μην μπορεις να το σταματησεις,σαν καποιος που βλεπει τηλεωρασει!Το ερωτημα μου ειναι αν ειμαστε εμεις η και κατι αλλο που μας επιρεαζει!

 

Συγγνωμη αν τα παραδειγματα δεν ειναι και τοσο καλα!:yucky:

[Dalia]

Δυστυχώς σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δυστυχώς, γιατί αυτό κυρίως μου συμβαίνει όταν δε θέλω να γίνει κάτι και γίνεται το αντίθετο. π.χ λέω από μέσα μου οτι πρέπει να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να είμαι ήρεμη αλλά δευτερόλεπτα αργότερα σαμποτάρω η ίδια τον εαυτό μου και ξεσπάω. Έχει να κάνει με τον αυτοέλεγχο που έχουμε και το πόσο έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας. Το να είμαστε παρατηρητές του εαυτού μας και να ελέγχουμε μέσω της παρατήρησης τη συμπεριφορά μας, να αλλάζουμε προς το καλύτερο, να αιφνιδιάζουμε τον εαυτό με όμορφο τρόπο είναι πολύ δύσκολο.

 

Το δυσκολότερο μάθημα όλων για την αυτοβελτίωση μας είναι να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να μην είναι τόσο ο εαυτός μας. Να κάνουμε κάτι που να μην είναι η συνηθισμένη μας αντίδραση. Να πράξουμε διαφορετικά, να αντιδράσουμε με άλλο τρόπο από ό,τι κάνουμε συνήθως.

[Devaraja]

Υπαρχουν πολλες περιπτωσεις νευρωσεων που εχουν ακριβως αυτο το συμπτωμα, δηλαδη το να "σου βγαινει"

ακριβως το αντιθετο απ αυτο που θελεις να κανεις. Συνηθως αυτο προκαλειται οταν εχεις αποφασισει συνειδητα

να κανεις κατι αλλα το υποσυνειδητο "αντιδρα" και σε σπρωχνει προς την αντιθετη κατευθυνση.

 

Ουσιαστικα οι περισσοτερες νευρωσεις προκαλουνται λογω αγχους και εχουν σαν χαρακτιριστικο ενα "αντιδραστικο"

υποσυνειδιτο.

 

 

 

 

 

[Assasinos]

Επομενως αποριπτουμε το να μας οδηγει η να μας σπρωχνει και κατι αλλο σε καποια αποφαση και καταληγουμε στο οτι ολα ειναι σε εμας...Πως ομως καταφερνουμε να δαμασουμε και να γνωρισουμε ακομη καλυτερα τον ευατο μας!?

Και μια διευκρινηση...τ υποσυνειδητο στην ουσια ειναι το αλλο μου εγω?Και αν ναι οταν,υποθετικα,καταφερουμε να ελενχουμε τον ευατο μας ελεγχουμε και το υποσυνειδητο μας?

Και τελος γιατι το υποσυνειδητο μας να ξεσπαει?Αυτο σημαινει οτι εχουμε πιεσει τον ευατο μας πανω στο συγκεκριμενο θεμα ή οτι δεν εχουμε καλη επικοινωνια?