Jump to content

Μια υπενθύμιση


Recommended Posts

Πριν από περίπου 5 χρόνια, είχα παραθέσει ένα απόσπασμα από το έργο του Ν. Καζαντζάκη «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», ως απάντηση σε κάποιο θέμα που συζητήσουμε τότε.

 

Το απόσπασμα ήταν το εξής:

 

-Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά, Ζορμπά, αποκρίθηκα, απάνω σ' ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου. Το φυλλαράκι αυτό είναι η γης μας. τ' άλλα φύλλα είναι τ' αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα. Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας, και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα τ' οσμιζόμαστε, μυρίζει, βρωμάει, το γευόμαστε, τρώγεται, το χτυπούμε, αντηχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.

Μερικοί άνθρωποι, οι πιο ατρόμητοι, φτάνουν ως την άκρα του φύλλου. Από την άκρα αυτή σκύβουμε, με τα μάτια ανοιχτά, τα αυτιά ανοιχτά, κάτω στο χάος. Ανατριχιάζουμε. Μαντεύουμε κάτω μας το φοβερό γκρεμό, ακούμε ανάρια ανάρια το θρο που κάνουν τα φύλλα του γιγάντιου δέντρου, νιώθουμε το χυμό ν' ανεβαίνει από τις ρίζες του δέντρου και να φουσκώνει την καρδιά μας. Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος. Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει...

Σταμάτησα. Ήθελα να πω: «Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση», μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε και σώπασα.

-Τι αρχίζει; ρώτησε ο Ζορμπάς με λαχτάρα. Γιατί σταμάτησες;

-...Αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος, Ζορμπά, είπα.

Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν,

άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρούν μιαν απάντηση, που να τους στυλώνει την καρδιά και λένε: «Θεός».

Άλλοι κοιτάζουν από την άκρα του φύλλου το γκρεμό ήσυχα, παλικαρίσια και λένε: «Μου αρέσει»...

 

Ξαναπαραθέτω αυτό το απόσπασμα σήμερα, για άλλο λόγο απ’ ότι τότε.

 

Ο λόγος τώρα είναι γιατί θέλω να υπενθυμίσω σε όλους μας το πόσο εύκολο είναι να «ζαλιστούμε και να παραμιλάμε», ακόμα και να πέσουμε, εν’ όσο εξασκούμε ή έστω και απλά ερευνάμε αυτόν τον χώρο που λέμε πνευματισμό, αποκρυφισμό, μυστικισμό.

 

Τόσα χρόνια σ’ αυτό το φόρουμ, οι παλιοί είδαμε (και βλέπουμε) πολλούς να «κοιτάζουν από την άκρη του φύλλου παλικαρίσια», αλλά είδαμε (και βλέπουμε) και πολλούς να «ζαλίζονται». Μερικές φορές ζαλιστήκαμε κι εμείς οι ίδιοι. Αλλά το χειρότερο είναι όταν βλέπουμε μερικούς να μην ξαναβρίσκουν την ισορροπία τους και να πέφτουν.

 

Το thread αυτό δεν ανοίχτηκε με διάθεση για συζήτηση, αλλά τα σχόλιά σας είναι σαφώς ευπρόσδεκτα. Στόχος όμως είναι να υπενθυμίσει και να εστιάσει την προσοχή σας... Προσέξτε τις ζαλάδες!

Link to comment
Share on other sites

Και αν πέσει η κάμπια στο κενό έρχεται το τέλος ή μπορεί να μεταμορφωθεί την τελευταία στιγμή σε πεταλούδα να ανοίξει τα φτερά και να πετάξει?...

Η πτώση σημαίνει σίγουρο θάνατο ή υπάρχει ελπίδα? Το κενό είναι τόσο χαοτικό που δεν υπάρχει άλλο φυλλαράκι να μασουλήσει η κάμπια στα ενδιάμεσα σημεία?

 

Θυμάμαι μια φορά ήμουν σε ένα νησί με τη μάσκα και εκεί που χάζευα το βυθό ήταν πολύ ρηχά και έβλεπα όμορφα χρώματα, αστερίες, κοχύλια, ψάρια, ώσπου ξαφνικά βρέθηκα σε ένα γκρεμό με τόσο βάθος που έγιναν όλα μαύρα. Δεν έβλεπες τίποτα παρά μόνο σκοτάδι, μαυρίλα, μουνταμάρα... Ήταν και ο ψαράς που με πήγε εκεί με την ιστορία του για την κοπέλα που την έφαγε καρχαρίας( τη δεκαετία του '60 την είχε φάει ) και με έπιασε ένας φόβος σπάνιος...

Δυο μέτρα πριν έβλεπα ζωή και χρώματα και εκεί σε εκείνο το σημείο δεν έβλεπα τίποτα... Έτσι, είναι και με το κενό που λες Νεφέλη? Μπορεί να το δούμε αναπάντεχα εκεί που δεν το περιμένουμε?

Τότε δεν με τρόμαζε τόσο το κενό όσο το τι έκρυβε μέσα του αυτό το απύθμενο σκοτάδι...Σαν να περπατάς σε ένα δρόμο που έχεις περπατήσει πολλές φορές στο παρελθόν και μετά να περπατάς στο κενό, να χάνονται από κάτω σου όλα όσα γνώριζες και ήσουν σίγουρος για αυτά και να βάδιζες σε κάτι πρωτόγνωρο που σε γέμιζε δέος και τρόμο και σκέψεις...

Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να μου πεις για το χάος που λες εσύ Νεφέλη. Εσύ και όλοι όσοι ζαλίστηκαν και δεν έπεσαν... Είναι παράξενο που θέλω να ακούσω τι λέτε εσείς?

 

 

Link to comment
Share on other sites

"Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα." Νιτσε

Προσωπικα αυτο που πιστευω ειναι οτι η πραγματικοτητα ειναι το χαος...Εμεις απ την αλλη ειμαστε

φτιαγμενοι να παιρνουμε ενα κομματι του χαους και μεσω καποιων διεργασιων(αισθησεις, εγκεφαλος

συναισθημα, σκεψη κλπ) να μεταμορφωνουμε αυτο το κομματι σε καποιου ειδους ταξη η οποια τροφοδοτειται στη συνειδηση και η οποια(ταξη) φυσικα δημιουργειται υποκειμενικα(πχ χωρος). Υποκειμενικα εννοωντας εξαρτωμενη "απο αυτο που ειμαστε"(ανθρωποι) και οχι με την εννοια της "αποψης".

Ακομα και επιστημονικα να το δει κανεις, ειναι γνωστο οτι οι αισθησεις λειτουργουν ανεξαρτητα(χαος) αλλα συνδιαζονται εμπειρικα ωστε να υπαρχει ενας συγχρονισμος(ταξη) μεταξυ τους και να μπορουμε να λειτουργισουμε στο φυσικο κοσμο.

Τι γινεται ομως οταν "αυτο που ειμαστε" αλλαζει, αρα και τα φιλτρα αναμεσα στο εξω και στο μεσα αλλαζουν;;;

Η αλλαγη αναλογα με το μεγεθος της μπορει να ειναι απο μια ενδιαφερουσα εμπειρια μεχρι παντελως καταστροφικη...

Αρα κατ'εμε απαραιτητα στοιχεια ειναι 1) η γνωση-πληροφοριση γυρω απο το "επιμαχον θεμα",

2) η γνωση του εαυτου, 3) η θεληση ως κινητιρια δυναμη για να παει κανεις ειτε μπροστα ειτε πισω.

Ετσι οταν ολα αυτα συνδιαζονται, νομιζω πως θα υπαρχει καποια μεριδα ελεγχου απο το ατομο πανω "σ'αυτο που γινεται".

Edited by Devaraja
Link to comment
Share on other sites

Άβυσσος..

 

Τι πράγματι μπορεί να σε κάνει να ζαλιστείς τόσο πολύ ώστε να πέσεις & να μη ξαναβρείς την ισορροπία σου;

Δείχνει η άβυσσος, είναι όμως αυτή από μόνη της που ζαλίζει; Ή μήπως και τα μάτια που φοράς για να τη δεις, ή καλύτερα να την ..αντιμετωπίσεις;

 

Δεν ξέρω αν έχει γίνει αντιληπτό, αλλά κατά πως δείχνουν τα πράγματα, όλοι σύντομα θα βρεθούμε στην άκρη του κλαδιού & αναγκασμένοι "θ' αντικρύσουμε".

Κάποιοι ήδη έχουν αρχίσει & το νιώθουν, κάποιοι άλλοι το βλέπουν γύρω τους, στους δικούς τους ανθρώπους, στη δουλειά ή ακόμη & σ΄αυτό τον ιστοχώρο.

 

Στεγνά θα μπορούσε ν' αποδοθεί σαν η σχέση που αναπτύσσει η Άβυσσος με τα ανοικτά & κλειστά κυκλώματα - όπως έχω κάνει λόγο.

Τ' ανοικτά κυκλώματα επιδέχονται αλλαγής & εξέλιξης, έχουν τα φόντα να μεταπηδήσουν σε "άλλο" δέντρο -ασχέτως αν το επιχειρήσουν ή όχι.

Τα κλειστά κυκλώματα δεν επιδέχονται αλλαγής & κατά συνέπεια εξέλιξης. Φυσικό επόμενο να πέσουν πρώτοι.

 

Τα προεόρτια ή καλύτερα συμπτώματα αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από μια ανεξέλεγκτη μεταδιδόμενη τρέλα, παραλήρημα ή & παράκρουση.

 

Μιας και όμως το θέμα θίγεται μαγικά, θα κλείσω με παρόμοιο τρόπο από διαφορετική όμως κουλτούρα.

 

" Το γέλιο της Ζουλέϊκα αντήχησε από τοίχο σε τοίχο. Το να ονειρεύεσαι ζωντανή σημαίνει ότι έχεις ελπίδα. Σημαίνει ότι πιάνεσαι από το όνειρο της πολύτιμης ζωής. Όταν όμως ονειρεύεσαι νεκρή ονειρεύεσαι χωρίς ελπίδα. Ονειρεύεσαι χωρίς να είσαι προσκολλημένη στο όνειρο"

 

" Η φωνή της Ζουλεϊκα ακούστηκε απόμακρη όταν πρόσθεσε, Το τίμημα της ελευθερίας είναι πολύ υψηλό. Η ελευθερία μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ονειρευόμαστε χωρίς ελπίδα, μόνο όταν είμαστε διατεθειμένοι να τα χάσουμε όλα, ακόμα και το όνειρο.

Για μερικούς από μας (ομάδα μάγων πολεμιστών) το να ονειρευόμαστε χωρίς ελπίδα, το να αγωνιζόμαστε χωρίς κάποιο σκοπό στο νου μας είναι ο μόνος τρόπος για να πετάξουμε με το πουλί της ελευθερίας "

 

"Μύηση στο ονείρεμα" Florinda Donner

 

*

Link to comment
Share on other sites

Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος. Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει...

-...Αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος,

Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν,

 

Αυτοί αντιστοιχούν σε περιπτώσεις που βρέθηκαν στην άκρη τυχαία, χωρίς να το ζητήσουν, και είναι αρκετοί αυτοί... γιατί η ζωή ΔΕΝ είναι δίκαιη. Όποιος το επιδιώξει συνειδητά αποκλείεται να βρεθεί σε αυτή την κατηγορία...

 

 

άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρούν μιαν απάντηση, που να τους στυλώνει την καρδιά και λένε: «Θεός».

 

Δεν νομίζω ότι κάποιος που διαλέγει τη λύση «Θεός» ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ φοβάται μπορεί και να τον εκφράζει αυτό...

 

 

Άλλοι κοιτάζουν από την άκρα του φύλλου το γκρεμό ήσυχα, παλικαρίσια και λένε: «Μου αρέσει»...

 

Επίσης υπάρχουν και εκείνοι που θα πουν «Δεν μου αρέσει» ή «Μου είναι αδιάφορο»... Αποκλείεται;

 

Ξαναπαραθέτω αυτό το απόσπασμα σήμερα, για άλλο λόγο απ’ ότι τότε.

 

Ο λόγος τώρα είναι γιατί θέλω να υπενθυμίσω σε όλους μας το πόσο εύκολο είναι να «ζαλιστούμε και να παραμιλάμε», ακόμα και να πέσουμε, εν’ όσο εξασκούμε ή έστω και απλά ερευνάμε αυτόν τον χώρο που λέμε πνευματισμό, αποκρυφισμό, μυστικισμό.

 

Τόσα χρόνια σ’ αυτό το φόρουμ, οι παλιοί είδαμε (και βλέπουμε) πολλούς να «κοιτάζουν από την άκρη του φύλλου παλικαρίσια», αλλά είδαμε (και βλέπουμε) και πολλούς να «ζαλίζονται». Μερικές φορές ζαλιστήκαμε κι εμείς οι ίδιοι. Αλλά το χειρότερο είναι όταν βλέπουμε μερικούς να μην ξαναβρίσκουν την ισορροπία τους και να πέφτουν.

 

Το thread αυτό δεν ανοίχτηκε με διάθεση για συζήτηση, αλλά τα σχόλιά σας είναι σαφώς ευπρόσδεκτα. Στόχος όμως είναι να υπενθυμίσει και να εστιάσει την προσοχή σας... Προσέξτε τις ζαλάδες!

 

Εδώ θα δυσαρεστήσω πολλούς αλλά εγώ έχω μάθει να λέω αλήθειες. Το να γράφεις στην είσοδο "Δε φέρουμε καμιά ευθύνη για ότι σας συμβεί" δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση. Το ίδιο θα 'λεγε και κάποιος που στήνει μια "βιτρίνα" κι έχει πρόθεση να παγιδέψει... Το σωστό είναι να γράψεις μεν το παραπάνω ΑΛΛΑ με το που μπαίνει κάποιος να υπάρχει κόσμος που θα τον κατατοπίσει και θα τον προειδοποιήσει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ για τους κινδύνους.

Link to comment
Share on other sites

Grey το site απευθύνεται σε ενήλικες για κάποιους λόγους.

 

Η υπευθυνότητα του καθενός, είναι ένας από αυτούς.

 

Μπορώ άλλωστε να σου βρω αμέτρητα παραδείγματα γύρω μας στα οποία δεν εφαρμόζεται η λογική που προτείνεις.

 

Ένα παράδειγμα:

 

Όταν αγοράσεις ένα παγωτό, δεν γράφει στο χαρτί ότι αν το βάλεις στο μάτι σου θα τυφλωθείς. Και τα παγωτά τα πουλάνε και σε ανήλικους! Απάνω τους Grey!

Link to comment
Share on other sites

Πέρασα ένα άσχημο βράδυ προσπαθώντας να νιώσω σαν το σκουλήκι του Καζαντζάκη, και εκεί που μασούλαγα τα φύλλα τα τραγανά, τη χλωροφύλλη και έτρωγα και πάχαινα και γέμιζα την κοιλιά μου πράσινο μασημένο φύλλο, έφτασα στην άκρη και δεν είδα τίποτα πέρα από το φύλλο γιατί το σκουληκίσιο μάτι μου δεν είχε εκπαιδευτεί να βλέπει την άβυσσο... έβλεπε μόνο το φύλλο και ήταν τυφλό για οτιδήποτε άλλο συμφορά μου...

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

Grey το site απευθύνεται σε ενήλικες για κάποιους λόγους.

 

Η υπευθυνότητα του καθενός, είναι ένας από αυτούς.

 

Μπορώ άλλωστε να σου βρω αμέτρητα παραδείγματα γύρω μας στα οποία δεν εφαρμόζεται η λογική που προτείνεις.

 

Ένα παράδειγμα:

 

Όταν αγοράσεις ένα παγωτό, δεν γράφει στο χαρτί ότι αν το βάλεις στο μάτι σου θα τυφλωθείς. Και τα παγωτά τα πουλάνε και σε ανήλικους! Απάνω τους Grey!

 

 

Ναι ναι καλά το βρήκες τώρα... Το παγωτό και ο καυτός καφές...tongue.gif

 

Πέρα όμως από την πλάκα στον υλικό κόσμο λίγο πολύ, τους ξέρουμε τους κινδύνους... Στον κόσμο της ψυχής και του πνεύματος οι πιο πολλοί δεν έχουν ιδέα... Γιαυτό λίιιιγη βοήθεια από την πλευρά αυτών που ξέρουν δε βλάπτει, ίσα ίσα που δίνει και καλό κάρμα....

 

Ενήλικες είναι και κάτι 18άχρονα που δε φαντάζεστε τι μα..censored2.gif..κείες λένε και κάνουν... Η απάντηση "Κι εμάς τι μας νοιάζει;" μπορεί να είναι μια αποδεκτή απάντηση αλλά δεν είναι και η καλύτερη.

 

 

GREY αγόρασα αυτοκίνητο! Δε λέει πουθενά ότι αν πάω με 200 θα σκοτωθώ !!!

 

 

ΑΠΑΝΩ ΤΟΥΣ GREY! :P

 

:lol: :lol:

 

Speedy μου δεν το περίμενα ότι θα... συμφωνούσα ποτέ μαζί σου.

 

063laugh.gif063laugh.gif063laugh.gif063laugh.gif

4_1_72[1].gif4_1_72[1].gif

haha.gifLolLolLolLol.gif

 

Έχεις απόλυτο δίκιο πρέπει να γίνει αγωγή στο κράτος για την ελλειπή εκπαίδευση των οδηγών και τη διαφθορά στη διαδικασία χορήγησης διπλώματος... και αυτό να γίνεται σε κάθε τροχαίο που γίνεται....

 

Καλά μου παιδιά αντί να τα βάζετε με μένα να σας προτείνω κάτι απλούστατο: γράψτε ένα συνοπτικό κειμενάκι και σε κάθε έναν που μπαίνει στο φόρουμ ένας συντονιστής να τον καλωσορίζει και να του δίνει το κειμενάκι. Τι λέτε;

Edited by Grey
Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να μου πεις για το χάος που λες εσύ Νεφέλη. Εσύ και όλοι όσοι ζαλίστηκαν και δεν έπεσαν... Είναι παράξενο που θέλω να ακούσω τι λέτε εσείς?

 

Ρίξε μια ματιά στα τελευταία μου ποστ...

 

Πέρασα ένα άσχημο βράδυ προσπαθώντας να νιώσω σαν το σκουλήκι του Καζαντζάκη, και εκεί που μασούλαγα τα φύλλα τα τραγανά, τη χλωροφύλλη και έτρωγα και πάχαινα και γέμιζα την κοιλιά μου πράσινο μασημένο φύλλο, έφτασα στην άκρη και δεν είδα τίποτα πέρα από το φύλλο γιατί το σκουληκίσιο μάτι μου δεν είχε εκπαιδευτεί να βλέπει την άβυσσο... έβλεπε μόνο το φύλλο και ήταν τυφλό για οτιδήποτε άλλο συμφορά μου...

 

Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είσαι και τυχερή που δεν είδες τπτ και συμφορά σου θα ήταν αν έβλεπες;

 

smile.gif

Link to comment
Share on other sites

@Grey Λλλλλίγη βοήθεια θεωρείς το site artofwise.gr ; Τα παιδιά που γράφουν έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά! Έχουν γράψει πάρα πολλά άρθρα και δεν μιλάμε για αντιγραφές από το αγγλικό wikipedia.

 

Απλώς αυτό είναι το δεδομένο, το μηδέν και ζητάς και λλλλίγη βοήθεια για να πάμε λλλλλίγο παραπάνω προς το ένα;

 

Όταν βοηθάς κάποιον που δεν στο ζητάει, κάνεις καλό σε εσένα. Ταυτόχρονα, είτε το δέχεσαι-βλέπεις είτε όχι, τον υποτιμάς και τον θεωρείς ανάξιο να το ξεπεράσει μόνος του.

 

Ο ρόλος αυτού του ιστού ΔΕΝ είναι να γίνει το μαγικό σχολείο του Χάρυ Πότερ. Άλλωστε μια απλή αναζήτηση θα σε πείσει ότι οι συζητήσεις περί «σπελς» και «αρχιμάγους και κόβενς» δεν είναι

και τόσο διαδεδομένες.

Προσωπικά αν με ρωτούσες, θα σου έλεγα ότι απλώς τις θεωρώ αστείες.

 

Πραγματικά όμως, ο ρόλος αυτού του ιστού είναι ο διάλογος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Link to comment
Share on other sites

Αυτοί αντιστοιχούν σε περιπτώσεις που βρέθηκαν στην άκρη τυχαία, χωρίς να το ζητήσουν, και είναι αρκετοί αυτοί... γιατί η ζωή ΔΕΝ είναι δίκαιη.

Κανείς δεν βρίσκεται σ’ αυτή την άκρη τυχαία. Είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί αυτό.

 

 

Δεν νομίζω ότι κάποιος που διαλέγει τη λύση «Θεός» ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ φοβάται μπορεί και να τον εκφράζει αυτό...

Έχεις μελετήσει Καζαντζάκη;

 

 

Επίσης υπάρχουν και εκείνοι που θα πουν «Δεν μου αρέσει» ή «Μου είναι αδιάφορο»... Αποκλείεται;

Για το «δεν μου αρέσει», δεν αποκλείεται. Αλλά για το «μου είναι αδιάφορο», ναι, αποκλείεται. Είναι κάτι πολύ δυνατό για να περάσει αδιάφορο.

 

 

Εδώ θα δυσαρεστήσω πολλούς αλλά εγώ έχω μάθει να λέω αλήθειες.

Υποκειμενικές αλήθειες, δηλαδή δικές σου, προφανώς.

 

 

Το να γράφεις στην είσοδο "Δε φέρουμε καμιά ευθύνη για ότι σας συμβεί" δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση. Το ίδιο θα 'λεγε και κάποιος που στήνει μια "βιτρίνα" κι έχει πρόθεση να παγιδέψει... Το σωστό είναι να γράψεις μεν το παραπάνω ΑΛΛΑ με το που μπαίνει κάποιος να υπάρχει κόσμος που θα τον κατατοπίσει και θα τον προειδοποιήσει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ για τους κινδύνους.

Όταν πας στο supermarket και αγοράζεις ένα μαχαίρι, γράφει πάνω η συσκευασία ότι μπορείς ν’ αυτό να αυτοκτονήσεις ή να δολοφονήσεις κάποιον; Όταν αγοράζεις έναν αναπτήρα, σε προειδοποιεί ο περιπτεράς ότι μπορείς μ’ αυτό να βάλεις φωτιά στο σπίτι σου; Στις κάβες όταν πάρεις αλκοόλ, σε ενημερώνουν ότι αν το παρακάνεις στην κατανάλωση θα γίνεις αλκοολικός; Στα μπαρ αρνείται ο μπάρμαν να σε σερβίρει όταν έχεις πιεί τόσο πολύ που ίσως καταλήξεις στο νοσοκομείο; Στα εστιατόρια, σε ρωτάει ο σερβιτόρος για το εάν είσαι διαβητικός ή καρδιοπαθής ή αλλεργικός ώστε να σε σερβίρει πιάτα ασφαλή για σένα;

Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι «όχι»... Το νου σου! Πάμε όλοι να σε παγιδέψουμε!

 

 

Καλά μου παιδιά αντί να τα βάζετε με μένα να σας προτείνω κάτι απλούστατο: γράψτε ένα συνοπτικό κειμενάκι και σε κάθε έναν που μπαίνει στο φόρουμ ένας συντονιστής να τον καλωσορίζει και να του δίνει το κειμενάκι. Τι λέτε;

Καταπληκτική ιδέα! Επίσης, στο ίδιο πνεύμα, προτείνω το εξής: να ζητήσουμε από το κράτος να φροντίσει ώστε να αναρτηθεί στην είσοδο κάθε κτηρίου (πολυκατοικίες, καταστήματα, θέατρα, στάδια, κλπ), ενημέρωση για τους κινδύνους που μπορούν να προκύψουν εν όσο βρισκόμαστε στο εν λόγω κτήριο. Ξέρεις τώρα: ίσως κλειστούμε στο ασανσέρ, ίσως πέσουμε από τα μπαλκόνια, ίσως κλείσουνε οι πόρτες στα δάχτυλά μας, ίσως πάθουμε ηλεκτροπληξία από τις πρίζες, ίσως γλιστρήσουμε στο μπάνιο και σπάσουμε τίποτα, σε σεισμό ίσως πέσει σοβάς στο κεφάλι ή έπιπλο ή ο αποπάνω όροφος, σε πλημμύρα ίσως πνιγούμε, κ.ο.κ. Θα είναι βέβαια κομματάκι μεγάλο κείμενο, πιθανόν να χρειαστούν καμιά 200-300αρια σελίδες, αλλά μόνο έτσι θα είμαστε σωστά ενημερωμένοι!

Α! Ακόμα καλύτερα, αντί να είναι αναρτημένο στις εισόδους, να υπάρχει άνθρωπος σε κάθε είσοδο, για να μας το δίνει κατευθείαν σε κάθε έναν μας στα χέρια! Θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίες βρε! :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

@Grey Λλλλλίγη βοήθεια θεωρείς το site artofwise.gr ; Τα παιδιά που γράφουν έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά! Έχουν γράψει πάρα πολλά άρθρα και δεν μιλάμε για αντιγραφές από το αγγλικό wikipedia.

 

Απλώς αυτό είναι το δεδομένο, το μηδέν και ζητάς και λλλλίγη βοήθεια για να πάμε λλλλλίγο παραπάνω προς το ένα;

 

Όχι δεν είναι λίγη βοήθεια, είναι πολλή βοήθεια, γιαυτό και παραμένω... Απλώς επεσήμανα ένα πρόβλημα, ότι δηλαδή κάποιο νέο μέλος που δεν έχει εμπειρία μπορεί να δοκιμάσει κάτι ζόρικο και να βρει μπελά ή ακόμα χειρότερα να προσεγγιστεί από coven για στρατολόγηση. Άσχημα έκανα που το είπα; Για βγείτε και κάντε ένα γκάλοπ να δείτε πόσοι ξέρουν τι είναι είναι επίκληση και τι είναι coven.

 

 

Όταν βοηθάς κάποιον που δεν στο ζητάει, κάνεις καλό σε εσένα. Ταυτόχρονα, είτε το δέχεσαι-βλέπεις είτε όχι, τον υποτιμάς και τον θεωρείς ανάξιο να το ξεπεράσει μόνος του.

 

Αν ξέρει που μπλέκει, τότε εντάξει, αν δεν ξέρει όμως;

 

 

Ο ρόλος αυτού του ιστού ΔΕΝ είναι να γίνει το μαγικό σχολείο του Χάρυ Πότερ. Άλλωστε μια απλή αναζήτηση θα σε πείσει ότι οι συζητήσεις περί «σπελς» και «αρχιμάγους και κόβενς» δεν είναι

και τόσο διαδεδομένες.

Προσωπικά αν με ρωτούσες, θα σου έλεγα ότι απλώς τις θεωρώ αστείες.

 

Χμμ... δεν θα 'λεγα ότι τα κόβενς είναι αστεία συζήτηση γιατί πολλά συνδέονται με οργανωμένο έγκλημα και μυστικές υπηρεσίες... και μπορεί να βλέπουν το φόρουμ σαν πηγή νέων μελών, το αποκλείεις;

 

 

Πραγματικά όμως, ο ρόλος αυτού του ιστού είναι ο διάλογος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

 

Θα συμφωνήσω σε αυτό.

 

 

Κανείς δεν βρίσκεται σ’ αυτή την άκρη τυχαία. Είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί αυτό.

 

Είμαι το ζωντανό παράδειγμα του "σχεδόν αδύνατον" Μαγικοτάτη μου...

 

 

Έχεις μελετήσει Καζαντζάκη;

 

Όχι πολύ...

 

 

Για το «δεν μου αρέσει», δεν αποκλείεται. Αλλά για το «μου είναι αδιάφορο», ναι, αποκλείεται. Είναι κάτι πολύ δυνατό για να περάσει αδιάφορο.

 

Μάλλον θα συμφωνήσω σε αυτό...

 

 

Υποκειμενικές αλήθειες, δηλαδή δικές σου, προφανώς.

 

Ωχ! Βαράει άσχημα απ' την αρχή... Θα φάω πολύ ξύλο τώρα... τέλος πάντων... Ε ναι Νεφέλη μου, ας λέει ο... Σωκράτης ότι θέλει, οι αλήθειες είναι υποκειμενικές, αν πχ μου λες ότι είναι το ίδιο να τρέχει κάποιος με 200 που ξέρει ότι πόσο κινδυνεύει και το ίδιο να δοκιμάσει μαύρη μαγεία επειδή κάτι είδε και κάτι άκουσε και το θεώρησε πλάκα ή της μόδας και δεν έχει ιδέα πόσο κινδυνεύει... Τον πλησιάζουν κι από ένα κόβεν που για να συντηρούνται κάνουν κλοπές και διαρρήξεις ή και χειρότερα πράγματα και αν δε ξέρει από πριν ότι τα κόβεν είναι και συμμορίες την έκατσε....

 

 

Όταν πας στο supermarket και αγοράζεις ένα μαχαίρι, γράφει πάνω η συσκευασία ότι μπορείς ν’ αυτό να αυτοκτονήσεις ή να δολοφονήσεις κάποιον; Όταν αγοράζεις έναν αναπτήρα, σε προειδοποιεί ο περιπτεράς ότι μπορείς μ’ αυτό να βάλεις φωτιά στο σπίτι σου; Στις κάβες όταν πάρεις αλκοόλ, σε ενημερώνουν ότι αν το παρακάνεις στην κατανάλωση θα γίνεις αλκοολικός; Στα μπαρ αρνείται ο μπάρμαν να σε σερβίρει όταν έχεις πιεί τόσο πολύ που ίσως καταλήξεις στο νοσοκομείο; Στα εστιατόρια, σε ρωτάει ο σερβιτόρος για το εάν είσαι διαβητικός ή καρδιοπαθής ή αλλεργικός ώστε να σε σερβίρει πιάτα ασφαλή για σένα;

 

Μα καλή μου Νεφέλη δεν είναι το ίδιο πράγμα και το ξέρεις καλύτερα από μένα. Ο πολύς κόσμος δεν ξέρει αυτά που συζητάμε εδώ...

 

 

Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι «όχι»... Το νου σου! Πάμε όλοι να σε παγιδέψουμε!

 

Μαγικοτάτη μου, εσύ μπορείς να με παγιδέψεις όσο θες αν έχεις κόβεν... Για σένα κάνω εξαίρεση και στο επιτρέπω... λολ!

 

 

Καταπληκτική ιδέα! Επίσης, στο ίδιο πνεύμα, προτείνω το εξής: να ζητήσουμε από το κράτος να φροντίσει ώστε να αναρτηθεί στην είσοδο κάθε κτηρίου (πολυκατοικίες, καταστήματα, θέατρα, στάδια, κλπ), ενημέρωση για τους κινδύνους που μπορούν να προκύψουν εν όσο βρισκόμαστε στο εν λόγω κτήριο. Ξέρεις τώρα: ίσως κλειστούμε στο ασανσέρ, ίσως πέσουμε από τα μπαλκόνια, ίσως κλείσουνε οι πόρτες στα δάχτυλά μας, ίσως πάθουμε ηλεκτροπληξία από τις πρίζες, ίσως γλιστρήσουμε στο μπάνιο και σπάσουμε τίποτα, σε σεισμό ίσως πέσει σοβάς στο κεφάλι ή έπιπλο ή ο αποπάνω όροφος, σε πλημμύρα ίσως πνιγούμε, κ.ο.κ. Θα είναι βέβαια κομματάκι μεγάλο κείμενο, πιθανόν να χρειαστούν καμιά 200-300αρια σελίδες, αλλά μόνο έτσι θα είμαστε σωστά ενημερωμένοι!

Α! Ακόμα καλύτερα, αντί να είναι αναρτημένο στις εισόδους, να υπάρχει άνθρωπος σε κάθε είσοδο, για να μας το δίνει κατευθείαν σε κάθε έναν μας στα χέρια! Θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίες βρε!

 

Θέσεις εργασίας;! Οοοοχιιιιι! Μη το κάνεις αυτό και μας κουβαληθούν κι άλλοι ξένοι εδώ πέρα... λολ!

Edited by Grey
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...