Jump to content

Χριστιανικα Ευαγγελια


Grey
 Share

Recommended Posts

Για το Κατά Μάρκον ευαγγέλιο πρέπει να πούμε ότι είναι από αυτά που σήμερα θεωρούνται από αρκετούς μελετητές ότι έχουν "πειραχτεί". Δεν θυμάμαι συγκεκριμένες λεπτομέρειες και δεν έχω αυτήν την περίοδο πρόσβαση στη σχετική βιβλιογραφία ώστε να το ψάξω περισσότερο. Θυμάμαι όμως ότι ένα από τα σημεία που φαίνεται να παραποιήθηκαν, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ήταν το κεφάλαιο της Ανάστασης του Λαζάρου. …
Σωστά, με τη διαφορά ότι τα διάφορα πειράγματα είναι γνωστά στην πλειοψηφία τους από τα πρώτα χρόνια κι όλας και αναφέρονται από εκκλησιαστικούς συγγραφείς – οπότε οι «αδυναμίες» είναι γνωστές εκ των προτέρων.

Το ευαγγελιο αυτό κατ’ αρχήν είναι ατελές. Τελειώνει απότομα αμέσως μετά τη διήγηση της ανάστασης.

Δύο εναλλακτικά κείμενα εμφανίζονται μετά το απότομο τελείωμα, ένα σύντομο κι ένα πιο εκτεταμμένο (που είναι και το κανονικά «αποδεκτό» αν και είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια ότι πρόκειται για προσθήκη. Σε πολλές (στις περισσότερες) καινές διαθήκες σήμερα σημειώνεται αυτό και καμιά φορά παραθέτουν το σύντομο εναλλακτικό τελειώμα το οποίο όμως επίσης. Αυτά τα ζητήματα ήταν γνωστά.

Εκείνο που ήταν γνωστό σε εκκλησιαστικούς συγγραφείς στην αρχαιότητα αλλά χάθηκε και ξανανακαλύφθηκε στις μέρες μας είναι το «μυστικό ευαγγέλιο του Μάρκου» (και ξανα«χάθηκε» από ελληνικά χέρια, αλλά όχι πριν μελετηθεί λίγο για φωτογραφηθεί).

Θα βρω το κείμενο και θα το παραθέσω, μαζί με την υπόθεση.

Η ιστορία είναι ότι υπήρχε ένα «μυστικό» ευαγγέλιο του Μάρκου (πολύ πιθανό) το οποίο περιείχε πιο «πνευματικές» διαδασκαλίες (σαν του Ιωάννη;). Αυτό ήταν γνωστό στην εκκλησία αλλά δεν κυκλοφορούσε. Αυτό το κείμενο το χρησιμοποίησαν Καρποκρατικοί – γνωστικοί του 2ου αιώνα. Από εκκλησιαστική άποψη τους κατηγορούσαν ότι είχαν κάνει προσθήκες. Δύσκολο σήμερα να διαπιστώσουμε τι έγινε.

Αυτό είναι το σημείο που λες για το Λάζαρο. Δεν είναι σημείο που φαίνεται παραποίση στο ευαγγέλιο αλλά σημείο για το οποίο κυκλοφορούν προσθήκες.

...Οι απόψεις γι'αυτό ποικίλλουν, με την πιο συντηρητική χριστιανική να λέει ότι το κείμενο είναι απολύτως γνήσιο, και την πιο διαλλακτική χριστιανική ότι το κείμενο τροποποιήθηκε ώστε να περιγράφει καλύτερα τα γεγονότα - μιας και ο Μάρκος, ο υποτιθέμενος συγγραφέας του, σύμφωνα πάντα με την εκκλησιαστική ιστορία, όπως γράφει κι ο outis δεν έζησε κοντά στον Ιησού αλλά κατέγραφε ό,τι άκουγε από τα κυρήγματα άλλων.

Η τρίτη, "εναλλακτική" άποψη λέει ότι η παραποίηση έγινε με σκοπό να κρυφτεί η αληθινή ιστορία του Ιησού....

Όλα παίζονται και τα στοιχεία είναι αντιφατικά. Ο Μάρκος ίσως να είχε γνωρίσει τον Ιησού ως παιδάκι (κατά μία πρόταση). Ότι υπήρχε τροποποίηση (αλλά κοντά στην εποχή όπου γράφτηκε ~70) είναι βέβαιο, συν τα ζητήματα πιο πάνω.

Δεν φαίνεται να γράφτηκε για να κρυφτεί κάτι αλλά είναι πιθανό να κυκλοφορούσε και σε έκδοση eyes only με περισσότερο υλικό για «μυημένους». Είναι σίγουρο ότι κυκλοφορούσαν και παραλλαγές (όπως των Καρποκρατικών) αλλά είναι απίθανο όλο το επιπλέον υλικό που περιείχαν να υπήρχε και αρχικά. Κάποιο θα υπήρχε.

...Συγκεκριμένα οι Lincoln et al στο "Holy Blood & the Holy Grail" (1982) - καθώς και όλοι οι αντιγραφείς τους - υποστηρίζουν ότι αυτό το παραποιημένο κείμενο είναι ένα από τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν το γάμο του Ιησού με τη Μαγδαληνή, και ότι έκαναν παιδιά, γέννησαν τη Μεροβίγγεια δυναστεία κλπ κλπ κλπ (το πόσο αξιόπιστη πάλι είναι η εν λόγω ψευδοέρευνα σηκώνει μεγάλη κουβέντα... το μόνο που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα έχει πέσει μεγάλη εξαπάτηση και κατασκευή δήθεν "αυθεντικών" στοιχείων...)...
Δεν υπάρχει τίποτα που να επιβεβαιώνει τέτοιο πράγμα – ούτε στο «μυστικό» του Μάρκου (στο οποίο ορισμένοι βλέπουν ομοφυλοφιλικές τάσεις – αλλά όχι γάμο). Τουλάχιστον δεν έχω δει.
...edit: Να πούμε επίσης ότι τα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Μάρκου είναι σχεδόν ίδια, με ελάχιστες διαφορές, που συνοψίζονται σε μόλις 35 (από τους 600+)στίχους - κάτι που μάλλον δείχνει πως το ένα (Κατά Μάρκον) αποτέλεσε πρότυπο για τη συγγραφή του άλλου (Ματθαίον)
Μπορεί να αποτέλεσε βάση για το σημερινό κείμενο αλλά όχι εντελώς. Το κατα Ματθαίο περιέχει 45% κοινό υλικό με τα 3, 25% κοινό με το Λουκά + 20% υλικό μοναδικό στο Ματθαίο και 10% δανικό από το Μάρκο (προφανώς του - ίσως αυθεντικού - Ματθαίου). Για το 45% δεν ξέρουμε πόσο ήταν κοινή γνώση και το 25% με το Λουκά μάλλον ο Λουκάς το πήρε από τους προηγούμενους (πράγμα που αναφέρει) (http://en.wikipedia.org/wiki/Synoptic_gospels)

 

Τα δύο επόμενα ευαγγέλια είναι αυτά στα οποία ο συγγραφέας (που δεν ονομάζεται) είναι πιο «παρών» στο έργο του και τα οποία «δηλώνουν» επεξεργασία.

Το κατά Λουκά είναι το πρώτο ευαγγέλιο που δηλώνει ότι γράφτηκε με συγκεκριμένο και δηλωμένο σκοπό να βεβαιώσει κάποιον ότι οι ιστορίες που κυκλοφορούσαν για τον Ιησού είναι αξιόπιστες (και να επιβεβαιώσει ποιες από αυτές είναι βάση αυτόπτων μαρτύρων)

Ότι βασίζεται και σε άλλες πηγές

Ότι έχουν γραφτεί πριν από αυτό ευαγγέλια και μάλιστα από πολλούς!

1 Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων, 2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου, 3 ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, 4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.

Φαίνεται να απευθύνεται σε κάποιν Θεόφιλο «εξοχότατο». Υπήρχε ένας Θεόφιλος γνωστός στην ιστορία ως αρχιερέας των ιουδαίων. Αυτός ήταν μια μαριονέττα των ρωμαίων – αυτοί τον είχαν διορίσει. Άγνωστο αν είναι ο ίδιος.

Επίσης το βιβλίο των Πράξεων ξεκινά με τον «εξοχότατο» Θεόφιλο δίνοντας την εντύπωση ότι είναι συνέχεια του ευαγγελίου.

 

 

Το κατά Ιωάννη – κατά γενική ομολογία το τελαυταίο που γράφτηκε.

 

Γράφτηκε με υπαγόρευση σε επιτροπή των λόγων κάποιου που αυτοαποκαλείται ο «αγαπημένος μαθητής» και επίσης, δηλώνει εσκεμμένη επιλογή περιστατικών καθώς ζητά να αναδείξει το ποιος ήταν ο Ιησούς.

 

Βασίζει την «αξιοπιστία» του στο ότι πρόκειται για μαρτυρία ενώπιον επιτροπής εκκλησιαστικών ηγετών (της Εφέσου).

 

Αν και θεωρείται το τελευταίο χρονολογικά (~90-100 μΧ) στην πράξη είναι το ευαγγέλιο του οποίου υπάρχουν τα αρχαιότερα βεβαιωμένα αποσπάσματα (~125 μΧ).

 

Α ναι, ένα σημείο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που θα μπορούσε να δικαιολογεί κάποια συνωμοσιολογικά σενάρια είναι στο κατα Ιωάννη κεφ. 12 στίχοι 20-23. Υπάρχει προφανής διακοπή του ειρμού και της διήγησης και είναι σα να λείπουν 1-3 στίχοι.

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 187
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Δεν υπάρχει τίποτα που να επιβεβαιώνει τέτοιο πράγμα – ούτε στο «μυστικό» του Μάρκου (στο οποίο ορισμένοι βλέπουν ομοφυλοφιλικές τάσεις – αλλά όχι γάμο). Τουλάχιστον δεν έχω δει.

Συμφωνώ. Ίσως δεν εκφράστηκα σωστά πριν. Το "επίμαχο" κεφάλαιο, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ιστορίας αυτής πάντα, περιγράφει μια "οικειότητα" ανάμεσα στην Μαρία, την αδερφή του Λαζάρου - την οποία οι εν λόγω συγγραφείς έχουν ταυτίσει με τη Μαγδαληνή σε άλλο σημείο της "έρευνας", κάτι που θεωρούν ότι υποστηρίζει το ενδεχόμενο του γάμου. Ωστόσο η προσέγγιση αυτή είναι κάπως βεβιασμένη και φαίνεται ότι μάλλον επινοήθηκε για να δώσει περισσότερη βάση στους ήδη υπάρχοντες συλλογισμούς των συγγραφέων.

 

Η εν λόγω δουλειά (το "Holy Blood...") έχει ούτως ή άλλως και άλλες πολλές και μεγάλες ανακρίβειες και μονόπλευρες αναλύσεις, χώρια που όπως αποδείχτηκε τελικά, πολλά από τα "στοιχεία" της ήταν κατασκευασμένα, είτε από τους ίδιους τους συγγραφείς, είτε από τον "προμηθευτή υλικού τους" (τον Πιέρ Πλαντάρ, τότε ηγέτη του Τάγματος της Σιών). Το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι μετέπειτα εναλλακτικοί ιστορικοί που προωθούν τη θεωρία της μεσσιανικής δυναστείας επιλέγουν, ηθελημένα ή άθελα - διάλεξε ό,τι θες - να αγνοούν αυτές τις ανακρίβειες και να διακυρήσσουν ότι το ευαγγέλιο είχε στοιχεία για το γάμο, που όμως μετά λογοκρίθηκαν. (και σίγουρα ο Κώδικας Da Vinci έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα σε αυτό το ζήτημα).

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ. Ίσως δεν εκφράστηκα σωστά πριν. Το "επίμαχο" κεφάλαιο, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ιστορίας αυτής πάντα, περιγράφει μια "οικειότητα" ανάμεσα στην Μαρία, την αδερφή του Λαζάρου - την οποία οι εν λόγω συγγραφείς έχουν ταυτίσει με τη Μαγδαληνή σε άλλο σημείο της "έρευνας", κάτι που θεωρούν ότι υποστηρίζει το ενδεχόμενο του γάμου. Ωστόσο η προσέγγιση αυτή είναι κάπως βεβιασμένη και φαίνεται ότι μάλλον επινοήθηκε για να δώσει περισσότερη βάση στους ήδη υπάρχοντες συλλογισμούς των συγγραφέων....

Να πω τη δική μου εικασία;

Το μόνο πρόσωπο στα ευαγγέλια που θα μπορούσε να είναι σύζυγος του Ιησού είναι η Μάρθα (η αδελφή της Μαρίας και του Λάζαρου). Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις γκρινιάζει στον Ιησού και του τα "ψάλλει". Κανένα άλλο πρόσωπο στα ευαγγέλια δεν μιλά με τέτοιο τρόπο στον Ιησού (εκτός από τη μαμά του σε 2 επίσης περιπτώσεις).

Οπωσδήποτε η οικειότητα με εκείνη την οικογένεια διαφαίνεται στις διηγήσεις, η Μαρία όποτε εμφανίζεται δείχνει να φέρεται περισσότερο σαν μικρή αδελφή και ο Λάζαρος σαν "κολλητός" φίλος. Είναι πάντως λίγο απίθανο να είχε μικρή - εφηβική ηλικία.

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν θεωρώ ότι δέχτηκες επίθεση.

Στα πλαίσια της διαλεκτικής θέσεις, επιχειρήματα, αντιθέσεις, ειρωνίες κτλ. έχουν θέση. Δες και τους Πλατωνικούς διαλόγους.

 

Τώρα εσύ που θεωρείς βρισιά ακόμα και το παγανιστής (που όπως μπορεί να δει κανείς είναι σε χρήση από... παγανιστές σ' όλο τον κόσμο χωρίς πρόβλημα)... παντού μπορείς να δει επιθέσεις και βρισιές.

 

Τρεις ή τέσσερεις μπήκαν με δυο αράδες ποστ μόνο για να μου "την πουν"... Δεν εξέφρασαν καμία άποψη για το θέμα.

 

Για το "παγανιστής" έχω ήδη εξηγήσει αλλού τι εννοώ.

Link to comment
Share on other sites

Βλέπω ότι το θέμα συνεχίζεται και χωρίς εμένα, άρα δεν είμαι μόνο εγώ αυτός που ενδιαφέρεται για το θέμα...

 

Για τον Ιησού δεν ξέρω αν παντρεύτηκε κάποια ή όχι, πάντως αν υποτεθεί ότι ήταν θεός ή κάτι τέτοιο και γνώριζε το τέλος που τον περίμενε το λογικό και υπεύθυνο θα ήταν να μην παντρευτεί. Αν όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα και τον εκτέλεσαν (όχι υποχρεωτικά με σταύρωση) στα 50 του όπως έχω ακούσει να λένε και όχι στα 33, τότε είναι πιθανόν να παντρεύτηκε. Γιατί μας το κρύβουν; Γιατί απλούστατα το σεξ είναι "αμαρτία, βρωμερό, ελεεινό, τρισάθλιο κλπ." και ο Θεός αποκλείεται να έκανε σεξ. Αυτήν την εικόνα θέλουν να δημιουργήσουν προκειμένου να ελέγχουν τις μάζες με πολλούς τρόπους. Συνεπώς, αν παραδέχονταν γάμο του Ιησού θα κατέρρεε όλο το οικοδόμημα αυτό. Φυσικά για να μπορούν να τα λένε μια έτσι, μια αλλιώς ανάλογα όπως τους συμφέρει κάθε φορά, λένε και για εκείνο το γάμο στην Κανά... Γιατί δεν γίνεται να κόψουν τελείως το σεξ, μόνο ενοχές θέλουν να νιώθεις για να σε ελέγχουν... Σου λένε ότι επιτρέπεται αλλά με εξωφρενικές προϋποθέσεις ώστε να βγαίνεις σχεδόν πάντα "αμαρτωλός"...

Edited by Grey
Link to comment
Share on other sites

Βλέπω ότι το θέμα συνεχίζεται και χωρίς εμένα, άρα δεν είμαι μόνο εγώ αυτός που ενδιαφέρεται για το θέμα...

 

...

Αν όμως πρόσεξες προσπαθούμε να αιτιολογούμε όσα λέμε κι όχι απλά να αναπαράγουμε φημολογίες για πράγματα που απλώς "έχουμε ακούσει" και μετά πάνω σ' αυτό το σαθρό θεμέλιο να φτάνουμε σε συμπεράσματα με "αν" και "συνεπώς".

 

Γιατί δεν προσπαθείς να συνεισφέρεις στηρίζοντας όσα λες σε κάτι περισσότερο από ότι "έχεις ακούσει";

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

Αν όμως πρόσεξες προσπαθούμε να αιτιολογούμε όσα λέμε κι όχι απλά να αναπαράγουμε φημολογίες για πράγματα που απλώς "έχουμε ακούσει" και μετά πάνω σ' αυτό το σαθρό θεμέλιο να φτάνουμε σε συμπεράσματα με "αν" και "συνεπώς".

 

Γιατί δεν προσπαθείς να συνεισφέρεις στηρίζοντας όσα λες σε κάτι περισσότερο από ότι "έχεις ακούσει";

 

Χριστιανός επίσκοπος το 'γραψε, ψέματα θα 'λεγα; Γιατί να πω ψέματα; Για να γίνω ρόμπα μετά; Ορίστε όλα δικά σου...

 

There are not, therefore, thirty aeons, nor did the Savior come to be baptized when he was thirty years old for this reason, that he might show forth the "thirty silent". … Moreover, they affirm that he suffered in the twelfth month [of his thirtieth year, PS] …

(Irenaeus, Against Heresies, 2:22:1)

 

So, likewise, he was an old man for old men … Now, that the first stage of early life embraces thirty years, and that this extends onwards to the fortieth year, every one will admit; but from the fortieth and fiftieth year a man begins to decline towards old age, which our Lord possessed while he still fulfilled the office of a teacher … those who were conversant in Asia with John, the disciple of the Lord [affirming] that John conveyed to them that information. … Some of them [i.e., those who teach this, PS], moreover, saw not only John, but the other apostles also, and heard the very same account from them, and bear testimony as to the [validity of] the statement.

(Irenaeus, Against Heresies, 2:22:4-6)

 

What then is recapitulation? Who is the agent? It is the work of the incarnate Christ. What is summed up? The totality of humanity and the universe is recapitulated in Christ. What happens in recapitulation? First, the whole history of salvation is resumed, so that beginning, middle and end are brought together (3:24:1). Secondly, the sovereignty of Christ over all things is assumed; just as he reigns over the unseen world, so he is lord of the visible world, which he supports by the axis of his cross. Thirdly, all things are recreated, restored, renewed and set free. Lastly, all things achieve the purpose for which they were made; they are not merely repaired but are brought to perfection in Christ. (Irenaeus of Lyons, pg. 116)

 

What Irenaeus is saying here can be summarized thus: youth lasts up to the age of thirty; from thirty to forty old age is approached, but youth is not yet completely left behind; and from forty onwards one enters the period of "old age". It is also interesting to note here that Irenaeus claims that, with regard to Jesus entering "old age", the "gospels testify" to it (alongside the "tradition" of the Church). We've already seen what the gospels say about this - they say only that there were three years of Christ's ministry (but, with respect and sympathy to Irenaeus, not "three and only three")-the conclusions that Irenaeus reaches beyond this have no explicit backing. This seems to back up the claim made above, namely, that Irenaeus isn't giving testimony to an actual and explicit Church tradition, but rather, that he is subverting the data which tradition offers to his doctrine of recapitulation for the purpose of blowing the Gnostic arguments sky-high. And also, it should be pointed out that Irenaeus never once claims that Jesus lived to be fifty-in point of fact Irenaeus claims that Christ was "between the thirtieth and the fiftieth year" (2:22:6). According to the above description of the "periods" of life, Irenaeus therefore thought Christ to have been between forty and fifty, though "not want[ing] much of being fifty years old".

 

Πηγή: http://www.tektonics.org/guest/irey50.html'>http://www.tektonics.org/guest/irey50.html

 

 

Και σύγχρονος ερευνητής που λέει τα ίδια...

 

Alongside these, we can add Robert Grant's boοk Irenaeus of Lyons, pg. 33. Fr. John Behr is the Associate Professor of Patristics at St. Vladimir's Orthodox Theological Seminary. His credentials include a D.Ph. in theology and M.Ph. in Eastern Christian studies from Oxford, and a M.Th. from St. Vladimir's. He has written two doctoral theses on Irenaeus, alongside two books, and four articles in major theological publications, not to mention his several other works not dealing specifically with Irenaeus. He is, in sum, an expert on Irenaeus and an authority on Patristic studies of the highest caliber.

 

In his work entitled The Way to Nicaea (which, by the way, is a highly recommended introduction to the "formation of Christian theology" as instanced in the ante-Nicene era), Behr offers commentary that is directly relevant to this subject-

 

An interesting consequence of the need for Christ to recapitulate the whole economy, is that for Christ's work of recapitulation to be complete he must recapitulate not only Adam's formation, by becoming man, but also all the stages pertaining to human life. So Irenaeus states that Christ "therefore passed through every age, becoming an infant for infants, thus sanctifying infants", a child for children, a youth for youths, and an old man for old men, offering to each an example appropriate to their age. … The literary coherence of Scripture, and the rhetorical coherence derived by engaging with Scripture to interpret Christ, is the ultimate criterion for Irenaeus' reflections on the eternal Word of God. (pgs. 130-131)

 

Πηγή: http://www.tektonics.org/guest/irey50.html

 

Οι γνωστικοί έλεγαν 30 και 33 γιατί είχαν μανία με "μαγικούς" αριθμούς. Η εκκλησία μετά υιοθέτησε τους... αιρετικούς γνωστικούς σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κρύψει το γάμο που μπορεί να έγινε στα 30 ή στα 33. Έτσι τον "πεθαίνουν" στα 33 και τελειώνει το θέμα του γάμου... Ο Ιησούς όντως πέθανε περίπου το 33 αν τον τοποθετήσουμε στην Ιστορία, απλά δε γεννήθηκε το 0, αλλά το 20 π.Χ. περίπου και καμμία απογραφή (ούτε σφαγή νηπίων - άλλο παραμύθι αυτό... *) δεν έγινε τότε... Άρα η ιστορία της γέννησης του Χριστού είναι ένα παραμύθι...

 

* Ο Ηρώδης ο Μέγας δεν έσφαξε ποτέ κανένα μωρό, τον διαβάλουν οι εβραίοι γιατί εξασφάλιζε την ευημερία του λαού συνεργαζόμενος με τη Ρώμη και έκανε μεγάλο έργο, αντί να καλύπτει τους μαχαιροβγάλτες ζηλωτές, που έσφαζαν ρωμαίους, προκαλώντας την οργή της Ρώμης. Η Ιστορία για αντικειμενικούς λόγους τον ονόμασε "Μέγα". Άλλο ένα παραμύθι της θρησκείας...

 

Α! Παρεπιπτόντως! Χε χε! Μια και λέμε για ζηλωτές... Η πολεμική τους κραυγή ήταν Χέλελου Ιάχ, που ήταν και ψαλμός, σημαίνει "(ότι κάνουμε) είναι για τον Ιαχ" και από αυτό και το "Αλληλούια". Άρα ο Έα/Ιαχ είναι ο Γιαχβέ, ο θεός και τον εβραίων και των χριστιανών. Άλλη ερμηνεία: Hallelu Iah = praised be Iah...

Link to comment
Share on other sites

...Οι γνωστικοί έλεγαν 30 και 33 γιατί είχαν μανία με "μαγικούς" αριθμούς. Η εκκλησία μετά υιοθέτησε τους... αιρετικούς γνωστικούς σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κρύψει το γάμο που μπορεί να έγινε στα 30 ή στα 33. Έτσι τον "πεθαίνουν" στα 33 και τελειώνει το θέμα του γάμου... Ο Ιησούς όντως πέθανε περίπου το 33 αν τον τοποθετήσουμε στην Ιστορία, απλά δε γεννήθηκε το 0, αλλά το 20 π.Χ. περίπου και καμμία απογραφή (ούτε σφαγή νηπίων - άλλο παραμύθι αυτό... *) δεν έγινε τότε... Άρα η ιστορία της γέννησης του Χριστού είναι ένα παραμύθι... ...

Τα ευαγγέλια για τα οποία μιλάμε δεν αναφέρουν ηλικία.

Το κομμάτι του Ειρημναίου που λες το έψαξα να το βρω (γιατί τον Ειρηναίο τον έχω διαβάσει και δεν το έχω δει) αλλά δεν υπάρχει στα ελληικά του κείμενα. Φαίνεται ότι είναι απόσπασμα που σώζεται μόνο στα λατινικά. Απ' ότι είδα και γνώστο είναι και ποτέ δεν συντάραξε κανέναν ως καμιά αποκάλυψη. Όταν οι Γνωστικοί άρχισαν να ξεχωρίζουν στην ιστορία τα ευαγγέλια είχαν ήδη γραφτεί.

...* Ο Ηρώδης ο Μέγας δεν έσφαξε ποτέ κανένα μωρό, τον διαβάλουν οι εβραίοι γιατί εξασφάλιζε την ευημερία του λαού συνεργαζόμενος με τη Ρώμη και έκανε μεγάλο έργο, αντί να καλύπτει τους μαχαιροβγάλτες ζηλωτές, που έσφαζαν ρωμαίους, προκαλώντας την οργή της Ρώμης. Η Ιστορία για αντικειμενικούς λόγους τον ονόμασε "Μέγα". Άλλο ένα παραμύθι της θρησκείας......
Ο Ηρώδης ο "Μέγας" έσφαξε τόσο κόσμο που αν πήρε η μπάλα και μερικά μωρά σένα χωριουδάκι κανείς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.
...Α! Παρεπιπτόντως! Χε χε! Μια και λέμε για ζηλωτές... Η πολεμική τους κραυγή ήταν Χέλελου Ιάχ, που ήταν και ψαλμός, σημαίνει "(ότι κάνουμε) είναι για τον Ιαχ" και από αυτό και το "Αλληλούια". Άρα ο Έα/Ιαχ είναι ο Γιαχβέ, ο θεός και τον εβραίων και των χριστιανών. Άλλη ερμηνεία: Hallelu Iah = praised be Iah...

Δεν κατάλαβα για ποιους ζηλωτές μιλάς και τι σχέση αυτό με το θέμα μας. Είναι γνωστή η ετυμολογία του Αλληλούια.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...