Jump to content

Σκέψεις


Recommended Posts

Σκεφτόμουν τελευταία, για διαφορους ανθρώπους που συχνά αναφέρουν ότι βλέπουν , ακούν φωνές, και πολλά ακόμα, που ο κοινός νους ορισμένες φορες δεν τα κατανοεί και τους κατατάσσει στη σφαίρα τον σοβαρών ψυχώσεων, ίσως να είναι και έτσι, αλλα όμως .. πιθανόν κάποιοι που είδη είναι εγκλειστοι λόγω αυτής της συμπεριφοράς, ισως όλα αυτά τα φαινόμενα τους να είναι κάτι παραπάνω και όχι και τόσο ενδογενές, δυστυχώς όμως η επιστήμη μας βάζει παρωπίδες, και έτσι δεν μπορούμε να δούμε την διαφορετικότητα κάποιων ατόμων , με αποτέλεσμα να τα κατατάξουμε γρήγορα και επιπόλαια σε ψυχοπαθείς, πλέον προσωπικά, προτιμώ να ακούω τον κάθε ένα, χωρίς να προσπαθώ να του επιβάλω την δικη μου πραγματικότητα λέγοντας του ότι έχει πρόβλημα, διότι πολλές φορες ίσως και να μην είναι και έτσι, ίσως άτομα με κάποιο χάρισμα να είναι καταδικασμένα να ανήκουν στον χορο των ψυχικά διαταραγμένων, ίσως και αυτό να είναι και η μαγεία της ζωής η υπαρξη αυτων των ατόμων, ο moreno είχε πει κάποτε.........τοτε θα κοιταξω εσενα με τα δικα μου ματια.......και θα με κοιτάξεις με τα δικα μου ματια...

 

Με εκτίμηση

 

Jim Jim

Link to comment
Share on other sites

jimjim, κάπως έτσι είναι όπως τα λες αλλά αυτή είναι η μία όψη. Η άλλη όψη είναι το "αντίδοτο" που ακούει στο όνομα διάκριση, και που χωρίς αυτή είμαστε χαμένοι - αν και αυτό είναι μια άλλη μεγάλη παραδιπλανή κουβέντα..

Ας περιοριστούμε όμως για να μην πλατιάσουμε.

 

Δε λέει ο σκεπτόμενος ότι η ετοιμόρροπη "κυρίαρχη" πραγματικότητα στηρίζεται σε μια υγιής αντιμετώπιση του κόσμου, κάθε άλλο.

Την ίδια αυθαιρεσία που κάνει όμως η κυρίαρχη πραγματικότητα σε μας από τις πρώτες στιγμές που ερχόμαστε σ' αυτό τον κόσμο, την ίδια αυθαίρετη συμπεριφορά υιοθετούν μερικοί άνθρωποι που για δικούς τους λόγους δεν αρκούνται στο να βιώνουν τον δικό τους κόσμο αλλά τον επιβάλλουν στον άλλον.

Και το μπαλάκι δεν ρίχνεται προσωπικά σε αυτούς αλλά στους υπόλοιπους που βρίσκονται δίπλα τους.

Το να υιοθετήσεις τον κόσμο του άλλου, αυτό σημαίνει:

 

Είτε είσαι ενεργειακά λειψός σε σχέση με μια ιδιαίτερη περίπτωση ατόμου (και κατά συνέπεια εύκολα παρασύρεσαι), είτε δεν έχεις ανακαλύψει το δικό σου κέντρο, είτε υπάρχουν φόβοι, "κουμπιά" και εσωτερική διάταξη συγγενή με το συγκεκριμένο άτομο, είτε ανήκεις σε κατηγορία ατόμων που έχει να διαδραματίσει παρόμοιο ρόλο στο γίγνεσθαι.

Για μένα σ' ένα μεγάλο βαθμό είναι και θέμα human Design (για να μην πω κατά βάση όπως έχω αναφέρει παλαιότερα) και το οποίο σχετίζεται με κάποιους παράγοντες που είπα από πάνω.

 

Δεν λέει κανείς ότι είναι παρεξηγίσμος αυτός που είναι διαφορετικός, ιδιαίτερος, περίεργος ή και ψυχοπαθής. Αντιθέτως η διαφορετικότητα είναι το ζητούμενο. Και αν έχεις προσέξει η διαφορετικότητα είναι πολύ πιο αποδεκτή τα τελευταία χρόνια απ' ότι κάποτε.

Χωρίς όμως τα φώτα της διάκρισης μπορεί εύκολα κάποιος να γίνει έρμαιο μερικών ανθρώπων που ο κόσμος τους δεν είναι απλά διαφορετικός, είναι μια διαρκής μαύρη τρύπα. Και ως γνωστό οι μαύρες τρύπες έλκουν δυνατά!

 

Μπορεί να είναι ο δρόμος για τους κύριους & τις κυρίες μαύρες τρύπες, όχι όμως για όλους, χωρίς δηλ. να είσαι εσύ γιαυτό.

Και για να μην είσαι γιαυτό, αλματωδώς πλέον πρέπει να βρει ο καθένας τον δικό του τρόπο, τον δικό του δρόμο.

 

Προσωπικά έχω χάσει μέχρι στιγμής 2 πολύ καλούς φίλους που επειδή έκαναν βουτιά στο χάος χωρίς να έχουν βρει το κέντρο τους, έχουν για τα καλά χαθεί στη ρουφήχτρα και κάθε επαφή είναι πλέον ανώφελη και αδύνατη.

Όσοι κάθονταν τότε δίπλα τους παρασύρονταν στον κόσμο τους χωρίς να το πάρουν είδηση και παρ' ολίγο να την πάθω και ελόγου μου αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο είχα για λίγα φεγγάρια τύχη βουνό.

 

Το χάος είναι εδώ και θέλει προσοχή για το άν & πως θα βγεις από την άλλη πλευρά μεταμορφωμένος.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή ίσως να σε μπέρδεψα λίγο, ή διάκριση μεταξύ ενός ειλικρινά ιδιαίτερου/διαφορετικού ανθρώπου από έναν imitation έγκειται στο γεγονός ότι ο πρώτος αναγνωρίζει τη θνητότητα του ανθρώπινου & την αθανασία του μαγικού όντος, ενώ ο δεύτερος αντιλαμβάνεται ως αθανασία την δόξα/αναγνώριση/εκπλήρωση του θνητού του κόσμου πάνω στους άλλους. :)

Link to comment
Share on other sites

Γεια σου Ακουα,

κι εμενα με μπερδεψες λιγο :)

 

Η άλλη όψη είναι το "αντίδοτο" που ακούει στο όνομα διάκριση, και που χωρίς αυτή είμαστε χαμένοι - αν και αυτό είναι μια άλλη μεγάλη παραδιπλανή κουβέντα..

Οταν λες διακριση φανταζομαι εννοεις την διακριση καθε ειδους πλανης -ειτε αυτη στηριζεται στη λογικη

ειτε στο συναισθημα... Δηλαδη πλανες που σε παρασυρουν να υιοθετησεις και να πιστεψεις κατι μη πραγματικο?

Πλανες που οδηγουν σε κατι βλαπτικο χωρις να φαινεται εξ αρχης?

 

Είτε είσαι ενεργειακά λειψός σε σχέση με μια ιδιαίτερη περίπτωση ατόμου (και κατά συνέπεια εύκολα παρασύρεσαι), είτε δεν έχεις ανακαλύψει το δικό σου κέντρο, είτε υπάρχουν φόβοι, "κουμπιά" και εσωτερική διάταξη συγγενή με το συγκεκριμένο άτομο, είτε ανήκεις σε κατηγορία ατόμων που έχει να διαδραματίσει παρόμοιο ρόλο στο γίγνεσθαι.

 

Θεωρω οτι το να βρεις το δικο σου κεντρο ειναι *αρκετα δυσκολο* αλλα στην τελικη ειναι ο μονος "σταθερος πυλωνας"

μεσα σε μια "καταιγίδα"... Αλλα θα ηθελα να σε ρωτησω πως θα οριζες εσυ το "κεντρο" ???

 

Επισης πρεπει να ανακαλυψεις ή να αποφασισεις ποιο ειναι το κεντρο σου?

 

Χωρίς όμως τα φώτα της διάκρισης μπορεί εύκολα κάποιος να γίνει έρμαιο μερικών ανθρώπων που ο κόσμος τους δεν είναι απλά διαφορετικός, είναι μια διαρκής μαύρη τρύπα. Και ως γνωστό οι μαύρες τρύπες έλκουν δυνατά!

Μπορεί να είναι ο δρόμος για τους κύριους & τις κυρίες μαύρες τρύπες, όχι όμως για όλους, χωρίς δηλ. να είσαι εσύ γιαυτό.

Και για να μην είσαι γιαυτό, αλματωδώς πλέον πρέπει να βρει ο καθένας τον δικό του τρόπο, τον δικό του δρόμο.

 

Πως θα περιεγραφες μια "μαυρη τρυπα"? Μπορεις να αναφερεις καποιο παραδειγμα?

Edited by Devaraja
Link to comment
Share on other sites

Aqua ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να κατανοήσω πώς συνδέεται ακριβώς αυτό που λες με αυτό που αναφέρει ο jimjim. Εκτός αν εννοείς ότι πολλοί "ψυχασθενείς" έχουν χάσει την ισορροπία τους και πλέον δεν μπορούν να είναι λειτουργικοί στον έξω κόσμο.

 

Γιατί η αλήθεια είναι ότι αν και ο κόσμος έχει αρχίσει να αποδέχεται τη διαφορετικότητα, αποδέχεται τη διαφορετικότητα σε ορισμένα θέματα, όπως είναι η εξωτερική εμφάνιση ή οι επιλογές στον τρόπο ζωής, αλλά στη συμπεριφορά η ανεκτικότητα είναι σχεδόν μηδενική. Αν κάποιος άνθρωπος δεν μπορεί να προσαρμοστεί στους κανόνες συμπεριφοράς τότε εκεί εντοπίζεται αυτός ως προβληματικός.

Και εδώ όντως είναι μια μεγάλη συζήτηση, γιατί η αλήθεια είναι ότι όταν εγώ συναντώ συμπεριφορές που δεν κατανοώ, πώς μπορώ να λειτουργήσω αρμονικά μαζί τους;

Link to comment
Share on other sites

Οταν λες διακριση φανταζομαι εννοεις την διακριση καθε ειδους πλανης -ειτε αυτη στηριζεται στη λογικη

ειτε στο συναισθημα... Δηλαδη πλανες που σε παρασυρουν να υιοθετησεις και να πιστεψεις κατι μη πραγματικο?

Πλανες που οδηγουν σε κατι βλαπτικο χωρις να φαινεται εξ αρχης?

 

 

Εννοείται διάκριση για κάθε είδους πλάνες.

Μπορεί να είμαι και γω πλανεμένος και να σου μεταφέρω τη δική μου πλάνη. Καλό είναι να' ναι κάποιος έτοιμος ανά πάσα στιγμή. Κατά τ' άλλα τι είναι πραγματικό;

Απλά διακρίνεις αν κάτι είναι για σένα ή όχι. Άν σου κάνει ή όχι. Θέμα εξέλιξης.

Σε γενικές γραμμές το κριτήριο ΓΙΑ ΜΕΝΑ με το οποίο μπορώ να διακρίνω, έχει να κάνει με το κατά πόσο πρόσωπα & πράγματα που μας περιβάλλουν, μας εγκλωβίζουν ή όχι σε μια δεδομένη κοσμο-άποψη.

Άν και ο εγκλωβισμός στην τελική εξαρτάται πάντα από εμάς, άφησα στο προηγούμενο post υπονοούμενο ότι η καταρρέουσα κυρίαρχη πραγματικότητα "μας", είναι πραγματικότητα "ψυχοπαθών" ή καλύτερα σαλεμένων από δύναμη αρπακτικών.

 

Μέχρι στιγμής η αποτίμηση των περισσότερων παρεξηγημένων "διαφορετικών", είναι φοβίες, κατστροφολαγνεία, καχυποψία για τον διπλανό, ψευδαίσθηση δύναμης και κατά συνέπεια υποτίμηση των κατωτέρων και αφελών, φλερτάρισμα με ιδέες που μυρίζουν ναζί κ.λ.π.

 

Η διάκριση είναι απλή. Υπάρχουν τα στοιχεία αυτά κάπου μπρος και πίσω από το παραβάν τούτου δω του κόσμου αλλά ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟ αυτά.

 

Επίσης ξεχνάμε στο χώρο της αναζήτησης και των λογιών λογιών περιπτώσεων και εμπειριών κάτι πολύ απλό.

Λογική!

Η λογική είναι χρήσιμο εργαλείο στο δέοντα βαθμό.

 

Μπορώ να ακούσω μ' ενδιαφέρον τις εμπειρίες και τις ιστορίες των διαφορετικών (ή και ψυχοπαθών), μπορεί να βρω κάτι χρήσιμο, αλλά τελικά .. ευχαριστώ δεν θα πάρω τον κόσμο τους! Όχι μια απ' τα ίδια, όχι άλλο κάρβουνο!

 

 

 

Αλλα θα ηθελα να σε ρωτησω πως θα οριζες εσυ το "κεντρο" ???

 

Επισης πρεπει να ανακαλυψεις ή να αποφασισεις ποιο ειναι το κεντρο σου?

 

 

Δεν ξέρω πως να ορίσω κάτι τέτοιο και η λέξη "κέντρο" είναι απλά μια λέξη που δίνει σχηματικό νόημα. Θα μπορούσε να λέγεται ελέφαντας, καμηλοπάρδαλη, χελώνα ή και ..άπειρη δύναμη ή άπειρη ενέργεια.

Ανακαλύπτεις το ¨κέντρο" σου. Μια άλλη λέξη είναι ξανα-θυμάσαι.

 

 

 

 

Πως θα περιεγραφες μια "μαυρη τρυπα"? Μπορεις να αναφερεις καποιο παραδειγμα?

 

Φυσικός δεν είμαι σίγουρα :P .

Είναι δεν είναι 6 χρόνια από τώρα όταν έκανα παρέα με ένα περίεργο φίλο. Είχε πολλές εξωτικές εμπειρίες ως άτομο και με τον καιρό άρχισε να μου συνθέτει ένα πολύ μελανό κόσμο στον οποίο ζούσε τις τελευταίες βδομάδες.

Το περίεργο στην όλη ιστορία είναι ότι χωρίς να τον πιστεύω είχα αρχίσει να συναντώ χαρακτηριστικά σημάδια του μελανού κόσμου στον οποίο ζούσε, από παρακολουθήσεις από τύπους με καμπαρντίνες, ανεξήγητα τηλεφωνήματα, εξάντληση-ζαλάδες-κόπωση όταν βγαίναμε για καφέ, μαυροντυμένες ζητιάνες που χωρίς να μας ξέρουν πρόφεραν χαιρέκακα τα ονόματά μας, μέχρι καβγάδες ξεσπούσαν σε παραδιπλανά πάντα τραπέζια 8 στις 10 φορές που βγαίναμε, και πολλά άλλα παρατράγουδα τόσο στο φυσικό όσο και στο ενεργειακό τις νύχτες όπου έπεφτε ομηρικό ξύλο.

Δεν άργησα να καταλάβω ότι όχι μόνο κάτι δεν πάει καλά αλλά ότι κόντευα να χάσω τον εαυτό μου και ότι είχα εγκλωβιστεί στον κόσμο του άλλου.

Η τελευταία φορά που τον είδα με πολύ μεγάλη λύπη, ήταν λιωμένος στα ψυχοφάρμακα, ξυρισμένος γουλί και μάτια χαμένα στην άλλη πλευρά της δίνης.

 

Αυτά! Εσύ ζήτησες στόρυ, εγώ δε φταίω.

Τώρα αν δεν λέγεται μαύρη τρύπα και λέγεται κάπως αλλιώς, δεν έχει και πολύ σημασία (για μένα).

 

 

 

για να είμαι ειλικρινής, με μπέρδεψες.. :insane: τόσο που σε λίγο θα ακούω και εγώ περίεργες φωνούλες :insane: :insane:

 

Ναι μπερδεύω λίγο, το'χω. Θα το συνηθίσεις όμως :lol: :lol:

 

 

 

Δανάη νομίζω σου απάντησα με αυτά που είπα στον Deva παραπάνω.

Άλλο διαφορετικός (που βοηθάει η διαφορετική του εκτίμηση), άλλο ο ψυχοπαθής ή παρανοϊκός (που δεν έχει συναίσθηση της κατάστασης του και σε ζημιώνει με το να σε τραβάει στον κόσμο του.

Επίσης άλλο το να αποδέχεσαι την διαφορετικότητα και άλλο να συν-υπάρχεις μαζί της. Είναι πολλοί που αποδέχονται την διαφορετικότητα αλλά λίγοι αυτοί που συν-υπάρχουν μαζί της. Και επειδή στο δεύτερο τίθεται θέμα χώρου, είθισται ή από μακριά & αγαπημένοι ή από κοντά σφαγμένοι.

Και δω μου φαίνεται μια ακόμη "υποκατηγορία" διάκρισης.

Ο χώρος στο νου(πνεύμα) & ο χώρος στο σώμα (ύλη).

Σ' ένα ΄"σπίτι" όπως αυτό το φόρουμ μπορούμε να συν-υπάρξουμε 20 άτομα αλλά σε ένα κανονικό σπίτι θα έχει ξεκάνει ήδη ο ένας τον άλλον.

Edited by Aqua Marine
Link to comment
Share on other sites

 

 

Δε λέει ο σκεπτόμενος ότι η ετοιμόρροπη "κυρίαρχη" πραγματικότητα στηρίζεται σε μια υγιής αντιμετώπιση του κόσμου, κάθε άλλο.

Την ίδια αυθαιρεσία που κάνει όμως η κυρίαρχη πραγματικότητα σε μας από τις πρώτες στιγμές που ερχόμαστε σ' αυτό τον κόσμο, την ίδια αυθαίρετη συμπεριφορά υιοθετούν μερικοί άνθρωποι που για δικούς τους λόγους δεν αρκούνται στο να βιώνουν τον δικό τους κόσμο αλλά τον επιβάλλουν στον άλλον.

Και το μπαλάκι δεν ρίχνεται προσωπικά σε αυτούς αλλά στους υπόλοιπους που βρίσκονται δίπλα τους.

Το να υιοθετήσεις τον κόσμο του άλλου, αυτό σημαίνει:

 

Είτε είσαι ενεργειακά λειψός σε σχέση με μια ιδιαίτερη περίπτωση ατόμου (και κατά συνέπεια εύκολα παρασύρεσαι), είτε δεν έχεις ανακαλύψει το δικό σου κέντρο, είτε υπάρχουν φόβοι, "κουμπιά" και εσωτερική διάταξη συγγενή με το συγκεκριμένο άτομο, είτε ανήκεις σε κατηγορία ατόμων που έχει να διαδραματίσει παρόμοιο ρόλο στο γίγνεσθαι.

Για μένα σ' ένα μεγάλο βαθμό είναι και θέμα human Design (για να μην πω κατά βάση όπως έχω αναφέρει παλαιότερα) και το οποίο σχετίζεται με κάποιους παράγοντες που είπα από πάνω.

 

Χωρίς όμως τα φώτα της διάκρισης μπορεί εύκολα κάποιος να γίνει έρμαιο μερικών ανθρώπων που ο κόσμος τους δεν είναι απλά διαφορετικός, είναι μια διαρκής μαύρη τρύπα. Και ως γνωστό οι μαύρες τρύπες έλκουν δυνατά!

 

Μπορεί να είναι ο δρόμος για τους κύριους & τις κυρίες μαύρες τρύπες, όχι όμως για όλους, χωρίς δηλ. να είσαι εσύ γιαυτό.

Και για να μην είσαι γιαυτό, αλματωδώς πλέον πρέπει να βρει ο καθένας τον δικό του τρόπο, τον δικό του δρόμο.

 

Προσωπικά έχω χάσει μέχρι στιγμής 2 πολύ καλούς φίλους που επειδή έκαναν βουτιά στο χάος χωρίς να έχουν βρει το κέντρο τους, έχουν για τα καλά χαθεί στη ρουφήχτρα και κάθε επαφή είναι πλέον ανώφελη και αδύνατη.

Όσοι κάθονταν τότε δίπλα τους παρασύρονταν στον κόσμο τους χωρίς να το πάρουν είδηση και παρ' ολίγο να την πάθω και ελόγου μου αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο είχα για λίγα φεγγάρια τύχη βουνό.

 

Το χάος είναι εδώ και θέλει προσοχή για το άν & πως θα βγεις από την άλλη πλευρά μεταμορφωμένος.

 

Μου αρέσει πολύ αυτό που γράφεις Aqua. Το έχω βιώσει αυτό που περιγράφεις παλιότερα με άτομα που ήταν "μαύρες τρύπες" και ενω στην αρχή παρακολουθείς σαν θεατής το έργο που παίζουν, σιγά σιγά σε τραβάει αυτή τους η διαφορετικότητα και γίνεσαι κομπάρσος, και έπειτα αν δεν έχεις τα φώτα της διάκρισης όπως λες σύντομα γίνεσαι πρωταγωνιστής στο έργο που πριν λίγο καιρό παρακολουθούσες.

Το ότι παρασύρεται κάποιος χωρίς να πάρει είδηση μάλλον έχει να κάνει με το ότι υπερτιμά τις δυνάμεις του εαυτού και υποτιμά την έλξη που ασκεί πάνω του η "μαύρη τρύπα" και πριν το καταλάβει γίνεται έρμαιο των καταστάσεων.

Ήθελα να σταθώ σε αυτό που είπε ο jimjim. Στο χώρο που κινούμαστε αν αρχίσει κάποιος να ακούει φωνές, να βλέπει διάφορα οράματα κλπ αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχει αρχίσει να ξεμπλοκάρει τις αισθήσεις του λόγω εσωτερικής ανάπτυξης, αλλά πάλι θέλει προσοχή γιατί αν αυτό το ξεμπλοκάρισμα γίνει απότομα μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει τους λιγότερο προετοιμασμένους στο ψυχιατρείο. Το θέμα είναι να μπορείς να διακρίνεις αν αυτό που νιώθεις μετά από μια άσκηση σε βοηθά ή αν έχει αρνητική επίδραση πάνω σου. Έχω δει μάλιστα να συμβουλεύουν σε περιπτώσεις που δουλεύεις με τον εαυτό σου να καταγράφεις και να παρατηρείς την επίδραση της άσκησης στην καθημερινότητά σου.

Για τους υπόλοιπους που κινούνται εκτός του χώρου αν αρχίσουν να ακούνε φωνές και να έχουν παραισθήσεις είναι αρκετά ανησυχητικό. Πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στο τι προκαλεί αυτά τα συμπτώματα. Πάντως από προσωπικές εμπειρίες με φίλους και γνωστούς που νοσηλεύτηκαν οι πιό πολλοί έκαναν τακτική χρήση ουσιών και κάποια στιγμή άρχισαν να ζουν στο δικό τους κόσμο, στη δική τους πραγματικότητα. Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι αυτοί είναι επικίνδυνοι για εμάς τους "φυσιολογικούς", αλλά ότι μάλον η συνύπαρξη μας είναι αδύνατη κάτω από ορισμένες συνθήκες. Και πιστεύω για όλους μας είναι θέμα ορίων, αν ξεπεραστούν κάποια όρια είναι πολύ δύσκολο να γυρίσεις πίσω, είναι δύσκολο να παλέψεις ενάντια σε κάτι που δεν γνωρίζεις. Μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος να μπορέσουμε να μπούμε στην πραγματικότητα του άλλου και να τον ξυπνήσουμε ή να τον τραβήξουμε έξω από τη μαύρη τρύπα που τον χωνεύει στα σπλάχνα της, τον αφομοιώνει.... αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμα τέτοιες θεραπείες και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δώσουμε φαρμακευτική αγωγή και νοσηλεία όταν τα συμπτώματα γίνονται έντονα.

 

Η ισορροπία μεταξύ λογικής και τρέλας είναι λεπτή αν δεν ξέρεις πότε να σταματήσεις, αν δεν έχεις μάθει να διακρίνεις και να διαβάζεις σωστά τον εαυτό σου. Αυτό που βοηθάει σε τέτοιες στιγμές είναι να νιώσεις ότι δεν είσαι τόσο διαφορετικός από τους άλλους, για να κρατηθείς στην πραγματικότητα που ζούσες, πρέπει να δεις ότι και οι άλλοι έχουν νιώσει παρόμοια συναισθήματα με τα δικά σου, δεν είσαι μόνος απλά είσαι ενα κομμάτι του συνόλου που βιώνει μια διαφορετική κατάσταση. (ελπίζω να μην σας μπέρδεψα). Όσο για την πραγματικότητα που ανέφερα παραπάνω δεν εννοώ ότι αυτή είναι η μόνη στην οποία πρέπει να κινούμαστε, κάθε άλλο. Πρέπει όμως να έχουμε εμείς τον έλεγχο της πραγματικότητας την οποία επιλέγουμε, να ελέγχουμε την είσοδο και την έξοδο από αυτή.

Link to comment
Share on other sites

Από την άλλη, ο παρανοϊκός/ψυχοπαθής μπορεί να σε ζημιώνει όταν σε τραβάει στον κόσμο του, αλλά αυτό γίνεται σε μεγάλο βαθμό έτσι κι αλλιώς με τους υπόλοιπους ανθρώπους (που δε θεωρούμε παρανοϊκούς) σε μικρότερο βεβαίως βαθμό.

 

Επίσης, καθότι η πραγματικότητα είναι υποκειμενική για τον καθένα, αναγκαζόμαστε και θέτουμε κάποια όρια στο τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Αυτό όμως είναι μια δική μας απόφαση στο τι θεωρούμε αποδεκτό ή όχι. Το θέμα που θίγει ο Jimjim έχει πραγματικά μεγάλες διαστάσεις, καθότι με τι ακριβώς κριτήρια κρίνεις κάποιον ως ψυχασθενή. Σίγουρα υπάρχει πρόβλημα όταν ο άνθρωπος γίνεται επικίνδυνος για τη ζωή των συνανθρώπων του ή τη δική του, αλλά δεν είδα να βάζει κανείς στο ψυχιατρείο τον Κλίντον ή τον Μπους ή τους στρατιώτες (το παρατραβάω εδώ βεβαίως).

 

Απλώς θέλω να θίξω το θέμα του ότι η κοινωνία που ζούμε ίσως δημιουργεί περισσότερους ψυχασθενείς από όσους υπάρχουν. Και εμείς οι ίδιοι ίσως να είχαμε μια μορφή ψυχασθένειας σε μια άλλη κοινωνία.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτόμουν τελευταία, για διαφορους ανθρώπους που συχνά αναφέρουν ότι βλέπουν , ακούν φωνές, και πολλά ακόμα, που ο κοινός νους ορισμένες φορες δεν τα κατανοεί και τους κατατάσσει στη σφαίρα τον σοβαρών ψυχώσεων, ίσως να είναι και έτσι, αλλα όμως .. πιθανόν κάποιοι που είδη είναι εγκλειστοι λόγω αυτής της συμπεριφοράς, ισως όλα αυτά τα φαινόμενα τους να είναι κάτι παραπάνω και όχι και τόσο ενδογενές, δυστυχώς όμως η επιστήμη μας βάζει παρωπίδες, και έτσι δεν μπορούμε να δούμε την διαφορετικότητα κάποιων ατόμων , με αποτέλεσμα να τα κατατάξουμε γρήγορα και επιπόλαια σε ψυχοπαθείς

 

το να ακούς φωνές ή να βλέπεις διάφορα δεν είναι κατι φυσιολογικό, αφού αν ήταν φυσιολογικό - ή καλυτερα φυσικό - θα το συναντούσε κανείς στους περισσότερους ανθρώπους. Τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται σε λίγους που είτε αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα ψυχοσωματικό είτε έχουν πιο ανοιχτες και διαθεσιμες τις προσωπικές τους κεραίες, είτε έχουν ασκηθει πάνω σ'αυτό. Απο την σκοπια οποιουδήποτε ορθολογιστή αυτό είναι αφύσικο, αφου γενικότερα η μειοψηφία αντιμετωπίζεται με παρομοιους τρόπους. Το ίδιο το θέμα της ψυχασθένειας είναι σχετικό. Πως μπορείς να ξέρεις αν αυτό που αισθανεσαι είναι πραγματικό ή ψεύτικο; Πως μπορείς να ξέρεις αν οτιδήποτε απο αυτά που αντιλαμβανεσαι με τις αισθήσεις σου είναι αληθινα, και δεν είναι παρα μια πλάνη του νου. Πως ξέρεις οτι υπάρχει οτιδηποτε απο αυτά που πιστεύεις και δεν είναι παρα μια παραισθηση του μυαλού, ένα όνειρο του εαυτού σου; Μπορεί να με θεωρήσεις τρελό ή σοφό, αλλά άσχετα με το τι πιστευεις εσύ εγω είμαι κατι άλλο, κάτι που ακόμα δεν έχω ανακαλύψει, αν είμαι κατι άλλο απο σένα.

Το ζήτημα είναι αυτά που λέω και κάνω σε απειλούν; Τότε μπορείς να με αποκαλέσεις τρελό και να με κλείσεις όπου θες. Αν μιλάω για θεούς και δαιμονες, γενικά, έξω απο σένα, και να είμαι τρελός δεν μπορείς να μου κανεις τίποτα, και δεν πρέπει.

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι το είπα. "Για μένα", μιλάω για την πάρτη μου και συμφωνώ ότι η πραγματικότητα είναι υποκειμενική ..υποκειμενική όμως για το κομμάτι που μπορούμε να επηρεάσουμε (ή αλληλεπιδράσουμε).

 

Συμφωνώ επίσης ότι υπάρχουν και συνηθισμένοι άνθρωποι που σε τραβούν στο δικό τους κόσμο αλλά η διαφορά με τους ψυχοπαθείς/παρανοϊκούς είναι ότι οι δεύτεροι χαρακτηρίζονται από νοσηρότητα, έλλειψη μέτρου, δεν έχουν συνείδηση της κατάστασής τους, ζουν υπό το καθεστώς εμμονών και φόβου & συνήθως είναι παθιασμένοι.

 

Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να είναι διάσπαρτα σε πολλούς ανθρώπους, οι λιγότεροι όμως είναι αυτοί που μέχρι στιγμής λειτουργούν & συγκεντρώνουν τα καθαρό προφίλ ψυχοπαθή.

 

 

Απλώς θέλω να θίξω το θέμα του ότι η κοινωνία που ζούμε ίσως δημιουργεί περισσότερους ψυχασθενείς από όσους υπάρχουν. Και εμείς οι ίδιοι ίσως να είχαμε μια μορφή ψυχασθένειας σε μια άλλη κοινωνία.

 

Σωστά, θα έψαχνα όμως στη συνέχεια σε τι κοινωνία βρίσκομαι τώρα και από τι "άλλη" κοινωνία προέρχομαι. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν θα βάπτιζα τα συμπτώματα της αναδυθείσας ψυχασθένειας, τις δικές μου σκιές & φόβους, ως πραγματικότητα που διέπει όλο τον κόσμο.

Γιατί αυτό είναι:

1. άκρατα εγωιστικό και

2. αυτεγκλωβίζομαι σε μια ακόμη ψευδαίσθηση.

 

Κατά τ' άλλα πράγματι, ποια η διαφορά των κοινών ψυχασθενών, με πολλούς από αυτούς που κατέχουν θέσεις (κρυφής & φανερής) εξουσίας & αξιώματα όπως ο Μπους, Κλίντον κ.λ.π.;

Μόνο μία!

Ενώ και οι δυο ζουν στον νοσηρό τους κόσμο, μόνο οι δεύτεροι καταφέρνουν να παρασύρουν στη μούρλα τους όλο τον κόσμο.

 

Ανέκαθεν οι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη σε όλες τις διαβαθμίσεις και ποικιλίες (θρησκείες, μαγικοπολιτικά κ.λ.π.) δεν ήταν παρά επιζώντες της Δύναμης με κουσούρια και σε deal με το άνωθεν σύστημα.

Τα κουσούρια θα μπορούσαν να ονομαστούν και σε εν δυνάμει ψυχοπάθειες.

 

Και το' λεγαν οι ξωτικοί.

Οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι στη Δύναμη! :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Είδα χάος και μπήκα.. :018bleh:

 

Σκεφτόμουν τελευταία, για διαφορους ανθρώπους που συχνά αναφέρουν ότι βλέπουν , ακούν φωνές, και πολλά ακόμα....

Φαντάσου τον νου σαν μια μηχανή αυτοκινήτου.

Εάν είσαι παραπάνω από όσο πρέπει στις κόκκινες στροφές,θα την κάψεις.Το ίδιο συμβαίνει και με τον νου,έχει και αυτός τα όρια του.

Μπορεί στην πορεία της ζωής σου να κάνεις "βελτίωση",να αλλάξεις φίλτρο αέρος,μπέκ παροχης,πάντα όμως θα έχει τα όρια του.

 

Μου άρεσε αρκετά ο όρος "μαύρη τρύπα" που έβαλε ο Aqua.

Eγώ το λέω "ανάποδη φώτιση".Είναι σαν να βλέπω τον Βούδα καθισμένο με το κεφάλι κάτω από το δέντρο της φώτισης.

Αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν αλήθειες η οπτική τους γωνία είναι λάθος..Πολύ σωστά όπως είπε ο Aqua δεν έχουν βρεί το κέντρο τους.Απλά μπήκαν στα βαθειά νερά ενός ωκεανού κατα λάθος ή από περιέργια,χωρίς να έχουν μάθει να κολυμπάνε σε ρηχά νερά.

Kαι σου λένε με τον τρόπο τους "ελα να δεις την άβυσσο,έχει τα πάντα".Εσύ πρέπει να πεις,"ναι το βλέπω έχει τα πάντα αλλά και τίποτα,εγώ όμως χρειάζομαι λίγα και συγκεκριμένα,γυρνάω σπίτι μου".

Εκεί είναι το θέμα.Ξέρεις τι χρειάζεσαι?Εάν δεν ξέρεις μπορεί να σπαταλήσεις ζωές κοιτώντας την άβυσσο.

Edited by Αrtzuna
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...