Jump to content

Άνθρωπος...


Recommended Posts

Όταν σκέφτομαι τον άνθρωπο σαν μια γενική εικόνα όλου του κόσμου θα έλεγα πως με θλίβει. Όταν όμως σκέφτομαι μεμονωμένα άτομα και πώς αυτά λειτουργούν, τότε νιώθω μεγάλη χαρά.

 

Θα έλεγα πως σαν σύνολο ο άνθρωπος είναι αυτοκαταστροφικός, μα σαν μονάδα μπορεί να φτάσει το θείο (δεν εννοώ το θείο Σαμ).

 

Συγκρίνοντας με ιστορικά δεδομένα από παλαιότερες εποχές δε νιώθω να έχουν αλλάξει και πολλά. Αλλά υπάρχει μια μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο έκφρασης και στον τρόπο ζωής. Αν όμως μας παρατηρούσα σαν εξωτερικός παρατηρητής, τότε μάλλον θα απογοητευόμουν από την εξέλιξη του ανθρώπου. Ίσως γιατί θα περίμενα οι διάφορες κοινωνίες στον κόσμο να αντανακλούν το επίπεδο της σκέψης που έχει φτάσει ο άνθρωπος (εννοώντας ότι υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε μια βιώσιμη και άνετη για όλους κοινωνία, αλλά δεν το κάνουμε).

Link to comment
Share on other sites

Βασικα δε ξερω γιατι πολλοι υποστηριζουν οτι ο ανθρωπος ειναι διαφορετικος

απο τα ζωα... Μια ματια στη δομη του εγκεφαλου δειχνει οτι η μονη διαφορα

ειναι ο νεοφλοιος. Τα ενστικτα(απ οπου προκυπτουν τα κινητρα) ειναι τα ιδια

και η τελευταια στρωση του εγκεφαλου δινει απλως περισσοτερες δυνατοτητες.

 

Αρα βασικα ισχυει οτι ισχυει και στη φυση μεσα απο το φιλτρο του πολιτισμου...

 

Τωρα, προσωπικα νομιζω ουσιαστικη εξελιξη θα σημαινε "αναβαθμηση" των

ενστικτων, αλλα αν προσπαθησει να το κανει καποιος αυτοματως τον καθιστα και

πιο αδυναμο.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Τωρα, προσωπικα νομιζω ουσιαστικη εξελιξη θα σημαινε "αναβαθμηση" των

ενστικτων, αλλα αν προσπαθησει να το κανει καποιος αυτοματως τον καθιστα και

πιο αδυναμο.

 

 

Devaraja εξαιρετική παρατήρηση :thumbsup:

Πολλοί άνθρωποι του πνεύματος τα βάζουν με τα ένστικτα αλλά τα ένστικτα είναι χρήσιμα όταν μπορούμε να οφελούμαστε από αυτά. Όταν τα χρησιμοποιούμε και δεν μας χρησιμοποιούν.

Η γεννιά που θ' αναδείξει τη συναισθηματική νοημοσύνη (πιθανώς μετά τη κατοχή γιατί τώρα αφορά μεμονωμένες ατομικότητες) θα μπορεί ν' αφουγκράζεται τη σοφία των ενστίκτων, να παίζειμε αυτά χωρίς να υποκύπτει σ' αυτά και τη δουλεία που εξυπηρετούν.

 

Με βάση αυτό το σκεπτικό, είτε γίνεσαι άνθρωπος κατακτώντας την αξία αυτή είτε ο άνθρωπος παύει ως αξία και την θέση του παίρνει κάτι διαφορετικό. Για μένα είναι το ίδιο και το αυτό, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι.

 

Μέχρι στιγμής όμως δεν είναι λίγα όσα κατάφερε ο παλαιός τύπος ανθρώπου με όλη την ανέλπιστη δημιουργικότητα όσο και αδίστακτη (αυτό)καταστροφή που τον συνοδεύει. Δεν ήταν και δεν είναι εύκολο να δημιουργείς με τόσες αντιξοότητες και ειδικά όταν μοιάζεις με παιδί που προσπαθείς να μπουσουλήσεις και κοπανιέσαι από δω και από κει προκειμένου να σηκωθείς στα πόδια σου. Αν βάλουμε ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται ακόμη τις αδυναμίες και προσπαθούν να τις παρατείνουν παραμένοντας στα γόνατα..

Link to comment
Share on other sites

Η λέξη άνθρωπος είναι παραφθορά του αναθρών (αναθρεί σημαίνει διαλογίζεται, εξετάζει, βλέπει προς τα πάνω. Πρόέρχεται από το α= αυτά και όπωτε= βλέπει, παρατηρεί).

Άρα με λίγα λόγια άνθρωπος είναι το ον που εμβαθύνει σε ό,τι παρατηρεί με τη βοήθεια του ανωτέρου ή έλλογου νου.

 

Επομένως συμφωνω με τη Δανάη που λέει ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει κοντά στα Θεία και με την Aqua Marine που λέει πως ΄΄τα ένστικτα είναι χρήσιμα όταν μπορούμε να οφελούμαστε από αυτά. Όταν τα χρησιμοποιούμε και δεν μας χρησιμοποιούν΄΄

 

Συμπερασματικά θα έλεγα ότι τα ένστικτα κατά κύριο λόγο έχουν να κάνουν με τα ζώα και ο άνθρωπος (που δεν είναι ζώο) ως ανώτερος νους πρέπει να τα χαλιναγωγήσει ώστε να μπορέσει να φτάσει εκεί που ανήκει και είναι η θέση του, δηλαδή δίπλα στα Θεία.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή δεν το αντιλαμβάνομαι. Πώς σχετίζεται το συγκεκριμένο βιντεάκι με το θέμα που συζητάμε;

Link to comment
Share on other sites

Zώα, ένστικτα, εξημερωμένα ζώα, κ.λ.π. κ.λ.π.; Δε σου λένε τίποτα;

Ρίξε μια ματιά στους στίχους.

 

Μπορεί να μην αρέσει σε όλους, δεν πάυει όμως να είναι ένα ιδιαίτερο μήνυμα. Τόσο η μουσική όσο και τα λόγια. Τουλάχιστο έτσι το αξιολογώ για να το ανεβάζω εδώ.

Edited by Aqua Marine
Link to comment
Share on other sites

Zώα, ένστικτα, εξημερωμένα ζώα, κ.λ.π. κ.λ.π.; Δε σου λένε τίποτα;

Ρίξε μια ματιά στους στίχους.

 

Μπορεί να μην αρέσει σε όλους, δεν πάυει όμως να είναι ένα ιδιαίτερο μήνυμα. Τόσο η μουσική όσο και τα λόγια. Τουλάχιστο έτσι το αξιολογώ για να το ανεβάζω εδώ.

 

Ενδεχομένως! Αλλά το να βάζεις απλώς ένα βιντεάκι δεν είναι αρκετό. Καλό είναι να αναφέρεις συγκεκριμένα τους λόγους που το βάζεις. Δεν είναι όλα τα μέλη γνώστες της αγγλικής γλώσσας. Ακόμα κι εγώ που είμαι δεν αντιλήφθηκα το λόγο που το ανέβασες.

Link to comment
Share on other sites

Δανάη, ένα μουσικό βίντεο, ένας πίνακας ζωγραφικής, μια κινηματογραφική ταινία, ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης εν πάση περιπτώσει έχει το δικό του τρόπο για να πει κάποια πράγματα. Το να πω στην προκειμένη το τι θέλει να πει το μουσικό βίντεο, για μένα είναι υπερβολή γιατί όλη η ουσία είναι ν' αντιληφθεί ο ενδιαφερόμενος από μόνος του το μήνυμα που θέλει να περάσει το μουσικό γκρουπ και εγώ που το έβαλα.

 

Όλη η ιστορία έγινε για να ειπωθεί κάτι με διαφορετικό τρόπο. Εκτός αν δε θέλετε διαφορετικό τρόπο.

Θεωρώ λοιπόν ότι απευθύνομαι σε άτομα που στοιχειωδώς είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τον συνειρμό που φτιάχνεται εάν και εφ' όσον ο ενδιαφερόμενος διαβάσει τα προηγούμενα posts και παρακολουθήσει τα λεγόμενα.

 

Όσο για τ' αγγλικά, δε χρειάζεται καν να μεταφράσει κάποιος όλους τους στίχους. Άν απλά κάνει μετάφραση του τίτλου του μουσικού κομματιού αυτό αρκεί για να κάνει τη σύνδεση με τα όσα αναφέρθηκαν.

Επίσης ένα μουσικό κομμάτι εκτός από τους στίχους (άν υπάρχουν) είναι προπαντώς μουσική. Αυτό σημαίνει ότι η μουσική από μόνη της είναι ένα είδος μηνύματος που είναι ελεύθερο από καλούπια.

 

Εάν πάλι κάποιος δεν ενδιαφέρεται, δεν θα το ψάξει. Αλλά άν μάθει περισσότερα γι' αυτό π.χ. από μένα, από τη μία θα μπει και από την άλλη θα βγει. Δεν απευθύνομαι στον αδιάφορο αλλά στον ενδιαφερόμενο.

Επίτηδες λοιπόν δεν έγραψα κάτι παραπάνω γιατί δεν γίνονται όλα πουρές.

 

Ο ενδιαφερόμενος λοιπόν θα το ψάξει από μόνος του και αυτός που είναι αδιάφορος το πολύ πολύ να χάσει 2 λεπτά ακούγοντας ένα ακόμα τραγουδάκι.

 

Νομίζω ότι είμαι σαφής!

Edited by Aqua Marine
Link to comment
Share on other sites

:offtopic:

 

Το συγκεκριμένο το έκανα reload πολλές φορές αν και τους στίχους δεν μπορώ να τους ακούσω γιατί δεν μπορώ να βάλω δυνατά το volume.

Λέξεις κλειδιά ακούγοντας το:γλυκιά θλίψη,δεκαετία 60',χίπις,greenpeace,ευαισθησία,ειρήνη,supertramp.

Στο facebook σίγουρα θα ήταν like

Edited by Αrtzuna
Link to comment
Share on other sites

Δανάη, ένα μουσικό βίντεο, ένας πίνακας ζωγραφικής, μια κινηματογραφική ταινία, ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης εν πάση περιπτώσει έχει το δικό του τρόπο για να πει κάποια πράγματα. Το να πω στην προκειμένη το τι θέλει να πει το μουσικό βίντεο, για μένα είναι υπερβολή γιατί όλη η ουσία είναι ν' αντιληφθεί ο ενδιαφερόμενος από μόνος του το μήνυμα που θέλει να περάσει το μουσικό γκρουπ και εγώ που το έβαλα.

 

Όλη η ιστορία έγινε για να ειπωθεί κάτι με διαφορετικό τρόπο. Εκτός αν δε θέλετε διαφορετικό τρόπο.

Θεωρώ λοιπόν ότι απευθύνομαι σε άτομα που στοιχειωδώς είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τον συνειρμό που φτιάχνεται εάν και εφ' όσον ο ενδιαφερόμενος διαβάσει τα προηγούμενα posts και παρακολουθήσει τα λεγόμενα.

 

Όσο για τ' αγγλικά, δε χρειάζεται καν να μεταφράσει κάποιος όλους τους στίχους. Άν απλά κάνει μετάφραση του τίτλου του μουσικού κομματιού αυτό αρκεί για να κάνει τη σύνδεση με τα όσα αναφέρθηκαν.

Επίσης ένα μουσικό κομμάτι εκτός από τους στίχους (άν υπάρχουν) είναι προπαντώς μουσική. Αυτό σημαίνει ότι η μουσική από μόνη της είναι ένα είδος μηνύματος που είναι ελεύθερο από καλούπια.

 

Εάν πάλι κάποιος δεν ενδιαφέρεται, δεν θα το ψάξει. Αλλά άν μάθει περισσότερα γι' αυτό π.χ. από μένα, από τη μία θα μπει και από την άλλη θα βγει. Δεν απευθύνομαι στον αδιάφορο αλλά στον ενδιαφερόμενο.

Επίτηδες λοιπόν δεν έγραψα κάτι παραπάνω γιατί δεν γίνονται όλα πουρές.

 

Ο ενδιαφερόμενος λοιπόν θα το ψάξει από μόνος του και αυτός που είναι αδιάφορος το πολύ πολύ να χάσει 2 λεπτά ακούγοντας ένα ακόμα τραγουδάκι.

 

Νομίζω ότι είμαι σαφής!

 

Μάλιστα. Οπότε εγώ μιας και δεν κατάλαβα, σε προσβάλω επειδή ζητώ μια επεξήγηση, είμαι αδιάφορη γιατί δεν έψαξα να δω τους στίχους και είμαι και χαζή γιατί δεν μπόρεσα να κάνω το συνειρμό.

:cheerful_h4h:

 

Αλλά μιας και ανέφερες τα εξημερωμένα ζώα: Σκεφτόμουν τις προάλλες ότι όταν παραλληλίζουμε τους ανθρώπους με τα πρόβατα υπάρχει πολύ βάθος κατά βάθος. Γιατί όποιο πρόβατο ξεφεύγει από το μαντρί, το τρώει ο λύκος (αν βρεθεί κανείς). Αλλά όποιο ανθρώπινο πρόβατο ξεφεύγει από το μαντρί, τον τρώει ο ίδιος ο άνθρωπος.

Link to comment
Share on other sites

Όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει πρόβατα, με την έννοια ότι προσπαθούν να αυτοπροσδιοριστούν μέσα από τη διαδικασία του να ανακαλύπτουν τόσο τον εαυτό τους όσο και το πού ανήκουν, γιατί εφόσον είναι κοινωνικά όντα έχουν την υποσυνείδητη ανάγκη να ανήκουν σε κοινωνικές ομάδες. Ως αποτέλεσμα αυτού, χειραγωγούνται εύκολα και εντάσσονται σε ομάδες που τους ενώνουν με κάποιους, ενώ ταυτόχρονα τους διαχωρίζουν από κάποιους άλλους.

Οι "λύκοι" είναι κι αυτοί πρόβατα, αλλά με πειθώ. Έχουν την ικανότητα να χειραγωγούν τους ανθρώπους, αλλά πρώτοι οι ίδιοι έχουν υποκύψει σε κάποιο δόγμα προκειμένου να ικανοποιήσουν κι αυτοί την ανάγκη τους να ανήκουν κάπου (και κατ' επέκταση να παρασύρουν κι άλλους σ' αυτό το δόγμα).

 

Αυτά σε γενικές γραμμές ως προς το ένστικτο της επικοινωνίας. Ήδη από το παραπάνω διαφαίνεται το ποιός μπορεί να χρησιμοποιεί στοιχειωδώς αυτό το ένστικτο και ποιός το αφήνει να τον χρησιμοποιεί.

Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα ένστικτα, κάποιοι βρίσκουν τα κουμπιά τους για να τα χρησιμοποιήσουν ενώ κάποιοι άλλοι δεν ξέρουν πώς να τα χρησιμοποιήσουν και ως εκ τούτου γίνονται... "πρόβατα".

Φυσικά αυτά τα κουμπιά των ενστίκτων είναι πρωτογενείς τάσεις, όπως ο φόβος, που επιδρούν κυρίως σε υποσυνείδητο επίπεδο, με αποτέλεσμα η εκμετάλλευσή τους από κάποιους ανθρώπους προς κάποιους άλλους να καθίσταται αρκετά ύπουλη και επικίνδυνη.

 

Πώς να μη σε πιάνει θλίψη όταν βλέπεις αυτή την εικόνα?!

 

Τουλάχιστον με βάση τα παραπάνω κατανοώ την ανάγκη ορισμένων ανθρώπων να επιλέγουν μια ασκητική ζωή ή τέλος πάντων μια ζωή όσο πιο μακριά γίνεται από τις κοινωνίες και τις επιρροές τους, προκειμένου να προσεγγίσουν τον εαυτό τους χωρίς τις ανάλογες παρεμβολές. Βέβαια, από την άλλη πλευρά, κάποιοι μπορούν να χρησιμοποιούν την επικοινωνία ως καθρέπτη του εαυτού τους και να αυτοπροσδιορίζονται και να εξελίσσονται μέσα από την επαφή τους με τους άλλους. Και οι δύο δρόμοι δύσκολοι είναι, όπως και να 'χει.

Link to comment
Share on other sites

Θα έλεγα ότι μου φαίνεται μάλλον απαισιόδοξος ο διαχωρισμός σε ανθρώπους-πρόβατα και ανθρώπους-λύκους (που η αλήθεια είναι έτσι όπως το έχεις γράψει μάλλον δεν τον κάνεις). Νομίζω ότι χωρούν κι άλλες περιπτώσεις, ίσως λιγότερες συχνές. Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι οι χαρισματικοί άνθρωποι που διαγράφουν μια δική τους πορεία και δεν περιμένουν από κανέναν να τους ακολουθήσει. Και υπάρχουν κι εκείνοι που συγκεντρώνουν γύρω τους άτομα γιατί γνωρίζουν ότι η επιβίωση απαιτεί τη σύμπραξη πολλών.

 

Έπειτα, επικοινωνία είναι ανάγκη είτε είσαι μέρος ενός κοινωνικού συνόλου, είτε είσαι μόνος σου. Ακόμα κι εκείνοι που ξεφεύγουν για να κάνουν μια ασκητική ζωή, ουσιαστικά πρέπει να ελέγξουν αυτήν τους την ανάγκη από την ανάποδη. Δηλαδή στο πώς να μην την χρειάζονται.

 

Κι έπειτα είναι και η επικοινωνία με τον ίδιο σου τον εαυτό σου και με τα μη ανθρώπινα πλάσματα αυτού του κόσμου.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά θεωρώ ότι ο άνθρωπος είναι ένα από τα λίγα όντα που έχει επίγνωση της θνησιμότητας του και είτε προσπαθεί να την ξεχάσει, είτε να προσπαθήσει να την υπερβεί, είτε προσπαθήσει να την εκδικηθεί.

 

Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα που θα έχει η ζωή ενός ατόμου στο κόσμο, εξαρτώνται πολύ από ποια επιλογή κάνει πιο συχνά, και ίσως από το πόσο συνειδητά ή όχι το κάνει.

 

Από εκεί και πέρα ως προς την κοινωνικότητα και τη μαζική συμπεριφορά, δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε πολλές συμπεριφορές μας που προέρχονται από μια εποχή όπου ζούσαμε πιο απλά και είχαμε ακόμα θηρευτές.

 

Όσο και αν καταλαβαίνουμε εγκεφαλικά κάποια πράγματα, για το πόσο θα βελτιώνονταν ο κόσμος με απλές κινήσεις έχουμε πού δρόμο ακόμα. Θεωρώ ότι η εγκεφαλική κατανόησή μας και εξέλιξη, είναι τραγικά γοργή σε σύγκριση με την κοινωνική και συναισθηματική. Κάποια στιγμή, άμα δεν αυτοκαταστραφούμε θα έρθει ισορροπία.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...