Dalia Posted September 29, 2011 Report Share Posted September 29, 2011 (edited) Διαβάζω το βιβλίο του Ρόμπερτ Νατζέμυ, Η Τέχνη του Διαλογισμού, και στο κεφάλαιο 11 γράφει για την προετοιμασία του σώματος και του νου για τον διαλογισμό. Μιλάει για την υγιεινή διατροφή, κατά πόσο αυτή διευκολύνει το διαλογισμό και ποιά θεωρείται σωστή διατροφή για την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Κάποιες από τις τροφές που πρέπει να καταναλώνονται είναι τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, τα αναποφλοίωτα δημητριακά και όσπρια, οι φρέσκοι, άψητοι και ανάλατοι ξηροί καρποί και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται είναι το κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, φαγητό μαγειρεμένο πολλή ώρα, μπαγιάτικο φαγητό, ζάχαρη. Το κρέας θεωρείται μη πνευματική τροφή και ως τέτοια θα πρέπει να αποφεύγεται από ανθρώπους που θέλουν να αναπτυχθούν πνευματικά, για αυτό ο συγγραφέας προτείνει έναν τρόπο ώστε να διαπιστώσει κάποιος αν η κατανάλωση κρέατος ή άλλων τροφών ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή του. Κάποιος μπορεί να φάει οτιδήποτε νιώθει ότι μπορεί να πάρει με τα χέρια του. Αν νιώθει άνετα να κόψει ένα φρούτο από το δέντρο ή να ξεριζώσει ένα καρότο από τη γη τότε αυτά του ταιριάζουν. Αν μπορεί άνετα να κόψει το λαιμό μιας αγελάδας, αρνιού, κότας ή ψαριού, να το τεμαχίσει και να το προετοιμάσει για κατανάλωση τότε αυτό του ταιριάζει. Σύμφωνα με τον συγγραφέα η συνείδηση και τα συναισθήματά μας είναι ο καλύτερος οδηγός για το τι πρέπει να τρώμε. Αν είμαστε ικανοί να σκοτώσουμε ένα ζώο και αισθανόμαστε καλά για αυτό τότε μπορούμε να το φάμε... Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για αυτή την άποψη, γιατί ο συγγραφέας υποστηρίζει πως όσοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν ένα ζώο αλλά καταναλώνουν κρέας βλάπτουν πνευματικά τον εαυτό τους, ενώ εκείνοι που είναι λιγότερο ευαίσθητοι δεν βλάπτονται από την κατανάλωση κρέατος. Edited September 29, 2011 by Dalia Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted September 29, 2011 Report Share Posted September 29, 2011 ...Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για αυτή την άποψη, γιατί ο συγγραφέας υποστηρίζει πως όσοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν ένα ζώο αλλά καταναλώνουν κρέας βλάπτουν πνευματικά τον εαυτό τους, ενώ εκείνοι που είναι λιγότερο ευαίσθητοι δεν βλάπτονται από την κατανάλωση κρέατος. Τα όσα γράφει για διάφορα φαγητά ουσιαστικά "αυτο-"αναιρούνται με αυτό που γράφεις στο τέλος. Γεγονός είναι 1. Το τι τρως δεν έχει σημασία, εκτός κι αν έχει σημασία για σένα, οπότε τότε μετρά μέχρι ένα σημείο 2. Από κάποιο σημείο και μετά ο νους και το σώμα "αυτορυθμίζονται" - πχ άνθρωπος που δεν είναι πολύ των φρούτων αρχίζει να τα ζητάει. 3. Σε κάποιο σημείο υστερότερο ο άνθρωπος αρχίζει υπολογίζει τις συνέπειες της διατροφής (με το σώμα να συνεργάζεται - πχ εκεί που έτρωγες 2 σοκολάτες τη μέρα να μη τις σηκώνει το στομάχι σου πια). Οπότε διαγράφεται ένα κύκλος κατά κάποιο τρόπο αλλά το 3 είναι αποτέλεσμα, όχι προϋπόθεση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dalia Posted September 30, 2011 Author Report Share Posted September 30, 2011 (edited) Outis από αυτά που γράφεις το πρώτο με προβληματίζει κάπως γιατί όταν ήμουν μικρή απείχα από την κατανάλωση κρέατος κατά καιρούς από μόνη μου δεν μου το επέβαλλε κάποιος. Είχα δει κάποια ζώα να ξεψυχούν και από τότε δεν μπορούσα να φάω κρέας για πολύ καιρό, αφού οι δικοί μου είχαν ανησυχήσει... Βέβαια τα τελευταία χρόνια δεν έχω πρόβλημα και η δίαιτα στην οικογένεια συμπεριλαμβάνει κρέας το τρώμε σε μικρές ποσότητες, λίγες φορές το μήνα. Όμως... τις τελευταίες εβδομάδες όταν τρώω κρέας την ώρα που βάζω την πρώτη μπουκιά στο στόμα μου βλέπω την εικόνα του νεκρού ζώου στο μυαλό μου. Βλέπω ας πούμε το κεφάλι από ένα μοσχαράκι με κλειστά μάτια ή ένα γουρουνάκι και δεν ξέρω πώς να το περιγράψω αλλά σαν να ταυτίζομαι εκείνη τη στιγμή με το ζώο που πεθαίνει. Είναι πολύ περίεργο!!! προσπαθώ να μην εμβαθύνω πολύ σε αυτό που βλέπω και νιώθω γιατί θα πάψω να τρώω κρέας. Έχω περάσει δηλαδή από διάφορες φάσεις και γύρω στα 8 σταμάτησα να τρώω κρέας για πρώτη φορά. Αυτό είχε κρατήσει κάποιους μήνες και μετά συνέχισα κανονικά τη διατροφή μου με κρέας γιατί οι δικοί μου με πίεζαν πολύ. Μετά σταμάτησα να τρώω χοιρινό εξαιτίας κάποιου γουρουνιού και αργότερα σταμάτησα να τρώω μοσχάρι λόγω της νόσου των τρελών αγελάδων. Edited September 30, 2011 by Dalia Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Devaraja Posted September 30, 2011 Report Share Posted September 30, 2011 Κάποιος μπορεί να φάει οτιδήποτε νιώθει ότι μπορεί να πάρει με τα χέρια του. Αν νιώθει άνετα να κόψει ένα φρούτο από το δέντρο ή να ξεριζώσει ένα καρότο από τη γη τότε αυτά του ταιριάζουν. Αν μπορεί άνετα να κόψει το λαιμό μιας αγελάδας, αρνιού, κότας ή ψαριού, να το τεμαχίσει και να το προετοιμάσει για κατανάλωση τότε αυτό του ταιριάζει. Σύμφωνα με τον συγγραφέα η συνείδηση και τα συναισθήματά μας είναι ο καλύτερος οδηγός για το τι πρέπει να τρώμε. Αν είμαστε ικανοί να σκοτώσουμε ένα ζώο και αισθανόμαστε καλά για αυτό τότε μπορούμε να το φάμε... Pleeeeeeaaaase....gime a break Τι αλλο θ ακουσουμε......? Καλα θα κανει κανεις να τρωει αυτα που χρειαζεται ο οργανισμος του ως σωμα και οχι ως πνευμα αν δε θελει να γινει...πνευμα Μαλλον αυτο που εννοει ο συγγραφεας ή καλυτερα η βαση απ οπου προηλθε αυτο που λεει, ειναι οτι η τροφη ως ενεργεια επιρεαζει τα τσακρα. Οποτε οι πιο "γηινες" τροφες δεν επιτρεπουν στα ανωτερα τσακρα ν αναπτυχθουν, επιρεαζουν διαφορετικα την αυρα, το αιθερικο κλπ κλπ... Προσωπικα πιστευω οτι συγκεκριμενη "πνευματικη" διαιτα εχει νοημα μονο για συγκεκριμενη μαγικη εργασια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted September 30, 2011 Report Share Posted September 30, 2011 Outis από αυτά που γράφεις το πρώτο με προβληματίζει κάπως γιατί όταν ήμουν μικρή απείχα από την κατανάλωση κρέατος κατά καιρούς από μόνη μου δεν μου το επέβαλλε κάποιος. Είχα δει κάποια ζώα να ξεψυχούν και από τότε δεν μπορούσα να φάω κρέας για πολύ καιρό, αφού οι δικοί μου είχαν ανησυχήσει... Βέβαια τα τελευταία χρόνια δεν έχω πρόβλημα και η δίαιτα στην οικογένεια συμπεριλαμβάνει κρέας το τρώμε σε μικρές ποσότητες, λίγες φορές το μήνα. Όμως... τις τελευταίες εβδομάδες όταν τρώω κρέας την ώρα που βάζω την πρώτη μπουκιά στο στόμα μου βλέπω την εικόνα του νεκρού ζώου στο μυαλό μου. Βλέπω ας πούμε το κεφάλι από ένα μοσχαράκι με κλειστά μάτια ή ένα γουρουνάκι και δεν ξέρω πώς να το περιγράψω αλλά σαν να ταυτίζομαι εκείνη τη στιγμή με το ζώο που πεθαίνει. Είναι πολύ περίεργο!!! προσπαθώ να μην εμβαθύνω πολύ σε αυτό που βλέπω και νιώθω γιατί θα πάψω να τρώω κρέας. Έχω περάσει δηλαδή από διάφορες φάσεις και γύρω στα 8 σταμάτησα να τρώω κρέας για πρώτη φορά. Αυτό είχε κρατήσει κάποιους μήνες και μετά συνέχισα κανονικά τη διατροφή μου με κρέας γιατί οι δικοί μου με πίεζαν πολύ. Μετά σταμάτησα να τρώω χοιρινό εξαιτίας κάποιου γουρουνιού και αργότερα σταμάτησα να τρώω μοσχάρι λόγω της νόσου των τρελών αγελάδων. Δεν καταλαβαίνω γιατί πιέζεις τον εαυτό σου. Αν σου μπαίνουν τέτοιες σκέψεις μην τρως κρέας.Ξέχνα την εσωτεριστική αντίληψη του θέματος γιατί το επιβαρύνεις περισσότερο. Αν σου δημιουργεί προβλήματα η έλλειψη του στον οργανισμό σου θα πρέπει να το κοιτάξεις με κάποιον ειδικό και να σου προτείνει εναλλακτικές λύσεις συμπληρωμάτων. Αν πάλι δεν σου προκαλεί προβλήματα απλά μην ξανά φας μέχρι να νοιώσεις δυνατά την επιθυμία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pyramid Posted September 30, 2011 Report Share Posted September 30, 2011 Έκανες κάποιες ασκήσεις Dalia μου τις τελευταίες εβδομάδες? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dalia Posted September 30, 2011 Author Report Share Posted September 30, 2011 Pyramid δεν έκανα κάποια ιδιαίτερη άσκηση τον τελευταίο καιρό, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Γιατί ρωτάς, τι σκέφτηκες? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pyramid Posted October 1, 2011 Report Share Posted October 1, 2011 Dalia μου, κατά την άποψή μου, το διάβασμα και η εξάσκηση (εννοώ την όποια πρακτική όσων διαβάζεις) χωρίς κάποια τάξη σου προκάλεσαν όσα αναφέρεις τελευταία. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να έχουμε επιτύχει ένα καλό επίπεδο χαλάρωσης, εστίασης, οραματισμού, αυτοπειθαρχίας, πριν κάνουμε το οτιδήποτε άλλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dalia Posted October 2, 2011 Author Report Share Posted October 2, 2011 Ποιά είναι η άποψή σας τελικά σχετικά με την κατανάλωση κρέατος? Μπορούμε να καταναλώνουμε κρέας αρκεί να μην πιεζόμαστε να το κάνουμε? Σχετικά με το βιβλίο θυμήθηκα κάποια λόγια που διάβαζα στον Αλχημιστή του Κοέλιο εκεί που μιλούσε το αγόρι για τα πρόβατα, που έλεγε ότι ενώ τα γνώριζε, τα φρόντιζε, τα τάιζε, μπορούσε να τα σκοτώσει κιόλας γιατί ήταν συμφιλιωμένος με την ιδέα αυτή. Ίσως είναι θέμα ευαισθησίας, όπως υποστήριζε ο Νατζέμυ, κάποιοι μπορούν να το κάνουν και κάποιοι δεν μπορούν...Γνωρίζω κάποιο παιδί που ο πατέρας του έχει βόδια και δούλευε μαζί του τα φρόντιζε κλπ αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να τα σφάξει ή να τα φάει γιατί δένονταν μαζί τους. Pyramid καταλαβαίνω τι λες παραπάνω βέβαια δεν νιώθω ότι κάτι άσχημο συμβαίνει με αυτά που διαβάζω, εξάλλου από παιδί είχα ένα θέμα ευαισθησίας με τα ζώα και το κρέας. Ο Artzuna έχει δίκιο σε αυτό που λέει. Εφόσον δε νιώθω άνετα τρώγοντας κρέας δε χρειάζεται να τρώω μέχρι να μου λείψει. Μάλλον το μυαλό μου δημιουργούσε αυτές τις εικόνες για να με αποτρέψει , αλλά δεν έδινα σημασία μέχρι που άνοιξα το θέμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted October 2, 2011 Report Share Posted October 2, 2011 Outis από αυτά που γράφεις το πρώτο με προβληματίζει κάπως γιατί όταν ήμουν μικρή απείχα από την κατανάλωση κρέατος κατά καιρούς από μόνη μου δεν μου το επέβαλλε κάποιος. Είχα δει κάποια ζώα να ξεψυχούν και από τότε δεν μπορούσα να φάω κρέας για πολύ καιρό, αφού οι δικοί μου είχαν ανησυχήσει... .... Καλά έκανες. Αν έτσι ένοιωθες...Έχω περάσει δηλαδή από διάφορες φάσεις και γύρω στα 8 σταμάτησα να τρώω κρέας για πρώτη φορά. Αυτό είχε κρατήσει κάποιους μήνες και μετά συνέχισα κανονικά τη διατροφή μου με κρέας γιατί οι δικοί μου με πίεζαν πολύ. Μετά σταμάτησα να τρώω χοιρινό εξαιτίας κάποιου γουρουνιού και αργότερα σταμάτησα να τρώω μοσχάρι λόγω της νόσου των τρελών αγελάδων. 1. Καλό το να μην τρως κρέας - αν ταυτόχρονα αποφεύγεις και να φοράς δερμάτινα παπούτσια, ρούχα κτλ. Αλλιώς απλά κλείνεις τα μάτια και αρκείσαι σε "παυσίπονο".2. Υπάρχει και η άποψη ότι καθώς το ζώο είναι ήδη νεκρό καλύτερα να φαγωθεί παρά να πάει χαμένο. 3. Στη φύση το να τρώει το ένα πλάσμα το άλλο είναι ο νόμος κι ο κανόνας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pyramid Posted October 3, 2011 Report Share Posted October 3, 2011 Dalia μου είναι λογικό και αποδεκτό το να έχεις τον τελευταίο λόγο στα θέματά σου οπότε εάν σου ταιριάζει η προσέγγιση του Νατζέμυ ακολούθησέ την. Εγώ δεν είπα ότι κάτι άσχημο συμβαίνει με αυτά που διαβάζεις είπα ότι διαβάζεις και εξασκείσαι χωρίς τάξη και εάν δεν ρωτούσες ούτε που θα το ανέφερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dalia Posted October 5, 2011 Author Report Share Posted October 5, 2011 Καλά έκανες. Αν έτσι ένοιωθες1. Καλό το να μην τρως κρέας - αν ταυτόχρονα αποφεύγεις και να φοράς δερμάτινα παπούτσια, ρούχα κτλ. Αλλιώς απλά κλείνεις τα μάτια και αρκείσαι σε "παυσίπονο". 2. Υπάρχει και η άποψη ότι καθώς το ζώο είναι ήδη νεκρό καλύτερα να φαγωθεί παρά να πάει χαμένο. 3. Στη φύση το να τρώει το ένα πλάσμα το άλλο είναι ο νόμος κι ο κανόνας. Σωστά αυτά που λες το ερώτημα είναι ποιός νιώθει ότι μπορεί να σκοτώσει ζώο και άρα να το καταναλώσει χωρίς τύψεις... άλλο είναι να το βλέπεις έτοιμο προς κατανάλωση σε πακετάκια και συσκευασίες και άλλο να το σκοτώνεις ο ίδιος. Πιστεύω ότι είναι κάτι που λίγοι θα μπορούσαν να κάνουν εκτός και αν η επιβίωση τους εξαρτιόταν από αυτό (βλέπε Bear Grylls). Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης και υπερισχύουν τα αρχέγονα ένστικτα οι δεύτερες σκέψεις, οι τύψεις και οι ευαισθησίες εξαφανίζονται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δανάη Posted October 6, 2011 Report Share Posted October 6, 2011 Από την άλλη, δεν είναι μέσα στις συνήθειές μας να σκοτώνουμε ένα ζώο (τις συνήθειες αυτών που ζουν στις πόλεις). Αν πας στο χωριό, μαθαίνεις από μικρός κάποια πράγματα κι αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά το θάνατο ενός ζώου προς βρώση. Εγώ είχα 8χρονους μαθητές που σκότωναν τις κότες με πολλή άνεση. Δεν το έκαναν για πλάκα ή επειδή ήταν αναίσθητα, αλλά αυτό ήταν το φαγητό τους. Στις πόλεις δεν μπορείς να σκοτώσεις την κότα στο μπαλκόνι σου κι έτσι την αγοράζεις ήδη σκοτωμένη. Επομένως αναγκαστικά υπάρχει μια απόσταση από αυτήν την πράξη (το να σκοτώσεις ένα ζώο). Αν όμως αυτή υπήρχε στην καθημερινότητά σου από την αρχή της ζωής σου, τοτε ίσως να μη σου φαινόταν τόσο αποτρόπαιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dalia Posted October 6, 2011 Author Report Share Posted October 6, 2011 Δίκιο έχεις Δανάη σε αυτό που λες, αναφερόμουν στους ανθρώπους των πόλεων που ουδεμία σχέση έχουν με τα ζώα και τη σφαγή τους. Στα χωριά οι άνθρωποι είναι πιό εξοικειωμένοι με το να σκοτώνουν ζώα γιατί η επιβίωσή τους εξαρτάται από αυτό άμεσα. Οι περισσότεροι έχουν κότες, πρόβατα ή εκτρέφουν ζώα και έχουν άλλα βιώματα από αυτούς που μεγαλώνουν στις πόλεις και βλέπουν το κρέας συσκευασμένο... θυμάμαι κάποτε ήμουν σε μια Ελληνική ταβέρνα στην Αγγλία και δίπλα μου κάθονταν μια παρέα Άγγλων που είχε παραγγείλει μεταξύ άλλων καλαμάρι. Δυστυχώς τους το σέρβιραν ολόκληρο με τα πλοκάμια ,κεφάλι κλπ.... εκείνοι δεν το είχαν ξαναδεί έτσι, νόμιζαν ότι το καλαμάρι είναι οι κατεψυγμένες,στρόγγυλες ροδέλες που έτρωγαν συνήθως. Ακολούθησαν διάφορα σχόλια, για το δόλιο το καλαμάρι που πριν τηγανιστεί είχε ζωή και το επέστρεψαν άθικτο πίσω γιατί δεν μπορούσαν να το φάνε... το θυμάμαι και γελάω αλλά μπορώ να καταλάβω το σοκ που πέρασαν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.