Jump to content

Βρείτε Τις Διαφορές


Recommended Posts

Άπαντες Θεϊστές(*) του φόρουμ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής:

 

Ανεξαρτήτως του τι διδάσκει το δόγμα της πίστης σας, κατά την γνώμη σας, ΤΙ είναι αυτό/ά που διαχωρίζει τον/ην/ους Θεό/ά/ούς από τον άνθρωπο;

Με άλλα λόγια: τι έχει παραπάνω ο/η/οι Θεός/ά/οί από τον άνθρωπο ή τι έχει ο άνθρωπος λιγότερο;

 

 

(*) «Θεϊστής» είναι ο άνθρωπος που δέχεται την ύπαρξη Υπέρτατου Όντος ή Όντων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή έλλειψης αυτού και ανεξαρτήτως φύσης/ιδιότητας που αποδίδει σ’ αυτό/α το/α Υπέρτατο/α Όν/τα. Διευκρινίζω, για να μην ψαχνόμαστε.

 

 

 

.

Link to comment
Share on other sites

Σύμφωνα με ότι διδάχτηκα στο σχολείο...

 

Ο θεός είναι αθάνατος,

μπορεί να δημιουργήσει και να ξαναδημιουργήσει τα πάντα, βλέπει και γνωρίζει τα πάντα, είναι τα πάντα, βρίσκεται παντού

και έχει super δυνάμεις..

 

και δεν αναρωτιέται για την ύπαρξη του ανθρώπου..

Link to comment
Share on other sites

Επίσης..

Ο άνθρωπος έχει σώμα που πρέπει να το διατηρήσει και ίσως εκεί κρύβονται όλες οι αδυναμίες του

και οι φοβίες της θνητής του φύσης..

Δηλαδή αν πεινάει θα κάνει τα πάντα για να φάει..

Θα φάει ακόμα και άνθρωπο για να επιβιώσει..

όχι όλοι αλλά σε ένα αεροπορικό δυστύχημα το έκαναν..

Link to comment
Share on other sites

Το σώμα σε τέτοιες συζητήσεις είναι πάντα αρκετά υποτιμημένο, και γενικώς η αντίληψη πως αποτελεί κάποιου είδους "εμπόδιο", "φυλακή του πνεύματος" κτλ τείνει να είναι σχετικά αόριστη.

Αν γνωρίζαμε λίγο περισσότερο τον απίστευτα πολύπλοκο - πλην ευφυέστατο - τρόπο λειτουργίας του καθώς και τις δυνατότητές του (ακόμα και με βάση τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις γι' αυτό, κι ας μην είναι ολοκληρωμένες), ενδεχομένως να του δίναμε πολύ μεγαλύτερη αξία απ' ότι τώρα.

Απλώς το θέτω σαν προβληματισμό.

 

Από 'κει και πέρα, ο παραπάνω προβληματισμός σε συνδυασμό με τους φόβους και τα ένστικτα που απορρέουν ως χαρακτηριστικά της εικόνας που έχουμε για τον άνθρωπο, με οδηγεί στο να πιστεύω πως τελικά η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ θεού και ανθρώπου είναι η επίγνωση.

Επίγνωση της κατάστασής μας, επίγνωση των δυνατοτήτων μας, επίγνωση του περιβάλλοντος στο οποίο δρούμε κτλ κτλ κτλ...

 

 

Η επίγνωση άλλωστε είναι αυτή που διαχωρίζει και εμάς από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Η επίγνωση του ότι είμαστε πνευματικά όντα αλλά και η επίγνωση της θνητότητάς μας...

Αναλογικά λοιπόν η επίγνωση μπορεί να είναι και η διαφορά μεταξύ ημών και θεών. Ακόμα πιο συγκεκριμένα σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είναι η "επίγνωση της ζωής".

Καλώς ή κακώς ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε. Ξέρουμε όμως πώς να ζήσουμε?

Edited by johnny
Link to comment
Share on other sites

Επίγνωση κατάστασης,δυνατοτήτων,περιβάλλοντος υπάρχουν..

Ζούμε-πεθαίνουμε..

 

Το ζωικό βασίλειο έχει επίγνωση της θνησιμότητας..

Παράδειγμα τα σαρκοφάγα ζώα..

Τι κάνουν για να φάνε? Σκοτώνουν.. Τερματίζουν μια ζωή..

 

Ο άνθρωπος δεν έχει επίγνωση για το τι συμβαίνει μετά τη ζωή..

 

Δεν θεωρώ το σώμα φυλακή..

Απλά πρέπει να φροντίζουμε συνέχεια για τις ανάγκες του και έχει περιορισμένες δυνατότητες..

Link to comment
Share on other sites

Επιρροή...

Εννοείς όπως ας πούμε επηρεάζουν τα πράγματα και την φύση όσοι γνωρίζουν Τηλεκίνηση…?

 

 

...χρόνο.

Προφανώς αναφέρεσαι μονάχα στην υλική υπόσταση του ανθρώπου ως διαφορά, διότι η ψυχή είναι αθάνατη.

Ακόμα και το σώμα όμως, όντας υλική υπόσταση, δηλαδή συνδυασμός πολλών διαφορετικών ενεργειών, είναι αθάνατο, όπως και η ενέργεια είναι αθάνατη. Απλά αλλάζει μορφή κάθε τόσο.

 

 

...Ευχαριστώ για τις απαντήσεις όσων απάντησαν μέχρι τώρα.

 

Αλλά όλοι εσείς οι υπόλοιποι, που σας πιάνει τόση λογοδιάρροια όταν πρόκειται για Καμπάλα και Ερμητισμό και Μυσταγωγίες γενικώς, τι έγινε; Που είστε;! Σνομπάρετε...;

Link to comment
Share on other sites

Αλλά όλοι εσείς οι υπόλοιποι, που σας πιάνει τόση λογοδιάρροια όταν πρόκειται για Καμπάλα και Ερμητισμό και Μυσταγωγίες γενικώς, τι έγινε; Που είστε;! Σνομπάρετε...;

 

 

018bleh.gif018bleh.gif018bleh.gif

 

 

Άπαντες Θεϊστές(*) του φόρουμ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής:

 

Ανεξαρτήτως του τι διδάσκει το δόγμα της πίστης σας, κατά την γνώμη σας, ΤΙ είναι αυτό/ά που διαχωρίζει τον/ην/ους Θεό/ά/ούς από τον άνθρωπο;

Με άλλα λόγια: τι έχει παραπάνω ο/η/οι Θεός/ά/οί από τον άνθρωπο ή τι έχει ο άνθρωπος λιγότερο;

 

 

Ο Θεος ως μια ομοιομορφη θαλασσα συνειδησης που δυεισδυει στα παντα???

Λιγοτερα εχει οχι περισσοτερα.

 

Ο θεος ως προσωποποιηση??? (ο Διας ασπουμε)

Παλι εχει λιγοτερα και αυτο του επιτρεπει να ειναι υψηλοτερα στην πορεια της

δημιουργιας.

 

*νομιζω ολοι θελουμε εναν καλο Θεο που μας αγαπαει και μας προσεχει οπως ενας αλλος μπαμπας και γι αυτο ετσι τον φανταζομαστε

Edited by Devaraja
Link to comment
Share on other sites

Εννοείς όπως ας πούμε επηρεάζουν τα πράγματα και την φύση όσοι γνωρίζουν Τηλεκίνηση…?

Ίσως,αν στηριχτούμε στις διάφορες μυθολογίες να υπάρχει και κάτι τέτοιο..

αλλά θα ήθελα να εστιάσω πιο πολύ στην έμεση επιρροή..στην δυνατότητα

του να μεταβάλλεται το περιβάλλον του,απλώς με το να υπάρχει..και στις

προεκτάσεις που έχει η κάθε του πράξη..(ας παραλείψουμε παρακαλώ την

θεωρία με τα φτερά της πεταλούδας που φτιάχνουν τυφώνες,λόγω έλλειψης

επίγνωσης από το ζωντανόν του τι προκαλεί)

 

Προφανώς αναφέρεσαι μονάχα στην υλική υπόσταση του ανθρώπου ως διαφορά, διότι η ψυχή είναι αθάνατη.

Ακόμα και το σώμα όμως, όντας υλική υπόσταση, δηλαδή συνδυασμός πολλών διαφορετικών ενεργειών, είναι αθάνατο, όπως και η ενέργεια είναι αθάνατη. Απλά αλλάζει μορφή κάθε τόσο.

Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο η ψυχή είναι αθάνατη,ή είναι(σκέτο),γενικά..

Πάνω στο θέμα του σώματος συμφωνώ,αν και δεν νομίζω οτι έχει ιδιαίτερη

σημασία το κατά πόσο τα άτομα του σώματος μας θα παραμείνουν αφού

δεν θα υπάρχει συναίσθηση τους..

 

Επί του χρόνου..όντως δεν θα μπορούσαμε να πουμε οτι έχει περισσότερο

"ανθρώπινο" χρόνο από τη στιγμή που,ο χρόνος,έχει να κάνει καθαρά με το πως

αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος και η κοινωνία τον κόσμο..Θα μπορούσαμε όμως

να πούμε οτι έχει διαφορετική αντίληψη για το χρόνο,μια αντίληψη που γενικά

θεωρείται πως μάλλον του δίνει μεγαλύτερη ελευθερία χρόνου και κινήσεων σε

σχέση με τους ανθρώπους..

Edited by Βηλφεγώρ
Link to comment
Share on other sites

Άπαντες Θεϊστές(*) του φόρουμ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής:

 

Ανεξαρτήτως του τι διδάσκει το δόγμα της πίστης σας, κατά την γνώμη σας, ΤΙ είναι αυτό/ά που διαχωρίζει τον/ην/ους Θεό/ά/ούς από τον άνθρωπο;

Με άλλα λόγια: τι έχει παραπάνω ο/η/οι Θεός/ά/οί από τον άνθρωπο ή τι έχει ο άνθρωπος λιγότερο;

 

 

(*) «Θεϊστής» είναι ο άνθρωπος που δέχεται την ύπαρξη Υπέρτατου Όντος ή Όντων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή έλλειψης αυτού και ανεξαρτήτως φύσης/ιδιότητας που αποδίδει σ’ αυτό/α το/α Υπέρτατο/α Όν/τα. Διευκρινίζω, για να μην ψαχνόμαστε.

.

Θεός εστί ο τα πάντα ελέγχων

μηδέν ελεγχόμενος υπό παντός

ελεύθερος ες αει εν παντί ων

Link to comment
Share on other sites

Θεος=Ανθρωπος

 

Ανθρωπος=Θεος

Το λέμε. Το πιστεύουμε;

 

Διότι για μένα

 

Θεός = Άνθρωπος που ΠΙΣΤΕΥΕΙ οτι είναι Θεός

Άνθρωπος = Άνθρωπος που ΠΙΣΤΕΥΕΙ ότι είναι Άνθρωπος

 

..

 

Καλως ηρθες κιολας!

Link to comment
Share on other sites

Άπαντες Θεϊστές(*) του φόρουμ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής:

 

Ανεξαρτήτως του τι διδάσκει το δόγμα της πίστης σας, κατά την γνώμη σας, ΤΙ είναι αυτό/ά που διαχωρίζει τον/ην/ους Θεό/ά/ούς από τον άνθρωπο;

Με άλλα λόγια: τι έχει παραπάνω ο/η/οι Θεός/ά/οί από τον άνθρωπο ή τι έχει ο άνθρωπος λιγότερο;

 

 

(*) «Θεϊστής» είναι ο άνθρωπος που δέχεται την ύπαρξη Υπέρτατου Όντος ή Όντων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή έλλειψης αυτού και ανεξαρτήτως φύσης/ιδιότητας που αποδίδει σ’ αυτό/α το/α Υπέρτατο/α Όν/τα. Διευκρινίζω, για να μην ψαχνόμαστε.

 

 

 

.

 

Ο θεός όπως τον αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Το Υπέρτατο Όν, κατά την άποψή μου, ουδεμία σχέση έχει με αυτό που ο μέσος άνθρωπος αντιλαμβάνεται ως θεό, διότι είναι κάτι που δεν περιγράφεται με λέξεις, ούτε χωράει στο νού μας. Ίσως κάποιες ελάχιστες στιγμές νιώθουμε την ύπαρξή του, αλλά δεν γνωρίζουμε από που προέρχεται το κρυφό συναίσθημα και η αλλαγή, και μετά από λίγο το ξεχνάμε πάλι...γιατί είναι τόσο έντονο αυτό το νιώσιμο, που δεν αντέχεται για πολύ...

Ο άνθρωπος αποδίδει στον άνθρωπο θεϊκά χαρακτηριστικά για να κάνει ελαφρύτερο το πέρασμα από τη γη, για να δώσει νόημα στην ύπαρξή του, όπως δίνει και στο Θεό ανθρώπινα χαρακτηριστικά και δημιουργεί τον Θεάνθρωπο. Πολλά από τα χαρακτηριστικά του Θεανθρώπου όμως δεν ανήκουν αποκλειστικά σε εκείνον αλλά και σε άλλους πνευματικά αναπτυγμένους ανθρώπους και αυτό είναι ένα πρόβλημα για την αποδειξη της ύπαρξης του θεού (όπως τον αντιλαμβάνεται ό άνθρωπος).

Link to comment
Share on other sites

Αλλά όλοι εσείς οι υπόλοιποι, που σας πιάνει τόση λογοδιάρροια όταν πρόκειται για Καμπάλα και Ερμητισμό και Μυσταγωγίες γενικώς, τι έγινε; Που είστε;! Σνομπάρετε...;

 

Έχω τη μύγα και μυγιάστηκα.018bleh.gif

 

(προσωπικά μιλώντας πάντως, δεν σνομπάρω, απλά τρέχω πολύ αυτόν τον καιρό και γι αυτό σας έχω παραμελήσει...)

 

Μπορώ να πω ότι με καλύπτουν πολλά από αυτά που είπαν ολοι (όλοι όμως!) οι προλαλήσαντες, αλλά θέλω να σταθώ σε κάτι:

 

(*) «Θεϊστής» είναι ο άνθρωπος που δέχεται την ύπαρξη Υπέρτατου Όντος ή Όντων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή έλλειψης αυτού και ανεξαρτήτως φύσης/ιδιότητας που αποδίδει σ’ αυτό/α το/α Υπέρτατο/α Όν/τα. Διευκρινίζω, για να μην ψαχνόμαστε.

 

 

Καταλαβαίνεις ότι με το να αποκαλείς τον Θεό ως "Ον" το περιορίζεις αρκετά, έτσι;

 

Μπορεί να φαίνεται ότι "παίζω" με τις λέξεις, αλλά έχει σημασία. Γιατί αν ο "Θεός" είναι "Ον", τότε γίνεται συγκεκριμένος και πεπερασμένος, κατι που έρχεται σε αντίθεση με το "Τίποτα" (Ain ή Ein), το "Απειρο" (Ain Soph ή Ein Sof) και το "Απεριόριστο Φως" (Ain Soph Aur) που διοχετεύεται στα πάντα σαν Φλεγόμενο Σπαθί (Kabbalah style speaking). Καθώς και με το "Υπερούσιο Εν" (που βασικά ειναι η ίδια ιδέα σε νεοπλατωνικούς όρους), και με το Πλήρωμα/Βυθό των Γνωστικών και με πολλά ακόμα. Είδες πόσα μπορούν να μείνουν απ'έξω για μια μόνο λέξη;

 

Αν λοιπόν ο "Θεός" είναι όχι απλά ένα Ον αλλά τα παραπάνω που ανέφερα - για την ακρίβεια, αν ο "Θεός/Θεοί" είναι το κουκλοθέατρο που φτιάχνει ο ανθρώπινος νους για να κατανοήσει το Ακατανόητο του Ain, του Ενός και του Πληρώματος και να το εντάξει στο ακόμα μεγαλύτερο θέατρο σκιών που λέγεται "πραγματικότητα" - τότε η διαφορά είναι αυτό που είπώθηκε πριν, δηλαδή η επίγνωση. Και συγκεκριμένα, η επίγνωση πως το εν λόγω θέατρο σκιών... είναι θέατρο σκιών με καραγκιοζοπαίχτη την αφεντιά μας. Και επιπλέον, η επίγνωση πως "Θεός" και άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα κάτι ξεχωριστό.

 

Σε ψυχολογικούς όρους, αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σαν "εξατομίκευση".

 

Visita Interiora Terrae Rectificando Invenies Occultum Lapidem λέει το V.I.T.R.I.O.L.. Για περισσότερα, μια βόλτα από τις Επτά Λειτουργίες προς τους Νεκρούς και τον Γιουνγκ.

(ήθελες λογοδιάρροια. Η επιθυμία, διαταγή!cheerful_h4h.gif)

 

edit:

 

Επιπλέον, what he said: (πώς το μιλάω το αγγλικό όμως, έ;rolleyes.gif)

Το σώμα σε τέτοιες συζητήσεις είναι πάντα αρκετά υποτιμημένο, και γενικώς η αντίληψη πως αποτελεί κάποιου είδους "εμπόδιο", "φυλακή του πνεύματος" κτλ τείνει να είναι σχετικά αόριστη.Αν γνωρίζαμε λίγο περισσότερο τον απίστευτα πολύπλοκο - πλην ευφυέστατο - τρόπο λειτουργίας του καθώς και τις δυνατότητές του (ακόμα και με βάση τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις γι' αυτό, κι ας μην είναι ολοκληρωμένες), ενδεχομένως να του δίναμε πολύ μεγαλύτερη αξία απ' ότι τώρα.Απλώς το θέτω σαν προβληματισμό

Από 'κει και πέρα, ο παραπάνω προβληματισμός σε συνδυασμό με τους φόβους και τα ένστικτα που απορρέουν ως χαρακτηριστικά της εικόνας που έχουμε για τον άνθρωπο, με οδηγεί στο να πιστεύω πως τελικά η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ θεού και ανθρώπου είναι η επίγνωση.Επίγνωση της κατάστασής μας, επίγνωση των δυνατοτήτων μας, επίγνωση του περιβάλλοντος στο οποίο δρούμε κτλ κτλ κτλ...Η επίγνωση άλλωστε είναι αυτή που διαχωρίζει και εμάς από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Η επίγνωση του ότι είμαστε πνευματικά όντα αλλά και η επίγνωση της θνητότητάς μας...Αναλογικά λοιπόν η επίγνωση μπορεί να είναι και η διαφορά μεταξύ ημών και θεών. Ακόμα πιο συγκεκριμένα σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είναι η "επίγνωση της ζωής".Καλώς ή κακώς ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε. Ξέρουμε όμως πώς να ζήσουμε?

 

 

edit #2:

 

Ίσως ακουστεί λίγο άσχετο αλλά είδα κάμποσες φορές τις λέξεις "υπάρχω" και "ύπαρξη" και σκέφτηκα το εξής: έχετε παρατηρήσει ότι το πρώτο συνθετικό τους είναι το "υπό"; (όπως και στο υφίσταμαι επίσης)

 

Αν λοιπόν ο Θεός είναι η Αρχή που λένε... δεν είναι λίγο οξύμωρο η Αρχή να... υπάρχει (να βρίσκεται δηλαδή υπό την αρχή);

(απλά μια σκέψη)

Edited by irenicus777
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Νεφέλη, θα σε "παραφράσω" λίγο, και με την άδειά σου, και αυτή των υπολοίπων συνομιλητών θα φλερτάρω με το offtopic.

Αλλά από μικρός, όταν έπαιζα "βρείτε τις διαφορές" πάντα χρησιμοποιούσα τα κοινά σημεία για να τις βρω...

 

Οπότε... ας δούμε κάτι πού έχουμε κοινό (Θεοί και άνθρωποι).

 

Ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι έπλασαν τον Θεό.

 

Ο Θεός για τους "θειστές", όπως τους ορίζεις είναι λογικό συμπέρασμα. Για τους θρησκευόμενους λίγο πολύ όμως είναι αξίωμα.

 

Ίσως εδώ να έγκειται και η διαφορά μας...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...