Jump to content

Δυο Οπτικες Για Το Καθε Προβλημα


Recommended Posts

Συνηθως ονομαζουμε "προβλημα" την διαφορα αναμεσα στην κατασταση που θεωρουμε ως επιθυμητη και

στην πραγματικοτητα στην οποια ζουμε. Αυτο το κενο αναμεσα στο επιθυμητο και στο πραγματικο ή αντικειμενικο

ειναι συνηθως η πηγη καθε δυστυχιας.

 

Οταν εχουμε ενα προβλημα αυτο που προσπαθουμε να κανουμε φυσικα ειναι να το λυσουμε, αλλα συνηθως ο μονος

τροπος που βλεπουμε για να το κανουμε αυτο ειναι με το να αλλαξουμε την εξωτερικη πραγματικοτητα ετσι ωστε να τη

φερουμε στα μετρα του επιθυμητου.

 

Αν κοιταξουμε ομως τον (γενικο) ορισμο που εδωσα για το "προβλημα" μπορουμε να καταληξουμε στο οτι καθε

προβλημα αποκτα υποσταση οχι λογω του πραγματικου κοσμου αλλα λογω της συγκρουσης μεταξυ του εσωτερικου

κοσμου και του εξωτερικου.

 

Με βαση αυτο, η λυση σε καθε προβλημα μπορει να βρεθει ειτε με αλλαγη του εξωτερικου κοσμου, ειτε με αλλαγη του

εσωτερικου. Αν πρωτη προταιρεοτητα ειναι η λυση του καθε προβληματος (και η εξαφανιση της δυστυχιας που αυτο

προκαλει) τοτε το μονο που εχει σημασια ειναι η ευθυγραμμηση του εσωτερικου με το εξωτερικο. Μπορει να αλλαξει

το ενα απ τα δυο ή και τα δυο, αλλα τελικος σκοπος ειναι να ερθουν σε αρμονια μεταξυ τους.

 

Οι περισσοτεροι ανθρωποι θεωρουν υποχωρηση να κανουν αλλαγες στο "εγω" τους και ετσι βλεπουν τη λυση μονο στην

αλλαγη του εξωτερικου κοσμου. Αυτο συμβαινει επειδη βλεπουν τα περιεχομενα του εγω τους ως "δικα τους" ή "ως φιλο"

ενω τον εξωτερικο κοσμο ως "αλλο" ή ως "εχθρο". Αλλα με μια πιο προσεκτικη παρατηρηση κανεις μπορει να διαπιστωσει

οτι τα περιεχομενα του "εγω" ειναι στην ουσια προιοντα εξωτερικων παραγοντων που λειτουργουν ως "δουρειοι ιπποι".

 

Ολοκληρο το "συστημα" ειναι φτιαγμενο ετσι ωστε να προκαλει το 'γεμισμα' του Εγω με περιεχομενα τα οποια δεν εχουν καμια

σχεση με τον αληθινο εαυτο(αν υπαρχει) ή εστω με το συμφερον του ατομου. Το Εγω γεμιζει με ασυναρτητες επιθυμιες, ακραια

συναισθηματα, παραλογα 'θελω', σκεψεις οι οποιες δεν οφελουν σε τιποτα κλπ... Το Εγω βομβαρδιζεται συνεχως αμμεσα ή

εμμεσα και παραμενει συνεχως γεματο με περιεχομενα και μετα απο ενα σημειο αυτα τα περιεχομενα αποκτουν δικη τους

"ζωη" και αναπαραγωνται πλεον απο μονα τους σαν να νοιαζονται για την επιβιωση τους. Αλλα αν αυτα τα περιεχομενα προερχονται απο το περιβαλλον τοτε γιατι να τα θεωρω δικα μου και γιατι να τα υπερασπιζομαι?

 

Οι περισσοτερες φιλοσοφιες της ανατολης ακολουθουν αυτο το συλλογισμο, δηλαδη το δρομο της αποταυτισης. Αντιλαμβανομαι

τι δεν ειναι δικο μου, αντιλαμβανομαι τι δεν ειμαι και ετσι πλεον μπορω να το αφησω να φυγει.

 

Αλλα περα απο αυτη τη φιλοσοφικη οπτικη γυρω απο το Εγω, στην πραξη καθε "προβλημα" μπορει να στηριζεται πιο πολυ στο

μεσα παρα στο εξω, ακομα και στα πιο 'ουσιαστικα' ζητηματα που εχουν απασχολησει τον ανθρωπο. Το τι ειναι 'ουσιαστικο'

ειναι κι αυτο μια αποψη, ενας νοητικος-συναισθηματικος προσδιορισμος . Για παραδειγμα στο χωρο του εσωτερισμου

υπαρχουν πολλοι που ψαχνουν ψυχαναγκαστικα "την Αληθεια" αλλα φαινεται ποτε να μη την βρισκουν. Φυσικα πιστευουν οτι

το προβλημα ειναι οτι η Αληθεια ειναι καλα κρυμμενη, αλλα απο μια δευτερη οπτικη το προβλημα μπορει να ειναι ακριβως αυτη

η ιδια η ανεξελεγκτη αναγκη για την Αληθεια. Οπως γραφω στην αρχη του κειμενου καθε προβλημα ειναι μια ασυμφωνια αναμεσα στο εσωτερικο και στο εξωτερικο και ετσι μπορει να ειδωθει απο δυο οπτικες.

Edited by Devaraja
Link to comment
Share on other sites

Οταν εχουμε ενα προβλημα αυτο που προσπαθουμε να κανουμε φυσικα ειναι να το λυσουμε, αλλα συνηθως ο μονοςτροπος που βλεπουμε για να το κανουμε αυτο ειναι με το να αλλαξουμε την εξωτερικη πραγματικοτητα ετσι ωστε να τη φερουμε στα μετρα του επιθυμητου.

 

Βασικά, αυτό που αποτελεί ένα πρόβλημα συνήθως είναι δύο αντίθετες πραγματικότητες/δυνάμεις/παράγοντες.

Όταν κολλήσουμε τις σκέψεις μας και το μυαλό μας σε αυτό το δυαδικό σύστημα (ναι-οχι, αλήθεια-ψέματα κτλ) το έχουμε χάσει το παιχνίδι μιας και οι δύο μεριές του νομίσματος δεν αποτελούν την έκφραση της πραγματικότητας.

 

Αν όμως κοιτάξεις για έναν 3ο παράγοντα στο κάθε πρόβλημα, μετατρέπεις το όλο σύστημα σε ένα τριπλό σύστημα που σου δίνει ελευθερία και ευελιξία.

 

Οι περισσοτεροι ανθρωποι θεωρουν υποχωρηση να κανουν αλλαγες στο "εγω" τους και ετσι βλεπουν τη λυση μονο στην αλλαγη του εξωτερικου κοσμου. Αυτο συμβαινει επειδη βλεπουν τα περιεχομενα του εγω τους ως "δικα τους" ή "ως φιλο" ενω τον εξωτερικο κοσμο ως "αλλο" ή ως "εχθρο". Αλλα με μια πιο προσεκτικη παρατηρηση κανεις μπορει να διαπιστωσει οτι τα περιεχομενα του "εγω" ειναι στην ουσια προιοντα εξωτερικων παραγοντων που λειτουργουν ως "δουρειοι ιπποι"

 

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο 3ος παραγοντας ειναι η γνωση

 

Ολοκληρο το "συστημα" ειναι φτιαγμενο ετσι ωστε να προκαλει το 'γεμισμα' του Εγω με περιεχομενα τα οποια δεν εχουν καμια

σχεση με τον αληθινο εαυτο(αν υπαρχει) ή εστω με το συμφερον του ατομου. Το Εγω γεμιζει με ασυναρτητες επιθυμιες, ακραια

συναισθηματα, παραλογα 'θελω', σκεψεις οι οποιες δεν οφελουν σε τιποτα κλπ... Το Εγω βομβαρδιζεται συνεχως αμμεσα ή

εμμεσα και παραμενει συνεχως γεματο με περιεχομενα και μετα απο ενα σημειο αυτα τα περιεχομενα αποκτουν δικη τους

"ζωη" και αναπαραγωνται πλεον απο μονα τους σαν να νοιαζονται για την επιβιωση τους. Αλλα αν αυτα τα περιεχομενα προερχονται απο το περιβαλλον τοτε γιατι να τα θεωρω δικα μου και γιατι να τα υπερασπιζομαι?

 

γιατί κρίνεις ότι δεν έχουν καμία σχέση, οτι είναι παράλογα τα θέλω και οτι δεν ωφελούν σε τίποτα; Το καθε πραγμα ειναι χρησιμο καπου. Ακομα και οταν δεν ξερεις την χρησιμοποτητα του δεν σημαινει οτι θα πρεπει να το αποβαλλεις. Στην συγκεκριμενη περιπτωση ενα πραπανω μιας και αυτα για τα οποια μιλας, αποτελουν κομματια του εαυτου σου. Αν κατι αποκταει δικια του ζωη και παει να σε "κυριευσει" τοτε θα πρεπει να το ελέγξεις.

 

Οι περισσοτερες φιλοσοφιες της ανατολης ακολουθουν αυτο το συλλογισμο, δηλαδη το δρομο της αποταυτισης. Αντιλαμβανομαι τι δεν ειναι δικο μου, αντιλαμβανομαι τι δεν ειμαι και ετσι πλεον μπορω να το αφησω να φυγει.

 

Αυτο το κανει οποιος θεωρητικα κατεχει την γνωση για το καθε του προβλημα.

Edited by reckless
Link to comment
Share on other sites

. Για παραδειγμα στο χωρο του εσωτερισμου

υπαρχουν πολλοι που ψαχνουν ψυχαναγκαστικα "την Αληθεια" αλλα φαινεται ποτε να μη την βρισκουν. Φυσικα πιστευουν οτι

το προβλημα ειναι οτι η Αληθεια ειναι καλα κρυμμενη, αλλα απο μια δευτερη οπτικη το προβλημα μπορει να ειναι ακριβως αυτη

η ιδια η ανεξελεγκτη αναγκη για την Αληθεια. Οπως γραφω στην αρχη του κειμενου καθε προβλημα ειναι μια ασυμφωνια αναμεσα στο εσωτερικο και στο εξωτερικο και ετσι μπορει να ειδωθει απο δυο οπτικες.

Αν σκεφτείς πως ο Γκωτάμα Βούδας κάθισε κάτω από το δέντρο και είπε "δεν θα σηκωθώ από αυτό το δέντρο εαν δεν βρω την λύση" φαίνεται σαν ψυχαναγκασμός.

Η κρυμμένες ποιότητες όμως είναι η πειθαρχία και η θέληση.

Ακόμα και αυτές είναι δύσκολο να διακριθούν μερικές φορές από τον ψυχαναγκασμό ο όποιος θέλει να αποδείξει στον εαυτό του.

 

Το "εγώ" δεν θέλει αλλαγή πολιτικής,αλλά παρατήρηση και επίγνωση.

Link to comment
Share on other sites

...Το "εγώ" δεν θέλει αλλαγή πολιτικής,αλλά παρατήρηση και επίγνωση.

Σα να εύχεσαι για "παγκόσμια είρήνη" και αδελφοσύνη. Η συνθηματολογία είναι ένα 'κενό' πράγμα στην "αναζήτηση". Γιατί "γεμίζει" την ανάγκη για νόημα (δήθεν, καθώς προκείται για αυτοεπιβεβαίωση) χωρίς κανένα περιεχόμενο οπότε έχεις ανθρώπους ικανοποιημένους με αέρα κοπαντιστό. Αχ... τι ωραία που συμφωνουμε όλοι... εκείνο που ξεχωρίζει κάποιες παραδόσεις από άλλες είναι η πράξη και η εφαρμογή... αλλιώς μπορούμε να θεωρητικολογούμε για χρόνια χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Link to comment
Share on other sites

Αχ... τι ωραία που συμφωνουμε όλοι...

 

Δεν εχει να κανει η επιγνωση και η παρατηρηση με αυτο που λες.. Ο κάθε άνθρωπος σκεφτεται διαφορετικά. Δεν παει να πει οτι συμφωνουμε ολοι με κατι.

Αλλος θα το περιορίσει, αλλος θα το αποβάλλει, αλλος θα το καλλιεργησει και αλλος θα το κρατησει κρυφο.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που λέω είναι ότι η φράση "Το "εγώ" δεν θέλει αλλαγή πολιτικής,αλλά παρατήρηση και επίγνωση." δεν έχει περιεχόμενο, είναι σαν εξαγγελία πολιτικού. Αρέσει αλλά αυτό....

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ.

Δηλαδή θες κάτι πιο πρακτικό όπως κλείσε τα μάτια ανεπνεε έτσι ή γράψε αυτο ή κάνε εκείνο?

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ.

Δηλαδή θες κάτι πιο πρακτικό όπως κλείσε τα μάτια ανεπνεε έτσι ή γράψε αυτο ή κάνε εκείνο?

Διαφορετικά δίνει απλά μια ψευδαίσθηση ικανοποίησης χωρίς το επιζητούμένο: αλλαγή (πχ)

Link to comment
Share on other sites

Διαφορετικά δίνει απλά μια ψευδαίσθηση ικανοποίησης χωρίς το επιζητούμένο: αλλαγή (πχ)

Αναμένω κάτι δικό σου τότε,για να δω τι εννοείς.

Link to comment
Share on other sites

Αν σκεφτείς πως ο Γκωτάμα Βούδας κάθισε κάτω από το δέντρο και είπε "δεν θα σηκωθώ από αυτό το δέντρο εαν δεν βρω την λύση" φαίνεται σαν ψυχαναγκασμός.

Η κρυμμένες ποιότητες όμως είναι η πειθαρχία και η θέληση.

Ακόμα και αυτές είναι δύσκολο να διακριθούν μερικές φορές από τον ψυχαναγκασμό ο όποιος θέλει να αποδείξει στον εαυτό του.

 

Το "εγώ" δεν θέλει αλλαγή πολιτικής,αλλά παρατήρηση και επίγνωση.

 

Ναι, αλλα για να φτασει στην Αληθεια επρεπε να αφησει το δεντρο, τα "κολλιματα", τις ψυχολογικες αναγκες, στο τελος

επρεπε να αφησει ακομα και την επιθυμια να φτασει στην Αληθεια ωστε στο τελος να φτασει σην Αληθεια.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αλλα για να φτασει στην Αληθεια επρεπε να αφησει το δεντρο, τα "κολλιματα", τις ψυχολογικες αναγκες, στο τελος

επρεπε να αφησει ακομα και την επιθυμια να φτασει στην Αληθεια ωστε στο τελος να φτασει σην Αληθεια.

Ναι έπρεπε να τα αφήσει. Που πάει να πει ότι έπρεπε και να κάτσει εκεί και να ξοδέψει χρόνι μ' αυτά (αλλιώς πως θα τα άφηνε;)

Ήταν δηλαδή μια φάση που έπρεπε να περάσει για να πάει στην επόμενη. Δεν ήταν αυτοσκοπός όπως ήταν (και είναι) για κάποιους αλλά ούτε και κάτι που μπορούσε να παραλείψει. Εύκολο να νομίζουμε ότι μπορούσε να τα παραλείψει αλλά τότε πως θα έφτανε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να τα αφήσει;

Link to comment
Share on other sites

Το "εγώ" δεν θέλει αλλαγή πολιτικής,αλλά παρατήρηση και επίγνωση.

 

Στην ουσία το φτιάχνεις και μέσο της επίγνωσης το καταστρέφεις ταυτόχρονα.

Είναι σαν σανίδα για να πατήσεις επάνω και να προχωρήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Αναμένω κάτι δικό σου τότε,για να δω τι εννοείς.

Εννοώ ότι άσχετα με τις "Οπτικες Για Το Καθε Προβλημα" σημασία έχουν οι λύσεις. Συνήθως η λύση είναι μία για κάθε πρόβλημα, αν και οι μέθοδοι ποικίλουν. Για πιο πρόβλημα μιλάμε λοιπόν - αν το ορίσουμε προχωράμε σε μεθόδους και λύσεις.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αλλα για να φτασει στην Αληθεια επρεπε να αφησει το δεντρο, τα "κολλιματα", τις ψυχολογικες αναγκες, στο τελος

επρεπε να αφησει ακομα και την επιθυμια να φτασει στην Αληθεια ωστε στο τελος να φτασει σην Αληθεια.

 

με τις 49 ημερες που υποτιθεται οτι ηταν κατω απο το δεντρο διαλογιζομενος, δεν αφησε μονο την επιθυμια για την αληθεια, αφησε και την επιθυμια για ζωη...Οποτε κατα την γνωμη μου μετα, ειδε την ζωη υπο αλλο πρισμα. Ειδε πχ οτι οι επιθυμιες δεν ειναι τιποτα περισσοτερο απο επιθυμιες που καμια σημασια δεν εχουν. κτλ.

 

Εγω παλι πιστευω οτι ολα σου τα συναισθηματα εχουν κατι να σου πουν. Το τι θα ακουσεις, τι θα ικανοποιησεις και τι θα δουλεψεις ειναι καθαρα θεμα του κατα ποσο θες να εισαι ενεργος σε αυτα που γινονται γυρω σου. Και εκει ερχεται το ερωτημα... θες να εισαι απλα ενας που θα ζει με την ασφαλεια, τα πρεπει, τα ναι και τα μη κτλ της κοινωνιας ή θες να ζήσεις "στα όρια του κόσμου"?

Edited by reckless
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...