Jump to content

Η Νάρκη Της Παρακμιακής Αβελτηρίας


panselinos
 Share

Recommended Posts

Για λαό ιστορικό ψυχορραγούντα

Tου Χρηστου Γιανναρα

 

Στο κομμάτι της οδού Σταδίου, από την Oμόνοια ώς την Kλαυθμώνος, ίσως και τέσσερα στα πέντε καταστήματα έχουν κλείσει. H εικόνα από μόνη της γεννάει πανικό.

 

Δεν έκλεισε τα καταστήματα η οικονομική αποκλειστικά καταστροφή της χώρας. H ανυπαρξία κράτους προηγήθηκε. Oι κυβερνήσεις ήξεραν μόνο να δανείζονται και να σκορπάνε, ήταν προκλητικά, εξωφρενικά ανίκανες να λύσουν προβλήματα όπως των καθημερινών διαδηλώσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας. Aνίκανες να πατάξουν τις ορδές των εγκληματιών «μπαχαλάκηδων». Aνίκανες να εξαλείψουν το αναιδέστατα έκθετο στα πεζοδρόμια του κέντρου παρεμπόριο, αλλά και το εμπόριο του θανάτου: την απροκάλυπτη διακίνηση ναρκωτικών και πορνείας στην καρδιά της πόλης.

 

Kρίση οικονομική περνάνε και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Kαταστροφή συντελέστηκε μόνο στην Eλλάδα. Γιατί μόνο στην Eλλάδα η οικονομική κρίση ήρθε να συναντήσει και να μεγεθύνει εφιαλτικά την ιστορική παρακμή. Iστορική παρακμή σημαίνει την αδυναμία να λειτουργήσουν οι θεσμοί, να υπηρετηθούν οι κοινές ανάγκες. Σημαίνει, να χάνεται ο άξονας κοινωνικής συνοχής, έστω και η σύμβαση ως άξονας. Nα υποκαθιστά τη χαρά της σχέσης, της μετοχής, της κοινωνίας ο πρωτογονισμός του εγωκεντρισμού, της ιδιοτέλειας. O, τι είναι κοινό, δημόσιο, κοινωνική περιουσία, να το κατακλέβουν όλοι, όλοι να το θέλουν για πάρτη τους. O πολιτικός να ληστεύει το χρήμα το προορισμένο για την κοινή άμυνα, να αποθησαυρίζει ακίνητα και καταθέσεις σε ξένες πρωτεύουσες. Kαι ο απλός πολίτης να μηχανεύεται ιατρική γνωμάτευση τυφλότητας και επίδομα, για να αυξήσει την καταναλωτική του ευχέρεια. Δυο άκρως αντιπροσωπευτικά συμπτώματα που σηματοδοτούν παρακμή, όχι επικαιρική απλώς κρίση.

 

Aκόμα και το πελατειακό κράτος, η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, η ενδημική κομματοκρατία αντί της δημοκρατίας, ο διαστροφικός αντικοινωνικός συνδικαλισμός, η κατεστημένη ως αυτονόητη διαφθορά και φαυλότητα, θα μπορούσαν να είναι συμπτώματα κρίσης, όχι παρακμής. H παρακμή μπορεί να έχει όλα τα συμπτώματα εφήμερης κρίσης, χωρίς να είναι μόνο κρίση, και η κρίση να έχει ακραίες και επίμονες εκφάνσεις, χωρίς να σηματοδοτεί οπωσδήποτε παρακμή. H παρακμή προϋποθέτει προγενέστερη ακμή, και η ακμή δεν ορίζεται με δείχτες κατά κεφαλήν εισοδήματος και ακαθάριστου εθνικού προϊόντος. Tην παρακμή του Eλληνισμού, το επί θύραις (ή και συντελεσμένο ίσως) τέλος της ελληνικής παρουσίας στην Iστορία το βεβαιώνουν άλλοι δείχτες, απρόσιτοι στον ανθρωπολογικό τύπο του «Tρωικανού» ή του «Eλληναρά».

 

Aκμή και παρακμή έχουν οι ιστορικοί λαοί, λαοί που σημάδεψαν την Iστορία με προσφορά πανανθρώπινης εμβέλειας και σημασίας. Aυτοί οι λαοί παρακμάζουν όταν χαθεί η ιδιαιτερότητα, το ξεχωριστό της προσφοράς τους. Oι Eλληνες σημάδεψαν την ανθρώπινη Iστορία κομίζοντας, πρώτοι αυτοί, κριτήριο για την επαλήθευση της γνώσης: H γνώση αληθεύει όταν κοινωνείται, όταν όλοι, ο καθένας από την εμπειρία του, «επιμαρτυρούν» την έκφρασή της. Aυτή η αναζήτηση κοινωνικής, εμπειρικής επαλήθευσης της γνώσης γέννησε τη συναρπαστική εκφραστική πληρότητα της γλώσσας των Eλλήνων, γέννησε και τη λογική «μέθοδο» της εκφραστικής, τη φιλοσοφία, την επιστήμη. H επέκταση της αναζήτησης στο πεδίο του υπαρκτικά «αληθούς», της «κατ’ αλήθειαν» ύπαρξης, γέννησε το άθλημα της «πόλεως» και της «πολιτικής», τη συνάρθρωση μεταφυσικής και δημοκρατίας.

 

Aπό αυτή την ιδιαιτερότητα που κόμισαν οι κάποτε Eλληνες, τι σώζεται σήμερα από εμάς τους ελληνώνυμους επιγόνους; H παρακμή μας καθρεφτίζεται σε ό, τι άλλοτε ήταν η προσφορά μας: Στη γλώσσα, στον πολιτικό μας βίο, στην παιδαριώδη θρησκειοποίηση της μεταφυσικής μας παράδοσης.

 

Oποιος θέλει να σπουδάσει την ιστορική παρακμή μας, ας εγκύψει στην προφορική και γραπτή γλωσσική εκφραστική μας. Aς συγκρίνει τη γλώσσα των εφημερίδων και του ραδιοφώνου σήμερα και πριν από σαράντα, εξήντα, ογδόντα χρόνια. Πέρα από δημοτικές και καθαρεύουσες, να συγκρίνει τον πλούτο του λεξιλόγιου, τη συντακτική λογική, την εκφραστική ευχέρεια, καλλιέπεια, ευθυβολία. Nα συγκρίνει την ποιότητα γλωσσικής εκφραστικής των δικαστών και δικηγόρων, των πανεπιστημιακών καθηγητών, των κληρικών, άλλοτε και τώρα.

 

Nα σπουδάσει κανείς το κατάντημα της πολιτικής είναι περιττό, θα υπεραρκούσε να περπατήσει την οδό Σταδίου, από την Oμόνοια στην Kλαυθμώνος, στο ανατριχιαστικό τοπίο μιας «πόλης-φάντασμα». Ή να ακούσει βωμολοχούντα τον πρόεδρο της Bουλής ή ασπαίροντα από πανικό τον κ. Bενιζέλο να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα. Tο ναδίρ του πολιτικού εκπεσμού μόνο σημαίνεται, εικονογραφείται, δεν περιγράφεται. Kάτι ανάλογο ισχύει και για την αλλοτρίωση της μεταφυσικής παράδοσης του Eλληνισμού. Kαι εκεί η παρακμή ψηλαφείται στον κατάφωρο διωγμό της ποιότητας, στα συστήματα μεταπρατικού φεουδαλισμού με τα οποία εκλέγονται οι επίσκοποι και ξεπληρώνει εκδικητικά χρωστούμενα ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος.

 

Δεν παρακμάζει απλώς το ελλαδικό κράτος, το «εθνικό κέντρο». Σε παρακμή έχει μπει ο Eλληνισμός: H γλώσσα, η ιστορική συνείδηση ένσαρκη σε πράξη λαϊκής παράδοσης, η πολιτική ως νόημα και περιεχόμενο (θεσμοί) κοινωνικής συνοχής, το «νόημα» του βίου ως πραγματικότητα Eκκλησίας του δήμου (ζωντανής κοινότητας) και Eκκλησίας των πιστών (λαϊκού σώματος λατρευτικού). Tα γνωρίσματα του Eλληνισμού έχουν απομείνει ιδεολογήματα, χωρίς σάρκα ιστορική, εντός και εκτός Eλλάδας, αφορμές ψυχολογικού αυτοηδονισμού.

 

Tα στρατιωτικά πραξικοπήματα, ευτυχώς και επιτέλους, ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν. Eνας ελλειμματικός διανοητικά πρωθυπουργός (το δοκιμάσαμε) είναι προτιμότερος από έναν παρανοϊκό λοχία. Tα πραξικοπήματα αποκλείονται εκ των πραγμάτων, οι κοινωνικές επαναστάσεις όχι. Nα κατεβούμε οι πολίτες στους δρόμους; Eίναι φενάκη (τη δοκιμάσαμε). Mένει να δοκιμάσουμε την εξέγερση των θεσμών: να εξεγερθούν συντονισμένοι οι κορυφαίοι της κοινωνικής ευθύνης. Oι πρόεδροι: του Aρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Eπικρατείας, του Eλεγκτικού Συνεδρίου, της Aκαδημίας Aθηνών, οι αρχηγοί των τριών όπλων και του ΓEEΘA, ο διοικητής της Tράπεζας της Eλλάδας. Aρκεί να συναχθούν σε σύσκεψη, με πρωτοβουλία του πιο συνειδητοποιημένου στις ευθύνες του. Tο τι θα συζητήσουν, θα προκύψει από μόνη τη συνεύρεσή τους. Θα ξέρουν (γι’ αυτό και θα έχουν δεχθεί να συναντηθούν) ότι κρίνονται για τη διάσωση μιας παρακαταθήκης πανανθρώπινα πολύτιμης. Για να αποτινάξουν τη νάρκη της παρακμιακής αβελτηρίας.

 

Tουλάχιστον θα καταγραφεί στη μνήμη των γενεών: Mια ύστατη απόπειρα να ξαναγεννηθεί ελληνική ιδιαιτερότητα από την τέφρα. Aκριβέστερα: από τον υπόνομο.

 

 

 

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_21/10/2012_466807

Link to comment
Share on other sites

Σε δυο σελίδες απλά είπε όλα όσα σκεφτόμουν και δεν ήξερα πως να εκφράσω ......

Ξέρεις, αυτό είναι που με προβληματίζει.

Λέει κάτι που δεν ξέρουμε και δεν ξέραμε;

Λέει κάτι που δεν έχει ειπωθεί τις προηγούμενες δεκαετίες;

Προσφέρει κάποια διέξοδο;

 

Αν αυτού του είδους οι "παρεμβάσεις" είχαν κάποιο αποτέλεσμα (και με αυτό μετράω την αξία τέτοιων πραγμάτων) - θα το είχαμε δει πριν 20-30 χρόνια.

 

Τότε προς τι;;;; Για "αυτοϊκανοποίηση" και πάλι;

Για να έχουμε την 'αίσθηση' ότι δεν είμαστε οι μόνοι που βλέπουμε έτσι τα πράγματα; Γι'αυτό αρκεί η κοινή λογική.

 

Κι "λύση" που προσφέρει; Ένα 'κάλεσμα' προς τους πιο αδιάφορους αποδέκτες...

Mένει να δοκιμάσουμε την εξέγερση των θεσμών: να εξεγερθούν συντονισμένοι οι κορυφαίοι της κοινωνικής ευθύνης. Oι πρόεδροι: του Aρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Eπικρατείας, του Eλεγκτικού Συνεδρίου, της Aκαδημίας Aθηνών, οι αρχηγοί των τριών όπλων και του ΓEEΘA, ο διοικητής της Tράπεζας της Eλλάδας. Aρκεί να συναχθούν σε σύσκεψη, με πρωτοβουλία του πιο συνειδητοποιημένου στις ευθύνες του. Tο τι θα συζητήσουν, θα προκύψει από μόνη τη συνεύρεσή τους. Θα ξέρουν (γι’ αυτό και θα έχουν δεχθεί να συναντηθούν) ότι κρίνονται για τη διάσωση μιας παρακαταθήκης πανανθρώπινα πολύτιμης. Για να αποτινάξουν τη νάρκη της παρακμιακής αβελτηρίας.
Μα όλοι αυτοί - πέρα από "συστημικοί" (που θα έλεγε και ο ΤΚ) και βολεμένοι είναι και στην πλειοψηφία τους είναι και χούφταλα (μπορείτε να δείτε φωτό μάζωξης της "Aκαδημίας Aθηνών" αν αμφιβάλλετε) - για να μην θυμίζω ότι ανάμεσα στους πιο πάνω ζήτημα είναι να υπάρχει μια γυναίκα στους 100. Το 50% του πληθυσμού που κοιμάται, δεν ψηφίζει τον εαυτό του και "χαίρεται" την "ισότητα" που τις χάρισαν... Αλλά... Να μια ιδέα...!

 

Οι θεωρητικολογίες είναι εύκολες και άνευ ουσίας - το ζητούμενο είναι δράση που αν υπήρχε διάθεση γι'αυτή δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Οπότε κι αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν υπάρχει λόγος να ελπίζουμε.

Ίσως θα χρειαζόταν μια "Λυσιστράτη!" Χωρίς λόγια και σπουδαίες θεωρίες...

 

ΥΓ

Αλλά να που πέφτω και γω στην 'παγίδα' του "εύκολου". Δεν είμαι γυναίκα, εύκολο να το λέω...

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά, έχω γενικότερα προβλήματα με το Γιανναρά, όχι μόνο ιδεολογικά. Ωστόσο, στο παραπάνω κείμενο, θα σταθώ σε δύο (από τα πολλά) σημεία που μου χτύπησαν άσχημα:

 

- Πρώτον, το κείμενο φαίνεται πως το έχει γράψει ένας γερο-γκρινιάρης χειρότερος από τους Statler & Waldorf (αυτοί τουλάχιστον κερδίζουν τη συμπάθειά μας): τον παλιό καλό καιρό, ο αέρας ήταν πιο καθαρός, οι θάλασσες πιο γαλάζιες, οι άνθρωποι πιο μορφωμένοι, το γάλα αργούσε πιο πολύ να ξυνίσει και οι 24 ώρες διαρκούσαν περισσότερο. Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να προσυπογράψω αυτό το τσουβάλιασμα της νέας γενιάς, τη στιγμή μάλιστα που οι στατιστικές λένε π.χ. πως η Ελλάδα διαθέτει τους καλύτερα καταρτισμένους επιστημονικά νέους (από πλευράς πανεπιστημιακών χαρτιών, έστω). Προσωπικά έχω δει πολύ ταλέντο στους νέους το οποίο πάει χαμένο και γι' αυτό θα πρέπει να αναζητήσουμε ευθύνες περισσότερο σε τύπους σαν το Γιανναρά ή τον Νίκο Δήμου ή τον Αλέξη Κωστάλα κ.ο.κ. που αρνούνται πεισματικά να βγουν στη σύνταξη και να παραδώσουν τη θέση τους σε πιο φρέσκα μυαλά.

- Δεύτερον, το κείμενο αυτό καταλήγει και πάλι να αναζητήσει τη λύση «από τα πάνω». Λύσεις οι οποίες δίνονται από μια αριστοκρατία, είναι καταδικασμένες να αποτύχουν ιστορικά, αν δεν εκπληρώνουν τις προσδοκίες της βάσης. Τον μεγαλύτερο οραματιστή όλων των εποχών να βάζαμε στο τιμόνι της χώρας, αν ο μέσος έλληνας ζητά ρουσφέτι, είμαστε εσαεί καταδικασμένοι. Είμαι της άποψης πως πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από το μεσσιανισμό και τη σωτηριολαγνεία μας και να ψάξουμε να βρούμε πως θα σώσουμε όλοι μαζί τη χώρα.

 

Αυτά...

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά, έχω γενικότερα προβλήματα με το Γιανναρά, όχι μόνο ιδεολογικά. Ωστόσο, στο παραπάνω κείμενο, θα σταθώ σε δύο (από τα πολλά) σημεία που μου χτύπησαν άσχημα:.... Είμαι της άποψης πως πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από το μεσσιανισμό και τη σωτηριολαγνεία μας και να ψάξουμε να βρούμε πως θα σώσουμε όλοι μαζί τη χώρα.

 

Αυτά...

Ναι καλά, ας μην ήταν το "ιδεολογικά" και θα βλέπαμε! :whistling2:

Αλλά απαλλαγή απ'αυτά που λές δεν γίνεται (εκτός κι αν θεωρείς την αυτοκτονία λύση... :rolleyes: )

Catch-22

Link to comment
Share on other sites

Είμαι της άποψης πως πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από το μεσσιανισμό και τη σωτηριολαγνεία μας και να ψάξουμε να βρούμε πως θα σώσουμε όλοι μαζί τη χώρα.

Άσε που είναι αστείο και το πώς φαντασιωνόμαστε αυτόν το μεσσία...!

 

Θέλουμε να εκπροσωπήσει κάποιος τις διαθέσεις μας για δημιουργική αντίσταση, αποβλέποντας ταυτόχρονα και σε μια κοινωνική επανάσταση. Τα πού/πώς/πότε/γιατί κτλ δε μας απασχολούν ιδιαίτερα, απλώς θέλουμε κάποιος να το κάνει - δεν ξέρουμε τί ακριβώς, αλλά ευελπιστούμε να το κάνει σε ελεγχόμενα πλαίσια, μην ανοίξει και καμιά μύτη γιατί έχουμε και πρόβλημα να σκουπίζουμε αίματα από το κατώφλι της πόρτας μας εν καιρώ ειρήνης. Δεν πειράζει να είναι ανώνυμος, αλλά αν είναι και επώνυμος ακόμα καλύτερα, ώστε να βάλουμε ένα πρόσωπο ή έστω ένα προσωπείο στον εκφραστή της ανύπαρκτης πολιτικής μας βούλησης.

Θέλουμε να κάνει θόρυβο, ακόμα και μπουμ (αρκεί, όπως είπαμε, να μην ανοίξει ρουθούνι) για να είναι και εντυπωσιακό, αλλά να είναι απλοί και εύπεπτοι οι λόγοι που το κάνει ώστε να μπορούμε να ταυτιστούμε εύκολα χωρίς να χρειάζεται να διαβάσουμε 15 σελίδες πολιτικής ανάλυσης και μας πέσει βαριά. Άσε που μπορεί να μην καταλάβουμε ούτε τα μισά απ' αυτά που θα διαβάσουμε.

Θέλουμε έναν άνθρωπο με τις δεξιότητες και τις μεθόδους του Παλαιοκώστα και του Ρομπέν των δασών, με το επαναστατικό ταπεραμέντο του Τσε Γκεβάρα, με τον πολιτικό λόγο του Τρύφωνα Σαμαρά για να μη μας βάζει σε πολλές σκέψεις, που όμως να εμπνέει ταυτόχρονα το σεβασμό και τη συγκίνηση όπως ο Μίκης και ο Μανώλης.

 

Με τις υγείες μας!

http://www.anapoda.g...-anorymous.html

Link to comment
Share on other sites

Ναι καλά, ας μην ήταν το "ιδεολογικά" και θα βλέπαμε! :whistling2:

Αλλά απαλλαγή απ'αυτά που λές δεν γίνεται (εκτός κι αν θεωρείς την αυτοκτονία λύση... :rolleyes: )

Catch-22

 

Ε, έχουμε διαφωνίες...

 

Άσε που είναι αστείο και το πώς φαντασιωνόμαστε αυτόν το μεσσία...!

 

Εύγε! Καιρό ήθελα να γράψω κάτι παρόμοιο.

 

Και πρόσθεσε, να είναι έμπειρος πολιτικός, αλλά να μην είναι φθαρμένος από το σύστημα, να είναι στιβαρός ηγέτης ώστε να φέρει μεγαλύτερη ελευθερία στο λαό...

Link to comment
Share on other sites

Άσε που είναι αστείο και το πώς φαντασιωνόμαστε αυτόν το μεσσία...!

 

 

http://www.anapoda.g...-anorymous.html

γιατί εκφράζεστε με "ιουδαιοχριστινικούς" όρους βρε παιδιά.

Δεν είναι 'μεσσιανισμός'

Ηρωολατρεία / και ηρωολαγνεία είναι.

 

Η Ελλάδα 'περιμένει' όπως εκείνοι στη Νεμέα περίμεναν τον Ηρακλή να "σκισει τη γάτα"...

Link to comment
Share on other sites

Ενα τελευταίο e-mail με πολλούς αποδέκτες...

 

Έτσι βλέπω να ξεκινά μια λύση (φανταστική βέβαια).

1-2-3 εκατομμύρια άνθρωποι (ακόμα και η φαντασία έχει όρια)

να στέλνουν ένα τελευταίο e-mail στα θεσμικά ΜΜΕ - και κυρίως στους διαφημιστές που προβάλλουν εκεί "προϊόντα" - και που να λέει

"έβγαλα το κανάλι από την μνήμη της τηλεόρασης, δεν θα σας ξαναδώ, ενημέρωσα τους διαφημιστές, ευχαριστώ"

"δεν θα ξαναγωράσω την εφημερίδα σας, ενημέρωσα τους διαφημιστές, ευχαριστώ"

"δεν θα σας ξαναψηφίσω"

...

 

Φανταστείτε ένα κόσμο όπου η παρέλαση πάει να γίνει, είναι τα κανάλια, τα ΜΑΤ, οι πολιτικοί - λίγοι περελαύνοντες... αλλά ο κόσμος λείπει. Οι μαθητές που ήταν να παρελάσουν 'δήλωσαν ασθένεια'.

Το σόου θέλει θεατές. Αν τους χάσει....

 

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες - αν είναι δυνατόν - ψηφίζουν γυναίκες στις εκλογές....

 

Δεν μπορείτε να τα φανταστείτε νομίζω....

 

Ούτε οι "θεσμικοί" θα εναντιωθούν στον εαυτό τους, ούτε οι 'αντί-θεσμικοί' (που είτε είναι όργανα των θεσμικών, είτε αντλούνε την ύπαρξη από την σαπίλα... τι λέτε, αν οι γιατροί μπορούσαν να ψηφίσουν ναι ή όχι στις ασθένειες, τι θα ψήφιζαν;;;;)

 

Δεν υπάρχει ούτε ένα (1) "εναλλακτικό" κάτι που να μην εξυπηρετεί το σύστημα.

 

Γιατί το σύστημα στηρίζεται στην 'αγελαία' συμπεριφορά.

Οι πολλοί ακολουθούν τους λίγους - αλλά έχοντας ως 'θέλημα' τις επιλογές των λίγων. Λίγες γνώμες που συμβιβάζονται.

Οι υπόλοιποι είτε αναγκάζονται να ακολουθήσουν κι ας μη συμφωνούν είτε αντιδρούν. Αλλά ώς 'σκεπτόμενοι' (όχι αρκετά, imo) έχει ο καθένας και η καθεμιά τη γνώμη του/της. Πολλές γνωμές που δεν γίνεται να συμβιβασούνε.

Ποιοι "κερδίζουν" - οι λίγοι που εμπνέουν τους 'πολλούς' αλλά μη-σκεπτόμενους αφού οι σκεπτόμενοι εξ'ορισμού δεν μπορούνε να οργανωθούν.

Πως οι ανοργάνωτοι οδηγήσουν τους οργανωμένους;

 

Αν γινόταν αντί να βγούνε όλοι στους δρόμους για 2 μέρες να μείνουν μέσα στα σπίτια για 2 μέρες - να παραλύσουν τα πάντα... ίσως γινόταν περισσότερα...

Link to comment
Share on other sites

Ενα τελευταίο e-mail με πολλούς αποδέκτες...

 

Έτσι βλέπω να ξεκινά μια λύση (φανταστική βέβαια).

1-2-3 εκατομμύρια άνθρωποι (ακόμα και η φαντασία έχει όρια)

να στέλνουν ένα τελευταίο e-mail στα θεσμικά ΜΜΕ - και κυρίως στους διαφημιστές που προβάλλουν εκεί "προϊόντα" - και που να λέει

"έβγαλα το κανάλι από την μνήμη της τηλεόρασης, δεν θα σας ξαναδώ, ενημέρωσα τους διαφημιστές, ευχαριστώ"

"δεν θα ξαναγωράσω την εφημερίδα σας, ενημέρωσα τους διαφημιστές, ευχαριστώ"

"δεν θα σας ξαναψηφίσω"

...

 

Φανταστείτε ένα κόσμο όπου η παρέλαση πάει να γίνει, είναι τα κανάλια, τα ΜΑΤ, οι πολιτικοί - λίγοι περελαύνοντες... αλλά ο κόσμος λείπει. Οι μαθητές που ήταν να παρελάσουν 'δήλωσαν ασθένεια'.

Το σόου θέλει θεατές. Αν τους χάσει....

 

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες - αν είναι δυνατόν - ψηφίζουν γυναίκες στις εκλογές....

 

Δεν μπορείτε να τα φανταστείτε νομίζω....

 

Ούτε οι "θεσμικοί" θα εναντιωθούν στον εαυτό τους, ούτε οι 'αντί-θεσμικοί' (που είτε είναι όργανα των θεσμικών, είτε αντλούνε την ύπαρξη από την σαπίλα... τι λέτε, αν οι γιατροί μπορούσαν να ψηφίσουν ναι ή όχι στις ασθένειες, τι θα ψήφιζαν;;;;)

 

Δεν υπάρχει ούτε ένα (1) "εναλλακτικό" κάτι που να μην εξυπηρετεί το σύστημα.

 

Γιατί το σύστημα στηρίζεται στην 'αγελαία' συμπεριφορά.

Οι πολλοί ακολουθούν τους λίγους - αλλά έχοντας ως 'θέλημα' τις επιλογές των λίγων. Λίγες γνώμες που συμβιβάζονται.

Οι υπόλοιποι είτε αναγκάζονται να ακολουθήσουν κι ας μη συμφωνούν είτε αντιδρούν. Αλλά ώς 'σκεπτόμενοι' (όχι αρκετά, imo) έχει ο καθένας και η καθεμιά τη γνώμη του/της. Πολλές γνωμές που δεν γίνεται να συμβιβασούνε.

Ποιοι "κερδίζουν" - οι λίγοι που εμπνέουν τους 'πολλούς' αλλά μη-σκεπτόμενους αφού οι σκεπτόμενοι εξ'ορισμού δεν μπορούνε να οργανωθούν.

Πως οι ανοργάνωτοι οδηγήσουν τους οργανωμένους;

 

Αν γινόταν αντί να βγούνε όλοι στους δρόμους για 2 μέρες να μείνουν μέσα στα σπίτια για 2 μέρες - να παραλύσουν τα πάντα... ίσως γινόταν περισσότερα...

 

Γιατί να μην υπάρξει μια τέτοια λύση...!? θυμάμαι από καιρό που το είχες πει...Γυρίστε τους την πλάτη αν ξυπνήσατε. Πώς γίνεται να οργανωθεί κάτι τέτοιο, όμως? ποιοί μπορούν να δώσουν το σαφέστατο μήνυμα στα κανάλια, στους πολιτικούς και σε όσους εξυπηρετούν το σύστημα? η μαθητική παρέλαση είναι πολύ καλή ιδέα. Κόσμος και μαθητές θα λάμψουν δια της απουσίας τους, στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα στους υπόλοιπους. Προσέξτε τους λένε γιατί η παρέλαση είναι μόνο συμβολική ενώ πολιτικοί, κανάλια, το σύστημα γενικότερα είναι εξαρτημένο από εμάς, τρέφεται και συντηρείται από εμάς τους πολλούς, που δυστυχώς μέχρι τώρα κοιμόμασταν αλλά επιτέλους ξυπνήσαμε!

Link to comment
Share on other sites

Γιατί να μην υπάρξει μια τέτοια λύση...!?

... Πώς γίνεται να οργανωθεί κάτι τέτοιο, όμως? ...

Γι'αυτό είναι "αντι-επιστημονική φαντασία" γιατί δεν γίνεται να 'οργανωθεί' - πρέπει να βγει "από μέσα" ...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...