Jump to content

Μόρφωση


Recommended Posts

 

Όταν ρώτησαν τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,

Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. Είπε:

 
 «Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς…

Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές…

2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..

3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..

4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..

5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..

6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..

7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»

 
Συμφωνείτε;
Link to comment
Share on other sites

-Πριν το Σωκρατη, ο Λαο Τσε (604 π.χ) μας λεει  «…εξορισε την αγιοσυνη, παραμερισε τη γνωση κι οι ανθρωποι χιλιες φορες θα ωφεληθουν»

(βιβλιο του Ταο, παρ.19)

...«Αληθινη γνωση είναι η αγνοια. Το να πιστευεις ότι ξερεις είναι
αρρωστια» (βιβλιο του Ταο, παρ.71)

 

-Μετα το Σωκρατη, ο Χριστος φαινεται επισης να συμφωνει «…μακάριοι

οι πτωχοι τω πνευματι…» (ματθ. 5-3)


 

Αφου λοιπον σοφοι και θνητοι συμφωνουμε ότι η συσσωρευση γνωσεων είναι πραγματι
ανωφελη για τον ανθρωπο, γιατι τα εκπαιδευτικα συστηματα (παγκοσμιως) είναι οπως
είναι;

 

..

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αφου λοιπον σοφοι και θνητοι συμφωνουμε ότι η συσσωρευση γνωσεων είναι πραγματι

ανωφελη για τον ανθρωπο, γιατι τα εκπαιδευτικα συστηματα (παγκοσμιως) είναι οπως

είναι;

 

..

...ακριβώς! Και γιατί όλοι μας κοιτάμε την πανεπιστημιακή (παρά)μόρφωση και όχι την κοινωνική μόρφωση ενός ατόμου;

Link to comment
Share on other sites

...γιατί δυστυχώς αυτά είναι τα standar της εποχής που διανύουμε τώρα. Όσο πιο πολλά πτυχία έχεις τόσο πιο πολύ "μορφωμένος" είσαι. Επίσης όσο πιο πολλά λεφτά έχεις πάλι τόσο πιο "κοινωνικά αποδεκτός". Παλαιολιθικά πιο "κοινωνικά αποδεκτός" ήταν εκείνος με τη μεγαλύτερη σωματική δύναμη.
 

Αληθινη γνωση είναι η αγνοια. Το να πιστευεις ότι ξερεις είναι
αρρωστια» (βιβλιο του Ταο, παρ.71)

 
Εδώ ο "ποιητής" τι εννοεί; Το να γνωρίζεις ότι έχεις άγνοια για μερικά πράγματα είναι καλό; Ή το να έχεις γενικά άγνοια είναι καλό; Γιατί με την πολύ άγνοια μερικούς τους φορτώσανε μνημόνια.  :insane:

Link to comment
Share on other sites

Αφου λοιπον σοφοι και θνητοι συμφωνουμε ότι η συσσωρευση γνωσεων είναι πραγματι

ανωφελη για τον ανθρωπο, γιατι τα εκπαιδευτικα συστηματα (παγκοσμιως) είναι οπως

είναι;

 

 

Δυστυχώς το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα (και παγκοσμίως) έχει φορτώσει τους μαθητές και σπουδαστές με μαθήματα και όχι με μάθηση..

Link to comment
Share on other sites

...Εδώ ο "ποιητής" τι εννοεί; Το να γνωρίζεις ότι έχεις άγνοια για μερικά πράγματα είναι καλό; Ή το να έχεις γενικά άγνοια είναι καλό;    :insane:

 

Σίγουρα είναι καλύτερο το να γνωρίζεις ότι έχεις άγνοια για (τουλάχιστον) μερικά πράγματα απ'το να νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα.

 

Τώρα όσο για το αν είναι καλό να έχεις γενικά άγνοια...  σηκώνει κουβέντα. 

 

Θα έλεγα όμως πως... ναι, ίσως είναι καλύτερα να μη γνωρίζεις τίποτα.

Όταν δεν γνωρίζεις τίποτα, δεν σου λείπει τίποτα.

Όταν δεν σου λείπει τίποτα, δεν χρειάζεσαι τίποτα. 

Όταν δεν χρειάζεσαι τίποτα είσαι ευτυχισμένος και ζεις μέσα στη μακαριότητα.

 

 

..

Link to comment
Share on other sites

-Πριν το Σωκρατη, ο Λαο Τσε (604 π.χ) μας λεει  «…εξορισε την αγιοσυνη, παραμερισε τη γνωση κι οι ανθρωποι χιλιες φορες θα ωφεληθουν»

(βιβλιο του Ταο, παρ.19)

...«Αληθινη γνωση είναι η αγνοια. Το να πιστευεις ότι ξερεις είναι

αρρωστια» (βιβλιο του Ταο, παρ.71)

 

-Μετα το Σωκρατη, ο Χριστος φαινεται επισης να συμφωνει «…μακάριοι

οι πτωχοι τω πνευματι…» (ματθ. 5-3)

 

 

Αφου λοιπον σοφοι και θνητοι συμφωνουμε ότι η συσσωρευση γνωσεων είναι πραγματι

ανωφελη για τον ανθρωπο, γιατι τα εκπαιδευτικα συστηματα (παγκοσμιως) είναι οπως

είναι;

 

..

 

Μα δεν είναι απόλυτα ανώφελη η συσσώρευση γνώσεων... Κάποιοι απολαμβάνουν να μαθαίνουν διαρκώς, να συγκεντρώνουν όλο και περισσότερες γνώσεις και να εξακολουθούν να αναζητούν.. Δεν αναφέρομαι σε εκείνους που επιδιώκουν την επίδειξη, αλλά στο ποσοστό που το κάνει αποκλειστικά για προσωπική ικανοποίηση.. Και το ποσοστό αυτό συνήθως εισπράττει ωφέλιμα στοιχεία από την αναζήτησή του, διευρύνει εξαιρετικά τους ορίζοντές του και αναπτύσσει τον χαρακτήρα του. Τα εκπαιδευτικά συστήματα είναι όπως είναι γιατί δεν έχουν βρει τον σωστό τρόπο να περάσουν στα παιδιά την ιδέα ότι η γνώση είναι ενδαφέρεουσα και όχι αυτοσκοπός.

 

Αλλά όπως και να έχει, η "μόρφωση" σαν λέξη ποτέ δεν εννόησε "γνώση" :P Έχει να κάνει με την "μορφή" που θα πάρει η ψυχή.. :)

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ πλήρως με την Τιτάνια. Το να φεύγουμε από το ένα άκρο που είναι η συσσώρευση πληροφοριών (το προτιμώ από το ''συσσώρευση γνώσεων'', η λέξη ''γνώση'' έχει μεγαλύτερη βαρύτητα για μένα από κάτι που απλώς αποστηθίζεται ή μαθαίνεται), και να πηγαίνουμε στο άλλο άκρο που είναι η πλήρης άγνοια, είναι το ίδιο ανώφελο. Χάρη στις πληροφορίες και τη γνώση που έχει ήδη αποκτηθεί μπορεί κάποιος να προοδεύσει, μπορεί να συμφωνήσει με ιδέες ή να τις απορρίψει, μπορεί να αλλάξει τον εαυτό του (και τελικά να εξελιχθεί, που είναι και το ζητούμενο). Η γνώση εξάλλου τον άνθρωπο εξυπηρετεί. Όταν λέμε ότι κάποιος είναι αμόρφωτος, δεν εννοούμε ότι δεν ξέρει τον περιοδικό πίνακα απ' έξω, ούτε ότι δεν ξέρει να κλίνει όλα τα ανώμαλα ρήματα της αρχαίας... Εννοούμε δύο πράγματα, την ακαδημαϊκή μόρφωση και την κοινωνική. Το πρώτο σημαίνει ότι δεν ξέρει τη γλώσσα του, την ιστορία του τόπου του, τον τρόπο που λειτουργεί η φύση και τα φαινόμενά της, και ως αποτέλεσμα δε μπορεί να σκέφτεται, να αξιολογεί, να αναλύει, να κρίνει κτλ, και είναι έρμαιο του κάθε απατεώνα και της κάθε επικίνδυνης ιδέας... Το δεύτερο είναι το δυσκολότερο και προέρχεται από την οικογένεια, σπάνια διδάσκεται στα σχολεία, και είναι όλα αυτά που ανέφερε η Sabrina στην αρχή: το πλέγμα που διαμορφώνει τη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους. Κάποιος με μόνη την ακαδημαϊκή μόρφωση μπορεί να είναι από αγενής μέχρι επικίνδυνος, ενώ κάποιος με μόνη την κοινωνική μόρφωση μπορεί να γίνει εύκολα θύμα. Γι' αυτό χρειάζεται ισορροπία (πάντα εκεί καταλήγει το θέμα απ' ό,τι έχω καταλάβει...)  Και όπως αναφέρει η Τιτάνια, το να μαθαίνεις είναι ευχάριστο και ενδιαφέρον, εφόσον έχεις βρει ωφέλιμο σκοπό σε αυτό. (Ποιος είχε πει το ''ζήσε σα να πρόκειται να πεθάνεις αύριο και μάθε σα να μην πρόκειται να πεθάνεις ποτέ'';;) 


 

Link to comment
Share on other sites

Και πέρα από όσα ανέφεραν οι προλαλήσασες, θα ήθελα να τονίσω και τη χρήση της γνώσης. Γιατί στο άκουσμα της λέξης μόρφωσης, μας έρχονται στο νου μόνο οι συσσωρευμένες πληροφορίες και όχι η ικανότητα του να προσφέρεις λύσεις σε κάποιο πρόβλημα; Γιατί δυστυχώς η "μόρφωση" έχει ξεπέσει, όπως προείπατε. Και ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι είναι ελληνικό το φαινόμενο, γιατί είναι παγκόσμιο.

Το να ελέγχεις τις δυσάρεστες καταστάσεις, το να ξεπεράσεις τις ατυχίες και τα προβλήματα, προϋποθέτει ότι έχεις τη δυνατότητα να βρίσκεις λύσεις. Αλλά μήπως μας έμαθαν ποτέ να λύνουμε πραγματικά τα προβλήματά μας;

Link to comment
Share on other sites

Αλλά όπως και να έχει, η "μόρφωση" σαν λέξη ποτέ δεν εννόησε "γνώση" :P Έχει να κάνει με την "μορφή" που θα πάρει η ψυχή.. :)

 

Όπως και η λέξη παιδεία που προέρχεται από το παιδεύω, όπου κατά την αρχαιότητα είχε σαν καίριο στόχο την διαμόρφωση της προσωπικότητας και την ανάπτυξη του ήθους των ανθρώπων ώστε να προσφέρουν στην κοινωνία.

 

 (Ποιος είχε πει το ''ζήσε σα να πρόκειται να πεθάνεις αύριο και μάθε σα να μην πρόκειται να πεθάνεις ποτέ'';;) 

 

Αν δεν κάνω λάθος ο Γκάντι…

 

 

Κατά την γνώμη μου πιστεύω πως θα ήταν καλό να μην συγχέουμε τις έννοιες μόρφωση, εκπαίδευση, διαγωγή-αγωγή και παιδεία. Αλλά ούτε να συγχέουμε τις έννοιες αυτές έτσι όπως τις χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν. Μπορεί να έχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους αλλά υπάρχουν και διαφορές.

Όπως για παράδειγμα αυτό με τον Σωκράτη. Κατά τον Σωκράτη μορφωμένος είναι αυτός που είναι έντιμος σε όλες του τις συνδιαλλαγές κτλ κτλ.(δεν τα αναφέρω όλα). Οι μορφωμένοι άνθρωποι στην αρχαιότητα είχαν σαν πρωταρχικό στόχο την συνεισφορά τους στην κοινωνία. Την περίοδο του σκοταδισμού μορφωμένος ήταν αυτός που ακολουθούσε το εκκλησιαστικό και χριστιανικό ιδεώδες. 

 

 

Σήμερα η μόρφωση διαχωρίζεται σε δύο κατηγορίες όπως ανάφερε παραπάνω και η musa. Έχουμε την κοινωνική-ανθρωπιστική μόρφωση και την ακαδημαϊκή -επιστημονική.  Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει υιοθετήσει ορθά πρότυπα αγωγής μπορεί να θεωρηθεί ως μορφωμένος(κοινωνική μόρφωση), όπως και ένας άνθρωπος που έχει ακαδημαϊκή μόρφωση και που μπορεί να  είναι ανάγωγος ή κοινωνικά ακαλλιέργητος χαρακτηρίζεται εν μέρει πάλι σαν μορφωμένος. Άρα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μέσα από τα ορθά πρότυπα αγωγής συνεπάγεται και κάποια μόρφωση. Μέσα από την μόρφωση όμως δεν συνεπάγεται πάντα και η σωστή αγωγή-διαγωγή.

Edited by Mithrandir
Link to comment
Share on other sites

-Πριν το Σωκρατη, ο Λαο Τσε (604 π.χ) μας λεει  «…εξορισε την αγιοσυνη, παραμερισε τη γνωση κι οι ανθρωποι χιλιες φορες θα ωφεληθουν»

(βιβλιο του Ταο, παρ.19)

...«Αληθινη γνωση είναι η αγνοια. Το να πιστευεις ότι ξερεις είναι

αρρωστια» (βιβλιο του Ταο, παρ.71)

 

-Μετα το Σωκρατη, ο Χριστος φαινεται επισης να συμφωνει «…μακάριοι

οι πτωχοι τω πνευματι…» (ματθ. 5-3)

 

 

Αφου λοιπον σοφοι και θνητοι συμφωνουμε ότι η συσσωρευση γνωσεων είναι πραγματι

ανωφελη για τον ανθρωπο, γιατι τα εκπαιδευτικα συστηματα (παγκοσμιως) είναι οπως

είναι;

 

..

 

Ναι, αλλά πρέπει να φτάσεις πρώτα σ' αυτό το επίπεδο για να καταλάβεις ότι δε χρειάζεσαι πλέον τη γνώση.

Μέχρι τότε, η γνώση (και η μόρφωση κατ' επέκταση) καθορίζει τη θέση σου στον κόσμο, μιας και το πώς κινείσαι μέσα σ' αυτόν εξαρτάται άμεσα από το πόσα γνωρίζεις.

 

Από 'κει και πέρα αυτό που πραγματεύονται ο Σωκράτης, ο Λάο Τσε κτλ είναι το πως θα μετουσιώσεις αυτή τη γνώση (τη μόρφωση που ήδη έχεις) σε σοφία.

Τα εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο παρεμβαίνουν σε αυτή τη διαδικασία ώστε να τη στρεβλώσουν, προσπαθώντας να καταστήσουν τη στείρα γνώση ως αυτοσκοπό.

Link to comment
Share on other sites

«Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς…
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές…
 
Σωστό γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να ζει δυσάρεστα. Αλλά και από τα δυσάρεστα μαθαίνουμε όταν και όσο τα αντέχουμε.
 
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..
 
Ναι διότι θέλει θάρρος να αντιμετωπίσεις κάτι τρομερά δύσκολο και όταν είναι τόσο τρομερό δεν πρέπει να χρησιμοποιείς συναίσθημα διότι οι πιο πολλοί είναι 
ευάλωτοι σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. Με την λογική και αφού γίνουμε ψύχραιμοι μπορούμε να βρούμε τις λύσεις που θέλουμε.
 
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
Έτσι είναι, εντιμότητα μεταξύ των ανθρώπων και όχι μόνο στις οικονομικές συνδιαλλαγές, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις κυρίως.
 
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..
Το καλοπροαίρετα το κατανοώ ότι όσο μπορούμε δεχόμαστε τους δυσάρεστους ανθρώπους και το συναισθηματικό φορτίο τους.
Εξαίρεση είναι τα άτομα που αγαπάμε αληθινά.
 
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
Ναι διότι μέσω της απόλαυσης μπορεί να γίνει κατάχρηση, υπερβολή και να χαθεί ο έλεγχος, έτσι μετά πρέπει να ανακτηθεί ξανά ο έλεγχος και αυτό για μερικούς ίσως δεν είναι επιθυμητό.
 
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
Τώρα αυτό είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Ο έλεγχος της τύχης νομίζω δεν είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό αλλά Θεία παρέμβαση, και έτσι νομίζω ότι ο Σωκράτης το βλέπει. Δλδ ως εύνοια από τον Θεό.
 
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»
Σωστό ! Διότι η δόξα και η επιτυχία μπορεί να γίνει σκοπός ζωής και μάλιστα εγωιστικός χωρίς να προσφέρει όχι στο σύνολο ούτε καν σε έναν άλλο άνθρωπο, π.χ. αυτόν που έχεις δίπλα σου. Οι πολιτικοί ας πούμε στις μέρες μας δεν κυνηγάν τα λεφτά, την δόξα, την πολιτική ευφήμερη επιτυχία; Οι ποιοτικοί τραγουδιστές από την άλλοι δεν έχουν επιτυχίες και δόξα; Ποιους αγαπά ο κόσμος; Αυτούς που αισθάνεται ότι έχουν αξίες έμπρακτες.
 

 

Κάποιος με μόνη την ακαδημαϊκή μόρφωση μπορεί να είναι από αγενής μέχρι επικίνδυνος, ενώ κάποιος με μόνη την κοινωνική μόρφωση μπορεί να γίνει εύκολα θύμα. Γι' αυτό χρειάζεται ισορροπία (πάντα εκεί καταλήγει το θέμα απ' ό,τι έχω καταλάβει...)  Και όπως αναφέρει η Τιτάνια, το να μαθαίνεις είναι ευχάριστο και ενδιαφέρον, εφόσον έχεις βρει ωφέλιμο σκοπό σε αυτό.
 
Συμφωνώ με την Μούσα. Θέλει ισορροπία. Και αυτήν την παιδεία του ακροβάτη στην μαθαίνει μέχρι ένα σημείο η οικογένεια, το σχολείο, αλλά μετά και η ζωή η ίδια με προσωπική αυτοβελτίωση με πολλούς τρόπους.
Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να γίνουν υπό πίεση. Συμφωνώ με τη διάκριση ανάμεσα σε συσσώρευση πληροφορίας και την κοινωνική γνώση. Παλιά, πολύ παλιά, ένα φιλαράκι μου, ο Τ., συνήθιζε να λέει ότι γνώση είναι αυτό που απομένει όταν έχεις ξεχάσει όλα όσα έμαθες. Τότε, δεν είχαμε τέτοια υπερπληθώρα πληροφορίας και δεν είχε επινοηθεί η λέξις "infojunk".

Link to comment
Share on other sites

Σωστό και αυτό. Ανάλογα την πίεση και ανάλογα ποιος την αντέχει.

 

Σε ένα email που μου ήρθε έλεγε το παράδειγμα με την τσαγέρια.

 

Αν κρατήσεις μια τσαγέρια μισογεμάτη ψηλά την κρατάς εύκολα ή δύσκολα;

Η απάντηση είναι πόσο χρόνο έχεις το χέρι σου ανεβασμένο δλδ πόσο αντέχεις να κρατάς αυτό το μικρό βάρος.

 

:cheerful_h4h:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...