Jump to content

Όταν Η Νόμοι Και Η Κοινωνία Δεν Συμβαδίζει Ούτε Με Την Ψυχή, Ούτε Με Το Σώμα...μανιφέστο


Recommended Posts

Μανιφέστο (!) v1.0

 

Κατ’αρχήν να σημειώσω ότι ενώ δέχομαι ότι το θέμα είναι βαθύτερο από απλά επιφανειακό-κοινωνικό ή φυσικό, βρίσκω απαράδεκτες και αδικαιολόγητες τις οποιεσδήποτε νομικές ρυθμίσεις εκτός από τις απόλυτα φυσικές ΕΑΝ είναι να εξετάζεται το θέμα μόνο από κοινωνική-φυσική οπτική.

 

Δηλαδή μου φαίνεται υποκριτική, κακόβουλη και απαράδεκτη μια «κοσμική» - και καλά – κοινωνία – να επιβάλλει μια  «ημι-θρησκευτική ηθική» (τη οποία μπορεί ως ατόφια να δέχομαι) στο θέμα του σεξ. Όπως η ημιμάθεια είναι πρόβλημα, έτσι είναι και η ημι-ηθική.

Σα να (θέλει να) είναι με το ένα πόδι έξω από τη θρησκεία (ο νομοθέτης που υιοθετεί κοσμική άποψη) και με το άλλο μέσα στη θρησκεία αλλά για μη-θρησκευτικούς (!!!) λόγους που δεν δικαιολογούν τη ημι-θρησκευτική «ηθική» της πεντάρας – δηλαδή για λόγους που δεν μπορεί να είναι άλλοι από χειραγώγηση – εξ ου και η άποψή μου ότι αυτό που τελικά συμβαίνει είναι απαράδεκτο, και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά από κακόβουλο και υποκριτικό.


Θέλω να πω ότι μια κοινωνία που δέχεται τη θρησκευτική επιβολή για θρησκευτικούς λόγους (πχ προσήλωση στις 10 εντολές) – όσο κι αν αυτή η προσήλωση μπορεί να είναι ασφυκτική, πχ για όσους διαφωνούν, είναι τουλάχιστον εσωτερικά συνεπής με τον εαυτό της και την κατανοώ. Μια κοινωνία απόλυτης κοσμικότητας, επίσης.
Όταν όμως μια κοινωνία που ομολογεί (με λόγια) ότι είναι κοσμική (μη-θρησκευτική) ενσωματώνει μη-φυσική νομοθεσία (μισο-έργα) που προέρχεται από θρησκευτικούς χώρους κάτι αρχίζει να βρωμάει.
 

Φυσικό νόμο δέχομαι εκείνον που συμβαδίζει με τη φύση (όπως οι άνθρωποι την αντιλαμβάνονται κατά την κοινή λογική).


Οπότε αν είναι κανείς ετερόφυλος, ομοφυλόφικος, πολυφιλόφυλος ή asexual, δικό του και δικό της θέμα (προσεξατε; το «του» και «της» είναι αναπόφευκτα γιατί είναι φυσικά, και ζητώ αυτό, η φύση, να είναι το κριτήριο, αν είναι να μην είναι θρησκευτικό).

 

Αν τώρα οι επιλογές μας και αυτό που (λέει ότι) είναι κάποιος ή κάποια επηρεάζει και τους άλλους, το κάνει και δικό τους θέμα – οπότε δικαιολογείται – είναι κοινή λογική – το να έχουν και οι άλλοι λόγο (άρα και η νομοθέτηση είναι λογική).


Έτσι βρίσκω ότι – αν μου ζητούν να ζήσω υπό κοσμική νομοθεσία – θα έπρεπε να επιτρέπονται απλύτως τα πάντα με μερικές φυσικές και λογικές προϋποθέσεις:


1. Να γίνεται με τη συγκατάθεση* (ή να μην αφορά ή βλάπει έμμεσα τρίτους)

2. Nα μην βλάπτει και να μην αφορά – άμεσα όσους-όσες συμμετέχουν – και μέχρι ένα βαθμό (που καθορίζει η φύση) έμμεσα τρίτους.

3. Να μην έχει ανεπιθύμητες βιολογικές ή γενετικές συνέπειες για συμμετέχοντες και τρίτους (δηλ. την κοινωνία)

 

Με βάση τα πιο πάνω (αν μου ζητούν να ζήσω υπό κοσμική νομοθεσία, πράγμα που κατανοώ) βρίσκω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει όριο ηλικίας ή συγγένειας ή είδους της δραστηριότητας πέρα από τα όρια που καθορίζονται με κριτήριο τα πιο πάνω – και ότι θα πρέπει να υπάρχει συγκατάθεση και εξασφάλιση ότι η πράξη δεν θα έχει συνέπειες που θα βλάπτουν πρακτικά ή γενετικά άνθρωπο που συμμετέχει ή την κοινωνία. Κι ότι επίσης θα πρέπει να ακολουθούμε τη φύση (αφού ο νομοθέτης απορρίπτει το υπερφυσικό) σε όλα

 

Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιοι θέλουν να ενωθούν, ίδιου ή διαφορετικού φύλου, σε ζευγάρια, τρίγωνα και πολύγωνα... δουλειά τους και δικαίωμά τους. Τι θα πει πολυγαμία; Ή ένας με μία; Αν κάποιοι, πχ κάποια εκκλησία, δεν θέλει να «ευλογεί» κάποιες τέτοιες ενώσεις... δουλειά της, και δικαίωμά της επίσης. Θα πρέπει να μπορεί να αρνηθεί.

 

Αν επιλέγεις μια γόνιμη ένωση, δουλειά σου και δικαίωμά σου να κάνεις, να υιοθετείς και να έχει παιδιά – κι αν για ιατρικούς λόγους δεν μπορείς να κάνεις, είναι κι στα πλαίσια της φύσης.

 

Αν επιλέγεις τυχόν στείρα ένωση, αναγνώριζε τις συνέπειες των επιλογών σου. Αφού επιλέγεις κάτι από τη φύση μη-γόνιμο δεν είναι δουλειά σου να υιοθετείς, αλλά αν θέλεις να έχεις, κάνε παιδιά (όπως μπορείς) και έχε τα στα πλαίσια της επιλογής σου – συνεργάσου με άλλα LGBΤ ζευγάρια πχ. Στα πλαίσια της μικροκοινωνίας που επέλεξες.

 

Αν θέλεις να ενωθείς με μέλη της δική σου οικογένειας, ή και ζώα* δουλειά σου και δικαίωμά σου, αλλά επειδή υπάρχει πιθανότητα γενετικής ανωμαλίας (που σημαίνει ότι τυχόν παιδιά τελικά θα επιβαρύνουν την ευρύτερη κοινωνία λόγω ανάγκης περίθαλψης / υποστήριξης) τότε η κοινωνία που μπορεί να επιβαρύνεις πρέπει να έχει λόγο... δουλειά της, και δικαίωμά της επίσης. Άρα θα πρέπει να υπάρχει κάποια συμφωνία (αλλά όχι απαγόρευση) για «αιμομικτικές» σχέσης - κάθε άνθρωπος είναι τεχνικά «αιμομίκτης» αφού όλοι συγγενεύουν με όλους, απλά σε διαφορετικό βαθμό!

 

Αν υπάρχει ζήτηση και θέλεις να πουλήσεις το σώμα σου (ή να το νοικιάσεις με την ώρα!) κανένα πρόβλημα (σε μια κοσμική κοινωνία) όσο επιβεβαιώνεται ότι δεν σε εκμεταλλεύονται (γιατί τότε σε βλάπουν) ή ότι δεν εκμεταλλεύεσαι εσύ έξω από το δικό σου "κεφάλαιο" (οπότε τότε βλάπτεις).

 

Αν πάλι πρέπει να το δούμε το θέμα από θρησκευτικό ή μεταφυσικό ή ενεργειακό σημείο αναφορά, άλλη υπόθεση – αλλά δεν ξέρω νομοθέτη εκτός θεοκρατικών θεσμών να το βλέπει έτσι.

 

Γι’ αυτό μου φαινεται τελικά απαράδεκτο από τη μια να μιλάμε για κοσμική νομοθεσία και από την άλλη αυτή η νομοθεσία να επιβάλλει και να ενσωματώνει περιοριστικούς νόμους που μόνο θρησκευτικά μπορούνε να δικαιολογηθούν. Βρίσκω πως αυτό δεν εξυπηρετεί τα συμφέρονται των ανθρώπων, αλλά ορισμένων που ζητούν (και κερδοσκοπούν από) τον έλεγχο της κοινωνίας.

 

* Σημ. Όσον αφορά τα ζώα επίσης βρίσκω παράλογη την επιμονή για «συγκατάθεση» από μια κοινωνία που δεν μου δίνει την εντύπωση ότι ζητά τη συγκατάθεση των υποψήφιων τσαντών, παπουτσιών, ζωναριών λουκάνικων και χάμπουγκερ...


* Όσον αφορά τα παιδιά και της μικρές ηλικές, είναι πιο περίπλοκο αλλά δεν είναι δεδομένη και απόλυτη η έλλειψη συγκατάθεσης – ενώ οι φυσικές συνέπειες μπορούν να αποτελούν οδηγό.

 

Αυτό που τελικά λέω είναι ότι αντιλαμβάνομαι (προσωπικά) πως υπάρχει μια «ηθική» που πέρνει αξία από το υπερβατικό (πνευματικοί νόμοι, θεϊκοί κτλ), οπότε θα συμφωνούσα σε νομοθεσία με τέτοιο κριτήριο, σε πλαίσια κοινωνικής συμφωνίας. Αλλά αν (συλλογικά, κοινωνικά) αυτό δεν αναγνωρίζεται, αφού οι νομοθέτες δεν δέχονται υπερβατικές αξίες, δεν παραδέχομαι και βρίσκω ύποπτη τη «ρύθμιση» με γνώμονα κάποια (πρώην) μπασταρδεμένη και υβριδική (εκ του ‘ύβρις’) «θρησκευτικοειδή» ηθικολογία. Αντίθετα θεωρώ ότι τέτοιοι νόμοι δεν εξυπηρετούν ούτε την κοινωνία, ούτε την ψυχή ή το σώμα, αλλά ίδια συμφέροντα των νομοθετών (και των παρατρεχάμενων).

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 64
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

 

η νομοθεσία να επιβάλλει και να ενσωματώνει περιοριστικούς νόμους που μόνο θρησκευτικά μπορούνε να δικαιολογηθούν.

 

πχ?

Link to comment
Share on other sites

Όπως το καταλαβαίνω εγώ εννοεί νόμους που δικαιολογούνται μόνο με τα θρησκευτικά πιστεύω μιας κοινωνίας. Θα δώσω ένα τελείως φανταστικό παράδειγμα για να μην υπάρξει σύνδεση με άλλα θέματα και χάσουμε το νόημα.

 

Έστω ότι έχεις μια θρησκεία όπου κάθε Παρασκευή πρέπει όλοι οι πιστοί να φορούν κόκκινα ρούχα. Έστω ότι έχεις και μια κοινωνία η οποία λέει ότι λειτουργεί ανεξαρτήρως της θρησκείας (κοσμική). Αν κάποια στιγμή η κοινωνία θεσπίσει νόμο όπου υποχρεώνει όλους τους κατοίκους τις Παρασκευές να φορούν κόκκινα ρούχα, τότε υπάρχει μια ασυνέπεια.

 

(Αν δεν το κατάλαβα σωστά, διόρθωσέ με outis)

Link to comment
Share on other sites

...(Αν δεν το κατάλαβα σωστά, διόρθωσέ με outis)

Ναι, αυτό εννοώ και το εξειδικεύω στη νομοθεσία περι σεξ - γιατί...

 

Να ένα παράδειγμα:

Όταν πχ ο νόμος απαγορεύει – και διώκει ποινικά – την αιμομιξία σε σχέσεις μεταξύ ενηλίκων. Μπορεί να μην μου αρέσει ή να βρίσκω αποκρουστική ακόμα κάποια αιμομικτική σχέση. Μπορεί ακόμα να πιστεύω ότι μια τέτοια σχέση βλάπει όσους/όσες συμμετέχουν ψυχικά ή πνευματικά.

Ή όταν ο νόμος δεν δέχεται ένωση «τριάδας ή πολυπρόσωπη» ενηλίκων, αλλά πρέπει να είναι ζευγάρι.

Αν όμως είναι ενήλικες και δεν επιβαρύνουν την κοινωνία βρίσκω πιο τερατώδη και πιο υποκριτική την ποινική δίωξη από την – κακόγουστη έστω για μένα – πράξη ή σχέση. Είναι άμεσο πράδειγμα αυτό «θρησκευτικής» νομοθεσίας από νομοθέτη που δεν αναγνωρίζει την αξία του θρησκευτικού κύρους (κανέναν δεν καταδικάζουν για κλοπή επειδή παραβίασε το ‘ου κλέψεις’. Η καταδίκη και η δίωξη παίρνει φυσική αξία από το ότι κλέβοντας βλάπτεις). Ποιον αντικειμενικό λόγο έχει η ποινική απαγόρευση σχέσης μαμάς-κόρης πχ όταν η μαμά είναι 45 και η κόρη 25; Δουλειά τους και δικαίωμά τους.

 

Τελικά, εκείνο που με προβληματίζει δεν είναι ότι εγώ θέλω να κάνω κάτι από τα πιο πάνω (που είναι – από κοσμική / υλιστική άποψη – παράλογα παράνομα) αλλά ότι η ποινική ή άλλη απαγόρευση αποκαλύπτει ένα συγκεκριμένο άσχημο για μένα «ήθος» του νομοθέτη – που μπορεί να με βλάψει σε άλλο πεδίο (αφού αποκαλύτει ότι δεν είναι συνεπής) πχ ανάλογα με αυτό των κόκκινων ρούχων που αναφέρεις και το οποίο με αφορά πολύ περισσότερο. Οπότε βλέπω στην νομοθεσία σεξουαλικών περιορισμών δείκτες ευρύτερης ασυνέπειας.

Link to comment
Share on other sites

μισό λεπτό... για ποιον νομοθέτη μιλάς;

 

για την ανθρώπινη κοινωνία;  Σε αυτήν την περίπτωση προωθείται η οικογένεια και όλα τα άλλα είναι ελεύθερες σχέσεις.

σε ορισμένες περιπτώσεις νομοθετούνται και ρυθμίζονται και άλλα όπως δικαιώματα συμβίωσης.

 

και όλα αυτά ανάλογα την χώρα αν μιλάμε για πολυγαμία...

 

από κει και πέρα ο άλλος νομοθέτης είναι άτυπος και είναι η συνολική άποψη ηθικής από το σύνολο της κοινωνίας

 

Οπότε έχεις δύο τάσεις ή μάλλον τρεις... μία την νομοθεσία του κράτους, μία την κοινωνική ηθική και μία την προσωπική προτίμηση.

 

Μεταξύ αυτών κινείσαι....

 

Αλλά δεν κατάλαβα σε τι αντιδράς;

Ό,τι θέλεις το κάνεις ήδη γιατί δλδ κάποιος να στο επιτρέψει με κάποιο επίσημο τρόπο.... τι θα κερδίσεις;

Link to comment
Share on other sites

από κει και πέρα ο άλλος νομοθέτης είναι άτυπος και είναι η συνολική άποψη ηθικής από το σύνολο της κοινωνίας

 

Οπότε έχεις δύο τάσεις ή μάλλον τρεις... μία την νομοθεσία του κράτους, μία την κοινωνική ηθική και μία την προσωπική προτίμηση.

 

:thumbsup:

 

Ο νομοθέτης γενικά προσπαθεί να ικανοποιήσει όλες τις κοινωνικές τάσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται και η θρησκεία αλλά και η ηθική, όσο και τα συμφέροντα μερικότερων ομάδων που έχουν τις δικές τους απαιτήσεις (όπως οι ομοφυλόφιλοι, οι ανύπαντρες μητέρες κτλ). Εκεί ανήκουν έννοιες όπως τα ''χρηστά ήθη'', το ''κράτος δικαίου'', το ''κοινωνικό ή απολυταρχικό κράτος'' κτλ, οι οποίες περιγράφουν το συνολικότερο ''ένδυμα'' του κράτους, το πνεύμα και η λογική που το διατρέχει ας πούμε. Εκτός απ' αυτά, ο νομοθέτης επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, από την πολιτική, την προσωπική του άποψη για το τι είναι σωστό, την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία (που μπορεί να θέλει να διατηρήσει ή να αλλάξει) και ούτω καθεξής... Τώρα, από το πόσο κοντά στις απαιτήσεις της κοινωνίας είναι οι νόμοι που τελικά ψηφίζονται, έχει να κάνει με το πόσο επιτυχημένα έγινε ο συγκερασμός όλων αυτών των παραγόντων ώστε να μένουν ικανοποιημένοι όσο το δυνατόν περισσότεροι (οπότε και μιλάμε για πραγματικά δίκαιο κράτος). Άσχετα απ' αυτό όμως, το να επιτρέψει ένας νομοθέτης του ίδιου κράτους ταυτόχρονα τη μονογαμία με την πολυγαμία, είναι κάτι που δεν έχει κοινωνικό έρεισμα και δε νομίζω ότι θα μπορούσε -υπό τα δεδομένα που υπάρχουν τώρα- να γίνει αποδεκτή ως ρύθμιση, ανεξάρτητα από το αν βόλευε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις. Επιπλέον, επειδή οι νόμοι είναι λέξεις, έχουν ανάγκη νοήματος και δε μπορούν να γράφονται στην τύχη, χρειάζεται να είναι εξειδικευμένοι, για πάρα πολλούς λόγους... Ένας πρόχειρος που μου έρχεται και μάλιστα είναι πολύ σοβαρός είναι οι δίκες, όπου για να βγει μια απόφαση που αφορά πχ ένα διαζύγιο και μια διατροφή, πρέπει να δούμε αν υπάρχει γάμος και οικογένεια.. Η λέξη ''οικογένεια'' δηλαδή, πρέπει να έχει συγκεκριμένο και ορισμένο περιεχόμενο, δε μπορεί να είναι κάτι αφηρημένο που ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει... Αν λοιπόν ο ένας θεωρεί οικογένεια το παντρεμένο ζευγάρι, ο άλλος την ερωτική σχέση που έχει με τη μάνα του, ένας τρίτος τη σχέση με την κατσίκα του, ένας άλλος έχει 12 γυναίκες, δημιουργείται μπάχαλο.

Edited by musa
Link to comment
Share on other sites

Εκτός των άλλων ένα από τα σημαντικότερα θέματα που πρέπει να καλυφθούν είναι η ασφάλεια..
φυσικά και ένας αδερφός μπορεί να τα φτιάξει με την αδερφή του(όπως ο Δίας με την Ήρα)ή ένας
πατέρας ή θείος να έχει σχέση με τα παιδιά/ανίψια του αντίστοιχα(όπως στην Αίγυπτο με τους Φαραώ)
αλλά η "κοινωνία" δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη αν τα παιδιά τους εμφανίσουν (πχ) ιχθύαση ή
κάποια άλλη από τις διαταραχές που συνηθίζονται στα παιδιά αιμομιξίας..
Με τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί να απαγορέψει στους ανθρώπους που έχουν σύφιλη,Aids ή μεσογειακή
αναιμία να κάνουν σχέσεις ή οικογένεια..Αλλά δεν το ενθαρρύνει..

Το ίδιο και με τα ζευγάρια άνω των 2 ατόμων..Δεν σου απαγορεύει ρητά να ακουμπήσεις πάνω από μια
γυναίκα(γι'αυτό και υπάρχουν ελεύθερες σχέσεις,ερωτικά τρίγωνα κτλ)αλλά ξέρει πολύ καλά οτι δεν μπορεί
να προβλέψει,ούτε και να ελέγξει τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίσταση..

 

 

 

Η λέξη ''οικογένεια'' δηλαδή, πρέπει να έχει συγκεκριμένο και ορισμένο περιεχόμενο, δε μπορεί να είναι κάτι αφηρημένο που ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει... Αν λοιπόν ο ένας
θεωρεί οικογένεια το παντρεμένο ζευγάρι, ο άλλος την ερωτική σχέση που έχει με τη μάνα του, ένας τρίτος τη σχέση με την κατσίκα του, ένας άλλος έχει 12 γυναίκες, δημιουργείται μπάχαλο.


~~
Κάποιος θα μπορούσε να πει οτι το γεγονός οτι αγνοεί επιδεικτικά αυτές τις σχέσεις,σε σημείο να μην τις κατονομάζει
καν με επίσημους όρους είναι η ύψιστη ένδειξη υποκρισίας..
Αλλά αυτό αλλάζει σιγά σιγά..Μέχρι πριν κάποιο διάστημα πχ τα παιδιά γονέων από διαφορετικούς γάμους,με
διαφορετικές μητέρες δεν μορούσαν να παντρευτούν..Δεν διανοούταν..Αδερφός με Αδερφή?ιιιιι...
Εμφανίστηκαν πολλές περιπτώσεις μαζεμένες,υπήρξε μια ευνοική δικαστική απόφαση,δημιουργήθηκε δεδικασμένο,τσακ.

Υ.Γ.με τα ζώα δεν το έχω σκεφτεί ιδιαίτερα αλλά νομίζω οτι συμβαίνει για να αποφευχθούν φαινόμενα κοινωνικών
ακροτήτων..Γιατί ο ένας,ας πούμε,μπορεί να είναι εντάξει με το να κάνει "απλώς" σεξ με τον σκύλο του( ο.Ο) αλλά
ο άλλος μπορεί να το πάει ένα βήμα παραπέρα..Να ασκεί τεράστια βια για την προσωπική του ευχαρίστηση και
κάθε δύο-τρεις-βδομάδες να αλλάζει σκύλο..Πώς θα προστατεύσεις ένα ζώο από κάτι τέτοιο,το οποίο δεν μπορεί
να διαμαρτυρηθεί στις αρχές? :P


Υ.Γ2.Είναι γεγονός οτι η νομοθεσία χρησιμοποιεί σε κάποιο βαθμό και το Εκκλησιαστικό περιεχόμενο αλλά πρέπει
να ληφθεί υπ όψιν οτι παρότι έχουμε υιοθετήσει,σχεδόν,το νομοθετικό σύστημα των ευρωπαικών χωρών η δική μας
χώρα είναι αρκετά καινούργια στο "παιχνίδι",χωρίς να μετράει καν καμία διακοσαριά χρόνια..Εκτός αυτού ας μην ξεχνάμε
οτι μόλις τα τελευταία 40-50 άντε 60 χρόνια άρχισε να υπάρχει σοβαρή εναντίωση και αδιαφοριά προς την εκκλησία..
Μόλις μια,δύο γενιές πριν οι Εκκλησίες κάθε Κυριακή ήταν γεμάτες..Δεν προλαβαίνει να αλλάξει ένα ολόκληρο νομοθετικό
σύστημα,το οποίο έχει στηριχτεί σε αυτά τα δεδομένα,τόσο γρήγορα..

 

Link to comment
Share on other sites

Εκτός των άλλων ένα από τα σημαντικότερα θέματα που πρέπει να καλυφθούν είναι η ασφάλεια..

φυσικά και ένας αδερφός μπορεί να τα φτιάξει με την αδερφή του(όπως ο Δίας με την Ήρα)ή ένας

πατέρας ή θείος να έχει σχέση με τα παιδιά/ανίψια του αντίστοιχα(όπως στην Αίγυπτο με τους Φαραώ)

αλλά η "κοινωνία" δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη αν τα παιδιά τους εμφανίσουν (πχ) ιχθύαση ή

κάποια άλλη από τις διαταραχές που συνηθίζονται στα παιδιά αιμομιξίας..

Με τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί να απαγορέψει στους ανθρώπους που έχουν σύφιλη,Aids ή μεσογειακή

αναιμία να κάνουν σχέσεις ή οικογένεια..Αλλά δεν το ενθαρρύνει..

 

Το ίδιο και με τα ζευγάρια άνω των 2 ατόμων..Δεν σου απαγορεύει ρητά να ακουμπήσεις πάνω από μια

γυναίκα(γι'αυτό και υπάρχουν ελεύθερες σχέσεις,ερωτικά τρίγωνα κτλ)αλλά ξέρει πολύ καλά οτι δεν μπορεί

να προβλέψει,ούτε και να ελέγξει τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίσταση..

 

 

~~

Κάποιος θα μπορούσε να πει οτι το γεγονός οτι αγνοεί επιδεικτικά αυτές τις σχέσεις,σε σημείο να μην τις κατονομάζει

καν με επίσημους όρους είναι η ύψιστη ένδειξη υποκρισίας..

Αλλά αυτό αλλάζει σιγά σιγά..Μέχρι πριν κάποιο διάστημα πχ τα παιδιά γονέων από διαφορετικούς γάμους,με

διαφορετικές μητέρες δεν μορούσαν να παντρευτούν..Δεν διανοούταν..Αδερφός με Αδερφή?ιιιιι...

Εμφανίστηκαν πολλές περιπτώσεις μαζεμένες,υπήρξε μια ευνοική δικαστική απόφαση,δημιουργήθηκε δεδικασμένο,τσακ.

 

Υ.Γ.με τα ζώα δεν το έχω σκεφτεί ιδιαίτερα αλλά νομίζω οτι συμβαίνει για να αποφευχθούν φαινόμενα κοινωνικών

ακροτήτων..Γιατί ο ένας,ας πούμε,μπορεί να είναι εντάξει με το να κάνει "απλώς" σεξ με τον σκύλο του( ο.Ο) αλλά

ο άλλος μπορεί να το πάει ένα βήμα παραπέρα..Να ασκεί τεράστια βια για την προσωπική του ευχαρίστηση και

κάθε δύο-τρεις-βδομάδες να αλλάζει σκύλο..Πώς θα προστατεύσεις ένα ζώο από κάτι τέτοιο,το οποίο δεν μπορεί

να διαμαρτυρηθεί στις αρχές? :P

 

(Όταν καταλάβω πώς γίνεται το περιβόητο multiquote θα είμαι πολύ χαρούμενη... )

 

Έχεις δίκιο στο ότι αλλάζουν. Αυτό συμβαίνει για το λόγο που είπα παραπάνω, επειδή ο νομοθέτης προσαρμόζει τους νόμους στις κοινωνικές ανάγκες. (Το ίδιο θα γίνει κάποια στιγμή και με τους ομοφυλόφιλους, εφόσον υπάρχει η κοινωνική ανάγκη -και εφόσον εναρμονιζόμαστε και με τις διεθνείς εξελίξεις... Αν γίνει ευρέως έξω, θα φτάσει τελικά κι εδώ.) Αυτό όμως που εννοούσα εγώ δεν είναι το κατά πόσο αναγνωρίζεται ότι υπάρχουν αυτές οι σχέσεις, αλλά κατά πόσο νομιμοποιούνται, γιατί ένα κράτος δε μπορεί να νομιμοποιεί πράγματα αντιφατικά μεταξύ τους (και μονογαμία και πολυγαμία), ακριβώς για το λόγο της ασφάλειας δικαίου. Οι σχέσεις που δημιουργούνται μετά περιπλέκονται πολύ. Και όπως λες, μιλάμε πάντα επίσημα. Ανεπίσημα ο καθένας κάνει ό,τι θέλει.

 

Υ.Γ. Αυτό με το σκύλο πραγματικά δε θέλω να το φανταστώ... :/

Link to comment
Share on other sites

Βηλφεγώρ μ' αρέσει που κάθεσαι και μπαίνεις στην σκέψη των δικαιωμάτων του σκύλου στο σεξ.... έλεος δλδ....  :closedeyes:

 

αν και έχεις δίκιο στο τι μπορεί να γίνει εγώ δεν θέλω καν να το σκεφτώ...

Link to comment
Share on other sites

 

Βηλφεγώρ μ' αρέσει που κάθεσαι και μπαίνεις στην σκέψη των δικαιωμάτων του σκύλου στο σεξ.... έλεος δλδ....  :closedeyes:

 

αν και έχεις δίκιο στο τι μπορεί να γίνει εγώ δεν θέλω καν να το σκεφτώ...

 

 

 

Ψάξε εικόνες από βιασμένους σκύλους/ζώα γενικότερα..

Σοβαρά.Μετά έλα να διαδηλώσουμε μαζί για τα δικαιώματα τους ^_^

 

 

 

Πάντως δεν μιλώ για την Ελλάδα ειδικά.

 

Στην Γερμανία η κτηνοβασία,εφόσον δεν επιφέρει υλικές βλάβες,επιτρέπεται.

Επειδή όμως η κατάσταση έχει φτάσει(όντως)στα άκρα σκέφτονται πολύ σοβαρά

νομίζω να το απαγορέψουν ολοκληρωτικά..

Κάθονται οι άνθρωποι και στήνουν ολόκληρα φόρουμς για να μοιράζονται συμβουλές

και εμπειρίες κτηνοβασίας..Ή νοικιάζουν ζώα σε πορνεία ή "ιδιώτες" για τέτοια χρήση..

Δεν θεωρώ οτι το πολυσυμπαθούν ως κοινωνικό φαινόμενο εκεί..

 

Από την άλλη στις Ανατολικές και Αφρικανικές χώρες η πολυγαμία και η παιδοφιλία

είναι βασικά στοιχεία της κοινωνίας τους..Αλλά ούτε αυτό νομίζω οτι είναι ιδιαίτερα

ευχάριστο..

Υπάρχει και η λογική οτι σε ένα εκσυγχρονισμένο πλαίσιο όλα αυτά θα μπορούσαν

να υπάρξουν χωρίς προβλήματα..Αλλά τα τελευταία 2000 χρόνια που ισχύουν αυτά

εκεί δεν έχει αλλάξει κάτι και η κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη...

 

Υ.Γ.Και γενικά κανένα κράτος δεν θα υιοθετούσε ευχάριστα νόμους και ελευθερίες οι

οποίες όταν ασκήθηκαν πρακτικά έφεραν κοινωνίες σε επίπεδο βαρβαρότητας ή πλήρους

στέρησης  ανθρωπίνων αξιών και δικαιωμάτων..Άρα μια δυτική κοινωνία δεν θα δεχόταν

εύκολα λόγω χάρη την πολυγαμία όπως δεν θα δεχόταν και την(πχ)τυρρανία ανεξάρτητα

με το αν υπήρξαν οφέλιμοι τύρρανοι/πολύγαμοι οικογενειάρχες για τις δικές τους κοινωνίες..

 

Edited by Βηλφεγώρ
Link to comment
Share on other sites

 

Ψάξε εικόνες από βιασμένους σκύλους/ζώα γενικότερα..

...με το αν υπήρξαν οφέλιμοι τύρρανοι/πολύγαμοι οικογενειάρχες για τις δικές τους κοινωνίες..

 

Ούτε στην ουσία τα διάφορα περιστατικά εδώ κι εκεί - αλλόκοτα ή αποτρόπαια μ'ενδιαφέρουν, όσο όπως είπα το "ήθος" που φανερώνουν των νόμων και των νομοθετών που αποκαλύπτει η ασυνέπεια (ή την έλλειψη "ήθους" καλύτερα) - η οποία είναι ένδειξη άλλων πραγμάτων - γιατί μιλάμε για κοινωνίες που καμαρώνουν για την "ελευθερία" που παρέχουν (ουσιαστικά το πρόβλημα εντοπίζεται στο 'δυτικό κόσμο' που είναι εκκοσμικευμένος πολύ διαφορετικά από αλλού).

Πλάκα έχει πχ η υστερία περί παιδοφιλίας στην Αγγλία. Πλάκα, τρόπος του λέγειν γιατί γίνεται θλιβερό από κάποιο σημείο και μετά: Τα παιδιά μεγαλώνουν με έντονη αντικοινωνικότητα προς τους μεγάλους - ενώ και οι μεγάλοι κρατούν αποστάσεις (που να χαϊδέψουν ένα κεφαλάκι φιλικά, ή να μοιραστούν ένα γλυκό με παιδί που δεν είναι δικό τους). Αυτά τα μικρά είναι αιτίες και δείκτες κοινωνικής απομόνωσης - και καλά, όντως υπάρχει ένα ορισμένο πρόβλημα και πρέπει να προστατευτούν τα παιδιά αλλά η υστερία αντιμετωπίζει συμπτώματα κι όχι αίτια - κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει μια βασίλισα η οποία έχει προ-προ-προ-προ-προ-γιαγιάδες 'child-brides' (βασιλιάδες ή γονείς βασιλιάδων της Αγγλίας είχαν παντρευτεί 6χρονες ή 12χρονες πχ!) αυτό το βρίσκω γελοίο.

Link to comment
Share on other sites

Πλάκα έχει πχ η υστερία περί παιδοφιλίας στην Αγγλία. Πλάκα, τρόπος του λέγειν γιατί γίνεται θλιβερό από κάποιο σημείο και μετά: Τα παιδιά μεγαλώνουν με έντονη αντικοινωνικότητα προς τους μεγάλους - ενώ και οι μεγάλοι κρατούν αποστάσεις (που να χαϊδέψουν ένα κεφαλάκι φιλικά, ή να μοιραστούν ένα γλυκό με παιδί που δεν είναι δικό τους). Αυτά τα μικρά είναι αιτίες και δείκτες κοινωνικής απομόνωσης - και καλά, όντως υπάρχει ένα ορισμένο πρόβλημα και πρέπει να προστατευτούν τα παιδιά αλλά η υστερία αντιμετωπίζει συμπτώματα κι όχι αίτια - κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει μια βασίλισα η οποία έχει προ-προ-προ-προ-προ-γιαγιάδες 'child-brides' (βασιλιάδες ή γονείς βασιλιάδων της Αγγλίας είχαν παντρευτεί 6χρονες ή 12χρονες πχ!) αυτό το βρίσκω γελοίο.

 Το πρόβλημα με τους παιδόφιλους είναι τεράστιο οπότε εδώ ισχύει το φύλαγε τα ρούχα σου. Είναι χίλιες φορές προτιμότερο τα παιδιά να κρατούν σε απόσταση τους μεγάλους και να είναι επιφυλακτικά απέναντι τους παρά να πέσουν θύματα παιδόφιλου. Τι είναι σημαντικότερο η ασφάλεια των παιδιών ή το να είναι κοινωνικά με τους μεγάλους, η πρόληψη ή η θεραπεία?  Δε λέω να γίνουμε υστερικοί αλλά οι παιδόφιλοι δεν κυκλοφορούν με ταμπέλες στο μέτωπο για να αναγνωρίζονται οπότε ο καθένας μπορεί να είναι. Συνήθως τα υπεράνω υποψίας άτομα είναι και τα πιό επικίνδυνα γιατί χαλαρώνουν οι γονείς και τα παιδιά την προσοχή τους.

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

 

γιατί μιλάμε για κοινωνίες που καμαρώνουν για την "ελευθερία" που παρέχουν (ουσιαστικά το πρόβλημα εντοπίζεται στο 'δυτικό κόσμο' που είναι εκκοσμικευμένος πολύ διαφορετικά από αλλού).

 

"εδιδάξατο αστυνόμους οργάς"

Οι δυτικές κοινωνίες,εξ ορισμού,ζητάνε από τους πολίτες χαλιναγώγηση των ενστίκτων τους..

Και ακριβώς επειδή συμβαίνει αυτό τους επιτρέπει κάποια ελευθερία παραπάνω ή οποία αναιρείται

σε καταστάσεις αναταραχής ή διαφθοράς..

Είναι η συμφωνία όμως.."Σου παραχωρώ τα δικαιώματα μου","μου παραχωρείς ασφάλεια"..

 

 

 

Πλάκα έχει πχ η υστερία περί παιδοφιλίας στην Αγγλία. Πλάκα, τρόπος του λέγειν γιατί γίνεται θλιβερό από κάποιο σημείο και μετά: Τα παιδιά μεγαλώνουν με έντονη αντικοινωνικότητα προς τους μεγάλους - ενώ και οι μεγάλοι κρατούν αποστάσεις (που να χαϊδέψουν ένα κεφαλάκι φιλικά, ή να μοιραστούν ένα γλυκό με παιδί που δεν είναι δικό τους). Αυτά τα μικρά είναι αιτίες και δείκτες κοινωνικής απομόνωσης - και καλά, όντως υπάρχει ένα ορισμένο πρόβλημα και πρέπει να προστατευτούν τα παιδιά αλλά η υστερία αντιμετωπίζει συμπτώματα κι όχι αίτια - κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει μια βασίλισα η οποία έχει προ-προ-προ-προ-προ-γιαγιάδες 'child-brides' (βασιλιάδες ή γονείς βασιλιάδων της Αγγλίας είχαν παντρευτεί 6χρονες ή 12χρονες πχ!) αυτό το βρίσκω γελοίο.

 

Η υστερία από ποιόν προέρχεται όμως?Από τον κρατικό μηχανισμό,από τα λαικά στρώματα ή από το νομοθετικό πλαίσιο?

 

 

Link to comment
Share on other sites

πρακτικά η πολυγαμία ενέχει ζήλειες μεταξύ συζύγων και σε παλιές εποχές η μια γυναικα σκότωνε το παιδί της άλλης από τον ίδιο άντρα τώρα αυτό ε... ειδικά σε βασιλικές οικογένειες όπως των Οθωμανών.

 

Για αυτό αυτές οι σχέσεις αν και ακούγονται καλές (ποιος δεν ονειρεύεται σεξ με πολλές γυναίκες ή γυναίκα με πολλούς άντρες έστω και μία φορά... τέσπα)

στην πράξη μόνο ελεύθερες χωρίς απαιτήσεις των μελών μπορεί να υπάρξουν ή σαν ελεύθερες συμβιώσεις και χωρίς παιδιά, πολύ σπάνια μπορεί να υπάρξει και παιδί σε τέτοια σχέση αλλά είναι κρυφή η μια γυναίκα από το παιδί.. κτλ και μετά μπερδεύεται η ιστορία.

 

Έτσι η πολυγαμία (σεξ με πολλούς συντρόφους κτλ) μόνο σαν ελεύθερη σχέση.

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...