Jump to content

Πνευματικά Αφυπνισμένος Ή Απλά Σχιζοφρενής;


Recommended Posts

.. η επιτυχημένη προσπάθεια για ταπεινότητα σε οδηγεί μια χαρά στην υπερηφάνεια

Το όλο πρόβλημα μου θυμίζει μια δονχουανική ιστορία του Καστανέντα, όπου πήγε ο ΚΚ σε ένα πάρτυ σε κάποιο μεξικάνικο χωρίο και εκεί είχε μια εμπειρία που τον τρόμαξε.

 

 

Όταν μετά το είπε στον ΔΧ του λεει ο ΔΧ

 

«εσύ φταις που πήγες στο ανόητο πάρτυ όπως πήγες»,

 

«δηλαδή ΔΧ δεν έπρεπε να πάω;»

 

«δεν είπα αυτό, αφού πήγες έπρεπε να έχεις κάποιο σκοπό»

...

«δηαλδή ΔΧ να μην πηγαίνω σε πάρτυ;»

«Δε λέω αυτό... αν δεν πηγαίνεις, θα θρέφεις τον εγωϊσμό σου θεωρώντας ότι κάτι κατάφερες...»

 

Αν κατάλαβα καλά Ούτις λες ότι ακόμα και εκείνοι που εξασκούνται στην ταπείνωση με προσήλωση μπορεί να αρχίσουν να κάνουν εγωιστικές σκέψεις για το πόσο καλοί είναι, πόσο εγκρατείς και να αυτοθαυμάζονται, με αποτέλεσμα να χάνουν τα οφέλη της άσκησης τους. Θυμίζει αυτό που είχε συμβουλέψει ο Ιησους στους μαθητές του για τη νηστεία που πρέπει να γίνεται με διακριτικό τρόπο για να είναι ωφέλιμη.

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

Ούτι έτσι όπως το λες δίνεις μια άλλη ερμηνεία στην λέξη υπερηφάνεια που θα ήθελα να μου την πεις για να συνεννοηθούμε.

 

Ο πιο πολύς κόσμος ξέρει ότι υπερήφανος σε σχέση με την κάθαρση και ικεσία είναι κάτι αρνητικό ... ΠΡΟΣΕΞΕ δεν λέω πχ την έκφραση είμαι υπερήφανος για την πατρίδα μου.... εκεί είναι άλλο...

 

δλδ η υπερηφάνεια ως λέξη πάλι... έχει θετική και αρνητική χρήση.... ανάλογα την περίπτωση.

 

Και αυτό που σου εξηγώ προσωπικά για να συννεοηθούμε είναι ότι όταν πχ βρεθώ με έναν Χριστιανό και αρχίσει να μου λέει για ταπείνωση και υπερηφάνεια καταλαβαίνω κανονικά τι λέει και δεν μου βγαίνουν από μέσα μου εχθρικά και επιθετικά συναισθήματα όπως γίνεται στους πιο πολλούς αρχαιόθρησκους που γνωρίζω.... δλδ αυτό κάποια στιγμή θα έπρεπε να γίνει κατονοητό και να ξεπεραστεί κατά την γνώμη μου και να μην δημιουργούμε εμμονές με την χρήση των λέξεων... διότι μένουμε στο ετυμολογικό και στα άσχημα συναισθήματα και δεν προχωράμε στην ουσία.

 

Για πες τώρα λίγο το πώς η 

η επιτυχημένη προσπάθεια για ταπεινότητα σε οδηγεί μια χαρά στην υπερηφάνεια

 

:question:

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Αν κατάλαβα καλά Ούτις λες ότι ακόμα και εκείνοι που εξασκούνται στην ταπείνωση με προσήλωση μπορεί να αρχίσουν να κάνουν εγωιστικές σκέψεις για το πόσο καλοί είναι, πόσο εγκρατείς και να αυτοθαυμάζονται, με αποτέλεσμα να χάνουν τα οφέλη της άσκησης τους. Θυμίζει αυτό που είχε συμβουλέψει ο Ιησους στους μαθητές του για τη νηστεία που πρέπει να γίνεται με διακριτικό τρόπο για να είναι ωφέλιμη.

 

Μιά φορά πήγε ένας αυτοκράτορας στο τζαμί να προσευχηθεί στον Θεό.

"Κύριε,είμαι ένας αμαρτωλός,είμαι ένας απάνθρωπος,ένας τιποτένιος,είμαι ο χειρότερος των χειροτέρων......"

Διπλα του μπήκε ένας λαικός ο όποιος αρχισε και αυτός την προσευχή.

"Κύριε είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου,είμαι ένα τίποτα,είμαι ένας απατεώνας,είμαι ο πιο ποταπός άνθρωπος στον κόσμο....δέξου την συγνώμη μου"

Τον ακούει ο βασηλιάς από δίπλα και του λέει

"Πως τολμάς να ξεπερνάς με τα λόγια σου τον ίδιο τον αυτοκράτορα που στέκετε διπλα σου..¨"

 

 

To "ego" παίζει διάφορα παιχνίδια.

Απλά πρέπει να το παρατηρείς.

Ό,τι και αν δοκιμάσεις ταπεινότητα,σεμνότητα δεν ωφελεί αν δεν προέρχεται από μέσα σου.

Μετά η ταπείνωση θα γίνει το "εγώ" σου με άλλη φορεσιά..

Edited by Αrtzuna
Link to comment
Share on other sites

μα σου λέει ταπεινότητα.

 

 

outis :offtopic:

 

:winner_first:

Η ταπεινότητα ειναι ταπεινότητα και η σεμνότητα είναι σεμνότητα.

Το ίδιο λεξιλόγιο χρησιμοποιούν κι οι χριστιανοί.

 

..

Link to comment
Share on other sites

Μιά φορά πήγε ένας αυτοκράτορας στο τζαμί να προσευχηθεί στον Θεό.

"Κύριε,είμαι ένας αμαρτωλός,είμαι ένας απάνθρωπος,ένας τιποτένιος,είμαι ο χειρότερος των χειροτέρων......"

Διπλα του μπήκε ένας λαικός ο όποιος αρχισε και αυτός την προσευχή.

"Κύριε είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου,είμαι ένα τίποτα,είμαι ένας απατεώνας,είμαι ο πιο ποταπός άνθρωπος στον κόσμο....δέξου την συγνώμη μου"

Τον ακούει ο βασηλιάς από δίπλα και του λέει

"Πως τολμάς να ξεπερνάς με τα λόγια σου τον ίδιο τον αυτοκράτορα που στέκετε διπλα σου..¨"

 

 

To "ego" παίζει διάφορα παιχνίδια.

Απλά πρέπει να το παρατηρείς.

Ό,τι και αν δοκιμάσεις ταπεινότητα,σεμνότητα δεν ωφελεί αν δεν προέρχεται από μέσα σου.

Μετά η ταπείνωση θα γίνει το "εγώ" σου με άλλη φορεσιά..

 

ε ναι ... αυτό είναι καυχιέμαι που κάνω πχ νηστεία ή που έχω θρησκευτική συμπεριφορά... εννοείται πως δεν είναι σεμνότητα ή κάθαρση... όταν ο άλλος καυχιέται για αυτό.

 

πχ πάει κάποιος να αποβάλλει την υπερηφάνεια και την αντικαθιστά με καύχημα και υπερηφάνεια για το τι κατόρθωσε να κάνει!

Link to comment
Share on other sites

Η ταπεινότητα οδηγεί στην εξύψωση ναι, του πνεύματος και του χαρακτήρα.

Ρίχνεις τον εαυτό σου συνεχώς, οδηγεί στο ότι τελικά κανείς άλλος δε θα μπορέσει να σε ρίξει...πρέπει να προσέξεις από εκείνο το σημείο το προς τα που θα κοιτάς. Γιατί ανάλογες θα είναι και οι πράξεις σου.

Link to comment
Share on other sites

Αν κατάλαβα καλά Ούτις λες ότι ακόμα και εκείνοι που εξασκούνται στην ταπείνωση με προσήλωση μπορεί να αρχίσουν να κάνουν εγωιστικές σκέψεις για το πόσο καλοί είναι, πόσο εγκρατείς και να αυτοθαυμάζονται, με αποτέλεσμα να χάνουν τα οφέλη της άσκησης τους. Θυμίζει αυτό που είχε συμβουλέψει ο Ιησους στους μαθητές του για τη νηστεία που πρέπει να γίνεται με διακριτικό τρόπο για να είναι ωφέλιμη.

Αν το πρόβλημα είναι ο εγωϊσμός και η αυταρέσκεια - που εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια [= υπερ+φαίνομαι / φαίνομαι πάνω από αυτό που όντως είμαι και στην ουσία θεωρώ ότι αξίζω "σεβασμό" - ο κόσμος μου χρωστάει, έχω αναφέρετα δικαιόματα κτλ κτλ (πχ)]

 

Τότε η ορθή δράση πρέπει να είναι πολύ.... ορθή γιατί είναι πάνω σε κόψη ξυραφιού και η επιτυχία μπορεί να φέρει την αποτυχία από την πίσω πόρτα.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ ρώτησα (όχι οφ-τόπικ) πως και συνδέεις ταπεινότητα με σεμνότητα αφού είναι διαφορετικά πράγματα;

Λοιπόν αν δει κανείς σ'ένα αρχαιοελληνικό λεξικό θα μάθει ότι http://www.perseus.t...6:entry=semno/w

 

 

το "σεμνό" = :smiley_aapn: "μεγαλοπρεπες" και "υπερυψωμένο" (δηλαδή  :shocked: "υπερήφανο" !!! :crying: )

 

Στις μέρες μας η λέξη σεμνό έχει συνδεθεί λανθασμένα ίσως με την ταπεινότητα. π.χ Λέμε σεμνό ντύσιμο, δηλαδή το ντύσιμο χαμηλών τόνων, αυτό που δεν προκαλεί ή σεμνή τελετή δηλαδή χωρίς περιτά έξοδα.

Link to comment
Share on other sites

Αν το πρόβλημα είναι ο εγωϊσμός και η αυταρέσκεια - που εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια [= υπερ+φαίνομαι / φαίνομαι πάνω από αυτό που όντως είμαι και στην ουσία θεωρώ ότι αξίζω "σεβασμό" - ο κόσμος μου χρωστάει, έχω αναφέρετα δικαιόματα κτλ κτλ (πχ)]

 

Τότε η ορθή δράση πρέπει να είναι πολύ.... ορθή γιατί είναι πάνω σε κόψη ξυραφιού και η επιτυχία μπορεί να φέρει την αποτυχία από την πίσω πόρτα.

 

Υπάρχει και ο εποικοδομητικός εγωισμός που συζητήθηκε σε άλλο θέμα, ο οποίος δεν εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια αλλά ώς ένας άλλος τρόπος εξοικονόμησης ενέργειας ή καλύτερα ανακύκλωσης της ενέργειας. Μόνο που το τελικό προϊόν της ανακύκλωσης είναι καλύτερης ποιότητας από το αρχικό.

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

 υπερ+φαίνομαι / φαίνομαι πάνω από αυτό που όντως είμαι

 

Το Ειμί είναι το ρήμα του Όντος και θεουργικά το ανώτερο πάνω στο Εν...

 

Το υπερφαίνομαι έχει και θετικό και αρνητικό περιεχόμενο.

 

Αν μιλάμε λαϊκά να το πω συμμετέχουμε σε μια απλή συζήτηση και το χρησιμοποιούμε συνήθως με την Χριστιανικλή έννοια.

Αν μιλάμε θεουργικά πρέπει να το πούμε τι εννούμε διότι αλλιώς δεν θα βγάλουμε νόημα λόγω ασυμβατότητας επιπέδου.

 

Πάντως το Ειμί είναι το ρήμα για το Εν = Πνεύμα 

 

Και έτσι έχουμε ανάλογες εκφράσεις

 

Εύχομαι να ζήσεις (θεαρέσκεια=θρησκεία)

Δαίομαι να ζήσεις (Δαίμονες)

Θέω ζωή (Θεοί/Θεές)

Ζωώ (Τριάδες)

Ειμί Ζωή (στο Ενιαίο πεδίο)

 

κτλ

 

δλδ ανάλογα το θεουργικό επίπεδο λέμε άλλωτε έυχομαι ή Δαίω ή Ειμί... με τις ανάλογες ενέργειες βέβαια.

 

Οπότε και το να γράψεις ένα spell έχει το επίπεδο του δονητικά ανάλογα το πώς θα πεις αυτό που λες... και πώς θα το βιώσεις.

 

Όσο αφορά τον εγωισμό είναι ανάλογα τον άνθρωπο....

 

πχ Αντίθεοι, Θεομάχοι (Τιτάνες-Ελοχίμ), Ψευδοθεοί (Υπερόπτες που νομίζουν ότι είναι Θεοί) κτλ έχουν αρνητικό εγωϊσμό και είναι αυτό που λέει συνήθως ο πιο πολύς κοσμάκης

 

Όμως άλλοι άνθρωποι πνευματικοί κτλ λειτουργούν με άλλου είδος ΕΓΩ. Άχραντο ή εξαγνισμένο...

 

Τα φιλιά μου!

:smiley_abfx:

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει και ο εποικοδομητικός εγωισμός που συζητήθηκε σε άλλο θέμα, ο οποίος δεν εκδηλώνεται ως υπερηφάνεια αλλά ώς ένας άλλος τρόπος εξοικονόμησης ενέργειας ή καλύτερα ανακύκλωσης της ενέργειας. Μόνο που το τελικό προϊόν της ανακύκλωσης είναι καλύτερης ποιότητας από το αρχικό.

Δεν θα το έλεγα αυτό εγωϊσμό - αφού είναι περισσότερο ανάληψη των ευθυνών μας παρά παραμερισμός (που υπονοεί ο εγωϊσμός).

Link to comment
Share on other sites

 

Κυκλοφορεί εδώ και καιρό μια χαριτωμένη χιουμοριστική ρήση που λέει ότι:

 

«όταν μιλάς εσύ στο Θεό, λέγεται ‘προσευχή’. Όταν μιλάει ο Θεός σε σένα, λέγεται ‘σχιζοφρένεια’».

 

Και για να ξαναεπανέλθουμε στο ζήτημα ..... αν κάποιος μιλάει με "κάτι" πώς αναγνωρίζει ότι είναι :

 

- ο εαυτός του, η φαντασία του

- ένας άλλος άνθρωπος και μιλάνε τηλεπαθητικά

- είναι ένα αθάνατο Ον;

 

Τι λέτε;

 

Αλήθεια έχει ακούσει καθαρά μέσα του μια φωνή; Ή μια φωνή ψιθιριστή; Ή μια φωνή καθαρή με χροιά αντρική ή γυναικεία διαφορετική από τον τόνο της δικής του φωνής;

 

Αν ναι πώς γίνεται αυτό βίωμα να ενισχυθεί ώστε πλέον ξεκάθαρα να αντιλαμβανόμαστε τι είναι αυτό που ακούμε;

 

Απόψεις;

Link to comment
Share on other sites

Και για να ξαναεπανέλθουμε στο ζήτημα ..... αν κάποιος μιλάει με "κάτι" πώς αναγνωρίζει ότι είναι :

 

- ο εαυτός του, η φαντασία του

- ένας άλλος άνθρωπος και μιλάνε τηλεπαθητικά

- είναι ένα αθάνατο Ον;

 

Τι λέτε;

 

Αλήθεια έχει ακούσει καθαρά μέσα του μια φωνή; Ή μια φωνή ψιθιριστή; Ή μια φωνή καθαρή με χροιά αντρική ή γυναικεία διαφορετική από τον τόνο της δικής του φωνής;

 

 

Προφανως και δε μπορει να αναγνωριζει τι ειναι. Κι αμα νομιζει οτι αναγνωριζει καλυτερα να παει σε κανα ψυχιατρο, ή

τουλαχιστον ας κρατησει καμια πισινη.

 

Το θεμα ειναι το εξης. ΚΑΘΕ κομματι του υποσυνειδητου σου αν αρχισεις και το αντιμετωπιζεις ως πνευμα θα αρχισει να

ανταποκρινεται σαν πνευμα. Και καθε "πνευμα" αν αρχισεις αν το αντιμετωπιζεις ως ψυχολογικο κομματι θα αρχισει να

ανταποκρινεται ετσι. Παραξενο? Καθολου.

 

Αμα διαβαζες κανα σοβαρο βιβλιο μαγειας θα εβλεπες οτι πλεον δε γινεται καμια διακριση μεταξυ των δυο.

Βασικα ακομα και σε παραδοσιακα βιβλια, "πισω απο τις λεξεις" φαινεται οτι υπονοειται αυτο που σημερα ονομαζουμε

υποσυνειδητο.

 

Αρα πως γινονται τα διαφορα παραξενα φαινομενα(αν γινονται)? Συμφωνα με καποιες φιλοσοφιες ολοι εχουμε ενα κοινο ασυνειδητο, ενα προσωπικο υποσυνειδητο και ο καθενας απο μας ειναι ενα συνειδητο (με ορους δυτικης ψυχολογιας).

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω μαζί σου εν μέρει!

 

Είναι σαν να λέμε ότι έχουμε

- ένα προσωπικό συνειδητό και κοινό χωροχρονικά με το πλήθος συνειδητών όντων

-  ένα όχι τόσο κοινό υποσυνείδητο όπου εκεί διακρίνουμε ομάδες και επίπεδα όντων που ενώνονται τηλεπαθητικά

- και ένα πολύ σπάνιο ασυνείδητο όπου λίγοι έχουν πρόσβαση και λίγοι αναγνωρίζουν ως κοινά τηλεπαθητικό με άλλα όντα

 

όσο προχωρά κάποιος από το συνειδητό ------> υποσυνείδητο -----> ασυνείδητο δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός από τα κατώτερα επίπεδα.

 

πχ το 100% των ανθρώπων αναγνωρίζει την προφορική ομιλία

το 5% την εσωτερική δικιά του

και το 1% την εσωτερική ομιλία η οποία είναι κοινή σε άτομα με το ίδιο ψυχικό επίπεδο και επίπεδο ενέργειας qi

 

αυτό το 1% διασπάτε δε ανάλογα το επίπεδο ενέργειας qi του ατόμου.

 

Εστω λοιπόν οτι εδώ 5 άτομα είμαστε τηλεπαθητικοί σε επίπεδο 1%... το πιο σπάνιο και ανώτερο...

 

Ο ένας θα ακούει τον άλλο ανάλογα το επίπεδο ενέργειας του qi....

 

Αυτοί δε με το υψηλότερο επίπεδο ενέργειας qi θα παρακολουθούν τα άλλα επίπεδα αφ υψηλού θα λέγαμε.....

 

Οπότε για να αναγνωρίσει "κάποια" αν αυτός/τη που μιλάνε είναι άνθρωπος ή αθάνατος πώς θα γίνει;

 

Μήπως ένας τρόπος είναι να μιλάνε 100% όλη μέρα; Σε κάθε ενεργειακή περίπτωση;

 

πχ λέω γω τώρα;

 

Αν ο ένας όμως λέει πχ σε χάνω και σε ξαναποιάνω τότε αυτό δεν θα σήμαινε οτι είναι όντα με μεταβαλλόμενη ενέργεια;

Επομένως ένα αθάνατο ον = αμετάβλητο εκτός χρόνου θα του/της μιλούσε συνεχώς....

 

Μήπως τελικά αυτή είναι η απόδειξη που ψάχνουμε; 

Link to comment
Share on other sites

Αν καθε κομματι του υποσυνειδητου ειναι κι ενα "πνευμα" (δεν υπαρχει χωριστη υπαρξη απο το υπολοιπο συμπαν)

τοτε τι σημασια εχει αν θα το ονομασεις "τηλεπαθεια"??? Και να αποδειχτει τι? Οτι εχεις επικοινωνια με το υποσυνειδητο σου?

Προφανως και εχεις.

 

Το ολο θεμα ειναι αν θα το αναγεις σε κατι "σπουδαιο" και τι ερμηνεια θα του δωσεις. 

Αλλος μιλαει με "φανταστικα προσωπα" στα ονειρα του και δε δινει καμια αξια σε αυτο και αλλος

του ρχεται μια περιεργη σκεψη και νομιζει οτι του μιλαει ο Θεος και οτι ειναι ο μεσσιας και δε ξερω γω τι.

 

Υπαρχει το φαινομενο και η ερμηνεια.  Σε καποια θιβετιανα συστηματα (βουδισμο και μπον) ολες οι ερμηνειες

θεωρουνται μπουδες γιατι ειναι φυσει σχετικες και μονο προβληματα μπορουν να δημιουργησουν. Οποτε αφηνεις

τις ερμηνειες και ασχολεισαι με τη διαλυση των φαινομενων (και η ερμηνεια φαινομενο ειναι απο μια αποψη, αλλα εσωτερικο :wink: ) μεχρι να φτασεις στο απολυτο, δηλαδη στη Rigpa.

Edited by Devaraja
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...