Seirios Posted March 30, 2005 Report Share Posted March 30, 2005 Σήμερα συζητάμε μέ βάση κάποια επιστημονικά δεδομένα καί λέμε ότι όλα, ξεκίνησαν από μία διάπυρη σφαίρα σέ μέγεθος πορτοκαλιού, 17 δισ. χρόνια πρίν. Ακόμα μπορούμε νά διατυπώσουμε καί κάποιες απόψεις γιά τό παρελθόν τής χρονικής στιγμής 0, βασιζόμενοι στήν "θεωρία" τών υπερχορδών: ---- συμπύκνωση ----> <σφαίρα > t=0, έκρηξη ----> εξάπλωση 2.400 χρόνια πρίν, κάποιοι Σικελοί "φυσικοί" αραχτοί στήν ακροθαλασσιά, Πυθαγόρειους τούς λέγανε, βλέποντας τόν πύρινο δίσκο τού ήλιου νά γέρνει στά αχνιστά νερά, στίς ρίζες τής Αίτνας, στήσανε ένα άλλο σκηνικό... ...ο άνθρωπος στήν πορεία του θά εξακολουθεί νά ερμηνεύει τόν κόσμο του, μέ γνώμονα τούς ίσκιους, έως τήν ώρα πού θά απελευθερωθεί από τά δεσμά του καί θά βγεί έξω από τήν "σπηλιά"...! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 8, 2005 Report Share Posted April 8, 2005 Rasputin, δεν το εξηγησα σωστά. Θέλησα να κάνεις τον συνειρμό όχι με το σύμπαν αλλά με την δημιουργία του στον χρόνο μηδέν. Δεν θέλησα να το πάμε στις διαστάσεις, αν και αφου δεν το διευκρίνισα δικό μου το λάθος. Αν στο t=0 ο κόσμος ήταν ένα πορτοκάλι, τότε ποια είναι αυτή η δύναμη που δημιουργεί χώρο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted April 9, 2005 Author Report Share Posted April 9, 2005 Αν στο t=0 ο κόσμος ήταν ένα πορτοκάλι, τότε ποια είναι αυτή η δύναμη που δημιουργεί χώρο; Οταν λες χώρο προφανως εννοεις τον χώρο που θα καταληφθει απ'το συμπαν με τ'αστρα κλπ ετσι? Λοιπον, δυο περιπτωσεις.. 1- Ο χωρος (ή το κενο) ηδη υπηρχε και απλως θα γεμισει με γαλαξιες, αστρικη υλη κ.λ.π. δλδ με το συμπαν. 2- Ο χωρος δημιουργειται ταυτοχρονα με τη δημιουργια τους συμπαντος. Η ιδια δυναμη που προκαλει το συμπαν, δημιουργει και τον χωρο γι'αυτο. Το ολο σκηνικο λαμβανει τοπο μεσα σ'ενα ευρυτερο Θεϊκο 'ποταμι', μια μητρα που γεννα συμπαντα και υπαρχει διχως αρχη κ τελος... Διαλεξε & παρε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 9, 2005 Report Share Posted April 9, 2005 Μα το σύμπαν δεν είναι μόνο η ύλη και το κενό αλλά ο ίδιος ο χώρος. Δεν γέμισε ο χώρος με σύμπαν γιατί το σύμπαν περιέχει χώρο, δεν περιέχεται σε αυτόν. Ο δεύτερος συλλογισμός σου αν εξαιρέσεις κάποιες μικρές αποκλίσεις με βρίσκει αρκετά σύμφωνο. Το ερώτημα όμως παραμένει. Ποια είναι αυτή η δύναμη; Έχουμε κάποια στοιχεία. Μπορεί να περιέχει και να περιέχεται Μπορεί να δημιουργεί χώρο Μπορεί να αυξομειώνει τον χώρο Μπορεί να ενεργοποιεί τον χρόνο Μπορεί να καταστρέφει ύλη και να δημιουργεί ύλη Μπορεί να μεταμορφώνει τις μορφές ενέργειας Μπορεί να δίνει ζωή Μπορεί να παίρνει τη ζωή Μπορεί να καταστρέφει χώρο Κι εμείς δεν μπορούμε να μάθουμε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted April 10, 2005 Author Report Share Posted April 10, 2005 Δεν γέμισε ο χώρος με σύμπαν γιατί το σύμπαν περιέχει χώρο, δεν περιέχεται σε αυτόν. Αν οντως το συμπαν ειναι πεπερασμενο (συμφωνα με τους επιστημονες), τοτε εξω απ'αυτο δεν θα υπαρχει καποιος αλλος χωρος (στον οποιο δημιουργηθηκε το συμπαν)? Ποια είναι αυτή η δύναμη;..... Κι εμείς δεν μπορούμε να μάθουμε.. Ποια ειναι η δυναμη που κανει τον ηλιο μας να καιει..? -τα καυσιμα του προφανως, τα οποια καποτε θα τελειωσουν. Οταν γινει αυτο και 'σβησει' ο ηλιος, στη θεση του λογικα δεν θα μεινει μια (μαυρη) τρυπα? -Οταν 'τελειωσουν' τα καυσιμα απ'ολους τους γαλαξιες μας, τοτε αυτο δε θα σημαινει τη συρρικνωση τους? λογικα λοιπον το συμπαν θ'αρχισει να ξαναμαζευεται.. Πιστευω πως δεν χρειαζεται καποια δυναμη για να γινουν ολα αυτα. Μπορει να συμβαινουν αυτοματα βαση καποιας 'ατερμονης' εντολης η οποια προκαλει αλυσιδωτα γεγονοτα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 13, 2005 Report Share Posted April 13, 2005 Αν το σύμπαν είναι πεπερασμένο,αν, τότε και πάλι έξω απο αυτό δεν υπάρχει τίποτα. Σύμφωνα πάντα με τα σημερινά γνωστά δεδομένα. Όταν αναφέρομαι στην δύναμη αυτή, δεν αναφέρομαι σε κάτι θεικό ή κάτι μη θεικό απαραίτητα. Μπορεί να είναι τα καύσιμα όπως είπες, μπορεί η έλξη, μπορεί πολλά πράγματα. Μπορεί να είναι όμως και μια δύναμη άγνωστη ακόμα σεμας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted April 13, 2005 Author Report Share Posted April 13, 2005 Αν το σύμπαν είναι πεπερασμένο,αν, τότε και πάλι έξω απο αυτό δεν υπάρχει τίποτα. Σύμφωνα πάντα με τα σημερινά γνωστά δεδομένα. Πως το γνωριζουν όμως αυτό, και πως μπορει να χαρακτηριστει το ?τιποτα?? μπορεις να τη συλλαβεις την εννοια? Aν (θεωρητικα παντα), ταξιδευεις συνεχως προς μια κατευθυνση προσπερνώντας γαλαξιες κ.λ.π, πως θα καταλαβεις ότι εφτασες επιτελους στο τιποτα? Ημουν σε δίλημμα εξ?αρχης για το αν επρεπε το θεμα να ανοιχθει στην επιστημη ή στη φιλοσοφια?. Ρωτας μηπως υπαρχει και καποια άλλη δυναμη που δεν γνωριζουμε. Μα, ποια δυναμη γνωριζουμε? Ειμαστε 100% σιγουροι ότι κάθε πλανητης εχει το δικο του ελκτικο-βαρητικο πεδιο και το εχουμε αποδειξει. Δεν ξερουμε όμως ΓΙΑΤΙ αυτό συμβαινει. -Γιατι π.χ όταν πλησιαζουμε ένα πλανητη να μην μας απωθει αντι να μας ελκει? -Γιατι να λειτουργει ετσι ο νομος? -Ποιος το ορισε αυτό? -?εμενα με ρωτησατε? ...και γιατι σ?αυτη τη γαμ*&%$# συζητηση δε συμμετεχει κανεις άλλος?? Αναγκαστικα λοιπον για όλα αυτά τα ερωτηματα επικαλουμαστε μια αγνωστη δυναμη (αφου δεν τη γνωριζουμε) και ξενοιαζουμε?. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Lodi Posted April 14, 2005 Report Share Posted April 14, 2005 Εγώ πάλι όταν σκέφτομαι κάποιες λέξεις όπως σύμπαν, άπειρο, τίποτα, κενό αντίλλαμβάνομαι ότι είναι κάποιες λέξεις που χρησιμοποιώ αλλά παρ όλα αυτά δεν τις καταλλαβαίνω και πιστεύω ότι δεν πρόκειτε να τις καταλλάβω ποτέ... Δεν τις καταλλαβαίνω ίσως επειδή έχω μεγαλώσει σε ένα κόσμο (πλανήτη) που δεν έχουν νόημα. (μιας και όλα μετριούντε σε ποσότητες που κάποτε θα τελείωσουν και όλα είναι "γεμάτα" δεν υπάρχει δηλαδή το τίποτα ή το κενό) Τώρα, άμα είχα βιώσει κάποιες από αυτές τις έννοιες ίσως και να μπορούσα να φανταστώ την συνέχεια τους...π.χ. ένα κενό (σύμπαν) μέσα σε ένα άλλο κενό... Άρα είναι δυνατόν να υπάρχουν και να συμβαίνουν πράγματα τα οποία ποτέ κανεις δεν έχει καν φαναστεί...όπως...δεν ξέρω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 15, 2005 Report Share Posted April 15, 2005 Άλλο να παρατηρήσεις μια δύναμη και άλλο να κατανοήσεις το γιατί λειτουργεί έτσι αυτή η δύναμη. Ποιος το όρισε λες, μπορεί αυτός που λέμε Θεό, μπορεί να αυτοορίστηκε ή μπορεί, για κάποιον άγνωστο σε εμάς λόγο, να ορίστηκε έτσι γιατί δεν μπορούσε αλλιώς. Το μυαλό σου είναι πεπερασμένο, πως λοιπόν να συλλάβεις το άπειρο? Υπάρχει τρόπος. Το μυαλό μας για να αντιληφθεί κάτι πρέπει να το αποτυπώσει ως εικόνα. Σπάσε το άπειρο σε πολλές σκέψεις και θα έχεις πολλές σκέψεις του απείρου. Δώσε στην κάθε σου σκέψη για το άπειρο διαφορετικό χρόνο. Τώρα ένωσε αυτές τις σκέψεις και θα πάρεις ένα βίντεο αντί για εικόνα και ίσως να καταφέρεις τελικά να το κατανοήσεις. Να κατανοήσεις δηλαδή οτι το άπειρο δεν κατανοήται με τη συμβατική λογική γιατί το άπειρο δεν είναι εικόνα. Είναι βίντεο. Αν καταφέρω να βρω τρόπο να κατανοήσω και το τίποτα θα σου πω. Αν το καταφέρεις εσύ πρώτος πες το εσύ σεμένα. Ανταλλαγή πληροφορίας, αυτό άλλωστε κινεί τον χρόνο ο οποίος με τη σειρά του κινεί στο σύμπαν. Ρώτησες γιατί δεν συμμετέχει κανείς άλλος στην γαμωσυζήτηση. Ενδιαφέρουσα απορία..τονν μπαγκς μπάνυ τον έχεις ακουστά; Να, έρχονται οι παρεξηγήσεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Onirocosmos Posted April 16, 2005 Report Share Posted April 16, 2005 Αγαπητοί φίλοι σας χαιρετώ. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι για να κατανοήσουμε κάτι πλήρως και αντικειμενικά θα πρέπει να υπάρχει μία προϋπόθεση: θα πρέπει να βρεθούμε σε μία διάσταση παραπάνω από αυτό που προσπαθούμε να κατανοήσουμε. Όντας μέσα στο Σύμπαν μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο ένα μέρος του όλου Συστήματος. Και είναι απόλυτα φυσικό, γιατί πώς θα ήταν δυνατόν να υπάρξουμε σε μία επιπλέον διάσταση έξω από το Συν-παν αφού αυτό εμπεριέχει τα πάντα; Αντί να μας πιάνει άγχος λοιπόν για μία απόλυτη και λογική εξήγηση, θεωρώ ότι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο στην εξέλιξη του καθενός να ασχοληθούμε με το Σύμπαν έχοντας τη συναίσθηση ότι είμαστε ένα κομμάτι του που συνεχώς αλληλεπιδρά μαζί του. Αυτό βέβαια δεν απορρίπτει την καθαρά επιστημονική προσέγγιση του θέματος, ίσα ίσα που είναι ένα εργαλείο στα χέρια εκείνου που θα κάνει την? ενορχήστρωση! Για παράδειγμα σας παραθέτω τη μετάφραση από την αναφορά για μία πρόσφατη επιστημονική έρευνα σε σχέση με τη φύση του Σύμπαντος. Σας προειδοποιώ ότι έχω ήδη κάνει επιτυχημένη πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή μου ζωή χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που περιγράφονται παρακάτω? «Η συμπερίληψη της αιτίας και του αποτελέσματος στις εξισώσεις παράγει 4-διάστατο χωροχρόνο. Είναι η αιτιότητα ένα έμφυτο και απαραίτητο χαρακτηριστικό του κόσμου, ή είναι όντως μια παραίσθηση που παράγεται από τον τρόπο που οι εγκέφαλοι μας ερμηνεύουν τον κόσμο αυτό; Είναι αλήθεια, λένε οι φυσικοί, που θεωρούν ότι έχουν βρει ότι το Σύμπαν είναι κατασκευασμένο από δομές μικροσκοπικών μπλοκ χωροχρόνου. Το εύρημα αυτό θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει την ανάπτυξη της θεωρίας της κβαντικής βαρύτητας, η οποία θα πάντρευε τις δύο αυτήν την περίοδο αποξενωμένες φυσικές θεωρίες του κόσμου: την κβαντική θεωρία και τη θεωρία της σχετικότητας. Η κβαντική θεωρία περιγράφει το Σύμπαν στην πιο μικροσκοπική πιθανή κλίμακα - περίπου 10-35 μέτρα (περίπου 1020 φορές μικρότερη από την ακτίνα ενός πρωτονίου). Προβλέπει ότι σε αυτήν την κλίμακα η προφανώς ομαλή «ύφανση» του χώρου και του χρόνου μπορεί να εκφυλιστεί σε ένα είδος "αφρού" στο οποίο οι συνδέσεις μεταξύ των διαφορετικών σημείων εμφανίζονται και εξαφανίζονται συνεχώς. Οι φυσικοί έχουν προσπαθήσει από καιρό να υπολογίσουν το πώς η συγκεχυμένη χωροχρονική φύση σε αυτήν την μικροσκοπική κλίμακα μπορεί να γεννήσει το τεσσάρων διαστάσεων μεγάλο Σύμπαν που βλέπουμε γύρω από μας, όπως αυτό περιγράφεται από τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Οι επιστήμονες που μελετούν το πρόβλημα υποθέτουν ότι κάθε μικροσκοπικό κομμάτι του αφρού είναι ένα είδος τριγώνου τεσσάρων διαστάσεων, με τρεις διαστάσεις στο χώρο και μία αντίστοιχη στο χρόνο. Η ομαλή χωροχρονική ύφανση μπορεί να σχηματιστεί με το να κολλήσει αυτά τα τριγωνικά κομμάτια μαζί, ακριβώς όπως μια ομαλά κυρτή επιφάνεια μπορεί να χτιστεί από επίπεδες, δισδιάστατες πλάκες. Επειδή ο κβαντικός αφρός περικλείει μέσα του όλες τις πιθανές διαμορφώσεις, η κατασκευή του φυσικού κόσμου είναι η πρόσθεση όλων αυτών των πιθανών pattern. Μπορεί να σκεφτείτε ότι αυτό θα παρήγαγε αναπόφευκτα έναν 4-διάστατο κόσμο - αλλά δεν είναι έτσι. Οι πρώτοι ερευνητές κατέληξαν σε έναν χωρόχρονο που είχε είτε άπειρο αριθμό διαστάσεων είτε μόνο δύο. Τίποτα όμως από αυτά τα δύο δεν μοιάζει στο ελάχιστο με τον κόσμο μας. Εργασία κατασκευής: Η Ρενάτε Λολλ από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης της Ολλανδίας και οι συνάδελφοι της βρήκαν ένα τρόπο να συγκεντρώσουν τα κομμάτια έτσι ώστε αναπόφευκτα να παραχθεί ένας 4-διάστατος κόσμος. Αντί να υποθέσουν ότι όλα τα κομμάτια μπορούν να χρησιμοποιηθούν, έβαλαν δύο περιορισμούς. Κατ' αρχάς, η θεωρία της σχετικότητας θα έπρεπε να ισχύσει μέσα σε κάθε μεμονωμένο κομματάκι (έτσι ώστε τίποτα να μην μπορεί να ταξιδέψει μέσω αυτού γρηγορότερα από το φως) και δεύτερον, η συναρμολόγηση των κομματιών θα έπρεπε να υπακούει στην αιτιότητα. Αυτό σημαίνει ότι ένα χωροχρονικό κομμάτι δεν μπορεί να κατασκευαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε ένα "γεγονός" - κάποια αλλαγή στο Σύμπαν - να προηγείται της αιτίας που το προκάλεσε. Όταν επέβαλαν αυτά τα κριτήρια στους υπολογισμούς τους, οι ερευνητές κατέληξαν σε σύμπαντα με τρεις χωρικές διαστάσεις και μία χρονική - ακριβώς όπως είναι και το δικό μας σύμπαν. Ήταν "μαγικό", λέει η Loll. Ακόμη πιο ξαφνιασμένοι, διαπίστωσαν ότι τα τυπικά σύμπαντα που δημιουργήθηκαν κατά αυτόν τον τρόπο ξεκινώντας από μικρά και μεγαλώνοντας - επεκτάθηκαν, ακριβώς όπως έκανε και το πραγματικό σύμπαν από το Big Bang και μετά. Αυτό ήταν τελείως απροσδόκητο - δεν υπήρξε τίποτα στους κανόνες των μικρών τρίγωνων κομματιών που να φαινόταν ότι απαιτείται κάτι τέτοιο. "Είμαστε έκπληκτοι," λέει η Loll. Όπως αναγνωρίζει, δεν υπάρχει κανένας αυταπόδεικτος λόγος που να απαιτεί από το κβαντικό χωροχρόνο να διατηρήσει την αιτιότητα: οι ερευνητές την βάζουν στις εξισώσεις τους με το χέρι. Αλλά αυτός, απ' ό,τι φαίνεται, είναι ο μόνος τρόπος να καταλήξουμε σε ένα ρεαλιστικό σύμπαν.» Ελπίζω να μην σας κούρασα αλλά έχω λόγους να πιστεύω ότι αυτό που μόλις διαβάσατε εμπεριέχει μερικά πολύ σημαντικά κλειδιά. Και είναι από εκείνα τα κλειδιά που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος έχοντας απτά αποτελέσματα στην καθημερινή του ζωή. Φυσικά αυτό στα μάτια του ανίδεου φαντάζει ως «μαγεία» αλλά είναι κάτι που προέκυψε μέσα από την επιστημονική έρευνα!! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ΟΛΑ συνδέονται και έτσι το να προσπαθούμε να κατανοήσουμε το Σύμπαν σαν να είμαστε κάτι έξω από αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε. Μπορεί να χαθούμε σε ατέρμονες συζητήσεις ή να χάσουμε τα λογικά μας αλλά απάντηση δεν θα βρούμε. Αυτό που έχω να προτείνω είναι να προσπαθούμε διαρκώς να βιώνουμε αυτά για τα οποία μιλάμε. Νομίζω ότι είναι η πιο υγιής προσέγγιση σε θέματα που μοιάζουν να μην έχουν απάντηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 16, 2005 Report Share Posted April 16, 2005 Όπως είναι γνωστό, στην θεωρία του κβαντικού αφρού χρησιμοποιούνται τα δίκτυα σπιν ώστε να παραστούν τα κβάντα και ο χρόνος. Σε αυτή την τοποθέτηση υπάρχει κάτι το περίεργο. Μπορείς να δημιουργήσεις γεωμετρίες οι οποίες δεν μπορούν να δημιουργηθούν με τη συμβατική γεωμετρία. Γίνεται όμως εύκολα αντιληπτή η ύπαρξη του χρόνου, κάτι το οποίο οφείλεται στο συμπέρασμα πως ο χρόνος είναι η κίνηση του χώρου και όχι κάτι διαφορετικό και εξωτερικό του χώρου. Σχεδιάζοντας στα δίκτυα σπιν ένα 7διάστατο μοντέλο έχεις ήδη υπερβεί τα όρια του τετραδιάστατου σύμπαντος. Ο κβαντικός αφρός λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ σου λέει πως το ένα χωράει μέσα στο τρία, στο 5 και στο 7 ενώ το 2 όχι. Η θεωρία του ζεύγους δεν είναι απόλυτη. Επίσης σου δείχνει τους κανόνες. Στη διάσταση(μεγέθους εννοώ) των κβάντων, ένα επταδιάστατο μοντέλο έχει υπόσταση. Στην δική μας διάσταση(πάλι μεγέθους εννοώ) όχι. Δεν μπορεί να κατασκευαστεί. Έχεις λοιπόν το συμπέρασμα πως το σύμπαν όσο πιο πολύ το αναλύεις τόσο πιο πολύπλοκο είναι, και απο ένα σημείο και μετά δεν θα μπορείς να το κατανοήσεις λόγω αδυναμίας του οργανισμού σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Onirocosmos Posted April 16, 2005 Report Share Posted April 16, 2005 Και ναι και όχι! Απλά αυτό που ήθελα να πω είναι ότι αδυνατούμε να κατανοήσουμε το σύμπαν με την τωρινή μας μορφή. Δεν αποκλείω καθόλου το ενδεχόμενο ότι μπορούμε να αλλάξουμε τους εαυτούς μας έτσι ώστε να συμμετέχουμε ενεργά και συνειδητά στη διαμόρφωση του σύμπαντος-πραγματικότητας. Κατά τη γνώμη μου αυτό θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο γιατί έτσι θα το κατανοούσαμε πραγματικά. Δηλαδή η συνειδητοποίηση της ατομικής μας γεωμετρικής δομής και ο τρόπος που αυτή αλληλεπιδρά με τη γεωμετρική δομή του Σύμπαντος! Το προηγούμενο κείμενό μου ήταν απλώς ένα από τα πολλά κλειδιά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αυγερινός Posted April 16, 2005 Report Share Posted April 16, 2005 Αυτός είναι μύστης. Αυτός δεν κοιτάζει τον ουρανό νομίζοντας οτι είναι γιαούρτι με μπλε μπανάνες. Αυτός δεν είναι χέστηκε η φοράδα στ'αλόνι. Εύγε φίλε μου, καιρό είχα να συναντήσω άτομο με το δικό σου σκεπτικό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Onirocosmos Posted April 17, 2005 Report Share Posted April 17, 2005 Εκτός απ' αυτό..... Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε τέτοιες δυνατότητες μέσα μας που όντως μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα σε κάτι καλύτερο και πιο εξελίξιμο. Αρκεί να βρεθεί κάτι στο δρόμο μας που να μας κάνει το κλικ! Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιος θέτει τα σωστά ερωτήματα παίρνει και τις ανάλογες απαντήσεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted April 17, 2005 Author Report Share Posted April 17, 2005 Πολυ ενδιαφερον οι πληροφοριες σου ονειροκοσμε και δινουν μια αρκετα πιθανη και λογικη εξηγηση.. Δηλαδή η συνειδητοποίηση της ατομικής μας γεωμετρικής δομής και ο τρόπος που αυτή αλληλεπιδρά με τη γεωμετρική δομή του Σύμπαντος!συμφωνω απολυτα! (και ακριβως αυτη η συνειδητοποιηση ειναι ομως το πιο δυσκολο...) και μια απορια.. Σας προειδοποιώ ότι έχω ήδη κάνει επιτυχημένη πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή μου ζωή χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που περιγράφονται παρακάτω? θα μπορουσες να δωσεις ενα παραδειγμα? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.