Jump to content

Δυσαναλογία Τεχνολογικής Εξέλιξης Και Ανθρώπινης Ανάπτυξης


Recommended Posts

Πριν ξεκινήσουμε, να πω οτι ξέρω οτι υπάρχει μια σοβαρή αντίρρηση σε αυτά που θα πω. "Η ταχύτητα της βιολογικής εξέλιξης". 
Για να μην καταστρέψει την συζήτηση το συγκεκριμένο εμπόδιο, θα ξεχάσω, προσωρινά, τις έννοιες του απίθανου και του αδύνατου. 

Παρατηρώ λοιπόν το εξής:
Τις τελευταίες 3 χιλιετίες, ο άνθρωπος όποτε επιθυμεί την βελτίωση μιας κατάστασης τείνει είτε να χειραγωγεί τις γύρω του υπάρξεις, είτε να χρησιμοποιεί το περιβάλλον του για να βελτιώσει τις συνθήκες, αφήνοντας τον εαυτό του -ουσιαστικά- απαράλλαχτο. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κρύο. Ποιά είναι η αυτόματη τάση που παρουσιάζει ο άνθρωπος όταν κρυώνει? Να ζεσταθεί. Πώς το κάνει? Είτε με το να δημιουργήσει μια -μικρής διάρκειας- έκρηξη θερμότητας (φωτιά), είτε με το να αφαιρέσει την προστασία ενός άλλου πλάσματος και να την χρησιμοποιήσει ο ίδιος (δέρμα/γούνα), είτε με το να χρησιμοποιήσει φυσικά υλικά για να φτιάξει ένα πιο θερμό-φιλόξενο περιβάλλον. 

Με το πέρασμα του χρόνου ο έλεγχός του πάνω στο περιβάλλον του αυξήθηκε. Πλέον δεν καίει ξύλο για να δημιουργήσει φωτιά, καίει πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Δεν γδέρνει/κουρεύει ζώα για την γούνα τους, δημιουργεί (και) προστατευτικά υφάσματα από συνθετικές ίνες και φυτά. Δεν δημιουργεί ιγκλού, ξύλινα, ή πέτρινα σπίτια, χρησιμοποιεί τσιμέντο και μέταλλο. 

Αλλά στην τελική τι είναι όλα αυτά? Δεν είναι προσπάθειες να αποφευχθεί το πρόβλημα αντί να αντιμετωπιστεί? Πώς έχουμε καταλήξει? Έχουμε μια ύπαρξη που μορφολογικά είναι πίθηκος να έχει στα χέρια του συσκευές που του επιτρέπουν να επικοινωνεί από τεράστιες αποστάσεις, να καταστρέφει, να δημιουργεί, να κινείται με απίστευτες ταχύτητες, να πετάει, να υπολογίζει αριθμούς που δεν υποστηρίζει ο εγκέφαλός του, να έχει βάσεις δεδομένων που αποθηκεύουν ποσότητες που κανένας εγκέφαλος δεν θα μπορούσε να αντέξει. Που του επιτρέπουν να επιβιώνει σε καταστάσεις μηδενικής βαρύτητας και οξυγόνου, ή σε υδάτινα περιβάλλοντα. Που του επιτρέπουν να δημιουργεί φως και θερμότητα, εκεί που δεν υπάρχει φως και θερμότητα. Ουσιαστικά τι έχουμε? Έχουμε μια πρωτόγενη ύπαρξη με τα εργαλεία μιας υπερ-υπεραναπτυγμένης ύπαρξης. 

Φανταστείτε ένα πλάσμα που εξελίχθηκε για να έχει -δικά του- όργανα που να του επιτρέπουν να συζητάει με άλλα πλάσματα του είδους του από τιτάνιες αποστάσεις. Κομμάτια του που να του επιτρέπουν να καταστρέφει και να δημιουργεί κατά βούληση. Υπερ-αναπτυγμένους μύες για να σηκώνει τεράστια βάρη και να κινείται με γιγάντιες ταχύτητες. Φτερά για να πετάει, υπεραναπτυγμένο εγκέφαλο, υπερανεπτυγμένη μήνη. Εσωτερικούς μηχανισμούς που να του επιτρέπουν να επιβιώνει σε οποιαδήποτε θερμοκρασία και σύσταση αέρα, και που να του δίνουν την δυνατότητα να βλέπει σε οποιαδήποτε διαβάθμιση φωτός. Τι πλάσμα είναι αυτό? Δεν είναι εμφανώς θεικό? Δεν είναι εμφανώς σε διαφορετική κατηγορία εξέλιξης?

Αναρωτιέμαι.. 

Edited by Βηλφεγώρ
Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω πώς θα είχε, γιατί παρά τον.. υπαρξιακό μονόλογο το θέμα είναι άκρως πρακτικό. 

Γιατί να πάρεις αυτοκίνητο για να φτάσεις κάπου σε 5 λεπτά όταν μπορείς να τρέξεις και να φτάσεις σε 7? Το να καταφέρεις να τρέξεις και να φτάσεις σε 7, αντί να πάρεις το αυτοκίνητο και να φτάσεις σε 5, δεν θα ενίσχυε την ωρίμανσή, την αυτοπεποίθηση και την αυτογνωσία/ισορροπία σου? Δεν θα σε έκανε καλύτερο χειριστή της τεχνολογίας και της ιδέας του αυτοκινήτου? Δεν είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πεις την γνώμη σου? Το να παίρνεις μόνο αυτοκίνητο και να αφήνεις τα πόδια σου να ατροφούν δεν είναι μια δυσαναλογία τεχνολογικής εξέλιξης και ανθρώπινης ανάτπυξης?

Και θα δώσω άλλο ένα απλό παράδειγμα. Σε πονάει το κεφάλι σου. Το να κάνεις 20 λεπτά διαλογισμό και να καταφέρεις (εννοείται μέσα σε ένα χρονοδιάγραμμα) να σου περάσει ο πονοκέφαλος αντί να πάρεις ντεπόν δεν θα σε κάνει να φτάσεις πιο κοντά σε ένα υψηλότερο επίπεδο εξέλιξης? Αν όλοι μάθουν να κάνουν διαλογισμό,αντί να παίρνουν ντεπόν για τον πονοκέφαλο δεν θα φτάναμε συλλογικά σε ένα ψηλότερο επίπεδο εξέλιξης? Δεν θα άλλαζε η οπτική μας σε σχέση με τα φαρμακευτικά σκευάσματα? Δεν θα πήγαινε τους ανθρώπους ένα βήμα πιο κοντά στο να αυτοκαλύπτονται? Δεν αξίζει να αναρωτηθείς για αυτό?

Και να θέσω και ένα τέρμα "μαγικό" παράδειγμα. Έστω οτι υπάρχει τρόπος να κάνεις τα φυτά σου να μεγαλώσουν τόσο γρήγορα όσο αν τους έριχνες κοπριά, χωρίς να τους ρίξεις ούτε λίπασμα, ούτε τίποτα άλλο. Αυτό δεν θα ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα? Και αν το μάθαινες και σε άλλους εκατό χιλιάδες δεν θα ήταν ένα τεράστιο βήμα για την αγροτική ανάπτυξη και νοοτροπία? (υπάρχει σαν ιδέα παρεπιπτώντος). Δεν θα έκανε τον άνθρωπο να φύγει ένα βήμα πιο μακριά από τον πίθηκο και να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στον άνθρωπο? Δεν θα ήταν κάτι για το οποίο θα άξιζε να αναρωτηθείς?


Άρα ναι, για εμένα θα είχε αξία. Αλλά για να σου αντιστρέψω την ερώτηση.

"Άξιζε που απάντησα στην αμφισβήτηση της αξίας της "αναρώτησής" μού?"

Edited by Φοίνικας
Link to comment
Share on other sites

Ο άνθρωπος -καλώς ή κακώς - έχει την ιδιότητα να σκέφτεται και να φαντάζεται. Όλα όσα ανέφερες είναι αποτέλεσμα της ιδιότητας αυτής.

Επιπλέον στον κόσμο που ζούμε, κάθε φορά επιλέγεται/επιβιώνει η λύση που δαπανάει λιγότερη ενέργεια.

 

Τα δύο παραπάνω σε συνδυασμό εξηγούν γιατί ο άνθρωπος επέλεξε να κουκουλωθεί με το τομάρι που είχε μπροστά του, από το ζώο που μόλις είχε φάει, παρά να προτιμήσει να πεθάνει, ώστε να επιβιώσουν μόνο όσοι άντεχαν το κρύο, άρα το είδος να εξελιχθεί ως πιο ανθεκτικό.

 

Αυτό που φαίνεται να υποτιμάς, είναι στην πραγματικότητα η ικανότητα του ανθρώπινου είδους να προσαρμόζεται και σε αυτό οφείλει την μέχρι σήμερα επιβίωσή του. Μέχρι σήμερα, αποδείχτηκε αποτελεσματικό. Για το μέλλον, δεν γνωρίζει κανείς. 

Το πλάσμα που περιέγραψες, μου φαίνεται τρομερά ενεργοβόρο και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Για να στο πω αλλιώς, δεν είναι ένα πλάσμα που θα μπορούσε να δημιουργηθεί στις συνθήκες του κόσμου στον οποίο ζούμε.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να παίξουμε με τους κανόνες του παιχνιδιού.

 

Σκέψου όμως ότι με την ίδια ακριβώς λογική, τι σε κάνει να προτιμάς να βάλεις έναν ''δαίμονα'' να κάνει τη δουλειά σου, αντί να γίνεις εσύ ''δαίμονας''; Είναι ακριβώς η ίδια ικανότητα. Η δημιουργική φαντασία.

 

Θεωρείς μειονέκτημα την εφαρμογή της ανθρώπινης αυτής συμπεριφοράς στον υλικό κόσμο, αλλά πλεονέκτημα στον μη υλικό. Είναι όμως ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός.

 

(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Δεν εξάγω αυθαίρετα συμπεράσματα για τον Φοίνικα. Έχουμε κάνει αμέτρητες συζητήσεις και απαντάω βάσει δεδομένων που δεν παρουσιάστηκαν στην συζήτηση. Η ίδια οικειότητα, μου επιτρέπει να του απαντάω σε τόσο προσωπικό επίπεδο) 

Link to comment
Share on other sites

Θίγεις το θέμα της ταχύτητας της εξέλιξης που είπα οτι θα αφήσω στην άκρη, αλλά θα το ξαναπιάσω μιας και προέκυψε. 

Λες οτι το πλάσμα που περιγράφω είναι εξαιρετικά ενεργοβόρο και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει στις συνθήκες του κόσμου που ζούμε.
Το θέμα είναι οτι αυτό ακριβώς δημιουργήσαμε.

Δεν αναπτύξαμε φτερά, υπεραναπτυγμένους μύες στα πόδια μας και τηλεπάθεια, αλλά δημιουργήσαμε αεροπλάνα, ελικόπτερα, αυτοκίνητα, 
μηχανάκια, ποδήλατα, τηλέφωνα και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στην τελική δημιουργήσαμε αυτή την εξαιρετικά ενεργοβόρα και ασύμβατη 
με την πραγματικότητα ύπαρξη, μόνο που αντί να το κάνουμε με μέτρο και σταδιακά αναπτύσσοντας τους εαυτούς μας, το κάναμε δίνοντας
γκατζετάκια σε πιθήκους με φαντασία. 

Παρομοίως και με την επίκληση δαιμόνων. Μπορούμε να γίνουμε δαίμονες. Πάνω κάτω στα διονυσιακά όργια των Α.Α., που ακόμα επιβιώνουν
σε έναν μικρό βαθμό στις απόκριές μας κάτι τέτοιο δεν γινόταν? (και δεν ήταν αυτή ακριβώς η διονυσιακή λογική που έκανε τον άνθρωπο να 
ξεφύγει από την σκοτεινή οπτική του για την φύση του θανάτου και να μπει στην ελπιδοφόρα στάση οτι ο θάνατος δεν είναι το τέλος?)

Υ.Γ. Εξήγησες την μέχρι τώρα εξέλιξη του ανθρώπου με τις έννοιες της προσαρμογής και της δαπάνης της ελάχιστης δυνατής ενέργειας. 
Δεν διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά διαφωνώ με το οτι είναι η μοναδική λύση. Για να το πω λίγο διαφορετικά, αν το 1/10 του παγκόσμιου 
πλούτου αυτή την στιγμή επενδυόταν στο να αποκτήσουν οι άνθρωποι τα όργανα για να αναπνέουν κάτω από το νερό ή να αναπτύξουν
φτερά, δεν θα μπορούσε να συμβεί? Αν το 100% της ανθρώπινης μαγικής ενέργειας αυτή την στιγμή επενδυόταν στο να αναπτύξουν οι 
άνθρωποι αυξημένες δυνατότητες τηλεπάθειας, δεν θα μπορούσε να συμβεί? Και αν τα τελευταία 2.000 χρόνια δουλεύαμε ακριβώς πάνω σε
αυτά, δεν θα μπορούσαν να είχαν συμβεί?

Edited by Φοίνικας
Link to comment
Share on other sites

Ναι, θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Όμως δεν συνέβησαν, και υπάρχει κάποιος λόγος γι'αυτό. 

Είναι πιο εύκολο να καταλάβεις γιατί έγινε ό,τι έγινε, παρά το γιατί δεν έγινε ό,τι δεν έγινε.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...