Jump to content

Η Ελκτική Δύναμη Του Φόβου


Recommended Posts

Οι περισσότεροι από εσάς θα έχετε παρατηρήσει ότι πράγματα που φοβόμαστε ή που δεν θέλουμε να συμβούν, συμβαίνουν. Γιατί συμβαίνει αυτό υπάρχει εξήγηση? Πώς μπορούμε να ελέγξουμε τον φόβο και πώς γίνεται να πείσουμε τον εαυτό μας να σταματήσει να φοβάται? Υπάρχει τρόπος να επιτύχουμε το αντίθετο δηλαδή να απομακρύνουμε την πιθανότητα να μας συμβεί κάτι υιοθετώντας κάποια τεχνική που θα απωθεί αυτό που φοβόμαστε?

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

Πολλές φορές για ένα γεγονός λαμβάνουμε ασυναίσθητα ένα προμήνυμα σε συνδυασμό με το συναίσθημα του φόβου.

Αυτό ίσως εξηγεί το ότι αυτό που φοβομάστε συμβαίνει.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα και καλώς ήρθες!

 

Αναφέρομαι σε κάτι διαφορετικό από αυτό που λες για το προμήνυμα. Δεν είναι θέμα διαίσθησης ότι κάτι θα συμβεί όσο ότι ο φόβος για κάτι είναι σα να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για να βιώσεις αυτό που φοβάσαι. Ο φόβος λειτουργεί σαν μαγνήτης πραγματοποιώντας τη φοβία. Αυτό που λένε όταν θέλεις κάτι πολύ συμβαίνει φαίνεται να ισχύει και για όσα δεν θέλουμε να συμβούν και φοβόμαστε.

Link to comment
Share on other sites

Βασικά απ'ότι φαίνεται, κάνουμε πάντα αυτό στο οποίο εστιάζουμε.

Αν εστιάζεις στο ''αμάν, θα πέσω.... αμάν, θα πέσω'', το πιο πιθανό είναι να πέσεις.

Αυτό είναι γεγονός που εξαρτάται άμεσα από το πώς σκέφτεσαι, διότι αυτό το μήνυμα παίρνει το σώμα και αυτό εκτελεί.

 

Αν σκέφτεσαι, ''αμάν, θα πέσει δορυφόρος στο κεφάλι μου... αμάν, θα πέσει δορυφόρος στο κεφάλι μου'', τότε μάλλον η φοβία σου δεν επηρεάζει τον δορυφόρο. Αν όμως κάτι τέτοιο σου συμβαίνει συχνά, τότε δεν έχω εύκαιρη μία λογική εξήγηση.

 

Θες να μου πεις ένα παράδειγμα πάνω σε αυτό που σκέφτεσαι, για να δούμε σε ποια κατηγορία  από τις δύο αναφέρεσαι (πράγματα που επηρεάζουμε άμεσα/ πράγματα που δεν επηρεάζουμε); 

 

Αν καταλήξουμε σε αυτό, θα είναι πιο εύκολο να προτείνω και μία λύση.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα Αρχάγγελε!

 

Θα σου πω ένα παράδειγμα είναι και επίκαιρο του καλοκαιριού. Μπαίνω στη θάλασσα και με τσιμπάει τσούχτρα. Τσούζει πολύ, βάζω fenistil, καίει, ρίχνω κρύο νερό κλπ. Σκέφτομαι μα γιατί να με τσιμπήσει η άτιμη η τσούχτρα? καλά δεν τσιμπάει μόνο εμένα τσιμπάει και άλλους ... άλλη μέρα επαναλαμβάνεται το σκηνικό. Αρχίζω να σκέφτομαι οτι οι τσούχτρες μου δείχνουν μια προτίμηση και φοβάμαι να μπω στη θάλασσα. Μου φεύγει η διάθεση για μπάνιο γιατί ενώ οι φίλοι μου κολυμπούν μία ώρα και δεν τους τσιμπάει τσούχτρα εμένα με τσιμπάει το πρώτο λεπτό... Αναρωτιέμαι αν έχω κάτι τραβηχτικό, κάτι που να τις έλκει σε μένα ή αν είμαι τόσο άτυχη. Μία, δύο, τρεις φορές, ένα καλοκαίρι, δεύτερο καλοκαίρι τι στο κακό συμβαίνει? 

Πριν κάποια χρόνια κατάλαβα ότι ενω μπορούσα να πραγματοποιήσω πράγματα που επιθυμούσα πολύ, συνέβαινε το ίδιο και με πράγματα που φοβόμουν και δεν ήθελα να συμβούν. Εκεί χτύπησε ένα προειδοποιητικό καμπανάκι. Αναρωτιέμαι αν εμείς οι ίδιοι με τη στάση που έχουμε στη ζωή έλκουμε ή διώχνουμε καταστάσεις και αν μπορούμε με συνειδητή προσπάθεια να το αλλάξουμε αυτό. 

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να το υποστηρίξω με επιχειρήματα, αλλά ναι, είμαι της άποψης ότι αν σκέφτεσαι κάτι έντονα φαίνεται να το προκαλείς.

Λένε ότι είναι καλό να μην σκέφτεσαι τι δεν θες να σου συμβεί - διότι καταγράφεται ως καταφατική εντολή και όχι ως αρνητική-, αλλά το τι θες να σου συμβεί.

Π.χ δεν θα σκέφτεσαι ''αχ, μη με τσιμπήσει πάλι τσούχτρα'', αλλά ''αυτή τη φορά θα πάνε όλα καλά''.

Είναι αυτό που λένε να σκέφτεσαι θετικά :) 

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί επίσης να επαναλαμβάνουμε μόνοι μας μία κατάσταση χωρίς να το συνειδητοποιούμε και να εγκλωβιζόμαστε κάπου χωρίς επίσης να το συνειδητοποιούμε.

 

Δηλαδή (χωρίς να υποστηρίζω ότι αυτό συμβαίνει σε αυτό που λες, Dalia): αν κάποιος πηγαίνει κάθε χρόνο στην ίδια παραλία και κάθε χρόνο τον τσιμπούν τσούχτρες, είναι προτιμότερο να αλλάξει παραλία (και όχι να επαναλάβει ένα λάθος του) :P

Link to comment
Share on other sites

Εστιάζω στην τρύπα:
"Φοβάμαι κάτι -> Δεν θέλω να μου συμβεί -> Μου συμβαίνει -> Συνεχίζω να το φοβάμαι -> Δεν θέλω να μου συμβεί -> μου ξανασυμβαίνει -> ..."

Η τρύπα είναι στο εξής. Εσύ, με τις δυνάμεις ενός ζωντανού ανθρώπινου οργανισμού φοβάσαι κάτι/δεν θέλεις να σου συμβεί κάτι. 
Αυτό, πριν πάμε στα παραφυσικά, σημαίνει τρία απλά πράγματα: 1) Ο οργανισμός σου διαφωνεί με κάτι που κάνεις. 2) Πας κόντρα στον 
οργανισμό σου, 3) Αλλά αντί να το κάνεις σωστά και να εξαλείψεις την φοβία, απλά την θάβεις, η φοβία πολλαπλασιάζεται και εσύ κολλάς
σε μια λούπα φόβου. Προσφέρεις στον φόβο σου δωρέαν χώρο στο μυαλό σου, και ο φόβος σου τον καταλαμβάνει ευχαρίστως.

Πάμε στα παραφυσικά τώρα, και στην τρύπα. Όσο δεν μιλάμε για έμβια, ναι, είναι πολύ πιθανό η υπερ-εστίασή σου στον φόβο σου να σε 
κάνει να πέφτεις ξανά και ξανά σε προβληματικές καταστάσεις, οι οποίες θα τροφοδοτούν τον φόβο σου, θα του προσφέρουν ακόμη περισσότερο
δωρεάν χώρο στο μυαλό σου και μετά από ένα σημείο πιθανώς σε αφήνουν -πρακτικά- τυφλή απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο δρόμο, εκτός από 
αυτόν που σου προβάλει ο φόβος σου. 

Αλλά. Αν μιλάμε για έμβια, το πράγμα αλλάζει κατά πολύύ. Μπορεί ο φόβος σου να τραβήξει κοντά σου άλλους ζωντανούς οργανισμούς σε 
μεγαλύτερους αριθμούς? Μπορεί να μπει στο σύστημα αποφάσεών τους και να τους κάνει να προτιμήσουν εσένα σαν στόχο? Μπορεί να κάνει 
εσένα να μπεις στο δικό τους κανάλι δράσης και να σε αφήσει πιο ευάλωτη από ό,τι οι υπόλλοιποι? Μπορεί να επηρεάσει κάποιου είδους αόρατο
υπερ-ζωικό πλέγμα και να αλλάξει την θέση σου στον κόσμο?

Ντεν ξεύρω. Γι'αυτό και δεν έχω απάντηση για τις τσούχτρες.

Edited by Φοίνικας
Link to comment
Share on other sites

Εστιάζω στην τρύπα:

"Φοβάμαι κάτι -> Δεν θέλω να μου συμβεί -> Μου συμβαίνει -> Συνεχίζω να το φοβάμαι -> Δεν θέλω να μου συμβεί -> μου ξανασυμβαίνει -> ..."

 

Η τρύπα είναι στο εξής. Εσύ, με τις δυνάμεις ενός ζωντανού ανθρώπινου οργανισμού φοβάσαι κάτι/δεν θέλεις να σου συμβεί κάτι. 

Αυτό, πριν πάμε στα παραφυσικά, σημαίνει τρία απλά πράγματα: 1) Ο οργανισμός σου διαφωνεί με κάτι που κάνεις. 2) Πας κόντρα στον 

οργανισμό σου, 3) Αλλά αντί να το κάνεις σωστά και να εξαλείψεις την φοβία, απλά την θάβεις, η φοβία πολλαπλασιάζεται και εσύ κολλάς

σε μια λούπα φόβου. Προσφέρεις στον φόβο σου δωρέαν χώρο στο μυαλό σου, και ο φόβος σου τον καταλαμβάνει ευχαρίστως.

 

Πάμε στα παραφυσικά τώρα, και στην τρύπα. Όσο δεν μιλάμε για έμβια, ναι, είναι πολύ πιθανό η υπερ-εστίασή σου στον φόβο σου να σε 

κάνει να πέφτεις ξανά και ξανά σε προβληματικές καταστάσεις, οι οποίες θα τροφοδοτούν τον φόβο σου, θα του προσφέρουν ακόμη περισσότερο

δωρεάν χώρο στο μυαλό σου και μετά από ένα σημείο πιθανώς σε αφήνουν -πρακτικά- τυφλή απέναντι σε οποιονδήποτε άλλο δρόμο, εκτός από 

αυτόν που σου προβάλει ο φόβος σου. 

 

Αλλά. Αν μιλάμε για έμβια, το πράγμα αλλάζει κατά πολύύ. Μπορεί ο φόβος σου να τραβήξει κοντά σου άλλους ζωντανούς οργανισμούς σε 

μεγαλύτερους αριθμούς? Μπορεί να μπει στο σύστημα αποφάσεών τους και να τους κάνει να προτιμήσουν εσένα σαν στόχο? Μπορεί να κάνει 

εσένα να μπεις στο δικό τους κανάλι δράσης και να σε αφήσει πιο ευάλωτη από ό,τι οι υπόλλοιποι? Μπορεί να επηρεάσει κάποιου είδους αόρατο

υπερ-ζωικό πλέγμα και να αλλάξει την θέση σου στον κόσμο?

 

Ντεν ξεύρω. Γι'αυτό και δεν έχω απάντηση για τις τσούχτρες.

 

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά! Με υγεία το όνομα Φοίνικα! 

 

Ομολογώ ότι χθες αργά που διάβασα την απάντησή σου, ειδικότερα το δεύτερο κομμάτι που μιλάς για τα έμβια όντα γύρισα πίσω στις καλές εποχές του ΄10... γιατί γράφεις με έναν τρόπο που σε βάζει σε ένα κλίμα μυστηρίου και αγωνίας, που τελευταία είχα ξεχάσει.

Θυμήθηκα άλλη μια φορά που είχα παρατηρήσει κάτι παρόμοιο  και το είχα μοιραστεί με τους αβάπτιστους. Θυμάσαι το περιστατικό με τις γάτες που είχαν μαζευτεί γύρω μου? τότε βέβαια ελπίζω όχι για να μου επιτεθούν αλλά για να με βοηθήσουν. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία αυτό πια πέρασε και η ερμηνεία ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μου με άλλο φως... Τι γίνεται όμως αν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να επηρεάζει άλλους οργανισμούς οργανικούς ή ανόργανους μέσω των συναισθημάτων αναρωτιέμαι. Ο φόβος λένε εξιτάρει τα άγρια αρπακτικά ζώα για αυτό και η συμβουλή μην τρέξεις αν βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με ένα άγριο ζώο... αν ο φόβος δεν έχει μόνο μυρωδια αλλά και κάτι άλλο που τραβά ανεπιθύμητα πλάσματα? οκ τώρα που τα λέω αυτά θυμάμαι ότι ο ελεγχόμενος φόβος ήταν δόλωμα για ένα ανόργανο ον σε βιβλίο του Καστανέντα. Ο μάγος αναπαρήγαγε το συναίσθημα του φόβου σε δόσεις έτσι ώστε να ελέγχει το ανόργανο ον, γιατί το τελευταίο τρέφονταν με το φόβο. Πολύ ενδιαφέρον αν και δύσκολο να αποδειχτεί?

Link to comment
Share on other sites

..... Γιατί συμβαίνει αυτό υπάρχει εξήγηση? ....

... Υπάρχει τρόπος να επιτύχουμε το αντίθετο δηλαδή να απομακρύνουμε την πιθανότητα να μας συμβεί κάτι υιοθετώντας κάποια τεχνική που θα απωθεί αυτό που φοβόμαστε?

 

25. Επειδή, εκείνο που φοβόμουν, μου συνέβηκε, κι εκείνο που τρόμαζα ήρθε επάνω μου.

26. Δεν είχα ειρήνη ούτε ανάπαυση ούτε ησυχία· οργή ήρθε επάνω μου. (βιβλίο Ιωβ, κεφ.3)

Από αυτή την παρατήρηση ξεκινά η ιδέα.

 

Βέβαια έχει και μια λογική. Αν πχ τα έχεις όλα όπως ο Ιωβ ο μόνος φόβος: να τα χάσεις όλα, είναι και ο μόνος δικαιολογημένος. Άρα λογικά το σκεφτόταν και του συνέβει όπως το σκεφτόταν γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο να φοβηθεί. Οτιδήποτε λιγότερο θα ήταν διαχειρίσημο από αυτόν. Μόνο ότι δεν ήταν διαχειρίσημο φοβόταν.

 

Η εξήγηση που υπάρχει δε νομίζω πως είναι του είδους που ικανοποιεί το "λογικό" νου. Γι'αυτό την αφήνω.

Σημασία έχει ο εντοπισμός του ζητήματος: πότε συμβαίνει, με ποια είδη φόβων.

Και η αναζήτηση τεχνικών ίσως για απαλλαγή από τους φόβους αυτούς.

 

Για να γυρίσω στον Ιωβ, έπιανε ότι κάτι δεν πάει καλά και έκανε ότι καταλάβαινε - ή ευχόταν - για να αποφύγει συνέπειες:

(από κεφ. 1)

4. Και οι γιοι του πήγαιναν και έκαναν συμπόσια στα σπίτια τους, κάθε ένας κατά τη δική του ημέρα, και έστελναν και προσκαλούσαν τις τρεις αδελφές τους για να τρώνε και να πίνουν μαζί τους.

5. Και όταν τελείωναν οι ημέρες τού συμποσίου, ο Ιώβ έστελνε και τους αγίαζε, και, καθώς σηκωνόταν το πρωί, προσέφερνε ολοκαυτώματα, σύμφωνα με τον αριθμό όλων τους· επειδή, ο Ιώβ έλεγε: Μήπως οι γιοι μου αμάρτησαν, και βλασφήμησαν τον Θεό στην καρδιά τους. Έτσι έκανε ο Ιώβ, πάντοτε.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα Ούτις! θα διαβάσω το κείμενο στο οποίο αναφέρεσαι...

 

Δε χρειάζεται να ικανοποιηθεί ο ''λογικός'' νους με την εξήγησή που θα δώσεις για αυτό μην την αφήνεις!!!

 

Επειδή πέρυσι ήταν μια χρονιά συνειδητοποιήσεων αποφάσισα να αναλάβω δράση και να αλλάξω κάποια πράγματα.  Θύμωσα με τη στάση που είχα και ξεκίνησα να κάνω το αντίθετο από αυτό που έκανα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Όταν είχα ευκαιρία κολυμπούσα πρωι, μεσημέρι, βράδυ αποφασισμένη ότι και να με τσιμπήσει η τσούχτρα μικρό το κακό, διαχειρίσιμο, δε ζούμε στην Αυστραλία... μετά από ώρες και μέρες πολλές κολύμπι δέχτηκα ένα τσίμπημα σε μέρα με φουρτουνιασμένη θάλασσα σούρουπο... όχι ότι είχε σημασία απλά δεν φαινόταν. Συνέχισα να κολυμπάω απτόητη. Το κόλπο έπιασε. Δεν ξέρω πώς, τι κρύβεται πίσω από αυτό αλλά όταν έχασα το ''ενδιαφέρον'' για τις τσούχτρες σταμάτησαν να δείχνουν τον ενδιαφέρον τους για μένα. Εκτός και αν πρόκειται για σύμπτωση...? 

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι για να εξακριβώσουμε κάτι και να μην το θεωρήσουμε τυχαίο, πρέπει να συμβεί αρκετές φορές, τουλάχιστον πάνω από τρεις :P


Η ζωή συνηθίζει να φέρνει έτσι τα πράγματα ώστε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φόβους μας, με βαθύτερο σκοπό να τους ξεπεράσουμε. Αν δεν τους ξεπεράσουμε με την πρώτη, αργά ή γρήγορα θα ξαναεμφανιστούν. Αν και πάλι δεν τους ξεπεράσουμε, θα ξαναεμφανιστούν αργότερα :P Από την στγιμή όμως που αντιμετωπίζεις αυτό που φοβάσαι, τόσο ώστε να σε αφήνει αδιάφορη, είναι λες και αποκτάς ανοσία :)

Link to comment
Share on other sites

 

 Με υγεία το όνομα Φοίνικα! 

 

Tενξ ^^

 

 

Τι γίνεται όμως αν ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να επηρεάζει άλλους οργανισμούς οργανικούς ή ανόργανους μέσω των συναισθημάτων αναρωτιέμαι.

 

Κι εγώ, γι'αυτό το αποκάλεσα τρύπα :P 

Το "πρόβλημα" είναι οτι βιολογικά αυτή την στιγμή αυτό δεν υποστηρίζεται. Μπορείς να πεις οτι.. ένας σκύλος -ας πούμε- μπορεί 

να διαβάσει την γλώσσα του σώματός σου και να επηρεαστεί ανάλογα, ή ένα κοκατίλ (παπαγάλος) να εξημερωθεί πιο εύκολα από 

άτομα που το αντιμετωπίζουν με αυτοπεποίθηση και αγάπη αλλά το οτι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει άλλους οργανισμούς 

μέσω των συναισθημάτων του, ηθελημένα και χωρίς να υπάρχει οπτική επαφή.. Μμ..

 

Δύο ενδιαφέρουσες ιδέες που είχα επεξεργαστεί στο παρελθόν ήταν του "αόρατου πλέγματος" ανάμεσα σε όλα τα έμβια πλάσματα 

και του γνωστού "nothing is true, o άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο όπως γουστέρνει να ούμε". 

Δεν μπαίνω στην διαδικασία να υποστηρίξω καμία από τις δύο, είναι εξωφρενικές :P 

Link to comment
Share on other sites

 

 

....Δύο ενδιαφέρουσες ιδέες που είχα επεξεργαστεί στο παρελθόν ήταν του "αόρατου πλέγματος" ανάμεσα σε όλα τα έμβια πλάσματα 

και του γνωστού "nothing is true, o άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο όπως γουστέρνει να ούμε". 

Δεν μπαίνω στην διαδικασία να υποστηρίξω καμία από τις δύο, είναι εξωφρενικές

Περί "του "αόρατου πλέγματος" ανάμεσα σε όλα τα έμβια πλάσματα " Πραγματικά εξωφρενικό να θεωρείς πως αφορά μόνο τα "έμβια" πλάσματα!

Εδώ το ζήτημα δεν είναι μόνο το πως "μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο όπως γουστέρνει να ούμε" αλλά και το γιατί τα καταφέρνει με την όποια επιρροή του να τα κάνει σκ@τ@!

 

Άμα είναι εσύ να γράψεις το σενάριο για σένα και τον κόσμο γύρω σου για τί να μην γράψεις ένα σενάριο όπου όλα είναι όπως τα ονειρεύονται οι προτοχρονιάτικες ευχές;

 

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...