Jump to content

Η Ελκτική Δύναμη Του Φόβου


Recommended Posts

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.

 

Η Ελκτική Δύναμη Του Φόβου έχει πάνω από μια διαστάσεις.

Το πιάσαμε από τη μιά: πως μερικές φορές ο φόβος μας υλοποιείται (εις βάρος μας) άρα καλά θα κάνουμε να τον ελέγξουμε.

Αλλά αυτό πως γίνεται;

Αυτό μας περνά σε μια άλλη διάσταση της Ελκτικής Δύναμης Του Φόβου - μπορεί να πυροδοτεί αντιδράσεις μέσα μας. Χρήσιμες αντιδράσεις αν ξέρει κανείς το πως να τις διαχειριστεί και τις κατευθύνει.

Γιατί λες οι άνθρωποι που ενώ... φοβούνται το φόβο (!) ταυτόχρονα τον επιδιώκουν ελεγχόμενα; (πχ στο "τραινάκι του τρόμου"΄; και διάφορα extreme σπορ;)

 

Για να δώσω ένα παράδειγμα: τα συναισθήματα που θα προκληθούν μέσα σου αν περάσεις μια νύχτα σε ένα δάσος ή ένα "στοιχειωμένο" σπίτι ή ένα νεκροταφείο είναι πρώτης τάξεως "σπινθήρας" αν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις με αυτά. 

 

 

Link to comment
Share on other sites

 

Γιατί λες οι άνθρωποι που ενώ... φοβούνται το φόβο (!) ταυτόχρονα τον

επιδιώκουν ελεγχόμενα; (πχ στο "τραινάκι του τρόμου"΄; και διάφορα

extreme σπορ;)

 

Για ένεση αδρεναλίνης. Είναι στιγμιαίο το συναίσθημα απ' όσο μπορώ να κατανοήσω και μάλλον το κλειδί κρύβεται στη λέξη ελεγχόμενα. Δεν ξέρω πώς αυτό που συζητάμε εδώ μπορεί να έχει κάποια ωφέλιμη χρήση.

Link to comment
Share on other sites

Για ένεση αδρεναλίνης. Είναι στιγμιαίο το συναίσθημα απ' όσο μπορώ να κατανοήσω και μάλλον το κλειδί κρύβεται στη λέξη ελεγχόμενα. Δεν ξέρω πώς αυτό που συζητάμε εδώ μπορεί να έχει κάποια ωφέλιμη χρήση.

Ναι η αδρεναλίνη παίζει ρόλο αλλά γιατί να τη δούμε ως αποτέλεσμα κι όχι ως ενδιάμεση αιτία;

Η ωφέλιμη χρήση έχει να κάνει με το να φέρουμε βόλτα τον ίδιο μας τον εαυτό (πχ.)

Μερικά πράγματα που ενώ είναι μπροστά μας δεν τα βλέπουμε μια "ένεση" φόβου μας ανοίγει τα μάτια (και όχι για διασκέδαση αλλά για ψυχ-αγωγία). Ουσιαστικά ο φόβος μπορεί να είναι εργαλείο για να "εξαπατήσουμε" τον εαυτό μας - όπως "εξαπατούμε" το σώμα με το τραινάκι του τρόμου ώστε να εκκρίνει αδρεναλίνη χωρίς αντικειμενικό λόγο (πραγματικό κίνδυνο) - και από αυτό να προκαλέσουμε επιθυμητές αλλαγές στην αντίληψή μας ή στην ψυχολογία μας.

Link to comment
Share on other sites

 

25. Επειδή, εκείνο που φοβόμουν, μου συνέβηκε, κι εκείνο που τρόμαζα ήρθε επάνω μου.

26. Δεν είχα ειρήνη ούτε ανάπαυση ούτε ησυχία· οργή ήρθε επάνω μου. (βιβλίο Ιωβ, κεφ.3)

Από αυτή την παρατήρηση ξεκινά η ιδέα.

 

Βέβαια έχει και μια λογική. Αν πχ τα έχεις όλα όπως ο Ιωβ ο μόνος φόβος: να τα χάσεις όλα, είναι και ο μόνος δικαιολογημένος. Άρα λογικά το σκεφτόταν και του συνέβει όπως το σκεφτόταν γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο να φοβηθεί. Οτιδήποτε λιγότερο θα ήταν διαχειρίσημο από αυτόν. Μόνο ότι δεν ήταν διαχειρίσημο φοβόταν.

 

Η εξήγηση που υπάρχει δε νομίζω πως είναι του είδους που ικανοποιεί το "λογικό" νου. Γι'αυτό την αφήνω.

Σημασία έχει ο εντοπισμός του ζητήματος: πότε συμβαίνει, με ποια είδη φόβων.

Και η αναζήτηση τεχνικών ίσως για απαλλαγή από τους φόβους αυτούς.

 

Για να γυρίσω στον Ιωβ, έπιανε ότι κάτι δεν πάει καλά και έκανε ότι καταλάβαινε - ή ευχόταν - για να αποφύγει συνέπειες:

(από κεφ. 1)

4. Και οι γιοι του πήγαιναν και έκαναν συμπόσια στα σπίτια τους, κάθε ένας κατά τη δική του ημέρα, και έστελναν και προσκαλούσαν τις τρεις αδελφές τους για να τρώνε και να πίνουν μαζί τους.

5. Και όταν τελείωναν οι ημέρες τού συμποσίου, ο Ιώβ έστελνε και τους αγίαζε, και, καθώς σηκωνόταν το πρωί, προσέφερνε ολοκαυτώματα, σύμφωνα με τον αριθμό όλων τους· επειδή, ο Ιώβ έλεγε: Μήπως οι γιοι μου αμάρτησαν, και βλασφήμησαν τον Θεό στην καρδιά τους. Έτσι έκανε ο Ιώβ, πάντοτε.

 

Καλημέρα. Διάβασα τον Ιωβ και προσπαθώ να καταλάβω. Ο Ιώβ έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει ένας πιστός άνθρωπος, ακόμη και για τις αμαρτίες των παιδιών του έκανε θυσίες κλπ. Όμως δεν είχε προβλέψει τον παράγοντα διάβολο και τον καθοριστικό του ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις. Ο Ιώβ γιατί προκάλεσε το ενδιαφέρον του διαβόλου? γιατί η ευσέβεια και η πίστη  στο Θεό να προσελκύσουν τον ''κακό'' της ιστορίας? και γιατί δόθηκε άδεια να συμβούν όσα συνέβησαν? 

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα. Διάβασα τον Ιωβ και προσπαθώ να καταλάβω. Ο Ιώβ έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει ένας πιστός άνθρωπος, ακόμη και για τις αμαρτίες των παιδιών του έκανε θυσίες κλπ. Όμως δεν είχε προβλέψει τον παράγοντα διάβολο και τον καθοριστικό του ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις. Ο Ιώβ γιατί προκάλεσε το ενδιαφέρον του διαβόλου? γιατί η ευσέβεια και η πίστη  στο Θεό να προσελκύσουν τον ''κακό'' της ιστορίας? και γιατί δόθηκε άδεια να συμβούν όσα συνέβησαν? 

Η ιστορία κινείται σε διάφορα επίπεδα που δεν έχουν πάντα άμεση σύνδεση μεταξύ τους. Έτσι πρέπει να ιδωθούν χωριστά.

Αν τη δεις γενικά ασχολείται με το θέμα του πόνου και της δυστυχίας και απάντηση δίνει αλλά δεν είναι απάντηση που μπορεί να ικανοποιήσει την λογική.

Η δε φάση με το φόβο είναι ένα επι μέρους 'επεισόδιο' μόνο που αναφέρεται φευγαλέα και περιστασιακά χωρίς ο αφηγητής να εστιάζει καθόλου σ'αυτό. Εμείς το "διαβάζουμε" κάπως για λόγους αδιάφορους στον Ιωβ.

Όποιος κάπως ξεχωρίζει τραβά το ενδιαφέρον. 

Link to comment
Share on other sites

Καλησπερα παιδια,ας δουμε τα πραγματα λιγο πιο απλα..

Αρχικα, ας εξετασουμε τα ειδη του φοβου(οχι φοβιες προς το παρον.θα εξηγησουμε παρακατω).

1ον υπαρχει ο φοβος του συνειδητου μας.Παραδειγμα μου επιτιθεται καποιος στο δρομο,φοβαμαι και αντιδρω(ή οχι :P )..Νομιζω δε χρειαζεται περαιτερω επεξηγηση πανω σε αυτο.

2ον υπαρχει ο φοβος του υποσεινηδητου.Πραγματα τα οποια εχουν ''χαθει''στην πορεια της ζωης μας,αλλα εχουν αφησει το στιγμα τους μεσα στο μυαλο μας(διαμορφωνοντας ακομα και το χαρακτηρα μας)..Παραδειγμα η κακοποιηση ενος παιδιου σε πολυ μικρη ηλικια..Το ιδιο του το ''ειναι'' θαβει το συγκεκριμενο βιωμα,αλλα μενει παντα στο υποσεινηδητο.Και φυσικα οταν καποιος του φερθει πιο επιθετικα για οποιονδηποτε λογο,του προκαλει φοβο στη μετεπειτα ζωη του.(αυτος ο φοβος ειναι υπολλειμα απο τοτε και εμφανιζεται με τη μορφη αυτη)

3ον υπαρχει και ο φοβος του ασυνηδητου(το συλλογικο ασυνειδητο).Δυσκολη εννοια αλλα ολοι μας ως ανθρωποι εχουμε κατι κοινο(γονιδιωμα).Πολλοι πιστευουν οτι με το γονιδιωμα ''περνανε'' και μνημες στις μετεπειτα γεννιες..Σιγουρα μεσα σε αυτες υπαρχουν φοβοι(ή φοβιες) χωρις απαραιτητα να ειναι καποιο βιωμα του συγκεκριμενου ατομου..

4ον υπαρχει ο φοβος του ασυνειδητου(ατομικα).Ποσες φορες ειδικα οταν ειμαστε μικροι και μας αφηνουν μονους στο σκοταδι δε φοβομαστε.?Τι φοβομαστε ομως ακριβως..?Ασυνειδητος φοβος..Η πιο απλη εξηγηση ειναι ατομικα ο φοβος του αγνωστου..Οταν μεινουμε σε ενα δασος ή καπου που δεν εχουμε συνηθισει?Φοβομαστε το αγνωστο παλι,αλλα εδω εχουμε κατι διαφορετικο,α)υποσεινηδητος φοβος γτ το αγνωστο μπορει να ειναι κατι επικινδυνο και β)ασυνειδητος φοβος για το αγνωστο που μπορει να μας κανει κακο..

Link to comment
Share on other sites

Τωρα για καποια θεματα που προαναφερατε..

1.Αμα περπαταω στο δρομο και σκεφτομαι θα πεσω θα πεσω..Ε θα πεσω ναι..Οχι γιατι το φοβαμαι,αλλα γτ στην ουσια αυθυποβαλλω τον εαυτο μου να φοβηθω μην πεσω..Και τελικα μπλουμ!!Με λιγα λογια εμεις το προκαλουμε σε εμας και οχι ελκυοντας καποιες αλλες δυναμεις..Βεβαια εχω παρατηρησει καποιες φορες κοιταμε καποιον στο δρομο και λεμε ''κοιτα που θα πεσει'' και τελικα πεφτει..Ενεργεια??προμηνυμα??σε αυτο δεν ξερω ουτε εγω να απαντησω..

2.Καποιος ειπε για τσουχτρες..Δε νομιζω ο φοβος(φοβια στην προκειμενη) να τις ελκυει,..Οταν φοβαται καποιος εκκρυει μια ορμονη..Ισως ετσι ελκυονται..Πιο πιθανο ειναι ομως να ειναι και θεμα τυχης(ή ατυχιας).Συμφωνω με την αλλαγη παραλιας :D .

3.Οσων αφορα το θεμα αν μπορουμε να κανουμε πνευματικη εργασια με τροφοδοτη την ενεργεια του φοβου...Αν ειναι δικος μας ο φοβος αυτος,θα ελεγα οχι..Αυτο διοτι ΔΕΝ μπορουμε να τον ελεγξουμε.Ετσι οχι μονο θα αποτυχουμε στην εργασια μας,αλλα κινδυνευουμε να βλαψουμε και τον ιδιο μας τον εαυτο..(εκτος αν εργαστουμε για να νικησουμε καποια φοβια μας..αυτο ειναι διαφορετικο).

Edited by ΕλρικJ
Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι ένα περιστατικό.... ο πάτερ Παϊσιος φοβοταν τα νεκροταφεία και για να το ξεπεράσει πήγε κοιμήθηκε σε ένα...  :clapping:

Edited by tanipteros
Link to comment
Share on other sites

Το secret έχει μικρή σχέση με όλ'αυτά. Εκείνο το κομμάτι του Ιωβ είναι γνωστό εδώ και πολλούς αιώνες.

 

Tι κάνεις από τη στιγμή που το παρατηρείς;

Η απλούστερη διαδικασία πάει ως εξής:

Πρώτα το παρατηρείς και αναγνωρίζεις το επαναλαμβανόμενο μοτίβο (που γνωστός του "χώρου" αποκαλεί φυλάγοντας με ζηλοτυπία τον όρο: μορφοδιάταξη - για μας: pattern)

Μετά το "παραφυλάς" - μαθαίνεις τις "συνήθειές" του, τις ρουτίνες που το συνθέτουν - που τριγυρίζει, τι το "τρέφει" από που κτλ.

Έπειτα αφήνεις στην άκρη διαχωρισμούς όπως "δυσάρεστα" / "ευχάριστα" και βλέπεις τι θέλεις να επιλέξεις και γιατί.

Φροντίζεις να καταλάβεις που σε πάνε και αν τελικά είναι ΟΚ να ενισχύσεις τις ρουτίνες προς "επιθυμητά" αλλίως τα ξεφορτώνεσαι (όπως παρακάτω) προσβλέποντας σε κάτι καλύτερο.

Και φροντίζεις να καταλάβεις τους λόγους των ανεπιθύμητων και να δεις μήπως τελικά σε συμφέρουν τελικά κάπου ή καλύτερα να τα ξεφορτωθείς.

Αν επιλέξεις να τα ξεφορτωθείς - και αφού έχεις εντοπίσει τις ρουτίνες δεν έχεις παρά να παρεμβληθείς σ'αυτές και να τις διασπάσεις οπότε "μπλοκάρεις" την εξέλιξή τους (που είναι το ανεπιθύμητο.)

Αν αυτό δεν είναι εύκολο ή εφικτό λόγω θέσης και κατάστασης τότε παρεμβαίνεις στις δικές σου ρουτίνες έτσι ώστε να ικανωθείς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση και τελικά να την αλλάξεις.

 

Ευχαριστώ για την εξήγηση  και τη λεπτομερή ανάλυση Ούτις.  Εστιάζω στο σημείο που γράφεις: ''φροντίζεις να καταλάβεις τους λόγους των ανεπιθύμητων και να δεις μήπως τελικά σε συμφέρουν  κάπου''. Αυτή είναι η ουσία του θέματος και για αυτό συζητάμε τώρα! γιατί σε πρώτη ανάγνωση κάποια πράγματα φαίνονται ανεπιθύμητα, αλλά σε δεύτερη και τρίτη ανάγνωση βλέπει ο παρατηρητής ότι από τα ''ανεπιθύμητα'' μπορεί να αντλήσει δύναμη αν κινηθεί με σχέδιο και οργάνωση.

Link to comment
Share on other sites

Τωρα για καποια θεματα που προαναφερατε..

1.

2.Καποιος ειπε για τσουχτρες..Δε νομιζω ο φοβος(φοβια στην προκειμενη) να τις ελκυει,..Οταν φοβαται καποιος εκκρυει μια ορμονη..Ισως ετσι ελκυονται..Πιο πιθανο ειναι ομως να ειναι και θεμα τυχης(ή ατυχιας).Συμφωνω με την αλλαγη παραλιας :D .

3.Οσων αφορα το θεμα αν μπορουμε να κανουμε πνευματικη εργασια με τροφοδοτη την ενεργεια του φοβου...Αν ειναι δικος μας ο φοβος αυτος,θα ελεγα οχι..Αυτο διοτι ΔΕΝ μπορουμε να τον ελεγξουμε.Ετσι οχι μονο θα αποτυχουμε στην εργασια μας,αλλα κινδυνευουμε να βλαψουμε και τον ιδιο μας τον εαυτο..(εκτος αν εργαστουμε για να νικησουμε καποια φοβια μας..αυτο ειναι διαφορετικο).

 

Καλησπέρα και καλώς ήρθες!

Αγαπητέ Ελρικ η αλλαγή παραλίας είναι η επικρατέστερη και λογικότερη συμπεριφορά. Αλλά σε αυτό το θέμα δεν συζητούμε την εύκολη λύση που μας σερβίρει ο λογικός νους, κάνουμε κάποια βήματα παραπέρα, έξω από την λογική πλευρά και πιο κοντά στη μαγική πλευρά του νου μας.

Και βέβαια μπορούμε να κάνουμε χρήση του φόβου μας ή των αντιδράσεων που ο φόβος πυροδοτεί μέσα μας, όπως είπε παραπάνω ο Ούτις, για πνευματική εργασία.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα και καλώς ήρθες!

Αγαπητέ Ελρικ η αλλαγή παραλίας είναι η επικρατέστερη και λογικότερη συμπεριφορά. Αλλά σε αυτό το θέμα δεν συζητούμε την εύκολη λύση που μας σερβίρει ο λογικός νους, κάνουμε κάποια βήματα παραπέρα, έξω από την λογική πλευρά και πιο κοντά στη μαγική πλευρά του νου μας.

Και βέβαια μπορούμε να κάνουμε χρήση του φόβου μας ή των αντιδράσεων που ο φόβος πυροδοτεί μέσα μας, όπως είπε παραπάνω ο Ούτις, για πνευματική εργασία.

Ε νομιζω αυτο με την αλλαγη παραλιας το λεμε χαριτολγοντας.Στο θεμα μας τωρα,αναφορικα με την ελκτικη δυναμη του φοβου,πιστευω κ εγω οτι ελκυονται καποιες οντοτητες,οχι ομως του φυσικου μας κοσμου..Σιγουρα ολοι εχουμε ακουσει για τις οντοτητες που τρεφονται απο συναισθηματα οπως ο φοβος.Θα ηθελα να ακουσω περισσοτερες αποψεις πανω στο θεμα.

Οσων αφορα αυτο που ειπε ο Ουτις,νομιζω μιλησε για ''μαγικη'' εργασια,οχι πνευματικη..Δεν ξερω αν εννοειτε το ιδιο εγω τα διαχωριζω παντως..Και οπως ειπα παραπανω,για οποιαδηποτε μαγικη εγασια να χρησιμοποιησεις εναν δικο σου φοβο μπορει να οδηγησει πραγματικα σε πολυ ασχημα αποτελεσματα.Εκτος απο την αποτυχια της εργασιας κινδυνευει και η ψυχικη και πνευματικη σου υγεια..Πώς θα χρησιμοποιησεις κατι που γνωριζεις απο την αρχη οτι δεν μπορεις να το ελεγξεις?(Βεβαια να κανεις μια πνευματικη εργασια προσπαθωντας να κατανοησεις τους φοβους σου και να διοχετευσεις την ενεργεια σε κατι για να τους ξεπερασεις συμφωνω κ εγω :P )

Link to comment
Share on other sites

Ε νομιζω αυτο με την αλλαγη παραλιας το λεμε χαριτολγοντας.Στο θεμα μας τωρα,αναφορικα με την ελκτικη δυναμη του φοβου,πιστευω κ εγω οτι ελκυονται καποιες οντοτητες,οχι ομως του φυσικου μας κοσμου..Σιγουρα ολοι εχουμε ακουσει για τις οντοτητες που τρεφονται απο συναισθηματα οπως ο φοβος.Θα ηθελα να ακουσω περισσοτερες αποψεις πανω στο θεμα.

Οσων αφορα αυτο που ειπε ο Ουτις,νομιζω μιλησε για ''μαγικη'' εργασια,οχι πνευματικη.....

Στην περίπτωση αυτή με το μαγική μπορεί κανείς να διαβάσει "πνευματική"

Ναι η περίπτωση με τις "οντότητες" που λες είναι μια εκδοχή. Και στον Ιωβ που είδαμε - μήπως τράβηξε την προσοχή του διαβόλου ο Ιωβ με τους φόβους και την ανησυχία του; Ή θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς;

 

 

...Δεν ξερω αν εννοειτε το ιδιο εγω τα διαχωριζω παντως..Και οπως ειπα παραπανω,για οποιαδηποτε μαγικη εγασια να χρησιμοποιησεις εναν δικο σου φοβο μπορει να οδηγησει πραγματικα σε πολυ ασχημα αποτελεσματα.Εκτος απο την αποτυχια της εργασιας κινδυνευει και η ψυχικη και πνευματικη σου υγεια..Πώς θα χρησιμοποιησεις κατι που γνωριζεις απο την αρχη οτι δεν μπορεις να το ελεγξεις?(Βεβαια να κανεις μια πνευματικη εργασια προσπαθωντας να κατανοησεις τους φοβους σου και να διοχετευσεις την ενεργεια σε κατι για να τους ξεπερασεις συμφωνω κ εγω  )

Δεν μιλώ πάντως για κάτι που κάνεις για να ξεπεράσεις φόβους, αλλά για κάτι που χρησιμοποιεί δεδομένους φόβους για να ξεγελαστεί ο εαυτός και να πετύχει κάτι άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Σορρυ που δε μπορώ να κάνω quote αλλά είμαι από κινητό και δεν βρίσκω την επιλογή αυτή.Στο θέμα μας όμως ;ρ..

Αν δε σας πειράζει ας το πάρουμε από την αρχή μιας και εθεσες τον Ιώβ και αρκετά πιο πίσω.Σε όλους τους χώρους εσωτερισμού,μαγείας ακόμα και πολλών θρησκειών υπαρχει ή έννοια της σκεπτομορφης(αν το λέω και σωστά).Ακόμα και ένας μόνος αν διοχετεύει ενέργεια συχνά προσπαθώντας να δημιουργήσει κάτι στο τέλος αυτό γεννιέται.Σκέψου τώρα γέννες γεννεων να πιστεύουν σε κάτι τέτοιο και διοχετεύουν ενέργεια σε καθημερινή βάση.Αυτό το κάτι λοιπόν αποκτάει πραγματική υποσταση(σύνδεση για θεό και διάβολο).Οπότε ναι οι φόβοι του Ιώβ προσκάλεσαν αν θέλεις τον διάβολο σε εκείνον.Ακούγεται αρκετά φιλοσοφικό αυτό το κομμάτι αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.θα μπορούσαμε να το συζητησουμε άλλου γτ πιστεύω χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο για να γίνει αυτή ή κουβέντα.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό με τους δεδομένους φόβους εννοεις αρχέτυπα;Θα έλεγα ναι πάντως απλά με πολύ προσοχή και φυσικά να μπορείς να ελεγξεις τον εαυτό σου και να μη σε πιάσει πανικός.Έτσι κ αλλιώς σε οποιαδήποτε τέτοιου είδους εργασία θα ήταν ψεύτης κάποιος αν έλεγε ότι δε φοβάται ;ρ.απλά είπαμε όχι σε κάτι που θα μας πιάσει πανικός ε ;) .(θα με ενδιέφερε ένα τέτοιο τοπικ αν άνοιγε)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...