Jump to content

Είμαστε οι πράξεις μας;


Recommended Posts

8 minutes ago, outis said:

Αφού σε ντίθεση με το νόμισμα εμείς είμαστε ενεργητικοί ένας λόγος παραπάνω να μην είμαστε οι πράξεις μας και να μη μας χαρακτηρίζουν (αφού το αποτύπωμα με λίγη θέληση) το αλλάζουμε. 

:)
Μας χαρακτηρίζουν στα μάτια των παρατηρητών μας, αν θέλουμε και οι παρατηρητές μας να βλέπουν αυτό που βλέπουμε εμείς, τότε αλλάζουμε τις πράξεις μας ώστε αυτό που κάνουμε για εμάς, να το κάνουμε και για αυτούς (ανάλογα και τα άτομα βέβαια, πολλοί θα το εκμεταλλευτούν).

Δεν μπορώ να βρω κάποιον άλλο τρόπο για να "κρίνουμε" κάποιον.

Edited by Sucore
Link to comment
Share on other sites

Θα παραθέσω ακόμα ένα ενδιαφέρον απόσπασμα, από την ελληνοβουδιστική παράδοση (ναι, δεν κάνω πλάκα), το οποίο δεν εξετάζει το αν είμαστε οι πράξεις μας, αλλά το τι (δεν) είμαστε γενικότερα.

THE CHARIOT

And King Milinda asked him: "How is Your Reverence known, and what is your name, sir?" 

"As Nagasena I am known, O Great King, and as Nagasena do my fellow religious habitually address me. But although parents give name such as Nagasena, or Surasena, or Virasena, or Sihasena, nevertheless, this word "Nagasena" is just a denomination, a designation, a conceptual term, a current appellation, a mere name. For no real person can here be apprehended."

But King Milinda explained: "Now listen, you 500 Greeks and 80,000 monks, this Nagasena tells me that he is not a real person! How can I be expected to agree with that!" And to Nagasena he said: "If, Most Reverend Nagasena, no person can be apprehended in reality, who then, I ask you, gives you what you require by way of robes, food, lodging, and medicines? Who is it that guards morality, practises meditation, and realizes the [Four] Paths and their Fruits, and thereafter Nirvana? Who is it that killing living beings, takes what is not given, commits sexual misconduct, tell lies, drinks intoxicants? Who is it that commits the Five Deadly Sins? For, if there were no person, there could ne no merit and no demerit; no doer of meritorious or demeritorious deeds, and no agent behind them; no fruit of good and evil deeds, and no reward or punishment for them. If someone should kill you, O Venerable Nagasena, would not be a real teacher, or instructor, or ordained monk! You just told me that your fellow religious habitually address you as "Nagasena". Then, what is this "Nagasena"? Are perhaps the hairs of the head "Nagasena?"

"No, Great King!"

"Or perhaps the nails, teeth, skin, muscles, sinews, bones, marrow, kidneys, heart, liver, serous membranes, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach, excrement, the bile, phlegm, pus, blood, grease, fat, tears, sweat, spittle, snot, fluid of the joints, urine, or the brain in the skull-are they this "Nagasena"?"

"No, Great King!"

"Or is "Nagasena" a form, or feelings, or perceptions, or impulses, or consciousness?"

"No, Great King!"

Then is it the combination of form, feelings, perceptions, impulses, and consciousness?"

"No, Great King!"

"Then is it outside the combination of form, feelings, perceptions, impulses, and consciousness?"

"No, Great King!"

"Then, ask as I may, I can discover no Nagasena at all. This "Nagasena" is just a mere sound, but who is the real Nagasena? Your Reverence has told a lie, has spoken a falsehood! There is really no Nagasena!"

Thereupon, the Venerable Nagasena said to King Milinda: "As a king you have been brought up in great refinement and you avoid roughness of any kind. If you would walk at midday on this hot, burning, and sandy ground, then your feet would have to trend on the rough and gritty gravel and pebbles, and they would hurt you, your body would get tired, your mind impaired, and your awareness of your body would be associated with pain. How then did you come on foot, or on a mount?"

"I did not come, Sir, on foot, but on a chariot."

"If you have come on a chariot, then please explain to me what a chariot is. Is the pole the chariot?"

"No, Reverend Sir!"

"Is then the axle the chariot?"

"No, Reverend Sir!"

"Is it then the wheels, or the framework, of the flag-staff, or the yoke, or the reins, or the goad-stick?"

"No, Reverend Sir!"

"Then is it the combination of poke, axle, wheels, framework, flag-staff, yoke, reins, and goad which is the "chariot"?"

"No, Reverend Sir!"

"Then, is this "chariot" outside the combination of poke, axle, wheels, framework, flag-staff, yoke, reins and goad?"

"No, Reverend Sir!"

"Then, ask as I may, I can discover no chariot at all. This "chariot" is just a mere sound. But what is the real chariot? Your Majesty has told a lie, has spoken a falsehood! There is really no chariot! Your Majesty is the greatest king in the whole of India. Of whom then are you afraid, that you do not speak the truth?" And he exclaimed: "Now listen, you 500 Greeks and 80,000 monks, this King Milinda tells me that he has come on a chariot. But when asked to explain to me what a chariot is, he cannot establish its existence. How can one possibly approve of that?"

The 500 Greeks thereupon applauded the Venerable Nagasena and said to King Milinda: "Now let You Majesty get out of that if you can!"

But King Milinda said to Nagasena: "I have not, Nagasena, spoken a falsehood. For it is in dependence on the pole, the axle, the wheels, the framework, the flag-staff, etc, there takes place this denomination "chariot", this designation, this conceptual term, a current appellation and a mere name."

"Your Majesty has spoken well about the chariot. It is just so with me. In dependence on the thirty-two parts of the body and the five Skandhas, there takes place this denomination "Nagasena", this designation, this conceptual term, a current appellation and a mere name. In ultimate realtiy, however, this person cannot be apprehended. And this has been said by our sister Vajira when she was face to face with the Lord Buddha:

"Where all constituent parts are present, the word "a chariot" is applied. So, likewise, where the skandhas are, the term a "being" commonly is used."

"It is wonderful, Nagasena, it is astonishing, Nagasena! Most brilliantly have these questions been answered! Were the Lord Buddha Himself here, He would approve what you have said. Well spoken, Nagasena! Well spoken!"

Από αυτήν την πηγή: 

https://www.usna.edu/Users/history/abels/hh205/milinda.html#chariot

Link to comment
Share on other sites

7 hours ago, Αρχάγγελος said:
17 hours ago, PrincipessaAn said:

Ο χαρακτήρας μου σχετίζεται με την αξία μου ως άνθρωπος ή αφήνει στίγμα πάνω μου ;

Μία επαναλαμβανόμενη πράξη δημιουργεί μία συνήθεια --> Οι πράξεις μου καθορίζονται από τον χαρακτήρα μου --> Ο χαρακτήρας μου σχετίζεται με την Αξία μου

Εδώ νομίζω πως υπήρχε μια παρανόηση , πιθανόν ίσως γιατί εκφράστηκα περίεργα. :Ρ

Έκανα μια ερώτηση , που δεν πιστεύω ότι παίρνει θετική απάντηση . Δηλαδή , δεν θεωρώ ότι ο χαρακτήρας σχετίζεται με την αξία μου ως άνθρωπο. Ο καθένας μπορεί να με αποκαλέσει όπως θέλει , μπορεί να επιτεθεί στο οποιοδήποτε στοιχείο του χαρακτήρα μου. Αλλά όπως είπες είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ίσως, το μόνο που δεν μπορώ να πω με σιγουριά και σχολίασα είναι στο κατά πόσο παίζει σημαντικό ρόλο ο τρόπος που εκφράζεσαι για κάποιον. Εφόσον είναι δύο ξεχωριστές έννοιες το να πεις "είσαι ψεύτης" από το "λες ψέμματα" , είναι το ίδιο, ίσως το δεύτερο πιο ευγενικό απλά. 

Link to comment
Share on other sites

4 hours ago, Τράγου Κέρατο said:

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Λυκόφρων είχε φάει γερό σκάλωμα με το ρήμα "είναι". Παραφράζοντας το πρόβλημα με το εν λόγω ρήμα, σου λέει πως το "είναι" δημιουργεί μια ταύτιση.

Το ίδιο σκάλωμα, για τους ίδιους λόγους, έφαγε αιώνες αργότερα και ο Κρόουλυ.

4 hours ago, Τράγου Κέρατο said:

Είναι αυτό που λέει ένας φίλος "μη δείτε άνθρωπο αναγνωρίζει θετικά στο Χίτλερ, να μελετά την ιστορία του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, να χαιρετά με υψωμένο το χέρι και να κρατάει σημαίες με σβάστικα, αμέσως να τον πείτε ναζιστή".

χαχαχαχα!!! :lol:

 

Link to comment
Share on other sites

Πολύ φοβάμαι πως τα τελευταία μου δύο σχόλια δε γίνανε αντιληπτά.

Θα τα αναδιατυπώσω.

Το σχόλιο με τον ναζιστή: έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος κάνει όλα όσα κάνει ένας ναζιστής, αλλά παρ' όλα αυτά δε θέλει να τον λένε ναζιστή. Κατά κάποιον τρόπο, κάνει κάποιες ενέργειες, αλλά δε δέχεται τις συνέπειές του.

Ας το αποφορτίσουμε πολιτικά κι ας μείνουμε με τον ψεύτη. Έστω πως έχουμε ένα άτομο το οποίο λέει συχνά ψέμματα.

  • Από ποιο σημείο και μετά μπορούμε να τον πούμε ψεύτη; Πόσο συχνά πρέπει να λέει ψέμματα ώστε να έχει κερδίσει το χαρακτηρισμό;
  • Είναι δίκαιος ο χαρακτηρισμός ή όχι; Μια άμυνα η οποία είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια είναι το "δε θέλω να μου κολλάς ταμπέλες". Στην προκειμένη περίπτωση το "ψεύτης" είναι ταμπέλα ή κάτι πραγματικό;
  • Ας πούμε πως είμαι φίλος με το πρόσωπο αυτό. Από τη στιγμή που λέει ψέμματα, πότε του κάνω κακό; Αν του πω "ξέρεις, είσαι ψεύτης / έχεις γίνει ψεύτης" ώστε να το συνειδητοποιήσει και να διορθωθεί, ή αν του το κρύψω, ώστε να μην του δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του;

Προχωρώντας στον βουδιστικό διάλογο με το άρμα:

  • Η διαπίστωση για κάποιον άνθρωπο πως "είναι ψεύτης" τι αξία έχει, από τη στιγμή που το "ψεύτης" δεν είναι παρά το αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι πάντα έχουν κάποιο λόγο για τον οποίο είναι ψεύτες. Αν χαρακτήρας μας είναι το άθροισμα των συμπεριφορών μας, τότε το "ψεύτης" έχει αξία. Δεν είναι όμως αυτό ο χαρακτήρας μας.
  • Έστω πως βρίσκουμε την αιτία. Έστω πως βρίσκουμε τις αιτίες πίσω από κάθε συμπεριφορά μας. Είναι το άθροισμα αυτών των αιτιών ο χαρακτήρας μας ή ο βαθύτερος εαυτός μας; Δεν το νομίζω.
  • Δεδομένου πως η συμπεριφορά είναι (πράγματι) κάτι το μεταβλητό, αυτό σημαίνει πως αν εξετάσουμε τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου και τις αιτίες της συμπεριφοράς του με διαφορά 5 χρόνια ας πούμε, θα έχουμε δύο διαφορετικά αποτελέσματα. Οτιδήποτε κι αν είναι ο χαρακτήρας λοιπόν, είναι κάτι το σταθερό ή το μεταβλητό;

Τελικά, αυτό που λέμε εαυτός, σε ποιο βαθμό υπάρχει και σε ποιο βαθμό είναι εφεύρημα του δυτικού τρόπου σκέψης; (Σημ: κάπου είχε πάρει το μάτι μου μια έρευνα γύρω από τις αναμνήσεις των δυτικών και των ασιατών. Η έρευνα στη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι μεν και οι δε για να περιγράψουν το παρελθόν αποκάλυπτε πως οι ανατολικοί έχουν πολύ λιγότερο έντονη αίσθηση του εαυτού τους.)

Ίσως, τελικά, όπως στο Σύμπαν κάθε κίνηση είναι σχετική και δεν υπάρχει πουθενά κανένα σταθερό σημείο αναφοράς, να είμαστε κι εμείς μια εικόνα του Σύμπαντος, όπου εμείς κι οι σχέσεις μας με τους άλλους βρίσκονται σε αέναη κίνηση χωρίς τίποτα το σταθερό, όπως το είχε περιγράψει κι ο αρχιποιητής:

Quote

Cum sit enim proprium 
viro sapienti 
supra petram ponere 
sedem fundamenti, 
stultus ego comparor 
fluvio labenti 
sub eodem tramite 
numquam permanenti. 

(Αν θεωρείται πρέπον για τον σώφρονα άνθρωπο να στήνει τα οικοδομήματά του πάνω στην πέτρα, και πάλι εγώ θα έμοιαζα με το ρυάκι που κυλάει και που στο πέρασμά του τίποτα δεν είναι σταθερό)

Συναρπαστικό δεν ακούγεται;

Link to comment
Share on other sites

7 hours ago, Τράγου Κέρατο said:

...

Συναρπαστικό δεν ακούγεται;

Συναρπαστικότερο από ότι να ήταν όλα σταθερά.

 

Quote

Ας το αποφορτίσουμε πολιτικά κι ας μείνουμε με τον ψεύτη. Έστω πως έχουμε ένα άτομο το οποίο λέει συχνά ψέμματα.

  • Από ποιο σημείο και μετά μπορούμε να τον πούμε ψεύτη; Πόσο συχνά πρέπει να λέει ψέμματα ώστε να έχει κερδίσει το χαρακτηρισμό;
  • Είναι δίκαιος ο χαρακτηρισμός ή όχι; Μια άμυνα η οποία είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια είναι το "δε θέλω να μου κολλάς ταμπέλες". Στην προκειμένη περίπτωση το "ψεύτης" είναι ταμπέλα ή κάτι πραγματικό;
  • Ας πούμε πως είμαι φίλος με το πρόσωπο αυτό. Από τη στιγμή που λέει ψέμματα, πότε του κάνω κακό; Αν του πω "ξέρεις, είσαι ψεύτης / έχεις γίνει ψεύτης" ώστε να το συνειδητοποιήσει και να διορθωθεί, ή αν του το κρύψω, ώστε να μην του δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του;
  • Από όποιο σημείο θέλουμε, ιδανικά μετά το πρώτο αποδεδειγμένο ψέμα.
  • Δίκαιος, δεν μας απασχολούν οι μόδες.
  • Το θέμα δεν είναι αν του κάνεις εσύ "κακό", το θέμα είναι πως κάνει στον εαυτό του, και αφού δεν το καταλαβαίνει μόνος του, ό,τι και να του λέμε δεν έχει σημασία.

 

Quote

Προχωρώντας στον βουδιστικό διάλογο με το άρμα:

  • Η διαπίστωση για κάποιον άνθρωπο πως "είναι ψεύτης" τι αξία έχει, από τη στιγμή που το "ψεύτης" δεν είναι παρά το αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι πάντα έχουν κάποιο λόγο για τον οποίο είναι ψεύτες. Αν χαρακτήρας μας είναι το άθροισμα των συμπεριφορών μας, τότε το "ψεύτης" έχει αξία. Δεν είναι όμως αυτό ο χαρακτήρας μας.
  • Έστω πως βρίσκουμε την αιτία. Έστω πως βρίσκουμε τις αιτίες πίσω από κάθε συμπεριφορά μας. Είναι το άθροισμα αυτών των αιτιών ο χαρακτήρας μας ή ο βαθύτερος εαυτός μας; Δεν το νομίζω.
  • Δεδομένου πως η συμπεριφορά είναι (πράγματι) κάτι το μεταβλητό, αυτό σημαίνει πως αν εξετάσουμε τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου και τις αιτίες της συμπεριφοράς του με διαφορά 5 χρόνια ας πούμε, θα έχουμε δύο διαφορετικά αποτελέσματα. Οτιδήποτε κι αν είναι ο χαρακτήρας λοιπόν, είναι κάτι το σταθερό ή το μεταβλητό;
  • Χρησιμοποιώντας το φίλτρο της ματαιότητας τα πάντα φαντάζουν μάταια.
  • Ο βαθύτερος εαυτός μας είναι αυτός που επεξεργάστηκε τις εμπειρίες που του έτυχαν, έτσι ώστε να δημιουργήσει τις αιτίες που θα τον οδηγήσουν στις πράξεις.
  • Ο πυρήνας σπανίως αλλάζει, απλά λόγω της (ΑΝΑΠΟΔΗΣ) κοινωνίας μας, "αναγκαζόμαστε" να πράττουμε διαφορετικά, ανάλογα τα σενάρια, και λόγω της πολυπλοκότητας των περιστάσεων, δεν μπορούμε να κρίνουμε τον ίδιο άνθρωπο πάνω σε κάτι που νομίζουμε πως είναι θέμα ίδιας επιλογής, μετά από τάδε χρονικό διάστημα.
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...