Jump to content

ΟΚ, πέθανες... και τώρα;


Νεφέλη
 Share

Recommended Posts

Μπαίνουμε σε παράξενα χωράφια μιας και δεν υπάρχουν αποδείξεις, οπότε είναι καθαρά θέμα προσωπικών πιστεύω.
Αρχίζω λοιπόν!

Αναλόγως το πόσο καθαρή συνείδηση έχουμε, και σε ποιο βάθος της έχουμε φτάσει, η μετάβαση στο επόμενο στάδιο ύπαρξης* είναι εύκολη ή δύσκολη.

Για να γίνει η μετάβαση θα πρέπει κάποιος να ετοιμαστεί, να προχωρήσει ως μονάδα², δίχως να κουβαλάει πάνω του στοιχεία άλλων τα οποία τον εμποδίζουν να έρθει σε επαφή με την καθαρή μορφή της ύπαρξής του. Αυτό γίνεται είτε κατά την διάρκεια της ζωής του, ή κατά την μετάβαση μεταξύ των κόσμων, αν και νομίζω πως δεν είναι πάντα πετυχημένο.

* Το οποίο δεν έχει κάποια σχέση με το δικό μας, δεν υπάρχει ξεχωριστό ον, υπάρχει σύνολο, υπάρχει αντίληψη του συνόλου, αλλά δεν υπάρχει εαυτός, παρόλο που υπάρχει η δυνατότητα. Θα ήταν σαν κάποιος μορφωμένος ενήλικας να διαλέγει συνειδητά να συνεχίσει την ζωή του πράττοντας ως ένα βρέφος, γίνεται αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος (δεν αναφέρομαι σε φετίχ, αναφέρομαι να την ζήσει μόνιμα έτσι).

²Μια μονάδα που αντιλαμβάνεται το σύνολο και τις συνδέσεις του με τον εαυτό της.

(φυσικά αυτό είναι σχεδόν απίθανο να γίνει εν ζωή, αλλά μπορούμε να το προετοιμάσουμε βήμα βήμα).

 

Link to comment
Share on other sites

@Sucore, προφανώς και δεν μπορώ να έχω κάποια αντίρηση στα όσα είπες. Θα με ενδιέφερε όμως το πως κατέληξες σ'αυτά τα πιστεύω.

 

@outis, προσωπικά, μια χαρά το κατάλαβα όταν πέθανα (3 λεπτά flatline σε χειρουργείο). Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Κι απ' ότι έχει τύχει να συζητήσω με άλλες 2 περιπτώσεις παρόμοιες με τις δικές μου (πάλι flatline σε χειρουργείο), επίσης το καταλάβανε ότι πεθάνανε (στην μια περίπτωση) ότι πεθαίνουν (στην άλλη).

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Νεφέλη said:

 

 

@outis, προσωπικά, μια χαρά το κατάλαβα όταν πέθανα (3 λεπτά flatline σε χειρουργείο). Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Κι απ' ότι έχει τύχει να συζητήσω με άλλες 2 περιπτώσεις παρόμοιες με τις δικές μου (πάλι flatline σε χειρουργείο), επίσης το καταλάβανε ότι πεθάνανε (στην μια περίπτωση) ότι πεθαίνουν (στην άλλη).

Τί εννοείς; Πώς αισθάνθηκες;

Link to comment
Share on other sites

11 minutes ago, Minerva said:

Τί εννοείς;

Πριν πολλά χρόνια, σε σοβαρό χειρουργείο διάρκειας 6 ωρών, στο τέλος του χειρουργείου με το που με «έκλεισαν» και έφυγε ο χειρούργος, από μλκ της αναισθησιολόγου (οι λεπτομέρειες είναι περιττές και κουραστικές) άρχισα να πνίγομαι. Άργησαν πολύ να πάρουν χαμπάρι ότι πνιγόμουν, βλέπανε μονάχα τους παλμούς καρδιάς ν’ανεβαίνουν απότομα, από την αναισθησία δεν μπορούσα να τους πως τι συμβαίνει, μονάχα τους έβλεπα πανικόβλητους να ψάχνουν τι συμβαίνει, προσπαθούσα να κουνηθώ αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω τους ορούς και το μικρό τραπεζάκι με τα εργαλεία, τα λεπτά περνούσαν χωρίς να καταλαβαίνουν ότι ξεμένω από οξυγόνο (μια ηλίθια νοσοκόμα μάλιστα με ρώταγε συνέχεια "τι συμβαίνει; Τι νιώθεις;"... λες και μπορούσα να της απαντήσω :wacko: ), οπότε ... flatline.

 

33 minutes ago, Minerva said:

Πώς αισθάνθηκες;

Μετά την φριχτή αγωνία του πνιγμού… γαλήνη. Έβλεπα να πλέω σε έναν πανέμορφο έναστρο ουρανό και μια ανείπωτη ειρήνη και ηρεμία. Συνειδητοποίησα ότι πέθανα και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν «οκ, τώρα θα μάθω επιτέλους αν υπάρχει Θεός» :lol:. Αμέσως μετά ένιωσα ένα με τα πάντα. Χωρίς να χάσω την προσωπική μου συνείδηση, «απέκτησα» την συνείδηση των πάντων. Ήμουν ταυτόχρονα εγώ, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι γιατροί, οι επισκέπτες… ο κόσμος ολόκληρος (έτσι διαμορφώθηκαν και τα πιστεύω μου στον Πανθεϊσμό :wink_anim:). Μου είναι αδύνατον να μεταφέρω ικανοποιητικά το συναίσθημα... απλά κράτα το ότι ήταν υπέροχο!

Μετά από λίγο, ένιωσα να «αποκόβομαι» βίαια από όλο αυτό και πέφτω... και πέφτω... και σκάω μέσα σε κάτι υγρό, κρύο, στενάχωρο, γλιτσερό και αηδιαστικό. Ταυτόχρονα ακούω την φωνή ενός γιατρού να λέει «οκ, έχω σφυγμό!» και κατάλαβα ότι αυτό το αηδιαστικό πράμα που έπεσα μέσα του, είναι... το σώμα μου. :sick:

Γιατροί και νοσηλευτές από πάνω μου με κοιτάγανε τρισευτυχισμένοι και ανακουφισμένοι, κι εγώ ήμουν τόσο εξαγριωμένη που με φέρανε πίσω, που εάν μπορούσα θα τους πλάκωνα όλους στο ξύλο!

Την επόμενη μέρα έμαθα από τον χειρούργο μου ότι είχα 3 λεπτά flatline... και με ρώταγε γιατί ήμουν τόσο θυμωμένη μετά, για ώρες!  :lol:  

 

Οι άλλοι δύο άνθρωποι που ανέφερα, που έτυχε αργότερα και σε άλλες φάσεις να γνωρίσω, ο μεν ένας, με 4 λεπτά flatline, βιώσε ακριβώς τα ίδια πράγματα με εμένα (και επίσης "ασπάστηκε" τον Πανθεϊσμό), η δε άλλη (που επαναφέρανε σχεδόν άμεσα) βιώσε μονάχα την γαλήνη αμέσως μετά την αγωνία του θανάτου.

 

 

 

  • Like 2
  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

5 hours ago, Νεφέλη said:

@Sucore, προφανώς και δεν μπορώ να έχω κάποια αντίρηση στα όσα είπες. Θα με ενδιέφερε όμως το πως κατέληξες σ'αυτά τα πιστεύω.

 

@outis, προσωπικά, μια χαρά το κατάλαβα όταν πέθανα (3 λεπτά flatline σε χειρουργείο). Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Κι απ' ότι έχει τύχει να συζητήσω με άλλες 2 περιπτώσεις παρόμοιες με τις δικές μου (πάλι flatline σε χειρουργείο), επίσης το καταλάβανε ότι πεθάνανε (στην μια περίπτωση) ότι πεθαίνουν (στην άλλη).

Και τι έγινε εκείνα τα 3 λεπτά; 

Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, Νεφέλη said:

Πριν πολλά χρόνια, σε σοβαρό χειρουργείο διάρκειας 6 ωρών, στο τέλος του χειρουργείου με το που με «έκλεισαν» και έφυγε ο χειρούργος, από μλκ της αναισθησιολόγου (οι λεπτομέρειες είναι περιττές και κουραστικές) άρχισα να πνίγομαι. Άργησαν πολύ να πάρουν χαμπάρι ότι πνιγόμουν, βλέπανε μονάχα τους παλμούς καρδιάς ν’ανεβαίνουν απότομα, από την αναισθησία δεν μπορούσα να τους πως τι συμβαίνει, μονάχα τους έβλεπα πανικόβλητους να ψάχνουν τι συμβαίνει, προσπαθούσα να κουνηθώ αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να ρίξω τους ορούς και το μικρό τραπεζάκι με τα εργαλεία, τα λεπτά περνούσαν χωρίς να καταλαβαίνουν ότι ξεμένω από οξυγόνο (μια ηλίθια νοσοκόμα μάλιστα με ρώταγε συνέχεια "τι συμβαίνει; Τι νιώθεις;"... λες και μπορούσα να της απαντήσω :wacko: ), οπότε ... flatline.

 

Μετά την φριχτή αγωνία του πνιγμού… γαλήνη. Έβλεπα να πλέω σε έναν πανέμορφο έναστρο ουρανό και μια ανείπωτη ειρήνη και ηρεμία. Συνειδητοποίησα ότι πέθανα και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν «οκ, τώρα θα μάθω επιτέλους αν υπάρχει Θεός» :lol:. Αμέσως μετά ένιωσα ένα με τα πάντα. Χωρίς να χάσω την προσωπική μου συνείδηση, «απέκτησα» την συνείδηση των πάντων. Ήμουν ταυτόχρονα εγώ, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι γιατροί, οι επισκέπτες… ο κόσμος ολόκληρος (έτσι διαμορφώθηκαν και τα πιστεύω μου στον Πανθεϊσμό :wink_anim:). Μου είναι αδύνατον να μεταφέρω ικανοποιητικά το συναίσθημα... απλά κράτα το ότι ήταν υπέροχο!

Μετά από λίγο, ένιωσα να «αποκόβομαι» βίαια από όλο αυτό και πέφτω... και πέφτω... και σκάω μέσα σε κάτι υγρό, κρύο, στενάχωρο, γλιτσερό και αηδιαστικό. Ταυτόχρονα ακούω την φωνή ενός γιατρού να λέει «οκ, έχω σφυγμό!» και κατάλαβα ότι αυτό το αηδιαστικό πράμα που έπεσα μέσα του, είναι... το σώμα μου. :sick:

Γιατροί και νοσηλευτές από πάνω μου με κοιτάγανε τρισευτυχισμένοι και ανακουφισμένοι, κι εγώ ήμουν τόσο εξαγριωμένη που με φέρανε πίσω, που εάν μπορούσα θα τους πλάκωνα όλους στο ξύλο!

Την επόμενη μέρα έμαθα από τον χειρούργο μου ότι είχα 3 λεπτά flatline... και με ρώταγε γιατί ήμουν τόσο θυμωμένη μετά, για ώρες!  :lol:  

 

 

 

Οι άλλοι δύο άνθρωποι που ανέφερα, που έτυχε αργότερα και σε άλλες φάσεις να γνωρίσω, ο μεν ένας, με 4 λεπτά flatline, βιώσε ακριβώς τα ίδια πράγματα με εμένα (και επίσης "ασπάστηκε" τον Πανθεϊσμό), η δε άλλη (που επαναφέρανε σχεδόν άμεσα) βιώσε μονάχα την γαλήνη αμέσως μετά την αγωνία του θανάτου.

 

 

 

Κάτι τέτοιο εννοούσα. Ότι βίωνες πολλά για να προσέξεις ότι πέθανες. 

Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, outis said:

Κάτι τέτοιο εννοούσα. Ότι βίωνες πολλά για να προσέξεις ότι πέθανες. 

 

6 hours ago, Νεφέλη said:

Συνειδητοποίησα ότι πέθανα

 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, outis said:

 

Χα δε μου φαίνεται οτι εννοιωθες και πολύ πεθαμένη. Εσυ ειχες συνείδηση κι εννοιωθες πράγματα. Αυτό εννοώ. 

Αφού δε ξέρουμε πως "νοιώθουν" οι πεθαμένοι : Ρ 

Link to comment
Share on other sites

56 minutes ago, Minerva said:

Εδώ θα έπρεπε να μας λένε αιτίες θανάτου και ιατρικά ιστορικά τουλάχιστον της τελευταίας βδομάδας.

-------------
image.png.d1572967b5f2abfb4589e0bb85da5ae3.png

Edited by Sucore
  • Haha 2
Link to comment
Share on other sites

10 hours ago, Sucore said:

Εδώ θα έπρεπε να μας λένε αιτίες θανάτου και ιατρικά ιστορικά τουλάχιστον της τελευταίας βδομάδας.

-------------
image.png.d1572967b5f2abfb4589e0bb85da5ae3.png

Για ποιο λόγο; όταν σταματά η καρδιά πεθαίνεις.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...