Νεφέλη Posted January 14, 2018 Author Report Share Posted January 14, 2018 19 hours ago, Τράγου Κέρατο said: Νομίζω πως το βαραίνεις πέραν αναγκαιότητα. Απλά σκέφτομαι μήπως η ψυχαγωγική (και όχι η διασκεδαστική) αξία ενός έργου, είναι αυτό που μπορεί να το χρήσει ποιοτικό ή μη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted January 14, 2018 Report Share Posted January 14, 2018 (edited) Κοίτα, έτσι αρχίζουμε να το ποσοτικοποιούμε το πράγμα λες και πρόκειται για θετικές επιστήμες. Και, όταν πάμε προς αυτήν την προσέγγιση, εγώ αισθάνομαι κάπως έτσι: Edited January 14, 2018 by Τράγου Κέρατο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted January 14, 2018 Author Report Share Posted January 14, 2018 Αχαχαχα.... ΑΚΡΙΒΩΣ η ίδια σκηνή μου ήρθε κι εμένα στο μυαλό, κάποια ποστ παραπάνω!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted January 18, 2018 Report Share Posted January 18, 2018 On 8/1/2018 at 8:25 AM, Νεφέλη said: Πρόσφατα έτυχα σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση: Ποιος/οι και πως αποφασίζει τι είναι ποιοτική τέχνη και τι όχι; Για παράδειγμα, στην συζήτηση αναφέρθηκε το εξής (όσον αφορά το τραγούδι) : «Η Πάολα θεωρείται ‘σκουπίδια’ ενώ ο Σαββόπουλος ποιότητα… Με ποια και τίνος τα κριτήρια;» Παρόμοια παραδείγματα μπορούμε να βρούμε σε κάθε μορφή τέχνης (ζωγραφική, θέαμα, γλυπτική, ποίηση, κλπ). Ποια η δική σας γνώμη; 'Παραδοσιακά' η τέχνη αξιολογείται από την "εμπνευστική" της δύναμη, σε συνδυασμό με το ζητούμενο και το ζητούμενο σε σχέση με το παρόν, τις ανάγκες του και τις μελλοντικές φιλοδοξίες / στόχους. Γενικά η 'τέχνη' που σε συνδέει με ορισμένο 'γκεσταλτ' χρησιμοποιείται για να σε 'παγιδεύσει' κάπου (προς όφελος συχνά άλλων). Είναι εκείνη που σου λέει 1) το αυτονόητο, 2)ότι θέλεις να ακούσεις, 3) να προξενήσει τη συμφωνία σου, 4) να σε 'οδηγήσει' να συμφωνήσεις μα κάποια πράγματα χωρίς να το καταλάβεις. Αυτή είναι η 'κακή' τέχνη, αλλά κι αυτή ...έντεχνα μπορεί να είναι εξαιρετική... Η τέχνη που απελευθερώνει από τις φόρμες και τις προσδοκίες έχει δικά της ρίσκα (αποσταθεροποιεί) αλλά και και οδηγεί σε καταστάσεις που δεν έχεις βρεθεί και μπορεί να σε ωφελήσουν. Αυτή είναι η "καλή" τέχνη αλλά κι αυτή ... έντεχνα και άτεχνα μπορεί να είναι κακότεχνη, ή τόσο 'ξένη' που να μην εκλύει, βαρετή κτλ. Αλλά δεν είναι και άσπρα μαύρα. Υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις και 'καλές' μιμήσεις της καλή τέχνης στην ουσία εξυπηρετώντας την... κακή, ενώ σπανιότερα μόνο η καλή τέχνη καταφέρνει να μιμηθεί την τετριμμένη τόσο ώστε να είναι δημοφιλής! Και πάλι υπάρχει και το θέμα τις 'ωριμότητας' Για Πάολα πρώτη φορά ακούω οπότε δεν μπορώ να κρίνω (πρέπει να δω τι λέει και πως) ο Σαββόπουλος είναι καλή περίπτωση για εξέταση. Κατάφερνε να 'πρωτοπορεί' (άρα να οδηγεί μπροστά) στα χρόνια τις νεότητας. Τώρα εξυπηρετεί γκέσταλτ (για ορισμένης ηλικίας, μπορεί νεότερους να ωφελεί.) Το αναγνωστικό της Α' δημοτικού δεν είναι κακό όταν είσαι 6, αλλά όταν είσαι 36, 46, 56? Άλλο στοιχείο είναι η 'διάρκεια' ζωής - αν κάτι παραμένει επίκαιρο και ακούγεται είναι "κλασικό" άρα έχει στοιχεία καλής τέχνης ενώ αν μετά 10 χρόνια δεν ακούγεται... ο Σαββόπουλος κερδίζει πόντους εδώ. Αυτές οι αρχές ισχύουν σε όλες τις τέχνες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.