Jump to content

Το Πιστεύω κι ας είναι Ψέμα!


Recommended Posts

Για κάποιους ανθρώπους το να έχουν δίκιο, είναι πιο σημαντικό από την επιστημονικά αποδεδειγμένη ή πειραματικά δοκιμασμένη αλήθεια. Οι ιδέες τους ή οι απόψεις τους είναι κομμάτι της ταυτότητάς τους, τόσο αγκιστρωμένες στον πυρήνα της ύπαρξής τους που είναι εντελώς αδύνατο να τους “αλλάξεις γνώμη”. Ίσα ίσα, υπάρχει το επονομαζόμενο “backfire effect”: Όσο περισσότερες φωτογραφίες της Γης από το διάστημα δείχνεις στον κάθε Κάιρι Ίρβινγκ, τόσο περισσότερο ταμπουρώνεται πίσω από αυτό που πιστεύει ως αληθινό. Δεν σε ακούει. Δεν θα αλλάξει αυτός την ταυτότητά του επειδή κάποιος Ερατοσθένης πριν από δύο χιλιάδες χρόνια υπολόγισε την περιφέρεια της Γης ξέρω γω.

Πηγή: http://www.o-klooun.com/anadimosiefseis/i-gi-einai-epipedi

...Σοβαρά τώρα, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;! :huh:

  • Sad 1
Link to comment
Share on other sites

Πήγαινε μια βόλτα από το Facebook, ειδικά σήμερα. Θα δεις πως όλους, περισσότερο τους νοιάζει να έχουν δίκιο, παρά να λυθεί το θέμα για το οποίο υποτίθεται πως αγωνίζονται.

  • Like 1
  • Sad 1
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα στο ότι ο άνθρωπος είναι εγωκεντρικός και δεν του αρέσει να αποδεικνύεται πως έχει λάθος... Αλλά σε τόσο ακραίο βαθμό;! Να "κατεβαίνει ο Θεός ο ίδιος" όπως λέει η έκφραση, και παρόλ'αυτά να επιμένει στο δικό του...;

Link to comment
Share on other sites

Έχει βρεθεί πως όταν κάποιος διαφωνεί μαζί σου, ο εγκέφαλός μας είναι καλωδιωμένος έτσι ώστε να το αντιλαμβάνεται σαν φυσική επίθεση. Δυσκολεύομαι να βρω τα σχετικά άρθρα, δυστυχώς.

Link to comment
Share on other sites

11 hours ago, Τράγου Κέρατο said:

Έχει βρεθεί πως όταν κάποιος διαφωνεί μαζί σου, ο εγκέφαλός μας είναι καλωδιωμένος έτσι ώστε να το αντιλαμβάνεται σαν φυσική επίθεση. Δυσκολεύομαι να βρω τα σχετικά άρθρα, δυστυχώς.

Ναι, κάπου το έχω διαβάσει κι εγώ αυτό. Άλλωστε, φαίνεται λογικό.

Δεν υποτίθεται όμως ότι οι εγκεφαλικές καλωδιώσεις είναι κάτι που μεταβάλλεται, με τα χρόνια, την πείρα, την συνήθεια, κλπ...; Ναι οκ, η φύση σου είναι αυθόρμητα να νιώσεις ότι απειλείσαι, αλλά η ηλικία/πείρα σου δεν θα έπρεπε να "διακόψει" αυτή τη πρώτη αντίδραση;

Δηλαδή, το να επιμένει ένα παιδί σε κάτι παράλογο, είναι μάλλον αναμενόμενο και δεν θα κάνει σε κανέναν ιδιαίτερη εντύπωση. Το να επιμένει όμως ένας ενήλικας, δεν θα σκεφτούμε ότι ίσως... κάποια βίδα έχει λασκάρει;

Link to comment
Share on other sites

25 minutes ago, Νεφέλη said:

Δεν υποτίθεται όμως ότι οι εγκεφαλικές καλωδιώσεις είναι κάτι που μεταβάλλεται, με τα χρόνια, την πείρα, την συνήθεια, κλπ...; Ναι οκ, η φύση σου είναι αυθόρμητα να νιώσεις ότι απειλείσαι, αλλά η ηλικία/πείρα σου δεν θα έπρεπε να "διακόψει" αυτή τη πρώτη αντίδραση;

Είναι εξελικτικό χαρακτηριστικό, σαν να λέμε ένστικτο. Από αυτά που δεν κόβονται εύκολα. Όπως η έμφυτη αντίδραση του να βάλεις το χέρι στο στόμα σου όταν κοπείς.

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ.... ΟΚ.

Τότε γιατί παρ'όλ'αυτά πολλοί άνθρωποι έχουν καταφέρουν να ξεπεράσουν (ή καταπνίξουν, όπως θες πάρ'το) αυτή το "ένστικτο";

Link to comment
Share on other sites

Είπα δεν κόβεται εύκολα. Όχι πως είναι αδύνατο να κοπεί. Και, εν πάσει περιπτώσει, οι περισσότεροι δεν μπορούν να το κόψουν - όπως αποδεικνύει το ότι συζητάμε αυτό το θέμα.

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν δυο λόγοι που μπορούν να κάνουν κάτι που δεν ανταποκρίνεται στα γεγονότα «δικαιολογημένα» να το πω έτσι....

- ο ένας αφορά τα αιτία του. Ο άλλος ως εκεί βλέπει. Για τις φωτό σου έχει ‘εξήγηση.’ Πρόβλημα; Δυνητικά ναι. Τι κανείς; Δεν αρκεί να τον πνίξεις σε θάλασσα πειστηρίων. Τον πνίγουν. Αν δεν τον έπνιγαν δε θα ήταν όπως είναι. Εδώ θέλει να κάνεις εσυ μια μικρή καλοπροαίρετη «εξαπάτηση». Της οποίας τη χρησιμότητα δείχνει ο δεύτερος λόγος πιο κάτω. Βασικά έχε τις αποδείξεις τριγύρω και ορατές και μη-αιτιοκρατικα (μαγικά δηλ) κάνε τον να ξεκινήσει κάτι άσχετο πλην όμως ωφέλιμο. Πχ ορειβασία. Ή ασκήσεις συνειδητής αναπνοής. Ή ψάρεμα. Κάτι απλό που δε θέλει πολλές προϋποθέσεις. Αν τον πείσεις να κρατήσει μια πειθαρχία σ’ αυτό θα αλλάξει γνώμη μόνος - εφ όσον η πίστη του είναι καλοπροαίρετη. Γιατί αν το «πιστεύει» από κερδοσκοπία..... αυτό είναι το μικρό που spell που αποκαλώ «impostura utilis» 

- δεύτερος λόγος  Η καλοπρερετη εξαπάτηση ειναι εργαλείο υπέρβασης Βέβαια ιδεώδώς την εφαρμόζεις στον εαυτό σου  αλλά μια μικρή παρέκκλιση με την συγκατάβαση (συνειδητά ή μη του άλλου) είναι μερικές φορές μια κάποια λύση. 

 

Link to comment
Share on other sites

Όταν κάποιος επιλέγει να δημιουργήσει μια συγκεκριμένη για αυτόν πραγματικότητα αρκετές φορές το κάνει ως μηχανισμό άμυνας απέναντι σε κάποια κατάσταση που δε μπορεί ακόμα να διαχειριστεί. Όποιος προσπαθεί να του γκρεμίσει την πραγματικότητα αυτή, τον αναγκάζει να βρεθεί αντιμέτωπος με βαθύτερους φόβους. 

Αναμενόμενο είναι το συγκεκριμένο άτομο να αμυνθεί σθεναρά απέναντι στην κατάρρευση της πραγματικότητας αυτής, διότι είναι το καταφύγιο του.

Αντίθετα, όταν κάποιος βοηθήσει το συγκεκριμένο άτομο να αντιμετωπίσει την βαθύτερη κατάσταση που το απασχολεί, τότε εγκαταλείπει τον πλασματικό εκείνο κόσμο από μόνο του και δημιουργεί έναν άλλο τόσο φωτεινό και δημιουργικό, όσο του επιτρέπει ο επόμενος βαθύτερος φόβος, αν αυτός υπάρχει. 

Όλοι το κάνουμε αυτό, καθημερινά. Ακόμα κι εσύ :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

@Αρχάγγελος, σύμφωνοι.

Αλλά διευκρίνησέ μου κάτι, διότι μάλλον δεν κατάλαβα καλά:

Υποστηρίζεις ότι η σθεναρή αντίσταση με παράλογα επιχειρήματα σε λογικά επιχειρήματα, ωφείλεται στο ότι το άτομο δεν έχει βοήθεια/υποστήριξη από άλλον/άλλους για να δεχτεί την αλλαγή;

Μ'άλλα λόγια, πιστεύεις ότι από μόνο του ένα άτομο δεν μπορεί να δεχτεί αλλαγή;

Link to comment
Share on other sites

42 minutes ago, Νεφέλη said:

@Αρχάγγελος, σύμφωνοι.

Αλλά διευκρίνησέ μου κάτι, διότι μάλλον δεν κατάλαβα καλά:

Υποστηρίζεις ότι η σθεναρή αντίσταση με παράλογα επιχειρήματα σε λογικά επιχειρήματα, ωφείλεται στο ότι το άτομο δεν έχει βοήθεια/υποστήριξη από άλλον/άλλους για να δεχτεί την αλλαγή;

Μ'άλλα λόγια, πιστεύεις ότι από μόνο του ένα άτομο δεν μπορεί να δεχτεί αλλαγή;

Ο Αρχάγγελος εννοεί μάλλον να τον βοηθήσει, παρέχοντας πληροφορίες, δείχνοντας άλλους τρόπους αντιμετώπισης κλπ κλπ...

Είναι απαραίτητο να δεχτεί ο καθένας ατομικά την αλλαγή αλλιώς δεν υφίσταται. Αν εγώ ο ίδιος δεν το κάνω συνειδητά, τότε δεν θα περάσει στο Υποσυνείδητο...

Link to comment
Share on other sites

5 hours ago, Νεφέλη said:

@Αρχάγγελος, σύμφωνοι.

Αλλά διευκρίνησέ μου κάτι, διότι μάλλον δεν κατάλαβα καλά:

Υποστηρίζεις ότι η σθεναρή αντίσταση με παράλογα επιχειρήματα σε λογικά επιχειρήματα, ωφείλεται στο ότι το άτομο δεν έχει βοήθεια/υποστήριξη από άλλον/άλλους για να δεχτεί την αλλαγή;

Μ'άλλα λόγια, πιστεύεις ότι από μόνο του ένα άτομο δεν μπορεί να δεχτεί αλλαγή;

 

:huh::huh:

Προφανώς και δεν κατάλαβες καλά!

Θα το αναλύσω περισσότερο.

Η κατάσταση που περιγράφεις δεν έχει να κάνει με τη λογική αλλά με το συναίσθημα. Κάθε άνθρωπος φτιάχνει την δική του πραγματικότητα βάση πεποιθήσεων, εμπειριών και δυνατοτήτων. Πολλές φορές, οι άνθρωποι φτιάχνουμε μία πραγματικότητα η οποία μας προφυλάσσει από κάποια άλλη πραγματικότητα, την οποία δεν είμαστε ακόμα σε θέση να αντιμετωπίσουμε/αποδεκτούμε/ διαχειριστούμε. 

Ορισμένοι έχουν έντονα ανεπτυγμένη τη λογική τους, επομένως η πραγματικότητα αυτή μοιάζει πιο πειστική στους άλλους. Τα λογικά επιχειρήματα που παραθέτουν, μπορούν να στηρίξουν την πραγματικότητα αυτή τόσο στους άλλους, όσο και στους ίδιους τους τους εαυτούς. Σε αυτή την περίπτωση, δύσκολα καταλαβαίνει το άτομο ότι η πραγματικότητα που έχει πλάσει είναι αποτέλεσμα φυγής από κάποια άλλη και όχι από πραγματική επιθυμία, διότι η λογική του το "καπελώνει". Κάποιος τρίτος, δύσκολα θα μπορέσει να βοηθήσει το άτομο, μιας και η κατάσταση δεν είναι εμφανής ή "αποδείξιμη".

Κάποιοι δεν έχουν τόσο ανεπτυγμένη λογική ευφυία επομένως η πραγματικότητα που πλάθουν, εύκολα καταρρίπτεται λογικά. Δεν έχει όμως σημασία, διότι όπως ξαναείπα, η κατάσταση αυτή δεν έχει να κάνει με τη λογική αλλά με το συναίσθημα. Η συγκεριμένη πραγματικότητα  εξυπηρετεί και "προστατεύει" το συναίσθημα και όχι τη λογική. Το αν η πραγματικότητα έχει λογική βάση ή όχι, ποσώς ενδιαφέρει το συναίσθημα. Σημασία έχει αν είναι διαχειρίσιμη (συναισθηματικά) ή όχι.

Όσο λοιπόν το συναίσθημα επιλέγει να κρατάει ζωντανή μία συγκεκριμένη πραγματικότητα, η λογική μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Όσα λογικά επιχειρήματα και να παραθέτει κάποιος στο άτομο αυτό, δεν έχουν ουδεμία επίδραση.

Όταν όμως το άτομο μπορέσει συναισθηματικά να νιώσει ασφάλεια, τότε η λογική αρχίζει να λειτουργεί. Από μόνο του το άτομο, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια από τρίτους, είναι σε θέση να αντιληφθεί τα λογικά σφάλματα της πραγματικότητας που έχει πλάσει.

Τόσο το συναίσθημα, όσο και η λογική είναι στην πλήρη εξουσία και έλεγχο του ατόμου. Κανείς δεν μπορεί να τα αλλάξει, αν και εφόσον δεν δεχτεί το ίδιο το άτομο τις αλλαγές αυτές.

Προφανώς λοιπόν και ΜΟΝΟ το ίδιο το άτομο μπορεί να επιφέρει την αλλαγή και κανείς άλλο για λογαριασμό του.

 

Αυτό όμως που μπορεί να κάνει κάποιος τρίτος εφόσον το επιθυμεί, είναι να δημιουργήσει γύρω από το άτομο τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να νιώσει ασφάλεια και από μόνο του να επιφέρει τις αλλαγές που θέλει, δίνοντας πλέον τα σκήπτρα στη λογική.

Αντίστροφα, μπορεί κάποιος τρίτος να δημιουργήσει δυσμενείς συνθήκες ώστε να δυσκολεύει τις όποιες αλλαγές θα επιφέρει το άτομο.

 

Αυτό λοιπόν που είπα και παρανόησες είναι ότι αν κάποιος θέλει πραγματικά να δείξει τον παραλογισμό στην πραγματικότητα που έχει φτιάξει ένα άτομο, καλύτερα να το προσεγγίσει σε συναισθηματικό επίπεδο, παρά σε λογικό. Αν το άτομο αρνείται να δεχτεί βοήθεια, τότε σαφέστατα κανείς δεν μπορεί να το βοηθήσει.

 

 

On 2/2/2018 at 7:28 PM, Νεφέλη said:

 

...Σοβαρά τώρα, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;! :huh:

 

Πολλοί περισσότεροι απ'όσο νομίζεις. Ακόμα κι εσύ το κάνεις, απλά το επίπεδο των λογικών επιχειρημάτων πρέπει να είναι πολύ υψηλό διότι "ξεγλιστράς" εύκολα. Ο μηχανισμός είναι ο ίδιος, αλλάζει μόνο το επίπεδο δυσκολίας.

On 4/2/2018 at 5:11 PM, Νεφέλη said:

Συμφωνώ απόλυτα στο ότι ο άνθρωπος είναι εγωκεντρικός και δεν του αρέσει να αποδεικνύεται πως έχει λάθος... Αλλά σε τόσο ακραίο βαθμό;! Να "κατεβαίνει ο Θεός ο ίδιος" όπως λέει η έκφραση, και παρόλ'αυτά να επιμένει στο δικό του...;

 

Όπως είπα παραπάνω, δεν έχει να κάνει με εγωκεντρικότητα, αλλά με φόβο. Όσο και να μου λες ότι η ασπίδα μου είναι παράλογα κατασκευασμένη, το μόνο που με απασχολεί είναι το πόσο αποτελεσματική νιώθω ότι είναι. Εφόσον νιώθω ότι με προστατεύει, λέγε εσύ ό,τι θες...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...