Ramanthis Posted April 27, 2005 Report Share Posted April 27, 2005 *αφαίρεση βραχιολιών, παρενοχλούν την πληκτρολόγηση* Χμ, θα βγω ελαφρώς εκτός θέματος αλλά ελπίζω πως θα μου το συγχωρήσετε... (για κάποιον ανεξήγητο λόγο). Προσωπικά έχω έρθει πολύ συχνά αντιμέτωπη με το εξής πρόβλημα: Εκτός από τη λογική και τη διαίσθηση υπάρχουν και τα συναισθήματα. Τι συμβαίνει όταν το συναίσθημα προτείνει κάτι, θολώνοντας τη λογική, κι εμείς παρερμηνεύουμε αυτό που ελπίζουμε με αυτό που μας υποδεικνύει η διαίσθηση; Δηλαδή, δε συμβαίνει, συχνά, ένας ευσεβής πόθος να μεταμφιεστεί σε διαίσθηση μπροστά σε μια επιλογή; Πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αυτός που μιλάει δεν είναι η διαίσθηση αλλά το συναίσθημα; Κι αλήθεια, υπάρχει διαφορά; (πιστεύω πως ναι, αλλά θα ήθελα και μια δεύτερη, ή τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, γνώμη) Τι λέτε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted April 27, 2005 Report Share Posted April 27, 2005 (Κατά τη γνώμη μου) αν υποψιαστείς ότι μπερδεύεται το συναίσθημα με την αίσθηση (που θεωρώ ότι είναι διαφορετικό το ένα από το άλλο), χρησιμοποίησε τη λογική. Αν δε σε καλύπτει αυτή απάντηση, τότε μπορείς να κάνεις το άλλο... Βγες από το πρόβλημα ή την κατάσταση και αναλογίσου το πως θα σκεφτόσουν ως 3ο άτομο, με στόχο να το δεις πιο αντικειμενικά (και να μειώσεις τη "δόση" του συναισθηματισμού)... Αν πιά είναι τόσο έντονο το συναίσθημα, ακολούθησέ το! Σημείωση: ο γραφών δεν ευθύνεται για κάποια επικείμενη "χυλόπιτα" ή για κάποια φθορά του Ramanthi, οποιασδήποτε φύσης... B) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ramanthis Posted April 27, 2005 Report Share Posted April 27, 2005 Ευχαριστώ για την απάντηση, johny boy, όμως μιλώ θεωρητικά. Συμφωνώ πως άλλο το συναίσθημα κι άλλο η διαίσθηση. Νομίζω όμως πως αν φτάσει το συναίσθημα ν' αντικαταστήσει τη διαίσθηση τότε πρόκειται για εντελώς υποσυνείδητη διαδικασία και η λογική δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Παρεπιπτόντως είμαι κοριτσάκι :-) Ένα πολύ απλό παράδειγμα αυτού που λέω είναι το εξής: Πες πως θέλεις κάτι πολύ, πχ. να πας σε μια συνάντηση παλιών συμμαθητών. Η λογική λέει πως είσαι κουρασμένος, παχύς, αποτυχημένος και γενικώς δε γουστάρεις μια να δεις τους ηλίθιους που σ' έπρηζαν έξι χρόνια στο σχολείο. Ελπίζεις όμως πως θα είναι εκεί ο πρώτος σου εφηβικός έρωτας. Αντικαθιστάς λοιπόν, υποσυνείδητα, το "ελπίζω" με το "έχω ένα προαίσθημα" και βουαλά, καταλήγεις με κατάθλιψη και παλιές φωτογραφίες. Αποτυχημένο το παράδειγμα αλλά τέλος πάντων η ώρα είναι δύσκολη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 28, 2005 Author Report Share Posted April 28, 2005 Δηλαδή, δε συμβαίνει, συχνά, ένας ευσεβής πόθος να μεταμφιεστεί σε διαίσθηση μπροστά σε μια επιλογή; Ναι, συμβαίνει. Πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αυτός που μιλάει δεν είναι η διαίσθηση αλλά το συναίσθημα; Με εξάσκηση στο να χαλιναγωγείς τα συναισθήματά σου. Κι αλήθεια, υπάρχει διαφορά; (πιστεύω πως ναι, αλλά θα ήθελα και μια δεύτερη, ή τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, γνώμη) Ναι, υπάρχει. Τι λέτε; Τά 'πα μόλις! :cheerful: Α, ναι... να πω επίσης ότι συμφωνώ και με τα ποστ που προηγήθηκαν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.