Jump to content

Tο μηδέν και η άγνοια


Recommended Posts

Ήταν ο μεγάλος φιλόσοφος Λούντβιχ Bιττγκενστάϊν που είχε γράψει πως τα όρια της γλώσσας είναι και τα όρια της γνώσης μας για τον κόσμο. Tο ίδιο ισχύει και για την τελειότερη ίσως γλώσσα που εφηύρε ο άνθρωπος, τα μαθηματικά. Tα όρια της φαντασίας μας ήταν και τα όρια της γλώσσας μας. Γι' αυτό και στα αριθμητικά συστήματα των αρχαίων Eλλήνων (α, β, γ, δ, στ, ...) και των Λατίνων (I,II, III, IV...) δεν υπήρξε ποτέ το στοιχείο μηδέν. Για το κυρίαρχο ρεύμα της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, που συνοψίστηκε από τον Aριστοτέλη το κενό δεν μπορούσε να υπάρξει ? ή όπως θα μπορούσε να λεχθεί: η μη ύπαρξη απλώς δεν υπήρχε. H ύπαρξη της ανυπαρξίας ήταν μια τεράστια λογική αντίφαση. Αρα δεν υπήρχε και κανένας λόγος να απεικονιστεί... αυτό που δεν υπήρχε. Aντίθετα για τις ανατολικές φιλοσοφίες, που τράβηξαν άλλους δρόμους και η πλήρης ανυπαρξία ήταν ζητούμενο της ανθρώπινης ύπαρξης, το μηδέν υπήρχε και μπορούσε ? ή καλύτερα, έπρεπε ? να απεικονιστεί.

 

Φαντάζει παράδοξο ίσως πως κοινωνίες ολόκληρες πορεύτηκαν χωρίς την έννοια του μηδενός, μαθηματικά συστήματα στήθηκαν χωρίς αυτό το μαγικό στρογγυλό σύμβολο. Tο ίδιο παράδοξο μπορεί να φαίνεται μετά εκατό χρόνια, η σημερινή πεποίθησή μας ότι «εκ του μηδενός ουδέν παράγεται». Kατά τους σύγχρονους φυσικούς αυτό είναι λάθος. O μεγάλος βρετανός αστροφυσικός Sir Fred Hoyle, στο βιβλίο του «Tα δέκα Πρόσωπα του Σύμπαντος» (εκδόσεις Kάτοπτρο) δίνει μια εκπληκτική όσο και απλή εξήγηση για την δημιουργία του σύμπαντος. Eφ' όσον ξέρουμε ότι ένα άτομο ύλης και ένα άτομο αντιύλης όταν συναντηθούν μας δίνουν το μηδέν, τότε λογικά ισχύει και το αντίστροφο. Tο μηδέν ? το τίποτε ? μπορεί να παράγει ένα άτομο ύλης και ένα άτομο αντιύλης. Στα μαθηματικά αυτό απεικονίζεται ως 1 + (-1) = 0 <=> 0=1+(-1).

 

Όσο λοιπόν παράλογη μας φαίνεται σήμερα η ιδέα πως εκ του μηδενός παρήχθη ένα ολόκληρο σύμπαν, τόσο ακατανόητο φαινόταν στους αρχαίους Έλληνες και τους Δυτικούς μέχρι τον μεσαίωνα, η ύπαρξη της ... ανυπαρξίας, η ύπαρξη του μηδενός. Ήταν απλώς θέμα μιας φιλοσοφικής παράδοσης που κράτησε αιώνες...

 

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» τον Φεβρουάριο του 2000

Link to comment
Share on other sites

Το μηδέν θα κάνω κύκλο...Τετράγωνο, ποιός το έκανε; Ο ουροβόρος όφις μήπως;

Ποιός και πότε τετραγώνισε τον κύκλο και που είναι ο Πυθαγόρας βρε παιδιά;

Μ' αρέσουν οι ερωτήσεις σου Νεφέλη μου και ένα περισσότερο όταν είναι τόσο ολοκληρωμένα εύστοχες... :):):):):)

Link to comment
Share on other sites

Tο μηδέν ? το τίποτε ? μπορεί να παράγει ένα άτομο ύλης και ένα άτομο αντιύλης. Στα μαθηματικά αυτό απεικονίζεται ως 1 + (-1) = 0 <=> 0=1+(-1).

 

Πανέξυπνο!!!!!!! Ποτέ μου μου δεν το είχα σκεφτεί αυτό. :shocked:

Link to comment
Share on other sites

Όντως πανέξυπνη η θεωρία που δημιουργείτε ένα άτομο της ύλης και ένα άτομο της αντιύλης. Πάντως χρειάζεται το μηδέν (μη ΌΝ) για να αδράσσεται της ευκαιρίας το ένα-όλον-αυτό που υπάρχει (Όν) να κάνει την εμφάνησή του...

 

Κάτι λένε οι Προσωκρατικοί δεν θυμάμαι ακριβώς: Το μη όν δεν υπάρχει, και ύστερα κάποιος διαφωνεί και λέει το μη όν υπάρχει και το ορίζει μάλιστα.

 

Πάντως θεωρώ πολύ προκλητικό το μηδέν! από εκεί όλα αρχίζουν, (Κάρτα του Τρελλού στα Ταρώ), από εκεί μπορούν όλα να πάνε ανάποδα, πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά. Σε όλα τα σημεία του ορίζοντα: Σκευτείται ότι το μηδέν μπορεί να είναι οι άξονες του σταυρού και απ' εκεί ξεκινάνε τα συν ένα συν δύο συν τρια, έπειτα πάμε στα πλην ένα πλην δύο πλην τρία, και κάνουμε αυτό και δεξιά και αριστερά και πάνω και κάτω: Οπόταν επόμενη ερώτηση;

 

Πώς μπορούμε να ανακαλέσουμε το μηδέν μέσα μας; Να το βιώσουμε;

 

γιατί για να υπάρχει το μηδέν έξω

πρέπει να υπάρχει και μέσα

Link to comment
Share on other sites

Όχι.

 

Οι έλληνες είχαν δίκιο. Μηδέν δεν υπάρχει. Η συνάντηση ύλης και αντιύλης δε μας δίνει "τίποτα", αντίθετα παράγει την ενέργεια που αντιστοιχεί στην ύλη που "χάθηκε", σύμφωνα με τη διάσημη εξίσωση E=mc^2.

 

Αν ωστόσο το 1 + (-1) =0 σας συναρπάζει, ο τύπος του Euler(*), τί σας κάνει;

 

* e^πi + 1 = 0 (το e υψωμένο στη δύναμη π επι i -η φανταστική ρίζα του -1 - κάνει -1, οπότε αν το προσθέσεις στο 1, το αποτέλεσμα είναι, όχι μηδέν, αλλά ΤΟ μηδέν )

Link to comment
Share on other sites

Αν ωστόσο το 1 + (-1) =0 σας συναρπάζει, ο τύπος του Euler(*), τί σας κάνει;

* e^πi + 1 = 0 (το e υψωμένο στη δύναμη π επι i -η φανταστική ρίζα του -1 - κάνει -1, οπότε αν το προσθέσεις στο 1, το αποτέλεσμα είναι, όχι μηδέν, αλλά ΤΟ μηδέν )

7226[/snapback]

E? :unsure: Το i μόνο του δεν κάνει -1, το i^2 κάνει -1. Και ακόμα & αν το υψώσεις, δεν ισχύει...γιατί αν πας το +1 στην άλλη μεριά, η σχέση γίνεται e^π*i=-1, πράγμα που δεν ισχύει γιατί ένας φανταστικός αριθμός (λόγω του i) δεν ισούται με έναν πραγματικό (το -1 στην περίπτωσή μας)... εκτός κι αν έχεις γράψει λάθος τον τύπο (δεν τον ξέρω), που και πάλι δε νομίζω να ισχύει... :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Έτσι φυσικά ισχύει... Εσύ έγραψες e^πi + 1 = 0,ενώ το i πρέπει να είναι στο τετράγωνο για να κάνει -1... Η απόδειξη στο mathforum είναι μέσω των τριγωνομετρικών ιδιοτήτων των μηγαδικών...

 

Θυμάμαι τον καφετζόπουλο πάντως που είχε κάνει ολόκληρη εκπομπή για το 0 στο ΕΥΡΗΚΑ... Πραγματικά το 0 είναι ο σημαντικότερος αριθμός, (μαζί με το π, το e & το 1)...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Μια απο τις βασικές αρχές τις κβαντομηχανικής είναι "out of nothing comes something"...Δίνει λοιπόν σε αυτό που εμείς συμβολικά αποκαλούμε "τίποτα", υπόσταση και το παραδέχεται ως μια βάση για δημιουργία...

Link to comment
Share on other sites

αποτέλεσμα είναι, όχι μηδέν, αλλά ΤΟ μηδέν
Συμφωνώ με αυτό..
παράγει την ενέργεια που αντιστοιχεί στην ύλη που "χάθηκε"

Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια..και αποδεδειγμένη.., επομένως, δεν παράγεται το μηδέν, αλλά ενέργεια. Εκτός κι αν ο συγγραφέας ταυτίζει το μηδέν με το σημείο που παράγεται ενέργεια.. :wacko:

 

Παρόλ'αυτά, ο τύπος αυτός

1 + (-1) = 0 <=> 0=1+(-1)
είναι μια θεωρία και το "συνεπάγεται και αντιστρόφως" (<=>) δεν ισχύει μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

«?Πιστεύω ότι το πιο ευσπλαχνικό πράγμα στον κόσμο, είναι η ανικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να συσχετίσει όλα τα περιεχόμενα του. Ζούμε σε μιά γαλήνια νησίδα άγνοιας στο μέσο των μαύρων θαλασσών του απείρου, και δεν είμαστε προορισμένοι για να ταξιδέψουμε μακριά?»

 

Χ. Φ. Λάβκραφτ

Link to comment
Share on other sites

Όχι.

 

Οι έλληνες είχαν δίκιο. Μηδέν δεν υπάρχει. ...

Νομίζω πως συγχέουμε το "φιλοσοφικό" μηδέν με τη γνωστή μαθηματική έννοια που είναι περισσότερο μια χρήσιμη σύμβαση παρά μια υπόσταση.

Η αρχαιοελληνική ιδέα περί μηδενός ήταν ότι αυτό που δεν υπάρχει δεν γίνεται να το συζητάμε (γιατί αυτό που μπορούμε να συζητάμε υπάρχει σ' ένα τουλάχιστον μέρος: στο νου μας). Άρα το "μηδέν" που συζητάμε, δεν είναι το *όντως* μηδέν. Ορθό, αλλά... όχι χρήσιμο αν θέλουμε να βλέπουμε τον κόσμο "μαθηματικά".

.... Οπόταν επόμενη ερώτηση;

 

Πώς μπορούμε να ανακαλέσουμε το μηδέν μέσα μας; Να το βιώσουμε;

 

γιατί για να υπάρχει το μηδέν έξω

πρέπει να υπάρχει και μέσα

Αααααα..... να μια Ερώτηση, χρήσιμη (που έλεγα) κι ας είναι
Link to comment
Share on other sites

Συνφωνω μαζι σου outis!!! :)

Μαλλον το βιωνουμε με την τοσο επιθυμητη Ολοκληρωση... :angel:

 

Αφου Εκ του μηδενος αρχισαν ολα, εκει πρεπει κ εμεις να φτασουμε... :smilewink:

Ομως το εχουμε παρει ρεαλιστικα και δε σταματαμε τη πτωση :(

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...