Jump to content

Τί φοβόμαστε;


Recommended Posts

Seirios

Δημοσιεύθηκε: 09 Οκτ 2004 07:24 pm

 

Καλώς ήρθατε, 

 

....................

 

Χαίρομαι πού σάς βλέπω αναπαυτικά καθισμένους. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δέσει τίς ζώνες ασφαλείας

 

Ξεκινάμε λοιπόν.

 

...................

 

Παρακαλώ, πατήστε τό κουμπάκι επάνω δεξιά πού γράφει Quote καί απαντήστε στό ερώτημα:

 

"Τί φοβάμαι"

 

  ............. 

 

Εσείς φυσικά...

 

Αν ρωτούσαμε τόν Αστερίξ ή τόν Οβελίξ τί φοβόνται, θά μάς απαντούσαν "ότι φοβόνται μήν τούς πέσει ο ουρανός στό κεφάλι"

 

Ελάτε τώρα, ανώνυμοι είμαστε μήν ...  ντρέπεστε.

 

Μετά από μία εβδομάδα, θά απαντήσω γιά τόν εαυτό μου κι εγώ. 

 

Σάς ευχαριστώ

 

ΥΓ:

ΝΕΦΕΛΗ έγραψε:

"Φίλε μου Σείριε, είμαι σίγουρη πως η ερώτησή σου ήταν απόλυτα καλοπροαίρετη και με ευχάριστη διάθεση για κουβεντούλα, αλλά είμαι υπερ της άποψης πως καλό είναι να μην αποκαλύπτουμε τους φόβους μας! Ποτέ δεν ξέρεις ποιός ακούει/διαβάζει και πως μπορεί να τους εκμεταλλευτεί εναντίον μας."

 

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΝΕΦΕΛΗ ΝΑ ΤΟ ΛΑΒΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ' ΟΨΙΝ

 

Guardian_Angel

Δημοσιεύθηκε: 09 Οκτ 2004 07:58 pm

 

Xoxoxoxo exthes skeftomoun na sas rwtisw to idio pragma..epomenos tin exw etoimi tin apantisi mias kai to exw skeftei kata kairous polles fores.

 

Ayto pou me fobizei perissotero einai i Arrwstia.Twra tha mou peite oti den einai i arrwstia ayti pou fobamai alla o thanatos pou mporei na prokalesei.To exw skeftei kai ayto arketa kai den einai etsi.O thanatos san idea den me tromazei katholou i diadikasia pou me odigei se ayton (mesa apo tin arrwstia) einai ayto pou me kanei na tremw.

 

Kapote malista eixa thesei ena arketa diskolo erwtima ston eayto mou to opoio distixws den exw apantisei akomi kai oute nomizw na to kanw pote:

 

An mporousa na dialeksw anamesa se ena thanato pou tha ginotan me ena aplo TSAF se 1 xrono apo twra kai se ena thanato ston opoion tha prohgountan enas kairos arrwstias kai ponou alla tha ginotan meta apo 5 xronia....ti tha dialega???????????? (oi xronoi einai ipothetikoi etsi) ....Edw exoume ena panemorfo kosmo girw mas kai egw kathomai kai thetw ston eayto mou tetoiou eidous erwtimata...ts ts ts

 

Ayta apo emena

 

Phevos

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτ 2004 10:42 am

 

Ti fobamai....

Fobamai na pw ti fobamai....

 

tigerrrr

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτ 2004 12:31 pm

 

meta to "meta tin epomeni mera" fovamai paaaaara poli ta kairika fenomena pou xoun sxesi me to nero!a!kai kati allo...fovamai auto pou lene "deutera parousia"  .ti akrivos tha ginei?tha ginei arage?

 

Nefelie

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτ 2004 01:16 pm

 

Phevos έγραψε:

Ti fobamai....

Fobamai na pw ti fobamai....

 

Σωστός!

 

Φίλε μου Σείριε, είμαι σίγουρη πως η ερώτησή σου ήταν απόλυτα καλοπροαίρετη και με ευχάριστη διάθεση για κουβεντούλα, αλλά είμαι υπερ της άποψης πως καλό είναι να μην αποκαλύπτουμε τους φόβους μας! Ποτέ δεν ξέρεις ποιός ακούει/διαβάζει και πως μπορεί να τους εκμεταλλευτεί εναντίον μας.

 

...εκτός εάν μιλήσουμε για τους απλούς μας φόβους, τύπου "φοβάμαι μην γίνει καμμιά απεργία στα πλοία την μέρα που θέλω να ταξιδέψω για διακοπές"

 

tigerrrr έγραψε:

fovamai auto pou lene "deutera parousia". ti akrivos tha ginei? tha ginei arage?

 

Ωπ! Ζόρικο θεματάκι

Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται περισσότερο για συμβολική έννοια παρά για ουσιαστική...

 

Το αφήνω ξεκρέμαστο για σχόλια!

 

Τράγου Κέρατο

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτ 2004 03:54 pm

 

Φοβάμαι το άγνωστο. Αυτό που δεν ξέρω τι είναι.

 

Αυγερινός

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτ 2004 06:37 pm

 

Φοβάμαι πως ίσως δεν μπορέσω ποτέ να είμαι ελεύθερος.

 

Michael

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτ 2004 05:35 am

 

META LUPIS MOU KAI APOLUTIS SOVAROTITAS SAS LEW OTI FOVAMAI PWS EDW KAI 5 XRONIA EPAPSA NA FOVAMAI.

PSUXASTHENIKO ETSI?

FOVAMAI TIN APOUSIA TOU FOVOU.

TELIKA MALLON THA PAW MIA VOLTA APO TO DAFNI.

 

maria

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτ 2004 12:55 pm

 

Παμε παρεα Michael? 

 

Λεγεται πως οτι φοβομαστε μας συμβαινει γι αυτο δεν φοβαμαι τιποτα πλεον

 

Michael

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτ 2004 01:05 pm

 

LES STA DUO ATOMA NA MAS KANOUN DWRO KANA VOLT PARAPANW?

ANTE ANTE FUGAME

 

Starling

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτ 2004 10:57 pm

 

....τις κατσαρίδες...! 

 

freeSpirit

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 01:42 am

 

ti fovame? i apantisi mou malon plisiazei ekeini tis/tou manstredin

den antexw to sunaithima tou fovou, giati sundiazete me auto tis adunamia.......

 

maria

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 01:42 am

 

καλημερα manstredin!

 

manstredin

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 02:12 am

 

Καλημέρα! Εγώ πάλι μετά από πολύ σκέψη έχω καταλήξει στο εξήσ συμπέρασμα :φοβάμαι ότι θα φοβηθώ. Φοβάμαι δηλαδή τον φόβο. Και it really sucks!!!!

Να στε όλοι καλά

 

manstredin

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 02:58 am

 

Καλημέρα Μαρια! 

Εγώ πάλι λέω να σκεφτώ σοβαρά αυτό που είπεσ ότι ό,τι φοβόμαστε τελικά μας συμβαίνει και σταματήσω να φοβάμαι γιατί δεν με συμφέρει καθόλου!!!!  Χαίρομαι που σ' ακούω! 

 

maria

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 12:16 pm

 

κι εγω χαιρομαι που σε ξαναβλεπω καλη μου

 

Eirianwen

Δημοσιεύθηκε: 13 Οκτ 2004 05:04 pm

 

Χμμμμ ωραίο θεματάκι. Το σκέφτηκα καμπόσο λοιπόν και κατέληξα. Θεωρητικά και με μια βιαστική ματιά φοβάμαι πάρα πολλά πράγματα. Πρακτικά όμως, και όταν μια κατάσταση "σκάσει" μπροστά μου... δε φοβάμαι. Αντιμετωπίζω. Όπως ούτε κι η ίδια δεν ήξερα ότι μπορώ.

 

Αλκιβιάδης Χ

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 02:44 am

 

Φοβάμαι τις "Δευτέρες"... 

 

Όχι, δεν εννοώ οτι φοβάμαι κάθε Δευτέρα... Φοβάμαι τις ίδιες τις Δευτέρες!

 

Μάλλον επιρρεασμός από Garfield... Θα μου περάσει... 

 

Σοβαρά όμως τώρα... Χμμμ... μάλλον τον εαυτό μου φοβάμαι! Άλλος ένας για το Δαφνί ε;

 

Seirios

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 11:19 am

 

Αλκιβιάδης Χ έγραψε:

Φοβάμαι τις "Δευτέρες"... 

Όχι, δεν εννοώ οτι φοβάμαι κάθε Δευτέρα... Φοβάμαι τις ίδιες τις Δευτέρες!

Μάλλον επιρρεασμός από Garfield... Θα μου περάσει... 

....

 

Κι εγώ φοβάμαι τήν τρομακτική γαλήνη τών Κυριακάτικων απομεσήμερων, τίς ώρες πού η ζωή δέν ζητά από εμάς πολλά πράγματα καί δέν απαιτεί περισσότερα από ότι θέλουμε νά τής δόσουμε. Φοβάμαι τίς ώρες πού μάς συνηθίζουν νά ζούμε χωρίς όνειρα, μέ γαλήνη καί βεβαιότητα, τίς ώρες πού προ- οιωνίζουν ...πνευματικό θάνατο.

 

Αλκιβιάδης Χ έγραψε:

Σοβαρά όμως τώρα... Χμμμ... μάλλον τον εαυτό μου φοβάμαι! Άλλος ένας για το Δαφνί ε;

 

Καί εγώ φίλε Αλκη εν τέλει ...τόν εαυτό μου φοβάμαι!

 

Michael

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 03:13 pm

 

ante tin epomeni vdomada tha mas kleisw omadiki episkepsi sto dafni mia pou me kseroun kiolas(5 xronia trofimos etsi?oxi πράγματα-για-μικρά-παιδιά)

 

Eirianwen

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 04:14 pm

 

Michael έγραψε:

ante tin epomeni vdomada tha mas kleisw omadiki episkepsi sto dafni mia pou me kseroun kiolas(5 xronia trofimos etsi?oxi πράγματα-για-μικρά-παιδιά)

 

Εγώ θέλω δωμάτιο στην ανατολική πτέρυγα...."να 'χει παραθυράκια...να μπαίνει ο ήλιος το πρωί..."

 

Σέβα

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 07:47 pm

 

Φοβάμαι την άλλη όψη του νομίσματος ή μάλλον φοβάμαι εκείνο το μικρό κομμάτι χρόνου τη στιγμή που γυρίζει ανάποδα , αυτό το χρονικό κομμάτι είναι συγκλονιστικό επειδή δεν αντιδράω , παρατηρώ , κάποιος μου είχε πει πως όταν φοβάμαι , για να μην χάνω θα πρέπει να δείχνω ψύχραιμη και ακόμα καλύτερα αν είμαι κιόλας στ'αλήθεια ψύχραιμη

 

Αλκιβιάδης Χ

Δημοσιεύθηκε: 16 Οκτ 2004 07:49 pm

 

"...δωμάτειο με θέα..."

 

Nefelie

Δημοσιεύθηκε: 17 Οκτ 2004 02:38 am

 

Σέβα έγραψε:

κάποιος μου είχε πει πως όταν φοβάμαι , για να μην χάνω θα πρέπει να δείχνω ψύχραιμη και ακόμα καλύτερα αν είμαι κιόλας στ'αλήθεια ψύχραιμη

 

Ο φόβος δεν είναι κάτι κακό, είναι τα άμεσα προστάγματα του φυσικού αισθήματος αυτοσυντήρησης... η «δικλείδα ασφαλείας» μας αν θέλετε. (Προσοχή! Αναφέρομαι στον φόβο και όχι στις φοβίες!!)

Ο τρόμος όμως και ο πανικός είναι πολύ κακό! Διότι μας κάνει να δρούμε αλόγιστα και πολλές φορές αυτό μπορεί ν΄ αποβεί μοιραίο! «Αδελφούλα» του τρόμου και του πανικού, είναι η φοβία! Μα αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

 

Για να μην ξεφεύγει ο φόβος σε τρόμο και ο τρόμος σε πανικό, ο μόνος τρόπος δεν είναι τόσο το να ξεπερνάμε τον φόβο μας, αλλά να μπορούμε να τον χαλιναγωγούμε!

 

«Ήρωας δεν είναι αυτός που δεν φοβάται! Μα αυτός που παρά τον φόβο του, προχωρά!»

 

Κι ας μη ξεχνάμε ότι ο φόβος με «χαλινάρι» είναι κάτι το θετικό, διότι οξύνει τις αισθήσεις μας και μας κάνει ιδιαίτερα προσεχτικούς!

 

«Η κατάκτηση του φόβου είναι εισαγωγή στην σοφία»

 

Φυσικά τώρα δικαιολογημένα ίσως σκεφτείτε «τι μας λες ρε Νεφέλη δηλαδή? Ότι καλό είναι να φοβόμαστε??»

Όχι βέβαια! Λέω να μην φοβάστε... τον φόβο σας!!

 

Αυγερινός

Δημοσιεύθηκε: 17 Οκτ 2004 11:24 am

 

Αλκιβιάδης Χ έγραψε:

"...δωμάτειο με θέα..."

 

Καταπληκτική ταινία!

 

PhantomWitchSabrina

Δημοσιεύθηκε: 25 Οκτ 2004 04:08 am

 

Δεν Φοβάμαι, για φυσική μου άμυνα έχω την προσεκτική παρατήρηση την διαίσθηση, το φιλτράρισμα/ανάλυση, τη σύγκριση, και την ικανότητα να παίρνω κρίσιμες αποφάσεις on the spot.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...
  • Replies 60
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Exei dikio i Nefelie. An den mporeitai na katastrepsetai tous fobous sas, tote na ma8aite na min tous afinete na fanoun se kamia periptwsi kai se kanenan.

 

Apo prwsopikes mou empeiries, auto to 8ema mou ekane megisto kako. H agnoia tou na kalupseis tous fobous sou einai eukola diakriti sta empeira matia ekeinwn pou 8eloun na dieisdusoun mesa stin psuxi sou kai na se blapsoun..

 

8a 8ela omws na parw kai tin gnwmi sas se kati..

Kapote eixa pollous fobous..arketous apo tous opoious mesa apo terastia prospa8eia panw ston eauto mou katafera na kseperasw teleios i na meiwsw sto megisto dunato shmeio..Fusika oloi oi an8rwpoi exoun panta kapoio fobo. Kai erwtw loipon... Einai anefikto auto pou exw skopo kai prospa8w sunexws na kanw? Diladi to na apeleu8erwsw ton eauto mou apo oles tis fobies ...?

 

 

(Auto einai to prwto mou post sto forum sas! Xarika pou sas brika!)

Link to comment
Share on other sites

Tristania, κατ΄ αρχάς καλώς μας ήρθες :cheerful:

 

Πιστεύω πως από τις φοβίες μπορείς ν΄ απαλλαγείς μια για πάντα.

Από τον φόβο όμως όχι.

 

Ο φόβος για κάτι πάντα θα γεννιέται. Για παράδειγμα: ένας άνθρωπος καταφέρνει να απαλλαγεί απ΄ όλους τους φόβους του... και μετά κάνει παιδί. Μαζί με την γέννα του παιδιού του, αμέσως γεννιούνται ένα σωρό νέοι φόβοι.

 

Το θέμα είναι -όπως ανέφερα και προηγουμένως- να χαλιναγωγούνται οι φόβοι, να είναι ελεγχόμενοι και να μην "προβιβάζονται" σε φοβίες!

Μιας λοιπόν και πάντα κάτι θα φοβόμαστε, σοφό είναι να μάθουμε να ελέγχουμε αυτό καθ΄ αυτό το συναίσθημα του φόβου, έτσι ώστε αν δεν μπορούμε ν΄ απαλλαγούμε απ΄ αυτό, τουλάχιστον να το μετατρέπουμε σε κάτι οφέλιμο: πρόληψη, πρόβλεψη και οξυδέρκεια.

 

 

Υ.Γ. πες μου εάν χρειάζεται να διευκρυνήσω την διαφορά μεταξύ φοβίας και φόβου :)

Link to comment
Share on other sites

Nefelie me briskeis apoluta sumfwni se osa eipes pio panw!! Eidika to paradeigma pou edwses einai plhrws katatopistiko gia na katalabw ti ennoeis... Exeis apoluto dikio. Mallon den diatipwsa toso kala auto pou i8ela na pw.. Par'ola auta xairomai pou pisteueis oti ginete na upernikisoume tous fobous se tetoio ba8mo wste na tous elegxoume emeis pros ofelos mas! :)

 

P.S--> Euxaristw polu gia to kalwsorisma!! :witch:

Link to comment
Share on other sites

Γεννηθήκαμε εμβολιασμένοι γιά τήν αντιμετώπιση δεδομένων φυσικού κίνδυνου. Γι? αυτό άλλωστε κλάψαμε σπαρακτικά, όταν εγκαταλείψαμε τήν ασφάλεια τού μητρικού ασκού, τήν ώρα τής γέννησής μας. Γνωρίζουμε εκ γεννετής λοιπόν ότι είμαστε ευάλωτοι.

 

Μεγαλώσαμε καί συνειδητοποιήσαμε τήν ζωή, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα καί τόν θάνατο. Θάνατος γιά εμάς σημαίνει τό τέλος τών όσων ζούμε. Ενα τεράστιο σκοτεινό ερωτηματικό - γιά τά μετέπειτα - συνοδεύει τό «πότε καί γιατί»...

Μάς προέκυψε λοιπόν ΦΟΒΟΣ, γιά κάθε τί πού θά μάς έφερνε κοντά στήν απώλεια τής ζωής καί εκφράστηκε μέ φοβίες ή αποκοτιές, πού πιθανότατα νά έκαψαν τά γνησιότερα όνειρά μας...

 

Ζούμε καί πορευόμαστε σέ έναν κόσμο όπου βιώνουμε εκτός από τούς φυσικούς καί άλλου τύπου κίνδυνους. Κίνδυνους, πού προέρχονται από τήν συναναστροφή μέ τόν ευρύτερο ή στενότερο κοινωνικό περίγυρο, επιδράσεις καί παρενέργειες, πού μπορεί νά εκτρέψουν ή καί νά καταστρέψουν τήν ζωή μας.

Ενας ακόμη ΦΟΒΟΣ μάς προέκυψε καί πού σχετίζεται μέ απειλές στήν «προσδοκώμενη ποιότητα ζωής» ή καί αυτή καθ΄εαυτή τήν ζωή μας καί πού μάς οδήγησε στό «κατέβασμα τών ρολλών» καί μάς «ασφάλισε» στήν virtual reality life...

 

Ταυτόχρονα. μεγαλώνοντας, βιώνουμε τήν βιολογική φθορά, όπως εκφράζεται μέ αρρώστια, πόνο καί θάνατο γύρω μας.

Ενας αποτελειωτικός καί απελπισμένος, τυφλός ΦΟΒΟΣ, στιγματίζει πλέον τήν ζωή μας καί μάς οδηγεί σέ αβύσσους φοβιών καί τελικά στήν αποστείρωση μέ προσδοκώμενο a long life but, not live?

 

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, νά μήν φοβόμαστε τόν φόβο, αυτόν τόν φονιά τής ζωής μας καί τήν πηγή του;

 

Εν τέλει, εμείς οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, όπως ...στρώνουμε κοιμόμαστε!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
  • 2 months later...

Εγώ φοβάμαι τη μοναξιά... Δεν θέλω να μείνω μόνος μου (και όχι μόνο από σχέση, αλλά και από φίλους). Θέλω πάντα να έχω κάποιον δίπλα μου, να τον νιώθω (με την καλή έννοια). Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί αυτό συμβαίνει...

 

Ζακ!

 

Υ.Γ.1 Τώρα είδα το άρθρο αυτό

Υ.Γ.2 Κλείστε μου και εμένα ένα δωμάτιο στο Δαφνί, γιατί εδώ (Κρήτη) η Σούδα άλλαξε μέρος και δεν ξέρω που είναι για να πάω... :evilbl:

Link to comment
Share on other sites

Φοβόμαστε συνηθως το αγνωστο και αυτο που μπορει να μας κανει κακο.

Ο φοβος ποτε δεν σβηνει, οι φοβιες μπορουν σβησουν.

Σημφωνω μαζι σας. :019blush:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ φοβάμαι τη μοναξιά... Δεν θέλω να μείνω μόνος μου (και όχι μόνο από σχέση, αλλά και από φίλους). Θέλω πάντα να έχω κάποιον δίπλα μου, να τον νιώθω (με την καλή έννοια). Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί αυτό συμβαίνει...

 

Μήπως δεν έχεις συμφιλιωθεί με τον εαυτό σου?

Link to comment
Share on other sites

Φιλε μου Ζακ να ξερεις πως οτι και γινει ο μονος <<φιλος>>, ο μονος που θα σε ακολουθησει ακομα και στην κολαση ειναι η τουλαχιστον θα επρεπε να ειναι ο ευατος σου (αυτα ειναι τα καλα τις σχιζοφρενιας ΜΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ).

Link to comment
Share on other sites

Τώρα που ξαναβλέπω την απάντησή μου, δεν την έδωσα σωστά. Ναι, φοβάμαι να μην μείνω χωρίς φίλους, που δεν το νομίζω γιατί είμαι αρκετά κοινωνικός (δεν είμαι ψώνιο) αλλά δεν φοβάμαι πραγματικά αυτό.

 

Αυτό που φοβάμαι είναι όταν είμαι μόνος μου... Ένα παράδειγμα για να σας δώσω να το καταλάβετε: φοβάμαι να μείνω μόνος μου το βράδυ στο σπίτι, φοβάμαι να περπατάω μέσα από στενάκια το βράδυ εαν είμαι μόνος... Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει γιατί έχω συνέχεια την αίσθηση ότι κάποιος με παρακολουθεί, ότι κάποιος είναι συνέχεια πίσω μου... Φυσιολογικό;

Link to comment
Share on other sites

φοβάμαι να μείνω μόνος μου το βράδυ στο σπίτι, φοβάμαι να περπατάω μέσα από στενάκια το βράδυ εαν είμαι μόνος...

 

Μάλλον σε έχουν παρα-επηρρεάσει τα κρούσματα εγκληματικότητας της κοινωνίας μας...

Φυσιολογικό το βρίσκω, αλλά μήπως θά ΄πρεπε να μην το αφήνεις να σε επηρρεάζει τόσο έντονα;

 

Εκτός εάν μπούμε σε θέμα "φοβάμαι το σκοτάδι" κι όχι "φοβάμαι τα όσα μπορούν να συμβούν στο σκοτάδι"... Άλλο το ένα, άλλο το άλλο!

(...χμ... ωραίο θέμα! Συνέχεια ιδέες για νέο thread μου δίνεις Ζακ! :cheerful: Πηγή έμπνευσης είσαι, εύγε! :clapping: )

Link to comment
Share on other sites

:D Τέσπα! Αλλά Νεφέλη μάλλον έχεις δίκιο ότι φοβάμαι το σκοτάδι, ξέρεις γιατί; Θα σου πω στο νέο thread που θα κάνεις.... :063laugh:
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...