Jump to content

Neraida

Mέλη
  • Posts

    465
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Neraida

  1. Είναι ανάγκη να τα μνημονεύει ο παπάς;  :huh:  <_<

    2148[/snapback]

     

    Εσύ τη δουλειά σου, να τα σκεφτείς και να τα παραδώσεις στον ιερέα. Ο ιερέας τη δική του, να τα παραλάβει και να τα παραδώσει στο αυτί του Θεού.

    Για να έχει το χρίσμα, κάτι παραπάνω από μας θα κάνει.. μμμ.. τι λες; Κάνει την επίκληση, την τελετουργία... Εσύ τι λες, για να γίνει βάφτιση, δεν είναι απαραίτητος ο παπάς; Οταν ο παπας διαβάζει το πρόσφορο και κόβει, τεμαχίζει τα ψυχία της σφραγίδας που έχει πάνω του, με όλα αυτά τα σύμβολα, όταν έχει νηστέψει και έχει δακρύσει για να τελέσει την λειτουργία υπέρ αναπαύσεως, όταν έχει ψάλει τους ανάλογους ψαλμούς, αυτούς που ξέρεις κι αυτούς που δεν ξέρεις, ε... κάτι τις παραπάνω κάνει. Εν απουσία του, αν είσαι σε απόμακρο μέρος και είσαι χαρισματικός τότε ίσως τον πλησιάσεις.

    Ο παπάς φοράει και πετραχήλι. Εχει κι αυτό τις μυστηριακές του ιδιότητες. Λίγο ίσως τις έχεις αντιληφθεί εάν έχεις ζητήσει ευχή, ή έχεις εξομολογηθεί. Η ιερά εξομολόγηση, πάντως είναι η μόνη πράξη που διαγράφει τις πράξεις μας απο τα Ακασικά Αρχεία, (να τα θυμίσουμε κι αυτά εφόσον ο οργανισμός μας τραβάει και άλλες κουλτούρες). Αυτό το έχουν παραδεχτεί και Δαλάι και πολλοί άλλοι.

     

    "Το πετραχήλι είναι ο διαλλάκτης του πεπτωκότος ανθρώπου με τον Πατέρα, με τον Δημιουργό του" λέει ο πατήρΕφραίμ.

     

    Για το δε λειτούργημα του ιερέα, λέει σε έναν νέο ιερέα:

    "Όταν λειτουργάς, νά 'χεις υπόψη σου ότι είσαι μεσίτης. Παραλαμβάνεις από τον κόσμο πόνο, δάκρυα, ασθένειες, παρακλήσεις και τ' αναφέρεις επάνω εις το θρόνο της θεότητος. Και μεταφέρεις κατόπιν στον κόσμο παρηγοριά, θεραπεία, ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας. Μεγάλο αξίωμα σ' έχει αξιώσει, παιδί μου, ο Θεός. Να το καλλιεργήσεις. Το αυτί του Θεού είναι στο στόμα του ιερέως"

     

    ...και συνεχίζει, όταν τον ρωτάνε για τα δάκρυα προ λειτουργίας

    "τη Μετάληψη τη διαβάζει και ο λαϊκός, κι ο παπάς, κι ο δεσπότης, κι ο πατριάρχης. Αλλά δεν είναι όλοι ένα. Ο κόσμος τα παραλαμβάνει έτοιμα τα Δώρα. Ενώ ο παπάς είναι χασάπης. Θυσιάζει τον Χριστό και Τον μεταδίδει κατόπιν στο πλήρωμα του λαού. Έχει μεγάλη διαφορά, δεν είναι το ίδιο. Γι' αυτό, παιδί μου, αν θέλεις νά 'χεις κατάσταση, μην περιορίζεσαι στις ευχές της Μεταλήψεως. Γιατί εσύ είσαι χασάπης. Σφάζεις και θυσιάζεις. Ενώ ο άλλος τον παίρνει έτοιμο τον άγιο Άρτο. Γι' αυτό όλη την ημέρα να παρακαλάς την Παναγία, που έχεις κοντά: «Παναγία μου, αξίωσέ με να δω τι θυσιάζω, τι υπούργημα μού 'δωσε ο Θεός. Να το αισθανθώ». Και θα σου το δώσει η Παναγία. Ναι. Άμα λειτούργησες και δεν δάκρυσες, είσαι λιγάκι... υπό μέμψιν, είσαι υπό κατάκρισιν.

    Μεγάλη παρρησία έχει το πετραχήλι, μεγάλη παρρησία. Γι' αυτό , παιδάκι μου, θες ν' αποκτήσεις κατάσταση; Άμα λειτουργήσεις και δεν κλάψεις, κάπου έπταισες, κάπου έκανες λάθος. Εγώ όλη την ημέρα προπαρασκεύαζα τον εαυτό μου για την ώρα της Λειτουργίας. Κι όταν έμπαινα στη Λειτουργία, δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα. Ναι! Πολλές φορές δηλαδή είδα και απάνω στην αγία Τράπεζα σώμα νεκρό, να πούμε, σαν σε έκσταση, σώμα νεκρό.

    Εκεί εις την Παναγία, να παρακαλάς την Παναγία, παιδί μου, διότι όλοι οι Άγιοι παρακάλεσαν την Παναγία. Δεν δίνεται ένα χάρισμα από τον Θεό εις τον άνθρωπο, ει μη διά μέσου της Παναγίας. Η Παναγία μοιράζει τα χαρίσματα στον κόσμο, η Παναγία τα μοιράζει."

     

    Αμα μου πείτε ποιά και πώς λέγεται η εκστατική κατάσταση, το όραμα, το τι και το τι μπορεί να δει ποιός φτασμένος και με ποια τελετουργία, που δεν το περιλαμβάνει η δική μας θρησκεία στην οποία έχουμε βαφτιστεί, εγώ θα καθήσω να με φτύσετε! Εχει μόνο μια διαφορά. Δεν τα βγάζει ντελάλι. Ούτε θέλει να προσηλυτίσει. Είσαι ελεύθερος. Θες μάθε, δεν θες, μη μάθεις, πάλι θα ζήσεις και μάλιστα καλά, βαφτίστηκες, σφραγίστηκες. Σου αρκεί, τρόπο τινά.

     

    Θες να τα μάθεις; Βρες πνευματικό να σε οδηγήσει. Δεν θες, πάλι καλώς έχει.

    Γιατί πνευματικό; Γιατί άμα θες να κάνεις πρωταθλητισμό, γυμναστική έστω απλή, να αθληθείς, μόνο με dvd εσύ θα μάθεις τις ασκήσεις; Ναι, ε; Και όταν καταπονηθεί το σώμα σου, θα ψάχνεις τα αρχεία να βρεις τη λύση... μάλιστα. Σώθηκες κι εσύ και το άθλημα μαζί!!!

    Ετσι είναι, για την γλώσσα θες δάσκαλο κι όχι μέθοδο άνευ διδασκάλου, για να τραγουδήσεις δασκάλα ορθοφωνίας, για να βάλεις γκόλ προπονητή, για να ασχοληθείς με τα πνευματικά, πνευματικό. Δύσκολη δουλειά, αλλά αν το ζητάς μέσα σου θα τον βρεις.

    Είσαι στο σκοτάδι. Ζητάς το Φως. Θες Οδηγό.

    Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες!

  2. Και νασου πάλι το πνεύμα αντιλογίας που ξαναχτυπά.

    Pure energy.

    Και κάτι τελευταίο η νεκρομαντεία δεν είναι κάτι σκοτεινό είναι απλά επικοινωνία με τους νεκρούς.

    Αυτά να είστε καλά και να προσέχετε.

     

     

    Mιχαλάκη, μια και είμαι και του Τάγματος των Μυροφόρων του Ταξιάρχη, να σε ενημερώσω ότι σαφώς και ΔΕΝ είναι απλά επικοινωνία. Πρώτον διότι δεν είσαι στην ίδια κοινωνία και άρα διάσταση μαζί τους. Μια και η λέξη επικοινωνία είναι σύνθετη, ε.. μην ξεχνιόμαστε. Δεύτερον, ΔΕΝ γνωρίζεις σε τι βαθμό κάθαρσης βρίσκεται εκείνη την ώρα ο νεκρούλης, ή πού και αν έχει εγκλωβιστεί. Τρίτον, ΔΕΝ είναι σωστό για τους δικούς σου (το σου, για τον κάθε έναν μας) εγωιστικούς λόγους να μην τους αφήνεις σε ησυχία. Αν κι εφόσον υπάρχει λόγος να "μηνύσουν" κάτι, θα γίνει χωρίς να το ζητήσεις εσύ... που ΔΕΝ ξέρεις αν το ζητάς από αυτόν ή κάποιον που μιμείται ή εμφανίζεται με την μορφή του. Τέλος, κάνε ο,τι θες ΜΗΝ παίρνεις στο λαιμό σου κανέναν όμως! Ούτε ζωντανό, ούτε νεκρό.

    Οχι τίποτα άλλο, αλλά ο Michael του οποίου το όνομα φέρεις ώς όνομα, κρατάει μια σπάθα ναααααααααααα και κόβει γόνατα.

    Μάκια παληκάρι μ΄.

     

     

    Xm... μια και το τραβάει ο οργανισμός σας για την διατήρηση επαφής με νεκρούς, αναρωτήθηκα... βρε μπας και το τράβαγε ο οργανισμός τους να γίνουν παπάδες και υποσυνείδητα λειτουργεί αυτή η ανάγκη...

    Για διαβάστε την αληθινή δύναμη που έχει το μνημόνιο, το να μνημονεύεις ονόματα... ούτε επικλήσεις, ούτε μέντιουμ που πληρώνονται... και δείτε πώς επικοινωνούν και τι δύναμη σου χαρίζουν!!!

     

    "....Στον καιρό της Τουρκοκρατίας γύριζαν πολλοί παπάδες, άλλά ένας παπάς γύριζε και μάζευε ονόματα και τα μνημόνευε στη Λειτουργία. Και είπε ο καϊμακάκης, ο Τούρκος αστυνομικός: «Βρε, αυτός εγείρει τον κόσμο σε επανάσταση». Τον πιάνει και τον βάζει μέσα. Και στον ύπνο του φανερώνονται όλοι αυτοί που μνημόνευε και λένε: «Άκουσε, ή βγάζεις τον παπά έξω, διότι αυτός μας μνημονεύει και μας παρηγορεί, ή θα σου πάρουμε το πρώτο παιδί». Κι ο Τούρκος φοβήθηκε. Επί Τουρκοκρατίας. «Άντε, παπά, πάνε στο καλό», λέει, «πάνε, εγώ θα χάσω το παιδί μου;»

     

    Μεγάλη δύναμη έχει το πετραχήλι, παιδί μου, μεγάλη δύναμη. Όσο μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις.

    ...............

    Ο παπα-Πλανάς* γιατί αγίασε; Εμνημόνευε ολόκληρα χαρτιά, εμνημόνευε. Κι εγώ θυμήθηκα κάτι ονόματα και τα τοιχοκόλλησα στην Προσκομιδή. Εκεί εκ του προχείρου. Και στον ύπνο μου βλέπω, λοιπόν, ότι ήρθαν κάτι γέροι παλαιοί, με παλαιϊκά ρούχα, όπως άκουγα εγώ από την μητέρα του πατέρα μου. Λένε: «Εσύ, παιδί μου, μας έγραψες, αλλά ο Γέροντας, παιδί μου, δεν μας μνημονεύει».

     

    -Έλα, λέω του Γέροντα, γιατί δεν τα μνημονεύεις;

     

    -Δεν τα έβλεπα καθαρά, λέει.

     

    -Γέροντα, αυτό κι αυτό είδα: ότι ο Γέροντας δεν μας μνημονεύει, λέει.

     

    Κι από τότες έλαβα προθυμία να μνημονεύω όσα ονόματα περισσότερα. Όσα ονόματα περισσότερα, περισσότερο μισθό λαμβάνεις. Αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη: να ενώσεις τον άνθρωπο με τον Θεό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη. Και μπορείς να το κάνεις. Όσα, παιδί μου, περισσότερα ονόματα μνημονεύεις, τόσο περισσότερο μισθό λαμβάνεις. Ναι.'

     

    *Αγιος Νικόλαος ο Πλανάς

    (από τους λόγους του Γέροντα Εφραίμ)

     

    Εσάς που δεν είστε ιερείς, να χαρτάκι τόσο δα, με μερικά ονόματα συγγενών και φίλων σας που δεν είναι εν ζωή, ούτε φαντάζεστε τι δύναμη θα σας δώσουν όταν το παραδώσετε για να μνημονευθούν.

    Αλλά, μην περιμένετε τίποτα. Μερικά πράγματα δεν δίνονται με συμφωνία, ούτε αντιπαροχή. Ο,τι είναι να σας δωθεί, κατά το βαθμό σας, αυτό θα σας δοθεί. Το παιδί κλαίει όταν πεινάει και σπαράζει πολλές φορές. Ο ενήλικας υποφέρει μεν, αλλά δεν βαλαντώνει κιόλας. Κι όμως, μικρή η μπουκιά του μωρού, και μερίδα ολόκληρη του ενήλικα.

    Γιατί; γιατί έτσι!!!

  3. Και νασου πάλι το πνεύμα αντιλογίας που ξαναχτυπά.

    Pure energy.

    Και κάτι τελευταίο η νεκρομαντεία δεν είναι κάτι σκοτεινό είναι απλά επικοινωνία με τους νεκρούς.

    Αυτά να είστε καλά και να προσέχετε.

     

     

    Mιχαλάκη, μια και είμαι και του Τάγματος των Μυροφόρων του Ταξιάρχη, να σε ενημερώσω ότι σαφώς και ΔΕΝ είναι απλά επικοινωνία. Πρώτον διότι δεν είσαι στην ίδια κοινωνία και άρα διάσταση μαζί τους. Μια και η λέξη επικοινωνία είναι σύνθετη, ε.. μην ξεχνιόμαστε. Δεύτερον, ΔΕΝ γνωρίζεις σε τι βαθμό κάθαρσης βρίσκεται εκείνη την ώρα ο νεκρούλης, ή πού και αν έχει εγκλωβιστεί. Τρίτον, ΔΕΝ είναι σωστό για τους δικούς σου (το σου, για τον κάθε έναν μας) εγωιστικούς λόγους να μην τους αφήνεις σε ησυχία. Αν κι εφόσον υπάρχει λόγος να "μηνύσουν" κάτι, θα γίνει χωρίς να το ζητήσεις εσύ... που ΔΕΝ ξέρεις αν το ζητάς από αυτόν ή κάποιον που μιμείται ή εμφανίζεται με την μορφή του. Τέλος, κάνε ο,τι θες ΜΗΝ παίρνεις στο λαιμό σου κανέναν όμως! Ούτε ζωντανό, ούτε νεκρό.

    Οχι τίποτα άλλο, αλλά ο Michael του οποίου το όνομα φέρεις ώς όνομα, κρατάει μια σπάθα ναααααααααααα και κόβει γόνατα.

    Μάκια παληκάρι μ΄.

  4. Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

     

    Η καλυτέρα προσευχή είναι ό,τι εσύ επινοείς εκείνην την ώρα. Δεν είναι μόνον, θέλω να διαβάσουμε Μετάληψη να μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αύριο. Α, «από ρυπαρών χειλέων, από βδελυράς καρδίας...»· διαβάζουμε, ούτε καταλαμβάνουμε τι λέμε. Εσύ ο ίδιος να βρεις προσευχή, εσύ ο ίδιος· οπότε καταλαμβάνεις τι λες εις τον Θεό. Αυτό έχει μεγάλη δύναμη!

  5. Θεωρητικα αυτο το παραδειγμα αγγιζει και τον ανθρωπο

     

    Τέλειο παράδειγμα Απολλώνιε. Ο άνθρωπος έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να φτιάξει κάτι, που δεν είναι αυτός ή σαν αυτόν. Ενσυνείδητα δεν το γνωρίζει, όμως η πληροφορία είναι μέσα του, αποθηκευμένη στον προσωπικό του σκληρό δίσκο και τρέχει στο λειτουργικό του κατά την διάρκεια της κατασκευής ενός δημιουργήματός του.

    Σε λίγο θα μας απασχολήσουν και... οι γάμοι μεταξύ υπολογιστών και δεν ξέρω αν θα νικήσει ο έρωτας ή το συνοικέσιο... Οι κοινωνίες που χτίζουν οι ηλεκτρονικές κοινότητες κάνουν τους προδρόμους για το πέρασμα από την πρωτόγονη απομονωμένη κατάσταση των υπολογιστών, σε πολιτισμένες και νομικά κατωχυρωμένες ηλεκτρονικές πολιτείες και οικογένειες.

     

    (μαζί τα πίναμε χτες βράδυ... ??? χιχιχιχιι)

  6. Εμένα πάντως αν μου πει κάποιος/α "είμαι μάγος/μάγισσα" θα απαντήσω όπως πρέπει:

     

    "Μην είσαι τόσο σκληρός με τον εαυτό σου..."

     

    "Ξέρεις είμαι λαλημένος/λαλημένη".

    Πώς το σερβίρετε?

    "Η απάντηση, απλούστατη, μπορεί να δόθηκε μέσα στα πολλά που ειπώθηκαν, την αναφέρω για να συνοψίσω: "ΔΕΝ ΤΟ ΣΕΡΒΙΡΕΙΣ". Δεν το λες, δεν το αναφέρεις, δεν το διαφημίζεις"

    "Σ' αυτόν τον χώρο υπάρχει μια περίεργη συνήθεια. Αυτοί που ΣΕ ξέρουν δεν σου λένε ποτέ τίποτα. Αλλά αν και όταν αντιληφθούν ότι "ξέρεις" ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΛΑΛΗΣΕΙ- επειδή το έχεις μέσα σου. "

    Οι απίθανες δισ-τρισυπόστατες απαντήσεις που ταιριάζουν σε κάθε κατάσταση, είναι μέρος της ΤΕΧΝΗΣ.

    Νεφελίτσα, σμουτς καρδούλα μου γλυκιά...

  7. ΗΠΑ, χριστουγεννιάτικο δώρο μεγάλης χρηστικής αξίας

    (24/12/2004 7:48:00 μμ) 

     

    Ο συνταξιούχος κτηνοτρόφος Ρίτσαρντ Χάμαν, 75 ετών και η σύζυγός του Ντόνα πλήρωσαν το λογαριασμό του ρεύματος του Δεκεμβρίου για όλους τους συμπολίτες τους, ποσό που ανέρχεται σε τουλάχιστον 25.000 δολάρια, μετέδωσαν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.

    Πηγές: ΑΠΕ - Γερμ.Πρακτ.

     

     

    ΤΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ΚΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΛΗΡΩΣΩ ΔΕΗ ΚΑΙ ΟΤΕ ΜΑΖΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΩ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ!!!

  8. Ναι και ειναι και αρκετα φυσικο. Αμα ασχολεισαι ολη την ωρα με ενα μονο πραγμα καιγεσε και σε ρουφαει η δινη του obsession. Ασε που καταντας και βαρετη για τον υπολοιπο κοσμο.

     

    Το να είναι κανείς Ευχάριστος, είναι χάρισμα.

    Το να είναι κανείς Ευγενής, είναι επίσης χάρισμα.

    Η φίλη tigerrrr πάντως μέχρι στιγμής τα πάει πολύ καλά. Είναι ευχάριστη, χωρίς να είναι βαρετή.

     

    Νομίζω, χρειάζεσαι εξάσκηση, γιατί το να είσαι Ενοχλητικός και Αγενής, δεν είναι χάρισμα.

     

    Με πολύ αγάπη,

    Χαρούλα

  9. Έμενε μάλιστα σε ένα ξύλινο καλυβάκι που βρισκότανε στην άκρη ενός ξέφωτου..... Κάποια στιγμή ...τον βλέπει ένας κυνηγός και του φωνάζει «Καλημέρα ξυλοκόπε».

    «για ποίον λόγο δεν άνοιξες ένα παράθυρο από την πλευρά του ξέφωτου;»

     

    Καταπλητική ιστορία!!! Εύγε!!!

    Αργότερα, μετά τον κυνηγό, πέρασε από εκεί κι ένα πουλί, και του κουτσούλισε το κεφάλι. Ανασήκωσε ο μαθητής το κεφάλι του, και τότε είδε ότι το Φως ερχόταν από άνω προς τα κάτω, ακριβώς στο κέντρο του ξέφωτου. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διαβάζει χωρίς "ταβάνια" και "ομπρέλες" στο κεφάλι του. Τίποτα, ούτε δεξιά ούτε αριστερά, δεν είναι ικανό να σου κρύψει το φως το ουράνιο.

  10. Ωραία... πάλι καλά "βολεύεται" ο τύπος ... ειδικά άμα είναι μεγαλόσωμος ο σκύλος!!!

    άμα ήταν έθιμο με καναρίνι πχ τι να βολευτεί;;;;

     

     

    :063laugh::063laugh: Αχ ρε Νεραιδουλα....να σαι καλα...

     

    Γιατί να μην παντρευτεί καμιά γατούλα;

     

    γατούλα... τς τς τς...

    άλογο παιδί μου!!! νάχει πράμα ο γαμπρός!!! άκου γατούλα...

  11. Το διάβασα, μου άρεσε και με την ευχή να σας αρέσει, και να σας διδάξει ευχάριστα, το μοιράζομαι μαζί σας

     

    Εκέντρωσε μιά μέλισσα τον Έρωτα τον κλέφτη

    όταν της έκλεβε κερί μέσ' από την κυψέλη,

    κι όλα του τ' ακροδάχτυλα τα βρήκε το κεντρί της.

    Κι αυτός πονούσε ο δύστυχος κ' εφύσαγε τα χέρια

    κ' εχτύπαγε τα πόδια του πηδώντας απ' τον πόνο?

    κ' έτρεξε στη μητέρα του την ώμορφη Αφροδίτη

    κ' έδειξε τα χεράκια του και της παραπονέθη

    πώς είν' η μέλισσα μικρή κι όμως σκληρά πληγώνει.

    Κ' εγέλασ' η μητέρα του και στράφηκε και τούπε:

    Γιατί απορείς; μήπως και συ της μέλισσας δε μοιάζεις;

    Έτσι μικρός είσαι και συ κ' έτσι σκληρά πληγώνεις.

     

    Ήταν η μετάφραση που έκανε ο άφταστος ποιητής μας, Ι. Πολέμης, στον Κηριοκλέπτη, του Θεόκριτου. Τελικά, και η μετάφραση, είναι Τέχνη, όταν ο μεταφραστής είναι ιερέας της Τέχνης της Ποίησης. Εξάλλου, η πλάση, εποιήθηκε! Και η μορφή αυτή του λόγου είναι η μόνη που έχει την ίδια ονομασία με την δημιουργία της: ποίηση

     

    Τον κλέπταν ποτ' Έρωτα κακά κέντασε μέλισσα

    κηρίον εκ σίμβλων συλεύμενον, άκρα δε χειρών

    δάκτυλα πάνθ΄ υπένυξεν. Όδ' άλγεε, και χέρ' εφύση,

    και ταν γαν επάταξε, και άλατα, ται δι΄ Αφροδίται

    δείξεν την οδύναν, και μέμφετο, όττι γε τυτθόν

    θηρίον εντί μέλισσα και αλίκα τραύματα ποιεί.

    Χα μάτηρ γελάσασα "Τυδ΄ ούκ ίσσον εσσί μελίσσαις;

    χω τυτθός μεν έης, τα δε τραύματα άλικα ποιείς.?

  12. Ρε παιδιά, εγώ το Σωκράτη το θεωρώ κάπως.... τώρα πώς να τον χαρακτηρίσω, ρεμάλι; Τεσπα, κομιστής δεινών σίγουρα.

    Μια ματιά στα φυντανάκια που μάζεψε για μαθητές, αρκεί: Αλκιβιάδης, Κριτίας... Και ναι, έχω κακή άποψη για τον Πλάτωνα και κάκιστη για τον Ξενοφώντα.

    Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν μπόρεσε να κάνει ενάρετους τους μαθητές του.(Αλλά τώρα είναι διδάξιμη η Αρετή; Άλλο ερώτημα... )

     

     

    Ένα ανοιξιάτικο πρωινό πλησιάζει τον Σωκράτη κάποιος γνωστός του και του λέει

    -Σωκράτη, ξέρεις τι έμαθα μόλις τώρα για τον καλύτερο σου φίλο;

    -Περίμενε ένα λεπτό, του λέει ο Σωκράτης, πριν μου πεις οτιδήποτε, θέλω να σου κάνω το τέστ του τριπλού φιλτραρίσματος.

     

     

     

    -Το τέστ του τριπλού φιλτραρίσματος; ρωτάει ο γνωστός του.

    -Ακριβώς, απάντησε ο Σωκράτης,πριν μου πεις οτιδήποτε σχετικά με τον καλύτερο μου φίλο, να το πρώτο φιλτράρισμα: η αλήθεια.

    Είσαι σίγουρος πως αυτό που θέλεις να μου διηγηθείς είναι αλήθεια;

     

     

    -Χμ, όχι! απάντησε ο γνωστός, στην πραγματικότητα το άκουσα να το λένε.

     

     

    -Ωραία, άρα δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια ή όχι!

    Έτσι περνάμε στο δεύτερο φιλτράρισμα: την καλοσύνη.

    Αυτό που θέλεις να μου διηγηθείς είναι κάτι καλό;

     

     

    -Όχι! Αντιθέτως! απάντησε ο γνωστός.

     

    -Ωραία! Άρα θέλεις να μου διηγηθείς κάτι αρνητικό.

    Και τώρα το τελευταίο φιλτράρισμα: η χρησιμότητα.

    Αυτό που θέλεις να μου πεις για τον καλύτερο μου φίλο θα έχει κάποια χρησιμότητα για μένα;

     

     

    -Όχι! Νομίζω πως όχι!

    - Λοιπόν, συνεχίζει ο Σωκράτης,αυτό που θέλεις να μου πεις δεν είναι αλήθεια, δεν είναι καθόλου καλό και δεν μου χρησιμεύει να το ξέρω! Άρα γιατί να μου το πεις;

     

     

    Να γιατί ο Σωκράτης που ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος και απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης, δεν έμαθε ποτέ ότι η γυναίκα του, τον απατούσε με τον καλύτερο του φίλο :)

  13. Ξεχάσαμε τα ρεπορτάζ των Ευαγγελάτων μετά τριμήνου στις αποθήκες των σημείων συλλογής της ανθρωπιστικής βοήθειας, με τα πεταμένα κουτιά και χαρτόκουτα... τα λεηλατημένα χαρτόκουτα, που θα σαπίζουν και θα μουχλιάζουν ως μηδέποτε παραδοτέα... Μετά κάποιος θα βγεί και θα μας πει, ότι είχαν κάνει διαλογή και κάποια ήταν ακατάλληλα... αλλά δεν ήξεραν τι να τα κάνουν!!!

     

    Επίσης, ποτέ δεν θα δούμε αυτό που μαθαίνουμε όσοι έχουμε γνωστούς που πηγαινοέρχονται εκεί... Το "παιδομάζωμα" των ορφανών, για παιδεραστικούς λόγους και δωρεάς οργάνων!!!΄

    Είπατε τίποτα;;;

  14. Ναι Νεράιδα, όταν μιλάω κάτι ξέρω, και το ξέρω σίγουρα.  Όταν δεν ξέρω και με ρωτάνε δηλώνω άγνοια, ή απλά το βουλώνω και περιμένω να μάθω. Αλλά όταν μιλάω δεν ανοίγω το στόμα μου απλά για να ακούω τη φωνή μου.Το αν ήμουν και σε ποιές κηδείες ή ότι άλλο δεν το ξέρεις ούτε εσύ ούτε κανένας άλλος από δω, όπως δεν ξέρω κι εγώ για σας. Οπότε οι ειρωνίες περιττεύουν. Και είτε σ'αρέσει, είτε όχι, είτε το δέχεσαι, είτε όχι, υπάρχουν και χώροι-άνθρωποι-καταστάσεις που δεν διαφημίζονται. Γιατί? Γιατί βαριούνται να ασχοληθούν με αντιμετωπίσεις όπως η δική σου πχ...

     

     

    Diakrinw mia emfyti eygeneia. Sigxaritiria. Exeis ontos anevei poly psila.

  15. Για άλλη μια φορά όσα λέει η Νεράιδα απλώς δεν ισχύουν και είναι προσωπική της άποψη.

     

     

    malista...

    e, gia na to les esy,kati tha ksereis parapanw!! tha isoun mallon stin politiki kideia tou Papariga tou KKE kai eides kanenan ierea "allou" xwrou...

     

    Filoi mou,

    Mesa se mia ekklisia to teletourgiko olo ektos apo auton pou ferei to xrisma, ton ierea diladi, to gnorizoun kai tha mporousan na to anaparastisoun epaksia kai oi neokoroi kai oi kantilanaftes. Epeidi to gnorizoun den simainei oti einai iereis.

    To auto, isxyei kai gia tous "allous" xwrous.

  16. .................Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένα νεαρό αγόρι, πολύ άσχημο αλλά με σπινθηροβόλο βλέμμα, εμφανίστηκε στην είσοδο.

    ?Σανδάλια θέλεις; φώναξε ο χειροτέχνης, σηκώνοντας το κεφάλι από το εργαλείο του.

    ?Σίγουρα όχι. Ξυπόλυτος γεννήθηκα και ξυπόλυτος θα περπατώ τους δρόμους αυτής της πόλης, απάντησε το νεαρό αγόρι.

    Η Ασπασία τον κοίταξε έκπληκτη. Δεν είχε ξαναδεί τόσο άσχημο αλλά και τόσο ελκυστικό πρόσωπο.

    ?Αντε δίνε του, παλιόπαιδο.

    ?Γιατί να του δίνω; Η Αγορά ανήκει σ' όλο τον κόσμο απ' ό,τι ξέρω.

    ?Αν ανήκει σε όλους τότε δεν ανήκει σε κανέναν, του είπε ο τσαγκάρης.

    ?Τι ωραίος συλλογισμός! ειρωνεύτηκε το αγόρι.

    ? Πάντως εδώ είναι το μαγαζί μου. Ουστ...

    ? Μήπως πρέπει να πληρώσω για να δω απλώς μία νέα και ωραία κυρία που της πουλάς παπούτσια; ρώτησε κοροϊδευτικά.

    ?Φύγε, σου λέω...

    Και το αγόρι έφυγε.

    ? Ποιος είν' αυτός;

    Η Ασπασία δεν μπόρεσε να μη ρωτήσει, εντυπωσιασμένη από το χιούμορ και τη ζωντάνια του πνεύματος αυτού του αγοριού.

    ? Είναι ο νεαρός Σωκράτης. Δουλεύει με τον πατέρα του το Σοφρωνίσκο, το γλύπτη, αλλά δε θα συνεχίσει για πολύ σ' αυτό το δρόμο... Τι αυθάδεια! .....

     

    ************

    Aπό την γνωριμία της περίπου 19χρονης Ασπασίας την πρώτη μέρα της στην Αγορά των Αθηνών, με τον 13χρονο ακόμα τότε Σωκράτη. Η Ασπασία ήταν η πρώτη που ξεχώρισε το πνεύμα του και τον ενέταξε στην αυλή της. Ως γνωστόν η Ασπασία είχε έρθει από την Ιωνία, για να βρει τον αγαπημένο της Ιππόδαμο (άριστος πολεοδόμος), ήταν ρήτορας (πρωτόγνωρο για γυναίκα στην Αθήνα αυτό) και ο πατέρας της είχε σχολή ρητορικής και πυθαγόρειας φιλοσοφίας. Η γνωριμία της με τον Περικλή έγινε αργότερα.

  17. Αν μόνο είχε πει, και δεν είχε κάνει, σήμερα δε γνωρίζω αν θα θυμόμασταν ούτε τον Κρίτωνα, ούτε τον Δάσκαλό του.

    Κυρίες και Κύριοι η αυτού μεγαλειότης, Σωκράτης...

    ...για να μην ξεχνιόμαστε.

    ****************************************************

     

     

    Ο Δάσκαλος όλη νύχτα δεν έκλεισε μάτι παίρνοντας τη μεγάλη του απόφαση. Μια απόφαση με την οποία θα δίδασκε για τελευταία φορά πως οι μεγάλοι, οι αληθινοί, οι ασυμβίβαστοι και ανυποχώρητοι Δάσκαλοι απ? τις ιδέες, τα ??πιστεύω?? και τα κηρύγματά τους, με το ίδιο αδιόρατο χαμόγελο που θεωρούν, σαρκάζουν και λοιδορούν την ώρα που η ζωή τους απλώνει σπάταλα το χαλί στα πόδια, με το ίδιο βρίσκονται και αντίκρυ στον θάνατο ήρεμοι, πράοι, νηφάλειοι και αποφασισμένοι!..

     

    -Καλημέρα Δάσκαλε!.. τον λαχτάρισε ξαφνικά μια φωνή.

    -Τι ζητάς εδώ τέτοια ώρα Κρίτων;

    -Ξέρεις? εμείς καταφέραμε και συνεννοηθήκαμε για μια σκηνοθετιμένη ψιλοαπόδραση χωρίς ιδιαίτερο ντόρο. Δηλαδή... όπως λέμε, θα περάσει στα ψιλά? Μια-δυο μέρες το πολύ, και μετά ούτε γάτα ούτε ζημιά? Όλα θα ξεχαστούν?

    Πρώτη φορά ένιωσε ο Κρίτων το βλέμμα του Δασκάλου του να πέφτει τόσο άγριο επάνω του.

     

    -Τι είναι αυτά που μου λες Κρίτων; Δεν σε αναγνωρίζω. Αυτή τη γνώμη σχημάτισες για μένα τόσα χρόνια μαθητής μου; Πως είναι δυνατόν να με θεωρείς ικανό να παραβώ το νόμο δραπετεύοντας, μόνο και μόνο για να ζήσω λίγα χρόνια παραπάνω, αναιρώντας με μια τέτοια πράξη μου τα όσα μέχρι στα γεράματά μου δίδαξα; Αυτό, παρ? το απόφαση, δεν πρόκειται να γίνει με τίποτε. Εγώ την απόφασή μου την έλαβα και όπου να ?ναι θα την πραγματοποιήσω?

    -Μα, ξέρεις Δάσκαλε?

    -Ξέρω?και πολύ καλά μάλιστα? Κι αν αυτός ειν? ο λόγος που σ? έφερε εδώ τέτοια ώρα, τότε μάθε πως ο λόγος σου είναι κακός και ο κόπος σου άδικος!..

     

    Παρακάλεσε, χτυπήθηκε, γονάτισε μπροστά του ο Κρίτων, όμως τίποτε?Κι όπως σε κάποια στιγμή βρέθηκε με το βλέμμα προς τα έξω κοιτώντας την όμορφη μέρα που ζύγωνε, σαν γύρισε τον βρήκε με μια άδεια κούπα στο χέρι? Την ψυλλιάστηκε τη δουλειά?

    -Τι έκανες Δάσκαλε;?

    -Τίποτε παραπάνω από αυτό που όφειλα σαν ανταπόδοση στο νόμο?

    Κάτι ακόμη προσπάθησε να ψιθυρίσει γερμένος στην αγκαλιά του Κρίτωνα, όμως άδικα? Βαριά ήρθαν κι έκλεισαν τα βλέφαρα, την ώρα που γεμάτος περιέργεια μίσευε για τους κόσμους που πίστεψε και δίδαξε μια ζωή!?

     

    (κείμενο από μετάφραση)

  18. :unsure: Σκεφτόμουν λοιπόν ότι αν υποθέσουμε ότι κάποιος εξαιτίας της αγάπης του και της πίστης του στην παλιά θρησκεία θελήσει να αποκυρήξει το χριστιανισμό...τότε τι γίνεται με το σώμα του μετά το θάνατό του;

     

    Υπάρχει ειδική τελετή γι αυτό. Φρόντισε να μάθεις, αλλιώς ό,τι και να λες όσο και να χτυπιέσαι, έχεις το Χρίσμα της βάπτισής σου. Αφού το Αποκυρήξεις, (ή καλύτερα αφού σε αποκυρήξει η εκκλησία γιατί εσύ δεν έχεις την Εξουσία ούτε να χρίζεις ούτε να αποκυρήτεις, όπως ακριβώς δεν έχεις την εξουσία να βγάλεις εσύ πιστωτική κάρτα ή πιστοποιητικό γεννήσεως), μην ανησυχείς, θα ξέρουν ότι δεν θα σου κάνουν χριστιανική ταφή.

    Προσωπικά δεν θα στο συμβούλευα, γιατί δεν υπάρχουν κληρικοί συνεχιστές της παλιάς θρησκείας να σου κάνουν τα όσα και η τωρινή έχει υιοθετήσει και έχει εμπλουτίσει, περί σωτηρίας ψυχής και ασφαλούς ταξιδιού της προκειμένου να μην εγκλωβιστεί στον χωροχρόνο.

    Αυτά.

  19. Περί Αλήθειας... Νασρεντίν Χότζα

     

    Μια μέρα ο Νασρεντίν καθόταν στην αυλή. Ο βασιλιάς παραπονιόταν ότι οι υπήκοοί του ήταν ψεύτες. <Μεγαλειότατε> είπε ο Νασρεντίν, <υπάρχει αλήθεια και αλήθεια. Οι άνθρωποι πρέπει να ασκήσουν την πραγματική αλήθεια πριν μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν την σχετική αλήθεια. Πάντα προσπαθούν να κάνουν το αντίστροφο. Το αποτέλεσμα είναι ότι παρερμηνεύουν την αθρώπινη αλήθεια τους, γιατί ενστικτωδώς γνωρίζουν πως είναι απλώς ένα κατασκεύασμα>.

     

    Ο βασιλιάς σκέφτηκε πως αυτό ήταν πολύ μπερδεμένο.

    <Ενα πράγμα θα πρέπει να είναι αλήθεια ή ψέμα. Θα κάνω τους ανθρώπους να λένε την αλήθεια με την άσκηση αυτή θα καθιερώσουν τη συνήθεια να είναι ειλικρινείς>.

     

    Το επόμενο πρωί, όταν άνοιξαν οι πύλες της πόλης, στήθηκε μπροστά τους μια αγχόνη την οποία επέβλεπε ο λοχαγός της βασιλικής φρουράς. Ένας ντελάλης ανακοίνωσε: <Οποιος μπαίνει στην πόλη, πρέπει πρώτα να λέει την αλήθεια σε μια ερώτηση που θα του κάνει ο αξιωματικός της φρουράς>.

    Ο Νασρεντίν που ήταν απέξω, μπήκε μέσα πρώτος.

    Ο λοχαγός του είπε: <Πού πηγαίνεις; Πες την αλήθεια, γιατί διαφορετικά θα πεθάνεις στην κρεμάλα!>

    <Πηγαίνω να κρεμαστώ σε αυτήν εδώ την κρεμάλα> απάντησε ο Νασρεντίν.

    <Δεν σε πιστεύω!>

    <Πολύ καλά λοιπόν. Αν είπα ένα ψέμα κρέμασέ με!>.

    <Αλλά κάτι τέτοιο θα το έκανε αληθινό!>

    <Ακριβώς> είπε ο Νασρεντίν <για σένα αληθινό>.

     

    Τι μάθαμε:

    Ο Νασρεντίν, σαν Σοφός, δεν παραβιάζει τους κανόνες της εποχής του, αλλά προσθέτει μια νέα διάσταση στη συνείδησή του, αρνούμενος να δεχτεί για ειδικούς και περιορισμένους σκοπούς ότι, για παράδειγμα, η αλήθεια είναι κάτι που μπορεί να υπολογιστεί όπως οτιδήποτε άλλο.

    Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν αλήθεια, είναι σχετικό με την κατάστασή τους και δεν θα μπορέσουν να τη βρουν, αν δεν αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός.

    Η ιστορία αυτή που διαβάσαμε, μία από τις πιο έξυπνες του Νασρεντίν, δείχνει πως <Καμία πρόοδος δεν μπορεί να γίνει πριν μπορέσει κανείς να δει μέσα από την σχετική αλήθεια>. :wizard:

     

    Σχόλιο: Idries Shah

    Μετάφραση: Ανδρέας Τσάκαλης

×
×
  • Create New...