Neraida
-
Posts
465 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Neraida
-
-
Μπορει να δικαιολογηθει ο ρατσισμος σε καποιες περιπτωσεις?
Δεν γνωρίζω τι εννοείς με την λέξη "δικαιολογηθεί", αν δηλαδή εννοείς αν αιτιολογείται ανθρωπολογικά και κοινωνικά αυτή η συμπεριφορά ή αν το άτομο που πράττει την ρατσιστική αντίδραση ή υιοθετεί ρατσιστικές συμπεριφορές μπορεί να αιτιολογήσει ή να υπερασπίσει την θέση του για αυτή του την ενέργεια.
Στην δεύτερη περίπτωση, πρέπει να αποδεχτούμε, τόσο εμείς -σαν ένα ας πούμε λαϊκό δικαστήριο-, όσο και το άτομο αυτό -σαν ας πούμε ένας κατηγορούμενος-, 1ον ότι ο ρατσισμός είναι αδίκημα, 2ον ότι η ενέργεια που προσδίδει ρατσισμό είναι καταδικαστέα και 3ον στην ίδια την αναγνώριση του ρατσισμού.
Για το 3, θα πρέπει να ορίσουμε σε ποιόν χρόνο για την συγκεκριμένη ομάδα γήινων ανθρώπων συμβαίνει αυτό και ποιοί το ορίζουν; Για να το καταλάβουμε: θα ορίσουν το 1700 μΧ οι άποικοι της Αμερικής αν οι μαύροι της Αφρικής είναι υποτελείς τους; Θα ορίσουν τις περίπου ίδιες χρονολογίες και πριν οι Άγγλοι αν οι Κινέζοι είναι υποτελείς τους; Θα ορίσουν οι Ρωμαίοι επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αν οι Αιγύπτιοι και οι Λύβιοι είναι υποτελείς τους;
Κι αν ναι, ποιός θα τους δικάσει για τις ρατσιστικές τους ενέργειες;
Για το 2, δεν θα συμφωνήσει ο πράττων και για το 1 θα πρέπει να πάμε την πρώτη περίπτωση: την ανάλυση της ανθρωπολογικής και κοινωνικής συμπεριφοράς.
Ναι, ο άνθρωπος από την φύση του είναι ρατσιστής. Ο δυνατότερος πάντα επιζούσε και πάντα θα επιζεί, όχι μόνο για την μυϊκή του δύναμη που την επιδεικνύει έναντι του άλλου, αλλά γιατί έτσι έχει ορίσει η φύση: να επιζεί ο ισχυρότερος ακόμα και αν μεταξύ τους δεν συναντηθούν ποτέ!
Ο άνθρωπος όμως ανέπτυξε και ένα "ένδυμα" στην πορεία του. Το Πνεύμα του και μέσω αυτού ανέπτυξε φιλοσοφίες, γράμματα, τέχνες, νόμους και κανόνες καλής συμπεριφοράς και ανθρωπισμού.
Την ερώτηση λοιπόν θα έπρεπε να την θέσουμε για μένα ως εξής: Ο άνθρωπος που από την φύση του είναι ρατσιστής, έχει αναπτύξει τα εργαλεία εκείνα που να τον εκπαιδεύουν στην καταστολή τέτοιας συμπεριφοράς, ως ατόμου πρώτα κι ύστερα ως ομάδας;
Γιατί... πώς να δημιουργηθεί ομάδα ρατσιστική (ΚΟΥ-ΚΛΟΥΞ-ΚΛΑΝ) αν δεν υπάρχουν άτομα να την στελεχώσουν;
-
Μέσα μου θέλω να κρυφτείς
ψυχή να μη σε βλέπει,
αλάργο από τη λογική
και του ντουνιά τα πρέπει!
-
......ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΣΤΡΑΔΟΡΟΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡ.....ΙΔΙΑ.
....ΤΟΥΣ ΒΛΑΧΟΚΡΗΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ....ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΥΓΑ ΣΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ...."ΖΙΑΥΤΟ ΠΟ ΠΕΣ ΄Θ'ΑΠΟΘΑΝΕΙΣ" ΚΑΙ ΚΑΛΑ ......
ΛΙΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΝΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΟΡΗ ΟΠΩΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ....ΣΑΝ ΤΑ ΑΓΡΙΜΙΑ....
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.....ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΩ ΠΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΛΕΒΕΝΤΙΣΣΕΣ ....
Άντρα λογιάζω μόνο αυτόν
που σκύβει το κεφάλι
όντε πουλούν παλικαριές
κι εγωισμούς οι άλλοι
-
ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΠΟΥ Σ'ΑΛΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ
Η ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΕΨΕΙ,
ΑΜΑ ΠΟΘΑΝΟΥΜΕ ΚΙ' ΟΙ ΔΥΟ
Η ΓΗ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΝΤΡΕΨΕΙ!
-
Τη λεβεντιά ερώτησα
ποια μάνα την εγέννα
κι εκείνη μου απάντησε
το κρητικό το αίμα...
Θε μου κι α ξαναγεννηθώ
σε τούτο τον πλανήτη
μια χάρη μόνο σου ζητώ
να γεννηθώ στην Κρήτη!
-
.....αν και διαμένω στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο λόγω σπουδών, δεν έχω παρατηρήσει αυτούς τους "λεβέντες Κρητικούς" που λες..........
Να μπόραγα ν'αγόραζα
μιά μέρα τον πλανήτη
να του αλλάξω τ'όνομα
να τονε βγάλω ΚΡΗΤΗ!
καλιά σου μη τσι δεις!!! δεν θάναι για καλό σου να τς ανταμώξεις!!!
-
ΗΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΙΟΝΙ
ΚΙ ΟΝΤΕ ΘΑ Σ΄ ΑΝΑΣΤΟΡΗΘΩ
ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΛΙΩΝΕΙ...
-
Nέκραρχε, οι άντρες, πονούν. Και οι άντρες όντε πονούν το παραδέχονται. Κι έτσι λέγονται άντρες.
Ποιός σου είπε ότι οι λεβέντες είναι αναίσθητοι κι ότι δεν έχουν αισθητήρια νεύρα, δε κατέω... Πονούν, το παραδέχονται, το μεθούν και το τραγουδούν!!!
Αυγερινέ, καλά και τόπες πώς είσαι στο Ηράκλειο... από την άλλη μπάντα είν η Κρήτη κι οι άντρες τσι. Αν δεν ανέβεις στα βουνά ψηλά να δεις λεβέντη πώς ανεβαίνει σε 10' στη κορφή του Ψηλορείτη και δεν τον κλουθούνε μηδέ ΜΕΑ μήδε ΕΚΑΜ για δεν των εβγάνη η γλώσσα των, πράμα από το νησί δεν είδες...
Παράπονο 'χω του θεού
γιατί άδικα μοιράζει
Κι άλλοι 'χουν ξέχειλες χαρές
κι άλλους ο πόνος σφάζει
Φαίνεσαι ρόδο του μπαξέ
μα είσαι μες τ' αγκάθι
κι όποιος σε πάρει αγκαλιά
πολλά έχει να πάθει
Χαρές κι αν μου 'ρθουν στη ζωή
άχι !!! όλο θα λέω
ενθύμιο της μοίρας μου
που μου 'μαθε να κλαίω
-
...εσένα, τώρα ποιός σου είπε ότι οι λεβέντες δεν πονούν;
-
Κι ο στεναγμός μου σ? αγαπά
Βιτώρος Γεώργιος, Εκδόσεις Λαβύρινθος
Σ'αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης θα συναντήσει το πόνο, τον έρωτα και τη χαρά που διακρίνει την ψυχή της σύγχρονης Κρήτης. Θα ανακαλύψει μέσα απο την μαντινάδα, πως συναπαντιούνται οι μοναδικές στιγμές της ανθρώπινης ύπαρξης με τον έμμετρο δημιουργικό τρόπο, μια κληρονομιά που ακολουθεί τον τόπο μας απο την εποχή του "Ερωτόκριτου".
*μαντινάδα = μάντης - άδω
-
Γιατί εγώ που είμαι φίλη του, όπως και για σένα, αν ακούσω κάτι θα βγάλω το σπαθί μου και θα πάρω κεφάλια...
Και δημόσια γλυκιά μου
Σε χώρους που το ότι είμαστε φιλαράκια είναι γνωστό σ΄ όλους, ..............Τέλος πάντων... είναι απόψεις! Αλλά καλά έκανες και με ενημέρωσες ότι σ΄ ενοχλεί, ώστε να μην σου κάνω πλάκα δημόσια (...μήπως να μεταφερθούν αυτά τα τελευταία μας ποστ σε ξεχωριστό thread?... Η συζήτηση πάει να γίνει ενδιαφέρουσα, σχετικά με το τι "σηκώνουμε" και τι όχι από τους φίλους μας...)
Nαι Νεφέλη με ενοχλεί. Οχι να ΜΟΥ κάνεις πλάκα. Αλλά να λες δημόσια τον φίλο ΜΟΥ ή να ακούσω να πουν την φίλη ΜΟΥ δημόσια Ζιγκολό, ή Νταβατζή ή Τσατσά ή ό,τι άλλο... Μεταξύ μας που ακούμε τις φωνές, τον τόνο της και την απόχρωσή της, οκ... Και δεν είναι χώρος που όλοι ξέρουμε όλους.
Ναι... πες στον Αυγερινό που έχει ειδικότητα στην μεταφορά ασχέτων θεμάτων να το μεταφέρει... είναι ειδικός στις μεταφοραί-μετακομίσεις...
Και το θέμα να μην είναι τι σηκώνουμε και τι όχι από τους φίλους μας, αλλά τι σηκώνουμε να ακούσουμε να λένε ή να χαρακτηρίζουν τους φίλους μας και τι όχι...
Ε... ? για να είμαστε και μέσα στο θέμα που έθιξα... μμμ γλυκιά μου?
-
Ειδικά του Αλκιβιάδη, του "σέρνω" πολύ χειρότερα!! και στον Σείριο... που να δεις στον Αυγερινό τι λέω!!
...και για ρώτα τον Απολλωνούκο τι εκείνος μου έχει "σούρει" ...είναι το πως θα μάθεις τον φίλο σου και πως θα σε μάθει εκείνος
Έτσι μπράβο!!! Στα ιδιαίτερά σας. Εκεί που ο ένας ξέρει τον άλλο. Οχι δημόσια, που πολλοί δεν ξέρουν τι εστί ο άλλος... Γιατί εγώ που είμαι φίλη του, όπως και για σένα, αν ακούσω κάτι θα βγάλω το σπαθί μου και θα πάρω κεφάλια...
-
Φυσικά! Εγώ του κάνω κάθε μέρα πλάκα! Ομως και η πλάκα, είναι... Τέχνη! Και ειδικά με τα αγόρια, κάπου μας παίρνει, και κάπου όχι, για μερικά θέματα. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να είναι φίλοι μας στο διηνεκές. Και ο Απολλώνιος είναι από αυτούς που τους θέλουμε.
Για να το εμπεδώσεις, αναρωτήσου αν θα το έλεγες αυτό σε άλλο φίλο σου: Σείριο, Αλκιβιάδη...
Let's go back to the topic now Lady!!!
-
Εμένα πάλι... θα μου έκανε. Εντύπωση λέω, θα μου έκανε. Όχι μόνο γιατί ο Απολλώνιος διακατέχεται από ήθος, αλλά και γιατί η "έντεχνη θρασύτητα" που επιδεικνύει δηλώνει ένα άτομο που είναι σεμνό και ντροπαλό. Ως ζιγκολό, θα έπρεπε να προσφέρει τις υπηρεσίες του έναντι αμοιβής, αλλά αυτό στον συγκεκριμένο μπορεί να γίνει μόνο κι εφόσον ο ίδιος "γουστάρει" κι όχι με μίσθιο. Περαιτέρω, η κατηγορία των επαγγελματιών που αναφέραμε, μάλλον του προκαλεί θλίψη για να την εκμεταλλευτεί...Επειδή καμία σχέση με το θέμα δεν έχουν όλα τα παραπάνω, δικά μου, και προαναφερθέντων αν είναι ας ανοίξουμε άλλο θέμα "ο Απολλώνιος ζιγκολό - το αντέχετε; - σας κάνει εντύπωση;" και να τα επαναλάβω για εμπέδωση.
-
Το αρχαιότερο επάγγελμα... δεν ήταν επάγγελμα. Ήταν λειτούργημα. Ως λειτούργημα το επιτελούσαν λειτουργοί. Δηλαδή ιέρειες.
Μα, ήταν τουτάνες οι ιέρειες;;; θα πει τώρα ο κάθε αγράμματος μπάρμπας.
Οχι δεν ήταν τουτάνες... Ο Έρως καταρχήν δεν ήταν "ύποπτος". Ηταν αυτό που ήταν. Ήταν ανάγκη. Όπως η πείνα, η δίψα, η στέγη. Ήταν το μέσο για την διαιώνιση του είδους. Ήταν ευχαρίστηση και ήταν τέχνη. Και όταν κάτι είναι όλα αυτά, ευχαριστείς τον θεό.
Επειδή όμως εκείνοι οι άνθρωποι που είχαν μεγαλύτερη σχέση με την φύση, ως πραγματικότητα και όχι ως ιδέα ή περιγραφή, που έχει γίνει για μας σήμερα, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Δηλαδή, ήξεραν πότε ξεκινούσαν αυτές οι ανάγκες. Επίσης ήξεραν ότι δεν είναι ζώα να αγκομαχήσουν και τέλος. Ειχαν λοιπόν να κάνουν με μια ανάγκη, που έπρεπε να ευχαριστήσουν το θεό που τους έχει ζωντανούς να την απολαμβάνουν.
Έτσι, η ευαίσθητη ψυχή του νέου, που για πρώτη φορά θα συνευρισκόταν με του αντιθέτου φύλλου σύντροφο, έπρεπε να είναι γλυκιά και τρυφερή κι όχι βίαιη και να αφήσει τραύματα που δεν θα του επέτρεπαν να επιτελέσει το ύψιστο: να φέρει αργότερα απογόνους ανώτερους από αυτόν!
Η ιέρεια του έρωτα λοιπόν αναλάμβανε αυτόν το ρόλο. Να φροντίσει την ψυχή του, παράλληλα με το κορμί του. Χωρίς να νιώσει άσχημα. Χωρίς εξαρτήσεις νεανικές από την "πρώτη φορά" με την πρώτη σύντροφο. Εξηγώντας του πώς να προφυλαχτεί, να προστατευθεί... Μαθαίνοντάς του, δείχνοντάς του τον τρόπο να εξυμνεί τους θεούς γι αυτή την ανάκγη-απόλαυση. Πού αλλού; Μα φυσικά στον Ναό του Έρωτα. Εκεί που η γέννηση των παιδιών θα ήταν θέλημα και των δύο κι όχι "λάθος".
Σήμερα;
Η σημερινή κατάντια των 13χρονων αγοριών, που τα παίρνει ο μπαμπάς "που ξέρει" από το χέρι και τα βάζει στο ελεηνό δωματιάκι με την κόκκινη λάμπα απ΄έξω, που έχει συνεννοηθεί με την δεν-θέλω-να-την-βλέπω-τη-γριά να του φέρουν ότι πιο καλό υπάρχει κλείνοντας το μάτι... ε, ναι αυτό είναι επάγγελμα.
Ανεκτό για να βολεύονται οι γιοί, χωρίς να θίγονται οι κόρες των άλλων.
Για να χτυπάμε το κεφάλι μας στο τοίχο είναι!!!
Για την κατάντια μας και για την εθελοτυφλία μας.
Ακου λέει αρχαιότερο επάγγελμα...
Αρχαιότερο λειτούργημα!!!
-
.........Εφυγαν λοιπον τα παληκαρια για να πανε στον πολεμο.
ο γιός δεν κατάφερε να προσφέρει το υψηλότερο ιδανικό του ανδρός στην πατρίδα του: να πολεμήσει γι αυτή, αλλά να ξεχαστεί από την ιστορία, η οποία δεν έχει και πολύ καλές σχέσεις με τους σακάτηδες...
........... καλλιτερα θα ηταν να αποδεχθω την χαοτικη φυση της ζωης και οτι ειμαι μια τοσοδουλα τελεια σε ολοκληρο το συμπαν και τιποτα περισσοτερο.....[/color]...και να διαβάζω τον Αίσωπο καλύτερα, που ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μου, αυτή του Έλληνα που δεν είναι δουλοπρεπής ώς ο σχισομάτης κινέζος με τον λάθος κωδικό dna, που πλέον δεν τον συγκαταλέγει ανάμεσα στα θηλαστικά, εφόσον δεν θηλάζει, γιατί αν πιει γάλα θα πεθάνει, λόγω έλλειψης ενζύμου στον οργανισμό του...
... η παραπάνω παραβολή ΖΕΝ, το ΖΕΙΝ δηλαδή των αρχαίων ελλήνων, δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μύθος του Αισώπου που ταξίδεψε σε κείνα τα μέρη και παραλλάχτηκε βάσει της εκεί ιδιοσυγκρασίας: αμφιβολίας. Η δική μας, έχει τη σιγουριά ότι το Θείον επιτελεί έργο με σκοπό τη συμπαντική τάξη με όργανα τα τέλεια δημιουργήματά του. Ή έστω τα δημιουργήματά του που πλάστηκαν να είναι τέλεια, εφόσον κι αυτά συντελέσουν σε αυτό.
... στον παραπάνω μύθο, ο Μύθος του Αισώπου, ο άνθρωπος λέει <καλό ή κακό οι Θεοί γνωρίζουν>... όχι αόριστη ερωτηματική αντωνυμία "ποιός"... Για τον Έλληνα, πάντα υπάρχει Υψιστος Νους.
Και ο Έλληνας, είναι ακόμα θηλαστικό. Και έπλασε τον Βούδα, γιατί η γλυπτική του τέχνη ήταν η τελειότερη και για τους θεούς, δικούς μας και ξένους.
Οταν λοιπόν, ο άνθρωπος δεν ξέρει, δεν αμφιταλαντεύεται. Δείχνει εμπιστοσύνη στο θείον. Γιατί η αμφιβολία μπλοκάρει το νου. Και η δουλειά των θεών, είναι να τον ξεμπλοκάρει.
-
Xμ... Μα... το ενεργειακο μας χρεος δεν μπορουμε να το εκπληρωσουμε ποτε....
(2ος νομος της θερμοδυναμικης)
..............Γι αυτο το λογο εγω ειπα οτι εκπληρωνουμε ενα μερος του χρεους μας στην τροφικη αλυσιδα (ας πουμε οτι θα δωσουμε λιγη τροφη στα ραδικια που θα φυτρωσουν απο πανω μας , που θα τα φαει η κατσικα και παει λεγοντας)
Eπιτέλους μια εκφορά λόγου με άποψη και πάντρεμα λογικής, φυσικών νόμων (όπου η φύση και η φυσική και η χημεία δεν είναι εχθροί) και φιλοσοφίας (άλλωστε τι μπορεί άλλο να είναι η φιλοσοφία;... το αρμπατζαϊτζάν που νομίζουμε με διάφορα "κάλπικα νομίζματα" ? ...νομίζματα εκ του νομίζω κι ουχί εκ του νομίσματος)... ΄
Η ένστασή μου (όχι που δεν θα είχα...) είναι στη σύγχρονη παραγωγική μονάδα ταφής νεκρών... βλ. κοιμητήριο ή νεκροταφείο.
Πλέον, ούτε ραδίκια πάνω μας, ούτε κατσίκες να βόσκουν αμέριμνες....
Γίναμε και ως νεκρούληδες ακόμα πιο άχρηστοι από όσο είμασταν!!! :001almostcry:
-
-
Ρουσώ... τα ρεσό είναι σκεύη που διατηρούν ζεστά τα φαγητά, και εξ αυτών έλαβαν την ίδια ονομασία και τα κεριά που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για αυτό το σκοπό...
Οχι καλέ μου φίλε, μπορείς να έχεις και άποψη και αντιρρήσεις. Αν φυσικά προηγουμένως, εμβαθύνεις και στην ιστορικότητα της εποχής, κάτω από ποιές συνθήκες έγραψε, ώστε να τον κατανοήσεις πλήρως και να μπορέσεις με την σκέψη σου να οδηγήσεις ένα συμπέρασμα για την σύγχρονη εποχή μας, για τον σύγχρονο άνθρωπο, εσένα. Αυτό προϋποθέτει μελέτη κι όχι ελαφρά τη καρδία ξεπέταγμα φρασεολογία. Ο,τι είπες, όντως μπορείς να τα μεταφέρεις με λόγο σύγχρονο και εποικοδομητικό, τονίζοντας έτσι την πορεία που διάλεξες: το δρόμο των σοφών.
Νάσαι καλά.
-
αλλά το "και ιστορία οι παρέες" δε θυμάμαι πως πήγαινε!! ...ΚΟΛΛΗΣΑ!!!
Ας κρατήσουν οι χοροί ( Στίχοι, Μουσική και Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος)
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Nα κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Aχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Tότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Tάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Eθνική Eλλάδος γεια σου
Tι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
Mα η δικιά μου έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Nα μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
-
-
Σου απλώνω το χέρι
όχι για να μου το απλώσεις κι εσύ
Σε κοιτώ στα μάτια
όχι για να με κοιτάξεις κι εσύ
Σου λέω γλυκά λόγια
όχι για να μου πείς κι εσύ τα ίδια
Σε αγαπώ
όχι γιατί μπορεί κι εσύ να μ? αγαπάς
Αλλά, γιατί
έτσι θέλω
-
Σ΄ αυτό το σημείο με κάλυψε απόλυτα το τιγράκι:
Το πρωταρχικό και σημαντικότερο ζητούμενο -για μένα τουλάχιστον- είναι να τά 'χεις εσύ καλά με τον εαυτό σου, ........Από ΄κει και πέρα, όλα τ΄ άλλα είναι απλές οδοντόπαστες... Οι διαφωνίες της μειοψηφίας ας υπάρχουν... Δικό τους το πρόβλημα!τραβαω τον δικο μου δρομο ευτυχισμενη χωρις να με απασχολει τι λενε οι αλλοι(αλλιώς...όπως είπα και πιο πρίν... πάρε τα κορφοβούνια να μη σκας για τίποτα! )
Σε μία σελίδα της Τέχνης των Σοφών, θα ένιωθα πιο άνετα αλλά και πιο ευτυχής, αν σε ένα τέτοιου είδους προβληματισμό που έθεσα, με ένα απόσπασμα ενός λόγιου και φιλοσόφου, αν αντί για λεξιλόγιο και φρασεολόγιο που αρμόζει σε talk-show (απλές οδοντόπαστες), πράγματι με συνετό λόγο αποδείκνυες τα λεγόμενά σου. Δυστυχώς, δεν νιώθω και πολύ σοφό, να απορρίπτονται... σοφοί φιλόσοφοι. Λίγη ταπεινότητα μπρος το έργο που άφησαν, δεν ανυψώνει εκείνους, αλλά εμένα την ίδια.
Σε αυτή σου όμως την θέση, έστω, όπως την διατυπώνεις, με την οδοντόκρεμα, ας σου αντιπαραθέσω τον εξής συλλογισμό, επίσης του Ρουσώ:
"Ατομικισμός: η μετακίνηση του βαρυτικού κέντρου της κοινωνίας στο άτομο που εφεξής βιώνει όλες τις δυσχέρειες της ελευθερίας. ....Στο εξής η μοίρα μου εξαρτάται μονάχα από μένα: δεν μπορώ να φορτώσω σε έναν εξωτερικό καταστολέα τις ελλείψεις ή τις αβλεψίες μου. Η αντίστροφη όψη της ηγεμονίας μου: αφού είμαι κύριος του εαυτού μου, είμαι επίσης και το εμπόδιό μου, ο μόνος υπόλογος για τις ατυχίες ή τις χαρές μου".
Ισως, αν το είχες διατυπώσει έτσι, να ένιωθα ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος και με κοινή πορεία: την ανύψωση των πνευμάτων μας...
Ισως, γιατί σε γνώρισα, όταν κάποιος που διατύπωσε ότι θα στεκόταν απέναντι στον Πλάτωνα να τον αμφισβητήσει, μας είχε κάνει μία ομάδα... Ο Ρουσώ, γνώριζε την ελληνική γραμματεία και τα απόκρυφά της, όσο λίγοι σήμερα. Το όνομά του γράφτηκε για πάντα στην ιστορία για την γαλλική επανάσταση. Σε αυτά τα ονόματα, στεκόμαστε και αφουγκραζόμαστε καλή μου Νεφελίτσα, σαν να ακούμε τον καλό μας σοφό φίλο και Δάσκαλο.
Η Τέχνη, συμπεριλαμβάνει, και την Διαλεκτική και την Ρητορική. Ας τις ασκήσουμε για να της επιδείξουμε και τον ανάλογο Σεβασμό.
-
Κι ο στεναγμός μου σ? αγαπά
in Γενικά Θέματα
Posted
Θα ήθελα φυσικά να υπενθυμίσω, ότι το συγκεκριμένο θέμα, αφορά στην παρουσίαση ενός βιβλίου με συλλογές από μαντινάδες. Με αυτό θέλω να πω, ότι το θέμα δεν είναι η λεβεντοσύνη ή η παληκαριά των Κρητικών. Ούτε φυσικά το θέμα είναι ο πόνος.
Ο τίτλος μιλάει για αναστεναγμό κι αγάπη.
Θα ήταν προτιμότερο να είχαμε αναπτύξει θέματα περί αγάπης και αναστεναγμών που την συνοδεύουν ή για την πολιτιστική προσφορά της κυκλοφορίας ενός τέτοιου βιβλίου. Τι λέτε;
Πάντως, σας ευχαριστώ όσους ήδη έχετε συμμετάσχει στο θέμα-τίτλο βιβλίου που διάλεξα να σας παρουσιάσω