Fan4fun
-
Posts
419 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
1
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Fan4fun
-
-
Υπάρχουν πολλά είδη ευφυίας και νομίζω πως ανακαλύπτουν ακόμα νέα. Κάθε άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει ξεχωριστά κάποια από αυτά ανάλογα με την γενικότερη πορεία του. Παράδειγμα υπάρχουν τρομερά "μυαλά" που αν τους δείξεις ένα είδος χορού ή κάτι που άπαιτεί δεξιοτεχνία τα κάνουν θάλασσα.Αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι κινησιολογικά ευφιείς. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν αντίληψη καλή αλλά αν "πιάσουν' κάτι μπορούν να σου κάνουν "παππάδες". Σϊγουρα παίζουν ρόλο και τα γεννετικά χαρακτηριστικά αλλά πάντα υπάρχει βελτίωση αν προσπαθήσεις.
-
Η φιγούρα του μεταλλαγμένου είναι πολύ συνηθισμένη πλέον στις τηλεοράσεις και τους κινηματογράφους. Από τα κινούμενα σχέδια που βλέπουν τα πιτσιρίκια (και εγώ τα βλέπω) μέχρι και τις αίθουσες των σινεμά. Αναρωτιέμαι αν αυτά γίνονται με κάποιο σκοπό ή απλά επειδή πουλάνε.
-
Καλό είναι να στηρίζουμε οικονομικά τους νέους και αξιόλογους καλλιτέχνες. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσουν να γράφουν μουσική. Τώρα βέβαια φυτρώνουν πολλά ερωτήματα. Ποιός θεωρήται αξιόλογος καλλιτέχνης; Μήπως καλλιτέχνης είναι αυτός στοχεύει στην δημιουργία μουσικής με σκοπό την τέχνη και όχι τον πλουτισμό;;
Εγώ πάντως τίθεμαι υπέρ της πειρατείας. Πρέπει να καταλάβουν όσοι βγάζουν χρήματα από την εκμετάλευση της μουσική ότι δεν κάνουν τέχνη αλλά παζάρι..
-
Ένσταση... Πόσο υπεύθυνη μπορεί να είναι η κοινωνία στη διαμόρφωση της "κοινής λογικής" που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους (άλλους λίγο, άλλους πολύ)?
Διότι η κοινωνία συχνά δρα πέρα από αυτό που χαρακτηρίζουμε κοινή λογική (με τη λεγόμενη "ψυχολογία του όχλου")...
Ναι μεν η κριτική ικανότητα επηρεάζεται από το κοινωνικό περιβάλλον, αλλά η λογική πιθανόν να ξεφεύγει από την κοινωνικοποίηση.
Βέβαια, ίσως να μιλώ με ελληνικά δεδομένα (που είναι πέραν κάθε λογικής), αλλά αν μιλάμε για μια σύγχρονη "υπαρκτή" κοινωνία, τότε δεν ξέρω πού θα μπορούσαμε να "χώρέσουμε" τη λογική...
Κατα τη γνώμη μου, μέχρι και η κοινωνικοποίηση στις σύγχρονες κοινωνίες είναι παράλογη (ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο)...
Ή όχι?
Απλά η έννοια της κουβέντας "κοινή λογική" δεν αναφέρεται στην αυτούσια έννοια της λέξης "λογικής". Νομίζω ότι έχει να κάνει με αυτό που είναι κοινά αποδεκτό από ομάδα ανθρώπων (ίδιες απόψεις, αντιλήψεις). Εχω την εντύπωση αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της κοινωνικοποίησης του ατόμου.
-
Σίγουρα όχι μεχρι τα δεκαοχτώ αλλά και μετά. Ο Αλβέρτος ήταν άριστος φυσικός αλλά απο ψυχολογία και κοινωνιολογία ίσως δεν ήξερε και πολλά. Σαφώς ο άνθρωπος συνεχίζει να διαμορφώνει την προσωπικότητά του και να δέχεται μυνήματα και μετά τα 18 του χρόνια, ίσως με περιορισμένους ρυθμούς καθώς μεγαλώνει αλλά δεν 'κλείνει' τα αυτιά του.
Κοινή λογική είναι ένα σύστημα αξιών και κανόνονων που υπάρχει σε μία κοινωνία, το οποίο γίνεται κτήμα, μέσω της κοινωνικοποίησης, από τα μέλη της.
-
Δηλαδή δεν θα βλέπεις τί τρως; Αρκεί να έχει ωράια γεύση. Σπουδαίο αλλά και επικίνδυνο. Νομίζω πως οι Ευαγγελάτοι θα κάνουν υπερωρίες.
-
Η ακόρεστη μανία του ανθρώπου να ψάχνει να βρει μία αρχή, μία δημιουργία, και να την προσωποποιεί. Δεν κατάλαβα.. Οι αριθμοί έχουν τέλος και αρχή; Η ενέργεια εχει αρχή και τέλος; Μήπως δεν μπορούμε να συλλάβουμε το άπειρο; Μήπως η σκέψη μας έχει μόνο όρια τελικά;
Η συγκεκριμένη θεωρία μου "κάνει" κάτι σαν μοντέρνα Θεοσοφία. Πιστεύω και εμείς μέσα από αυτό το site αν στίψουμε το κεφάλι μας κάτι θα κατεβάσουμε και ίσως είναι και καλύτερο.
Προσωπικά δεν πιστεύω τίποτα αλλά και όλα.
-
Θα αφαιρούσα την λέξη εγώ...
-
Δεν έχω διαβάσει τα συγκεκριμένα. Ο Mathers πάντως είναι γνωστός για την βιβλιογραφία του και νομίζω έγκυρος (φήμες μεταφέρω).
-
έχω μία απορία ρε παιδιά. Είναι ποτέ δυνατον κάτι που θέλεις πάρα πολύ να μην μπορέσει να γίνει και κάτι άλλο που να μην το θέλεις τόσο πολύ και υλοποιείται? για να γίνω πιο συγκεκριμένος εδώ και δύο χρόνια θέλω κάτι πάρα πολύ αλλά αυτό από ότι δείχνει δεν με θέλει καθόλου, και είναι και κάτι άλλο (που στην κυριολεξία ήταν ιδέα τησ στιγμήσ που αργότερα έγεινε επιθυμία), να πραγματοποιείται?? δεν μπορώ να το καταλάβω?? :headb:
Πιθανότατα να ισχύει και η θεωρία που λέει ότι περισσότερο ποθούμε ότι δύσκολα αποκτούμε. Πολλές φορές ότι μας αντιστέκεται, μας μαγνητίζει ταυτόχρονα, γίνεται έμμονη ιδέα και αυξάνει προοδευτικά την επιθυμία μας να κάνουμε κτήμα μας. Αυτό είναι κανόνας αυτό για την ανθρώπινη φύση και ψυχολογία. Οτιδήποτε τώρα φτάνει στα χέρια μας εύκολα σαφώς δεν μας προκαλεί τα ίδια έντονα συναισθήματα.
Πάντως θεωρώ ότι με την κατάλληλη στρατηγική όλα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Αυτή η επιθυμία που υποσυνείδητα δρα και κινητοποιεί τις "δυνάμεις του σύμπαντος" μπορεί να γίνει και σκόπιμα.
-
«Πείτε μου πρώτα τι ακριβώς εννοείτε με τη λέξη Θεός...
...και θα σας πω αν πιστεύω»
~ Albert Einstein ~
Ο Θεός είναι η υπέρτατη Πίστη....
-
...τό ρήμα "προσεύχομαι" εκφράζει τήν επίκλησή μου προς κάποια "δύναμη" γιά τήν πραγματοποίηση μίας επιθυμίας - ευχής -.
Είναι ο εκλαϊκευμένος τρόπος παρουσίασης μίας εσωτερικής διαδικασίας, επειδή οι πολλοί, συνήθως, τήν χρησιμοποιούν όταν βρίσκονται στήν ...ανάγκη γιά τήν πραγματοποίηση μιάς προσωπικής επιθυμίας.
Βέβαια, σέ θρησκευτικούς ή μυστικιστικούς χώρους η έννοια "προσευχή", έχει καί άλλες ονομασίες καί ταυτίζεται μέ τήν ανάβαση σέ ένα ανώτερο επίπεδο επίγνωσης καί τήν επικοινωνία μέ κάποιο υπέρτατα ευφυιές Ενα, μέ σκοπό τήν ατομική ή συλλογική εναρμόνιση καί ευτυχία.
Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Συνήθως ψαχουλεύοντας εννοιολογικά μία λέξη βρίσκουμε και την σημασία της. Προσ - ευχή. Στέλνω την ευχή μου προς κάποιον. Οι Πατέρες της εκκλησίας και γενικώτερα οι φωτισμένοι άνθρωποι χρησιμοποιούν την έκφραση θα προσευχηθώ για εσένα. Ο περισσότερος κόσμος προσεύχεται για τον εαυτό του και τις προσωπικές επιθυμίες του. Υπάρχει επίσης η προσευχή στον Θεό ή σε κάποιον Αγιο για συγκεκριμένο σκοπό. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το μέσο ή ο ενδιάμεσος που είναι οποιοδήποτε Θείο (οχι η θεία Μαρίκα). Αλλά μπορούμε να προσευχόμαστε και χωρίς να κάνουμε επίκληση κάπου. Απλά να στέλνουμε την θετική μας σκέψη ή ενέργια όπου υπάρχει ανάγκη.
-
Είναι κοινωνικό καθαρά το θέμα. Ξεκινάει όμως από του διαφορετικούς ρόλους που έχουν τα δύο φίλα λόγω των βιολογικών, γενετικών διαφοροποιήσεων. Σωματική δύναμη, ορμόνες, μητρότητα κτλ.Οι ρόλοι όσο εξελίσεται η κοινωνίας μας, ακολουθούν την εξέλιξη και κάποια στιγμή τείνουν να πλησιάσουν μεταξύ τους χωρίς ποτέ όμως να ταυτίζονται. Σε αυτήν την πορεία για σύγκλιση παρουσιάζονται προβλήματα.
Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν σεβαστούμε και δεχθούμε την φύση και τα ένστικτά μας ποτέ δεν θα συμβιώσουμε αρμονικά.
-
Μάνα της Ευτυχίας είναι η κυρ΄Αλέκα..
Σίγουρο αυτό.
Συγνώμη για τις χαζομάρες που πετάω ώρες ώρες αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ.
-
Αν μπορείς βρες ένα μέρος κοντά στην φύση, πολύ κοντά στην φύση, οπου να μην δέχεσαι επιρροές από τίποτα και κάτσε εκεί μόνος σου χωρίς να κάνεις τίποτα.
-
Σε δουλειά να βρίσκονται οι παππάδες. Χρυσές δουλειές μάλλον. Σκεφτήτε πως μετά από μερικά χρόνια θα θεωρήται και ο χωρισμός μεγάλη θρυσκευτική τελετή.
-
Το είδα σήμερα το πρωί στην τηλεόραση πριν φύγω για την δουλειά. Στο τρίτο νεκροταφείο Νίκαιας, λοιπόν, παρατηρήθηκαν βανδαλισμοί σε περίπου πενήντα τάφους. Ολοι αυτοί είχαν ένα κοινό. Υπήρχε γραμμένο πάνω στο μνήμα το όνομα Γιώργος ή Γεωργία. Μάλιστα καταστράφηκε και κάποιος που είχε το επώνυμο Γεωργίου.
Θα μπορούσατε να δώσετε μία πιθανή εξήγηση;;
-
Πώς μπορείς να τρομάξεις έναν άντρα;;;
Κρύβεσαι κάπου και του πετάς μία χούφτα ρύζι...
-
Το σενάριο την αθανασίας;;;;Πολύ πλατύ το θέμα.
Πιθανόν να δοθει η δυνατότητα στο μέλλον. Το ερώτημα είναι για πόσους και για ποιούς. Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για αθανασία όταν πιθανόν μόνο ένα ποσοστό ανθρώπων θα μπορεί να έχει το πλεονέκτημα. Είναι αντίστοιχο με το σημερινό φαινόμενο που λίγοι είναι αυτοί που ευημερούν ενώ οι περισσότεροι άνρθωποι πεθαίνουν από πείνα, από ασθένειες. Τώρα για αυτούς που θα έχουν την δυνατότητα να ζήσουν για πάντα αναρωτιέμαι είναι σίγουρο ότι θα το επιθυμούν τελικά; Πιστεύω πως η αγάπη για την ζωή πηγάζει μέσα από τα ένστικτα του ανθρώπου. Αυτά τα ένστικτα μεγαλώνοντας χάνουν την αρχική δύναμή τους. Παράδειγμα στο ένστικτο της αναπαραγωγής που μας κάνει να ερωτευόμαστε, και να κάνουμε παιδιά και οικογένεια με τα χρόνια γνωρίζει τον κορεσμό. Το ένστικτο της κοινωνικότητας που μας κάνει να επιθυμούμε να συμετέχουμε και να δημιουργούμε κοινωνικές ομάδες με τον ίδιο τρόπο φθείνει και αυτό. Ακόμα και ένστικτο της αυτοσυντήρησης που σε παρακεινεί να δείχνεις επαγγελματικό ζήλο για να βγάλεις και να δημιουργήσεις όσα περισσότερα έχει την ίδια κατάληξη. Το συμπέρασμα μου είναι ότι φτάνεις κάποια στιγμή μετά από πολλά χρόνια να είσαι χορτασμένος από την ζωή και με την ίδια φθείνουσα συχνότητα κάποια στιγμή θα βρεθείς κουρασμένος να ζεις.
Θα μου άρεσε όμως το εξής σενάριο. Να υπήρχε μία ομάδα αθανάτων που έχοντας ζήσει πολλά χρόνια και έχοντας αποκομίσει και κερδίσει την σοφία και την γνώση που υπάρχει στον κόσμο και παραμένει τώρα μόνο σε βιβλία και θα την χρησιμοποιούσαν για να πάρουν σωστές αποφάσεις και να βγάλουν σωστά συμπεράσματα για την ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας.
-
Αλήθεια είναι. Ποιός μπορεί να πει το αντίθετο άλλωστε; Μέσω της πλάκας μπορείς να περάσεις σχεδόν τα πάντα και βέβαια σε βαθμό που να είναι αποδεκτά. Σχεδόν. Γιατί υπάρχουν και καταστάσεις που δεν βοηθάει και πολύ να κάνεις χιούμορ.
Θα έκανα την εξής ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό. Από τί εξαρτάται ένα καλό χιούμορ; Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει κάποιος για να κάνει χιούμορ; Είναι η διάθεση και ο ψυχισμός κάποιου; Είναι η εφυία (δηλαδή κάποιος όχι και τόσο τσακάλι δεν μπορεί να κάνει ωραία πλάκα;); Είναι μήπως ένα ξεχωριστό είδος εφυίας;
-
Οπως δεν γίνεται να μην κρέμεσαι και από τους άλλους. Τϊ είναι αυτό τώρα; Υπάρχει ποτέ η περίπτωση οι πράξεις των δικών μου ανθρώπων να μη με επηρεάσουν; Αστοχο...
Υπάρχει διαφορά μεταξύ «κρέμομαι/γαντζώνομαι» και «βασίζομαι/επηρεάζομαι»...
Οκ, θα κάνω μια προσπάθεια διευκρίνησης, λέγοντας ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ:
1) «όντας μες το σπίτι, αν δεν είναι εκεί και οι φίλοι/οικογένεια/ταίρι μου, δεν περνάω καλά»
και
2) «σίγουρα περνάω καλύτερα έχοντας τους φίλους/οικογένεια/ταίρι μου κοντά μου, αλλά και μόνος/η μου, όλο και κάτι θα βρω να κάνω που θα μου είναι ευχάριστο».
Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε έναν άνθρωπο αυτάρκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γουστάρει την συντροφιά ή ότι δεν νιάζεται για τους κοντινούς του ανθρώπους!
Δεν ξέρω εάν βοήθησα...
Ούτε και εγώ ξέρω αν ΄βοήθησες γιατί νομίζω ξεκάθαρα ο τύπος λέει κάτι άλλο εδώ. Θα έλεγα ότι παρερμηνεύουμε αυτά που λέει προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι είναι εύστοχα και αποδεκτά.
Δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να μην επηρεαζόμαστε από τις πράξεις των άλλων από την στιγμή που δηλώνουμε ενεργά μέλη μίας κοινωνικής ομάδας και κατεπέκταση μιάς κοινωνίας. Σαφώς αν πάρουμε μεμονωμένες περιπτώσεις όπως η διασκέδαση κι αυτή πάλι μεμονωμένα για λίγες στιγμές, όχι πάντα, μπορούμε να μην εξαρτώμαστε από τους άλλους.
Τελικά πιστεύω ότι η συγγκεκριμένη φιλοσοφία μπορεί πιθανόν να εφαρμοστεί μόνο στην δικιά του εποχή και από συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων όπως οι φιλόσοφοι οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ήταν αφιερωμένο στο έργο τους και μόνο, μή έχοντας φυσιολογική ζωή.
-
Το βρίσκω πολύ γενικό και αόριστο. Ποιά είναι όλα αυτά που οδηγούν στην ευτυχία; Μπορεί κανείς τα να προσδιορίσει; Και στο κάτω κάτω της γραφής όλοι μας σύμφωνα με τα δικά μας πιστεύω και ιδανικά ορίζουμε την ευτυχία. Αρα από αυτά δεν εξαρτώμαστε. Νομίζω ότι είναι πολύ ασαφές και δεν μου λέει κάτι.
Οπως δεν γίνεται να μην κρέμεσαι και από τους άλλους. Τϊ είναι αυτό τώρα; Υπάρχει ποτέ η περίπτωση οι πράξεις των δικών μου ανθρώπων να μη με επηρεάσουν; Αστοχο...
-
-
Θέλω να πιστεύω ότι η αύρα μας συνηθίζει, ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται όταν αντιμετωπίζει καθημερινά τέτοιες μαζικές, διαφορετικές επιρροές από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει με ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, ψυχική, πνευματική και βιολογική, που αναπτύσει μηχανισμούς άμυνας και επιβίωσης κάτω από όλες τις συνθήκες.
Πολύ φοβάμαι ότι δεν συνηθίζει φίλε μου...
...Εσύ, πόσες φορές έχεις πει «δε πάει καλά ο κόσμος...» ξαφνιασμένος με την συμπεριφορά και «λογική» των ανθρώπων γύρω σου...;
Νομίζω ελάχιστες, έως καμία. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει μία εξήγηση. Αρκεί να θέλεις να της δεις. Σε ξαφνιάζει συνήθως κάτι που δεν κατανοείς ή που δεν θέλεις να το ψάξεις.
Αλλά αυτό τί σχέση έχει με την αύρα;
ομαδα εψιλον;;;;;;
in Επιστήμη & Τεχνολογία
Posted
Η δικία μου η ταπεινή γνώμη είναι ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια ομάδα. Τουλάχιστον στις μέρες μας. Δεν έχει αποδείξει έμπτρακτα την παρουσία της ή την οποιαδήποτε δραστηριότητά της. Και αν υφίσταται σίγουρα έχει αποτύχει γιατί το Ελληνικό στοιχείο τα τελευταία χρόνια, λυπάμαι που το λέω, μόνο παρακμή γνωρίζει. Βέβαια όλοι νιώθοντας την ύπαρξη μίας μυστικής υπερομάδας που φροντίζει ώστε να προαχθεί το Ελληνικό ιδεώδες αισθανόμαστε περισσότερο πατριώτες και περήφανοι (περίφανοι οφείλουμε να το νιώθουμε για την ιστορία που κουβαλάμε). Ετσι τείνω να πιστεύω ότι ο στόχος όλων αυτών των κατά καιρούς δημοσιευμάτων είναι μία έννεση στο φθείνον Ελληνικό εθνικιστικό μας συναίσθημα και που παράλληλα αρεσκόμαστε στο να το τροφοδοτούμε.