[άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου]

άββυσος η ψυχή του ανθρώπου

 

Οι δονήσεις που μου προκαλεί αυτή η φράση είναι οι ακόλουθες:

 

Άρνηση να εξερευνήσουμε το υποσεινήδητο

Φόβος ότι υπάρχουν στρώματα στην ύπαρξη μου που δεν γνωρίζω

Φόβος ότι υπάρχουν συναισθήματα και πράξεις που δεν ελέγχουμε

Αβεβαιότητα στο γενονός ότι ξέρω ανά πάσα στιγμή τι θέλω

Μια κάποια επιβεβαίωση ότι μέσα μας υπάρχει και σκοτεινή πλευρά

Ενδοιασμός να σπάσω τα καλούπια των αισθήσεων και της ύλης

Οριοθέτιση των δυνάμεων της ψυχής

τοποθετώ την άβυσσο στο ναδίρ, οπόταν υπάρχει το αντίθετο της αβύσσου στο ζενίθ αλλά αδυνατό να ορίσω τι είναι

[Η ένωση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο]

Είναι εφικτό όταν κοιτάξεις μές τον καθρεύτη και μέσα σου! Φυσικά υπάρχουν και πάρα πολλές τεχνικές που δεν ξέρω αν πρέπει να καταγράψω! Μπορώ να πω στη γενική: Καμπάλα, Διαλογισμός, Ερμητισμός κτλ.

 

Ανάτρεξε στις σελίδες της Νεφέλης και θα βρείς υλικό

[Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας]

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΘΑΛΑΣΣΑ, ΓΙΑΝ, ΣΕΛΗΝΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΑ ΕΚΑΤΗ ΜΑΓΙΣΣΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ, ΟΝΕΙΡΑ, ΓΗ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ, ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ, ΑΚΑΣΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΘΗΛΥΚΗ ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΠΩ:

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

[Η ένωση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο]

Ένωσε το μικρόκοσμο με τον μακρόκοσμο.

Γιατί ότι υπάρχει μέσα υπάρχει και έξω.

Γιατί γεννήθηκες για να μεταμορφωθείς

από αυτό που νομίζεις ότι είσαι, στο αγνό...Εσύ!

Μην ξεχάσεις ποτέ ότι ο προορισμός είναι ένας:

Να μεταφέρεις το νου στην ...καρδιά!

[Γραψτε το ρητο σας!]

''Μια φαντασίωση μπορεί ν' αλλάξει χιλιάδες πραγματικότητες''

 

Είναι προς το παρόν το αγαπημένο μου ρητό, γιατί υπάρχουν χιλιάδες πραγματικότητες που με ενοχλούν και θα ήθελα ν' αλλάξω.

[H ιστορία ενός Δαίμονα]

Είναι πράγματι μαγευτικά σκοτείνό. ΄

Υπάρχει μια λύπη που με συνεπέρνει κι όμως υπάρχει σαν συναίσθημα και η λύπη γι' αυτό νομίζω ότι είναι αληθινό. Αυτό που είναι σημαντικό καμιά φορά είναι ότι και μέσα από τη μεταμόρφωση απλά αυτό που πετυχαίνουμε είναι να δούμε ποιοί πραγματικά είμαστε.

Όσο κι αν αποφεύγω αυτό που είμαι...Τόσο πιό πολύ βγαίνει προς τα έξω...Πάντως ταυτίστηκα αρκετά με το δαίμονα. Όντως κάποτε μου είναι αδύνατο να γίνομαι καλός.

[Μοντέρνος ορισμός Μοίρας]

Όπως λέει και ο Καλίλ Γκιπράν: ''Ιησούς ο Υιός τού ανθρώπου''. (Ήταν επειρεασμένος από τη βίβλο και τον Νίτσε).

Λέτε τελικά ο Θεός να είναι ο ανώτερος μας εαυτός; Αν είναι έτσι και λειτουργούμε με τη θεωρία του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου τότε μέσα μας έχουμε και το αρχέτυπο του δαίμονα;

Πάντως μέχρι πρόσφατα η μοίρα ήταν το γλυκό μου καταφύγιο. Μέχρι που ''αναγκάστηκα'' να αναλάβω τις ευθύνες μου και ξύπνησα. Ήταν μόλις σκότωσα μέσα μου το σύνδρομο: 'Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων'. Μιά κατακόρυφη πτώση από τον έβδομο ουρανό στο πιο πεζό σημείο της γης. Τότε είπα: ''Άς είναι'' αφού ήρθα ''κάτω'' μπορώ να απασχολήσω τους φίλους μου με ιστορίες του ουρανού αφού είμουν επισκεπτής του.

To awake is to kill a dream: Madreteus

[Ο Εαυτός]

Κάποτε με μισώ γιατί νομίζω ότι τα ξέρω όλα! Επίσης είμαι πολύ θυμωμένος με μένα όταν αυτό που βλέπω στον καθρεύτη δεν μ αρέσει. Κάποτε σκόπημα μου πάω κόντρα για να δω μέχρι που μπορεί να φτάσει η υπομονή μου. Κατα τα άλλα με αγαπώ μου φτιάχνω και εικονίσματα γιατί η αυτοπεποίθησή μου μερικές φορές φτάνει μέχρι την πούλια και τον Αυγερινό.

Αυτά...Λέτε να έχω τάσεις δημιουργίας διχασμένης προσωπικότητας?

[Μοντέρνος ορισμός Μοίρας]

Είναι αλήθεια ένας μοντέρνος ορισμός της Μοίρας που ήθελα να δώσω καθαρά υποκειμενικός. Μοίρα είναι η εσφαλμένη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κάποιος άλλος σκηνοθέτης στη ζωή μας εκτός από εμάς. Πιστεύω ότι ακόμα και στην κάθαρση στην αρχαία ελληνική τραγωδία, η διαδικασία για να ελευθερωθούν οι ήρωες από τη μοίρα είναι μια διαδικασία που τους επέτρεπε να συνειδητοποιούν σιγά σιγά ότι στην ουσία ελεύθεροι είναι. (Είπα θα δώσω μοντέρνο ορισμό και πήγα στον πέμπτο αιώνα π.χ. )

 

στο πέρασμα του χρόνου υπήρξαν διάφοροι που έψαξαν να βρουν τα νήματα των μαριονεττών ή τα χέρια που τις κοινούν ή απλά να βρουν την ανάγκη να δημιουργούμαι αυτά τα νήματα. (Μαρξ: Η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού, Νίτσε: Ο Θεός είναι νεκρός).

 

Δεν πρόκειται να αμφισβητήσω την ύπαρξη ανωτέρων δυνάμεων, καταστώντας με μοντέρνο υβριστή των Θείων, αλλά δε θέλω ταυτόχρονα να ξεχνώ ότι υπάρχουν μόνο άμα θέλουμε. Άμα δε θέλουμε δεν υπάρχουν κι ούτε υπάρχουν τα σενάρια που θα μπορούσαμε να επανδρώσουμε σαν θνητοί.

 

Στον αιώνα που ζούμε είναι πολύ εύκολο να βγούμε από τη φυλακή που μας τοποθετούν οι αισθήσεις και η αντίληψη και να μη δεκτούμε τη μοίρα τίποτα περισσότερο από προΐών της φαντασίας. Κι όμως είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε τα φυσικά μας όρια που μας καθηστούν κλόουν σε ένα θέατρο ματαιοδοξίας.

 

Κάτι σαν επίλογο θέλω να συνοψίσω ότι η μοίρα υπάρχει μόνο άμα θέλουμε. Και ο κόσμος είναι προβολή αυτού που θέλουμε να πιστέψουμε ότι είναι. Διάλεξα (Με ματαιόδοξο τρόπο) να ελευθερωθώ κι από τις δύο φυλακές: Και από αυτή της μοίρας και από αυτήν που μου λέει να πιστεύω πως υπάρχει.

[666]

Το 666 το εχουν συνδέσει όλοι με το Σατανά, γιατί ακριβώς είναι ο αριθμός του:

Όταν προσθέσεις τα τρία ψηφεία ισούται με δεκαοκτώ. Έπειτα άμα βάλεις το δεκαοκτώ στο ελληνικό αλφάβητο οδηγείσε στο γράμμα Σ. Που δεν είναι και καμιά τρομερή λέξη: Απλά Σατάν στα Εβραΐκά σημαίνει αντίπαλος. Φυσικά μερικοί απ τους πατέρες της εκκλησιάς που μελέτησαν το θέμα λένε πως ο τριψήφιος αριθμός θα γίνει σήμα κατατεθέν της οικονομικής κυριαρχίας των Εβραίων. (Και θα δανειστούν και το δικό μας ελληνικό σύμβολο γι' αυτή την οικονομική κυριαρχία το φίδι που τρώει την ουρά του)