Jump to content

Initiate4

Mέλη
  • Posts

    590
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Initiate4

  1. ο λόγος που ''παίζουν'' ευραϊκά σύμβολα, είναι γιατί δημιουργούνται χιλιάδες καυγάδες γύρω απ' αυτά, βλέπεται την εξάκτινο και την πεντάκτινο...

    Οι καυγάδες δεν εξυπηρετούν καθεαυτό τα εν λόγω άτομα.. Ίσως όμως η σύγχηση που προκαλείται γύρω από τα σύμβολα να δημιουργεί κάποιοα συγκεχιμένη ενέργεια, από την οποία να προσκομίζουν ''δύναμη'', όπως στην σκηνή με τον Άρχοντα των δακτυλιδιών, που όλοι τσακωνοντουσαν γύρω από το δακτυλίδι και αυτό έπαιρνε δύναμη...

     

    Λέμε τώρα..

     

    Υπάρχουν όμως πολύ μεγαλύτερα μυστικά από το να κοινοποιήσουν τις τελετές τους και τις βαθμίδες τους! Δεν θα αποκάλυπταν αυτά, γιατί δεν θα υπάρχει αυτός ο τριπολικός σύνδεσμος μεταξύ του εαυτού τους της δοξασίας τους και της ''φιλικής αλλυλεγγύης''...

    Και έτσι μεταξύ μας, εσείς θα το κάνατε αν είσταν μέρος αυτής της ''ομάδας'';;;;

  2. Μιλώντας για ωκεανό, δεν εννοώ την κοινωνία και τους ανθρώπους, αλλά τον Κόσμο

     

    οκ αν μιλάς για τον κόσμο τότε να συμφωνήσουμε, και στο ''τα πάντα ρει'' που θέλεις να μεταδώσεις και στο ''ρεύμα''..

     

    Γιατί αν μιλούσες για το ''ρεύμα'' που εξισούται με τις ''τάσεις'' και τους ''τρόπους ζωής'' δεν συμφωνούμε καθόλου..

     

    Ναι ωκεανός ο κόσμος και γω μια σταγόνα!

  3. Είναι ο ενδόμυχος φόβος να παραδεχθεί αυτά που αναφέρεται όλοι πιο πάνω

     

    ότι είναι συντηρικές (μεσαιωνικές) οι απόψεις της

    ότι όλα τα ''τέλη'' είναι για την ''τελείωση'' του ανθρώπου είναι το πιο μεγάλο φιάσκο που έχω ακούσει

     

    Και καλά η σωτηρία του ανθρώπου έγκειται στην ομαδική πίστη μέσα στο ναό (τεράστιος μύθος τον καταρρίπτουμε καθημερινά)

     

    Τώρα το δόγμα είναι σχετικό.. Πιστεύω στις χειρότερες εποχές της ανθρωπότητας που ενώθηκε η εξουσία με το θρήσκευμα έγιναν και οι πιο αιματηροί 'ευλογημένοι' από την θρησκεία μας πόλεμοι..

     

    Τοποθέτησε και ένα απαγορευμένο καρπό για να έχουμε μηχανισμούς τύψεων να μην λειτουργούμε με βάσει των κατωτέρων μας δαιμόνων που στην τελική ... υπάρχουν!

     

    Κρίμα... Ο φόβος της να γίνεται τρόπος ζωής ενός έθνους

  4. ότι κι' αν λες..

    :)

    όπως κι' αν το λες..

    πιστεύω στην μονάδα!

    Είσαι μία σταγόνα στον ωκεανό. Ο ωκεανός κινείται συνέχεια και εσύ πρέπει να τον ακολουθείς.

    Σύμφωνι, αλλά το ''πρέπει'' είναι σχετικό. Μπορώ να μην τον ακολουθώ συνεισφέροντας στην αντίθετη ροή του νερού

    Μπορώ να μην τον ακολουθώ γιατί αυτός είναι ίσως κατά καιρούς ο ρόλος μου

  5. που το πας..

    Μπορείς όμως (είναι ανθρωπίνως δυνατό) να ζούμε την κάθε μέρα σαμπώς κι' είναι η τελευταία...;;;

     

    Φυσικά υπάρχει και η άλλη άποψη: Μια μέρα μας είναι η μικρογραφία όλης μας της ζωής...

     

    προσωπικά κάνω ''Αυτό'' όπως κι' αν το εννοείς................

  6. Σαν την ταινία 12 monkeys

     

    Δεν νομίζω να υπάρχει σύγκριση.. Είναι πολύ καλή ταινία. Το γεγονός ότι έρχεται κάποιος από το μέλλον και αποτυγχάνει να προειδοποιήσει τους ανθρώπους του παρόντος για την επικείμενη καταστροφή είναι καλό σενάριο και τίποτε άλλο. Υπάρχουν πολύ βαθυά νοήματα στην ταινία, π.χ. Το γεγονός ότι κανείς δεν ακούει τους τρελούς, κι' όμως αυτοί έχουν πράγματα να πουν. Το "σύνδρομο της Κασσάνδρας'', το οποίο λέει ότι κάποιος προλογίζει αλλά έχει την κατάρα κανείς να μην τον ακούει (βασισμένο στην Ελληνική μυθολογία), το θέμα της φωτογραφικής μνήμης, κατά πόσο μπορούμε να αποφύγουμε αυτά που είναι 'προδικασμένα'.. Δεν την θεωρώ καθόλου ρηχή ταινία, άσχετα με το Χόλυγουντ...

  7. Φίλε Initiate4 από την δική μου σκοπιά, το είδες ανάποδα το θέμα.

    Η αλλαγή είναι το δεδομένο, όχι το ζητούμενο. Καθημερινά αλλάζουμε τόσο εμείς, όσο και οι άλλοι.

    Αλλάζουν τα πάντα. Αυτό δεν μπορείς να το αλλάξεις.

    Το ζητούμενο είναι η προσαρμογή. Εσύ δεν δημιουργείς την αλλαγή, την ακολουθείς. Αν το καταφέρνεις, καταφέρνεις να κινείσαι κοντά στο σημείο (της προσωπικής σου) ισορροπίας.

    Αυτό σημαίνει συγκέντρωση δυνάμεων, στην σωστή ποσότητα και ένταση, κάθε φορά, ώστε να μην βρίσκονται ούτε σε πλεονασμό (σπατάλη), ούτε σε έλλειψη (αδυναμία).

     

    Αν στις συνεχείς αλλαγές που γίνονται, εσύ προσπαθήσεις να προσθέσεις και άλλες, έτσι αυθαίρετα, το μόνο που κάνεις είναι να αποσυντονίζεσαι.

     

    ενδιαφέρον το θέμα που θίγεις.. Απλά έχω την εντύπωση ότι είναι λιγάκι παθητικές οι αλλαγές που θα λάβουν χώρα, αυτές που αναφέρεις! Ναι όντως κάποιοες (ειδικά οι βιολογικές) είναι αναποφευκτες... Κάποιες όμως είμαι σίγουρος ότι χρειάζεται να τις ωθήσουμε..

    :) Δεν ξέρω αν το πήρα λάθος, αλλά ξέρω ότι πρέπει να ''συνεισφέρουμε'' κι' εμείς στις αλλαγές μας...

  8. Ποιά είναι η άποψή σας για το Φόρουμ μας;;

     

    Θα θέλατε ν' αλλάξει κάτι;

     

    Θα θέλατε να παραμείνει το ίδιο;

     

    Προσωπικά το βλέπω μέσω επικοινωνίας με άτομα από πολυδιάστατες κουλτούρες και απόψεις στο μέτρο του ''χαλαρού''..

     

    Έτσι για να μην παρεξηγηθώ το ''χαλαρό'' το μεταφράζω σε ''χωρίς να υπάρχει καμία πίεση''...

     

    Αυτό που θα ήθελα να άλλαζε ήταν να ''περιοριζόμασταν'' μόνο στα θέματα που αντιπροσωπεύει το φόρουμ, αλλά είναι νομίζω λίγο αδιανόητο! όχι ότι έχω πρόβλημα με Eurovision κτλ. κτλ. απλούστατα γιατί πιστεύω ότι είναι όμορφο να υπάρχει μια διαφορετική νότα στα φόρουμ του διαδικτύου...

    ...

  9. "Undenied"

     

    Your softly spoken words

    Release my whole desire

    Undenied

    Totally

     

    And so bare is my heart, I can't hide

    And so where does my heart, belong

     

    Beneath your tender touch

    My senses can't divide

    Ohh so strong

    My desire

     

    For so bare is my heart, I can't hide

    And so where does my heart, belong

     

    Now that I've found you

    And seen behind those eyes

    How can I

    Carry on

     

    For so bare is my heart, I can't hide

    And so where does my heart, belong

     

    Belong

    Belong

    Belong

     

    Αφιερωμένο σε όλα τα μέλη κ ειδικά σ' αυτό της καρδιάς

  10. Προσέξατε πώς άμα εγκεφαλικά χάσουμε τον δρόμο, τον χάνουμε και στο ριάλιτι...

    :)

     

    Εύγε Νεφέλη υπέροχο κείμενο..

     

    Θα ήταν όμορφο να το αφιέρωνες σ' όλους που αρχίζουν! (Θυμάμαι την κάρτα του τρελού στα Ταρο)

  11. είναι ο ψυχισμός της και πως αυτός εκδηλώνεται
    σύμφωνι... έχει την προσέγγιση μικρού παιδιού θα συμπλήρωνα.. Νεφέλη είσαι πιο "μαλακή" με την κριτική σου

     

    Εξάλλου, αυτό δεν προσπαθούμε βρε παιδιά τόσο καιρό

    δεν διαφωνώ στο να έχουν όλοι πρόσβαση σ' αυτό τον κόσμο! Ούτε τελικά χαλάστικα με την ιδέα της μεταβίβασης μέσω μυθιστορίματος.. Ίσως όμως να με ενοχλεί σε πιο .. καθολικό επίπεδο το γεγονός ότι όλοι δύνανται να μάθουν, αλλά υπάρχουν κάποιοι (οι μάζα;;;) εκεί έξω που ενώ έχει τη δυνατότητα να 'φωτιστεί' την πετά γιατί θεωρείται κοινώς διαταραχή! Διαβάζουν το βιβλίο μ' ένα θαυμασμό αλλά είναι για την στιγμιαία ευχαρίστιση.. Θα το σεβόμουν περισσότερο αν ήταν ένα εγχειρίδιο αφιερομένο μάλιστα στη Θεά, πια άλλη;;

    "Ανώτερο Εαυτό"
    και μ' αυτό συμφωνούμε, γιατί είναι μ' αυτό που ενωνόμαστε, όχι με κάτι που είναι έξω από εμάς.
  12. Malholad Drive

    φίλε αυτή η ταινία είναι του David Lynch όχι του D. Arfonofsky

    Ναι υπέρχοχη ταινεία psychosexual journey... και τέλειο ψυχοδράμα μέσα από τον φλατ κόσμο του Hollywood

  13. Δεν μπορώ να είμαι τόσο αντικειμενικός με το όλο θέμα γι' αυτό παρακαλώ όσους το διάβασαν να παραθέσουν τις απόψεις τους...

    Πρόκειται για τον πασίγνωστο συγγραφέα, που κάθε φορά επικαλείται ότι ανακάλυψε μιαν όψη της αλήθειας και την

    πλασάρει (πουλάει) ανά το παγκόσμιο...

    Τώρα όσον αφορά το βιβλίο, είναι μεν διαφορετικό από τα άλλα, αλλά και ενοχλητικό ταυτόχρονα.

    Το βρήκα απλό στην κατανόηση, αλλά ο τρόπος που καταπιάνεται με τέτοια θέματα είναι από ξεκαρδιστικός μέχρι αποτρόπαιος.

    Δεν διαφωνώ στην αποκάλυψη κάποιου είδους μαγικής αλήθειας ή σοφίας, αλλά βάζοντας μέσα σ' ένα παραμύθι τις λέξεις trance, AGHIA SOPHIA, withcraft, πρέπει να τα τιμάς με τον τρόπο γραφής σου και τη δομή του κειμένου σου. Όχι να τα κακοποιείς. Επίσης δεν πιστεύω ποτέ ο ίδιος να καταπιάστηκε σοβαρά με αυτά τα θέματα, συλλέκτης εμπειριών μου φαίνεται να είναι, γιατί αν πραγματικά, υπήρξε ποτέ σε κατάσταση 'τρανς' ο ίδιος, δεν θα έμπαινε στον κόπο να αποκαλύψει ή μέσα από τον μύθο να 'γαλουχίσει' τους τρελούς ανά το παγκόσμιο αναγνώστες του με τις αλήθειες που ανακάλυψε...

    Νομίζω ότι απλά βρήκε τον τρόπο να πουλά! Συγχωρέστε μου την αθυροστομία. Αλλά να λένε στο τέλος κάθε εξωφύλλου του: Inspires Nations?????????????????????????????????? Δεν είναι ΥΠΟΠΤΟ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; :censored: :censored: :censored:

    Δεν θα ήταν καλύτερα να έλεγαν: PUT A SPELL ON NATIONS????????????????????????????

    :headb:

  14. Μαθαίνουμε απλά να υπάρχουμε; Κι' αυτό είναι μαγικό .. δεν λέω!

     

    Όταν όμως προχωρήσουμε στα 'βαθιά'; (Χωρίς να υπονοώ ότι τα πιο πάνω είναι ξέβαθα).. τότε τι γίνεται;

     

    Γνωριμία με το εγώ.. με τους δαίμονες, τους αγγέλους μας, τα στοιχεία και στοιχειακά μας..

     

    δεν είναι μαγεία όντως να ξέρω γιατί θέλω να επισκευθώ μια πηγή κάπου σ' ένα δάσος να ενωθώ με τη φύση, να ακούσω την εσωτερική μου φωνή, ή να το κάνω πιο ομαδικό, να πάω με φίλους (δυσκολότερο να ακουσθεί η φωνή) να κάτσω να απολάυσω την μητέρα γη..

    απλά μάθαμε στα ταχύρυθμα.. μάγος σε πέντε μήνες, μάθετε γαλλικά σε τρεις μήνες κ.ο.κ. (ρέϊκι σε ένα λεπτό λολ)

     

    το να επισπεύδει κανείς το χρόνο είναι κακό! ζήσε αδερφέ το ταξίδι σου.. απόλαυσέ το

    ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! ΠΩΣ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ;;;;;;;;;;;;

     

    αυτογνωσία, άσκηση, αντίληψη, αλλαγή, ανάταση, ανακούφηση είναι τόσες πολλές λέξεις που θα ήταν καλό να τις δούμε ξεχωριστά και μαζί σε όσους κάνει κέφι....

     

    Η ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΜΥΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  15. Από το magic of shapeshifting:

    ο κύκλος του shapeshifter... αλλαγή, ενοποίηση με το παλιό και μετάβαση στο επόμενο στάδιο

     

    αλλά επαναλαμβάνομαι: Αλλάζω σ' αυτά που είμαι εγώ (ότι κι' αν εμπεριέχει...)

    Αλλαζω σημαινει προχωραω

    αλλά πετώ αυτά που έμαθα προηγουμένως;; Αλλάζω για να πετάξω τα επιφανειακά δέρματα φιδιού που δεν είναι δικά μου;

     

    θέλω να είμαι διαφορετικός ή θέλω να διαφοροποιούμαι γιατί είμαι εγώ;

     

    ευχαριστώ όλους όσους ανταποκρίνονται στα εγκεφαλικά μου κύμματα

  16. όπως λέει και ο τίτλος το σημερινό μου θέμα είναι περί αλλαγών ο λόγος

    καθημερινά βιώνω αλλαγές, αλλά καθημερινά βιώνω και το "ίδιο" με την έννοια της περπατημένης οδού

    μέσα από την συζήτηση με μια φίλη καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι εμπειρίες συνήθως είναι τα λάθη μας. Μόνο με τα λάθη μας μαθαίνουμε, όχι μόνο να αλλάζουμε αλλά να βλέπουμε και με άλλη προοπτική το μέλλον μας

    Και επανέρχομαι στο αρχικό ζητούμενο. Οι αλλαγές έχουν καμιά σχέση με τις εμπειρίες-λάθη;

    Τι σημαίνει για σένα αλλάζω; Αλλάζω μάρκα τσιγάρου; αλλάζω αυτοκίνητο; Αλλάζω και αρχίζω να βλέπω την ζωή μου πιο θετικά; Αλλάζω την διαδρομή μου για την δουλειά κάθε μέρα; Τι αλλάζουμε και τι δεν αλλάζουμε στην ζωή μας;

    Ποιος είναι έτοιμος να συνειδητοποιήσει ότι ελάχιστα αλλάζει στην πορεία του απ' αυτό το "Φωτεινό πέρασμα που λέγεται ζωή" όπως λέει κι' ο Καζαντζάκης.

    Η αλλαγή συνδέεται με φόβο. Φόβος καθόλου αντικειμενικός, αφού είναι συνήθως ο φόβος του καινούργιου. Ξαφνικά ξυπνάμε και συνειδητοποιούμε (συν + οίδα=γνωρίζω) ότι δεν είμαστε οι ίδιοι. Δεν έχουμε τις ίδιες ανασφάλειες, έχουμε άλλες σωματικές και ψυχικές ανάγκες.

    Καθώς περνάμε απ' το πέρασμα της εφηβείας στην νιότη κάνουν παρέλαση οι ορμόνες και οι σωματικές αλλαγές και έτσι είναι σαν σκύλλα και χάρυβδη, νομίζουμε συνεχώς ότι κάθε μέρα είναι μια καινούργια επανάσταση, ενώ στην ουσία μες τα "εσώρουχά μας" γίνονται οι πιο ουσιώδεις αλλαγές. Κι' όμως...

    μετά τι γίνεται; Πώς καταφέρνουμε να βάλουμε τους μηχανισμούς σκέψης μας στις ανάγκες της ηλικίας 25 30 35; Αυτά στην οθόνη φαίνονται αριθμοί. Στην ουσία αριθμοί είναι, αν δεν ζήσαμε τις εμπειρίες-λάθη. Μεγαλώνει μόνο η συνείδησή μας; Δεν μεγαλώνει και το σώμα μας; Γι' αυτούς που μόνο το σώμα τους είναι σημαντικό μπορούν να μας πίσουν ότι νιώθουν όντως παιδιά; (Δεν πέρασε μέρα από πάνω μου).

    Γι' αυτούς που βλέπουν το νου τους και την συνείδησή τους να μεγαλώνει μπορούν να μας πείσουν ότι είναι γεροντάκια στην συνείδηση;

    Υπάρχει κανείς που τα γαλουχίζει (γάλα;;;) αρμονικά και τα δυο; Υπάρχει κανείς που τρέφει τόσο τις σωματικές όσο και τις εγκεφαλικές του ανάγκες ταυτόχρονα;

    (Ο Καρυωτάκης λέει σε κάποια φάση ότι ο χρόνος τον άφισε παιδάκι γερασμένο) πιο είναι το παιδί και ποιος ο γέρος;

    Γυρόφερνε αυτές τις μέρες ένας στίχος μες το νου μου: "Όλα είναι ίδια αν δεν τ' αγαπάς" και προσπάθησα να βρω κάποιο κρυμμένο νόημα αν υπάρχει. Το σύνδεσα με την καθημερινότητά μου. Με την επικαιρότητά μου, (Eurovision, Πολιτική, εκπομπές, ρουτίνα, πραγματικότητα) και είδα την πικρή αλήθεια που κρύβει αυτός ο στίχος.

    Θέλουμε όντως να υπάρξει καμιά αλλαγή; Θέλουμε να αλλάξουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, θέλουμε ν' αλλάξουμε επάγγελμα, θέλουμε ν' αλλάξουμε χώρα, θέλουμε ν' αλλάξουμε συνήθειες, θέλουμε ν' αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, θέλουμε ν' αλλάξουμε πιστεύω, θρησκεία, δόγμα, κόμμα, σώμα; Ή δεν θέλουμε ν' αλλάξουμε απολύτως τίποτα; Υπάρχουν από σας κάποιοι που βλέπουν μαύρο και άσπρο σαν ένδειξη ότι δεν είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο μια δεξιά και μια αριστερά. Υπάρχουν κι' αυτοί που βλέπουν γκρίζο και υπάρχουν και οι 'μερικοί' που βλέπουν ουράνιο τόξο. Τι γίνεται μ' αυτούς;

    Υπάρχει ουσιώδης λόγος να αλλάξουμε; Είμαστε τίποτα φίδια και θέλουμε να βγάλουμε το παλιο δέρμα; ¨Η είμαστε φοίνικες (μυθολογικά πτηνά χωρίς γρίππη) και θέλουμε να καούμε μέσα στην πυρρά για να αναγεννηθούμε ζωντανοί, πιο έξυπνοι, λιγότερο ρηχοί...

    Πόσοι έπληξαν μ' αυτό το κείμενο; Πόσοι το διάβασαν με ενδιαφέρον; Πόσοι απλά είπαν δεν βαριέσαι; Πόσοι συνειδητοποίησαν μόνο ένα πράγμα (easy to say diffucult to do) και θεώρησαν τον 'ποιητή' ονειροπόλο, ή πολυλογά, ή ιδεαλιστή;

    Για μένα είναι δύσκολο ν' αλλάζω

    Θέλω ν' αλλάζω μόνο σ' αυτό που είναι εγώ

    Ότι δεν καθρευτίζει το εγώ μου θέλω να το πετώ

    Κι' αλλάζω πραγματικά σ' αυτό που είμαι

    Ότι δεν είμαι δεν είναι εγώ

    easy to say difficult to do...

    Θέλω να γίνω καλός... αν είμαι θα γίνω!

  17. Πρόκειται για την εν λόγω ταινεία running with scissors...

    Δεν είμαι καλός κρητικός κινηματογραφικών ταινιών, αλλά θα προσπαθήσω να γράψω τις εντυπώσεις μου.

    Η ταινία κατ' αρχάς είναι βασισμένη σε βιβλίο. Με τον ίδιο τίτλο. Δεν ξέρω αν μεταφράστηκε.

    Έπειτα πρόκειται για πραγματική ιστορία, τουλάχιστο βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα (δεν αντιγράφει άλλοστε η τέχνη την ζωή και το αντίθετο;).

    Ο Ογκάστεν (Augausten) είναι ο πρωταγωνιστής. Η μητέρα του τρελλένεται. Επισκέπτεται ένα ψυχίατρο ο οποίος είναι πιο τρελλός. Της συστήνει μια θεραπεία, και έπειτα της ζητά να της δώσει τον Ογκάστεν για υοθεσία, αφού κρίνεται ανίκανη μητέρα.

    Πρόκειται για ένα τρελλόσπιτο, πρόκειται για ένα τρελλογιατρό και για μια τρελλοταινία.

    Φανταστείται ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο ολόχρονα...

    Την γυναίκα του Δόκτορα Φίντσ (ψυχίατρος) να τρώει σκυλλοτροφή...

    Αλλά υπάρχει κάθαρση;

    Δεν σας λέω άλλα..

     

    το είδατε;

    Τι νιώσατε;

    σας άρεσε;

  18. νομίζω η γλυκειά μελαγχολία που λες είναι η μνήμη του θανάτου. Ίσως ναι να είναι μακάβριο, αλλά η ''ώρα'' του καθενός, να είναι και η ώρα της ... ησυχίας!

    respect...

  19. καμιά φορά είναι απίστευτα σημαντικό να ''βγάζουμε'' τον εαυτό μας από τις καταστάσεις. Έτσι γινούμαστε Θεατές, και δεν είμαστε συνεχώς το επίκεντρο. Μ' αυτό ακόμη μπορείς να νικήσεις και τον πόνο. (σχετικά...)

×
×
  • Create New...