-
Posts
5 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by ego
-
-
Αυτή η εικονοποίηση έχει συνδυασμούς από γνωστές εικόνες αλλά δεν υπάρχει στο γνωστό υλικό περιβάλλον. Άρα ο νους με ποιο τρόπο έκανε όλους αυτούς τους συνδυασμούς για να μου το παρουσιάσει έτσι;
Αυτό ακριβώς εννοούσα.Ο νούς ''εξήγησε '' αυτο που ελαβε ως ερεθισμα μεσω της οράσεως χρησιμοποιώντας μια συνθεση απο γνωστά στοιχεία. Σχηματισε μια εικόνα με οσα ηδη γνωριζε και την κατέταξε στα ''πνευματα'' στην προκειμενη περίπτωση. Για να γινει ομως αυτό εκτός απο την οραση βοηθήθηκε και απο την φαντασία και απο τις εικονες που πιθανως εχει καταγραψει απο ταινίες , βιβλία κλπ και ''αποφάσισε οτι αυτο που είδε ηταν κατι υπερφυσικό.
Με ολα αυτα επιχειρω να τοποθετηθω σχετικα με το πως θα μπορούσε η λογική να λειτουργήσει σε ενα μεταφυσικό [ και οχι μόνο] βιωμα.
Εμένα πάντως στην μεχρι τωρα πορεία μου, βλέπω οτι ειναι πολυ δύσκολο να εκλογικεύσουμε κατι νέο και μη αναγνωρίσιμο, οσον αφορά την αντίληψη μας την εκάστοτε εποχή.
Προσωπικα δεν εχω καμία οπτική η εστω ακουστική εμπειρία απο οτιδήποτε θα λέγαμε πνευματικό η μεταφυσικό. Οτι εχω βιώσει θα το προσδιόριζα ως αίσθηση η συναίσθημα πράγμα τελείως υποκειμενικό.
-
υπάρχουν και περιπτώσεις που εικονοποιούμε πνευματικές οντότητες τελείως με άσχετη μορφή από τις γνωστές που έχει το μυαλό μας από την παιδεία μας.
Για παράδειγμα εγώ έχω δει ένα μαύρο σύννεφο να κατεβαίνει από μια πολυκατοικία και να χάνεται στο πεζοδρόμιο.
Αυτό δεν είναι ούτε αγγελάκι, ούτε διαβολάκι, ούτε νεράϊδα. Είναι κάτι που είδα για πρώτη φορά.
Εκεί τι εξήγηση δίνεις;
Ενα μάυρο συννεφο που κατεβαίνει απο μια πολυκατοικία δεν ειναι απαραίτητα πνευματική οντότητα αλλα ακόμη κι αν ήταν πάλι η μορφή που της εδωσες ηταν κατι γνωστό σε εσενα. Οραματίστηκες ενα συννεφο, δλδ κάτι το οποίο γνωριζεις οτι υπαρχει και εχει και το καταλληλο υπόβαθρο για να ειναι υπερβατικό. Δεν ''είδες '' κατι που δεν θα μπορουσες να το περιγραψεις αλλα ''ειδες'' κατι που ειχε γνωστό σχημα και του εδωσες την σημασία του.
Οταν λέω ''γνωστές μορφές'' εννοω κατι που το εχουμε δει η ακουσει η διαβάσει, ωστε να μπορούμε να το φανταστούμε.
Προσωπικά πάντως δεν νομίζω οτι βλέπουμε οντότητες με τα φυσικά μας μάτια , ουτε ειμαι σίγουρη για το τι ειναι αυτο που νιώθουμε οταν υποθέτουμε οτι αισθανόμαστε κάτι γυρω..
Ίσως η κατάταξη να μην είναι και τόσο κακή....όμως η υπερβολή αναμφίβολα είναι.Γειά σου Πυραμιντ
Συμφωνώ εν μερει...
Πιστεύω οτι τα παιδιά δεν διαχωρίζουν μονο οταν ειναι πολυ μικρά , πριν αρχίσουν και αντιλαμβανονται την ατομικότητα τους . Μέχρι τοτε συμπεριφέρονται συλλογικά και δεν διαχωρίσουν. Απο εκει και μετά , οταν αναπτυσσουν προσωπικότητα, μπάινουν στο παιχνίδι της διαφορετικότητας και του ανταγωνισμού ..εγωισμού κλπ πράγματα που εχουν δυο οψεις ..Οποτε η καταταξη αναγκαστικά θα γίνει ...χρειάζεται
-
δεν ξέρω με πιο τρόπο λειτουργεί η λογική σε ένα μεταφυσικό βίωμα.
Η λογική βασίζεται σε κανόνες οι οποίοι προέρχονται απο οσα γνωρίζουμε [ αλλα ως διδαχή και αλλα ως γνώση] και απο την ικανότητα κρισεως και συγκρίσεως που αποκτάμε απο τις εμπειρίες μας.Λειτουργούμε ταξινομώντας. Οταν ειμαστε παιδιά παρατηρούμε πειραματιζόμαστε και εξερευνούμε με την βοήθεια των γονέων μας και κατόπιν μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να επεξεργαζόμαστε, μεσω του μηχανισμού της σκέψης τις εντυπώσεις που προσλαμβανουμε.
Ενα μεταφυσικό βίωμα ειναι κατι που συνήθως ξενίζει την ''λογικη'' αν δεν εχει κατι παρεμφερες καταγεγγραμενο για να το κατατάξει και να το εξηγήσει.
Αυτο γινεται αρχικά, διοτι αργότερα λειτουργει η αναμνηση της πρώτης φοράς και οσο περναει ο καιρός εκλογικέυεται.
Αν το παρατηρησουμε θα δούμε οτι ολοι οι ανήκοντες στην χριστιανικη ας πούμε θρησκεία θα ''δούνε'' αρχαγγέλους η αγίους της πίστεως τους ενω ενας βουδιστής θα ''βλέπει '' ντέβας '' και κάποιος αλλος νεράιδες και αλλα πνευματα ανάλογα του που πρόσκειται ιδεολογικά. Εχει σημασία η καταγραφή για να γινει η μεταφραση απο το νου μας.
Οπότε αν κάποιος δεν εχει ακουσει ποτέ για πνέυματα , φυσική η μεταφυσική ισως να μην μπορεί να χαρακτηρίσει το βιώμα και να πεί << ενιωσα>> η << φανταστηκα>> ενω ενα αλλος που εχει διαβάσει η ακουσει και επιθυμεί να το ζήσει προφανως θα το ταξινομίσει με καποια εκπληξη , χαρά και αγωνία...
γιατί όμως όταν το παιδάκι μεγαλώσει βλέπει διαβολάκια; αυτό δεν μπορώ να καταλάβω... αν και μέσα μας αυτό το παιδί υπάρχει ακόμΔιότι οταν ηταν μικρούλι και αγραφο χαρτί δεν διαχωριζε αγγελούδια και διαβολάκια , απλως ζούσε ..Μεγαλωνοντας ομως του εμαθαν να κατατάσσει ως καλυτερα, χειρότερα κακότερα...κλπ και ο ανταγωνισμός και η συγκριση αρχισε..
-
Εχω εγγραφει παλιά ..καλως σας βρήκα
Το χάρισμα να αμφισβητείς τον Θεό...
in Φιλοσοφία & Θρησκείες
Posted
Βαζεις λόγια που ουτε καν μου περασαν απο την σκέψη ..ασε που εχω την ακριβως αντιθετη αποψη απο αυτο που υπεθεσες.
Ειπα <<Απο εκει και μετά , οταν αναπτυσσουν προσωπικότητα, μπάινουν στο παιχνίδι της διαφορετικότητας και του ανταγωνισμού ..εγωισμού κλπ πράγματα που εχουν δυο οψεις ..Οποτε η καταταξη αναγκαστικά θα γίνει ...χρειάζεται>>
Η φράση << παιχνίδι της διαφορετικότητας >> ειναι καθαρά λογοτεχνική μια και εχω την αποψη οτι ολη η ζωή μας ειναι ενα τεράστιο παιχνίδι κάποιου που ηθελε παρέα για να ΖΗΣΕΙ. Ας πούμε οτι η θεότητα αντί να δράσει τελολογικά εδρασε πειραματιζόμενη..και οτι μαζί με εμας εξελίσεται και παίζει και εκείνη. Μαθαίνει και μαθαίνουμε..
Τωρα σχετικα με την υποθεση σου, η αποψη μου ειναι οτι δεν μπορουμε να μείνουμε στην κατάστση του μωρού και δεν θα επρεπε κιόλας. Ο ρόλος μας ειναι η εξέλιξη μεσω της εξατομίκευσης και αυτο προκαλει τον διαχωρισμό. Αυτη την εννοια επεξεργάζομαι αυτο το καιρό και σκέφτομαι πως μπορει να διατηρείται η ατομικότητα μεσα στα πλαίσια του εμεις , της ομαδας και της συμπόρευσης εχοντας αρμονία και σεβασμό ως πρωταρχικά στοιχεία παρα ανταγωνισμό και σύγκριση ..