Jump to content

sevando

Mέλη
  • Posts

    983
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by sevando

  1. η Μαγεία είναι για τους τολμηρούς & θαρραλέους -ΤΕΛΟΣ!

    Αν ΦΟΒΑΣΑΙ, τότε καλύτερα...άστο!!! Μην ασχολείσαι άλλο...

    Κάνε κάτι άλλο. Διάλεξε άλλο χόμπυ ή ασχολία για τον ελεύθερο χρόνο σου

    ή για τις πνευματικές ανησυχίες σου. Άμα κρύβεσαι από τους άλλους για κάτι

    που σε..."ενδιαφέρει", δεν νομίζω να αξίζει και τόσο τον κόπο. Εκτός ΚΙ ΑΝ

    ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ,ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΘΥΣΙΕΣ...!!!

     

    εγω αντιθετως πιστευω πως αν δεν φοβασαι τοτε καλυτερα να τα παρατησεις. αυτος που δεν φοβαται δεν ειναι θαρραλεος, ειναι απλως ανοητος. ο φοβος υπαρχει για να μας προειδοποιει και να μας προστατευει. το ζητουμενο ειναι να τον ελεγχουμε και να τον ακουμε οχι να μην υπαρχει

  2. Θα συμφωνησω με τον VEREI.Δεν νομιζω οτι πρεπει να ντρεπεσαι γιατι δεν ειναι θεμα για μικρα παιδια.Δεν ξερω ποση και τι ειδους ειναι η πρακτικη σου εμπειρια στην τεχνη αλλα μηπως αφησες κατι ανοιχτο?Ενας γνωστος μετα απο αποτυχημενη επικκληση πνευματος του αερα ταλαιπωρηθηκε μερικα χρονια απο ηχους ουρλιαχτα ζωων και διαφορα τετοια.Δεν επαθε κατι αλλα του στοιχισε την ηρεμια του για καιρο.Μετα απο καιρο περασε η επιρροη και αυτο ηταν.

     

    βασικα δεν πολυασχολουμαι πλεον με την πρακτικη και με επικλησεις δεν μπορω να πω πως εχω ασχοληθει. οι συμβουλες ολων σας ηταν πολυ χρησιμες. μου φαινεται πολυ λογικο να ειναι κατι απο το υποσεινηδητο. thnx guys :clapping: :clapping:

  3. γιατι μου θυμιζει λιγο βιβλιο κατηχητικου; :rolleyes7: :rolleyes7:

     

    Αν το νοσηρό κλίμα της μαγείας και του αποκρυφισμού, στο παιδικό θέαμα και ανάγνωσμα,

    σας έχει κουράσει, οι περιπέτειες του Νίκ Μάρβελ θα δώσουν μια τελείως νέα διάσταση

    σ' αυτό, που είναι σήμερα γνωστό σαν: "Παιδικό μυθιστόρημα".

     

    αυτο βρηκα στο site του βιβλιου και ο μεταφραστης εγραψε το ΝΑΙ η ΟΧΙ στο χαρυ ποτερ...

     

    χμμμ....

  4. κατ'αρχας λογω σπουδων εχω αλλαξει περιβαλλον οποτε παιζει να ειναι και αυτο. ωστοσο το ονειρο ηταν πολυ ξεκαθαρο. το να αρχισω να κοπαναω ξορκια προσευχες και εξαγνισμους δεν μου φαινεται καλη ιδεα ιδιαιτερα επειδη δεν ασχολουμαι πλεον με πρακτικες. εξ'αλλου για ενα πνευμα ισως εμεις να ειμαστε το φαντασμα :-p. απλως με προβληματισε λιγο το ολο συμβαν....

  5. λοιπον μου συμβαινει κατι που πραγματικα ειναι γελοιο αλλα με απασχολει ιδιαιτερα αυτο τον καιρο... Μια μερα ειδα ενα ονειρο (διαυγες) στο οποιο εμφανιζοταν στο σαλονι του σπιτιου μου ενα πνευμα απο ενα παιδακι (με καθολου καλες προθεσεις) και στο οποιο με απειλουσε και μου ελεγε διαφορα επισημανοντας μου πως δεν ηταν ονειρο αλλα επικοινωνουσε μαζι μου. στο ονειρο εβλεπα καθε λεπτομερεια του σαλονιου ενω μπορουσα να κινηθω ελευθερα μεσα στο ονειρο. οταν το εν λογω παιδακι αρχισε να με πλησιαζει τοτε απο το πουθενα πεταχτηκε το πνευμα φυλακας μου και του εριξε ενα εντυπωσιακο βρισιδι που το εξαγριωσε και με ξυπνησε απο καιτ τσιριδες που εβγαλε.... ξερω πως ειναι τελειως γελοιο σαν θεμα και ντρεπομαι Υ-Π-Ε-Ρ-Β-Ο-Λ-Ι-Κ-Α που ανεβαζω ενα τετοιο θεμα λες και ειμαι μικρο παιδακι αλλα εχω φρικαρει τελειως... ακουγονται ηχοι καθολου συνηθισμενοι ολες τις ωρες και πλεον με εχει πιασει παθολογικη φοβια με τον χωρο (ευτυχως δεν ειναι το πατρικο μου). απλως δεν ηξερα που να απευθυνθω και επειδη πλεον μετα απο 1 χρονο σας θεωρω δικους μου ανθρωπους το θεωρησα σωστο να το συζητησω μαζι σας και να ζητησω την βοηθεια σας :019blush: :019blush: . σας παρακαλω μην με αποπαρετε γιατι η ολη κατασταση με εχει τρομαξει πραγματικα... ευχαριστω για τον χρονο σας.

  6. Είναι η γνώμη κάποιων οι οποίοι κάθονται και γράφουν υποκειμενικά. Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι χριστιανοί είναι ενάντιοι στο νεοπαγανισμό, δε σημαίνει όμως και το αντίθετο. Αυτή η "εναντίωση" ναι με εκνεύριζε πριν κάποια χρόνια, τώρα όμως ούτε που τα δίνω σημασία. Και που τα λένε αυτοί τί με νοιάζει; Τα έχω καλά με τον εαυτό μου; Ενοχλώ κανέναν; Προσβάλω κανέναν; Όχι.. Οπότε από το ένα μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν.

     

    Όλο αυτό το θέμα πάντως δημιουργείται λογω αμάθειας των συγκεκριμένων, λένε λένε δίχως να γνωρίζουν πραγματικά ή να έχουν το έχουν ψάξει ολόπλευρα και αντικειμενικά.

     

    συμφωνω με την σαμπρινα. στην αρχη τα διαβαζα και θυμωνα (και δεν ειμαι καν παγανιστης). επειτα τα διαβαζα και εσπαγα πλακα. τωρα απλως αδιαφορω και δεν μπαινω στον κοπο να ασχοληθω γιατι η πειρα μου εχει δειξει πως αυτοι που τα γραφουν ειναι στενομυαλοι και αβουλοι ανθρωποι. εφ'οσον οπως ειπε και η σαμπρινα δεν ενοχλεις κανεναν τα εχεις καλα με τον εαυτο σου και νιωθεις πως οτι κανεις σε κανει καλυτερο ανθρωπο και σου δινει ευχαριστηση μην δινεις σημασια.

     

    Υ.Γ εξ'αλλου εχουμε ραμματα για την γουνα της συντηρητικης εκκλησιας. βλ.ευφραιμ

     

    Υ.Γ2 ξερω ξερω εχει γινει κλισε πλεον να μιλαμε για ευφραιμ :-p

  7. Όσον αφορά τα μαθήματα από 1 έως και 6, ειλικρινά απορώ πως είναι δυνατόν να τα έχουν ανάγκη ΚΑΙ οι πρώην εργένηδες! (Είναι γεγονός, μην το αρνηθείτε)

    Τι κάνατε πριν βρεθεί μια γυναίκα στο σπίτι σας; Γιατί παθαίνετε ολική αμνησία; Είναι κάποια παράξενη εγκεφαλική δυσλειτουργία ή κάποιο ξεχασμένο γονίδιο που με την παρουσία γυναίκας μέσα στο σπίτι ενεργοποιείται το: "ουγκ! εγώ άνδρας φέρνω τροφή! Εσύ γυναίκα καθαρίζεις σπίτι! Μπόγκα μπόγκα!"...;!

     

    :018bleh:

     

    να υποθεσω πως η φιλτατη διαχειρiστρια μας εχει καποιο προηγουμενο η καποια τραυματικη εμπειρια με καποιον εκπροσωπο του ειδους μας;;; :whistling: :whistling: :whistling: :whistling:

  8. ΑΚΡΙΒΩΣ!

    Καμια σχέση...

     

    Καταρχήν, ο Ομπάμα μπορεί μεν να είναι στυλάτος και γενικώς να...τον "πάει" πολύς κόσμος, αλλά ως άνθρωπος ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ "ΤΖΑΚΙΑ" (σε αντίθεση με τον Λούθερ). Μόνο η γυναίκα του Μίσελ προέρχεται από τη μικρομεσαία τάξη. Εκείνος συγγενεύει με τη βασίλισσα της Βρετανίας (όχι-δεν κάνω πλάκα!) αλλά και με πολλές επιφανείς οικογένειες και "οίκους". Που νομίζετε δηλαδή, βρήκε τα φράγκα για την πιο ακριβή προεκλογική εκστρατεία (του) όλων των εποχών και της αμερικανικής πολιτικής ιστορίας; Συγκριτικά με τον Ομπάμα, ο Μακ Κέϊν είναι "λαϊκό παιδί" -καραφασίστας και ακροδεξιός συντηρητικούρας μεν,αλλά πάντως από λαϊκή τάξη. Καταλαβαίνετε, ο στυλάτος και άνετος Ομπάμα ουδεμία σχέση έχει με Λούθερ (άλλωστε, υποστηρίζει την πολεμική εξωτερική πολιτική π.χ. Αφγανιστάν) και δεν είναι τόοοσο ειρηνόφιλος! :whistling:

     

    Το μόνο που μπρούμε να ελπίσουμε, είναι να είναι λιγάκι πιο καλύτερος από τον Μπιλ Κλίντον, σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική -και να ρίξει λιγότερες βόμβες (διότι θα...ρίξει: μη ξεχνάμε τα ανελέητα οικονομικά συμφέροντα!) στη διάρκεια της θητείας του (ελπίζω πολύ λιγότερες από ότι ο κος. Κλίντον)... :015annoyed:

     

     

    να υπενθυμισω για αποφυγη τυχον παρεγηγησεων πως δεν εκανα καμια συγκριση του μαρτιν λουθερ κινγκ με τον ομπαμα

  9. I am happy to join with you today in what will go down in history as the greatest demonstration for freedom in the history of our nation.

     

    Five score years ago, a great American, in whose symbolic shadow we stand today, signed the Emancipation Proclamation. This momentous decree came as a great beacon light of hope to millions of Negro slaves who had been seared in the flames of withering injustice. It came as a joyous daybreak to end the long night of their captivity.

     

    But one hundred years later, the Negro still is not free. One hundred years later, the life of the Negro is still sadly crippled by the manacles of segregation and the chains of discrimination. One hundred years later, the Negro lives on a lonely island of poverty in the midst of a vast ocean of material prosperity. One hundred years later, the Negro is still languished in the corners of American society and finds himself an exile in his own land. And so we've come here today to dramatize a shameful condition.

     

    In a sense we've come to our nation's capital to cash a check. When the architects of our republic wrote the magnificent words of the Constitution and the Declaration of Independence, they were signing a promissory note to which every American was to fall heir. This note was a promise that all men, yes, black men as well as white men, would be guaranteed the "unalienable Rights" of "Life, Liberty and the pursuit of Happiness." It is obvious today that America has defaulted on this promissory note, insofar as her citizens of color are concerned. Instead of honoring this sacred obligation, America has given the Negro people a bad check, a check which has come back marked "insufficient funds."

     

    But we refuse to believe that the bank of justice is bankrupt. We refuse to believe that there are insufficient funds in the great vaults of opportunity of this nation. And so, we've come to cash this check, a check that will give us upon demand the riches of freedom and the security of justice.

     

    We have also come to this hallowed spot to remind America of the fierce urgency of Now. This is no time to engage in the luxury of cooling off or to take the tranquilizing drug of gradualism. Now is the time to make real the promises of democracy. Now is the time to rise from the dark and desolate valley of segregation to the sunlit path of racial justice. Now is the time to lift our nation from the quicksands of racial injustice to the solid rock of brotherhood. Now is the time to make justice a reality for all of God's children.

     

    It would be fatal for the nation to overlook the urgency of the moment. This sweltering summer of the Negro's legitimate discontent will not pass until there is an invigorating autumn of freedom and equality. Nineteen sixty-three is not an end, but a beginning. And those who hope that the Negro needed to blow off steam and will now be content will have a rude awakening if the nation returns to business as usual. And there will be neither rest nor tranquility in America until the Negro is granted his citizenship rights. The whirlwinds of revolt will continue to shake the foundations of our nation until the bright day of justice emerges.

     

    But there is something that I must say to my people, who stand on the warm threshold which leads into the palace of justice: In the process of gaining our rightful place, we must not be guilty of wrongful deeds. Let us not seek to satisfy our thirst for freedom by drinking from the cup of bitterness and hatred. We must forever conduct our struggle on the high plane of dignity and discipline. We must not allow our creative protest to degenerate into physical violence. Again and again, we must rise to the majestic heights of meeting physical force with soul force.

     

    The marvelous new militancy which has engulfed the Negro community must not lead us to a distrust of all white people, for many of our white brothers, as evidenced by their presence here today, have come to realize that their destiny is tied up with our destiny. And they have come to realize that their freedom is inextricably bound to our freedom.

     

    We cannot walk alone.

     

    And as we walk, we must make the pledge that we shall always march ahead.

     

    We cannot turn back.

     

    There are those who are asking the devotees of civil rights, "When will you be satisfied?" We can never be satisfied as long as the Negro is the victim of the unspeakable horrors of police brutality. We can never be satisfied as long as our bodies, heavy with the fatigue of travel, cannot gain lodging in the motels of the highways and the hotels of the cities. We cannot be satisfied as long as the negro's basic mobility is from a smaller ghetto to a larger one. We can never be satisfied as long as our children are stripped of their self-hood and robbed of their dignity by a sign stating: "For Whites Only." We cannot be satisfied as long as a Negro in Mississippi cannot vote and a Negro in New York believes he has nothing for which to vote. No, no, we are not satisfied, and we will not be satisfied until "justice rolls down like waters, and righteousness like a mighty stream."Ή

     

    martinlutherkingIhaveadream2.jpg (11261 bytes)

     

    I am not unmindful that some of you have come here out of great trials and tribulations. Some of you have come fresh from narrow jail cells. And some of you have come from areas where your quest -- quest for freedom left you battered by the storms of persecution and staggered by the winds of police brutality. You have been the veterans of creative suffering. Continue to work with the faith that unearned suffering is redemptive. Go back to Mississippi, go back to Alabama, go back to South Carolina, go back to Georgia, go back to Louisiana, go back to the slums and ghettos of our northern cities, knowing that somehow this situation can and will be changed.

     

    Let us not wallow in the valley of despair, I say to you today, my friends.

     

    And so even though we face the difficulties of today and tomorrow, I still have a dream. It is a dream deeply rooted in the American dream.

     

    I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed: "We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal."

     

    I have a dream that one day on the red hills of Georgia, the sons of former slaves and the sons of former slave owners will be able to sit down together at the table of brotherhood.

     

    I have a dream that one day even the state of Mississippi, a state sweltering with the heat of injustice, sweltering with the heat of oppression, will be transformed into an oasis of freedom and justice.

     

    I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character.

     

    I have a dream today!

     

    I have a dream that one day, down in Alabama, with its vicious racists, with its governor having his lips dripping with the words of "interposition" and "nullification" -- one day right there in Alabama little black boys and black girls will be able to join hands with little white boys and white girls as sisters and brothers.

     

    I have a dream today!

     

    I have a dream that one day every valley shall be exalted, and every hill and mountain shall be made low, the rough places will be made plain, and the crooked places will be made straight; "and the glory of the Lord shall be revealed and all flesh shall see it together."²

     

    This is our hope, and this is the faith that I go back to the South with.

     

    With this faith, we will be able to hew out of the mountain of despair a stone of hope. With this faith, we will be able to transform the jangling discords of our nation into a beautiful symphony of brotherhood. With this faith, we will be able to work together, to pray together, to struggle together, to go to jail together, to stand up for freedom together, knowing that we will be free one day.

     

    And this will be the day -- this will be the day when all of God's children will be able to sing with new meaning:

     

    My country 'tis of thee, sweet land of liberty, of thee I sing.

     

    Land where my fathers died, land of the Pilgrim's pride,

     

    From every mountainside, let freedom ring!

     

    And if America is to be a great nation, this must become true.

     

    And so let freedom ring from the prodigious hilltops of New Hampshire.

     

    Let freedom ring from the mighty mountains of New York.

     

    Let freedom ring from the heightening Alleghenies of Pennsylvania.

     

    Let freedom ring from the snow-capped Rockies of Colorado.

     

    Let freedom ring from the curvaceous slopes of California.

     

    But not only that:

     

    Let freedom ring from Stone Mountain of Georgia.

     

    Let freedom ring from Lookout Mountain of Tennessee.

     

    Let freedom ring from every hill and molehill of Mississippi.

     

    From every mountainside, let freedom ring.

     

    And when this happens, when we allow freedom ring, when we let it ring from every village and every hamlet, from every state and every city, we will be able to speed up that day when all of God's children, black men and white men, Jews and Gentiles, Protestants and Catholics, will be able to join hands and sing in the words of the old Negro spiritual:

     

    Free at last! Free at last!

     

    Thank God Almighty, we are free at last!³

     

     

     

    πιθανο να εχει ξαναδημοσιευτει στο φορουμ αλλα αισθανθηκα μια παρορμηση να δημοσιευσω την ομιλια αυτη εδω.

    δεν εχω καποιο ιδιαιτερο σκοπο αλλα...

  10. και εμένα τα ίδια μου έβγαλε....

     

    Ηot Chocolate

    You like curling up by the fire or cuddling up with a bf/gf. Cold weather makes you happy and u like winter sports like snowboarding and skiing.

     

     

    μπάς και παίζει απάντηση από πια εποχή σου αρέσει???

     

    γιατί έβαλα χειμώνα.

     

    μπα εβαλα ανοιξη οποτε μαλλον οχι :smilewink:

  11. ΧΑΧΑ καθολου ομως!!

    Εχω ποδηλατο θα μαρεσε πολυ να το χρησιμοποιω (πραγμα που εκανα χρονια ολοκληρα στην μικρη επαρχιακη πολη που μεγαλωσα).

    Ωστοσο απο το σπιτι μου μεχρι την Καμαρα στανταρ δεν επιβιωνω με ποδηλατο!

    Χρειαζονται ποδηλατοδρομοι κ απ οσο γνωριζω μονο στην Λαρισα ο Δημος εχει φροντισει για κατι τετοιο.

     

    Οσο για τα μεσα μαζικης μεταφορας..

    Θεσσαλονικη τουλαχιστον ειναι απαραδεκτα! το λιγοτερο που μπορω να πω...

     

    καλα και λαρισα σηκωνει πολυ μεγαλη κουβεντα για το αν αυτο το πραγμα λεγεται ποδηλατοδρομος. εγω ενα εχω να σας πω:ποτε δεν τολμησα να χρησιμοποιησω ποδηλατο σε κεντρικο δρομο στην λαρισα

  12. συμφωνω με τον johny αλλα φταιμε εμεις που ειμαστε γυφτοι οι αυτοι που μας εκαναν;;;; σιγουρα δεν γεννηθηκαμε γυφτοι και σιγουρα ειμαστε υπευθυνοι για την συμπεριφορα μας και δεν μπορουμε να δικαιολογουμαστε πισω απο φτηνες ταμπελες του τυπου "το κρατος φταιει" η "στην κωλοχωρα αυτη δεν μπορεις να κανεις και αλλιως". αλλα οσο να'ναι απο καπου δεν πηραμε τα ερεθισματα;;; προσωπικα εχω κολλησει αρκετα τετοια αυτοκολλητα και μαλιστα μια φορα ειχα κανει ενα παρμπριζ αγνωριστο! ωστοσο ποσο εφικτο ειναι να φτασουμε σε προτυπα γενευης που τα ποδηλατα ειναι το κυριο μεσο μεταφορας;;;;

  13. ειναι λιγο κατινιστικο αλλα στην χειροτερη των περιπτωσεων μπορουμε να κανουμε ομαδικη εγγραφη εκει και να τους πνιξουμε με την "ελευθεροστομια μας". ωστοσο αυτο ως λυση εσχατης αναγκης. προς το παρων δεν μπορουμε να απειλησουμε νομικα;;;

  14. ...μια ατάκα μαθητή Α' Δημοτικού που ειπώθηκε μες στη βδομάδα:

     

    -Βασίλη τί θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

    - Να κάνω συλλογή από βυζιά κυρία!

     

     

    ...και σε μια κουβέντα με παιδί Ε' Δημοτικού

    "Κυρία όταν μεγαλώσω θα πάρω ένα φορτηγό και θα το γεμίσω με γκόμενες... :censored:"

    (του'ριξα λογοκρισία εκεί και δεν έμαθα τη συνέχεια :P :P )

     

    κατα τα αλλα πολεμαμε την υπογεννητικοτητα. ασ'τα παιδακια να εκφραστουν βρε :063laugh: :063laugh:

  15. απανταω στο αρχικο ερωτημα αν και καθυστερημενα γτ τωρα ειδα το θεμα αυτο :019blush: κατ'αρχας οσο και να πιεζω τον εαυτο μου δεν ειμαι απολυτως σιγουρος ποτε αρχισα να ασχολουμαι με την μαγεια και καθε της φαινομενο ξεχωριστα. δεν ξερω γιατι αλλα δεν μου ειναι δυνατο να τα βαλω σε χρονικη σειρα.σ την αρχη λοιπον ηθελα (αυτο το θυμαμαι) να γινω δυνατος, διαφορετικος απο τους αλλους αναζητουσα κατα καποιο τροπο να επιβεβαιωσω πως δεν ημουν συνηθισμενος και ενας ανθρωπος οπως οι αλλοι. ηθελα να μπορω να επειδικνυομαι και γενικως αυτο το σνομπ αισθημα ανωτεροτητας ηταν στην αρχη αυτα που επεδιωκα τωρα που το σκεφτομαι και ας ηταν μασκαρεμενο με αλλα ονοματα. αργοτερα αρχισα να ασχολουμαι με ποιο ψαγμενο τροπο να αναλυω πιο πολυ να διαβαζω βιβλια. παλι δεν ηταν αρκετο καθως παρεμενα στενομυαλος. φυσικα η κριση μεγαλειου ειχε περασει καθως ειχα καταλαβει πως ολοι οι ανθρωποι ημαστε ισοι και διαφορετικοι με τον τροπο τους. επειτα στασιμοτητα μεχρι που ηρθα στο φορουμ. :019blush: :019blush: :019blush: δεν σας το κρυβω πως ντρεπομαι Υ-Π-Ε-Ρ-Β-Ο-Λ-Ι-Κ-Α οταν διαβαζω τα πρωτα μου ποστ και βλεπω ποσο ανωριμος ημουν. ωστοσο οταν ξεκαβαλησα το καλαμι αρχισα να βλεπω πως μαγεια ειναι η ιδια η ζωη και καταλαβα πως στην πραγματικοτητα ισως η μαγεια να μην ειναι τιποτα παρα πανω απο εναν τροπο ζωης και τιποτα παραπανω απο ενα μονοπατι που μας οδηγει να συμπερανουμε πως η ζωη ειναι μαγικη απο μονη της. πλεον θελω να πιστευω πως ενα ψυγμα σοβαροτητας και ωριμοτητας ισως εχω καταφερει να αποκομισω απο ολο αυτο το ταξιδι. ξερω πως ειμαι ακομα στην αρχη, θα αμφισβητησω και θα αμφισβητηθω, οτι θεωρω δεδομενο θα αλλαξει και καποια μερα θα αισθανομαι ντροπη γι'αυτα που γραφω σημερα, ωστοσο ξερω πλεον πως βρισκομαι σε ενα σταδιο αναπτυξης και κανω οτι καλυτερο μπορω για να ζησω την ζωη μου στο επακρον και να γινω λιγο περισσοτερο συνειδητοποιημενος ανθρωπος. ξερω πως πολλες φορες τα εχετε ξανακουσει αυτα και πιστεψτε με ψιλοντρεπομαι να εκθετω ενα τετοιο μερος μου στο κοινο αλλα ενιωσα την αναγκη :019blush:

×
×
  • Create New...