Jump to content

MORA

Νέα Μέλη
  • Posts

    3
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by MORA

  1. η γνώση είναι για όλους αλλά η καμπάλα μελετάει το κόσμο μέσα από εβραϊκή οπτική... έτσι δεν είναι;

     

    Και κάθε οπτική έχει αν την συγκρίνεις με άλλη διαφορές.

     

    π.χ. τα χαλδαϊκά λόγια είναι πολυθεϊστικό κείμενο πώς συνδυάζεται ο μονοθειστικός ιουδαϊσμός;

     

    Η καμπάλα είναι μονοθεϊστική ή πολυθεϊστική σαν σύστημα;

     

     

    ~~~~~~~~~~~~~~~

     

    άσχετο με τις ερωτήσεις μου αλλά βρήκα ένα ωραίο λινκ

    Καμπαλιστικές Σκέψεις

     

     

    Ο πολυθεισμος και ο μονοθεισμος εχουν πολλα κοινα στην ουσια της φιλοσοφιας τους.ειναι αντιθετοι οροι και δηλωνουν την πιστη σε πολλους η εναν θεο αντιστοιχα.το μονο που αλλαζει ομως καθε φορα ειναι η μορφη της ουσιας τους.Η μορφη ειναι παροδικη και εξαρταται καθε φορα απο τις πολιτιστικες και κοινωνιολογικες συνθηκες.Κατι αντιστοιχο πιστευω πως γινεται και με την καμπαλα,που συνηθως αναλυεται βασει της εβραικης κοινωνιας και των πιστευω τους.αν προσπαθουσαμε να την αναλυσουμε βαση του δικου μας πολιτισμου,ισως ερμηνευαμε καποια πραγματα εντελως διαφορετικα.το σημαντικο πιστευω ειναι η ευρητερη εννοια της και που ισως δυσκολευτουμε πολυ να την κατανοησουμε γιατι ισως την βλεπουμε καθαρα πρακτικα και σαν φιλοσοφια.και κατα την γνωμη μου νομιζω πως απεχει απο καθε τι που εχει να κανει με τον ανθρωπινο νου.ειναι καθαρα εμπειρια.που καθε πολιτισμος και καθε ανθρωπος την βιωνει διαφορετικα. και καταληγω στο εξης,οτι κατα την ταπεινη μου γνωμη,η καμπαλα θεωρηται για καποιους μονοθειστικη και για καποιους αλλους πολυθειστικη βαση της καταγωγης και των πιστευω της κοινωνιας τους.σαν ευρυτερη εννοια ειναι κοινη και δεν ανηκει καπου και δεν χαρακτηριζεται.

  2. Βρίσκεσαι σε καλό δρόμο, και μου αρέσει ο τρόπος αντιμετώπισης σου. Μην ανησυχείς, εν καιρό όχι μόνο θα κατανοείς αυτά που σε προβληματίζουν αλλά μάλιστα θα βρίσκεσαι σε σημείο να διορθώνεις αυτά που σε ενοχλούν. Φυσικά και θα είναι δύσκολα, αλλά αφού έχεις ήδη περάσει το δυσκολότερο σημείο (να καταφέρεις να κρατηθείς στο ύψος σου ανεξάρτητα της ψυχολογίας των γύρω σου) μην ανησυχείς. Το θέμα είναι να συνεχίσεις απτόητη στα πιστεύω σου δίχως να κάνεις παραχωρήσεις και συμβιβασμούς που ΞΕΡΕΙΣ πως θα μετανιώσεις στο μέλλον. Με 2 λόγια μην ξεπουληθείς για κάτι που δεν αξίζει (σύμφωνα με τα πιστεύω σου πάντα, που το καλύτερο είναι να είναι ανεπηρρέαστα από τα της κοινής οδού).

     

    Καλημέρα είχα την τύχη πρίν 3 χρόνια να διαβάσω το βιβλίο που προανέφερες,το ?πολεμιστή του φωτός?.Εμένα προσωπίκα με βοήθησε αρκετά και ακόμα κάποιες φορές που πραγματικά δεν ξέρω πως να αντιδράσω και να αντιληφθώ τα πράγματα γύρω μου ανατρέχω και το διαβάζω.Εγώ αυτο που άντλησα μέσα απο αυτό το βιβλίο"εγχειρίδιο"ειναι η αυτοπεποίθηση.η έστω ένα ίχνος της.Δυστηχώς δεν έχω φτάσει σε σημείο τέτοιο ώστε να μπορώ να αποκλείω της διάφορες εξωτερικές φωνές ώστε να μπορώ να βλέπω και να κρίνω ξεκάθαρα.Παρόλα αυτά έμαθα να λαμβάνω κυρίως αυτά που θα με βοηθήσουν να γίνω πιο αντικειμενικός κριτής αυτών που συμβαίνουν γύρω μου,με αποτέλεσμα να λειτουργώ πιο αυτόνομα.πλέον πορέυομαι με ελάχιστα απο τα γύρω μου.όσο αφορά την καθημερινότητα και έτσι νιώθω πολύ καλύτερα.έχω συμβιβαστεί απλά με πράγματα και καταστάσεις που μου παρέχουν ηρεμία,ώστε με σύμμαχο την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση να μπορώ πιθανόν να διορθώσω ακόμα περισσότερα που ίσως ελάχιστοι θεωρούν ενοχλητικά.αλλά για μένα είναι, γιατί νιώθω πως απλά με φυλακίζουν βάσει των στερεοτύπων τους .

  3. Κοιτάχτε, ως θάνατος δεν ήταν και τόσο τραγικός. Ίσα ίσα τολμώ να τον θεωρήσω τιμητικό και κάτι το οποίο θα τον βοηθήσει ώστε να μείνει αξέχαστος για αρκετό καιρό ακόμα (έφυγε σε μία ακόμη βράβευσή του δλδ. ΔΕΝ ξεχάστηκε και έσβησε μόνος όπως πολλοί άλλοι...).

    Ως εκεί, δεν υπάρχει τίποτε άλλο να πούμε πιστεύω .

     

    Πράγματι είναι πολύ λυπηρό αυτό που συνέβη και ισως κάποιοι το θεωρησουν και "τραγικό",είναι άδικο να χάνοντε κατά αυτον τον τροπο ανθρωποι,και σιγουρα τετοιου ειδους προσωπικοτητες.Παρολα αυτα εμενα η απορια μου ειναι η εξης.Πως μπορει αυτου του τυπου ο θανατος να θεωρηθει ως "τιμητικος".Ναι εγινε σε μια χρονικη στιγμη που τον ανθρωπο αυτον θα τον τιμουσαν για το εργο του και για αυτα που εχει προσφερει μεσα απο αυτο, ολα αυτα τα χρονια σε πολλες γενιες.αυτο ομως θεωρω πως δεν κανει και τον τροπο θανατου του τιμητικο.Το οτι σεβοντε και εκτιμουν το εργο του και περνανε σε μια βραβευση αυτο ειναι τιμη,οσο αφορα την προσωπικοτητα του.δεν νομιζω οτι ο τροπος θανατου του η εστω το ατυχημα του,θα γινει αιτια ωστε να μην ξεχαστει.Πιστευω πως οταν καποιος εχει προσφερει πολλα μεσα απο το εργο του,τις ιδεες του και γενικα μεσα απο την προσωπικοτητα του ασχετα με τον τροπο που εφυγε απο κοντα μας,μενει για παντα αξεχαστος και σιγουρα με το πρωτο ερεθισμα...επανερχεται στην μνημη μας.

×
×
  • Create New...