Jump to content

ChaoticDeathKnight666

Νέα Μέλη
  • Posts

    84
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by ChaoticDeathKnight666

  1. Παιδιά, σε τρεις μέρες φεύγω για τις γιορτές, οπότε σας χαιρετώ και τα λέμε το 2006 ! Εύχομαι να περάσετε καλά και δημιουργικά.

    Συγγνώμη που ήμουνα ghost member, αλλά τους τελευταίους μήνες η καθημερινότητά μου ήταν αυτή μιας μηχανής. Όλη τη μέρα δούλευα στην διπλωματική και όταν γυρνούσα σπίτι, έπρεπε να διαβάσω. Αν έμενε χρόνος (και δεν επέλεγα να ξεραθώ στον ύπνο) προτιμούσα να βγω μια βόλτα να ξεσκάσω. Ελπίζω στο νέο έτος να χαλαρώσει κάπως η κατάσταση, γιατί μου έχουνε λείψει πολλά πράγματα.

     

    Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, και όσοι από εσάς θέλουν να μάθουν πώς θα τα περάσουν στις γιορτές, δεν έχουν παρά να απαντήσουν στο ακόλουθο κουίζ !

     

    http://www.quizilla.com/users/candycane12/...20you%20see%3F~

     

    Have Fun !

  2. Τόρεαδορ φίλε μου !

     

    Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη φυλή, αλλά σίγουρα είναι η δική μου !!!

     

    Άσε που έτσι για αλλαγή, στο "Vampire the Masquerade - Bloodlines" είπα να απαντήσω στο ερωτηματολόγιο να δω τι φυλή θα βγάλει ότι μου ταιριάζει και - μάντεψε - πάλι Τόρεαδορ.

     

    Οπότε Τόρεαδορ και πάλι Τόρεαδορ !

     

    Τι ξέχασα να πω ; ... Α, ναι ! Τόρεαδορ ! :018bleh:

  3. Το παιχνίδι πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι καταπληκτικό. Και σαν γραφικά, δράση αλλά και ατμόσφαιρα. Ο κύριος λόγος που θέλω να το πουλήσω είναι η "ενόχλησή" μου για οτιδήποτε multiplayer καθώς και η screwed up σύνδεσή μου, που δεν μου επιτρέπει να παίζω το παιχνίδι έτσι όπως θα ήθελα...

     

    Οπότε...

     

    :groupwave: "άλλος για τη βάρκα μας...!!"

     

     

    (πρέπει βέβαια να ομολογήσω ότι έχω φάει κόλλημα με το Doom3. Πως μου ζητάς να ξεκολλήσω από την γλυκιά αίσθηση του αλυσσοπρίονου που ψεκάζει τα μυαλά του αντιπάλου στη μάπα σου?)

  4. Διαθέτω προς πώληση την ευρωπαϊκή έκδοση του "World of Warcraft", αυθεντικό και όλο το πακέτο σύνδεσης (manual, cd code κλπ), στην τιμή των 30 e. Είναι σε άριστη κατάσταση, καθώς δεν έχουν περάσει ούτε 2 εβδομάδες από την ημέρα που το αγόρασα.

     

    Όποιος από εσάς έχει απορίες ή θέλει να μάθει περισσότερα για την προσφορά, να μου απαντήσει εδώ.

     

    Αν κάποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει το παιχνίδι, να μου γράψει στην e-mail διεύθυνσή μου, για να κανονίσουμε τα διαδικαστικά.

  5. Χαλάρωσε κοπέλα μου, δεν κρίνουμε εσένα. Το περιοδικό κρίνουμε. Δεν υπάρχει λόγος να αρπάζεσαι. Φυσικά και θα διαβάζεις ότι γουστάρεις, εμείς θα σου πούμε τι να κάνεις ?

     

    Και εγώ αυτήν την στιγμή δεν προσπαθώ να το παριστάνω ο δήθεν-κουλτουριάτης Παχατουρίδης, που σνομπάρει τα πάντα. Απλά με το συγκεκριμένο περιοδικό έχω ισχυρές διαφωνίες, όσον αφορά τους πραγματικούς (για μένα) λόγους που προωθείται και το περιεχόμενό του.

  6. Από τα πλέον φεμινίστικα περιοδικά...! Εγώ να σας πω την "αμαρτία" μου... το αγοράζω συχνα - πυκνά..!

    8988[/snapback]

     

     

    Θεωρείς φεμινιστικό ένα περιοδικό που προσπαθεί να σε πείσει να γίνεις μια bimbo, ανεγκέφαλη γκόμενα, που δεν πρέπει να έχεις άλλα ενδιαφέροντα πέρα από το ντύσιμο, μακιγιάζ και το sex ? Ένα περιοδικό που απευθύνεται σε γυναίκες, αλλά μιλάει μόνο για τους άντρες ? :blink:

  7. Σήμερα το πρωί, ο Αρναούτογλου είχε την υποεκπομπή, όπου με κλήρωση διαλέγουν κάποια άτομα και στέλνουν εκείνον τον ξανθό φλωρούμπα για να τους φτιάξει ένα δωμάτιο στο σπίτι τους, for free.

     

    Είχανε δύο κοπέλες καλεσμένες (που είχανε κερδίσει στην κλήρωση), φίλες που μένουν μαζί. Το δωμάτιο της μίας εκ των δύο είχε καταστραφεί και θα το έφτιαχναν ξανά από την αρχή, καινούργιο, από το κανάλι.

     

    Όταν την ρώτησαν την κοπέλα σχετικά με το δωμάτιο, εκείνη είπε πως είχε καεί. Όταν την ξαναρώτησαν για την αιτία της φωτιάς, εκείνη είπε ότι είχε αφήσει ένα κερί να λιώσει μέσα στο δωμάτιο και μετά το ξέχασε, οπότε πήρε φωτιά ο τόπος!

     

    Προσοχή με τα ξόρκια ρε παιδιά...

  8. Ναι, υπάρχουν όρια. Αλλά ποιος θα τα θέσει και με ποια κριτήρια;

    Έλα ρε Κερατούλη, έλεος! Δηλαδή δηλώνεις ανικανότητα να καταλάβεις μέχρι που μπορείς να "τραβήξεις το σκοινί";;

     

    ...δε το νομίζω... :blblbl:

     

    Καλές αυτές οι φιλοσοφήσεις περί ορίων και κριτηρίων των ορίων... αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας! Ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι θα ενοχλήσει ή/και προσβάλει το όποιο σύνολο ανθρώπων (αλλά και τις μονάδες), κι ας το παίζουμε πάπιες τακτικά!

    8937[/snapback]

     

     

    Nefeli δεν είναι ακριβώς έτσι... Όντως είναι πολύ σχετικό το που θα τραβήξει ο καθένας το σχοινί. Εσύ, με λίγα λόγια, στην απάντησή σου μου μίλησες για λογοκρισία. Και γιατί δεν πρέπει να σοκάρουμε, ή να προκαλούμε? Ξέρεις πολύ καλά πως εγώ δεν το κάνω, καθώς θεωρώ τους πάντες αρκετά ηλίθιους για να ασχοληθώ μαζί τους και να ζω με τα κουτσομπολιά τους.

     

    Όπως και να 'χει όμως, δεν γίνεται να θέσουμε όρους στην ελευθερία του λόγου και απόψεων, αλλά ούτε και να την αφήσουμε ανεξέλεγκτη. Εντάξει, και εγώ δεν πάω τον Χριστόδουλο, αλλά δεν θα πάω να του λιώσω το κεφάλι με οδοστρωτήρα ! (Χμ...)

     

    Αλλά από την άλλη, αν οτιδήποτε θα μπορούσε να προσβάλει κάποιον το θεωρούσαμε καταπάτηση της ελευθερίας του, δεν θα υπήρχε σήμερα κανένα metal συγκρότημα, δεν θα υπήρχαν επιθεωρήσεις, δεν θα υπήρχαν debate και αντιπαραθέσεις στα κανάλια, δεν θα υπήρχε ούτε ο Αριστοφάνης !

  9. Πιο πιθανό είναι να υπάρχει "το άλλο μας μισώ", παρά "μισό".

     

    Τι να σας πω ρε παιδιά... Μου φαίνετε πολύ κουλή άποψη. Όσο για τον λόγο που αισθανόμαστε "κάπως" για κάποια άτομα, η λέξη κλειδί είναι "άτομα". Πιστεύω ότι ταιριάζουμε με τους ανθρώπους ψυχικά, με άλλους πολύ, με άλλους λίγο και με άλλους καθόλου. Με άλλους ταιριάζουμε στο κρεβάτι, με άλλους στις σκέψεις και τις απόψεις, με άλλους σε περισσότερα από ένα πράγματα και μάλιστα ταυτόχρονα.

     

    Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μόνο ένα άτομο με το οποίο θα αισθανόμαστε έτσι. Και πως γίνεται οι πιο πολλοί άνθρωποι να πιστεύουν ότι το βρίκανε? Δεν παίζει δηλαδή (αν ισχύει η όλη θεωρία) να υπάρχει το άλλο μου μισό σε ένα μικρό χωριό του Αμαζονίου ? Στατιστικά αν το πάρεις, κομματάκι αδύνατο να το βρεις και αστρονομικά μικρές οι πιθανότητες να είναι στην χώρα σου, ή γενικότερα να έρθεις σε κάποιου είδους επικοινωνία μαζί του/της.

     

    Και στο κάτω κάτω, για να υπάρχει "άλλο μισό", αυτό προϋποθέτει πως είμαστε μισοί άνθρωποι και πως μόνο μέσω της εύρεσης συντρόφου θα είμαστε ολοκληρωμένοι... Ε τότε, καλύτερα μισός για πάντα !

     

    Δεν παντρεύομαιιιι ..... :whistling:

  10. Το λες ειρωνικά, ή πραγματικά σου άρεσε το Passion of Christ ?

    8902[/snapback]

    Μέχρι τη στιγμή που έκανες αυτό το Post, υπήρχαν 3 ψήφοι, εκ των οποίων η μια δική σου... Συνεπώς, ή είμαι από αυτούς που δάκρυσαν (είμαι λίγο ευαίσθητος όσον αφορά τέτοιες ταινίες είναι η αλήθεια) ή είμαι από αυτούς που τη θεωρούν σκατά! Διάλεξε... :D

    8903[/snapback]

     

    Θα ήθελα να πιστεύω ότι δεν σου άρεσε εκείνο το αμερικανο-προπαγανδο-χριστιανοφανατισμενο-σαδομαζοχιστικό σκατόπραγμα, που το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να συγκινήσει τον χριστιανό θεατή με το θείο δράμα, αλλά μάλλον να τον κάνει να λιποθυμίσει/ξεράσει και να βγει από την αίθουσα μες τα νεύρα για τους "σκατοεβραίους". Παρόλα αυτά άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου φίλε μου... Δεν έχω ιδέα τι ψήφισες. Αλλά μιας και ενδιαφέρθηκες να μελωποιήσεις το κομμάτι μου, θα ήθελα να πιστεύω ότι βρήκες σκατά εκείνη την ανωμαλία.

  11. ... :whistling: ... Πολύ καλός ο Μελ με αυτή τη ταινία, είναι "το αντικείμενό του", σαν θρησκευόμενος... Εκεί που με χάλασε ο Μελ (σαν σκηνοθέτης πάντα) ήταν στον Οιωνό που, εκτός του ότι για άλλη μια φορά οι εξωγήινοι είναι κακοί :headb: , το ρίχνει υπερβολικά πολύ στο θρησκευτικό... Ενώ με αυτή, δεν πρόκειται να του καταλογίσω κάτι...

    Πολύ βία, πολύ ωμότητα, πολύς πόνος, πολύς ρεαλισμός, καλή ταινία.

    8871[/snapback]

     

    Το λες ειρωνικά, ή πραγματικά σου άρεσε το Passion of Christ ?

  12. σεβασμό στον συνάνθρωπο.

     

    [...]

     

    Και αν εγώ θέλω να συνθέσω ένα τραγούδι που θα λέει "jesus was a cunt" θα βγω στην ταράτσα και θα το φωνάζω.

    Αυτο-αναιρείσαι φίλε μου. Βγαίνοντας να φωνάζεις ένα τέτοιο τραγούδι στην ταράτσα σου, σκέψου πόσους συνανθρώπους σου θα προκαλέσεις, μη δείχνοντας σεβασμό σ? αυτό που πιστεύουν! Κατά συνέπεια, θα γίνεις ασεβής προς τους συνανθρώπους σου...

    8886[/snapback]

     

    Νεφέλη, τον σεβασμό στον συνάνθρωπο το λέω με την έννοια ότι δεν θα επιβάλω τις απόψεις μου σε κανέναν, καθώς δεν βασανίζομαι από ψευδαισθήσεις Μίας Αλήθειας και ότι πρέπει να σώσω τον κόσμο. Δεν καταπιέζω κανέναν και σέβομαι τις επιλογές όλων. Γι' αυτοί και εκείνοι, πρέπει να σεβαστούν τις δικές μου, και το δικαίωμα να λέω δημόσια ή μη, την άποψή μου.

  13. Σεβασμός στα Θεία

    8477[/snapback]

     

    Ρε δικέ μου έλεος! Προσβάλεις το ίδιο το Nickname σου ! Σεβασμός στα θεία ? Για ποιό λόγο? Από που και ως που? Εγώ λέω να είμαστε όσο πιο βλάσφημοι γίνεται! Εκτός και αν πιστεύεις σε κάποια κόλαση ή κάποιο πανηλίθιο κάρμα!

     

    Ελευθερία απόψεων το λένε. Δεν υπάρχει κάτι να σεβόμαστε, πέρα από τον εαυτό μας. Δεν υπάρχει η ανάγκη να αποδόσουμε τιμές σε κανέναν θεό/θεούς. Πάρτε το χαμπάρι, δεν υπάρχει κανένας. Παρά μόνο η ενέργεια.

     

    Ναι, ξέρω, αυτή είναι η δική μου άποψη και αυτό δεν σημαίνει κάτι μπλα μπλα... Για να μην παρεξηγούμαστε, να τονίσω το εξής : Σεβασμό στα θεία, μπορώ να δεχτώ μόνο όσον αφορά τον σεβασμό στον συνάνθρωπο. Όχι όμως σεβασμός στα θεία, για τα θεία. Να πάνε να απαυτωθούνε τα θεία. Και αν εγώ θέλω να συνθέσω ένα τραγούδι που θα λέει "jesus was a cunt" θα βγω στην ταράτσα και θα το φωνάζω.

  14. Τι ωραία! Χτυπάμε μαζί την πρώτη τετράδα!

    Να φτιάξουμε αίρεση που να την λέμε Νεοπαγανική και βουδιστική συμπαντική ένωση της νέας εποχής! Πως σου φαίνεται;

    Μέσα ! Μόλις καταλάβω τι σημαίνει ο τίτλος, θα κάτσω να σκεφτώ το καταστατικό μας! :headb:

     

    Χμ... Ίσως για συντομία να πρέπει να λεγόμαστε ΝεΒοΝε. Τι λες?

     

    Λοιπόν Νεβόνιε αδερφέ μου, έχει έρθει ο καιρός να σώσουμε αυτά τα χαμένα μαύρα πρόβατα που βρίσκονται στο "Αβάπτιστο".

     

    Μόνο με 500 e έκαστος, μπορείτε να γίνετε μέλη και αν θέλετε να λάβετε την ύστατη φώτηση, δώστε μας άλλα 1000 ο καθένας για πρόσβαση στο ειδικό μαστουρο-μαγικο-μάτζουνο, που θα σας απαλλάξει από την θνητή σας μορφή.

     

    Κοινώς θα αυτοκτονήσετε. Θα επιτρέψετε βέβαια στους ιδρυτές της θρησκείας να αυτοκτονήσουν τελυταίοι (και όχι να φύγουν στην Τζαμάικα :002thanku: ) για να βεβαιωθούν πως όλοι σας, ακολουθήσατε το μονοπάτι της σοφίας... :harp:

  15. Διάγνωση:

    --------------------------------------------------------------------------------

    Δέν ξέρω πώς θα σού φανεί αλλα ήσουν γυναίκα στην τελευταία γήϊνη ενσάρκωσή σου.

    Γεννήθηκες κάπου στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Νέα Γουϊνέα περίπου το 725.

    Το επάγγελμα σου ήταν χτιστής σπιτιών, εκκλησιών, καθεδρικών ναών.

    --------------------------------------------------------------------------------

    Ένα σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή:

    Είχατε μυαλό επιστήμονα, πάντα ψάχνοντας νέες ερμηνείες. Το περιβάλλον συχνά σας παρεξηγούσε αλλά σεβόταν πάντα τις γνώσεις σας.

    --------------------------------------------------------------------------------

    Δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή:

    Το δίδαγμα σου είναι να ψάξεις και να χρησιμοποιήσεις την σοφία που κρύβεται στις επιστήμες ψυχολογίας και σε αρχαία κείμενα. Με δυνατή πίστη και σκληρή δουλεία θα φτάσεις τον πραγματικό προορισμό σου σε αυτή τη ζωή.

     

     

    Επ Νεφέλη ! Φιλενάδες ήμασταν ! :018bleh:

     

    Βασικά, υπάρχει μια διαφορά στην χρονολογία... Χμ... Λες να ήμουνα η γιαγιά σου ? Που είσαι βρρρρε! χαμένη ? Σε έστειλα να μαζέψεις βασιλόχορτο και σε βρίσκω στην επόμενη ζωή ? :evilbl: :headb:

  16. Το παρακάτω κείμενο είναι από την επίσημη σελίδα της εκκλησίας του Σατανά ( www.churchofsatan.com ), από το άρθρο του "μάγιστρου" Peter H. Gilmore, πάνω στην ταινία του Mel Gibson, "The Passion of Christ". Όσοι δεν βαριούνται να διαβάσουν το αγγλικό κείμενο, θα το βρούνε ενδιαφέρον...

     

     

    ?A Clockwork Messiah?

    or What?s Next, ?Penitentes Gone Wild!??

     

    by Magus Peter H. Gilmore

     

    Mel Gibson?s film, ?The Passion of The Christ? is a rather tedious exercise in graphic brutality and strained reaction shots, with a generous dollop of anti-Semitism and a soupçon of anti-paganism thrown in for good measure. In a clever fusion, Gibson melds the aesthetic sensibility of the plague-ridden late Middle Ages with the over-the-top mayhem of a contemporary shoot-?em-up video game to craft an ultra-violent ?religious? film fit for today?s box office.

     

    His Satan, an omnipresent, androgynous, deep-voiced figure wrapped in a cloak, is perhaps inspired by medieval depictions of ?death triumphant?: a sexless, worm-riddled avatar of corruption. Satan at one point parodies images of the Madonna and Child by hefting a bloated demonic infant. It certainly suits the aesthetic choices made by the director, but is not congruent with our symbol of Satan as heroic individualist.

     

    It seems pretentious to have the actors speak in Latin and Aramaic, but it?s all part of the director?s attempt to create a ?you are there? sensibility in the viewer?s mind. In fact, the gospels which served as the source for this tale were crafted long after the time of the alleged events by people who could not have been present. Gibson is trying to sell the audience a myth by presenting it as if it were as authentic as a historically-accurate recreation of a Civil War battle. Additionally, the dialogue is often not even subtitled, particularly when Yeshua is being abused by the Romans, so those unfamiliar with Latin will miss the precise meaning of the epithets being showered upon the bruised Nazarene. Translating Latin curse words is a no-no; rubbing your nose in graphic violence is A-OK!

     

    Like the Dark Age passion plays, the film focuses solely on the beating and crucifixion of Yeshua, and Gibson wastes no time in presenting the culprits. With a full-moonlit night to set a horror film context, Judas goes to the Sanhedrin and betrays his mentor for the traditional 30 pieces of silver. The Hebrew priests are depicted as heavyset, overdressed, and utterly dedicated to the murder of Yeshua, whom they consider a rival to their spiritual authority. They send their military lackeys, also Jews, to ?begin the beguine? by putting a beating on Yeshua and his hippie-like followers in the garden of Gethsemane.

     

    Contrast this image with the later depiction of the pragmatic figure of Pontius Pilate, the Roman governor of this far-flung cesspit of a province filled with religious maniacs. He does not see why Yeshua should be killed, and only orders the already-battered and obviously meshuggah fellow to be flogged in hopes of appeasing the bloodthirsty Jewish ruling class. Now do you wonder why some folks might contend that this film has a certain slant?

     

    Of course, the fellows who administer the punishment are a bunch of rowdy pagan brutes, dull-witted frat-boy-turned-corrections-officer types, who go too far. Here follows the most brutal whipping ever filmed. Yeshua, rather buff for a desert-dwelling prophet, is first caned until he is beaten down, his back deeply marked in the closely-depicted process. But he stands again, which prompts the sadistic Romans to choose more damaging implements, to wit, leather-thonged flails woven with metal beads. These are used with utmost effort and we are treated to close-up views of gobbets of flesh being torn from Yeshua?s body. He is nearly beaten to death, finally lying on the cobblestones in a literal sea of blood, and Greg Cannom?who is known for having done make-up effects for horror films?has wrought a body suit that lovingly details the ribs showing through the flayed flesh. Splatter fans may find this of interest. It certainly goes way beyond anything that could remotely be considered erotic sado-masochism into the realm of disgusting atrocity.

     

    You all know the rest of the tale, but Gibson has added some personal touches.

     

    We are treated to a number of flashbacks, one of which depicts Yeshua the carpenter as having crafted a table which is too tall for local traditions. When his mother remarks upon it, he says he?ll make chairs to match. So, not only is he the Messiah, but he?s a brilliant innovator of furniture design! I wonder if that bit was in one of the non-canonical gospels?

     

    When Yeshua stumbles the second time on the way to his place of execution, his mother recalls in flashback a scene wherein little toddler Yeshua falls and she rushes to comfort him. Not particularly subtle.

     

    We need not deal in detail with the inherent contradictions in the tale. However, it is interesting to note that, as shown in this film, Yeshua knows at the ?final nosh? that he is going to be executed (as his deity-father wills), and he knows that Judas will betray him to set the deal in motion. But then Yeshua seems angered at Judas who is only doing what his God has ordained him to do. You?d think Judas, who supposedly loved and revered his mentor and thus felt great pain at being the one who had to do this, might actually be considered a hero by Christians for having to be placed in such a painful situation that he is driven to suicide. Perhaps he should be considered the patron saint of thankless tasks? Such an odd cult is Christianity.

     

    Also of interest is the scene wherein the two criminals crucified along with Yeshua express their take on the situation. One believes in him as a holy man, the other challenges this dying Messiah to exercise his powers to get them the hell out of there. The doubter is punished when a raven arrives and pecks his eye out. Seems a tad bitchy of God, wouldn?t you say? The Romans who savaged Yeshua are unscathed, while somebody under great personal duress who presents a verbal challenge gets mutilated. Anyone else think this is a strange hierarchy of values? And of course, the Almighty lets his son be abused and saves the vengeful earthquake as an after-death climactic scattershot retribution. Poor timing? Why wreak havoc upon those who are doing what you wanted them to do, Jew and pagan alike? Seeking sense in this myth system has been fruitless for millennia.

     

    When Longinus? spear pierces the side of Yeshua to make certain he is dead, it releases such a fountain of blood and body fluids, that one must recall ?Monty Python and the Holy Grail? to find a similarly overdone gout. Several people ecstatically bathe under this torrent; the director celebrates this revolting behavior.

     

    The penultimate pieta image of Mary embracing the shattered body of her dead son was one of defeat and resignation. Indeed, that is a human touch, and would be the natural reaction to witnessing such events. There was no triumph and resistance and looking ahead to resurrection?only pain, degradation, and intense suffering. And since the director clearly blames this death on the Jewish community leaders, it wouldn?t surprise me that Christians who hold this myth dear might find such imagery spawning vengeful feelings toward those depicted as being responsible?as they also forget that their own deity is supposedly the ultimate author of the scenario. We all know that throughout history, Christianity, when linked up with the state, did turn implements of torture, similar to those used on Yeshua in this film, against anyone who would not buy into their sick faith, as well as against those ?heretics? prone to hair-splitting of doctrine and dogma. They?ve had plenty of ?tit-for-tat? over the past two thousand years, so one might reasonably expect they should now be sated.

     

    This film takes abuse, torture and execution to pornographic excess and it is not suitable for viewing by children. If a film depicted any other individual?fictional or otherwise?being put through such a harrowing experience, I would think it likely that it would have been rated X, or banned outright as being obscene, perhaps even if it had been Hitler cast as the victim. That such generally objectionable imagery can be made palatable to a broad audience by placing it in a religious context is food for thought.

     

    With that in mind, I could speculate that innovative pornographers might find this to be the time to introduce a new Messiah. A ?spiritual? young lady (?hot? by contemporary standards, with her legal age statement properly on file), a true daughter of God, receives a vision that Mankind is so sinful that the death of Yeshua just wasn?t enough. She claims that God has inspired her to subject herself to the ultimate degradation of the world?s biggest ?gang-bang,? so that Mankind?s multitudinous sins will be expiated through her selfless act as a receptacle for the jism of thousands of ?fallen? men. They too will be saved through contact with this prostitute-paraclete. If such were realized with enough piety, perhaps in time this myth could be the foundation for a new religion? Is it any less ridiculous or obscene than what Gibson has portrayed?

     

    It seems that many are forgetting that the imagery of Gibson?s film has been previously approached with the same glee. Recall the sequence in Kubrick?s ?A Clockwork Orange? wherein violent delinquent Alexander De Lodge finally reads the ?Holy Scriptures? while incarcerated and imagines himself as a Roman, lustily flogging Yeshua on the way to Golgotha. Gibson has made little Alex?s wet-dream into a feature-length snore/gore fest. Perhaps one day, this director?much as another one who uses savior images but casts extraterrestrials in such roles?will feel the need to retouch his work. He might see that he gave torture too much of the center stage, and so he will create a revised ?special edition.? In this, the brief image of resurrection will be extended into a view of Yeshua and the believer-thief entering into a brightly-lit heavenly kingdom, thronged with angels, much as Spielberg?s Paul Neary entered the mother ship in the revamped ?CE3K.? Or perhaps the impulses that fueled ?Braveheart? will come to fore and he?ll depict the risen Yeshua harrowing Hell in a flashy action sequence.

     

    Your present humble narrator leaves you now with the proposal that this dull work is indeed an embodiment of the essence of Christianity. Witness the concentration on pain and suffering as the central value, joined with the idea of a father-deity torturing his child to death and this being celebrated as a positive image. We Satanists find it accurate to the spirit of Saul of Tarsus (aka ?Saint Paul?), the true creator of Christianity, and we reject all of this as a vile creed, unfit for anyone who loves life and seeks joy in the world. I?ve always thought it a perversion to link the word ?passion? to these mythical events of hideous torture, and this film has more than confirmed my opinion, as well as my wariness of those who do feel that this is a proper use for the word. Such twisted folk cannot be trusted.

  17. Φίλε μου, εννοείται ότι μια πολυφωνική χορωδία θα ήταν άψογη, όπως και τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά. Αλλά, όπως είπες και εσύ, κάτι τέτοιο θέλει πάρα πολλή δουλειά - δουλειά που δεν συνηθίζεται σε ένα απλό demo, αλλά σε ένα κανονικό album ενός αναγνωρισμένου band.

     

    Όπως και να 'χει πάντως, μου αρέσει που είσαι άτομο με έμπνευση, που θέλει να ξεπερνάει τις δεδομένες συνθήκες. Αν βρεις χρόνο για να δουλέψεις το κομμάτι και έχεις κάποιο αποτέλεσμα, let me know.

  18. Σ'ευχαριστώ φίλε μου για τα καλά σου λόγια. Βέβαια, ο κύριος λόγος που ανέβασα εδώ τους στίχους, δεν ήταν τα καλά λόγια, αλλά να βρεθεί κάποιος με έμπνευση. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να το ακούσω μελωποιημένο.

     

    Αν όντως, καθίσεις και προσπαθήσεις να βγάλεις ρυθμό, να κάνω μερικές προτάσεις (δεν υποχρεούσαι βέβαια να τις ακολουθήσεις).

     

    Όπως θα έχεις ήδη παρατηρήσει, το κομμάτι χωρίζεται σε διάφορα μέρη (το δείχνω με τις διαχωριστικές γραμμές).

     

    Το πρώτο μέρος (από το "screams", έως το "rotten and empty") θα μπορούσε να είναι η εισαγωγή. Να έχει δηλαδή τελείως διαφορετικό ύφος από το υπόλοιπο κομμάτι και μετά από αυτήν να μπαίνει στο μουσικό θέμα.

     

    Τα υπόλοιπα μέρη είναι πιστεύω πιο διευκρινιστικά. Το δεύτερο είναι από το "There's noone here to meet", μέχρι το "and the dead were risen", όπου κατά την λήξη του, το orchestral θα μπορούσε να είναι κανένα εκκλησιαστικό όργανο ή κάτι παρομοίως ατμοσφαιρικό (πχ μερικές διφωνίες, καμία καμπάνα κ.α. epic).

     

    Το τρίτο μέρος ("Νο, you must not let this be ... grasp Her heart") ίσως να έπρεπε να κλείνει με ένα πολύ γερό guitar solo, καθώς ο τραγουδιστής μόλις θα έχει αποδεχτεί την μοίρα του, δολοφονώντας τον απόλυτο έρωτα (μάλλον ουρλιάζοντας στην τελευταία φράση).

     

    Τέλος, ακολουθεί ο επίλογος.

     

    Το ρεφρεν επίσης θα μπορούσε να έχει δικό του ύφος.

     

    Αλλά αρκετά ! Είσαι καλλιτέχνης, οπότε αν θες μην ακολουθήσεις τίποτα από όσα λέω. Απλά δημιούργησε. Αυτά δεν τα γράφω για να σου κάνω υποδείξεις, απλά για να πάρεις μια ιδέα για το πώς το φαντάζομαι.

     

    Αυτό ισχύει και για όσους άλλους διαβάσουν τους στίχους και θελήσουν να τους μελωποιήσουν.

  19. Το παρακάτω δεν είναι ποίημα, αλλά στίχοι που έγγραψα (πριν ένα χρόνο, αλλά αποφάσισα πρόσφατα να δείξω προς τα έξω) για ένα κομμάτι που μέχρι στιγμή δεν έχει μελωποιηθεί. Read it and let me know if you like it. Αν κάποιος από εσάς έχει δικό του band ή γνωρίζει άτομα από κάποιο band που ίσως ενδιαφερθούν για να του βάλουν μελωδία (πάντα στους χώρους του gothic ή ατμοσφαιρικό black) let me know.

     

    Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι έχω κατοχυρώσει τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται το λέω. Όποιος το χρησιμοποιήσει για οποιονδήποτε σκοπό, χωρίς την δική μου άδεια, θα βρεθεί υπό την απειλή ποινικής δίωξης.

     

    So, here it goes...

     

    The City of Frosen Time

    By Christofer Harris

     

    <<Screams>>

     

    Ever lasting screams coming from far away

    Surrounding you,

    Chocked in laughs of insanity

    And cry of despair

     

    Hands coming out of the ground

    Pulling you

    (They)

    In an unholy orgy of forgetness

    (She)

    In a dimension of Oblivion

    In a land of betrayal

    In a sea of (no) imagination

     

    (Don?t) laugh

     

    Blood tears and wounded hearts

    Open your eyes

    How long am I here ?

    Velvet dust on my naked body

    Quietness

    Terrifying and deafening

    Driving me crazy

     

    City of Frosen Time...

     

    Rays of Light, stabbing the Dark

    Whisper

    (whispers)

    Do you hear ?

    Open the window

    Can you hear ?

     

    Pass by the ruins

    Coming out

    The tulip is dead

    And the clouds are dripping blood

     

    All distand

    All forgotten

    Rotten and empty

     

    .......................................

     

    There?s noone here to meet

    A faded photograph on my feet

    I?ve seen him (me) somewhere

    Can?t remember

    Can not recall

     

    <<Laughs>>

     

    Running into the streets of the dead city

    Ruins of Fallen Glories rise around me

    Lost into the sky

    Nailing the gray of the ethereal body

     

    Souls whirling

    Answering the Call of the Ancients

     

    A kingdom of corpses

    A dead mosaic

    Engraving your steps

    Through the City of Frosen Time

     

    Thorns on my feet

    Grabing my hands

    I don?t care

    Take me

     

    Around my chest

    Crashing my bones

    Sucking my sences

     

    And then you hear Her cry

    Calling you (me)

    No, I have to see

    I have to know

    (so you see...)

     

    Alive and beautifull

    Interfearence from another Age

    From somewhere you used to be

     

    Her presence a blasphemy !

    Her Light a sacrilege

    And the Dead were risen

    ...............................................

    <<orchestral>>

    ................................................

     

    No, you must not let this be !

    Trapped into the branches of a rotten tree

    The Last Unicorn calling you

    And the sea of the living dead drowing Her

    You want to be lost

    (forget)

    But no, you can?t

    You never could

    Make your last effort

     

    Flesh torn apart

    And you run

    Run like a Fool

    Into Her

     

    Blood tears and aged souls

    Open your mouth to speak

    (to scream)

    That you are here

    You? ve always been here

     

    I?ve lost it all

    And there is only a photograph

    An empty fucking photograph

    What came out was a sob

    Lamentation

     

    A kingdom of corpses

    A dead mosaic

    Engraving your steps

    Through the City of Frosen Time

     

    <<Screams>>

    Ever lasting screams

     

    You reach out, to touch Her hair

    She shrieks from the Demon?s Lair

    You stop

    You understand

     

    Watching the bones coming out the rotten webs in your hand

    You see there is no time to repent

     

    No reason to smile

    The glittering teeth, through the eaten meat of your face

    Shine with snot

     

    You face the Dead

    Crawling to you (me)

    Destined to finish

    What you are about to begin

     

    You reach out...

    And grasp Her heart

     

    ........................................

    <<Guitar solo>>

    ........................................

     

    Blood sanctifies your sacrifice

    And they are coming near...

    Blasphemous psalms in an ancient marriage

    Orgy of insanity

    Hag of Death

     

    Don?t cry Illuvatar

    The forbitten fruit was never destined for you

    But ofcourse !

    How could it be different ?

    You laugh...

    Maybe you deserved it

     

    A kingdom of corpses

    A dead mosaic

    Engraving your steps

    Through the City of Frosen Time

     

    Copyright 2004

  20. Ένα όμορφο πρωινό, μέσα σε μια κατάφυτη ζούγκλα, η Μαϊμού προχωρούσε ανέμελη, κρατώντας πάνω από τον ώμο της έναν σάκο γεμάτο μπάφο. Κάπου στα μισά του δρόμου συνάντησε την Σαύρα...

     

    <Σαύρα> Επ Μαϊμού ! Που πηγαίνεις ?

     

    <Μαϊμού> Άσε Σαύρα, επιτέλους οι οικονομίες που μάζευα τόσο καιρό έφτασαν, ώστε να αγοράσω αυτόν τον σάκο με μπάφο ! Δεν κρατιέμαι ! Θα πάω πάνω στον φοίνικα και θα πιω μέχρι να λιώσω !

     

    <Σαύρα> Σοβαρά μιλάς ? Πάρε με μαζί σου, σε παρακαλώ!

     

    <Μαϊμού> Τι λες βρρρρε! ? Τόσο καιρό μάζευα λεφτά για να μου καπνίσεις εσύ το τρίφυλλο ?

     

    <Σαύρα> Σε παρακαλώωωω !!! Έχω τόσο καιρό να πιώ, που κοντεύω να ξεχάσω τη γεύση. Πάρε με μαζί σου, πάρε με μαζί σου, πάρε με μαζί σουυυυυυ !!!!

     

    <Μαϊμού> Καλά, καλά σκάσε ! Αν είναι να το βουλώσεις και να μη μου τα κάνεις ζέπελιν, έλα !

     

    Ξεκινάνε λοιπόν η Μαϊμού με την Σάυρα και φτάνουν κάποια στιγμή στον φοίνικα. Σκαρφαλώνουν επάνω, βολεύονται στη φυλλωσιά και ξεκινάνε να πίνουν.

     

    Πίνουν, πίνουν, πίνουν.... μέχρι που γίνονται ΛΙΩΜΑ. Σε κάποια φάση, γυρνάει η Σάυρα με πρισμένα κόκκινα μάτια, με βολβούς προεξέχοντες από τις κόγχες τους, και λέει στην Μαϊμού.

     

    <Σαύρα> Πω, πω Μαϊμού, έχω γίνει σκατά ! Κοράκιασα τόση ώρα.

     

    <Μαϊμού> Και τι θες να σου κάνω? Τράβα κάτω στη λίμνη και πιες νερό.

     

    <Σαύρα> Αυτό θα κάνω !

     

    Κατεβαίνει λοιπόν από τον φοίνικα η Σαύρα, κατηφορίζει τον λόφο και μετά από μερικά λεπτά φτάνει στις όχθες της λίμνης. Εκεί που πίνει νερό, σκάει μέσα από την επιφάνεια η μουσούδα του Κροκόδειλου.

     

    <Κροκόδειλος> Επ, Σαύρα ! Τι κάνεις εδώ ?

     

    <Σαύρα> Άσε Croc ! Έφερε η Μαϊμού έναν μπάφο, πρώτο πράγμα ! Έλιωσα στη μαστούρα και τελικά δεν άντεξα. Ήρθα να πιω νερό.

     

    <Κροκόδειλος> Σοβαρά μιλάς ? Βρήκε η Μαϊμού μπάφο ? Που είναι ?

     

    <Σαύρα> Πάνω στον φοίνικα, στην κορυφή του λόφου.

     

    <Κροκόδειλος> Πάω και εγώ !

     

    <Σαύρα> Και δεν πας...

     

    Ξεκινάει ο Κροκόδειλος, ανηφορίζει τον λόφο και φτάνει τελικά στον φοίνικα. Αρχίζει να σκαρφαλώνει (μην ρωτάτε πως) και μετά από λίγη ώρα, καταλήγει στην κορυφή του δέντρου. Η Μαίμού (που τόση ώρα συνέχιζε να πίνει) γυρνάει και κοιτάει τον Κροκόδειλο, με την φάτσα της απόλυτης αποβλάκωσης...

     

    <Μαϊμού> Καλά ρε ανοητούλη... Πόσο νερό ήπιες ?

     

    :gleam:

  21. Μην νομίζετε οτί δεν τα γνωρίζω όλα αυτά.

    8 χρόνια σας λέει τίποτα;

    Και ούτε έχω κλειστεί μέσα στον εαυτό μου. 5 χρόνια τώρα παίζω θέατρο...

    Αλλά εκείνη παραμένει...

     

    I crossed oceans of time to reach you.

     

    The luckiest man who walks in this earth is the one who finds, true love

     

    Σας θυμίζει τίποτα;

     

    D

    7447[/snapback]

     

    Ναι... Μου θυμίζει εμένα στο παρελθόν...

    Δεν πειράζει όμως, αν ζεις κάτι υπάρχει λόγος, οπότε ζήσε το. Τα συμπεράσματα και μαθήματα είναι your own... Μπορεί να βρεθείς εκεί που στέκομαι. Μπορεί από την άλλη, να βρεθείς σε ένα μέρος που δεν είχα υποψιαστεί ποτέ ότι υπάρχει...

×
×
  • Create New...