Αλισάχνη
-
Posts
126 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Αλισάχνη
-
-
Παράκληση - Αλκίνοος Ιωαννίδης
Περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα 'χω χάσει
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη καν' την ψυχή μου να πετάξει
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι ένα αεράκι να μας πάρει
Φωτιά και αέρας να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας
Είν' η καρδιά μου μια αυλή σ' ένα κελί που όλο μικραίνει
Μα εσύ που έχεις το κλειδί έλα και πες μου το γιατί
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει το όνειρο μου ξαποσταίνει
Νερό και αρμύρα να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας
Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια θηλιά που όλο στενεύει
Έλα και κάνε μουσική την τρέλα που με διαφεντεύει
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς τραγούδησε τες να χαρείς
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας
-
Diary of Dreams - Flood Of Tears
Mother see, that all my life
I planted flowers to survive
And as they faded I stopped to speak
I painted flowers
and nobody knows why.....
No awakening, no lullaby
I only felt the need to try
To have the guts or the stupidity
To grab for stars, that I can't reach at all
Father see, that I have tried
To find that angel deep inside
That you once promised I would meet
And once again I ended in defeat
Even here I could feel your eyes
Heard your whispers and felt your eyes
Brother said "Come back to life"
I asked some friends
and nobody knew why .....
Nobody had ever seen
my flood of tears
I can't believe you found me here
It took some time to find these words
I wrote them down in hope that they might help
Watch me walk barefoot on glass
Insecure as only a newborn child can be
Others came to laugh at me
They pointed fingers as I could see
Believe me saying it's not the skin
It's the stranger living deep inside
Mother see, that all my life
I painted flowers to survive
And as they faded I stopped to paint
I fell asleep
and nobody knows why.....
Father see, that I have tried
To build a world with only me inside
Millions of flowers surround my bed
Now I still grab for stars and I can reach them all
-
Αγαπάω και αδιαφορώ
Νικόλας Ασιμος
Αγαπάω και αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
Το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Μην παρανοείς τα λόγια που ?χω πει
είν? η πιο απλή του κόσμου συνταγή
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς
Αγαπάω και αδιαφορώ
και μαζί σου το ?χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν? αγαπάω και μένα
όπως εσένα
Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
Μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ? άλλη αγκαλιά
Και μη μάς τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν? πανάκριβο στο λέω ν? αγαπάς
Αγαπάω και αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα
-
Φάτα Μοργκάνα
Μουσική/Στίχοι: Κωχ Μαρίζα/Καββαδίας Νίκος
Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ? το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο, αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν
Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα
Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα
Πανί δερμάτινο αλειμμένο με κερί
Οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη, στη Φοινίκη
Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα
Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα
Σκουριά πυρρόχρωμη στις μίνες του Σινά
οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι
Το επίχρισμα, η άγια σκουριά που μάς γεννά
μάς τρέφει, τρέφεται από μάς και μάς σκοτώνει
Πούθ? έρχεσαι; Απ? τη Βαβυλώνα
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα
Ποιάν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα
-
Ναι αλλά:
-
Η Ζωή Των Άλλων
Παπακωνσταντίνου Βασίλης
Μικρούτσικος Θάνος, Ιωάννου Οδυσσέας
Οι τοίχοι γέμισαν αλμύρα
Τα κλάματά σου είναι παντού
Κάτι σου είπα για τη μοίρα
και μου ?πες η ζωή είναι αλλού
Σε παίρνει πάλι η θάλασσα των δυνατών σινιάλων
κι εγώ σου λέω, πως αλλού είναι η ζωή των άλλων
Πάλι μιλάς για ξένους τόπους
λες κι έχεις κι άλλη μια ζωή
Πάλι χαμένη μες στους τρόπους
να γίνονται όλα απ? την αρχή
Τα φώτα μη σε κλέβουνε των πλοίων των μεγάλων
Αυτή για μας είναι η ζωή, η άλλη είναι των άλλων
-
Είσαι φοβερός!!!!! Μπράβο!!!!
:clapping: 
-
Με μια γρήγορη κινηση η Χουάνα αποκεφάλισε τον χαμαιλέοντα και ...
καρφωσε το μαχαιρι στο στηθος της...
-
Το μόνο που θα θελά ήταν να είχαμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε το οικογενειακό περιβάλλον των παιδιών που προβαίνουν σε εγκληματικές πράξεις.
Τι πιστεύετε οτι θα βρίσκαμε? Οικογένειες "φυσιολογικές", άρτιες, με γονείς που ενδιαφέρονται πραγματικά για τα παιδιά τους..? Ίσως.
Αλλά δεν το πιστεύω...
Αυτό είναι το θέμα. Σύγουρα θα ύπαρχουν εξαιρέσεις αλλά γενικότερα "το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πεσει", πώς μπορούμε να κατηγορούμε και να χαρακτηρίζουμε άτομα που σε πολλές περιπτώσεις μέχρι κι ο νόμος αντιμετωπίζει διαφορετικά?
-
συνεχίζοντας προς τα κάτω με τρόμο άγγιξε το ...
...ποδι του που ειχε γίνει τιρκουάζ...
-
αμέσως μετά προχωρώντας πιό κάτω διαπίστωσε οτι ...
...η κοιλιά του ειχε αλλαξει χρωμα...
-
Δεν είπε κανείς οτι η εξομολόγηση είναι κάτι το κακό, αλλά σύγουρα δεν είναι η μόνη λύση για να αλλάξουν αυτά τα παιδιά που ο jimjim χαρακτήρισε ως άχρηστα. Δε θα τα σώσει η εξομολογηση!
Στην ανατροφή ενός παιδιού πρωταρχικό ρόλο παίζει η οικογένεια, και οι αρχές που δίνονται μέσα στο σπιτι.
Διστυχώς σήμερα πολλοί γονείς έχουν περιοριστεί στο αν τα ρούχα του παιδιού τους θα είναι ακριβά, αν θα έχει περισσότερα παιχνίδια απο τα άλλα παιδιά και πώς θα κάνουν για να μάθει το παιδί τους να επιδυκνύεται μπροστά στους φίλους του δείχνοντας την "ανωτερότητά" του. Δεν λέω αερολογίες, διστυχώς αυτά τα πράγματα τα ζω, κάνω ιδιαίτερα σε παιδιά εδώ και 5 χρόνια κι έχει τύχει να ακούσω τη μητέρα μιας μαθήτριάς μου να λέει στην κόρη της :¨πίγαινε να δεις τηλεόραση τώρα γιατί εγώ μιλάω με τη φίλη μου στο τηλέφωνο¨.
Κι΄ όμως ναι! η λογική τους? σου πληρώνουμε σχολεία, σου παίρνουμε τα καλύτερα ρούχα, σου παίρνουμε παιχνίδια και κινητά θριντζι..... τώρα άφησέ μας ίσυχους.
Και τι μαθαίνει το παιδί? τα ρούχα, τα κινητά, τα παιχνίδια, τα υλικά αγαθά τέλος πάντων. Πράγματα που κατά την άποψή μου όταν ξεπερνάνε την υπερβολή καταλήγουν να γίνοντε περιττά. Τους λείπουν όμως βασικά στοιχεία, που πολύ κακώς οι γωνείς νομίζουν οτι θα τους τα δόσει το σχολείο. Δε λέω οτι οι γονείς δεν αγαπάνε τα παιδιά τους, προς θεού, απλώς τα αγαπάνε με λάθος τρόπο.
Προσωπικά δεν ένιωσα ποτέ να με κακομαθαίνουν, κάθε άλλο, η αγάπη, οι γνώσεις και οι εμπειρίες που μου έδωσαν όμως ήταν πολυτιμότερες απο κάθε υλικό αγαθό. Δε θα τα άλλαζα με τίποτα στον κόσμο.
Αν τα παιδιά βλεπουν τους γονείς σαν "τράπεζα" σε αυτό δεν φταίνε μόνο τα παιδιά, περισσότερο φταίνε οι γονείς που διαλέγουν τον εύκολο δρόμο για να κάνουν το παιδί τους ευτιχισμένο και όχι τον δύσκολο που έχει τα πιο πλούσια αποτελέσματα.
Κι έτσι αλλάζει η ροή των πραγμάτων. Για μένα η σωστη ροή είναι: 1.επιρροή απο την οικογένεια, 2.επιρροή απο το σχολείο με ο,τι συμπεριλαμβάνει αυτό. Αν ένα παιδί επηρεαστεί μόνο απο την οικογένειά του ανεμενόμενο είναι να μην ολοκληρωθεί ποτέ εντελώς, αν επηρεαστεί μόνο απο το σχολικό του περιβάλλον (συμμαθητές) θα είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα. Και με βάση αυτό το σκεπτικό δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να χαρακτηρίζουμε τη νεολαία ως άχρηστη... και να λέμε οτι έχει πάρει τον κατίφορο... ποιός τα μεγαλώνει αυτά τα παιδιά?????
οι συμμαθητές τους?????
τα τηλεπαιχνίδια????
μόνα τους φήτρωσαν?
και οι γονείς τι ρόλο βαράνε???????
Δεν κάνω επίθεση σε κανέναν απλώς υποστηρίζω οτι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει μια ρίζα κι οτι αντί να χαρακτηρίζουμε τα παιδιά θα ήταν ίσως σοφότερο να ασχοληθούμε με τη ρίζα του προβλήματος δηλαδή με την οικογένεια.
-
Λέων με ωροσκόπιο τοξότη.
Αιγυπτιακό: ανούβις
Κελτικό: Κυπαρίσσι
Κινέζικο: κάπρος
Σαμανικό: σολομός
-
Μου αρεσουν αυτα τα 2:
ΕΝΔΟΣΚΟΠΩΝ-ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ-ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟΣ
Ενασχολείστε, από κοντά, περισσότερο συχνά και προσεκτικά με τον εαυτό σας και το περιβάλλον σας από ό,τι κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Απεχθάνεστε την επιπολαιότητα και την ρηχότητα.
Θα προτιμούσατε να είστε μόνος παρά να πρέπει να υποφέρετε το κουτσομπολιό. Οι σχέσεις με τους φίλους σας, όμως, είναι πολύ δυνατές και διαρκείς, πράγμα το οποίο σας δίνει την εσωτερική ηρεμία και αρμονία που χρειάζεστε για να αισθάνεστε καλά. Δεν σκέφτεστε να είστε μόνος για εκτεταμένες χρονικές περιόδους και σπανίως αισθάνεστε ανία.
ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ-ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Είστε ένα πολύ ευαίσθητο άτομο. Αρνείστε να δείτε τα πράγματα μόνο από μία ορθολογική, ρεαλιστική άποψη. Ό,τι σας λένε τα αισθήματα σας είναι ακριβώς αυτό που είναι σημαντικό για εσάς.
Πράγματι, αισθάνεστε σημαντικό να έχετε όνειρα στην ζωή. Απορρίπτετε τους ανθρώπους που αποστρέφονται τον ρομαντισμό και καθοδηγούνται μόνο από τον ορθολογισμό. Αρνείστε να αφήνετε ο,τιδήποτε να περιορίζει την πλούσια ποικιλία των αισθημάτων και των συγκινήσεών σας.
και δεν μου αρεσουν αυτα τα 2:
ΑΝΕΜΕΛΟΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΗΣ-ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ
Σας αρέσει να ζείτε ελεύθερα κι αυθόρμητα. Και προσπαθείτε να απολαμβάνετε την ζωή στο μέγιστο, σύμφωνα με το ρητό: «Ζούμε μόνο μία φορά». Είστε πολύ περίεργος και ανοιχτός σε ο,τιδήποτε νέο. Αναπτύσσεστε κι ευδοκιμείτε στην αλλαγή.
Τίποτε δεν είναι χειρότερο από το να αισθάνεστε δεσμευμένος και καθηλωμένος. Βιώνετε το περιβάλλον σας ως ευμετάβλητο και πολύπλευρο και πάντοτε έτοιμο για μία ευχάριστη έκπληξη.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ-ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΟΣ
Παίρνετε τον έλεγχο της ζωής σας, και στηρίζεστε λιγότερο στην τύχη σας και πολύ περισσότερο στις δικά σας κατορθώματα κι έργα. Λύνετε προβλήματα με έναν πρακτικό, απλό τρόπο δράσης.
Βλέπετε τα πράγματα, στην καθημερινή σας ζωή, με μία ρεαλιστική ματιά και καταπιάνεστε με τα προβλήματα χωρίς δισταγμούς.
Δίνετε πολύ μεγάλη σημασία στην υπευθυνότητα, στην εργασία, διότι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορείτε να βασίζεστε πάνω σε αυτό. Η αποφασιστική δύναμη της θέλησης σας, προβάλλει την αυτοπεποίθησή σας στους άλλους. Ποτέ δεν είστε πλήρως ικανοποιημένος μέχρι να έχετε πραγματοποιήσει τις ιδέες σας.
-
Δέν ξέρω πώς θα σού φανεί αλλα ήσουν άντρας στην τελευταία γήϊνη ενσάρκωσή σου.
Γεννήθηκες κάπου στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Νότια Ινδία περίπου το 1075.
Το επάγγελμα σου ήταν νεκροθάφτης, σκαφτιάς.
--------------------------------------------------------------------------------
Ένα σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή:
Άτομο με τεράστια αποθέματα ενέργειας, ικανό στον σχεδιασμό και την εποπτεία. Αν ήσουν ακόμα και σκουπιδιάρης, θα ήσουν σίγουρα ο επόπτης των σκουπιδιάρηδων.
--------------------------------------------------------------------------------
Δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή:
Είσαι προορισμένος να μάθεις να καταλαβαίνεις τους άλλους ανθρώπους και να απαντάς στις δυσκολίες της ζωής με μια καρδιά γεμάτη Χαρά. Θα βοηθήσεις τους άλλους, θα τους φέρεις πνεύμα αισιοδοξίας.
--------------------------------------------------------------------------------
Μήπως θυμάσαι τώρα?
νεκροθαυτης!!
-
εγώ βγήκα Frodo!
You are most like Frodo. You're very friendly, and you have a great personality. Although you like to have fun, you can also be pretty serious at times. It's pretty hard to get you mad, but once you're mad...everybody better look out! Keep that temper under control and realize that you're better off than you may think.
-
Τι είναι πολιτική?
Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική; Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας. Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού. Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της. Τέλος, το μωρό που έχουμε στο σπίτι συμβολίζει το μέλλoν της χώρας. Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού.
Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί... Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός! Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους... πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα!
Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
"Tι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά? θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; Nτρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό; Eγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο.
Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί, και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά! :smilewink:
-
δασος-δρυιδες-κέλτες-μυστηρια
μυστηρια-μεταφυσικο-παραφυσικο-ανωμαλια
-
Μαρια - Παρθενος - Βρεφος - Κουνια - Νανουρισμα
Υπνος-κρεβατι-αρκουδος-δασος
-
Πρωινό-Διονύσης Σαββόπουλος
Σβήνω αυτό το φως, βάλε για καφέ
ξημερώνει, που 'ναι τα κλειδιά μου
τα λεφτά είναι στη ψωμιέρα
κι ότι ζήσαμε μέσ' στη νύχτα αυτή
σα σπουργίτι το τζάμι μας ραγίζει
Ραγίζει η αγάπη μας κομμάτια κι αποσπάσματα
γυρεύει αίμα και ρίζες, μεροδούλι, μεροφάι, στιχουργική
κι όταν ριζώνει, ουράνιο τόξο είδες
ανοίγει ξάφνου μέσ' στης κυκλοφορίας την αιχμή
Κλείσε το νερό. Δεν άκουσα τι λες
Αλλαξιές σου αφήνω στο καλοριφέρ
Είπα η νύχτα ίσως είναι πρόληψη κοινή
θρυμμάτισμα γυαλιού
σαν αράχνη, εφτάχρονη φοβία
Γυρίζω την πλάτη μου και νάτο πάλι εδώ μπροστά
Θα ξαναβρούμε τους φίλους μας, θα βγαίνουμε τα βράδια
όπως πριν το καλοκαίρι, θα πιάσουμε ένα σπίτι
ξαναγυρνώντας στο απότομα ατέλειωτο ρεφρέν
Στις εννιάμισι θα πάω απ' το γιατρό
αν αργήσω να ο αριθμός
Τα παιδιά κοιμούνται ακόμα κι ότι ζήσαμε μέσ' στη νύχτα αυτή
ξημερώνει με στάχτες στον αέρα
Και φεύγει αόρατο αλλάζοντας ταχύτητες
ζητώντας δρόμο στην πολιτεία μας να μπει σαν μια καινούργια μουσική
κι όταν ριζώνει, ουράνιο τόξο τέλειο
ανοίγει ξάφνου μέσ' στης κυκλοφορίας την αιχμή
-
Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου-Active member
Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από την σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς, ξεσυνερίζεται το κέφι σου
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ? ένα αιώνια ποτισμένο απ? το κρασί καπηλειό
Μέρος κακόφημο ακόμα και για τον στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δεν με φέρνει στ? όνειρό μου
Εδώ λοιπόν θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που ?ναι σα να συνέβη χτες και ορκίσου
αν σε πειράξει, τόσο που ντραπείς
πουθενά να μην την πεις
Καλώς ήρθες ξένε στον τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής
Ξέμεινα μόνος μου πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω πρέπει καιρό να γυρίζεις
όμως μέσα στην ζαλάδα μου και πίσω απ? τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις
Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια, ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές
Ω, νάτα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τ? αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς
Κάποτε, κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ? αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά
Γι αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σα να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
Μια προσευχή σ? ένα περβόλι με ελιές
δεν με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω
Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτήν την όμορφη δροσιά της σιωπής
Είναι που μ? έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου λοιπόν τι θα τους πεις
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ? όνομά μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δεν κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά
Μπερδεμένα μου τα λες αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες την τέχνη του μυαλού
ή σαν και μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού
Γι αυτό κι εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω απ? το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο
μα το προσέχεις, καθαρό, δεν θα ντραπείς
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό
τ? απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ
Που με βρήκες εδώ κάτω, τι μ? έφερες;
Το μυαλό μου δεν σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουνε έξυπνοι μιλιούνια
Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στον σταυρό
αυτοί πουλήσανε ακριβά την γέννησή μου
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκότωναν κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι προλάβαν από ?κει συγχωρεθήκαν
Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα, πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ? όνομά σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πάς να ξαπλώσεις στα καρφιά σου
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δεν κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά
-
Αυτο το γατουλι μου εκανε τρομερη εντυπωση!!!!!
-
δοξα--->τιμη--->λεφτα--->φαγιτο
μη με παρεξηγητε απλα πειναω!!!!!!!
-
Καλο!!!!!
Κακία...
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted · Edited by Αλισάχνη
αυτό λέγεται "σαδισμός"!
Η κακία όπως και η καλοσύνη πιστεύω οτι προυπάρχει στον άνθρωπο. Όλα προυπάρχουν, απλώς ψάχνουν ένα κίνητρο για να εκδηλωθούν. Τα βιώματα και τα ερεθίσματα του κάθε ανθρώπου καθορίζουν την ένταση αυτών των συναισθημάτων και των αντιδράσεων.