Jump to content

MIXAHL

Mέλη
  • Posts

    376
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by MIXAHL

  1. Πάντως ευτυχία, σημαίνει απόλαυση κάποιων στιγμών, σημαίνει πληρότητα καί ...σιωπή. Μέχρι τόν επόμενο φθόγγο τής Ζωής![/color]

     

    Τι εννοείς όταν λες "Μέχρι τόν επόμενο φθόγγο τής Ζωής!" ? Μπορείς να εξηγήσεις? Ρωτάω γιατί αλλιως ερμηνεύω εγώ τη φράση αλλιώς κάποιος άλλος και άλλα λες εσύ... :)

     

    Μιχαηλ

  2. Δεν ξέρω αν με πρόλαβαν εγώ θα το πω...

    Ο σκοπός του ανθρώπου από τη στιγμή που θα μπει στη ζωή και εξέλθει στον κόσμο, σε αυτό το θαύμα που λέμε ζωή, σε αυτόν τον αέναο κύκλο...ο σκοπός του λοιπόν είναι να πεθάνει.

    Αυτά τα λίγα ελπίζω να σας έφτιαξα το κέφι.

     

    Μιχαηλ

  3. Σήμερα, είναι η πρώτη μέρα της υπολοιπής σου ζωής σου

     

    Μπορεί να είναι και η τελευταία...

     

    Είναι η συνέχεια της προηγούμενης και η αρχή προς την επόμενη... Είναι η τελευταία μέρα που περνάει από τη χρονόσφαιρα του παρόντος σε αυτήν του παρελθόντος και επιφέρει το μέλλον...

     

    Μιχαηλ

  4. Λοιπόν το κομμάτι το αφιερώνω σε όλους... και αποτελεί ύμνο για μένα!

    Εϊναι των Υπόγεια Ρεύματα και είναι Ροκ

     

     

    Το φως να παίρνει την ματιά ο χώρος τα όνειρά σου

    Και τα νερά του ποταμού να σε τραβάν μακριά

    Ότι κι αν ονειρεύτηκες να φεύγει από κοντά σου

    Να απλώνεις μα τα χέρια σου να πέφτουνε βαριά

     

    Και τι δεν μου' χες ορκιστεί και τι δεν μου' χες τάξει

    Μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς

    Δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι

    Και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς

     

    Xωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου

    Με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ

    Αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε

    Αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

     

    Κορμί που σχίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου

    Μνήμες θολές και μια γλυκιά λήθη της λησμονιάς

    Στης μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακά του

    Που ξεπετάγεται σα φως που φέγγει της στεριάς

     

    Το μαγικό στου φεγγαριού ονειροπόλημά σου

    Το' χεις ξεχάσει κι είν' αργά καιρός να κοιμηθείς

    Με κάποιον που δεν τον χωρά η μαγική αγκαλιά σου

    Τις ώρες που περάσαμε μαζί θα μοιραστείς

     

    Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω

    Μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά

    Τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω

    Κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

     

    Χορεύεις με τις μνήμες σου, πετάς με τα όνειρά σου

    Αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά

    Πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου

    Φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά

     

     

    Με αγάπη Μιχαηλ

  5. λοιπόν ο συγγραφέας είναι απόλυτα καλυμένος αν κατοχυρώσει πρώτα τα πνευματικά του δικαιώματα στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

     

    Τα πνευματικά δικαιώματα δεν κινδυνεύουν. Εγώ λέω για τα δικαιώματα έκδοσης. Κοινώς, αν ο συγγραφέας εκδόσει ιδίοις αναλώμασι το βιβλίο του, θεωρείται πως κλέβει τον εκδότη του (διαφυγόντα κέρδη).

     

    Έχεις ακούσει ποτέ για σπάσιμο του συμβολαίου ή αλλαγής των όρων του?

    Όταν μιλάς ελληνικά θα μιλάς την καθομιλουμένη για να σε καταλαβαίνουν και αυτοί που δεν ξέρουν καλά τα ελληνικά. Θα νομίζουν ότι μιλάς καμία γλώσσα της προδεινοσαύριας εποχής...

     

    Μιχαηλ

  6. Σύμφωνα με το άρθρο του λοιπόν, το συμβόλαιο που κάνει ένας εκδοτικός οίκος σε έναν καινούργιο συγγραφέα, παραχωρεί στον εκδοτικό οίκο τα αποκλειστικά δικαιώματα έκδοσης του βιβλίου του για 20 χρόνια. Αυτό τι σημαίνει; Πως, αν το βιβλίο δεν κάνει καλές πωλήσεις (αυτό μεταφράζεται σε 20.000 αντίτυπα τους πρώτους μήνες κυκλοφορίας) αποσύρεται, τα αντίτυπα πολτοποιούνται και δεν επανεκδίδεται με καμμία Παναγία (Δήμητρα, Ήρα whatever)! Ο συγγραφέας, εν τω μεταξύ, δεν έχει το δικαίωμα να πάρει πίσω τα δικαιώματα του βιβλίου του, να τα δώσει σε άλλον εκδοτικό οίκο, ουτε καν να το επανεκδώσει με δικά του έξοδα βρε αδερφέ!

     

    λοιπόν ο συγγραφέας είναι απόλυτα καλυμένος αν κατοχυρώσει πρώτα τα πνευματικά του δικαιώματα στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Επίσης τα συμβόλαια αλλάζουν δεν έχουν standards...

     

    Μιχαηλ

  7. 5η περίπτωση: Carpe...CARPE DIEM

     

    Τι διάολο είναι αυτό το CARPE DIEM...? :( :headb: :headb: :headb: :headb: :headb: :headb: :headb:

     

    Λοιπόν τίποτα δεν είναι τυχαίο. Βρεθήκαμε σε αυτή τη ζωή ο καθένας για να παίξει ένα ρόλο και όταν μας παρούσιαζονται περιστάσεις που φαίνονται συμπτώσεις πρέπει να τις αρπάζουμε και να συνεχίζουμε μέχρι τέλους. Έτσι θα συνεχισθεί το έργο αυτό. Θέλω να πω πως στη ζωή μας εμέις είμαστε και σκηνοθέτες, και κομπάρσοι, ηθοποιοί, πρωταγωνιστές και θεατές. Βλέπωντας και ενεργώντας. Θεατής και ενεργός. Ίσως μας υποκινούν εξωγενείς δυνάμεις να προβαίνουμε σε κάποιες ενέργειες ανάλογα με την περίσταση.... Η ολότητα και οσκοπός των ανθρώπων είναι παράξενος και αν κάτσουμε να το συζητήσουμε θα φαίνεται σε τρίτους σα θέατρο του παραλόγου. "Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμό του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστί." Όλοι ξέρετε τη φράση αυτή και από που προέρχεται... Άλυτο μυστήριο. Έτσι και η ζωή και οι καταστάσεις της. Ποτέ δεν καταλβαίνεις σε ποια θέση βρίσκεσαι. Κάθε φορά πρέπει να ξέρεις να επιλέγεις. Είναι και αυτός ένας δρόμος στη Γνώση...

     

    Μιχαηλ

×
×
  • Create New...