MIXAHL
-
Posts
376 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by MIXAHL
-
-
Ελπίδα πεθαίνει τελευταία- όνομα- πεθερά- φόνος- μετενσάρκωση- μετενσάρκωση πεθεράς- βασανιστήριο- βάσανο- Τάρταρα- Γη της επαγγελίας- Ηλίσια πεδία- Ρώμη- pax Romana- ειρήνη- ειρηνοποιός- Παράδεισος
-
MIXAHL
Γράφτηκε στις Χθες, 11:02 PM
ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ
ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΜΟΝΟ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, Ο ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΞΗΓΕΙ :
ΜΩΗΣΗΣ: ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΕ ΛΕΝΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ;
ΘΕΟΣ : Ο ΩΝ, ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ.
Θέλω να πω κλείνοντας πωςς για να κατλάβετε τι είπα πρέπει να ξίσετε λίγο την επιφάνειά τους
Ευχαριστώ.
Ο ΩΝ... δηλ. αυτός που υπάρχει. ων είναι η μετοχή του ειμί (ων, ουσα, ον) που σημαίνει υπάρχω, είμαι. Νομίζω πως έδωσα την απάντηση στο πρώτο ποστ οπότε δεν θα συνεχίσω σε περαιτέρω και κουραστικούς συλλογισμούς (εγώ τους έχω κάνει απλώς δεν τους γράφω)... Απλώς σκεφτείτε πως Θεός είναι αυτός που ΥΠΑΡΧΕΙ δεν καθορίζει όμως από πότε από που κλπ... Από εδώ μπορείτε να συνεχίσετε μόνοι σας.
Μιχαηλ
-
3,4,12 έ? για να δούμε 3x4=12=>1+2=3
πάλι στην αρχή γυρνάμε και κάτι μου λέει αυτό....
Επίσης 12x(3x4)=144=> 1+4+4=9 όπου η τετραγωνική ρίζα του 9 είναι το 3 άρα πάλι στην αρχή γυρίζουμε πάλι κάτι μου λέει αυτό...
Κατόπι 3+4=7 12+7=19 1+9= 10 ο αριθμός της Θέωσης ή 1 ο αριθμός του Ενός
Επίσης 12-7=5 Το 5 κάτι μου λέει για τη φύση του μικρόυ βασιλιά αλλά και για τη φύση των υποτιθέμενων μάγων
Μιχαηλ
Φυσικά όλα τα από πάνω είναι αερολογίες αλλά πάντα με τις αερολογίες και τις μπούρδεσ ξεκινάμε και καταλήγουμε κάπου....
-
εγώ άλλο δεν έχω καταλάβει ακόμα. και συγγνώμη που το παραθέτω για΄τι είναι λίγο άσχεο απότ ο θέμα αλλά όχι εντελώς. Τι είναι ρε παιδιά αυτή η σμύρνα που του πρόσφεραν. Εντάξει ο χρυσός (για την πρώτη αποταμιεύση) εντάξει το λιβανάκι (για τον πρώτο διαλογισμό ή για το πρώτο μαστούριασμα) αλλά αυτή η σμύρνα τι ήταν και που χρησίμευε?
Μιχαηλ
-
Κι αν είχε σχέση με το Χολαργό σιγά μη σου το έλεγε...
Η απάντηση μου:
Τι είναι Θεός ε? Θα μπορούσαμε να περάσουμε κανένα χρόνο μέσα σε ένα ανφιθέατρο να συζητάμε τα περί Θεού και άκρη να μη βρούμε. Κάποιος είπε (από εδώ μέσα) πως Θεός είναι αυτό που εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι. Πολύ σωστό μέχρι ενός σημείου. Ανέφερα παλιά σε άλλο ποστ πως ο Θεός ως έννοια ήταν εφεύρεση του ανθρώπου για να προδιορίσει τους φόβους του. Κατά πολλές θρησκείες ο Θεός είναι απόλυτος και αέναος δηλ. δεν έχει αρχή και τέλος. Υπάρχει πριν το Big Βang με απροσδιόριστη αρχή και η ημερομηνία τέλος του αν υπάρχη δεν ορίζεται. Ξέρετε γιατί? Ίσως επειδή ο Θεός είναι μια έννοια, μια ιδέα από τον κόσμο των ιδεών με την αληθινή της διάσταση. Δεν αντιλαμβανόμαστε τις διαστάσεις της απλώς ξέρουμε πως υπάρχει. Ο Θεός θα στηρίξει την πεποίθηση του ανθρώπου πως υπάρχει κάτι το εξώκοσμο, πέρα από τη δική μας διάσταση, Αυτό πάντα θα έρχεται σε αντιπαράθεση και θα προσκρούεται με την επιστήμη, η οποία ασχολείται περισσότερο με τις απτές έννοιες. Ο Θεός δεν είναι απτός. Ο Θεός είναι το απόλυτο κενό. Δυο λέξεις που χαρακτηρίζουν ακριβώς την αξία του "απόλυτος" και "κενός". Το απόλυτο δεν προδιορίζεται άρα ο Θεός είναι και απροσδιόριστος και κενός γιατί δεν ξέρουμε τις διαστάσεις του αν υπάρχουν όντως. Αλλά είναι παρακινδυνευμένο να μιλούμε για τις διαστάσεις του εφόσον δεν μπορούμε να φτάσουμε την ουσία του ονόματος του ούτε καν τη φύση του. ειδικά σε αυτό το τελευταίο οι γνώμες διχάζονται, διαξιφίζονται και διίστανται. Άλλοι τον παρουσιάζουν ως Θεό με τρεις υποστάσεις που έχουν σχέσεις αλληλοπεριχώρησης μεταξύ τους. Άλλοι τον παρουσιάζουν ως Δημιουργό. Άλλη ως Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Άλλοι ως το Όλον του Παντός και το Εν του Όλου... Άλλοι τον θέλουν τιμωρό και άλλοι θεό των φτωχών και των παραμελημένων. Άλλοι τον θέλουν για δικό τους και άλλοι πάλι για δικό τους. Όλοι του δίνουν τη μορφή που θέλουν και πολλές ΄φορές που τους συμφέρει. Ο Θεός Μπαμπούλας (πολύ πετυχυμένη άποψη και παραβολή Νεφέλη). Τι είναι ο Θεός για μένα. Μακάρι να ήξερα. Ο θεός είναι γαι μένα άπιαστο όνειρο και το μόνο που ξέρω για αυτόν είναι πως πραγματικά δεν ξέρω τίποτα. Ο θεός δημιουργήσε το φως και είδε πως είναι καλό δημιούργησε όμως και το σκοτάδι και είδε πως και αυτό είναι καλό. Ο ίδιος είναι και τα δύο. Περπατώντας μέσα στο μονοπάτι για τη Γνώση ξέρω ή ελπίζω βαθιά και δυνατά κάπου μέσα μου πως θα τον δω στην πιο ρακοφορεμένη μορφή του. Θα τον αναγνωρίσω κατευθείαν γιατί θα είναι καθάριος (προσέχτε όχι καθαρός αλλά καθάριος). Ίσως να μου δώσει κάποιο σημάδι του. Μπορεί να μου δώσει... τίποτα. Δεν θα χάσω όμως την πίστη στη Γνώση αλλά θα συνεχίσω. Θα φτάσω σιγά σιγά κοντά της. Υπάρχει πιθάνοτητα να την ακουμπήσω. Θα ξέρω πως δεν είδα το Θεό. Θα ξέρω όμως πως είναι γύρω από τη Γνώση και την περιτριγυρίζει. Θα γνωρίζω. Ίσως με τη γνώση που θα έχω αποκτήσει να έχω γίνει ο ίδιος θεός. Και μη σας φαίνεται εγωιστικό γιατί όλοι φτάνουμ σιγά σιγά στη θέωση. Είμαστε δημιουργημένοι καθ' ομοιοσίν του αν όχι κατευθείαν κατ' εικόνα του. ΊΣως να απκτήσουμε την εικόνα του μετά από πολλές επιστροφές στη ζωή (ναι μιάω για μετενσάρκωση) . Μπορεί όμως να τη φτάσουμε και με τη μία. Αν ρωτήσεις ένα παιδάκι τι είναι ο Θεούλης θα σου αποκριθεί αθώα δεν ξέρω. Απο τα παιδιά αγαπητοί μου δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα γιατί τα παιδιά χωρίς να το ξέρουν τα ξέρουν όλα. Θα σου πει το παιδάκι δεν ξέρω. και τότε θα συνειδητοποιήσεις πως ούτε και εσύ ξέρεις. Ο Θεός Δημιουργός Αλλάχ Τέκτον και λοιπά είναι απροδιόριστος. Αν αντρέξουμε πολλοί παλιά στο χρόνο με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα ίσως να γνωρίσουμε τι ήταν κατά μια έννοια του. Αυτό όμως δεν θα γίνει στο κοντινό μέλλον (ο όρος είναι απροσδιόριστος κοντινό μέλλον μπορεί να είναι μετά από 1 second μπορεί να είναι μετά από χιλιάδες τετρέκις εκατομμύρια έτη φωτός). Μέχρι τότε όμως ας ελπίσουμε πως ο άνθρωπος θα έχει γνωρίσει αρκετά για να δώση μια βάσιμη απόδοση στην έννοια θεός. Ως τότε ας μείνουμε να ψάχνουμε. Ως τότε σκοτάδι θα ακουμπάμε. Το σκοτάδι δεν είναι μακριά κλείσε τα μάτια και θα το δεις. εφόσον όμως το σκοτάδι είναι μια μορφή του Θεού δεν είναι δύσκολη η ανακάλυψή του. Μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να τον δούμε. Όμως δεν θέλουμε γιατί δεν ξέρουμε τι θα αντκρίσουμε. Είναι σαν να κοιτάμε μέσα στον μαγικό καθρέφτι. Δεν ξέρουμε τι θα εμφανιστεί -αν εμφανιστεί- και πως θα είναι. Και για αυτό το είναι φοβόμαστε. Είναι το είναι του αγνώστου και ο άνθρωπος φοβάται το άγνωστο. Για αυτό φοβάται και το σκοτάδι, το σκοτάδι είναι απροσδιόριστο αντίθετα με το φως που φωτίζει και δίνει μορφή και χρώμα στα πάντα γύρω μας. Λέγοντας όμως αυτά γυρίζουμε ξανά στην αρχή έχοντας όμως μια εντύπωση τι είναι θεός. Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε και άλλο. Αυτό θα κρατίσει πολύ. Αυτή η οδοιπορία στο μονοπάτι της Γνώσης κρατάει πολύ και είναι πολύ κουραστική. Ποιος όμως είπε πως ο,τιδήποτε αποκτήθηκε χωρίς κούραση και χωρίς κόπο. Τα πιο απλά αποκτούνται με κόπο φαντάζεσθαι όμως τι γίνεται με το Θεό που δεν είναι τόσο δύσκολος μα τόσο απλός? Τόσο απλός που αν κλείσετε τα μάτια θα τον δείτε. Ίσως φταίμε οι ίδιοι γιατί αποκλείνουμε από το μονοπάτι του και τις ιδέες του. Από την ίδια του την ιδέα.
Θέλω να πω κλείνοντας πωςς για να κατλάβετε τι είπα πρέπει να ξίσετε λίγο την επιφάνειά τους. Μένω σιωπηλός σε πολλά θέματα. Και η Σιωπή δε λύνεται εύκολα. Δεν ξέρω πάρα πολλά , ίσως δεν ξέρω τίποτα και ίσως αυτή είναι η αλήθεια. ϊσως τα πάντα είναι μια ιδέα, που στην πραγματικότητα δεν είναι απτή. Ίσως να μην έχω καταλάβει τίποτα ακόμα. Ακόμα κι΄έτσι όμως προσπαθώ να φτάσω έννοιες που δεν καταλαβαίνω τι εκφράζουν. Ο θεός είναι μια από αυτές και όπως προείπα ίσως να το συναντήσω έστω και σαν ίχνος. Ίσως να μη τον συναντήσω ποτέ θα συναχίσω όμως να ψάχνω και με το ψάξιμο αυτό μάθω πολλά και φτάσω στον προορισμό που είναι η Γνώση της Αλήθειας. και να σας πω τι σκέφτηκα πως αυτό, το όλο ταξίδι ο κόπος η οδοιπορεία προς το άγνωστο που γίνεται σιγά σιγά γνωστό, είναι ο ίδιος ο θεός καθ αυτού.
Ευχαριστώ
με σεβασμό
Μιχαηλ
Τα παραπάνω δεν αναφέρονται σε κάνέναν συγκεκριμένο θεό οποιασδήποτε θρησκείας και θεότητας. είναι προσωπικές μου ιδέες και δική μου φιλοσοφία στην οποία προστίθενατι ακι συγκολούνται κομμάτια από τα λεγόμενα και τις θεωρίες διαφόρων ατόμων ανά το χρόνο. Αυτό δεν παύει να την κάνει δικά μου άποψη και ιδέα, που ακόμα αναπτύσεται και θα συνεχίσει να ανπτύσεται γιατί ακόμα δεν ξέρω τίποτα, που σκοπό να θίξει δεν έχει κανέναν.
-
Άντε χτυπάμε κατοστάρι. Μου φαίνεται ή είναι το σοβαρό θέμα με τις περισσότερες απαντήσεις?
Μιχαηλ
-
Έχετε ακούσει ποτέ τη μελωδία της Σιωπής? Είναι τόσο ωραία και σαγηνευτική! ΘΑ θέλαμε να μείνουμε για πάντα εκεί και να την ακούμε. Μόνο τους άθλιους ρυθμούς της... που ακούγονται από τα αβύσσια βάθη της ψυχής μας... Είναι ότι πραγματικά θα θέλαμε να είμαστε... Είναι η εκστασιακή μορφή της παρούσας εμφάνισης μας. Η Σιωπή παραπέμπει στον όμορφο κόσμο της μόνο όσους είναι έτοιμοι να εισέλθουν και να τον μυηθούν.
Πολλές φορές βέβαια καλεί κοντά της και αυτούς που δεν είναι έτοιμοι να την αφουγκραστούν. Σκεφτείτε...
ΠΟλλές φορές μπερδεύουμε τη μελωδία της Σιωπής με αυτή της μοναξιάς ή της Παρακμής. Όχι! Η Σιωπή είναι μια μελωδία μπερδεμένη, που αναβλύζε,ι σα συντριβάνι, τα χρώματα της ίριδας που μέσα τους είναι χαμένη η Γνώση. Σκέφτειτε το ουράνιο τόξο! τι τέλειο που είναι ε? Προέρχεται από το φως που περνάει μέσα από τα πρύσματα των δροσοσταλίδων της βροχής... Το απόλυτο δημιούργημα της φύσης, Ένας κύκλος ή ημικύκλιο από χρώματα τόσο απόλυτα συνδιασμένα μεταξύ τους που όλοι χαίρονται όταν το βλέπουν, όλοι χαμογελούν. Πιστεύετε πως είναι τυχαίο. Ο καθένας βλέπει στο ουράνιο τόξο το πρόσωπο της Γνώσης και ας μην το καταλαβαίνει. Και είναι τόσο σιωπηλό που εμφανίζεται χωρίς να το καταλάβουμε και λήγει ως ύμνια μελωδία προς το Δημιουργό, Το Όλο του Ενός και το Εν του Όλου.
Κι όμως έτσι είναι και η Σιωπή. Χρειάζεται την πηγή της, κι όταν την ακούμε δεν θα θελήσουμε να φύγει. Η αγκαλιά της είναι ζεστή και χανόμαστε μέσα της. στα βάθη της παιρνώντας από τον κόσμο μας στο δικό της. Έναν κόσμο χωρίς διαστάσης, χωρίς χρόνο μήκος ύψος ή πλάτος. Το κενό... Η τελειότητα... Η δημιουργία της δημιουργίας πριν από την αρχή των χρόνων.
Όταν την αντικρίζουμε μας τρομάζει ασυνήθιστα... Κι έτσι ασυνήθιστα αρχίζει να μας ελκύει. Κι όσο πιο κοντά της βρισκόμαστε τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε τη φύση μας και τη δημιουργία γύρω μας και τη φύση του ίδιου του δημιουργού. Περνάμε στο επίπεδο που μας επιτρέπει να αντικρίζουμε τα πάντα έτσι όπως πραγματικά είναι. Το φαίνεσθαι χάνεται και μένει το γίγνεσθαι.
Η γνώση είναι τόσο κοντά που την αγγίζουμε... Είναι τόσο κοντά που τη βλέπουμε. Η σιωπή είναι το μονοπάτι των Σοφών, αυτών που αρχίζουν να γνωρίζουν. Ακούμε τη μελωδία και ναρκωνόμαστε...
Ξεφεύγουμε όμως πάντα και γυρίζουμε ξανά εδώ που είμαστε. Πάντα όμως μετά απο μία επιστροφή έχουμε αλλάξει, γνωρίζομαστε καλύτερα εκτός των άλλων με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η Σιωπή είναι Γνωση.
Η Σιωπή θα χρειαστεί για να κρατήσουμε μακριά τους βέβυλους και τους Σάτυρους της Γνώσης. Η σιωπή είναι αυτή που υποσυνείδητα θα μας βοηθήσι να κρίνουμε ποιοι είναι αυτοί. Μέσα από τη Σιωπή μαθαίνομυ τα χαρακτηριστικά τους. Κρατάμε τη σιγή σφιχτά στο στόμα μας και σαν φύλακες της Γνώσης τους πολεμάμε μέχρι να χρειαστεί. Και θα σταματήσουμε μόνο όταν μάθουν το νόημα της Σιωπής και τότε θα είναι έτοιμοι να δεχτούν πρώτα την ίδια τη Σιωπή και δεν θα χρειαστεί εμείς να πούμε τίποτα πραγματικά. Όλα θα τα έχουν καταλάβει μόνοι τους. και τότε θα τηρήσουν τη Σιωπή.
Και ίσως μέχρι τότε να έχει κάνει τον κύκλο του ο χρόνος μαζί και οι υπόλοιπες διαστάσεις και να αρχίσουν όλα από την αρχή με συνέχεια τη συνάφεια που δημιουργείται από το άγγιγμα της Σιωπής και μέσω αυτής με τη Γνώση.
Αυτά είναι εν μέρη αυτά που θέλω να πω για τη σιωπή. Ξέρω και άλλα πολλά αλλά πιστεύω πως πρέπει να δείξω την ιδιοσυγκρασία που εκτιμώ πως έχω.
Μιχαηλ
-
Μου φαίνεται ή μόλις παρουσιάσες τους Χριστιανούς συην κοσμάρα τους και πολύ εγωιστές?
Αυτό ισχύει μόνο για τους φανατικούς χριστιανούς που απλώς δέχονται ό,τι τους πούνε και τους δώσουν. Αυτούς που δεν ψάχνουν πέρα από τη μύτη τους... Νομίζω πως αυτοί θεωρούνται όντως πεθαμένοι -πνευματικά πάντα- και απλώς η σάρκα είναι ένα στήριγμα μέχρι να περάσουν στο βασίλειο των ουρανών. Και πάλι θα είναι έγκλειστοι σε μια φυλακή που οι ίδιοι έχτισαν.
Αυτό που θεωρώ λάθος στην ιστορία είναι η αδιαφορία που δείχνει ο υπόλοιπος πνευματικός κόσμος που δεν βγάζει τους χριστιανούς έξω από το πέτρινο κτίριο. Δεν θα έπρεπε ο πνευματικός κόσμος να είναι πιο Σοφός κατά επίπεδο από τον δικό μας. Θα με ρωτήσετε γιατί? Δεν είμαι σε θέση να το ξέρω... ακόμα! Αλλά εφόσον περάσαν στο next level θα έπρεπε να έχουν μια επίγνωση στο θέμα του "ύπνου" των αδαών.
Μιχαηλ
-
-
και χωρίς τις χαρακτηριστικές φακίδες της Διευθύντριας
:headb: Θ' αρχίσω να μοιράζω αποβολές κατά ριπάς, μου φαίνεται!!
ΕΕΕΕΕΕΕΠ! σε έπιασα... παράπτωμα 1ο ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ...
παράπτωμα 2ο... Δεν επιτρέπονται οι συνχείς και ομαδικές
αποβολές (δείχνει ασυγκράτητο χαρακτήρα και
πως δεν μπορείς να κάνεις κουμάντο.)Επίσης
προστατεύει στον τομέα αυτό το Σύνταγμα
παράπτωμα 3ο Δεν επιτρέπονται οι φακίδες (πόσο μάλλον τα
κοτσιδάκια). Μας θυμίζεις την Πίπη τη Φακιδομύτη
:4_1_210[1]:
:4_1_72[1]: :headb: :evilbl: :evilbl: :evilbl: :evilbl: Μιχαηλ
-
-
Έχω ανφερθεί στο θέμα πολλές φορές θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο. Αν θέλετε τη γνώμη μου κουραστείτε και συνοψίστε όσα έχω πει.Αναλύστε τα σωστά και να η γνώμη μου και η στάση μου.Σιωπώ
Μιχαηλ
-
Προσωπική γνώμη: Δεν υπάρχουν επαγγελματίες ποιητές. Η είσαι ή δεν είσαι. Ο... επαγγελματίας ποιητής εντοπίζεται αμέσως και αποκλείεται σιγά σιγά. Όταν κάποιος γράφει ποίηση την νοιώθει έμμεσα ή άμεσα βγάζει έναν κρυμμένο εαυτό αυτά που πραγματικά αισθάνεται και θα ήθελε να εκδηλώσει. Η ποίηση είναι φιλοσοφία της ίδιας της ζωής οι σκέψεις που μπορούν να κωδικοποιηθούν μέσα από εικόνες που θέλει ο ποιητής να περάσει. Κάποιος επαγγελματίας δεν μπορεί να το κάνει γιατί σκέφτεται τίποτα άλλο παρά το οικονομικό του κέρδος. Για αυτό δεν θα περάσει ποτέ στους ποιητικούς κύκλους και δεν θα πάρουν τα γραπτά του αξία αλλά αντίθετα θα κριθούν αυστηρά...
Μιχαηλ
-
Ε αυτό δε λέω τόση ώρα? είναι κάτι απόλυτα φυσικό... Πέθανε... Αναστήθηκε έγραψε τις σημειώσεις και ξαναμπήκε στο μνήμα του σαν κύριος. Ενόχλησε κανένα? Ούτε που το καταλάβαμε... Αργά ή γρήγορα όλοι μας θα το κάνουμε... :4_1_210[1]: :4_1_72[1]:
Μιχαηλ
-
Δημιουργία- αρχιτεκτονική- Μέγας Αρχιτέκτων- Τέκτονες
-
Ελπίζω να κατάλαβες πως το ποίημα είναι του Αχιλλέα Παράσχου και όχι δικό μου.
ευχαριστώ για το λουλούδι... αυτό είναι δικό μου
Μιχαήλ
-
άβυσσος- γυναίκα- πάθος- πόθος- ευτυχία- χρόνος- ήχος- αγάπη- μελωδία-
Διαφανα Κρίνα
-
... Αλλού να μ' αγαπάς
- Δεν θέλω να με αγαπάς ως μ' αγαπούν οι άλλοι,
μ' αγάπην ομοιάζουσαν της αύρας τας ριπάς.
Το αίσθημα του έρωτος στιγμήν, ως άνθος, θάλει.
Εδώ υπάρχει θάνατος· αλλού να μ' αγαπάς!
- Αλλού; και που να σ' αγαπώ; και που δεν είναι μνήμα;
Επάνω, κάτω, εις την γην, τας σφαίρας τας λοιπάς;
Παντού ευρίσκεται, το παν θανάτου είναι κτήμα·
Παντού υπάρχει θάνατος· εδώ να μ' αγαπάς...
Εδώ, εδώ! πριν την ζωήν ο θάνατος μαράνη
και φθινοπώρου πριν ιδείς ημέρας σκυθρωπάς·
ταχύτερον ο έρως σου ο μέγας θ' αποθάνει·
πολύ πριν παύση η ζωή, θα παύσης ν' αγαπάς...
- Όταν η νυξ τον ήλιον καλύπτη της ημέρας
κι υπο νεφέλας θάπτεται το φως αγριωπάς,
μυρίους βλέπει σχίζοντας τα σκότη της αστέρας...
Έρως και φως είναι παντού· παντού να μ' αγαπάς!
- Κόρον και λήθην η ψυχή, πριν η εκπνεύση, πνέει·
και της αγάπης η στιγμή πολλάς έχει τροπάς·
του μακροτέρου έρωτος βραδύτερον εκπνέει
κι η βραχυτέρα ύπαρξις· εδώ να μ' αγαπάς!
- Κι εδώ, κι εδώ θα σ' αγαπώ, κι υπό την γην, κι επάνω,
και εις θανάτου έρεβος, κι εις βίου αστραπάς.
Δεν είναι χώμα η ψυχή· ποτέ δεν θ' αποθάνω.
Είναι ζωή κι ο θάνατος, οπόταν αγαπάς.
Αχιλλέας Παράσχος
-
datsun- πατάτες- φωτιά- αρκουδοξύλο- bambacha
-
Όμορφο. Απλώς όμορφο με όλη τη σημασία της λέξης... Το διάβασα στη κοπέλα μου και συγκινήθηκε τόσο που έπεσε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας, σφίγγονας με τόσο δύνατα και ψιθύριζε Σ' αγαπώ με όλο της το είναι...
Μιχαηλ
-
Αγαπητοί κύριοι/κυρίες
Είμαι φνατικός αναγνώστης σας και δεν καταλαβαίνω γιατί σταματήσατε την ιστορία σας. Μήπως περάσατε στη λήθη ή μήπως βυθιστήκατε στη Σιωπή και ακούτε τις μελωδίες της μαγεμένοι χωρίς να μπορείτε να αντιδράσετε και να της ξεφύγετε? Η Σιωπή είναι ωραία...
Τα μυστικά της καρατούν αιώνες... Είναι γλυκιά η σιωπή και πλούσιοι όσοι τη βρίσκουν και τα δώρα της πολλά... Παρακαλώ σας λοιπόν να ξυπνήσετε και να συνεχίσετε...
Σας ευχαριστώ
Μιχαηλ
-
στην ποίηση πολλές φορές εκφράζουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε αυτό που βρίσκεται μέσα μας. Εικόνες που δεν τυπώθηκαν ποτέ όπως και σκέψεις ή συναισθήματα που είχαν τη φιλοδοξία να κατακαθίσουν στο μυαλό μας και να μην φανερωθούν ποτέ από φόβο από αντιρρήσεις των συνθηκών ζωής. Με την ποίηση περνάς μηνύματα στην ψυχή του αναγνώστη χωρίς ο ίδιος να το καταλαβαίνει. Η ποίηση χτυπάει και τρυπάει την καρδιά, κάνει πιο οξύ τον νου και πολύπλευρη την σκέψη σου. Η ποίηση είναι η απρόσμενη φιλοσοφία που κατακτάται από τον καθένα σε διαφορετικούς βαθμούς στο περας της ζωής του. Επάνω της μπορεί να στηριχτούν αραχνούφαντα πλεκτά δημιουργήματα δεμένα με μεταξένιες κλωστές. Οι ποιητές χρειάζονται για πολλούς λόγους ένας εξ αυτών είναι πως μας θυμίζουν τι πραγματικά είναι ο άνθρωπος η ζωή του και ό,τι σχετίζεται με αυτά τα δύο. Ο άνθρωπος να θυμάστε πως είναι ποίημα με βαθύ νόημα και απροσδιόριστη εξήγηση την οποία όλοι δίνουμε με διαφορετικούς τρόπους. Κάτι σαν την Ιθάκη του Καβάφη και τις Μέρες Αργίας του Καψάλη.
Μιχαηλ
-
Σε όλους αργά ή γρήγορα συμβαίνει....
Μιχαηλ
-
Διάβασα και τα 69 άρθρα και το μυαλό μου έγινε κουρκούτι και το κεφάλι μου καζάνι...
Βδελυροί συλλογισμοί. Δεν πρόκειται να βγάλετε άκρη... Πιστέψτε με ... Αν και θα μπορείτε να απαντήσετε όταν απαντήσετε τα παρακάτω:
Η κότα έκανε αυγό ή το αυγό την κότα?
Γιατί έχουν τρύπες τα ντόνατς?
Γιατί υπάρχουμε? Τι είναι πρασγματικά η Μαγεία?
Τι είναι ο άνθρωπος τι είναι η ζωή? εχουν ουσία όλα αυτά πυ κάνουμε ή θα έρθει η μέρα που θα τα σαρρώσει όλα ένα κύμα του παραγματικού Τέλους?
Δεν τα λέω όλα αυτά γιατί σε όλα έχω απαντήσει με δικό μου τρόπο αλλά όλοι ψάχνουμε μια αληθινή απάντηση αν και δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε τι είναι η Αλήθεια. Ούτε τι είναι σωστό τι είναι λάθος ή τι είναι καλό και τι κακό. Ή πιος είναι Κακός και ποιος Καλός.
Κι όλα αυτά όχι με συμβατικές απαντήσεις αλλά με την αλήθεια.
Μιχαηλ
45 Γιάννηδες ενός κοκκόρου Γνώση. Να τι πραγματικά είμαστε όλοι μας....
Ένας καθηγητής Χ.
Μεγαλες ερωτησεις
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Να υποθέσω πως μια γυναίκα φταίει για όλαυτα φίλε SuCoRE ? Ε?
λοιπόν αν ήταν κάποιος άλλος 8α απαντούσα με την εξής άλυτη ερώτηση γιατί έχουν τρύπα τα ντόνατς κατα πολλούς λουκουμάδες? στην περιπτωσή σου λέω αυτό:
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ... ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΓΗ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ
ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΙΣ γΝΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ!!!!
Μιχαηλ
για όποιον πεταχτει και πει πως το ήμαστε είναι λάθος ορθογραφικα κούνια που τον κούναγε. (αυτό για τους αδής και ημιμαθείς)