Νηρηίδα
-
Posts
125 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Νηρηίδα
-
-
//me sorry bout greeglish
To 8eio prepei na einai aprwsopo kai fysika anonymo.
Alliws proswpopoiwntas to to mono poy katafernoyme einai na vazoyme kapoion panw apo to kefali mas, pragma pou DEN prepei na symvainei giati allazei ti symperifora mas, kai stis elaxistes periptwseis pou nomizoume pws DEN einai kaneis ekei trefoume tin aftapati pws mporoume na kanoume oti 8eloume xwris synepeies.......
Μεγάλο θέμα άνοιξες , αλλά είναι για άλλο τόπικ.
Γράψε ένα τραγούδι ή ποίημα που σου αρέσει :cheerful:
-
Το <<Κύριε ελέησον>> είναι μία επίκληση βοηθείας , που κρύβει μέσα της όλη τη φιλοσοφία για το τρόπο λειτουργίας της ανθρώπινης σκέψης.
Είναι έκφραση μουσική , σύντομη , και έχει τη δόνηση του <<ν>>.
Έτσι εύκολα εισχωρεί στο υποσυνείδητο και επαναλαμβανόμενη το ξεμπλοκάρει και το ωθεί προς τη θετική κατεύθυνση .
Είναι μία μάντρα χριστιανική που έχει πολλή δύναμη λόγω της επανάληψης και της χρησιμοποίησης της από πλήθος πιστών.
Προσωπικά εκτός από την ορθόδοξη εκκλησία , μου αρέσει περισσότερο να το ακούω από το Βατικανό έτσι αυθεντικό και ελληνικό <<Κύριε ελέησον>> .
Πραγματικά είναι υπέροχο!
-
Κοντά σε τι; Είσαι σεπτή χριστιανή και φέρεις το νικ «Νηρηίδα»; ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ!
Άκουγα κάπου σήμερα μεσαιωνική μουσική και το θυμήθηκα... Χαίρομαι που άρεσε! :cheerful:
Είναι προσωπικό και πίστεψέ με με άγγιξε βαθιά στην ψυχή μου.
Το νικ <<Νηρηίδα >> είναι από τον αγαπημένο μου θεό Ποσειδώνα .
Βασικά είμαι <<εβραιοχριστιανοβουδίστρια >> , και φυσικά από το σπίτι μου δεν λείπουν οι Έλληνες θεοί .Άλλωστε σαν Έλληνες πιστεύω ότι τους έχουμε μέσα στο υποσυνείδητό μας.
Αγαπώ το Θείο με όλα του τα ονόματα και με όλες του τις εκφάνσεις.
-
Και ο θεός για να τιμωρήσει τους άνδρες για την ασέβεια και την παρακοή τους , έφτιαξε τη νύφη . Και όσο πιο ωραία και σπουδαία , και πολύφερνη , τόσο μεγαλύτερη και η τιμωρία...
Αυτός ο μύθος κρύβει όλη την αλήθεια για το γάμο και την κατάρρευσή του.
Αρκεί να δει κανείς πως είναι ένας άνδρας πριν παντρευτεί και πως είναι μετά.
Οι περισσότερες <<νύφες >> μόλις γίνει ο γάμος , νομίζουν ότι κληρονόμησαν τον άνδρα που παντρεύτηκαν.Κάνουν κουμάντο στην περιουσία του , στα θέλω του , στην προσωπικότητά του και πάει λέγοντας...
Μέχρι που στο τέλος δεν αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον.
Όσο για το αν ενα παιδί κρατάει ένα γάμο , θα έλεγα πως είναι δίκοπο μαχαίρι. Εκεί είναι που δοκιμάζονται οι αντοχές και και η ωριμότητα του ζευγαριού. Στις περισσότερες των περιπτώσεων σε χωρίζει , δεν σε δένει.
Οι ομοιότητες κρατούν τον γάμο , ενώ οι διαφορές τον διαλύουν , σε αντίθεση με την παροιμία που θέλει τα ετερόνυμα να έλκονται και τα ομόνυμα να αποθούνται .
Αυτό δεν ισχύει για το γάμο.
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει
-
Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμαμου επι τω θεώ τω σωτήρι μου. Οτι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτούκαι το έλεος αυτού εις γενεάν και γενεάν τοις φοβουμένοις [8] αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. Καθείλε δυνάστας απο θρόνων, και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς.
(Hint: πατώντας στους στίχους, ακούτε τον ύμνο)
Αφιερωμένο εις τους σεπτούς χριστιανούς του φόρουμ.
Κοντά έπεσες , για να μην πω μέσα...
Τι σε ενέπνευσε για να το γράψεις αυτό ;
Πάντως σ' ευχαριστώ , είναι παραδόξως θαυμάσιο! :
-
Παραδοσιακό
Στίχοι: Βιντσέντζος Κορνάρος (Ερωτόκριτος)
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης
'Tό εμπήκεν ο Pωτόκριτος στη φυλακή κι αρχίζει,
να τση μιλεί, και σπλαχνικά να την αναντρανίζει.
Λέγει τση "Tό μ' ερώτηξες να σου το πω, κι εγρίκα,
πού το'βρηκα το χάρισμα, στη φυλακή σου αφήκα.
Eίναι δυό μήνες σήμερον, που'λαχα σ' κάποια δάση,
εις τη μεράν της Έγριπος, κ' εβγήκα' να με φάσι
άγρια θεριά, κ' εμάλωσα, κ' εσκότωσα απ΄εκείνα,
κι από τα χέρια μου νεκρά όλα τα πλιά απομείνα'.
Mε κίντυνον εγλίτωκα, κι όση ώραν επολέμου',
να λυτρωθώ από λόγου τως δεν τ' όλπιζα ποτέ μου.
Mα εβούηθησε το Pιζικό, τ' Άστρη μ' ελυπηθήκαν,
κ' εσκότωσα, κ' εζύγωξα, κι αλάβωτο μ' αφήκαν.
"Δίψα μεγάλη εγρίκησα στον πόλεμον εκείνον.
Γυρεύγοντας να βρω δροσάν, ήσωσα σ' ένα πρίνον,
και παραμπρός εφάνη μου, κουτσουναράκι χτύπα.
Σιμώνω, βρίσκω το νερό εις του χαρακιού την τρύπα.
Ήπια το κ' εδροσίστηκα, κ' επέρασέ μου η δίψα,
μα πούρι κι άλλα βάσανα ετότε δε μου λείψα'.
Ήκατσα να ξεκουραστώ σιμά στο κουτσουνάρι,
όντε γρικώ αναστεναγμόν και μύσμα τ? αρρωστιάρη
Και βιαστικά σηκώνομαι, το ζάλο μου σπουδάζει
να δω ποιος είναι που πονεί και βαριαναστενάζει
και μπαίνω μέσα στα κλαδιά, που'σαν κοντά στη βρύση,
ο-για να δω και ο-για να βρω κι εκείνον, οπού μύσσει.
Bρίσκω ένα νιό ωραιόπλουμον, που'λαμπε σαν τον Ήλιο,
κ' εκείτουτο ολομάτωτος ομπρός εις ένα σπήλιο.
Σγουρά, ξανθά 'χε τα μαλλιά, κ' εις τα σοθέματά του,
παρόλο οπού'τον σα νεκρός, ήδειχνε η γε ομορφιά του.
Kαι δυό θεριά στο πλάγι του ήσανε σκοτωμένα,
και το σπαθί και τ' άρματα, όλα ήσαν ματωμένα.
"Σιμώνω, χαιρετώ τον-ε, λέγω του "Aδέρφι, γειά σου
ίντά'χεις κι απονέκρωσες; πού 'ναι η λαβωματιά σου;"
Tα μάτια του είχε σφαλιγνά, τότες τ' αναντρανίζει,
κ' εθώρειε, δίχως να μιλεί, και στο λαιμόν του 'γγίζει.
Mε το δακτύλι δυό φορές ήδειχνε να νοήσω,
Που είχε είναι εκεί η λαβωματιά, να δω να τονε βοηθήσω.
Tο στήθος του ξαρμάτωσα, και μια πληγή του βρίσκω,
δαμάκι-ν αποκατωθιό από τον ουρανίσκο.
Oλίγο κι ουδέ τίβοτσι τον είχε δαγκαμένον,
Φαίνεται νάχε το θεριό δόντι φαρμακεμένον,
κ' επήρεν του τη δύναμιν, και την πνοήν του εχάσε,
και το φαρμάκι επέρασε, και μέσα τον επιάσε.
Kι αγάλια-αγάλια αχάνετο, σαν το κερί όντε σβήνει.
Ήκλαψα κ' ελυπήθηκα πολλά την ώρα εκείνη.
Σαν αδερφό μου καρδιακόν τον ήκλαιγα κ' επόνουν,
μα πόνοι, κλάμα, δάκρυα, άνθρωπο δε γλιτώνουν.
Eψυχομάχειε, κ' ήδειχνε να στέκω, μη μισέψω,
κ' εθάρρειε πως τέτοια πληγή ημπορούσα να γιατρέψω.
Δείχνει μου το δακτύλι του, που'χε το Δακτυλίδι,
κ' εγνώρισα πως χάρισμα σα φίλος μού το δίδει.
Tότες μιά σιγανή φωνή μόνον τ' αφτιά μου ακούσα',
κ' είπασιν-ε τα χείλη του "Eχάσα σε, Aρετούσα".
Eτούτον είπε μοναχάς, κ' ετέλειωσε η ζωή του,
και με πρικύ αναστεναμόν εβγήκεν η ψυχή του.
Tούτα τα χέρια οπού θωρείς, λάκκο ζιμιό του σκάψα,
τούτα τον εσήκωσαν, και τούτα τον εθάψα."
Ώς τ' άκουσεν η Aρετή, ώρα λιγάκι εστάθη
αμίλητη, κι ο πόνος τση την ήκαμε κ' εχάθη."
ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ!
Το λατρεύω!!!!
και ο αγαπημένος μου στίχος
Κάλλιο έχω σε με θάνατο
παρά αλλην με ζωή μου
για σένα εγεννήθηκε
στον κόσμο το κορμί μου.
-
Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να γίνει καλύτερος από τη μοίρα που άξιζε ,
γι' αυτό γεννήθηκε για να την προδώσει.
-
Αγαπητή μου Άτμα μου προσάπτεις του κόσμου τις κατηγορίες , από αφελή , άσχετη , από το ό,τι δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω και ένα σωρό άλλα, μέχρι την υστεροβουλία ό,τι είχα κάποια επιβουλή στο νου μου για σένα.
Πολύ βαριές κατηγορίες από ένα άτομο που προσωπικά σέβομαι.
Ποτέ δεν θα προσέβαλα τη σύντροφο ενός ατόμου που τόσο πολύ εκτιμώ.Εκ προοιμίου λοιπόν είχες τον σεβασμό μου.
Δεν κατάλαβες , μίλησα μόνο για μένα , εσένα ούτε που σε ακούμπησα.
Πουθενά δεν σε ανέφερα σαν απάνθρωπη.
<<Μέτρον άνθρωπος>> , σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος ζει την δική του πραγματικότητα ή ότι προσαρμόζει την πραγματικότητα στα μέτρα του.
Το θέμα ήταν ευαίσθητο από μόνο του.
Έχω επιλέξει αυτό το διάστημα να μείνω εκτός site , δεν έχω σκοπό προς το παρόν να ξαναγράψω.
Το να νομίζεις ότι θέλεις για μένα δεν με πειράζει , το να με θεωρείς υστερόβουλη όμως δεν σου το επιτρέπω.
Υ.Γ. Ποιό είναι το μεγαλείο της γυναίκας είναι ένα θέμα από μόνο του.
Και για να κάνουμε και λίγο χιούμορ , δεν ξέρουμε αν καίνε τη σάχτι τους ή το άχτι τους....
Καλό καλοκαίρι και να είστε όλοι καλά
-
Ίσως να κάνω και λάθος. Αξίζει να το κοιτάξουμε όμως και να καταλήξουμε κάπου.
Ορίζοντας την ευτυχία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι περιλαμβάνει (και εξαρτάται από
την ολοκλήρωση αυτού που ζητάμε, την αρμονία, την ευχαρίστηση, την ισορροπία, την ποιότητα ζωής μας, την υγεία μας, την οικονομική μας κατάσταση, την διάθεσή μας κλπ.Από αυτά, σταθερές είναι:
αρμονία, ισορροπία, ποιότητα ζωής, υγεία.
Μεταβλητές είναι:
ολοκλήρωση αυτού που ζητάμε, ευχαρίστηση, οικονομική μας κατάσταση, διάθεση.
Για να έχω δίκιο εγώ, θα πρέπει όλα όσα ανήκουν στις σταθερές να είναι αμελητέα για το αποτέλεσμα.
Για να έχεις δίκιο εσύ, θα πρέπει όλα όσα ανήκουν στις μεταβλητές να είναι αμελητέα για το αποτέλεσμα.
Καταλήγω ότι ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Μάλλον ο συνδυασμός τους.
Ευτυχία είναι επιλογή στάσης και τρόπου ζωής.
Αν περιμένεις να έχεις όλα τα πάρα πάνω για να είσαι ευτυχισμένος τότε ποτέ δεν θάσαι ...
-
Για να ζήσει κανείς ευτυχισμένος στο παρόν και να προχωρήσει σε ένα καλύτερο μέλλον , θα πρέπει πρώτα να τακτοποιήσει και να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του .
Διαφορετικά όπως λέει και ο ποιητής << η πόλις θα σ' ακολουθεί >>...
-
Θα πάρω το δελφινάκι για να διώχνει τους καρχαρίες από τη ζωή μου και θα χαρίσω στον επόμενο/η και στον φίλο μου τον Ingmar
και σε όποιον/α άλλον/η το θέλει το άγαλμα της τύχης.
-
Ακριβώς. Ας μην συνδέουμε τον θάνατο με τη λύπη και το φόβο.
Θα σας αγκαλιάσει ευχάριστα.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως η ζωή δεν μας έχει ήδη αγκαλιάσει.
Μπράβο Ιχώρ
Όταν αναφέρεσαι στο θάνατο γράφεις <<σας>>
όταν αναφέρεσαι στη ζωή γράφεις <<μας>>
Δύο μέτρα και δύο σταθμά ή μήπως είσαι αθάνατος ;
-
Ουδέ γαρ ο βουλόμενος τοξεύειν τω αρότρω και τω βοΐ τον λαγώ κυνηγετείν δυστυχής εστίν ....
ούδ' εις δαίμων εναντιούται μοχθηρός , αλλά αβελτερία και μωρία τοις αδυνάτοις επιχειρούσιν.
Πλούταρχος
(Επειδή ούτε αυτός που θέλει να τοξεύσει με το άροτρο και να κυνηγήσει λαγούς με το βόδι , είναι άτυχος....
ούτε βέβαια του αντιτίθεται κανένας κακός δαίμονας , αλλά μόνο η ανικανότητα και η ανοησία όσων επιχειρούν πράγματα που δεν γίνονται.)
-
Η δική μου άποψη για το θέμα είναι ότι κάθε σύλληψη που γίνεται είναι μιά συμφωνία ανάμεσα σε δύο ψυχές της μητέρας και του παιδιού που για κάποιο λόγο θέλουν να είναι μαζί ή έχουν κάποιο σκοπό να εκπληρώσουν και φυσικά προυπάρχει της σύλληψης.
Και κάθε εγκυμοσύνη που σταματά είναι η ακύρωση της συμφωνίας .
Όπως και να το δει κανείς είναι ένας ιερός δεσμός και ο μεγαλύτερος .
Κασσάνδρα να σου ζήση το μωράκι σου και να τα εκατοστήσει .
Καλού κακού μην αφήνεις τα ρουχαλάκια του έξω μετά τη δύση του ηλίου.
Να προσέχεις τον εαυτό σου και αυτόν τον καιρό να ασχολείσαι μόνο με θετικά πράγματα γιατί μετά τη γέννα και για δύο περίπου χρόνια υπάρχει υπερευαισθησία στον οργανισμό της γυναίκας που γέννησε.
-
-
Αρχάγγελε έχουμε ξεφύγει απο το κλίμα της "εσωτερικής" καφετέριας, αλλα αν μη τι άλλο, κι εγώ θα ήθελα να είχαμε έναν τέτοιο χώρο!
Για την ακρίβεια θα ήθελα:
1) Ένα δωμάτιο ως καθιστικό/μπάρ/καφετέρια, που θα μπορείς να πιεις με την ησυχία σου τον καφέ-ποτό σου, να κάτσεις να συζητήσεις κλπ
2) Ένα δωμάτιο με προτζέκτορα και καρέκλες, για κινηματογραφικές προβολές.
3) Ένα δωμάτιο "βιβλιοθήκη" (με φωτοτυπικό, pc, εκτυπωτή και ADSL παρακαλώ!), με πολυθρόνες τριγύρω και ένα μεγάλο ξύλινο στρογγυλό τραπέζι στη μέση, για όποιους θέλουν να κάνουν έρευνα-μελέτη!
4) Ένα δωμάτιο "εργαστήριο" & μίνι αποστακτήριο ακριβώς όπως το έθεσες.
5) Ένα μίνι κήπο-θερμοκήπιο., για ό,τι μπορεί να καλλιεργηθεί!
6) Μερικά δωμάτια-χωρίς-ετικέτα, στο υπόγειο ή τη σοφίτα, εξοπλισμένα ίσως μόνο με χαλί και πούφ, κατάλληλα για κάθε χρήση (πχ για θεραπείες ρείκι, λοιπές πρακτικές, ή πατάρι/κελάρι/αποθήκη)
7) WC (τουλάχιστον 2-3)
8) Κουζίνα!
Λοιπές προδιαγραφές:
Τουλαχιστον η βιβλιοθήκη και το καθιστικό, θα διαθέτουν τζάκι
Όλο το οίκημα θα θερμαίνεται με ενδοδαπέδια θέρμανση!
Το κάπνισμα επιτρέπεται μόνο στο καθιστικό, και στους εξωτερικούς χώρους.
Το Τατόι νοικιάζεται ;
-
Με μοναδικό μου προσανατολισμό στη γνώση και στην ανθρωπιά , ( που δεν διαχωρίζεται σε ανατολική και δυτική ) , απάντησες σε όλα και έχω να σου πω μόνο αυτό : <<μέτρον άνθρωπος>>...
Αν η Ινδή δεν είναι άνθρωπος
Αν ένα έγκλημα στο όνομα μιας θρησκείας το βαπτίζουμε <<έθιμο>>
Αν η ευαισθησία μας δεν πληγώνεται με όλα αυτά , απλώς τα αιτιολογούμε και τα δικαιολογούμε
Τίποτε άλλο δεν μπορώ να πω παρά μόνο αυτό , <<μέτρον άνθρωπος >>...
-
ατμα δεν ειδα οτι διαωφωνουμε απλως συμπληρωσα!!!!!
νηρηιδα το προβλημα το εχει και η εκκλησια και εμεις που παρουσιαζουμε καμια φορα φαινομενα σχιζοειδους προσωπικοτητας!!!!
Χαίρομαι που δεν διαφωνείτε και συμφωνείτε να καίγονται οι γυναίκες ζωντανές
Πολύ θε'ι'κό το βρίσκω
-
Σε περιπτωση που πηγεναι σε εμενα, δεν κατακρινω κανεναν αλλα με το να κανεις την ιδιοτητα σου βουκινο (βλ.Μεημαριδη) υποβαθμιζεις και τον εαυτο σου και την ιδια την τεχνη που εχει μεινει κατα καποιο τροπο "Μυστικη" ολον αυτο τον καιρο ποσο μαλλον οταν την κανεις και επαγγελμα...
Δεν πηγαίνει σε σένα , σου απαντώ όμως για να σου πω ότι η Με'ι'μαρίδη είναι αρχιτέκτονας , δεν εξασκεί καμία τέχνη. 'Ολα αυτά τα έχει μαζέψει από τις γιαγιάδες της και από τις Σμυρναίικες παραδόσεις, φαντάζομαι ότι ούτε η ίδια θα φανταζόταν ότι θα γινόταν τέτοιος σάλος. Μάλλον έπιασε το σφιγμό του κόσμου , που ουκ ολίγοι πιστεύουν και ασχολούνται με αυτά.
Της μαγγανείας το κάγκελο δεν είναι μόνο στο Πέραμα , αλλά σε πολλά μέρη.
Η δική μου άποψη πάντως για τον χρηματισμό των λειτουργών , είτε είναι γιατροί ,είτε ιερείς, είτε δημόσιοι υπάλληλοι , είναι ότι όσο ένοχος είναι αυτός που τα παίρνει , άλλο τόσο ένοχος είναι και αυτός που τα δίνει.
-
Το να κατακρίνει κανείς είναι πολύ εύκολο. Το να ξέρει κανείς να κρίνει είναι το δύσκολο.
-
Αφελής ή όχι είναι η άποψη που βρίσκεται σε αρμονία με την ψυχή μου , και είναι και η άποψη του αγαπημένου μου Σωκράτη. Έχω διαβάσει ότι η ψυχή δεν αρέσκεται στο να βλέπει το νεκρό της και το πιστεύω .
Αλλά μια και σε βρήκα , για πες μου , πως αισθάνεται η ψυχή του Ινδού όταν μαζί με αυτόν καίνε ζωντανή και τη γυναίκα του ; Ελπίζω να έχει καταργηθεί το έθιμο.Φρικιάζω μόνο που το σκέφτομαι , κατά τ' άλλα η Ινδία είναι μία από τις αγαπημένες μου χώρες.
Κανείς δεν είναι τέλειος...
-
Γιατί τόση αγανάκτηση; Μου φαίνεται περίεργο.
Αν δεν κάνει λύσιμο ο παπάς τότε ποιός θα κάνει; Όσο για το οικονομικό , αν δεν έχει άλλους πόρους , όλοι θέλουμε να ζήσουμε...Σημασία έχει το πόσο θέλει να βοηθήσει.
Έχω ακούσει για κάποιον που γυρίζει στη Γλυφάδα , που είναι παπάς αλλά εκτός εκκλησίας , γι' αυτόν πρόκειται;
Υπάρχουν παπάδες που κάνουν λυσίματα και καλά κάνουν.Υπάρχει κάποιος φημισμένος παπάς στην Αίγινα , επίσης στην Αμάρυνθο της Εύβοιας υπάρχει και εκεί παπάς που ασχολείται με λύσιμο μαγγανείας.
Μπορείς να γνωρίζεις την πίστη και την δύναμη του καθενός;
Μακάρι να μπορεί και να το κάνει.
-
Νομίζω πως το πρόβλημα το έχουμε εμείς και όχι η Εκκλησία. Η Εκκλησία έχει τις αρχές της και εμμένει σ' αυτές.
Εμείς είμαστε που θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο..
Και θα φέρω παράδειγμα. Αφού περιφρονείς την εκκλησία και δεν δέχεσαι το χριστιανικό γάμο γιατί θέλεις να σου δώσει το δικαίωμα να βαφτίσεις παιδί;
Αφού δεν δέχεσαι την χριστιανική ταφή γιατί θέλεις να σου διαβάσει την εξόδιο ακολουθία και μετά να ακολουθήσεις την καύση.Η εκκλησία είναι τίμια απέναντι στις αρχές και το δόγμα της. Όποιος θέλει το ακολουθεί , διαφορετικά σαν υπεύθυνο άτομο διαλέγεις αυτό που του ταιριάζει.Ούτε ο χριστιανικός γάμος είναι υποχρεωτικός , ούτε η βάπτιση, ούτε η χριστιανική ταφή.Μην τα θέλουμε όλα δικά μας .
Προσωπικά , πάντα προτιμούσα την καύση , αν και δεν θα είμαι εγώ , αλλά ο νεκρός μου και εγώ δεν θα είμαι εκεί, οπότε ότι και να με κάνουν δεν θα έχει και πολύ σημασία.
-
Κι εγώ θα ήθελα να αιτιολογηθούν κάτι άλλα:
1ον> Γιατί τι χξς ταυτίζεται με τον αριθμό 666; (ρωτώ επειδή αρκετοί διαφωνούν -μιλάνε για έναν "διαβολικό αριθμό" το 492(!),άλλοι για 999(!!) ???)
2ον> Γιατί εξακέφαλο το Θηρίο; (αντανακλά επίπεδα ιεραρχικής εξουσίας ή ομάδα ανθρώπων που συλλογικά αντιπροσωπεύουν τον...Αντίχριστο?)
3ον> Ο Αντίχριστος συνιστά απαραίτητα συγκεκριμένο πρόσωπο ή μια κατάσταση(ακόμα και καθεαυτή σειρά γεγονότων);
:angel:
Το χξς' είναι ο αριθμός 666 γιατί τότε χρησιμοποιούσαν τους ελληνικούς αριθμούς και όχι τους αραβικούς.
Χ=600 , Ξ=60 , ς=6
Εννοεί τις Ιαπετικές φυλές .Οι λαοί που φέρονται σαν απόγονοι του Ιαπετού αποτελούν την λεγόμενη Ιαπετική ή Ινδοευρωπα'ι'κή φυλή , και η γλώσσα τους λέγεται Ιαπετική .Σ' αυτήν ανήκουν η ελληνική , η ιταλική , η κελτική , η γερμανική , κλπ.
Θα έλεγα κατάσταστη προσωποποιημένη.
Θάνατος και μετάβαση
in Φιλοσοφία & Θρησκείες
Posted · Edited by Νηρηίδα
Σήμερα όλοι μ' αγαπάνε .... Σήμερα όλοι με θυμούνται ...
Σήμερα όλοι μου στέλνουν λουλούδια ... Σήμερα όμως είμαι νεκρός.....
Ο θάνατος είναι μία διαδικασία που την γνωρίζουμε καλά μια και την έχουμε κάνει πολλές φορές.
Προς το παρόν , αυτή η γνώση που κοιμάται στο υποσυνείδητό μας δεν μας χρειάζεται να γίνει συνειδητή.
Η ψυχή γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.
Εμείς οι <<ζωντανοί >> , θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε κάποιον που ετοιμάζεται για την επιστροφή , χωρίς υστερίες , φωνές και κλάματα , αλλά με απόλυτο σεβασμό και γαλήνη.
Ακόμη επειδή η ψυχή όταν συνειδητοποιήσει τι της συμβαίνει , στις περισσότερες περιπτώσεις , είναι θλιμμένη , γιατί αποχωρίζεται τα αγαπημένα της πρόσωπα , δεν θα πρέπει να κλαίμε και να θρηνούμε , αλλά να την βοηθήσουμε ώστε να μπορέσει να ανεβεί σε υψηλότερες σφαίρες .
Και αυτό θα γίνει όταν εμείς συνειδητοποιήσουμε ότι << ό,τι ένωσε η αρετή ο θάνατος δεν το χωρίζει >>.
Υ.Γ. Σ' ευχαριστώ LordAeon
μου πήρε αρκετά αλλά τελικά το κατάλαβα.
Να είσαι καλά.