Jump to content

Αρχάγγελος

Ομάδα Συντονιστών
  • Posts

    1,867
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    35

Posts posted by Αρχάγγελος

  1. ''Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα''

    (Οι άνθρωποι ταράζονται όχι από αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους για αυτά που συμβαίνουν''

    - Επίκτητος

     

     

    Νεφέλη.... σχόλια; :P

     

  2. Επίτρεψέ μου να σε εμπλουτίσω με κάποιες αρχές γύρω από τις επιστημονικές αποδείξεις.

     

    Η επιστημονική απόδειξη στηρίζεται σε μία αλυσίδα ακράδαντων στοιχείων που επαληθεύουν την υπόθεση.

     

    Η αλυσίδα αυτή, όπως και κάθε αλυσίδα, είναι τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύναμός της κρίκος. Δεν υφίσταται ως απόδειξη, όταν κάποιος κρίκος λείπει. Ακόμα και μόνο ένας.

    Όταν για μία υπόθεση υπάρχουν αρκετοί κρίκοι, αλλά μερικοί λείπουν, αυτό ονομάζεται εικασία και η παράθεσή της συμπληρώνεται πάντα με την φράση '' πρέπει να συνεχιστεί η έρευνα πάνω στο πεδίο''.

     

    Τηλεπάθεια θεωρείται η μεταφορά σκέψης απευθείας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όταν παρεμβάλλονται άλλα μέσα, παύει να είναι τηλεπάθεια.

    Αντίστοιχα, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι τηλεκινούμε αντικείμενα με γερανούς, ότι τηλεμεταφέρουμε αντικείμενα με το αεροπλάνο και πάει λέγοντας.

    Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι μαντεύουμε τον καιρό, μελετώντας κάποια όργανα.

     

    Το ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί με ηλεκτρικά σήματα είναι γνωστό. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να δημιουργήσει κάποιος μία θεωρία ότι η τηλεπάθεια θα μπορούσε να βασίζεται σε μεταφορά ηλεκτρικών σημάτων. Το ότι μία θεωρία μπορεί να στηριχθεί κάπου, δεν σημαίνει ότι αποδείχθηκε.

     

    Επιπλέον, η συγκεκριμένη έρευνα που ανέφερες αποδεικνύει ότι  η σκέψη μπορεί να ψηφιοποιηθεί, να μεταφερθεί και να αποψηφιοποιηθεί. Το ίδιο με τον ήχο και το τηλέφωνο δηλαδή. Αυτό δεν αποδεικνύει ότι εγώ μπορώ να μιλάω στην Ελλάδα και να με ακούνε στην Αμερική, χωρίς την στήριξη μηχανημάτων.

     

    Ξαναλέω, η παραπάνω έρευνα παρουσιάζει ένα θαυμαστό επίτευγμα γύρω από το πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Δεν αποτελεί όμως καμία απόδειξη, ούτε για την ύπαρξη της τηλεπάθειας, ούτε για το πώς λειτουργεί.

  3.    

     

     

    Δεν είναι έτσι !

     

    Αλλά τι να πει κανείς αν ο άλλος (άλλοι ) πάσχουν από Τεχνοφοβία , αντί για να οραματίζονται το μέλλον της μαγείας μέσα σε κάποιο βαθμό Τεχνομαγεία !

     

     Θα κάνω μία παρατήρηση εκτός θέματος, στην οποία πιστεύω θα συμφωνήσουν και τα υπόλοιπα άτομα του Συντονισμού.

     

    Αγαπητέ Kazuma και γενικώς αγαπητά μέλη του Αβάπτιστου,

     

    Το να εξάγονται αυθαίρετα συμπεράσματα για τους συνομιλητές δεν είναι καθόλου φρόνιμο (π.χ ''πάσχετε από Τεχνοφοβία'').

    Επίσης, κάθε άποψη πρέπει να στηρίζεται σε κάποιο λογικό επιχείρημα και -αν είναι δυνατόν- σε στοιχεία.

    Ο στόχος δεν είναι να επιβάλει το κάθε μέλος την άποψή του, αλλά όλοι μαζί να συνεισφέρουμε αυτά που διαθέτουμε για να πλησιάσουμε την Αλήθεια και την πραγματικότητα.

    Η απάντηση ''Δεν είναι έτσι!'', απλά δεν είναι αποδεκτή στο Αβάπτιστο.

    Γίνεται αποδεκτή, όταν ακολουθεί ένα ''διότι''.

    π.χ  ''Δεν είναι έτσι, διότι .....''

     

    Το να χρησιμοποιούνται τα ανωτέρω αυθαίρετα συμπεράσματα, ως επιχειρήματα για να στηριχθεί μία άποψη, δεν είναι αποδεκτό στο Αβάπτιστο

    π.χ ''Δεν είναι έτσι, γιατί πάσχετε από Τεχνοφοβία''

     

    Θα σε παρακαλούσα λοιπόν Kazuma, να διορθώσεις την παραπάνω απάντηση και να εκφέρεις την άποψή σου και όχι να προσβάλλεις γενικά και αόριστα τα μέλη που δεν συμμερίζονται την άποψή σου.

     

    Σε παρακαλώ πολύ να συμμορφωθείς με τα παραπάνω, ώστε να βοηθήσεις να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο συζητήσεων στο Αβάπτιστο. 

     

    Σε ευχαριστώ πολύ,

    Αρχάγγελος

  4. - Θεέ μου, γιατί έκανες την Εύα τόσο όμορφη;

    - Μα Αδάμ παιδί μου, για να την ερωτευτείς!

    - Ναι Θεέ μου, αλλά γιατί την έκανες τόσο χαζή;

    - Μα Αδάμ παιδί μου, για να σε ερωτευτεί!

     

     

    -This member was banned 

    -Admin

  5.  

    Nαι, γιατί αυτό που λες είναι πολύ απλές έννοιες που πυροδοτούνται από ορμές.

     

    Πιάσε πιο βαριές έννοιες όμως, όπως "ελευθερία" ή "ανεξιθρησκεία" ή "φεμινισμός" σε μια κοινωνία που δεν υπάρχουν :P Ιmpossibru, αν δεν τις ξέρεις έστω σαν έννοιες. 

     

    Διαφωνώ, αλλά θεωρώ ότι δεν έχει και τόσο σημασία. Θεωρώ ότι από εδώ και πέρα είναι προσωπική δυνατότητα του καθενός :)

     

    Σου θυμίζω τη γνωστή σκηνή ελληνικής ταινίας με την περιγραφή του προφιτερόλ που ολοκληρώνεται με τη σοφή φράση ''Δεν θέλω να το (το όνομά του) μάθω, να το φάω θέλω!''

  6.  

    Aυτό προυποθέτει την ύπαρξη λέξεων και εννοιών για να εστιάσεις όμως. (και μάλιστα με αρκετά καλή λεξιλογική ποιότητα)

     

     

     

    Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω την λέξη ''γάτα'' για να μπορέσω να ''οραματιστώ'' μία γάτα, ούτε να γνωρίζω την λέξη ''επιθυμώ'', για να την επιθυμίσω.

    Δεν χρειάζεται να πω ''θέλω μία γάτα'', όταν πράγματι την θέλω και εστιάσω σε αυτό.

  7. Ναι, θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Όμως δεν συνέβησαν, και υπάρχει κάποιος λόγος γι'αυτό. 

    Είναι πιο εύκολο να καταλάβεις γιατί έγινε ό,τι έγινε, παρά το γιατί δεν έγινε ό,τι δεν έγινε.

  8. Το οποίο μου φέρνει στην επιφάνεια την εξής σκέψη.

    Πόσο σημαντική είναι η χρήση της γλώσσας, όταν κάποιος μπορεί να εστιάζει και να επικεντρώνεται στο νόημα των λέξεων;

    Από την στιγμή που μπορώ να εστιάσω έντονα στην επιθυμία μου, να την νιώσω, να την βιώσω μέσα μου (και τελικά να ικανοποιηθεί), γιατί να την διατυπώσω με λόγια; 

     

    Ο μη λεκτικός τρόπος επικοινωνίας, δεν είναι πιο ισχυρός;

     

    Είναι περίεργο αυτό που λέω;  :unsure:

  9. Ο άνθρωπος -καλώς ή κακώς - έχει την ιδιότητα να σκέφτεται και να φαντάζεται. Όλα όσα ανέφερες είναι αποτέλεσμα της ιδιότητας αυτής.

    Επιπλέον στον κόσμο που ζούμε, κάθε φορά επιλέγεται/επιβιώνει η λύση που δαπανάει λιγότερη ενέργεια.

     

    Τα δύο παραπάνω σε συνδυασμό εξηγούν γιατί ο άνθρωπος επέλεξε να κουκουλωθεί με το τομάρι που είχε μπροστά του, από το ζώο που μόλις είχε φάει, παρά να προτιμήσει να πεθάνει, ώστε να επιβιώσουν μόνο όσοι άντεχαν το κρύο, άρα το είδος να εξελιχθεί ως πιο ανθεκτικό.

     

    Αυτό που φαίνεται να υποτιμάς, είναι στην πραγματικότητα η ικανότητα του ανθρώπινου είδους να προσαρμόζεται και σε αυτό οφείλει την μέχρι σήμερα επιβίωσή του. Μέχρι σήμερα, αποδείχτηκε αποτελεσματικό. Για το μέλλον, δεν γνωρίζει κανείς. 

    Το πλάσμα που περιέγραψες, μου φαίνεται τρομερά ενεργοβόρο και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Για να στο πω αλλιώς, δεν είναι ένα πλάσμα που θα μπορούσε να δημιουργηθεί στις συνθήκες του κόσμου στον οποίο ζούμε.

    Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να παίξουμε με τους κανόνες του παιχνιδιού.

     

    Σκέψου όμως ότι με την ίδια ακριβώς λογική, τι σε κάνει να προτιμάς να βάλεις έναν ''δαίμονα'' να κάνει τη δουλειά σου, αντί να γίνεις εσύ ''δαίμονας''; Είναι ακριβώς η ίδια ικανότητα. Η δημιουργική φαντασία.

     

    Θεωρείς μειονέκτημα την εφαρμογή της ανθρώπινης αυτής συμπεριφοράς στον υλικό κόσμο, αλλά πλεονέκτημα στον μη υλικό. Είναι όμως ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός.

     

    (Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Δεν εξάγω αυθαίρετα συμπεράσματα για τον Φοίνικα. Έχουμε κάνει αμέτρητες συζητήσεις και απαντάω βάσει δεδομένων που δεν παρουσιάστηκαν στην συζήτηση. Η ίδια οικειότητα, μου επιτρέπει να του απαντάω σε τόσο προσωπικό επίπεδο) 

  10. Πολύ ενδιαφέρον επίτευγμα.

    Δεν πρόκειται βέβαια για τηλεπάθεια, αλλά για μεταφορά ενός νευρικού σήματος σε ψηφιακό και έπειτα το ψηφιακό, πάλι σε νευρικό. Αναμφίβολα θαυμαστό επίτευγμα, αλλά όχι τηλεπάθεια.

    Επίσης δεν αποτελεί απόδειξη για τίποτα ''ανεξήγητο'', παρά μόνο για το γεγονός ότι οι νευρικές ώσεις ''λειτουργούν'' με ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο ήταν ήδη γνωστό. Κατάφεραν βέβαια να το ψηφιοποιήσουν και να το ελέγξουν, κάτι που είναι σπουδαίο.

     

    Οι προεκτάσεις, οι δυνατότητες - και η εφαρμογή τους- σε μία τέτοια τεχνολογία σίγουρα θα δημιουργήσουν πολλά ηθικά προβλήματα.

    Από την μία είναι το ρομαντικό κομμάτι της επικοινωνίας, της δυνατότητας κάποιος να καταγράφει την σκέψη του γρήγορα και χωρίς κόπο, να αποτυπώνει ενδεχομένως τις ασυνείδητες σκέψεις του κλπ κλπ.

    Από την άλλη όμως είναι το κομμάτι της παραβίασης των πραγματικά προσωπικών δεδομένων, όπως είναι οι σκέψεις και οι αναμνήσεις.

    Η τοποθέτηση σκέψεων, ίσως και αναμνήσεων στον εγκέφαλο κάποιου;

    Το να κάνουν κάποιον να ''ακούει'' φωνές;

     

    Ηθικά ζητήματα που δεν είναι εύκολο να λυθούν. Εύχομαι να μην χρειαστεί να τα αντιμετωπίσουμε.

  11. Αποκλειστική συνέντευξη στο δελτίο ειδήσεων του BBC Κολωνάκι.

     

    - Δημοσιογράφος: Πείτε μας κάτι για το άτομο αυτό που συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο με τις συνταρακτικές του πράξεις. Δεν είχατε αντιληφθεί ποτέ κάτι ύποπτο;

    - Γειτόνισσα: Τί να σας πω; Ήταν ένα ήσυχο και συνεσταλμένο παιδί. Ποτέ δεν πείραξε κανέναν. Κανείς μας δεν περίμενε να κάνει κάτι τέτοιο!!!

     

    Τα φαινόμενα απατούν. 

     

     

    (Για την Ιστορία, ο Artzuna ζήτησε μόνος του τον αποκλεισμό του λογαριασμού του)

  12.    Τι ρόλο παίζει τελικά η γλώσσα στη μαγεία/ξόρκια?Εννοω έχει μεγαλύτερη ισχυ αν είναι στα αρχαια/καθαρεύουσα/λατινικά/αγγλικά δε ξέρω και γω τι...η άρθρωση ,η ορθογραφία?παιζει ρόλο το μελάνι ή το χαρτί?

     

     

    Βέβαια υπάρχει και η αλλη όψη του νομίσματος,όπου ο αλλος είναι εκτος πραγματικότητος και μην εχων σωας τας φρένας,παραβλέπει γλωσσικους,γραμματικους,λεξιλογικους κανόνες και απλά επειδη σκεφτεται κατ'αυτον τον τροπο και το νιωθει,ο λογος του να εχει ισχυ... :/ 

     

    Θαυμαστό πράγμα. Με εκπλήσσει κάθε φορά!

    Να έχει κάποιος την απάντηση ήδη στο μυαλό του, να την λέει στους άλλους, αλλά όχι στον εαυτό του! ^_^

     

    Δεν θα μπορούσες να το εκφράσεις καλύτερα.

  13. Γεια σου Dalia! Χρόνια και ζαμάνια, που λένε :)

     

    Σοφία δεν είναι η συσσώρευση γνώσεων αλλά η εφαρμογή τους, έγραψε ο Λέο Μπουσκάλια και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν, φαντάζομαι. Άρα, το πρόβλημα δεν είναι να μαζέψουμε πληροφορίες για κάτι που μας ενδιαφέρει αλλά να εφαρμόσουμε αυτό που μάθαμε, γιατί λύσεις και απαντήσεις υπάρχουν αλλά επιλέγουμε να τις αγνοούμε. Δεν ξέρω γιατί. Αλλά έτσι συμβαίνει συνήθως. Όταν  περνάμε στην άλλη πλευρά και εφαρμόζουμε τη γνώση σίγουρα δεν είμαστε σοφοί αλλά έχουμε κάνει μια καλή αρχή στην κατάκτηση του στόχου μας. Αλλά πώς περνάμε στην άλλη πλευρά αναρωτιέμαι? τι είναι αυτό που αλλάζει στον τρόπο σκέψης μας, που μας αφυπνίζει από τις παλιές μας συνήθειες? 

     

    Συγχέεις δύο διαφορετικά πράγματα, την γνώση και την πληροφορία. Η πληροφορία είναι ένα δεδομένο, η γνώση είναι ένα πραγματικό δεδομένο. Η πληροφορία είναι θεωρία, η γνώση είναι αποτέλεσμα πράξης. 

     

    Παράδειγμα

     

    Αρχάγγελος: Dalia μην χρησιμοποιείς αυτό το μαχαίρι. Δεν κόβει.

    Dalia: Ω, σε ευχαριστώ πολύ. Θα το έχω υπόψιν μου (απόκτηση πληροφορίας)

     

    Περίπτωση 1η: 

    Dalia: Outis μην χρησιμοποιείς αυτό το μαχαίρι, δεν κόβει.

    Outis: Πώς το ξέρεις;

    Dalia: Μου το είπε ο Αρχάγγελος. (Μετάδοση πληροφορίας)

     

    Περίπτωση 2η

    Dalia: Outis μην χρησιμοποιείς αυτό το μαχαίρι, δεν κόβει.

    Outis: Πώς το ξέρεις;

    Dalia: Με ενημέρωσε ο Αρχάγγελος, δοκίμασα να κόψω και πράγματι δεν κόβει. (Μετάδοση γνώσης)

     

    Εφαρμογή της γνώσης

     

    Περίπτωση 1η

    Dalia: Παιδιά αυτό το μαχαίρι δεν κόβει, με λίγη προσπάθεια όμως θα καταφέρετε να κόψετε το ψωμί.

     

    Λάθος χρήση της γνώσης. Οι φέτες θα είναι κακοκομμένες και κάποιος στην προσπάθεια ίσως κοπεί. 

     

    Περίπτωση 2η

    Dalia: Παιδιά αυτό το μαχαίρι δεν κόβει, καλύτερα να μην το χρησιμοποιήσετε για να κόψετε ψωμί. Θα μπορούσατε όμως να το χρησιμοποιήσετε με προσοχή για να αλείψετε το βούτυρο. Ένα μαχαίρι που δεν κόβει δεν είναι απαραίτητα άχρηστο.

     

    Σοφή χρήση της γνώσης. Προσφορά στο σύνολο, προστασία του συνόλου, οικονομία πόρων. Βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, συμπεριλαμβανομένου και του μαχαιριού που δεν βγήκε στην αχρηστία. 

     

     

     

     

    Όσοι δίνουν συμβουλές στους άλλους αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να τις εφαρμόσουν έχουν τον ρόλο μετάδοσης της γνώσης, αλλά αν οι ίδιοι έχουν αποτύχει στο να τηρήσουν αυτά που λένε πώς να πείσουν τους άλλους να εφαρμόσουν τη συμβουλή? είναι αυτό που λένε,  Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις... 

     

    Αναφέρεσαι σε μετάδοση πληροφορίας, όχι γνώσης. Νομίζω τώρα καταλαβαίνεις την διαφορά.

    Ας πάρω το παράδειγμα ανάποδα αυτή τη φορά.

    Έστω ότι εγώ σου λέω ότι το μαχαίρι κόβει (ως πληροφορία) και εσύ το μεταδίδεις (ως πληροφορία), ενώ το μαχαίρι ΔΕΝ κόβει. Τότε όχι μόνο δεν είναι γνώση, αλλά είναι και εσφαλμένη πληροφορία. Δεν θα έχει ποτέ πρακτικό αποτέλεσμα σε όσους και αν το πεις και φυσικά, ούτε εσύ, αλλά ούτε και εγώ θα μπορέσουμε ποτέ να κόψουμε με το μαχαίρι αυτό, όσο κι αν το πιστεύουμε.

     

     

    'Αρα, σοφός δεν είναι αυτός που μεταδίδει τη γνώση αλλά εκείνος που την κάνει τρόπο ζωής. Αλλά πώς γίνεται αυτό?  πώς γίνεται η γνώση από ξένη, δική μας? Τι αλλαγές συντελούνται μέσα μας που μας αφυπνίζουν?

     

    Από την στιγμή που μεταδίδει γνώση την έχει ήδη κάνει τρόπο ζωής. Αν όχι, τότε είναι απλά πληροφορία.

    Αποκτάς μία γνώση όταν δοκιμάσεις την πληροφορία στην πράξη και δεις ότι πράγματι έτσι είναι.

     

     

    Με πρακτική εξάσκηση για όποιον ακολουθεί συγκεκριμένο σύστημα? τι συμβαίνει όμως αν κάποιος δεν έχει πρόσβαση σε αυτές τις πηγές γνώσης? πώς μπορεί κάποιος που δεν έχει μυηθεί να γίνει σοφός? 

     

     

    Η γνώση που χρειάζεσαι πηγάζει από το περιβάλλον και τις ανάγκες σου. Πηγάζει από εσένα, όχι από κάποιον άλλο.

     

    Ευτυχώς, η ανθρωπότητα μπορεί να συσσωρεύει πληροφορίες και να τις μεταδίδει. Έτσι μπορείς να γλιτώσεις χρόνο. Η διαδικασία όμως της μάθησης (μετατροπή της πληροφορίας σε γνώση) είναι ατομική και προσωπική υπόθεση.

    Η πρόσβαση λοιπόν σε μαζική πληροφόρηση, ίσως σου γλιτώσει χρόνο. Δεν είναι ο δρόμος προς την Σοφία, απλά ένα άλλο, τεχνητό, μονοπάτι.

    (αν δε οι πληροφορίες είναι λάθος, τότε μάλλον χάνεις χρόνο, παρά κερδίζεις).

     

    Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της Επιστήμης, που θεωρεί ότι μεταδίδει γνώσεις και όχι πληροφορίες.

    Αυτό είναι το πρόβλημα της παπαγαλίας και της ημιμάθειας (όπου κάποιος νομίζει ότι ξέρει).

     

     

    Πολλές φορές συνειδητοποιούμε κάτι ή έτσι νομίζουμε μέχρι να ξεχάσουμε αυτό που συνειδητοποιήσαμε. Όταν συμβαίνει αυτό η αφύπνιση κρατάει λίγο και η συνειδητοποίηση δεν μας αλλάζει. Δέν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Ίσως ο άνθρωπος να μην είναι έτοιμος για την αλλαγή γιατί δεν έχει δουλέψει αρκετά με τον εαυτό του, την εγκατάλειψη του Εγώ που είχες πει παραπάνω. 'Οταν συμβαίνει αυτό ειδικά αν κάποιος περνά καλά και δεν έχει ανάγκη να αλλάξει δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για να δουλέψει με τις όποιες συνειδητοποιήσεις. Ενώ κάτι δυσάρεστο, το σοκ που είπαμε παραπάνω ή η ανατροπή της ισορροπίας βοηθά τον άνθρωπο να στραφεί στα ουσιαστικά αλλά και πάλι δεν είναι αυτή η λύση μια που ο άνθρωπος έχει την τύχη ή την κατάρα? να ξεχνά γρήγορα. Ο χρόνος είναι γιατρός που λένε αλλά η λήθη δεν είναι γιατρειά όταν θέλει κάποιος να μαθει από τις εμπειρίες του. Για αυτό το λόγο η θεραπεύτρια δεν γιάτρευε την ασθενή στο βιβλίο της Florinda Donner The witch's dream. Δε σε θεραπεύω αμέσως της είπε, αν και μπορώ να το κάνω, γιατί είσαι τόσο ηλίθια που μόλις θεραπευτείς θα ξαναγυρίσεις στις παλιές σου συνήθειες... 

    Ενώ το ζητούμενο ήταν να αποβάλλει τις παλιές της συνήθειες και να ανακαλύψει τις πραγματικές της δυνατότητες.

     

    Είναι όπως συμβαίνει με τα όνειρα τη στιγμή που τα βλέπεις και ξυπνάς τα θυμάσαι ενώ όταν ξανακοιμάσαι δεν μπορείς να τα ανακαλέσεις εύκολα ή ξεχνάς ότι είδες όνειρο. Έτσι και με τη συνειδητοποίηση.  Ενώ αν υπήρχε τρόπος να ξαναθυμηθείς αυτά που είδες ή ένιωσες ή κατάλαβες...

     

    Και εδώ θεωρώ ότι συγχέεις διαφορετικά πράγματα.

    Είναι διαφορετικό πράγμα η απόκτηση πληροφορίας, διαφορετικό η απόκτηση γνώσης και διαφορετικό η ικανότητα σοφής χρήσης της γνώσης.

    Σε ποιο στάδιο αντιλαμβάνεσαι εσύ ότι επέρχεται η αφύπνιση; Σε ποιο στάδιο αλλάζει η συνείδηση; Πότε συνειδητοποιείς ότι άλλαξε;

    Η εντύπωση που μου δίνεις, είναι ότι εσφαλμένα ταυτίζεις την απόκτηση πληροφορίας με τα παραπάνω. 

    Αφύπνιση και συνείδηση αποκτάς μόνο με την απόκτηση γνώσεων (στον πληθυντικό) και απαιτεί προσωπική εργασία. Δεν γίνεται να ''κρατήσει λίγο'' αυτό το αποτέλεσμα.

     

    Ο μηχανισμός του σοκ που σωστά αναφέρθηκε ή της μύησης βασίζεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος χάνει τα σημεία αναφοράς που μέχρι τότε είχε και κλονίζεται. Αντιλαμβάνεται ότι η συμπεριφορά του και η σκέψη του βασιζόταν σε πληροφορίες και όχι σε γνώσεις. Μπαίνει λοιπόν σε μία διαδικασία να ορίσει νέα σημεία αναφοράς και να στηριχθεί πλέον σε προσωπικές γνώσεις και όχι σε πληροφορίες τρίτων. Είναι το γνωστό σε όλους μας ''Άσε με να κάνω λάθος'', ''Αν δεν πάθω, πώς θα μάθω;'' κλπ

    Το σοκ είναι ο αρχέγονος τρόπος ενεργοποίησης (''Θα φας σκαμπίλια από την ζωή και θα ξυπνήσεις''), ενώ η μύηση ένα ανθρώπινο εργαλείο. Άλλοτε χρησιμοποιείται σωστά, άλλοτε όχι (''Όταν πας στον στρατό, θα γίνεις άντρας'').

     

    Το σοκ εξασφαλίζει την ανατροπή της ισορροπίας και την απώλεια σημείων αναφοράς, δεν εξασφαλίζει όμως ότι ο άνθρωπος θα μάθει πράγματι ή θα θελήσει να μάθει πώς να αποκτά γνώση.

     

     

    Το περίεργο είναι ότι όλοι γνωρίζουν για τις βλαβερές συνέπειες αυτού του τρόπου ζωής αλλά τον επιλέγουν... η γνώση υπάρχει, αλλά δεν θέλουμε να ακούσουμε ή να την εφαρμόσουμε, γιατί αναρωτιέμαι? Τι ξεχωρίζει αυτούς που ακούνε από τους υπόλοιπους? Μήπως οι πρώτοι συνειδητοποιούν κάτι και τι είναι αυτό?

     

    Εδώ το πρόβλημα εστιάζεται αλλού. Δεν είναι θέμα αν υπάρχει η γνώση ή όχι της συνέπειας (αν και σηκώνει συζήτηση και αυτό, όμως έστω ότι υπάρχει), αλλά κυρίως της αιτίας, το τί εξυπηρετεί δηλαδή ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής.

    Για να αλλάξει κάποιος τρόπο ζωής, δεν χρειάζεται να ξέρει τί θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε να κάνει, αλλά το ποια είναι η ανάγκη που εξυπηρετεί αυτός ο τρόπος ζωής.

     

    Π.χ κάποιος που είναι εξαρτημένος από κάτι βλαβερό (ποτό, τσιγάρο, ουσίες, εργασία) το κάνει γιατί υποκαθιστά κάτι άλλο και προσωρινά μοιάζει να το ικανοποιεί ή γιατί προσωρινά απομακρύνει το πρόβλημα. Το κάτι άλλο μπορεί να είναι αίσθημα ανικανότητας, μη αποδοχής, ενοχής, τύψεων και χίλια δυο άλλα.

    Θα μπορέσει να σταματήσει την εξάρτηση όταν αποκτήσει ΑΥΤΗ τη γνώση, δηλαδή το ποιά ανάγκη προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα παραπάνω ΚΑΙ να καταφέρει να την ικανοποιήσει με άλλους πιο υγιείς τρόπους.

    Αυτό λοιπόν που συνειδητοποιούν όσοι καταφέρουν να αλλάξουν τρόπο ζωής, είναι ότι ο βλαβερός τρόπος ζωής είναι σύμπτωμα και όχι αιτία. Προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα καταπολεμούν την αιτία και όχι το σύμπτωμα και έτσι καταφέρνουν να αλλάξουν τρόπο ζωής. 

     

     

    Είναι θέμα πίστης λοιπόν το βήμα που κάνουμε...?

    Αυτό που λες για την Πίστη που πηγάζει από μέσα μας πώς να ενεργοποιείται αναρωτιέμαι? πώς δηλαδή ένας άνθρωπος κατακτά αυτού του είδους την πίστη? είναι όλοι ικανοί να πιστέψουν με αυτό τον τρόπο ή ανάλογα με του πώς ζουν χάνουν το δικαίωμα στην πίστη? Αν η πίστη που πηγάζει από μέσα μας είναι κάτι που προέρχεται από το ασυνείδητο κομμάτι του εαυτού μας, τότε δεν είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε με τη λογική μας,τις εμπειρίες μας, τον συνειδητό μας εαυτό που αντί να ανοίγει πόρτες κλείνει... εμποδίζει  γνώσεις που προέρχονται από την ασυνείδητη πλευρά μας να έρθουν στην επιφάνεια και να υλοποιηθούν ή τουλάχιστον να μας αφυπνίσουν εκτός και αν ανακαλύψουμε το κλειδί. 

     

    Τώρα περί πίστης δεν νομίζω ότι είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω. Πιθανώς και να μην έχω καταλάβει τί θέλουν να πουν οι συνομιλητές.

     

    Να διαχωρίσουμε όμως και εδώ ότι άλλο η πίστη και άλλο η γνώση.

    Όπως επίσης ότι είναι δύο πράγματα που δεν συνδυάζονται. Οι φράσεις ''πιστεύω ότι ξέρω'' ή ''ξέρω ότι πιστεύω'' δεν στέκουν, γιατί το ένα ρήμα αναιρεί το άλλο.

     

    Ο τράγου κέρατο ανέφερε:

     

     

    Δυστυχώς αυτό είναι λίγο περίπλοκο να περιγραφεί: εδώ δε μιλάμε για το είδος της πίστης «διάβασα κάπου πως θα με κρατήσουν άγγελοι άρα θα συμβεί» αλλά για το είδος «είμαι απόλυτα σίγουρος πως θα συμβεί», είναι δηλαδή ένα είδος πίστης που είναι ταυτόχρονα και γνώση, γνώση όμως η οποία δεν προέρχεται από το συνειδητό κομμάτι του εαυτού, αλλά από το ασυνείδητο. Δεν πιστεύεις πως θα συμβεί, ξέρεις πως θα συμβεί παρ' όλο που δεν έχεις ( ; ) προηγούμενη παρόμοια εμπειρεία.

     

    Δεν θα έλεγα ότι είναι πολύπλοκο. Πράγματι δεν είναι θέμα πίστης, αλλά θέμα γνώσης. Και δεν είναι ασυνείδητο, αλλά συνειδητό.

    Όσο ο άνθρωπος αποκτά γνώση, τόσο πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι. Εικασίες, πεποιθήσεις, προσδοκίες, απαιτήσεις κλπ αρχίζουν να ελαττώνονται. Ξέρει πώς πρέπει να κινηθεί και τί να περιμένει, γιατί ξέρει τον μηχανισμό που λειτουργεί η πραγματικότητα. Ξέρει το παρελθόν, ξέρει το παρόν, άρα ξέρει τα πλαίσια στα οποία κινείται το μέλλον.

    Ξέρει τί μπορεί να ελέγξει και τί όχι. Ξέρει αν έχει νόημα να έχει τον έλεγχο ή όχι.

    Ξέρει ότι δεν χρειάζεται να φοβάται, αλλά να αγωνιά (να επιθυμεί ο αγώνας του να έχει αποτέλεσμα).

    Όσο πιο πολλά ξέρει, τόσα περισσότερα μπορεί να μάθει.

     

    Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι να μάθει ο άνθρωπος τον μηχανισμό της μάθησης και έπειτα να μάθει να τον χρησιμοποιεί σωστά.

    Στο ξεκίνημα, αν δεν πιστεύει ότι κάτι τέτοιο θα τον ωφελήσει, δεν θα ξεκινήσει την διαδικασία. Μόλις ξεκινήσει, θα ξέρει ότι τον ωφελεί.

     

     

    Σημαντική διευκρίνηση: Η γνώση δεν αναφέρεται μόνο σε λογικές διεργασίες και δεδομένα, αλλά στη γενικότερη γνώση, περιλαμβανομένης και της γνώσης των συναισθημάτων, των αισθήσεων, των διαισθήσεων και των ενστίκτων και ΚΥΡΙΩΣ της αυτογνωσίας.

  14. Κατερίνα δεν θεωρώ ότι είσαι υπερβολική, καλά κάνεις και το ψάχνεις. Η καλύτερη λύση είναι αυτή που σου προτείνει ο reckless. Όπως επίσης υπάρχει και ο πολύ απλός τρόπος (ανάλογα το φυτό, π.χ φασκόμηλο) να κάνεις δεματάκια από το φυτό, να τα αποξηραίνεις και να τα καις. Καίγονται αργά και σταθερά, χωρίς πρόβλημα.

    Γενικώς είμαι υπέρ του να φτιάχνουμε αυτά που μπορούμε μόνοι μας και τα θυμιάματα είναι κάτι το εξαιρετικά εύκολο.

  15. Ποιοι είναι εχθροί οι Φοίνικες δλδ οι Παλαιστίνιοι σημερινοί ήταν εχθροί στην αρχαία Ελλάδα.... για πες διότι εγώ το αντίθετο ξέρω!

    Ξεφεύγουμε από το θέμα και δεν είναι πρέπον. Θεωρώ, από αυτά που γνωρίζω, ότι οι Φοίνικες ήταν Σημιτικός λαός.

    Πάραυτα, αν υπάρχουν αμφιβολίες για το συγκεκριμένο γεγονός, δεν θα σταθώ εκεί, αλλά στην φράση του κειμένου

    '' Ἱστορεῖ δὲ τὰ περὶ Ἰουδαίων ἀληθέστατα, ὅτι καὶ τοῖς τόποις καὶ τοῖς ὀνόμασιν αὐτῶν τὰ συμφωνότατα''

    Το οποίο στα μάτια μου φαντάζει ''Θα σας πω μία ιστορία για τα πρόβατα, την οποία ο λύκος θεωρεί αληθινή''.

    Αν θέλεις, μπορούμε να το συζητήσουμε σε άλλο νήμα.

  16. Ωραία θέλεις γραπτά..... δες λοιπόν Ιστορία και όχι μυθολογία... στον σύνδεσμο είναι η Φοινικική Ιστορία (όχι μυθολογία) που λέει

     

    Ότι Ουρανός, Κρόνος, Τάαυτος δλδ Ερμής κτλ ήταν ιστορικά πρόσωπα στην Φοινίκη και κάναν πόλεμο...

    Θα ήμουν πολύ επιφυλακτικός στο να χρησιμοποιήσω ως πηγή για την Ελληνική Μυθολογία τους κατ'εξοχήν εχθρούς της, ειδικά όταν πρόκειται για τον αποσυμβολισμό της.

     

    Βήλφεγωρ: Τα κείμενα στα οποία έχουμε πρόσβαση, δεν είναι κατανάγκη τα κείμενα που υπάρχουν (ή υπήρξαν). Επίσης, τα κείμενα στα οποία έχουμε πρόσβαση, δεν είναι κατανάγκη αναλοίωτα. Μην ξεχνάς ότι τα περισσότερα είναι χειρόγραφες αντιγραφές από μοναστήρια. Καλό θα ήταν να χρησιμοποιούμε και τα γλυπτά (είτε αγάλματα, είναι αγγεία, είτε νομίσματα), σαν πηγές πληροφόρισης. Πολλά από αυτά ήταν επετειακά, τελετουργικά, αφιερώματα στους θεούς κλπ. Δεν είναι υποδεέστερα ενός κειμένου.

     

     Αυτά μία μικρή παρένθεση, σχολιασμός των σχολίων :)

  17. Καταρχήν να πω ότι τώρα μόνο ''καταπιάστηκα'' με το θέμα και μέχρι στιγμής δεν είχα την παραμικρή ιδέα.

    Από αυτά που λέει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, παρατηρώ τα εξής (αν έχουν κάποια σημασία):

    - Ιλιάδα, 14, 243

    «Ήρα, θεά σεβάσμια, του τρανού του Κρόνου θυγατέρα,

            άλλο θεό αναιώνιο αν μου 'λεγές να σου κοιμίσω τώρα,

            θα το 'κανα εύκολα, κι ας ήτανε του ποταμού το ρέμα

            του Ωκεανού, που η φύτρα εστάθηκε σ᾿ ολάκερη την πλάση:

            όμως το Δία δε θα τον ζύγωνα, το γιο του Κρόνου, κι ούτε

            εγώ ποτέ μου θα τον κοίμιζα χωρίς την προσταγή του
    .

     

    - Ιλιάδα, 14, 256

     

    Κι ως ξύπνησε, μανιάζοντας ο Δίας

            κι άλλους θεούς μες στο παλάτι του βροντοχτυπούσε, ωστόσο

            ζητούσε εμένα χώρια᾿ κι άφαντο θα μ᾿ έριχνε απ᾿ τα ουράνια

            στο κύμα, η Νύχτα αν δε με γλίτωνε, που όλους, θεούς κι ανθρώπους,

     

    δαμάζει. Αυτή με δέχτη, ως έφευγα. Κι ο Δίας, και θυμωμένος,

            κρατήθη, τη γοργή μη θέλοντας τη Νύχτα να πικράνει.

     

    Δεν συμπεριφέρεται και τόσο ''ατρόμητα'' ο Ύπνος. Ο Δίας ξύπνησε μόνος του και όχι μετά από παρέμβαση του Υπνου. Ο Δίας δεν φοβήθηκε την Νύχτα, απλά την σεβάστηκε.

    Βέβαια θα μου πεις, έπος είναι και τραγουδάκι, πόσο να το πάρει κανείς στα σοβαρά.

    Από την άλλη όμως, μιλάει για τους Θεούς.

     

    Δεν κάνω κανένα σχόλιο, απλά παραθέτω αυτό που βρήκα.

  18. Απορία:

     

    Από αυτά που διάβασα, βγάζω το συμπέρασμα ότι ο Ύπνος, επιλέγει πότε θα κοιμηθεί κάποιος.

    Ποιά θεότητα ήταν αυτή που βγάζει τον κοιμισμένο από την κατάσταση του ύπνου;

    Είναι και πάλι ο Ύπνος ή υπάρχει κάποια αντίρροπη ''δύναμη'';

     

    Μοιάζει άσχετη η απορία μου με την ερώτησή σου Βηλφεγώρ, αλλά ίσως βοηθήσει στην κατανόηση της φύσης του Ύπνου.

  19. Έχω γνωρίσει άτομα με το χαρακτηριστικό αυτό και το θεωρώ προσωπικά κάτι το εξαιρετικά σπουδαίο. Ουσιαστικά είσαστε άτομα με περισσότερα αισθητήρια από εμάς τους κοινούς θνητούς :)

  20. παιδιά έχω μια απορία................είχα μια φίλη η οποία έψαχνε για τον σατανισμό......(βιβλία,θέματα.....πολλά πράγματα......όμως δεν είχε κάνει κάτι όπως πχ.επίκληση ή κάτι παρόμοιο απλός έψαχνε...)......(2008 δεν θυμάμαι και καλά) παίρνει την πρωτοβουλία μία καθηγήτρια να την πάει στην εκκλησία ................. και τι δεν έγινε μέσα φώναζε,έβριζε.....(από όσα μου είχε πει τότε,που τις είπανε μετά τη έκανε) (γιατί τώρα έχουμε χαθεί) γιατί αυτή ι αντίδραση ενώ δεν είχε κάνει τίποτα? απλός έψαχνε..............αν μπορείτε εξηγήστε μου....................

     

    Αγαπητή μου love666,

    Καταρχήν καλωσόρισες στο φόρουμ και σου εύχομαι να βρεις πραγματικά από που έχεις ανάγκη, αφότου πρώτα καταλάβεις τί είναι αυτό.

     

    Όσον αφορά στο θέμα που θέτεις έχω να σχολιάσω τα εξής.

    Μιλάς για γεγονότα του παρελθοντος στα οποία δεν ήσουν παρούσα. Μιλάς για γεγονότα που σου μετέφεραν, χωρίς να γνωρίζεις τις λεπτομέρειες και απλά τα συνδέεις με έναν τρόπο που είναι αρεστός στα γούστα σου.

     

    Αυτά που λες μοιάζουν σαν να έλεγα εγώ για παράδειγμα ότι είχα έναν καλό φίλο στο δημοτικό και στο γυμνάσιο με τον οποία έχουμε χαθεί εδώ και πολύ καιρό. Όταν είμασταν μικροί πηγαίναμε στα περίπτερα και ρίχναμε κλεφτές ματιές σε πορνοπεριοδικά. Κάποια μέρα έπεσε στα χέρια μας ένα περιοδικό με σκηνές σεξ χωρίς προφυλακτικά. Άκουσα κάπου ότι τον πήγαν για αιμοδοσία και τελικά δεν δέχτηκαν να του πάρουν αίμα, αλλά δεν ξέρω και πολλά γιατί όπως είπα έχουμε χαθεί. Μήπως έχει κολλήσει AIDS; Πώς το εξηγείτε αυτό;

     

    Παράλληλα με τα ασύνδετα γεγονότα και τα αυθαίρετα συμπεράσματα τυχαίνει να παρατηρώ ότι το ψευδώνυμό σου περιέχει την αγάπη και το 666, (6+6+6=18 όσο το κατώτερο όριο ηλικίας, 6+6= 12, όπως το έτος που βρισκόμαστε κλπ κλπ), τυχαίο;

    Το συμπέρασμα που βγάζω με την παράδοξη λογική μου είναι ότι η φίλη αυτή δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχουν και τα γεγονότα που περιγράφεις. Απλά προσπαθείς με παιδαριώδη τρόπο να αποσπάσεις πληροφορίες για κάτι που θεωρείς ''απαγορευμένο'' και ''αγαπημένο''.

    Μία ακόμη σύμπτωση είναι το μηνυμά σου στο shoutbox που λέει,

    ''μπορεί κάποιος να με βοηθήσει να βρω ένα βιβλίο από το internet που να μπορώ να αρχίσω να μπω πιο ζεστά στο κλίμα του σατανισμού?'', από το οποίο προσπαθώ σκληρά να καταλάβω το υπονοούμενο.

     

    Αν θες να μάθεις για τον σατανισμό, απλούστατα ψάξε.

    Αν θες να ρωτήσεις για τον σατανισμό, ρώτησε ευθέως.

     

    Δεν είναι κακό να ρωτάς.

×
×
  • Create New...