Φλογερή
-
Posts
574 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Φλογερή
-
-
Πολύ μεγάλο το τελευταίο κείμενο και για να είμαι ειλικρινής διάβασα μερικά κομμάτια του μόνο....
Που λέτε στον κόσμο που ζούμε υπάρχει ένας άνθρωπος και μοναδικός που ονομάζεται πλανητάρχης (οι περισσότεροι τον γνωρίζεται).
Αυτός ο άνθρωπος έχει σκοτώσει πάρα πολλούς ανθρώπους μόνο με μια εντολή. Ίσως είναι ο χειρότερος δολοφόνος αλλά δεν είναι ο μοναδικός, και επίσης δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι με αυτόν....
Που θέλω να καταλήξω δεν έχω ασχοληθεί με τον ινδουισμό, έχω ασχοληθεί με την γιόγκα, τον Βουδισμό και τον χριστιανισμό, αλλά και με το ρεικι ( ο τύπος μάλλον και το ρέικι το θεωρεί θρησκεία or something).
Επίσης να πω πως δεν έχω σπουδάσει ούτε φυσική ούτε φιλοσοφία ούτε κάποια επιστήμη που θα με έκανε ειδήμων σε κάτι....
Αυτό που έχω διαπιστώσει μελετώντας τις 2 θρησκείες που ανέφερα προηγουμένως, είναι πως έχουν κοινά στοιχεία, αρκετές φορές αναφέρονται στα ίδια πράγματα με διαφορετικά λόγια. Και στο Θιβέτ υπάρχουν βουδιστές γιόγκι ασκητές που με την βοήθεια των μάντρα και των μούντρα, και των ασανα γαληνεύουν την ψυχή τους!
Ο σκοπός των Θιβετιανών βουδιστών είναι η ευτυχία οπότε πως θα μπορούσε να είναι ψώνια, υπερόπτες ή κάτι άλλο; όταν το μόνο που έχουν είναι ένα κομμάτι ύφασμα?
Μάλλον βγήκα λίγο εκτός....
Μπορεί τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο να είναι αλήθεια, αλλά όπως είπα στις 5 πρώτες σειρές επειδή ένας άνθρωπος είναι δολοφόνος δεν σημαίνει πως είμαστε όλοι...
Υπάρχουν πολλά κακά στον κόσμο και ένα από αυτά είναι κ η εκμετάλλευση, περαστικά σε όποιον πέσει θύμα και μάλιστα δεν το καταλάβει κιόλας και βγάζει λάθος συμπεράσματα...
κ κάτι ακόμα που πρόσεξα στον τρόπο γραφής του συγγραφέα, μας βάζει στην θέση του και με έναν τρόπο μας καθοδηγεί να σκεφτούμε (συλλογιστούμε) όπως αυτός ώστε να πέσουμε στα ίδια συμπεράσματα και να πιστέψουμε πως είναι δικά μας και όχι του κυρίου... (χμ... μήπως τελικά η αυθυποβολή έγινε ο τρόπος ζωής του για να τα κονομά?
Φιλικά
-
αν και δεν είμαι από Αθήνα ήμουν χρόνια πρόσκοπος any way http://www.sep.org.gr/index_mem.php η σελίδα του προσκοπισμου..
-
την είδα πριν πολύ καιρό και μπορώ να πω πως ήταν απλά καταπληκτική ταινία!
αν και για να την καταλάβεις καλά, καλά (να συνειδητοποιήσεις όλα όσα γίνονται) 8α πρεπει να την δεις τουλάχιστον 2 φορές...
-
I Am egw
I Want tipota
I Have ta panta
I Wish na gino an8ropos
I Hate tin kakia ton an8ropon
I Fear ton eauto mou
I Hear tin fush
I Search to agnosto
I Wonder pos 8a itan h gh xoris tous an8ropous
I Regret ta paidia tou ponan
I Love to diastima
I Ache i zwh einai ponos
I Always anarotiemai gia ola
I Usually ka8omai sto pc mou
I Am Not kakos an8ropos
I Dance pote den xoreuo
I Sing pote den tragoudo
I Never dunno
I Rarely bgaino ekso:P
I Cry gia osa la8i ekana
I Am Not Always sta kala mou
I Lose my mind
I'm Confused gia tpoion logo oi an8ropoi fairontai me kakia
I Need iremia
I Should tipota..
-
Ναι εχεις δικιο με τον ie δούλεψε μια χαρά...
Διάγνωση:
--------------------------------------------------------------------------------
Δέν ξέρω πώς θα σού φανεί αλλα ήσουν άντρας στην τελευταία γήϊνη ενσάρκωσή σου.
Γεννήθηκες κάπου στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Η.Π.Α, Νότιο-Ανατολικά περίπου το 1775.
Το επάγγελμα σου ήταν ναύτης, τσαγκάρης.
--------------------------------------------------------------------------------
Ένα σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή:
Τέτοιοι άνθρωποι είναι πάντα ανακατεμένοι σε οτιδήποτε νέο. Πάντα λατρεύατε τις αλλαγές , ειδικά στην τέχνη, την μουσική, την μαγειρική.
--------------------------------------------------------------------------------
Δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή:
Υπάρχει μια αόρατη σύνδεση ανάμεσα σε Υλικό και Πνευματικό κόσμο. Το δίδαγμα σου είναι να βρεις και να μάθεις να χρησιμοποιείς αυτή τη γέφυρα.
--------------------------------------------------------------------------------
Μήπως θυμάσαι τώρα?
-
παιδιά εμένα δεν δουλεύει
μηπως δεν είχα προηγούμενη ζωή;
-
ΜΙα εικόνα, ένα σενάριο...
:blblbl: :blblbl: :blblbl: απο το λοστ
-
Τόσο δύσκολες και πολύπλοκες. Πολλές φορές ψεύτικες. Ικανές μόνο για να πάρουν, και μόλις πάρουν φεύγουν χωρίς να δώσουν τίποτα, ούτε ένα αντίο. Φτάνεις κάποια στιγμή να φοβάσαι να πλησίασις τον άλλον και φυσικά να του αφήσεις κι περιθώρια να το κάνει και αυτός, με αποτέλεσμα να μένεις μόνος γιατί φοβάσαι να μην πληγωθείς ξανά. Δεν ξέρεις πια πώς να συμπεριφερθείς.
Να δώσεις?
Να δοθείς?
Να νιώσεις?
Να ερωτευτείς?
Να αγαπήσεις?
Να μοιραστείς?
Ή είσαι χαμένος από χέρι?
Πολλές φορές η διαίσθηση μας καλύπτεται από τα συναισθήματα και δεν μας αφήνει να δούμε ούτε πέρα από το δάχτυλο μας.
Θα ήθελα και την δική σας γνώμη πάνω σε αυτό το θέμα.
Πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι?
Ή γυρνάμε πίσω κολλάμε εκεί και χάνουμε την ουσία?
Πρέπει να ξεχνάμε να βάζουμε το κεφάλι κάτω και να πηγαίνουμε μπροστά και αν φάμε πάλι τα μούτρα μας τα φάγαμε?
Επειδη ειναι πρωι δεν αντεχω να διαβάσω όλα τα ποστ απο κάτω...
Θα πω μόνο το εξής, κάθε σχέση είναι κάτι καινούργιο, αν θέλεις να προχωρήσεις μπροστά, κρατάς τα καλά, μαθαινεις από τα λάθη σου και συνεχίζεις να εισαι ο εαυτό σου.... τιποτα αλλο...
-
Τελεια παίρνω την θέα σου (θα ερθω μια μερα να την δω live
)και αφήνω στον επόμενο όλη την θετική ενέργεια της επόμενης εικόνας...
από το δωμάτιο μου
-
Παιδιά συγνώμη είναι σχεδον 3 τα ξημερώματα, κάθομαι και διαβάζω τα όσα γράφεται και προσπαθώ να καταλάβω τελικά τι ειναι οι αυταπάτες...
Τι είναι η αυταπάτη; δεν ρωτάω το γιατί και το πως δεν έχουν σημασία αυτές οι 2 ερωτήσεις...
Δηλαδή, αν εγώ πιστεύω πως είμαι έτσι, και αλλιώς, και παρά αλλιώς αλλα στην πραγματικότητα δεν είμαι σημαίνει πως έχω αυταπάτες για τον εαυτό μου;
και αν δεν πιστεύω τίποτα για τον εαυτό μου; αν απλά ζω με την ύπαρξη μου όπως είναι; τότε τι σημαίνει, πως έχω και πάλι αυταπάτες για το πως είμαι γιατι μάλλον δεν ειμαι αυτο που εχω συνειδητοποιησει πως είμαι αλλά είμαι κάτι άλλο που δεν ξέρω;
:S
Τελικά τι είναι οι αυταπάτες;
-
Ότι και αν υπάρχει μετά, ότι και αν υπήρξε πριν, σημασία έχει αυτη η ζωή μας και το πως θα της δώσουμε την αγάπη, τον έρωτα που της αξίζει...
Λίγο χρώμα, λίγη μουσική, λίγο άρωμα, για να ζωντανέψει... ένα χαμόγελο και μια ζεστή καρδιά...
Αν κοιμόμαστε σε αυτό το μεσό - διάστημα τουλάχιστον ας έχουμε ένα ευχάριστο όνειρο μαζί μας....
και φυσικά ο θάνατος είναι λύτρωση όταν η ζωή δεν είναι ένα όμορφο όνειρο αλλά ένας εφιάλτης και θέλουμε να ξυπνήσουμε....
-
καλημέρα και από εμένα!!!!
Τι να γράψω σε αυτό το θέμα, αφού έχετε γράψει τα πάντα...!
Κάποτε αγόραζα τα περισσότερα περιοδικά του χώρου (strange, mystery, άβαττον, μυστική ελλάδα, yoga, ανεξήγητο, αυτα μου έρχονται στο μυαλό), πλέον μετά από καιρό κατάλαβα πως ένα άρθρο που διάβαζα στο άβατον υπήρχε ήδη στο στραντζε ή υπήρχε μια ανακύκλωση στο ίδιο το περιοδικό!
i
Οπότε επειδή μου έφευγαν και πολλά money τον μήνα για όλα αυτά τα περιοδικά κάθισα και σκέφτηκα τι ακριβώς θέλω από ένα περιοδικό και τι το κάθε περιοδικό μου προσφέρει... (πλέον παίρνω μόνο το Yoga)...
Από όλα όσα κυκλοφορούν για εμένα κανένα δεν είναι καλό αν το παίρνεις πάνω από ένα χρόνο... :\
Φθείρεται η ποιότητα σαν τους ανθρώπους που γράφουν τα άρθρα...
Επίσης όταν πας στο περίπτερο και κοιτάς ένα περιοδικό βλέπεις τους τίτλους στο εξώφυλλο αν σου έλξουν το ενδιαφέρον άνοιξε το περιοδικό και δες ποιος γράφει το άρθρο, πόσες σελίδες είναι το άρθρο και αν αναφέρει βιβλιογραφία....
αν δεις πως ο συγγραφέας του άρθρου είναι κάποιος νεκρός παππούς (να' ναι ελαφρύ το χώμα του) και το άρθρο είναι μετάφραση τότε καλύτερα να κοιτάξεις να πάρεις κανα cosmopolitan.... που προφανώς θα έχει πολύ καλύτερο περιεχόμενο...
:P κάπως έτσι θα δεις και θα μάθεις ποια περιοδικά έχουν τον κάθε μήνα καλό περιεχόμενο ή απλά είναι για ελαφρύ ανάγνωσμα τις δύσκολες ώρες στο wc
:P Φιλικά
Φλογερή...
-
Υπάρχει τελικά αυτό το μονοπάτι;
Μήπως έχουμε φτάσει στην κορυφή και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει;
Μήπως είμαστε Σοφοί αλλά δεν θέλουμε να το δούμε;
Όλοι μας (; ) σε ένα κενό απέραντο και άγνωστο περπατάμε (; ),
χωρίς να μπορούμε να δούμε που πάμε και προς τα που κοιτάμε. Απλά προχωράμε και ελπίζουμε, αναζητάμε...
Είμαστε ήδη στην κορυφή αλλά γύρω μας είναι όλα μαύρα και εμείς οι μικροί και ανόητοι προσπαθούμε να δούμε λίγο Φως, αλλά προσπαθούμε;
Για να δούμε φως θα πρέπει να προετοιμάσουμε τα μάτια μας να το δεχτούν, αλλιώς.... μάλλον θα τυφλωθούμε...
Αλλά και πάλι με όση ελπίδα (άραγε αυτή η ελπίδα είναι κάτι καλό ή κακό; και αν είναι καλό γιατί ήταν μέσα στο κουτί της Πανδώρας με όλα τα υπόλοιπα δεινά; ) μας έχει απομείνει προσπαθούμε και ελπίζουμε να δούμε το φως, μέχρι την τελευταία μας πνοή σε αυτή την Γη...
Νεφέλη πολύ όμορφα τα όσα γράφεις....
-
Θα ήταν πολύ καλό αν μπορουσες να τα ανεβασεις!!!
Πάντως δεν ξέρουμε τι συμβαίνει μετά το θάνατο και που πηγαίνει η ψυχή, μονο εναν άνθρωπο γνωρίζουμε που εχει γυρισει απο εκεί, και είναι δύσκολο να τον ρωτήσουμε.
Οπότε ότι και αν πούμε εμείς εδώ μέσα μπορεί να καταφέρουμε να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα αλλά μπορεί να είμαστε και μίλια μακριά της...
και αν ένας νεκρός μετά τον θάνατο του ξανα γεννηθεί και δεν παρευρεθεί στην κηδεία του;
και φυσικα όλοι σκεφτόμαστε τον θάνατο γιατί όλα τα όντα οργανικά ή μη εχουν την ίδια κατάληξη...
Παντού γύρω μας βλέπουμε, τον θάνατο και την ζωή, την ζωή πιο σπάνια βεβαια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει...
-
Wolfsheim - "Find you're here"
When I wake up
I find you're here
I should feel joy
But I am not even near
I don't know where
You've been tonight
I guess, you've been with someone else
But I don't care if I'm right.
I do not feel
No jealousy
If I would lose you now
I'd simply say: "It's destiny!"
I find you're here
Moving on
You're just doing what you want
And I can't find it wrong
I know for sure
You would be gone
You wouldn't stay with me
If something better comes along
I do not feel
Anxiety
I wouldn't be alone for long
That's destiny!
Ref.:
When I wake up
I find you're here
I should feel joy
But I am not even near
I don't know where
You've been tonight
If I would lose you now
I'd simply say: "It's destiny!"
I cannot blame you
For a thing
If I would have the chance
I'd do the same... to you!
-
τι ακριβως να σου πω βρε Κασσάνδρα μου;
Επίσης αυτο το 4400 εχει τελειωσει εδω και καιρό
και η σεζον ξεκιναει σε μερικους μήνες αντε να δουμε :S
το πριζον μπεικ παλι δεν το έχω δει αλλά απο αυτά που έχω ακούσει δεν με εντυπωσιαζει η υπόθεση...
-
ενα offtopic post αν συγκρίνεις την ατάκα με τα τελευταια επισοδεια του Lost στην 3η σεζον θα δεις πως εχουν πολύ νόημα τα όσα λέει...
-
Οταν θες να κανεις μια ευτυχισμενη ζωη,πρεπει να ζεις στο παρον χωρις να σε νοιαζει τι θα γινει στο μελλον και τι εγινε στο παρελθον.Ενω για να ζησεις μια ζωη με ουσια,πρεπει να κυληστεις στο βρωμικο παρελθον και να παθιαστεις με το μελλον...Στην αρχη κι εγω πιστευα το ιδιο,αλλα οταν ειδα μια ταινια και η οποια το εξηγει,τοτε το σκεφτηκα καλυτερα και ειδα οτι εχει δικιο!!Προτιμω την ουσια εγω παντως...
Βρε Κασσάνδρα και εσυ βλέπεις heroes?
Γιατί ακριβώς το ίδιο είπε ενας αρχημαφιοζος στην αμερικάνικη σειρά heroes!!!
Πάντως μπορεις να ζεις κ με τα 2, το καθε ενα στην σωστή του στιγμή...
-
Θα μπορούσα να συγχωρήσω τα πάντα γιατί όλοι άνθρωποι είμαστε και κάνουμε σφάλματα!
Θα θυσίαζες τα πάντα για τα όνειρα σου;
-
Aπο τα λίγα που ξέρω, τα δαχτυλίδια σημαίνει κάποιον κύκλο ή δεσμό όχι απαραιτητα με κάποιο άτομο αλλά με κάποι κατασταση...
Τώρα το σχημα τους και το υλικό απο το οποίο φτιάχτηκαν μάλλον έχει περισσοτερη σημασία.. αλλά δεν μπορώ να βοηθησω περισσοτερο και ίσως εσυ να γνωρίζεις καλύτερα...
-
Αν δεν μπορουσα να σωσω και τους ΔΥΟ, και αν τους αγαπουσα παρα πολυ ΚΑΙ τους ΔΥΟ το ΙΔΙΟ τοτε θα προσπαθουσα να θυσιαστω εγω για να τη γλιτωσουν και οι ΔΥΟ.
αυτο θα εκανα και εγω....
Και δεν εχει σημασία αν ήταν ή οχι καν αγαπημενα μου πρόσωπα...!
Αν κάποιος σας εκανε κακό θα δινατε ποτέ την ζωή σας γι'αυτον αν χρειαζονταν;
-
Αν μου έλεγαν πως έχω μια εβδομάδα ζωή απλά θα έκανα ένα πάρτι με τον εαυτό μου και θα περίμενα να έρθει εκείνη η ώρα...τώρα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω υπομονή ή θα πέθαινα μια ώρα νωρίτερα.
Όσο για τον μεσσία, μόνο στα χέρια μας βρίσκεται γιατί αν περιμενουμε κάποιον να μας σώσει έχουμε ήδη χάσει, αλλά χαμένοι δεν είμαστε έτσι και αλλιώς? :S
Γεννιόμαστε νεκροί μέχρι να θελήσουμε πραγματικά την ζωή και να την Ζήσουμε...
-
Anor έχω δει τον άρχοντα και δεν μπορώ να πω πως με εντυπωσιασε, δεν ειναι το στυλ των ταινιων που βλέπω..
αλλά το εραγκον ήταν πολύ όμορφο σαν ταινία, σαν ιστορία και μου θύμισε πάρα πολύ το world of warcraft ίσως γι' αυτό και να με εντυπωσίασε γιατί ένα παιχνίδι μεταφερόταν (κατά κάποιον τρόπο) στην οθόνη!
Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι πως τα βιβλία πάντα είναι διαφορετικά από την ταινία και το έχουμε δει αυτό σε πολλές ταινίες...
-
Παιδια τι λέτε;
Ηταν καταπληκτική ταινία!
το μονο χάλια ήταν ότι όταν τελειωνε ήθελες να δεις και άλλο!
Οσο για τον τολκιν δεν μπορω να πω πως με εντυπωσιασε η τριλογια του άρχοντα :S
Αντέχεις την Ελευθερία?
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Απόλυτη ελευθερία;
χμ... τι να μου θυμίζει άραγε;
δεν θα πω πολλά είμαι ελεύθερη και δεν την χάνω λέγοντας το, απλά έχω συνείδηση της κατάστασης μου και του τι γράφω.... μόνο μια παράθεση θα κάνω