Jump to content

Cyfeilles

Νέα Μέλη
  • Posts

    20
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Cyfeilles

  1. Η αλήθεια είναι ότι οι ανατολίτες κατανοούσαν πάντοτε καλύτερα την ιδέα της αποδοχής. Οι δυτικοί έχουν ένα πρόβλημα σε αυτό το σημείο. =)

     

    LordAeon

     

    Ίσως οι ανατολίτες γενικά να τα κατανοούσαν καλύτερα αλλά εγώ ας μην περιφρονούμε και την δυτική σοφία. Το δυτικό αντίστοιχο που έχω ακούσει είναι: "Μην κλαίς για το ήδη χυμένο γάλα."

     

    Και αυτό το ίδιο σημαίνει: Μην χάνεις χρόνο με το να στεναχωριέσαι για κατι που έγινε και δεν μπορεί να αλλάξει (το γάλα όσο και να θές σε αντίθεση με χώμα ή αλεύρι πχ δεν μπορεί να μαζευτεί και να το χρησιμοποιήσεις) αλλά προχώρησε παρακάτω σε αυτά που μπορείς ακόμα να αλλάξεις. (πχ σήκωσε το μπουκάλι ώστε να μην χυθεί όλο :blblbl: )

  2. Η επιστήμη χωρίς πίστη είναι αδυναμία.

    Η πίστη χωρίς επιστήμη είναι τυφλή.

    ~ Άλμπερτ Αϊνστάιν ~

    (από το wikiquote)

     

    ...Σχόλια;

     

     

    Η επιστήμη χρειάζεται μια πίστη ως υποστήριξη της ίδιας.

    Από ηθικής άποψης για να μην "ξεφύγει" από το ηθικά "σωστό", (μεγάλη συζήτηση όμως το τι είναι ηθικά σωστό οπότε ίσως να το συζητήσουμε άλλη φορά). Επίσης και πρακτικά χωρίς την πίστη ότι υπάρχει κι άλλη γνώση προς κατάκτηση εκεί έξω και την πίστη σε αυτά που ήδη γνωρίζει, η επιστήμη δεν είναι δυνατόν να προωδεύσει. Χωρίς πρόωδο η επιστήμη γίνεται πλέων αδύναμη, ανίκανη να βοηθήσει την ανθρωπότητα όσο το δυνατόν περισσότερο.

     

    Το δεύτερο σκέλος συμπληρώνει το πρώτο... η πίστη δεν δέχεται αποδείξεις αλλά πίστη χωρίς γνώση να την στηρίζει μπορεί να είναι πίστη σε οτιδήποτε, π.χ ότι ο ουρανός είναι πράσινος, για εμάς φαίνεται ανήκοθστο αλλα αν δεν έχεις γνώση, δηλ. αν εισαι τυφλός μπορεί και να το πιστεύσεις... οπότε καταλήγει τυφλή η πίστη...

  3. Έχω προσέξει κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό αυτά τα χρόνια που λειτουργεί η ιστοσελίδα και το φόρουμ: οι νεότεροι (σε ηλικία πάντα αναφέρομαι) βαριούνται να ψάξουν! Δεν λέω ότι ανήκεις σ? αυτούς (δεν σε γνωρίζω τόσο καλά για να το πω :) ), αλλά το αναφέρω ως φαινόμενο.

     

    Αυτό ακριβώς το φαινόμενο βλέπουμε και εμείς, ίσως ακόμα ποιο έντονα ( :angel: ). Για να μην βλέπουμε όμως και μόνο τα αρνητικά, το θετικό της κατάστασης είναι ότι η αναζήτηση της μασημένης γνώσης είναι καλύτερη από το τίποτα. 'Ίσως οδηγήσει στο να μάθουμε την αληθινή διαδικασία αναζήτησης γνώσης που είναι περιληπτικά ψάξε - αξιολόγησε - διασταύρωσε και φτού απ την αρχή (η Νεφέλη το περιέγραψε κάπως πιο γλαφυρά βέβαια). Με τα χρόνια έχει μόνο αλλάξει το μέρος και πως ψάχνεις αλλά όχι η ίδια η διαδικασία.

     

    Τώρα που συμφωνήσαμε όλοι ότι υπάρχει αυτό το φαινόμενο, όπως και καταλήξαμε στην "λύση" του (να μάθουμε να ψάχνουμε) το πάμε ένα βήμα παρακάτω το θέμα;

     

    Γιατί;

     

    Τελικά καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ναι υπάρχει υπερπληροφόρηση αλλα αυτό δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, ούτε είναι ένα αξεπέραστο εμπόδιο για κάποιον που θέλει και ξέρει πως να ψάξει.

     

    Αφού τελικά δεν φταίει η υπερπληροφόρηση εξ αυτού μήπως φταίμε απλά εμείς η ίδιοι;

     

    Μάλλον θα βγώ :offtopic: αλλά θα συνεχίσω λίγο ακόμα επαναλαμβάνοντας την φράση με την οποία μας υποδέχτηκε ο πρύτανης της σχολής μου:

    "Στα επόμενα χρόνια οι συνάδελφοί μου θα σας διδάξουνε πολλά πράγματα. Και γω είχα μάθει πολλά από αυτά κάποτε και πιστεύστε με θα τα ξεχάσετε όλα πολύ πριν σας παραδώσω καν το πτυχίο σας. Το μόνο το οποίο θέλω και πρέπει να έχετε πραγματικά μαζί σας όταν σταθήτε εδώ μπροστά μου είναι η γνώση του πώς αποκτάται η γνώση."

     

    Ακούγοντας αυτήν την φράση θυμήθηκα διαβάζαμε παρέα με συμφοιτητές μου για την εξεταστική του πρώτου έτους (στην Ελλάδα) και με ρωτούσανε "σε ποιο μέρος του βιβλίου λέει αυτό; Ξεφυλλίζω το βιβλίο εδώ και ώρα και δεν το βρίσκω" και το σοκ μου όταν συνειδητοποίησα ότι δεν είχαν ιδέα ότι υπάρχει κάτι που ονομάζετε ευρετήριο σε ένα βιβλίο, πόσο μάλλον να το χρησιμοποιήσουν... :headb:

     

    Εμείς, η γενιά της μασημένης γνώσης πολύ απλά δεν μάθαμε ποτέ να ψάχνουμε... τα είχαμε όλα σερβιρισμένα μπροστά μας από καθηγητές φροντιστηρίων που έλεγαν "αυτό, αυτό και αυτό θα μάθεις". Οπότε από συνήθεια και μετά το σχολείο περιμένουμε το ίδιο.

     

    Δεν ξέρω αν είμαι άδικη ρίχνοντας πολύ βολικά το φταίξιμο στο σχολείο αλλά ελάχιστες φορές στην σχολική μου ζωή ένοιωσα να καλλιεργείται ή να ενθαρρύνεται η κριτική σκέψη. Σχεδόν πάντα η κριτική σκέψη ήταν κάτι αρνητικό :crying:. Ναι δεν είναι μόνο το σχολείο υπεύθυνο, είναι και οι γονείς και ο περίγυρος αλλά δεν παύει να είναι αυτό είναι που έχει ως σκοπό να μας δώσει τις βάσεις για να μάθουμε...

  4. Τι λετε για αυτο;

    Ηταν πραγματικα ο σκοπος του(που το γνωριζε απο τις Τρομακτικα υψηλες πηγες του)

    ή μηπωςηταν ενα μπολιασμα του Σεναριογραφου για να ξυπνησει κατι μεσα μας....

     

    Πραγματικά ο σκοπός του Χίτλερ (μεταξύ άλλων) ήτανε να μειώσει τον ανταγωνισμό για τις θέσεις εργασίας, το εμπόριο και τα λεφτά.

    Τώρα τα κίνητρα του "σεναριογράφου"... τα ξέρει ο ίδιος.

     

    μη ξεχνατε ομως πως ναι μεν Ανθρωποι(ας σκυψω το κεφαλι μου εδω) αλλα σιγουρα το ειδος ειναι διαφορετικο...

     

    Δεν το κατάλαβα ούτε εγώ αυτό...

     

    Και ποιός δεν είναι διαφορετικός στην τελική ανάλυση. Για έναν ισπανό η ελληνική/γερμανική κτλ κουλτούρα είναι διαφορετική και περιέργη.

     

    Το μεγάλο πρόβλημα είναι όταν εξισώνουμε διαφορετικο/περίεργο = κακό.

  5. Ειλικρινά είχα αρκετό καιρό να γελάσω τόσο!!!!!!

     

    Πρώτα το κείμενο που παρέθεσε ο johny, και μετά τα σχόλια με αποτελείωσαν!

     

    Ειδικά το:

     

    Μολις αρχισαν οι ροκαδες να φορουν μαυρα,αμεσως κι εδω μαυρισε ο τοπος.Και καλα αυτοι εχουν τους λογους τους και φορανε μαυρα.Τους διαταζει το αφεντικο τους,ο Διαβολος για να μοιαζουν στο χρωμα.Εσυ

    γιατι το φορας ; Εκτος κι αν θελγεσαι απο το μαυρο χρωμα του Σατανα.

     

    Συμπέρασμα: Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά... (έχει δει κανένας ροζ ράσα.... απορία....)

     

    Όντως δεν έχω δεί παπά που να μην φοράει μαύρα... τελικά τσιράκια του σατανά και αυτοί. Ούτε στην κόλαση δεν γλυτώνουμε το κύρηγμα λοιπόν! :headb: :015annoyed:

     

    Πάντως όταν τα διαβάζω αυτά η μεγάλη μου απορία είναι: Πόσοι διαβάζουν άραγε ένα κείμενο σαν αυτό πιστευοντάς το; Εμείς όλοι σκάσαμε στα γέλια και το ρίξαμε στον χαβαλέ, αλλά πόσοι άραγε σκανδαλίστικαν και τρόμαξαν με τις ανακριβιές του; :wacko:

  6. Διάλογος, όπως ακούστηκε στα φετεινά Προμήθεια:

     

    -Είναι δυνατόν να είσαι Έλληνας χωρίς να έχεις το DNA;

    -Έλα ντε! Γϊνεται από σπόρους λεμονιάς να βγάλεις πορτοκάλια;

     

    :063laugh:

     

    - Αμεεεεεεεεεεεεεεεε... :blblbl: Το μπόλιασμα τι τό'χουμε;

  7. Ο εγκέφαλος, από "σχεδιασμού", "κόβει" ένα ποσοστό πληροφοριών προτού τις αποθηκεύσει ή τις επεξεργαστεί. Μέρος αυτής της επιλογής γίνεται ασυνείδητα κι ελέγχεται από το ασυνείδητο κομμάτι μας, ένα άλλο μέρος γίνεται και συνειδητά.

     

    Στο συνειδητό μέρος της επιλογής είναι που χρειάζεται, νομίζω, να "εκπαιδευόμαστε", ούτως ώστε το μυαλό να εστιάζεται στις χρήσιμες πληροφορίες.

     

    Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο!

     

    Για εσένα που το κατέχεις ήδη το άθλημα δεν είναι δύσκολο, για κάποιον όμως που δεν έχει αθληθεί ποτέ; :smilewink:

     

    Πέραν από αυτό καθένας ξέρει τις αντοχές του μυαλού του και παει στο γυμναστήριο αναλόγως. :cheerful:

  8. Πάντως, χαίρομαι ιδιαίτερα που προκάλεσε σκέψεις και αυτοκριτική και είμαι σίγουρη πως και ο συγγραφέας του κειμένου θα ευχαριστηθεί μ? αυτό. :)

    Κατά την ταπεινή μου γνώμη όμως, όσοι μπήκαν σε σκέψεις και διαδικασία αυτοκριτικής, δεν ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που αναφέρει το κείμενο. Εάν άνηκαν, θα αντιδρούσαν τελείως διαφορετικά (με πρώτη ίσως αντίδραση: να δικαιολογηθούν). :smilewink:

     

    Ίσως τα σχόλια να είναι μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά έτσι δεν είναι πάντα ο αυτοσαρκασμός;

     

    Αυτό το κειμενάκι μπορεί όπως είπε και η νεφέλη να θεωρηθεί ένα τεστάκι... αυτός που το διαβάζει θα σκάσει άραγε ένα χαμογελακι διαβάζοντας το (έστω και λυπημένο αναγνωρίζοντας την σοβαρότητα και την αλήθεια πίσω από τους χαρακτηρισμούς του κειμένου) ή θα νευριάσει; ^_^

     

    Ο αυτοσαρκασμός και η ειρωνία ίσως να απωθούν αρκετούς αλλά μερικές φορές είναι ο μόνος τρόπος να εκφραστούν με μια δόση χιούμορ κάποια πράγματα. :whistling:

  9. δεν ξερω για το 1...δεν το ειχα σκεφτει :blink::blink:

     

    αν το κανεις σε καποιον live ειναι καλητερο!! :clapping::clapping:

    εμενα μου τα βρηκε ολα

     

    To 1 είναι μόνο για να συνεχίστει η αλυσίδα του παιχνιδιού. :blblbl:

     

    Βασικά απλή ψυχολογία είναι οι διαπιστώσεις του παιχνιδιού, και εμένα μου βγήκε εκτός από τα τραγούδια. (τα οπία είναι και τα πιο δύσκολα να ταυτιστούν)

     

    Έβαλα στο 10 το Prince of Darkness και στο 11 το Diva.
    <---- :worthy:
  10. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η εναλλακτική ιατρική δέχεται μια αδυσώπητη επίθεση από τη συμβατική, καθώς φέρνει πολύ θετικά αποτελέσματα (και απειλεί να πάρει αρκετά μεγάλο μερίδιο από τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών).

    Στον αντίποδα πάντως, ένα μεγάλο ποσοστό των φαρμάκων αλλά και εμβολίων που διατίθενται, είναι αρκετά επικίνδυνα. Συγκεκριμένα στην περίπτωση της γρίπης, εν αντιθέσει με τα εξαιρετικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής, οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στα συμβατικά εμβόλια, είναι τουλάχιστον τρομακτικές (σχετίζονται με σκληρύνσεις, αυτισμό, καρκίνο, Αλτζχάιμερ κ.α.).

     

    Δυστυχώς δεν είναι τόσο απλό ωστέ να πούμε:

    ομοιοπαθητικά φαρμακα - καλά

    μοντέρνα/συνθετικά φάρμακα - κακά

     

    Ας μην ξεχνάμε ότι το 80% των μοντέρνων φαρμάκων προέρχονται από φυσικές πηγές (μέχρι πρόσφατα ήτανε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό)

     

    Ακόμα δεν υπάρχει κάνενα φάρμακο, είτε αυτό είναι μοντέρνο είτε βότανο ή ομοιπαθητικό που δεν έχει παρενέργειες.

     

    Η συμβατική ιατρική επιτίθεται στην ομοιοπαθητική επειδή είναι πάρα μα πάρα πολύ εύκολο να μπει κάποιος τσαρλατάνος και να εκμεταλευτεί την απελπισία των συνανθρώπων μας (πιστεύω όλοι μας θυμόμαστε τον "θεραπευτή" του καρκίνου πέρισι...), αλλά οι περισσότεροι ερευνητές έχοθν σεβασμό στην λαική σοφία και δεν είναι λίγες οι φορές που καταφέυγουν και οι ίδιοι σε αυτήν για να βρούν θεραπευτικές ουσίες.

     

    Δυστυχώς η φαρμακευτική έρευνα κοστίζει πολλά και είναι πολύ χρονοβόρα. Από το μηδέν ως την στιγμή που θα φτάσει ένα φάρμακο στο φαρμακείο μας περνάνε το λιγότερο 25 χρόνια. Είναι φυσικό να θέλουν κάποιο κέρδος από την όλη ιστορία.

     

    Σύμφωνα με τις συμβάσεις υπάρχουν 3 κατηγορίες φάρμακων: (συγχωρέστε με, δεν ξέρω την ελληνική ορολογία)

     

    - 1) Φάρμακα που έχουν περάσει από εκτενή έλενχο και έχουν αποδεδειγμένη ενέργεια για την ασθένεια/συμπτώματα για τα οποία χορηγείται.

     

    - 2) Φάρμακα για τα οποία έχει αποδειχθεί ότι ειναι πιθανόν να έχουν ενέργεια.

     

    - 3) Φαρμακά χωρίς καμοιά επιστημονική απόδειξη ότι έχουν ενέργεια.

     

    Τα περισσότερα ομοιοπαθητικά κατατάσονται είτε στην δευτερη είτε στην τρίτη κατηγορία. Το ότι τώρα ένα φάρμακο είναι στην δεύτερη ή στην τρίτη κατηγορία δεν σημαίνει ότι δεν θα βρεθεί στην πρώτη μετά από τους απαιτούμενουν ελέγχους.

     

     

    Ας μην αφορίζουμε την μοντέρνα επιστήμη αλλά ας προσπαθήσουμε να κρατάμε την ισορροπία. Φάρμακα όταν και αν χρειάζονται.

    π.χ. ποιός ο λόγος να πάρω ασπιρίνη άν φτάνει να χαλαρώσω λίγο και να κοιμηθώ, αλλά όχι και να μην πάρω παυσίπονο όταν έχω ημικρανία που με βγάζει κνοκ αουτ...

  11.  

    Στην εποχή μας, η πληθώρα άχρηστων πληροφοριών˙ όμοια με το φαγητό που αυτή μας προσφέρει, αντί να τρέφει την σκέψη και τον νού, τον παχαίνει και τον κάνει νωθρό και δυσκίνητο.

     

     

    Το υπερβολικό πάντα κάνει κακό...

    Η διαδικασία του να ξεψαχνίσεις για να βρεις αυτο που αξίζει μέσα στον τεράστιο όγκο πληροφοριών που είναι πρωσιτές σε όλους σήμερα μπορεί να σε κουράσει τόσο ώστε να τα παρατήσεις... (το ενδεχόμενο να μην κάνεις και ποτέ τον κόπο να ξεψαχνίσεις παίζει πάντα).

     

    Από τα πλήν της εξέλιξης μας... προσωπικά είναι ένα τίμημα που το πληρώνω ευχαρίστως ασχέτως αν και το δικό μου μυαλό δεν αντέχει πάντα τον όγκο πληροφοριών που το βάζω να αναλύει! :018bleh:

  12. Σημασια δεν εχει πως θα πεθανεις αλλα το πως εζησες και το τι εχεις αφησει πισω. (δεν εννοο μονο υλικα)

     

    Και κατα παραδοξο αρκετες φορες το πως ζεις καθοριζει και τον θανατο σου π.χ μια βιαιη ζωη συνηθως επιφερει και ενα βιαιο θανατο..

     

    Τελετουργικα παντως , γιατι δεν παιζει κανενα αλλο ρολο, θα ηθελα μια κηδεια οπως την εκαναν οι Βίκινγκς..

     

    Ενα φλεγομενο καραβι να πλεει μεσα στην θαλασσα

     

     

    Μια απλή καύση δεν σου φτάνει άνθρωπέ μου; :unsure:

    θα μας βάζεις να φτιάχνουμε καράβια στα καλά καθούμενα; :018bleh:

     

    Δυστυχώς η ρομαντική εικόνα του φλεγόμενου καραβιού να πλέει δεν ευσταθει.

    Εαν ο αρχηγός του "χωριού" ειχε υπάρξει άξιος πολεμιστής και ηγέτης όταν πέθαινε την θέση της παραδοσιακής νεκρικής πυράς την επαιρνε το καράβι του. Όμως η καύση δεν είναι δυνατόν να γινότανε στο νερό μια και τα κόκκαλα στην συνέχεια πλενότανε και τοποθετούνταν σε τάφους.

  13. Οι μύθοι και οι παραδόσεις πολλών ινδιάνικων φυλών μιλάνε για σημάδια που δείχνουν ότι η αποστολή κάποιου μέλους της φυλής τους στην γή έχει ολοκληρωθεί και καλούνται να ενωθούν με τους προγόνους. Αλλες φορές ο μύθος το εκφραζει ως πρόσκληση απο τους προγόνους και άλλες φορές ως διαταγή...

     

    Ευχαριστώ για την πληροφορία αυτή. Ήταν καιρός που έψαχνα πάνω στο θέμα! :)

     

    Παρακαλώ Τράγου Κέρατο... το ήξερα ότι θα σε ενδιέφερε :angel:

     

    Να προσθέσω ότι συχνά ο σαμάνος της φυλής είναι το μέσο επικοινωνίας αλλα σε αυτην την περίπτωση η επαφή με τους προγόνους και τα πνεύματα μοιάζει να ήταν αυστηρά προσωπική (όσα έχω διαβάσει αυτό δείχνουν).

     

    Τότε που τα έψαχνα ένοιωσα πως το αν έπαιρνες πρόσκληση η διαταγή είχε να κάνει με την ψυχική σου κατάσταση. Άμα ήδη ησουν έτοιμος και ήθελες να φύγεις ή όχι.

    Αλλά αυτό είναι απλά η εντύπωση που έχω εγώ. :)

  14. Κυκλοφορεί η φήμη πως σε κάποιες φυλές Ινδιάνων, οι γέροι διαλέγανε μια μέρα και πηγαίνανε να κάνουν αυτό που εμείς σήμερα θα περιγράφαμε ως "αυτοκτονία". Δεν το έχω διασταυρώσει ακόμα, αλλά δε μου φαίνεται καθόλου απίθανο. Στα πλαίσια μιας μικρής κοινότητας, είναι αρκετά φυσικό, το μέλος που είναι πια περισσότερο βάρος από προσφορά, να αποφασίσει μόνο του να φύγει.

     

    Αλλά, το πιο σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσεις το πόσο φυσικό είναι το ότι είσαι θνητός και πως κάποια μέρα, ούτως ή άλλως θα έρθει το τέλος. Υπό συνθήκες, μπορείς να φροντίσεις το πέρασμά σου στην απέναντι μεριά να είναι ένα είδος γιορτής.

     

    Έχουμε δώσει μια αρκετά αρνητική έννοια στην αυτοκτονία στις μέρες για τους λόγους που έχουν αναφέρει αρκετοί πριν απο μένα (άρνηση του δώρου της ζωής κτλ) οπότε ο όρος "αυτοκτονία" με ξενίζει λίγο όταν αναφέρεται σε μια τελετουργία.

     

    Οι μύθοι και οι παραδόσεις πολλών ινδιάνικων φυλών μιλάνε για σημάδια που δείχνουν ότι η αποστολή κάποιου μέλους της φυλής τους στην γή έχει ολοκληρωθεί και καλούνται να ενωθούν με τους προγόνους. Αλλες φορές ο μύθος το εκφραζει ως πρόσκληση απο τους προγόνους και άλλες φορές ως διαταγή...

    Σημάδια απο τους προγόνους και απο τα πνεύματα καθόριζαν όλο τον κύκλο ζωής αυτών των ανθρώπων οπότε δεν το βρίσκω περίεργο να ελένχουν και το τέλος της ζωής.

     

    Ειναι και αυτό άρνηση του δώρου της ζωής; (αυτοκτονία όπως έχει οριστεί νωρίτερα;)

     

    Που τραβάμε το όριο μεταξύ αυτοκτονίας και επίγνωσης του επερχόμενου θανάτου μας; Επίγνωση της ολοκλήρωσης της παρούσας αποστολής μας στην γη;

  15. «Ο Θεός μπορεί τα πάντα. Αν περιοριζόταν στο να κάνει μόνο εκείνο που ονομάζουμε Καλό, δε θα μπορούσαμε να τον λέμε Παντοδύναμο»

    ~ Paulo Coelho ~

    Καλησπερα σε όλους.

     

     

    Διαβάζοντας το απόφθεγμα μου έμεινε η έκφραση "εκείνο που ονομάζουμε καλό".

     

    Κάνει ποτέ οποιοσδήποτε με εξουσία και δυνατότητα επιλογής μόνο αυτό που του λένε οι άλλοι;

    Είτε αυτός ο κάποιος είναι θεός η απλά το αφεντικό μου, εάν είμαι χαμηλότερα απο αυτόν ιεραρχικά έχει και το δικαίωμα επιλογής αν θα με ακούσει η όχι.

     

    Εαν κάποιος θεός δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτό που λέμε εμείς σημαίνει ότι έμεις είμαστε πιο δυνατοί οπότε φυσικά δεν είναι και παντοδύναμος.

     

    Το αν πραγματικά υπάρχει καποιος αντικειμενικος τρόπος να οριστεί τι είναι καλο και τι κακό είναι άλλο θέμα που ίσως ήδη να υπάρχει στο φόρουμ. (μην βγούμε και :offtopic: :smilewink: )

  16. Be Strong

     

    Are you swimming upstream in oceans of blue?

    Do you feel like your sinking?

    Are you sick of the rain after all you've been through?

    Well I know what you're thinking

    When you can't take it

    You can make it

    Sometime soon I know you'll see

     

    'cause when your in you're darkest hour

    And all of the light just fades away

    When you're like a single flower whose colours have turned to shades of gray

    Well hang on and be strong

     

    Where taking each step one day at a time

    You can't loose your spirit

    Let live and let live forget and forgive

    It's all how you see it

    And just remember keep it together

    Don't you know you're never alone

     

    'cause when you're in your darkest hour

    And all of the light just fades away

    When you're like a single flower whose colours have turned to shades of gray

    Well hang on, and be strong

     

    No you're not defeated

    And soon you'll be smiling once again

    Then you won't have to feel it

    Let it go with the wind

    Time passes us by

    And know that you're aloud to cry

     

    'cause when you're in your darkest hour

    And all of the light just fades away

    When you're like a single flower whose colours have turned to shades of gray

    Well hang on and be strong

     

    Αφιερωμένο σε όλους όσους κάποια στιγμή χρειάστηκαν ή θα χρειαστεί να το ακούσουν.

  17. Η ιερά εξομολόγηση, πάντως είναι η μόνη πράξη που διαγράφει τις πράξεις μας απο τα Ακασικά Αρχεία, (να τα θυμίσουμε κι αυτά εφόσον ο οργανισμός μας τραβάει και άλλες κουλτούρες). Αυτό το έχουν παραδεχτεί και Δαλάι και πολλοί άλλοι

     

    Συγνώμη νεράιδα αλλά θα μπορούσες να με ενημερώσεις που το διάβασες ή από που το διαπιστώνεις αυτό;

    Εχω διαβάσει αρκετά βιβλία γραμένα από τον νυν Δαλάι Λάμα αλλά δεν είδα σε κανένα κάποια τέτοια αναφορά.

     

    Λες επίσης "Δαλάι και πολλοί άλλοι"... κάποιο άλλο παράδειγμα;

  18. Αν έχετε ακουστά την ταινία Experiment, στο παρακάτω site είναι τα πραγματικά στοιχεία από το πραγματικό πείραμα που έγινε το 1971 στο πανεπιστήμιο του Stanford.

     

    http://www.prisonexp.org/

     

    Επίσης ενδιαφέρον πείραμα, του οποίου τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν εκείνη την περίοδο είναι το πείραμα του καθηγητή Stanley Milgram, "Obedience to Authority".

    Μια πάρα πολύ καλή σελίδα που είχα για το θέμα είναι εκτός λειτουργίας αλλα στο παρακάτω λινκ έχει μια σχετικά καλή περίληψη

     

    http://www.age-of-the-sage.org/psychology/...experiment.html

     

     

    Εσύ θα μπορούσες να κάνεις ένα ηλεκτροσόκ σε κάποιον αν σε διέταζαν; :angry:

    (Στοίχημα θα πούμε όλοι όχι... :angel: )

  19. Πως το αντιμετωπίζετε; Πως το... "σερβίρετε"; Ή μήπως επιλέγετε να μη το αναφέρετε καθόλου;

    Επίσης, πως το αντιμετώπισαν αυτοί στους οποίους το είπατε; (αν το έχετε ήδη πει κάπου)

     

    Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνταγή για αυτό...

    Σε οποιαδηποτε συζητηση με οποιοδηποτε θεμα ανάλογα τον άνθρωπο που έχεις απεναντί σου νοιώθεις τι πρέπει να πεις η όχι.

    Άλλοτε είναι συνετό να μιλησεις χώρις να πεις τίποτα, να αποφύγεις διακριτικά το θέμα, και άλλοτε λες απλά ότι βγει φυσικά.

    Με εχουν ρωτήσει κάποιες φορές αν με ενδιάφερουν τα μεταφυσικά, κυρίως έχοντας δει την βιβλιοθήκη μου ( :P όπως ανεφερε και ο Dakkon Darkblade) και δεν βλεπς τον λογο να το αρνηθώ αν με ρωτήσουν

     

    Αυτά τα τελευταία ποστ που αναφέρονται στο ποιός είναι μάγος κτλ βέβαια με μπέρδεψαν... :wacko:

     

    Το θέμα συζήτησης τελικά ήτανε πως να εκφράσουμε ανοιχτά ότι ενδιαφερόμαστε για θέματα που πολλοί τα θεωρούν βλακείες ή αν είμαστε "μάγοι"; :unsure:

×
×
  • Create New...