Τράγου Κέρατο
-
Posts
3,677 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
49
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Τράγου Κέρατο
-
-
Όχι, έχει ελαττωθεί σαφώς ο αριθμός. Αν προσέξεις μπορείς να το δεις, αλλά δεν είναι ο πανικός που γινόταν κάποτε. Και σε αυτό έχουν βοηθήσει τα μέτρα ασφαλείας μέσα στα αυτοκίνητα (αυτά που δε λαμβάναμε τη δεκαετία του 1980).
-
Δεν πέτυχες τίποτε με αυτόν τον τρόπο. Απλώς μετέθεσες το πρόβλημα στο "ποιος ορίζει τα κριτήρια". Για να δώσω ένα παράδειγμα, η σεξουαλική εγκράτεια ήταν ένα απολύτως θεμιτό κριτήριο μερικές δεκαετίες πίσω. Μη σου πω και απολύτως μετρήσιμο. Με όσο περισσότερους άντρες έχει πάει μια γυναίκα, τόσο πιο ανήθικη είναι. Ο μέσος αριθμός αυτού του μεγέθους έχει ανέβει στην εποχή μας. Αυτό σημαίνει πως η εποχή μας είναι πιο ανήθικη από ό,τι ήταν πριν από 60 χρόνια και ακόμα πειστικότερη απόδειξη είναι το ότι έχει ανέβει ο αριθμός των διαζυγίων κι έχει ελαττωθεί η τακτική παρακολούθηση της κυριακάτικης λειτουργίας στην εκκλησία. Όλα τους αντικειμενικά, αριθμητικά μεγέθη
-
Κι όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Περιμένω τους λοιπούς Σουηδόφωνους.
-
Vem talar svenska?
-
<<...Γενικά [...] είναι πολύ δύσκολο, αν δεν έχεις ο ίδιος υγιείς σταθερές βάσεις, να δημιουργήσεις για τα παιδιά σου...>>
Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Είναι πολύ πιθανό, όταν ο γονιός δεν έχει σταθερές βάσεις, το παιδί, όταν μεγαλώσει, να παλέψει να τις αποκτήσει γιατί του λείπουν και τις χρειάζεται. Κι όταν το παιδί γίνει γονιός με τη σειρά του, να καταπιέζει με αυτές τις σταθερές βάσεις τα εγγόνια, τα οποία θα παλέψουν για να λυτρωθούν από αυτές.
-
Ήξερε από Στωϊκούς ο Αϊνστάιν;
-
Nα σου πω την αλήθεια, δεν μου έθιξες το βασικό που είχα ρωτήσει τότε
(τότε παλιάά)Γιατί αυτό το ζώδιο, με αυτά τα χαρακτηριστικά (που πολύ όμορφα παρουσίασες, θενξ
), προβάλεται στα κοινές ζωδιοφυλλάδες σαν ψυχρό, βαρετό, φιλάργυρο ζώδιο? Ποιός/πότε ξεκίνησε το anti-capri τρεντ?Πρώτο δείγμα που ξέρω, "Μεγάλη Αστρολογία" (Julia & Derek Parker). Να φανταστείς πως, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα Σκορπιού έχουν βάλει τον Τζέιμς Μποντ, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα Παρθένου τη Χιονάτη (Hello what? ) κι ως αντιπροσωπευτικό δείγμα Αιγόκερου τον κακομοίρη φιλάργυρο γέρο-Γκραντέ από το μυθιστόρημα του Μπαλζάκ "Ευγενία Γκραντέ". Σκέψου πως, μόνο στους Ζυγούς υπήρξαν αντίστοιχα άδικοι (έδωσαν ως χαρακτηριστική Ζυγίνα την Μαντάμ Μποβαρύ, σημειώνοντας ωστόσο πως ο Φλωμπέρ παρέλειψε να της δώσει τα θετικά του ζωδίου - καμμία τέτοια υποσημείωση όμως για τους Αιγόκερους).
-
*αχεμ*
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε
ωτο-στοπ,καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.Εγώ ακόμα θυμάμαι πάντως πως, προς τα τέλη της δεκαετίας του '80, κάθε καλοκαίρι, κάθε σαββατοκύριακο, μα κάθε σαββατοκύριακο, μετρούσαμε τους νεκρούς των τροχαίων ατυχημάτων. Το συνηθισμένο νούμερο ήταν γύρω στους 18 νεκρούς κάθε Σαββατοκύριακο. Θυμάμαι κάποιο που ανέβηκαν στους 40.
-
Το τί είναι πραγματικότητα είναι από αδιάφορο έως και αντιπαραγωγικό από ένα σημείο και μετά.
Πάντα υπάρχει μια "τοπική" πραγματικότητα (η συνισταμένη των συνθηκών) που όταν έχουμε ένα ζήτημα την αντιλαμβανόμαστε μια χαρά.
Μερικές φορές η αντίληψη μιας πιο "οικουμενικής" πραγματικότητας μπορεί να είναι χρήσιμη σε εργασία σε άλλο επίπεδο.
Πάρε κι εσύ μια κούπα τσάι!
-
Νομίζω πως διαφεύγει η εξής παράμετρος από τις αναλύσεις (είπα, νομίζω, μπορεί να το είπατε και να μου ξέφυγε διότι διαβάζω διαγωνίως τα θέματα).
- Δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός κριτής, ούτε για το τι είναι «ηθικό» ούτε καν για το τι είναι «φυσιολογικό»
- Δεν υπάρχει κανείς άνθρωπος χωρίς νευρώσεις. Το τονίζω, νευρώσεις, όχι ψυχώσεις που είναι άλλο πράγμα και βαρύ.
- Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει τρόπος να πούμε πως τα τάδε 100 - 1000 - 1000000 άτομα που μαζέψαμε είναι «φυσιολογικά» άρα μπορούν να γνωμοδοτήσουν «αντικειμενικά» πάνω στο Χ θέμα.
- Άρα, η τρέχουσα ηθική όπως διαμορφώνεται από την κοινωνία είναι κάτι τελείως ρευστό κι η μόνη του νομιμοποίηση είναι πως είναι το κοινωνικά αποδεκτό, κοινώς, είναι σωστό γιατί λέμε πως είναι σωστό όπερ κυκλική αιτιολόγησις.
-
-
Χμ, κάτι λείπει εδώ, ας το συμπληρώσω.
Ξεκίνησα Aikido. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ μου με πολεμικές τέχνες. Μονίμως ήταν κάτι το οποίο αναβαλλόταν για το μέλλον. Μέχρι που σκέφτηκα «οκ, ήρθε η στιγμή» για μια σειρά από λόγους. Και κατέληξα να ξεκινήσω, στα 40 μου, για πρώτη φορά, μια πολεμική τέχνη.
Στους λόγους που άπτονται του θέματος, έπαιξε και το θέμα των παραπανίσιων κιλών. Ακολούθησα την εξής λογική: με τις δίαιτες, προσπαθώ να ελέγξω το σύμπτωμα. Το σύμπτωμα είναι πως παίρνω κιλά. Η αιτία όμως ποια είναι; Το ότι δεν έχω μια καλή επικοινωνία με το σώμα μου. Ξεκινώντας λοιπόν μια πολεμική τέχνη, η οποία είναι ένας δοκιμασμένος δρόμος σύνδεσης του σώματος με τον νου, θα αποκαταστήσω αυτήν τη χαμένη επικοινωνία. Με καλύτερη επικοινωνία, θα ξέρω καλύτερα τι χρειάζεται το σώμα μου, άρα θα έρθω στα φυσιολογικά μου κιλά κάποια στιγμή.
Μετά, διαπίστωσα πως ο Μάστερ του dojo (7 dan) μοιάζει στον Οβελίξ.
Τώρα όμως δεν έχει σημασία. Μετά από 2 μήνες προπονήσεων, το Aikido μου αρέσει πάρα πολύ και νοιώθω πως βρέθηκα στην κατάλληλη, για μένα, πολεμική τέχνη.
-
Γεια σου Kristen.
Πρώτον, έχεις δίκιο.
Δεύτερον (εδώ αρχίζουν τα *αλλά* και, ως γνωστόν, μη λαμβάνεις τίποτε υπόψη αν είναι τοποθετημένο πριν από ένα «αλλά»
) στο στυλάκι «Σπάρτακος» κάτι μου τη σπάει.Παρένθεση: εξακολουθώ να έχω πολύ κακές εικόνες από τα γυμναστήρια, από τα fitness freaks όπως τα αποκαλούσα. Άτομα τα οποία φαίνονταν εθισμένα στη γυμναστική και στην εικόνα του σώματός τους. Προφανώς όμως δε μιλάμε γι' αυτό. Μπορείς να το αγνοήσεις, απλώς το παραθέτω για να εξηγήσω το τι είδους προκατάληψη μπορεί να έχω.
Εννοώ πως, αυτό το στυλ, μπορεί να είναι άψογο για μια κατηγορία ανθρώπων. (Το λέει κι ο ίδιος στην ιστοσελίδα του πως κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή περίπτωση). Νοιώθω όμως πως εγώ δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Πως να το κάνουμε, είμαι αρκετά γήινος τύπος, επιρρεπής στις γήινες απολαύσεις. Δε μιλάω εδώ για υπερβολές, όπως π.χ. να πρέπει να σκάσεις από το φαΐ για να το φχαριστηθείς, ούτε αναγκαστικά υπέρ της κρεοφαγίας. Αυτό που μου τη δίνει είναι μια λανθάνουσα αίσθηση πως «κοίτα, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τρόπος να εξελιχθείς είναι να τα κάνεις έτσι». Κι αυτό, δεν εξαντλείται μόνο στο φαΐ ούτε σε θέματα δίαιτας. Έχω δει, ας πούμε σχολές (τάγματα, όπως θες πες το) να λένε πως, αφού εξελιχθείς, σου επιτρέπεται το σεξ μόνο μια φορά το μήνα.
Συνολικά, υπάρχει ένα γενικότερο πρότυπο απαξίωσης του στοιχείου της Γης. Το έχω συναντήσει άπειρες φορές («η Γη είναι το αποπαίδι των στοιχείων», verbatim) και δεν μου κολλάει. Πρώτον, διότι υπάρχουμε κι εμείς, οι γήινοι τύποι. Αν συνέβαινε αυτό, ο «δρόμος προς τη Φώτιση» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) θα ήταν απαγορευμένος για μας. Άτοπο, στη δική μου λογική, θα σήμαινε πως ο κόσμος έχει στηθεί λάθος. Δεύτερον, γιατί έχω διαπιστώσει πως στο στοιχείο της Γης κρύβονται πάμπολλες «μαγικές πύλες» (αυτό επιβεβαιώνει την Ενότητα του Κόσμου, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση).
Αυτά, έτσι, να απλώσει λίγο η συζήτηση
-
Καλώς ήλθες!
-
Σε αυτό το περιστατικό που αναφέρεις, έχουμε να κάνουμε με ανήλικο κι εφόσον οι γονείς δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι έχουν κάθε δικαίωμα από τον νόμο να προστατέψουν το παιδί τους από άλλους ενηλίκους όπως αυτοί νομίζουν.
Πέρα από αυτά, όπως το αναφέρεις, υποψιάζομαι και μεγάλη αυθαιρεσία από τις αστυνομικές αρχές. Η γνωστή σου πέρασε 2-3 μέρες στο τμήμα. ΟΚ, έγινε μήνυση; Της απαγγέλθηκαν κατηγορίες; Πως αφέθηκε ελεύθερη, έγινε δίκη; Υπάρχουν αρκετά κενά σε αυτό το κομμάτι.
-
Έχει κι άλλα αλλά θέλει να μην είναι κανείς colour blind :angel_not:
:whistling2:Τρώγεσαι μου φαίνεται...
Πριν πάμε όμως σ'αυτά να μείνουμε στα παλιά. Κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι φαίνεται να είναι ο Απόλλωνας όπως λες (σημειολογικό;) κι όχι ο συνήθης ύποπτος (ο Διόνυσσος) - κι αυτό το επιβεβαιώνει και μια πιο βαθιά ανάγνωση της Ιλιάδας.
Δεν είναι και τόσο περίεργο. Διόνυσος και Απόλλωνας δεν είναι «αντίθετοι» θεοί όπως νομίζουν μερικοί, αλλά όψεις του ίδιου νομίσματος. Στο Μαντείο του Απόλλωνα, μόνο το υποσυνείδητο μπορεί να έρθει σε επαφή με τη Γη, αλλά προκειμένου να εκδηλωθεί ως Λόγος πρέπει να περάσει από την επεξεργασία του Απολλώνειου... Λόγου - έστω και Λοξού. Ο Διόνυσος είναι το διάμεσο, το medium που λέμε σήμερα. Αλλά είναι ταυτόχρονα και Απόλλων.
Εγώ απλώς στέκομαι λίγο παραπάνω στο ότι, ναι μεν όπως λες, υπάρχει ένα οικουμενικό φαινόμενο, αλλά έχει διαφορετικές εκδηλώσεις ανάλογα με το λαό και την παράδοση στα πλαίσια της οποίας εκδηλώνεται. Κι αυτό έχει γίνει για κάποιους λόγους. Άλλη η ζωή του νομάδα στη στέπα ή στα Ρόκυ Μάουνταινζ, άλλη η ζωή σε ένα ελληνικό χωριό.
-
Ναι αλλά άλλα ισχύουν στην περίπτωση αλυσίδα κι άλλα στο... αστρικό (που αφήνει πολύ χώρο στο γιαλατζί!)
Σαφέστατα! Αλλά ο υποψιασμένος, μπορεί να βρει την άκρη στο αστρικό και στο γιαλαντζί. Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, και ανάλογα το πόσο καλά υποψιασμένος είναι φυσικά.
Τι είναι ο/η Σαμάν; τι ορισμό δίνεις για να δούμε αν υπάρχουν γνώριμα κοντά μας σήμερα ή παλιά.
(δες http://en.wikipedia.org/wiki/Iatromantis για την αρχαία Ελλάδα)
Πολύ καλή η παραπομπή.
Οπότε, ο Απόλλων, με άμεσες αρμοδιότητες την Ιατρική και τη Μαντική, είναι αρχετυπικός σαμάνος.
Αν υπάρχει κάτι γνώριμο στα χωριά είναι κάτι μαμές και κάτι γριές που, σύμφωνα με το παραμύθι, ζουν στην άκρη του χωριού, μόνες τους και ξέρουν να φτιάχνουν κάτι αλλόκοτα ματζούνια. Σύμφωνα με τα παραμύθια πάντα. Τέτοια μαντζούνια/γιατροσόφια ήξερε κι έφτιαχνε κι η γιαγιά μου κι η γειτονιά απευθυνόταν σε αυτήν τακτικά τα παλιά τα χρόνια για απλά προβλήματα υγείας. Τώρα, βέβαια, η γιαγιά μου δεν ήξερε μόνο γιατροσόφια από φυσικά συστατικά, αλλά ήξερε κι έκανε κι άλλα πραματάκια, όπως το να ρίχνει τα χαρτιά, να λέει τον καφέ... Κι άλλα τέτοια... σμυρνέικα...
Το ερώτημα σε αυτήν την περίπτωση ξέρεις ποιο είναι; Γιατί στην περίπτωση του Ινδιάνου σαμάνου ψαρώνουν και λένε «ωωω... ο κληρονόμος της Αρχαίας Σοφίας» και στην περίπτωση της γιαγιούλας λένε «χμ... σμυρνέικα τερτίπια για ταπεινούς σκοπούς, άντε και για κάνα κρυολόγημα».
-
Σε πολλές παραδόσεις η μεταλαμπάδευση, η διαδοχή στην αλυσίδα που λένε, δεν είναι ανάγκη να γίνεται με φυσική παρουσία δασκάλου και μαθητή στον ίδιο φυσικό χώρο. Μπορεί να γίνει και στο αστρικό πεδίο. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο και στο σαμανισμό.
Κάτι άλλο που με απασχολεί: πολύ ωραίος ο σαμανισμός, αλλά αφορά πρωτίστως Ινδιάνους, κατοίκους της Σιβηρίας και των αρκτικών περιοχών και γενικότερα λαούς που τον έχουν εγγενώς στην παράδοσή τους. Στη δική μας παράδοση, έχει σχέση; Κάπου διάβασα (δε θυμάμαι που) πως υπάρχουν κάποιες νύξεις για σαμανισμό αλλά σε αρκετά αρχαίες εποχές (εποχές προ-Σωκρατικών φιλοσόφων).
-
Θα έλεγα πως είναι ζήτημα αποφάσεων που πρέπει να πάρεις.
Και το μποκάρισμα δείχνει ένα δρόμο:
Μήπως δεν είναι καλή ιδέα να ακολουθήσεις τη διάσθησή σου
στη συγκεκριμένη παρίπτωση;
Σ' αυτή την περίπτωση την πορεία μπορείς να τη βρεις εύκολα
Κάνε το αντίθετο!
Που υποθέτω πως δεν σου αρέσει!
Αν πας όμως λίγο προς τα κει ίσως τα σημάδια αρχίσουν να σου λένε περισσότερα...
Ναι, δε λέω, δοκιμασμένη μέθοδος. Αλλά όχι εγγυημένη. Συμβαίνει να σε πιάσει η Θεία Πρόνοια, να σε πάρει από το «λάθος δρόμο» και να σε επιστρέψει στην ακινησία / μπουνάτσα / ανία (θα έχει τους λόγους Της να το κάνει βέβαια, αν το κάνει).
Τώρα βέβαια, το αποτέλεσμα δεν είναι προκαθορισμένο, εγώ για τη συζήτηση το λέω, εσύ σε κάθε περίπτωση δοκίμασέ το.
-
Αν ξέρει κάνεις για ποιό λόγο βλέπω ότι βλέπω μήπως έχει να κάνει με τη ψύχη;
Υπαρχει μια κάποια εξήγηση;
ή υπαρχουν κι άλλα άτομα που βλέπουν τέτοια όνειρα και σε τετοιό μότιβο;
Δε θέλω να τα κάνω να στάματησουν αφού ουτος η αλλος δε με τρομάζουν άπλα θα ήθελα να ξέρω για ποιό λόγο τα βλέπω.
Έχω την αίσθηση πως έχεις δώσει μόνος σου την απάντηση:
Κι ένω ούτε τα πρόφητικα πίστευω ούτε αύτα με τις σύνωμοσιες πίστευω στο 90% βγαίνουν
Δηλαδή είναι κάτι το οποίο είναι μπροστά σου κι επιλέγεις να μην το βλέπεις. Οπότε κι αυτό κάνει πιο δυνατή την παρουσία του για να σε αναγκάσει να το δεις.
Αλλά, όπως λες, ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Όπως καταλαβαίνεις έχεις γράψει πολλά και διαφορετικά πράγματα και δεν είναι δυνατόν έτσι, με τη μία, να δώσουμε την εξήγηση - το ξέρεις κι εσύ άλλωστε πως είναι περίπλοκο το ζήτημα.
Επειδή μάλιστα, ο μόνος που μπορεί να δώσει πραγματική απάντηση στο ερώτημα, είσαι εσύ, θα σου πρότεινα, αν τυχόν δεν το κάνεις ήδη, να αρχίσεις να κρατάς ένα «ημερολόγιο ονείρων». Αφιέρωσε λίγο χρόνο κάθε πρωΐ στο να καταγράφεις το όνειρο που είδες, και, κάθε βράδυ, να το ξαναδιαβάζεις και να κάνεις σημειώσεις πάνω σε αυτά που είδες και σε αυτά που σου συνέβησαν (ή που σκέφτηκες) την ίδια μέρα. Είναι δοκιμασμένος τρόπος.
-
Δυστυχώς μόνη μου δεν τα καταφέρνω γιατί πρόκειται για εμένα και δεν έχω την ικανότητα λόγω των συσωρευμένων θεμάτων που αντιμετωπίζω να είμαι αντικειμενική.
Αυτή τη στιγμή είμαι κάπως «εκτός πρίζας» σε ό,τι αφορά τα Ταρώ, διαφορετικά θα μπορούσα να προσφερθώ. Απλώς, θέλω να σου πω στο συγκεκριμένο, δεν είναι τίποτε το περίεργο. Κι εγώ δεν μπορώ να ρίξω τα Ταρώ για τον εαυτό μου. Νομίζω πως είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Μάντεις της αρχαιότητας (λεγόταν πως) ήταν τυφλοί. Ο μάντης, πολλές φορές, μια χαρά βλέπει το μέλλον των άλλων, για τον εαυτό του όμως δε βλέπει την τύφλα του.
-
Ώπα ώπα ώπα.
Το Ezel, ήταν καλό! Μπορεί να μην είδα παρά ελάχιστα επεισόδια, όμως αυτά τα λίγα επεισόδια που είδα ήταν άψογα γυρισμένα, με άριστη σκηνοθεσία (δεν κάνω καθόλου πλάκα). Μετά, από συζητήσεις με μια αξιόλογη φίλη που το παρακολουθούσε έμαθα πως και η υπόθεση ήταν καλοδουλεμένη, έχοντας πάρει έμπνευση από πολλά βιβλία (όπως την Ιστορία των Δύο Πόλεων του Ντίκενς στην οποία κάνει ευθεία αναφορά) και με πολιτικές προεκτάσεις. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές ήταν ο Tuncel Kurtiz, συνεργάτης του Γκιλμάζ Γκιουνέι (ο καλύτερος κινηματογραφικός σκηνοθέτης που έχει βγάλει η Τουρκία).
Κι έπαιζε κι η Cansu Dere!
Κατά τα άλλα έχουν έρθει και αρκετά σκουπίδια. Όπως το Φατμαγκιούλ ή το Σιλά, που μας έμαθαν πως ένας βιασμός μπορεί να είναι η αρχή μιας υπέροχης ιστορίας αγάπης.
-
Μμμμ... δεν ξέρω αν εξαρτάται από το είδος της δίαιτας ή από το είδος του ανθρώπου.
Στις φυσικές τροφές το ξέρεις πως δε χρειάζεσαι τα γλυκά. Στη σκέψη όμως;
Ας πάρουμε ένα αγαπημένο διανοητικό δηλητήριο της εποχής. Το Facebook. Φυσικά και δεν το χρειαζόμαστε. Τόσα χρόνια πως τη βγάζαμε με δίχως; Στην περίπτωσή μου όμως, έχω κολλήσει για ένα πράγμα: η αλληλεπίδραση που μου προσφέρει με ένα κοντινό μου περιβάλλον (άτομα με τα οποία σκεφτόμαστε παρόμοια) μου προσφέρει κάποια ερεθίσματα για σκέψη τα οποία, αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να τα βρω συγκεντρωμένα αλλού. Χρειάζομαι τις ειδήσεις, κάποια έξυπνα σχόλια που γίνονται, τέτοια πράγματα που θέτουν το μυαλό σε κίνηση. Το πρόβλημα φυσικά είναι πως αυτά βρίσκονται χωμένα ανάμεσα σε τόνους αστειάκια, χαζές φωτογραφίες, βρισίδια, βαρύγδουπα ρητά χωρίς σημασία
και χαριτωμένες γάτες(ώπα, το τελευταίο είναι ΟΚ).Κάπως έτσι συμβαίνει και με τα λιχούδικα γλυκά. Δεν είναι πως δε σου δίνουν πράγματα. Αλλά την πρωτεΐνη που παίρνεις από ένα περιποιημένο σουβλάκι την παίρνεις πιο καθαρή από ένα ξερό ψητό στήθος κοτόπουλο.
Χμμμ... (Άλλο ξεκίνησα να γράψω, άλλο μου βγήκε, αλλά το κρατάω)
-
Με απόσταση 3,5 ετών (πωπωωωωω πως περνάει ο καιρός) από τα παραπάνω γραφόμενα:
Ο παραπάνω συλλογισμός ήταν μια "φλασιά" της στιγμής ο οποίος προέκυψε σαν παιχνίδι. Προσπαθούσα να βρω δικαιολογίες για το ότι δεν καταφέρνω να χάσω τα κιλά μου, προέκυψε αυτή η φρασούλα, ως απόπειρα οικτρής δικαιολογίας. Και το σκέφτομαι λίγο καλύτερα και διαπιστώνω πως, για δες, για αστείο το πήγαινα αλλά εδώ όντως υπάρχει νόημα!
Προσπαθώντας να το σκαλίσω λίγο παραπάνω, το πόσταρα εδώ.
Πλήρη απάντηση δεν έχω βρει ακόμα - όπως δεν έχω χάσει και τα κιλά. Το γράφω πως είναι δύσκολη υπόθεση.
Ας το σκεφτούμε όμως αλλιώς. Τι είναι η νηστεία στην οποία υποβάλλονται οι ασκητές (ακόμα και στο Βουδισμό); Δεν είναι κάτι που γίνεται για να χάσεις κιλά, αλλά για να κερδίσεις πνεύμα.
Επειδή στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει προτεραιότητα του πνεύματος πάνω στην ύλη, ούτε το ανάποδο. Το ένα αντικατοπτρίζει το άλλο.
Κι επειδή πρόκειται σύντομα να ξαναξεκινήσω δίαιτα, αυτή τη φορά έχω την πρόθεση να κάνω συνδυασμένη προσπάθεια: ταυτόχρονα με τη φυσική δίαιτα, θα κάνω και πνευματικές ασκήσεις. Από το αποτέλεσμα, θα δω τι συμβαδίζει και τι όχι, τι με βοηθά προς το σκοπό μου και τι με εμποδίζει από αυτόν και υποθέτω πως έτσι μια κάποια άκρη θα τη βρω.
Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Χαμός γίνεται. Όχι όσος γινόταν. Επιμένω. Να ψάξω για στατιστικές;