XENIA
-
Posts
59 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by XENIA
-
-
εγω πάντως θα συμφωνήσω με την άποψη πως δεν ξέρουμε αλλά και γιατί να μάθουμε; όταν τα καταλάβουμε όλα δεν θα έχει ουσία, δεν θα είμασταν αυτό που είμαστε σήμερα θα είμασταν κάτι τελείως διαφορετικό ίσως και άυλο αυτή είναι η άποψη μου που πιστεύω πως μέχρι ενος σημείου θα τα καταλάβουμε όλα αλλά θα είμαστε σε άλλο ίσως επίπεδο. κάπου μακρυα από εδω χωρίς να μας νοίαζουν τα καθημερινα προβλήματα
-
αυτό το θέμα με άγγιξε πραγματικά τώρα τελευταία είμαι πολύ μπερδεμένη έχω κάνει τεράστιες και ουσιώδης αλλαγές στη ζωή μου αλλά δεν ξέρω είναι δύσκολο φυσικά και είναι δύσκολο πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να φτάσεις εκεί που θες και το μόνο που θα σε βοηθήσει είναι να έχεις το χαμόγελο στα χείλη ακόμα και όταν για αυτό που θες είσαι αναγκασμένος να θυσιάσεις πολλά και πράματα που σε ευχαριστούσαν για κάτι καλύτερο. δεν πρέπει όμως να απογοητεύεσαι γιατί όταν θα κάνεις αυτό που ήθελες αυτήν την αλλαγή που πάντα επιθημούσες μπορεί να είναι και πολύ δύσκολο ορισμένες φορές για να προσαρμοστείς, και ποτέ μη κοιτάς πίσω κάνει κακό μεγάλο κακό. εγω τα γράφω αυτά τώρα αλλά είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση και το χαμόγελο στα χείλη αρχίζει να εξαφανίζεται αλλά που θα πάει θα έρθει. όταν κάνεις μία αλλαγή που θες πρέπει να υποστείς της συνέπειες ότι και να είναι αυτες γιατί σίγουρα θα υπάρξουν. αλλα μην απογοητεύεσαι.
-
είναι τρομερό αυτό που της συνέβει, τα δικά μας προβλήματα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έχει περάσει.......... κάτι πρέπει να γίνει δεν μπορεί να το αφήσουμε έτσι σαν άνθρωποι κάτι πρέπει να κάνουμε, είναι πολύ βρώμικο και απαράδεχτο...... νιώθω τύψεις....... γίνονται τόσα πολλά στο κόσμο και πολύ άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα....... είμαστε χαμενοι αν δεν κάνουμε κάτι..... εγω δηλαδή έτσι αισθάνομαι τώρα τελευταία νιώθω μηδεν σαν άνθρωπος έχουν γίνει τόσα πολλά και πολλοι απο εμας απλά καθόμαστε τα κοιτάμε και τα κρίνουμε χωρις ουσιαστικά να κάνουμε τίποτα........ είναι απαίσιο... δεν υπάρχει καθόλου συνείδηση.
-
βρε παιδια τι είναι αυτά τρελάθηκα κατατρόμαξα δεν φτάνει που τι πάτησα τη πρώτη φορά ήθελα και δεύτερη το ζωον!!!!!!!!!!!
-
ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΩ.
ποιος σε εμποδίζει να ζήσεις; γιατί το λες αυτό;
συγνώμη που ανακατεύομαι στα πρωσοπικά σου. αν θες απαντας
-
I Am a woman
I Want to take a disision
I Have friends
I Wish for some people quality of life
I Hate me sometimes
I Fear me
I Hear you
I Search anything
I Wonder why i can\'t do anything to help some people
I Regret for nothing
I Love vasoula, mary, anastasia, mara
I Ache if someone hurts the people that i love
I Always be a stupid
I Usually remember the past
I Am Not happy right now
I Dance for fun
I Sing horrible
I Never think
I Rarely love
I Cry not....at....all
I Am Not Always unhappy
I Lose many times
I'm Confused with my life
I Need i don\'t know
I Should do the best i can
-
και εγω συμφωνω με τη medussa αν ζούμε μια ζωή με ουσία τότε είμαστε ευτυχισμένη
-
Παλιοτερα επιθυμουσα να πεθανω πιστευοντας πως ημουν παρα πολυ Δυστυχισμενος και ταυτοχρονο δεν ανηκα στο περιβαλλον οπου βρισκομουνα..οικεγενιακο, φιλικο, σχολικα..ολα μαζι.
Υστερα οταν κατι αλλαξε στη ζωη μου, αρχισα να ενδιαφερομαι για την αλλη πλευρα της ζωης, αυτη οπου οι ανθρωποι θελουν να την αφησουν ησυχη...και επειτα καταλαβα πως η πηγη ολων των προβληματων μου ηταν εκει!
Ομως η λυση αυτων εμπλεκει αναν τεραστιο αριθμο συνδιασμων οι οποιοι ειναι αδυνατον να γινουν αν δεν αλλαξουν καποια πραγματα στην Φαινομενικη πλευρα των πραγματων.
Απο εκει και περα δινω συνεχως τα δυνατα μου να καταφερω να "λυσω" οσο το δυνατον μεγαλυτερο ποσοστο του "προβληματος" μου (οπου επαναλμβανω δεν ειναι ενα και μοναδικο, απλα ειναι ΟΛΑ μαζι τα στραβα και τα αναποδα οπου εχω συναντησει με διαφορους τροπους). Ομως γνωριζω πως με τιποτα δεν γινεται να Επιλυθει τελειως εαν ΔΕΝ γινουν καποιες Δραστικες αλλα γες στο γενικοτερο περιβαλλον μου.
Αυτες οι αλλαγες ειναι γραφτο να γινουν και γινονται (γραφτο απο την αντζεντα μου [ενα προχειρο κοματι χαρτι] μεχρι "ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ" που λενε, δηλαδη σου εξηγω οτι το ευρος του προβληματος μου βρισκεται απο την οποιαδηποτε στιγμη της Ζωης μου, μεχρι το απειρο ας πουμε, το μη μετρησημο με δικα μας μεσα ΤΕΛΟΣ καλυτερα.
Για αυτον τον λογο αναφερω πως "Παλια επιδιωνα τον θανατο, τωρα απλα δεν με χαλαει να πεθανω".
Πιστευω να σου εξηγησα τον λογο...
Αν και πραγματικα μου ηρθς μια απορεια...
Πρεπει να συμπεριλαμβανουμε στα προβληματα μας τα στραβα και τα αναοδα του κοσμου, ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ωστε να τα λυσουμε, τοσο σθεναρα;;
Για αυτον τον λογο θα μου πειτε πως υπαρχουν τοσες Οργανωσεις οπου μαχονται για την επιλυση των σπουδαιων αυτων προβληματων..αλλα τωρα που το σκεφτομαι λιγο καλυτερα δεν μαχονται για την επιλυση...μαλλον για τον περιορισμο της βλαβης του τροπου Ζωης μας μαχονται, αφου και αυτοι, οπως ολοι μας, ειναι κοματι της κοινωνιας...
Αξιζει να μαχομαστε για την ανατροπη ή ειναι απλα ενα μακρινο ΟΝΕΙΡΟ?
Ξερουμε τους λογους ή εστω τον τροπο οπου θα πετυχουμε κατι τετοιο??
Που βαδιζουμε κυριοι ;
ναι μου έλυσες την απορία σε ευχαριστώ πολύ. σε καταλαβαίνω και εγω έτσι ήμουν κάποτε, αλλά μετά κατάλαβα πως αξίζει να παλεύεις για το όνειρο γιατί είναι κάτι το οποίο όταν το καταφέρεις σου δίνει χαρά και αυτό αξίζει έστω και για ένα δευτερόλεπτο.
δεν ξέρουμε τους λόγους ή τους τρόπους αλλά αξίζει να ψάξουμε να τους βρούμε, έτσι για να έχει ποικιλία η ζωή να μη βαριόμαστε. να έχουμε να ασχολούμαστε με κάτι.
να σου πω την αλήθεια δεν έχω ιδέα που βαδίζουμε και που πάμε καλά είναι να ζούμε το σήμερα και να ξεχνάμε εκέινα που μας λυπησαν. πρέπει να ζήσουμε πραγματικά ελεύθεροι και αν το κάνουμε αυτό στη ζωή μας τώρα θα το έχουμε και στη μεταθάνατον
-
Θα εκανα αυτο που κανω ως τωρα, δηλαδη να σκοτωνω τον εαυτο μου.
Ομως επειδη δεν νομιζω να πεθανω ετσι γρηγορα προσπαθω να σταματησω να κανω ΑΥΤΟ.
Προσπαθω να αλλαξω τη ζωη μου οχι επειδη θα πεθανω, αλλα επειδη θα ζησω.
συγνώμη μπορώ να σε ρωτήσω κάτι μπορεί να ξεφεύγω από το θέμα, αλλα εντάξει αν θες μου απαντάς θες να πεθάνεις;
είσαι τόσο δυστηχησμένος;ή προσπαθείς να φτάσεις κάπου.
-
Τη δεύτερη φορά που έκανα έρωτα......που ήταν με έναν που γνώριζα ελάχιστα πράγματα για αυτόν αλλά πιστεύω πως ήταν καρμικό έγινε μία φορά και από τότε δεν τον ξανα είδα
-
Τι θα κάνατε εάν ξέρατε ότι θα πεθάνετε σε μια εβδομάδα;
ΕΑΝ αυτό που κάνετε τώρα δεν είναι ΑΥΤΟ ή αν δεν οδηγεί (μπορεί να πούμε ψέματα/δικαιολογίες στον εαυτό μας, αλλά όχι στην φύση) σε ΑΥΤΟ τότε είστε είδη ΝΕΚΡΟΙ και προσωπικά δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση να σας γνωρίσω (με όλο το σεβασμό, εννοείτε) :cheerful:
Η Ανάσταση μας βρίσκεται στα χέρια μας... ο "Μεσσίας" έμεινε στα μισά του δρόμου, τον σταμάτησε η φύση διότι δεν έκανε ΑΥΤΟ
αν ήξερα ότι θα πέθαινα σε μία εβδομάδα θα προετοίμαζα τον εαυτόν μου να δεχτεί αυτό που δεν ξέρω το άγνωστο το μετά.
μη το λες όμως αυτό γιατί αν ήξερες ότι θα πέθαινες σε μια εβδομάδα φυσικά και ο καθένας μας θα έκανε αυτό που θεωρούσε πως είναι το πιο σωστό, εγω πρωσοπικά δεν θα μπορούσα μια ζωή ολόκληρη να περιμένω το θανατό μου και να καθαριζω τη ψυχή μου και τώρα το κάνω αυτό αλλά δεν είναι το μοναδικό πρέπει στη ζωή σου να τα δοκιμάσεις όλα μέχρι να καταλήξεις τι πραγματικά θες κατα τη γνώμη μου.
εγω δεν συμφωνω καθόλου με αυτό που λες ο Μεσσίας δεν σταμάτησε συνεχίζει ακόμα και έκανε αυτό που έπρεπε και συνεχίζει να εκπληρώνει όλα αυτα που πρέπει, μας δίνει μια ευκαιρία να συνεχίσουμε.
-
εγώ πάντως πιστεύω στις προφητείες και ότι όλα αυτά που αναφέρονται θα συμβούν γιατί αν παρατηρήσεις τα σημάδια του καιρού είναι ότι αναφέρεται, μάλλον κάτι μεγάλο πλησιάζει, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμη ψυχικά να το δεχτούμε ότι και αν είναι να είμαστε δυνατοί και να συνεχίζουμε να πιστεύουμε στα πιστεύω μας και να μην αλλάξουμε για κανέναν μόνο για εμας δεν χρειάζεται να ανχωνόμαστε κατα τη γνώμη μου πάντα γιατί ότι είναι να έρθει θα έρθει αλλά πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όπως και κάθε τι στη ζωή μας.
-
Πολλοί ισχυρίζονται ότι μέσω αυτοθυσίας, αυταπάρνησης κτλ κάποιος μπορεί να εξαλείψει το εγωισμό. Υπάρχει όμως και μια "ύπουλη" πτυχή η οποία ίσως να μας διαφεύγει. Πολλοί θεωρούν ότι θυσιάζοντας "υλικά αγαθά" θα πετύχουν αυτή την εξάλειψη του εγωισμού τους. Είναι όμως δυνατόν αυτό να οδηγεί απλώς στην υποκρισία;
Δηλαδή για παράδειγμα ένας άνθρωπος που θυσιάζει τα πάντα για τους άλλους (λεφτά, τον ελεύθερο του χρόνο κτλ) υπάρχει περίπτωση να είναι το ίδιο εγωιστής με κάποιον που μαζεύει λεφτά και αρνείται να βοηθήσει τους άλλους; Πιστεύω πως ναί υπάρχει. Κάποιος που κάνει τα αδύνατα δυνατά να βοηθήσει τους άλλους, αλλά το κάνει απλώς για να πάει στον "παράδεισο" ή να "φτιάξει το κάρμα" του δεν είναι εγωιστής πάλι; Κάνει ότι κάνει πάλι με κύριο γνώμονα τον εαυτούλη του.
Το ότι αντικαταστήσαμε μια νοητική κατασκευή (χρήμα, υλικά αγαθά) με μια άλλη (παράδεισο, νιρβάνα, κάρμα κτλ) αυτό σημαίνει ότι γίναμε λιγότερο εγωιστές; Μήπως γίναμε απλώς περισσότερο υποκριτές με τον ίδιο εγωισμό (κάτω απο διαφορετική μάσκα);
Η θυσία κάποιου που είναι άθεος και που δεν πιστεύει σε όποιαδήποτε συνέχεια της ζωής μετά το θάνατο δεν είναι πιο ειλικρινής απο αυτή του "άγιου" που πιστεύει ότι κάνοντας αυτό θα κερδίσει την αιώνια χαρά και ευδαιμονία;
Και αφού οδηγήσαμε το μαχαίρι βαθιά ας το στρίψουμε και λίγο να εισέλθει αέρας στην πληγή:
Είσαι διαθετημένος όταν έρθει η ώρα της "Κρίσεως" να ανταλλάξεις τη θέση σου και να πάς Κόλαση αντί για Παράδεισο, για να πάει κάποιος συνάνθρωπος σου στον Παράδεισο (αιωνίως); Είσαι διαθετημένος να "χαλάσεις" το πολύτιμο και "καλογυαλισμένο" κάρμα σου αν χρειαστεί για χάρη κάποιου άλλου;
Και τώρα τι γίνεται ανθρωπάκο, σκλάβε του "πνευματικού υλισμού"*;
Μια ωραία πεταλούδα...
*Μια πολύ πετυχημένη έκφραση που περιγράφει ακριβώς αυτό που θέλω να θίξω, "κλεμμένη" απο τον φίλο El Morya.
αυτό εγώ πιστε'υω πως πηγαίνει ανάλογα με τον ανθρωπο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κάνει αυτός που είναι πραγματικά αποφασισμένος να απαρνηθεί τον εγωισμό του πιστεύω πως θα το καταφέρει και δεν πιστεύω να έβαζε κανείς τον εαυτόν του σε τόσο μεγάλη απάρνησει των πραγμάτων για να υποκριθεί απλά και όσο για το παράδεισο και τη κόλαση αυτό νομίζω ότι αμα φτάσεις μέχρι το τέλος και σου παραχωρήται μία θέση στον παράδεισο και εσυ πας και τη δώσεις αλλού τότε για εμένα είσαι αχάριστος αλλα και χαζός.
και ναι πιστευω στην ανθρώπινη δύναμη και δεν πιστέυω πως κάποιος θα απαρνιόταν τόσα πολλά για να υποκριθεί απλά αυτός που θα εκανε κάτι τέτοιοι θα πρέπει να είχε ψυχολογικα προβλήματα
-
εγω πάντως ζω γιατί μετά από τα 15 μου χρόνια κάνω ότι θέλω και δεν δίνω σημασία σε όλους τους υπόλοιπους που θα με διέταζαν αν συνέχιζα να ζω με τη οικογενεια μου και να εξαρτώμαι από αυτούς. όταν έφυγα από το σπίτι μου δεν είχα τίποτα και κάθε μέρα ήταν ένας τρομερός αγώνας επιβίωσης έκανα όλες τις δουλείες αλλα πέρασα πολύ ωραία χρόνια χωρις να βαριέμαι καθόλου. Έτσι είναι και είναι ωραίο όταν το πέρνεις στη πλάκα.
ελπίζω όλοι να είστε καλά και αρχίσετε να ζήτε κάλά και ευχάριστα εκείνοι που σας ενοχλουν να τους κάνετε πέρα και αν είστε αναγκασμένη να είστε μαζί τους απλά πάρτε το στη πλάκα.
-
εγω πάντως θέλω να πω πως ήταν πολύ τρομακτικό όλο το βιβλίο και αν το σκεφτείς καλά πολλά από τα όσα γράφει συμβαίνουν ακόμα και τώρα εγω πάντως προσωπικά το πιστεύω όλα όσα γραφει
-
Αν??????..
Αν μπορείς να αρχίσεις τη μέρα σου χωρίς καφεΐνη,
Αν μπορείτε να είσαι χαμογελαστός (-η) αγνοώντας πόνους και κούραση,
Αν μπορείς να μη διαμαρτύρεσαι και να μην κάνεις τους ανθρώπους να
βαριούνται με τα προβλήματά σου,
Αν μπορείς να τρως το ίδιο φαΐ κάθε μέρα και να είσαι ευγνώμων γι' αυτό,
Αν μπορείς να καταλάβεις πότε οι αγαπημένοι σου είναι πολύ απασχολημένοι
για να σου αφιερώσουν χρόνο,
Αν μπορείς να αδιαφορήσεις όταν οι άνθρωποι ξεσπάνε επάνω σου,
Αν μπορείς να δεχθείς κριτική και κατηγορίες χωρίς αντίσταση,
Αν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον κόσμο χωρίς ψέματα και εξαπάτηση,
Αν μπορείς να νικήσεις το άγχος χωρίς ιατρική βοήθεια,
Αν μπορείς να χαλαρώσεις χωρίς αλκοόλ,
Αν μπορείς να κοιμάσαι βαθιά κάθε βράδυ,
........
........
........
........
.....
........
........
??.
??.
??.
??.
??..
??.
τότε κατά πάσα πιθανότητα είσαι ο οικογενειακός σκύλος. :lololol:
αν μπορουσαμε να πραγματοποιήσουμε όλα αυτά τα αν τότε θα είμασταν πραγματικά ελευθεροι και ήρεμοι όλοι θα ζούσαμε σε έναν τρελό και ονειρεμένο παράδεισο χωρίς προβλήματα γιατί συνήθως εμείς τα δημιουργούμε
-
εγω το έχω πει σε έναν άνθρωπο που μου έκανε μεγάλο κακό και όταν λέμε μεγάλο κακό κόντευα να πεθάνω και όταν το είδα ξανά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και πως είχε καταντήσει το λυπήθηκα δεν ήθελα πια το κακό του γιατί ήταν πολύ κακομοίρης
-
κατα τη γνώμη μου δεν πρέπει να φοβάσαι να πλησιασεις τους ανθρώπους είτε φιλικά είτε ερωτικά, η ζωή είναι πολύ μικρή για να χωράει και ο φόβος μέσα πρέπει να έχεις θάρρος ότι και να συμβεί να το αντιμετωπίσεις. η ψυχή μας αναζητά την επαφή όπως και το σώμα αν μια ζωή έχεις ανασφάλειες τότε φτάνεις σε ένα σημείο και λες δεν έκανα τίποτα και έχασα τόσα πολλά γιατί απλά φοβόμουν. να δίνεσαι πάντα αλλά και να πέρνεις να ξεκαθαρίζεις τα πράγματα αυτά που ζητάς από την αρχη και όταν βλέπεις ότι δεν πάει άλλο να φεύγεις πριν να είναι αργα και υπάρχουν "αίματα" το λέω γιατί τα έχω περάσει πάρα πολύ. και επισης ποτέ μη παίζεις με τα συναισθήματα των άλλων γιατί πάντα γυρνάει σε έσένα.
-
Όσο και να το παλέψουμε, ο ανθρωπάκος θα είναι πάντοτε ανθρωπάκος. Γιατί δεν είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει απ'την μοίρα του, είναι ότι δεν θέλει. Ποτέ δεν ήθελε.
Παλιότερα, στην αρχαία Ελλάδα, τους λέγανε είλωτες. Τώρα τους λένε Έλληνες Πολίτες.
Και είναι το μόνο που άλλαξε.
είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο και το απόσπασμα αυτό είναι αντιπρωσοπευτικό για το καθένα μας ξεχωριστά με άλλη σημασία αλλά δεν θα συμφωνήσω πως ο ανθρωπάκος θα ειναι πάντοτε ανθρωπάκος, ο καθένας μπορεί να αλλάξει ο καθένας μπορεί να γίνει καλύτερος και να ξεφύγει από αυτή τη "κατάρα" που μας πρικίζει ο κόσμος μας
-
εγώ πάντως πιστεύω πως το έμβρυο έχει ψυχή από τη στιγμή που συλλαμβάνεται. δεν ξέρω γιατί αλλα έχω μείνει δυο φορές έγκυος και από το πρώτο μήνα το άκουγα ήταν σαν να επικοινωνούσα μαζί του, είναι τρομερό το τι αισθάνεται ένας άνθρωπος είναι σαν να κουβαλας τη ζωή στα χέρια σου αρα και τη ψυχή δυστηχως τα έχασα και τις δύο φορές
-
όλα αυτά που λέτε είναι σωστά. εμένα όμως πρωσωπικά η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να γίνονται έρευνες για να σωθούν κάποιοι άνθρωποι και να μπορέσουν να ξαναζήσουν φυσιολογικά αλλά αυτό δεν πρέπει να σκωτόνει κάποιες άλλες ψυχές οπως είναι των εμβρύων το θεωρώ πολύ βρώμικο και άσχημο να πέρνεις μια ζωή , μια ψυχή για να καλυτερεύσεις μία άλλη. το να φτιάξεις κάποια μέλη του σώματος ή κύταρα με τεχνιτά μέσα δεν είναι κάτι κακό και εκεί έπρεπε να επικεντρωθουν αλλα όχι από μωρά είναι απαράδεχτο κατά τη γνώμη μου.
-
ηλίθια!!!!! με όλη τη σημασία της λέξης......... :headb:
-
γεια σας
εγω είμαι ταύρος με οροσκόπο καρκίνο το θεωρώ υπέροχο συνδιασμό. εσύ παλι Anduriel πρέπι να είσαι πολύ ευαίσθητος. -
Υπέροχο και απόλυτα σωστό. δεν έχω λόγια με άγγιξε πάρα πολύ. μακάρι να μπορούσαμε να σκεφτούμαι και να ζήσουμε έτσι όπως γράφει το γράμμα. θα ήμασταν απόλυτα ευτυχείς. θα ζούσαμε στο παράδεισο.
Αντέχεις την Ελευθερία?
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
γεια σας, έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω αλλά αυτό το θέμα μου τράβηξε τη προσοχή.
τόσο καιρό δεν γράφω γιατί ανακάλυψα πως για να είμαι καλά και να αποκτήσω γνώση πρέπει να ελευθερωθώ, να πάρω όλες τις ευθύνες των πραξεων μου στα χέρια μου ακόμα και το κακό που λέμε ότι κάποιοι μας έκαναν στην πραγματικότητα εμείς το κάναμε στον εαυτό μας και όταν ξέρεις ότι εσύ φταις για ότι σου συμβαινει χωρίς να κατηγορείς τον εαυτό σου τότε όλα διορθώνονται. όταν είσαι ελεύθερος δεν εξαρτάσαι από τίποτα δεν έχεις συναισθήματα, είσαι ήρεμος γίνεσαι ένα με τη φύση μπορείς να καταλάβεις τα πάντα, δεν έχεις περιέργεια πλέον για τίποτα δεν επιθυμείς γιατί έχεις τα πάντα.
από όταν ελευθερώθηκα η ζωή μου καλυτέρευσε πολύ, πλέον δεν φοβάμαι τίποτα είμαι συνδεμένη άμεσα με τη φύση.
για εμενα αυτό θα πει ελευθερια. και όταν, το νιώσεις, όλα αυτά που σε έκαναν να αναρωτιέσαι για χρόνια φεύγουν είναι σαν να έχεις πάρει όλες τις απαντήσεις.