Νυκτώ
-
Posts
180 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Νυκτώ
-
-
Ναι, πονοκέφαλος το όλο πράγμα,αλλά καλά
θα κάνουμε να μη παίρνουμε τέτοια θέματα αβασάνιστα /ελαφρά τη καρδιά...Έτσι;
Ή να το βάλει σε πράσινο-μπλε ριγέ φόντο!
Αμάν βρε Ιngmar!!
-
Αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται με κάθε φωτογραφικη μηχανή? Πρακτικά πως μπορούμε να το κάνουμε? Μπορεί να βάλει κάποιος μια φωτογραφία να τη δούμε?
-
Απλή. Περιεκτική. Χωρίς περιττές εξηγήσεις και φρου-φρου. Άσε που το μπλε χρώμα διώχνει τα κακά πνεύματα..
-
ή μάλλον.. πείτε μου πως θα ήταν ο ιδανικός και για σας ισοροπιμένος κόσμος.. δλδ με ή χωρίς μαγεία, με ή χωρίς προκατάληψη, με ή χωρίς ασχετοσύνη, με ή χωρίς κάτι δικό σας αυτοσχεδιάστε..!! ;ο)
Φίλε Somnius,
(χωρίς να θέλω να βγω εκτός θέματος)
Αν ο κόσμος ήταν υπέροχα τέλειος, τότε διαφορές δε θα υπήρχαν.. ή μάλλον οι διαφορές θα ήταν τόσο αθώες και όμορφες, όσο η διαφορά της τουλίπας με τον κρίνο..
Η μαγεία θα ήταν πανταχών παρούσα.
Οι "άλλοι" θα ήταν και αυτοί σοφοί, ενώ "εμείς" που το προσπαθούμε, θα ήμασταν ήδη σοφοί, ή και όχι.
Κι ο Θεός ίσως να κατέβαινε να συνομιλήσει με το λαό του, ως απλός θνητός.
-
Θα μπορούσε να επιλέξει να "πληρώσει" το κόστος, και σιγά, σιγά, με υπομονή να αλλάξει τη στάση των άλλων. Αυτό όμως προϋποθέτει μια αληθινή θυσία. Άλλο να αφήνεις λουλούδια και καρπούς στο βωμό, κι άλλο το ...κεφάλι σου. Το πρώτο είναι cool, δεν κοστίζει και είναι και αβλαβές. Το άλλο...
Μόνο, μάντεψε ποιο δείχνει πραγματική ανωτερότητα, ποιο είναι περισσότερο αποτελεσματικό... και γιατί...
Τι μου θύμησες..
Όταν πήγαινα στο Λύκειο(ελληνικό, αλλά στη Γερμανιά, το λέω γιατί εκεί ο κόσμος, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, βαδίζει όντως με το σταυρό στο χέρι. Σας υπενθυμίζω πως η ομογένεια από ανέκαθεν ήταν στενά συνδεδεμένη με την εκκλησία..), πρώτη τάξη πιο συγκεκριμένα, είχα ήδη δυο χρόνια που φορούσα την πεντάλφα. Μέσα απ'τη μπλούζα όμως, γιατί το λουράκι ήταν μακρύ. Το καλοκαίρι λοιπόν, άλλαξα το λουράκι γιατί σκίστηκε, και έβαλα ένα πιο κοντό. Δεν είχα φανταστεί ως τότε την αντίδραση των άλλων, γιατί πολύ απλά το θεωρούσα δεδομένο, σαν το βαφτηστικό σταυρουδάκι που φορούνε άλλοι.
Όταν λοιπόν το είδε ο φιλόλογός μου, μόνο που δεν έπαθε έμφραγμα! Για τρία τέταρτα της ώρας κοιτούσε με εμμονή στο ντεκολτέ μου! Μπα σε καλό σου, λέω, δε νομίζω να θέλει τίποτα! Αυτό μας έλειπε τώρα!
Μετά το μάθημα με έπιασε και με ρώτησε αν είχα κάποιο πρόβλημα στην οικογένεια, αν πήγαινα συχνά στην εκκλησία, αμ είχα μπλέξει με καμιά οργάνωση και άλλα τέτοια που με ξάφνιασαν γιατί με τον συγκεκριμένο καθηγητή τα πηγαίναμε πολύ καλά. Αφού του είπα πως δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάει, μου έδειξε το φυλαχτό μου. Έβαλα κάτι γέλια!! Κύριε, του λέω, πολλά μου μάθατε, καιρός να σας μάθω κι εγώ κάποια πράγματα(ήμουν λιγάκι θρασύς τότε)!
Ο άνθρωπος αν και πιστός χριστιανός ορθόδοξος, και μεγάλος σε ηλικία καθότανε μαζί μου και του μιλούσα για τα πιστεύω μου.. Περνούσαμε τα δεκάλεπτα στη βιβλιοθήκη.. Τότε έμαθα πολλά. Για την Αρχαία Ελλάδα μου έλεγε αυτός, κι εγώ για μύθους και ιστορίες σοφών γυναικών και αντρών.. Στο τέλος της χρονιάς, εγώ ήμουν πιο ανοιχτή, κι αυτός πιο ανεκτικός.. Λέω ανεκτικός γιατί στο πέντε παρα σύνταξη ήταν ο άνθρωπος, κι αυτό πολύ του ήταν..
Η αντίδραση των συμμαθητών μου και των άλλων δε μ'ένοιαξε. Αν και δεκάξι(ή επειδή ακριβώς ήμουν δεκαέξι), ο δρόμος μου ήταν για'μένα φανερός.. Αρνητικά σχόλια και βλέμματα δε με απασχολούσαν. Με τον καιρό, και μέσα από συζητήσεις άλλαξαν στάση.
Είναι δύσκολο να περπατάς αγέρωχη με μια πεντάλφα περασμένη στο λαιμό, μα αν ξέρεις γιατί τη φοράς(για κάθε σύμβολο ισχύει αυτό) δεν πρέπει να σ'αγγίζουν καν τα δύσπιστα βλέμματα. Εξάλλου, το σύμβολο από μόνο του, με τη δύναμη που του δίνεις, με την ενέργεια που θα το φορτήσεις λειτουργεί σαν ασπίδα.
Το κάθε σύμβολο, είτε μενταγιόν, είτε χαραγμένο πάνω σε ταφόπλακα είναι μια ταυτότητα, το πιστεύω σου σε κωδικοποιημένη μορφή. Και καλό ειναι να το υποστηρίζεις.
Τόσοι άνθρωποι έμειναν άταφοι, τόσες ψυχές περνάνε από μπροστά μας και δεν τις βλέπουμε. Τουλάχιστον τώρα να τιμάμε τους νεκρούς μας όπως θα το'θελαν οι ίδιοι. Με τα σύμβολα και τις ιδέες τους,
-
Υπάρχει μοναξιά στις εναλακτικές τεχνικές, δεν συμφωνείτε..??
Πόσο δίκιο έχεις..
-
Όταν είπα στην μητέρα μου ότι ασχολούμαι με μαγεία, εκείνη σήκωσε μαχαίρι να με σκοτώσει. Ως σήμερα για αυτό το θέμα δεν μιλάει όσο και εάν προσπαθώ να την πείσω με διάφορους τρόπους. Η ίδια λέει ότι αυτά είναι σατανικά πράγματα και δεν έχουν καμία σχέση με την σημερινή κοινωνία.
Καλά, κι εσύ στη μητέρα σου βρήκες να το πεις;
Πάνε χρόνια τώρα που η μάνα μου βρήκε στη βιβλιοθήκη μου ένα βιβλίο με θέμα το διαλογισμό(και με εξώφυλλο μια γυναίκα καθισμένη μέσα σε μια πεντάλφα) και η καημένη μόνο που δε λιποθύμησε!!
Πήρε και λιβάνισε το σπίτι αμέσως.
Κοίτα, θέλει όντως να'χεις τον τρόπο, και να διαλέγεις σε ποιον θα το πεις, γιατί η μάνα, όσο και να σ'αγαπά, αν δεν είναι ήδη λίγο <<ψαγμένη>> δε θα θελήσει να καταλάβει.
Εξάλλου ό,τι κάνεις, το κάνεις πρώτ'απ'όλα για'σένα, και μετά για τους άλλους. Αν πάλι θες να ενημερώσεις τους άλλους για το τι κάνεις και το πως ζεις, καν'το με τακτ!
(Περιττό να σου πω πως τώρα πια η μάμα μού διαλογίζεται κι'αυτή.. B) )
-
Ναι, μα ποιος ορίζει τα συναισθήματα;
Είναι η μάζα;
Είναι ο καλλιτέχνης;
-Ο συγγραφέας που προσπαθεί να περιγράψει κάτι που έζησε ο ίδιος;
Και αν ναι ποιος ήταν ο πρώτος συγγραφέας που όρισε ένα συναίσθημα;
Και ποιο το πρώτο βιβλίο που περιγράφει συναισθήματα; Η Βίβλος;
-Ο ζωγράφος και ο γλύπτης, που αποτυπώνουν ένα συναίσθημα χωρίς να το πουν;
(είναι, στ'αλήθεια, απλά η ''έκσταση'' αποτυπωμένη στο πρόσωπο της Αγ. Θηρεσίας του Bernini;)
Ας μην ξεχνάμε πως η γλώσσα είναι κώδικας, που αποτελείται από άλλους μικρότερους κώδικες.
Έτσι ίσως να υπάρχει μια λέξη για τον πόνο, αλλά η ίδια να έχει δεκάδες χρωματισμούς.
Είναι και το άλλο.
Είναι και τα συναισθήματα ταμπού. Ποιος τολμά να τα ορίσει;
Όποιος ανακαλύψει μια νέα λέξη, αρχίζουν οι άλλοι και μιλούν για βεβήλωση της γλώσσας..
-
Ε βρε παιδιά,
κάποια προειδοποίηση!
Καθόμουν με τον τετράχρονο ανιψιό μου, προσπαθώντας να βρούμε τις ''διαφορές''(μπα σε καλό σου!!).
Εκεί που, συγκεντρωμένοι, κοιτούσαμε στην οθόνη, φανερώνεται η ''διαφορά'' και πέφτω απ'την καρέκλα! Ευτυχώς <_< , γιατί ο μικρός είδε εμένα και έσκασε στο γέλιο!
Αμάν βρε Morgainne!
-
Ευαίσθητο το θέμα παιδιά..
να σας πω όμως,
δεν πιστεύω ούτε στη ζωή, ούτε στο θάνατο.
Στη ζωή, γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ αυτή. Είναι πολύ μικρή, λεπτή(όσον αφορά τις διαστάσεις), πικρή και στεγνή για την πλειονότητα των ανθρώπων.
Στο θάνατο, χμ, γιατί δεν τον γνωρίζω, γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν δύναται να μου τον περιγράψει..
Ας μου δείξει κάποιος το θάνατο, ας με πάρει μαζί του στα μονοπάτια του Άδη(έτσι μ'αρέσει να το σκέφτομαι), να μιλήσω με τους μεταθανάτιους πολίτες, να ανα-διαμορφώσω το <<ζωντανό>> λεξιλόγιο, να δώσω στις λέξεις Ζωή και Θάνατος την πραγματική τους σημασία, να προσπαθήσω να πιστέψω σ'αυτές. Να διαλέξω, ναι, να διαλέξω που θέλω να υπάρχω.
Αλλά αυτό εδώ, τίποτε δεν είναι.
Νοιώθει κάποιος από'σας κάποιες στιγμές, φευγαλέες, αόρατες πως '' εγώ, τώρα, εδώ δεν υπάρχω πραγματικά'';
Στους ανθρώπους γύρω μου, σ'αυτούς πιστεύω. Γιατί υποψιάζομαι πως είναι το ίδιο ανίδεοι με'μένα.
Γι'αυτό μ'αρέσει που απαντάτε σ'αυτά τα ερωτήματα. Ίσως κάποιος να μπορέσει να πει αυτά που νιώθω..
-
Λυκάων(πολύ μ'αρέσει το ψευδώνυμό σου..!
), ναι κι εγώ έτυχε να ακούσω για αυτόν τον τύπο που έκανε την επίδειξη στην τηλεόραση. Η μάνα μου(αυτή το είδε) είπε ότι είναι και συγγραφέας.. το όνομά του ποιό είναι;
Επειδή εδώ στο εξωτερικό δεν έχω πρόσβαση σε εξεζητημένα ελληνικά βιβλία, ας μου πει κάποιος που διάβασε κάποιο βιβλίο του, περί τίνος πρόκειται και τις εντυπώσεις του..
Όσο για το θαύμα του Αγίου Φωτός, άσχετα απ'το αν εξηγείται ή όχι επιστημονικά, το πίστευα και το πιστεύω και θα πάω κάποια στιγμή στα Ιεροσόλυμα να το ζήσω κι από κοντά.
-
Κασσάνδρα μου, καταλαβαίνω το διαχωρισμό που κάνεις.
Με το "ευτυχισμένη ζωή" εννοείς αυτό το αίσθημα του να "περνάς καλά" και να νιώθεις την καρδιά σου ελαφριά, να μη σε βαραίνει κάτι με τη σημαντικότητά του, να μην αφήνεις τις καταστάσεις να διεισδύουν στο εσωτερικό σου..
Καταλαβαίνω τη διαφορά, νομίζω.
Εγώ ταλαντεύομαι συνήθως μεταξύ αυτών των δύο.
Κι επειδή είμαι άνθρωπος των άκρων, είμαι ή το ένα, ή το άλλο, ανάλογα με τη στιγμή.
Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουν όλοι τη διαφορά και να μου λένε ότι προτιμούν την "πιο ξέγνοιαστη Νυκτώ", από την άλλη, "τη σοβαρή, σκεφτική και εσωστρεφή".
(όλοι οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν χαμόγελα γύρω τους)
Ρωτάς όμως πώς απολαμβάνω εγώ τη ζωή..
Και σου απαντώ: χρειάζομαι και τα δυο, συνειδητά. Για να μπορώ να καταλάβω τη διαφορά.
(Για πες μου, έπιασα απ'έξω-απ'έξω, τουλάχιστον, το νόημα της ερώτησης σου;)
Όσο για τα άλλα, τα "PREVIOUSLY ON...",
πολύ θα'θελα να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό σας
, αλλά δεν παρακολουθώ τηλεόραση..δυστυχώς;;;
Θα μου εξηγήσει κάποιος;
-
Για να μην ψάχνετε..
..αυτός στ' αριστερά είναι ο γνωστός τραγουδιστής..
-
Η συγκεκριμένη σαυρούλα φέρει το όνομα Jesus Christ Lizard!!
-
Πολύ καλό Morgainne!
Η Bjork τι σας λέει;;
Από μικρή ήταν κάπως..!
-
Οποτε λεω κατι,ή δουλεμα θα φαω,ή θα αρχισουν οι ειρωνειες!!
Κασσάνδρα,
κανένας δεν ειρωνεύεται εσένα..
ειρωνευόμαστε την όλη βαβούρα γύρω απ'αυτές τις προφητείες.
Εγώ προσωπικά δουλεύω λιγάκι και τον εαυτό μου,
που αυθόρμητα επηρεάζομαι από κάτι τέτοια
μέχρι να τα δω <<λογικά>>!
-
Δεν το διάβασες όλο;
Αυτό που ήθελα να σου πω, είναι πως τη δύναμη για την αβεβαιότητα σου την βρίσκεις μέσα σου, αφου γνωρίζεις πως τα άστρα που κοιτάς δεν υπάρχουν.
Εντάξει..
-
Να το συζητήσουμε βρέ παιδί μου,μην σ'αφήσουμε κ νηστική...
Ναι αλλά δε βλέπω να το συζητάς καθόλου..!
Τι να κάνουμε κι εμείς οι νυχτερίδες πια;;;
Πού να βρούμε το γεύμα μας;
Σώνει και καλά στις τράπεζες αίματος;
(γουέλκαμ πάντως!)
-
Ε, καμιά φορά έχει συννεφιά όμως.
<_< Το ήξερα ότι κάποιος θα το πει αυτό...
Ιχώρ, εσύ;
Μη με βγάζετε απ'τα όνειρά μου!!!!
-
τα αστέρια όπως και κάθε τι φυσικό, μου αρέσουν, γιατί δεν έχουν δίκιο ούτε άδικο..
...και γιατί γνωρίζω πως ότι και να γίνει,
όσο αβέβαιη και να'μαι,
όταν θα κοιτάξω ψηλά θα τα βρω εκεί.
Οι σιωπηλοί και αμέτοχοι παρατηρητές.
-
Θα την αξιοποιήσω συγχωρώντας,
τους νέους και τις νέες που επέτρεψαν στους εαυτούς τους να μιανθούν από τη μολυσμένη κοινωνία μας..
Στον επόμενο: το εξής σύμβολο..
Θα το καρφιτσώσεις στο στήθος σου, στο μέρος της καρδιάς;
-
νέο αίμα... :headb:
Από πού μου επιτρέπεις να πιω; :smilewink:
-
Κασσάνδρα,
θα συμφωνήσω με τον Αρχάγγελο ως προς το ύφος..
Μη θίγεσαι όμως..
Όλ' αυτά είναι πολύ λεπτομερή για να είναι αλήθεια, δε νομίζεις;
Και να σου πω την αλήθεια,
αν είναι να ρίξει και τον Μπους,
πες πως είμαι εγώ η γυναίκα που αναφέρεται στην Αποκάλυψη.. :smilewink:
-
Μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι είναι και πολυ-σπουδαγμένη, έτσι;
Σου λέει, λοιπόν, η κοπελιά που θέλει τον κύριο Χ:
<<Αυτή σπούδασε 15 επιστήμες, δεν είναι καμιά αμόρφωτη, κάτι θα ξέρει..>>
Stardust, άσε το σεβνταλέ, το πεντάσταυρο και τα λοιπά..
Πουλά και σπάνια βοτάνια(και καλά κάνει), έτοιμα για το ξόρκι..
Πως πάμε στο σούπερ-μάρκετ, ένα φακελάκι κανέλα, μισό κιλό μήλα.. ε, έτσι..
από βραδύς ρίχνεις μια ματιά στη συνταγή "πως να σε παντρευτεί σε λιγότερο από 48 ώρες",
παίρνεις τηλέφωνο και στα στέλνουν την επόμενη, ακόμα καλλίτερα κι από σούπερ-μάρκετ δηλαδή.
Και ξεχνάνε οι φτωχές ενδιαφερόμενες, πως τα βότανα και τα λουλούδια είναι ζωντανά όντα,
γεμάτα μαγεία,
όταν τ'αγαπάς και τα προσέχεις,
όταν τους μιλάς.
Μόνο τότε σε βοηθάνε, και πάλι μονάχα για να πράξεις το καλό.
Πραγματικά η πιο "καμένη" σελίδα
in Γέλιο & Αερολογίες
Posted
Θέλω τη μπι-μπι-μπό μου πίσω, που ήταν και αγαθούλα! :001almostcry: