Jump to content

irenicus777

Mέλη
  • Posts

    999
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    2

Posts posted by irenicus777

  1. Septic Flesh - Nephilim Sons

     

     

     

    Many years ago when none could count the time,

    spheres of light fell down, a rain of mystic fire from the skies.

    Thirsty angels smelled the warmth of life into this earth.

    Bathed with stardust, in greatness They descended.

     

    The Nephilim Gods.

     

    New resources formed the blood of Their machines.

    Creatures and devices were the products of Their will.

    To prevail in this world of virgin wilderness,

    They made some hands to carry Their sacred tasks.

     

    Soon They felt an urge to taste forbidden pleasures.

    Their flowers were erected for the daughters of Their beasts.

    With awe and lust these young mutations drunk Their potions.

    As bees they took Their seed in places, far and wide.

     

    The Nephilim Sons.

    Nephilim sons. Spheres of light fell down

     

    Many years ago when none could count the time,

    spheres of light fell down, a rain

     

    The Nephilim Sons.

    Nephilim sons. Spheres of light fell down

  2. Δεν το είπε ο ίδιος ο L Ron, οι επικριτές του το είπαν για αυτόν. Και όντως, αν και ο ίδιος ποτέ δεν το παραδέχτηκε, μαζί με τον parsons ασχολούνταν πολύ με τη θελημική μαγεία του Crowley.

     

    Και δεν είναι μόνο ο Hubbard και η σαϊεντολογία.

     

    Ένα πρόσφατο παράδειγμα:

    http://necronomicongnosis.blogspot.com/2009/10/blog-post_31.html

     

    κι εδώ ο αρχηγός τους (ο τύπος είναι όλα τα λεφτά!!!!)

    http://www.youtube.com/watch?v=tab--ljFXu8

  3. Πριν κανά δυο χρόνια είχα δει έναν ανατολίτη να κάνει το ίδιο ακριβώς: να σταματάει την καρδιά του. Αλλά αυτός ήταν πολύ πιο γέρος και πιο... "ζεν", αν καταλαβαίνετε τι εννοώ.

  4. Νομίζω εμφανίζεται στα κείμενα της Νεκρής Θάλασσας, και σε κάποιες παραδόσεις κάποιων ομάδων... μέχρι φυσικά τις τελευταίες δεκαετίες, που έγινε trendy...

    Προσωπικά εγώ άκουσα για τη Lilith πρώτη φορά σε ένα session Vampire the Masquerade... :whistling:

  5. Βασικά οι έννοιες "Ανώτερος Εαυτός", "Άγιος Φύλακας Άγγελος", "Πνεύμα Οδηγός", "Προστάτης Θεός", "Παρατηρητής (Watcher)" κλπ είναι το ίδιο, με διαφορετικά ονόματα, ανάλογα με την παράδοση.

  6. Ένας τύπος με κουστούμι και χαρτοφύλακα περιμένει στην αίθουσα αναμονής του γραφείου του Πάπα. Η γραμματέας του χαμογελάει συγκαταβατικά και του λέει:

     

    - Ο Παναγιότατος θα σας δεχτεί τώρα. Μπορείτε να περάσετε.

    Ο τύπος γνέφει, σηκώνεται απότομα, μπουκάρει στην μισάνοιχτη πόρτα, ακουμπά το χαρτοφύλακα πανω στο γραφείο του Πανιερώτατου, τον ανοίγει, τραβάει ένα χαρτί από μέσα, το προσφέρει στον Πάπα και λέει:

     

    - Θα περάσω κατευθείαν στο ψητό. Λέγομαι Jim Douglas και αντιπροσωπεύω την Coca Cola. Είμαι εδώ, γιατί η εταιρία μου έχει να σας κάνει την εξής γενναιόδωρη προσφορά: Σας ζητάμε να αλλάξετε τον στίχο του Πατερ Ημών υπαριθμόν 8, το σημείο που λέει "τον άρτον ημών των επιούσιον", έτσι ώστε να λέει "την Coca Cola ημών την επιούσια". Εμείς από τη μεριά μας θα σας δώσουμε το ποσό των διακοσίων εκατομυρίων δολλαρίων σε νόμισμα της επιλογής σας. Δέχεστε;

     

    Ο Αντιπρόσωπος του ενός και μοναδικού Θεού, αφού ξοδεύει τέσσερα ως και εφτά δευτερόλεπτα για να καταλάβει τι συμβαίνει, άλλα ενάμιση ως δύο για να συγκεντρώσει τη φωνή του και περίπου τρία τέταρτα του δευτερολέπτου για σκίσει το χαρτί, φωνάζει γεμάτος έξαρση και θρησκευτικό φανατισμό:

    - Αν είναι ποτέ δυνατόν! Θα μας κάψουν οι ουρανοί. Τολμάτε και έρχεστε εδώ και ζητάτε τέτοιο πράγμα; Δεν υπάρχει ποσό για να αγοράσει τέτοιο πράγμα. Παρακαλώ να ανακαλέσετε την προσβολή που μας κάνατε.

     

    Ο Jim Douglas χαμογελά, τραβάει ένα δεύτερο χαρτί από τον χαρτοφύλακα του, το προσφέρει και λέει:

    - Αχά, το προβλέψαμε πως θα αντιδρούσατε κάπως έτσι. Η εταιρία μου είναι διατεθειμένη να ανεβάσει την προσφορά της στα τριακόσια εκατομύρια δολλάρια και να συμπεριλάβει στο συμβόλαιο και ένα ετήσιο ποσοστό επί των κερδών της.

     

    Ο Πάπας πετάει κάτω το άσπρο σκουφάκι του γεμάτος οργή:

    - Σας παρακαλώ κύριε, δεν είναι δυνατόν να ζητάτε από τη καθολική εκκλησία να κάνει κάτι τέτοιο για οποιοδήποτε ποσό! Είμαστε η μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο, έχουμε εκατομμύρια πιστούς, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στην προσευχή μας και στα πιστεύω μας!

     

    - ’γιε πατέρα, ζητούμε συγνώμη αν σας προσβάλαμε. Παρακαλώ, σκεφτήτε την τελευταία προσφορά μας:

    Δίνουμε μισό δισεκατομμύριο δολλάρια σε νόμισμα της επιλογής σας και ένα αρκετά σεβαστό ποσοστό επί των ακαθάριστων κερδών της εταιρίας ετησίως, ας πούμε πέντε τα εκατό.

     

    Παύση για σκέψη. Ο Πανιερώτατος έχει κάτσει στην πολυθρόνα του. Φαίνεται να το σκέφτεται, παίζει με το στυλό του και τελικά χτυπά το intercom, από όπου ακούγεται η φωνή της γραμματέας του να ρωτά πώς μπορεί να τον εξυπηρετήσει:

     

    - Α, Μαίρη. Σε παρακαλώ κορίτσι μου, ψάξε στα αρχεία μας να δεις πότε λήγει εκείνη η σύμβαση με τους αρτοποιούς!

     

     

    ---------------------------------------------

     

    Παρακολουθώντας κρυμμένος έναν πωλητή του, ο διευθυντής μεγάλου

    πολυκαταστήματος - όπου βρίσκει κανείς από βελόνι μέχρι... αεροπλάνο

    ακούει την ακόλουθη στιχομυθία:

     

     

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Αυτή η πετονιά, φίλε μου, είναι η

     

    ανθεκτικότερη της αγοράς. Μόλις έχει κυκλοφορήσει. Μπορείς να ψαρέψεις μ'

    αυτήν ακόμα και καρχαρίες! Πάρ'την και θα με θυμηθείς.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Ωραία, δώσε μου δυο κουτιά. (τα παίρνει, τα βάζει στο καλάθι του

    και κάνει να φύγει)

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Μια στιγμή, φίλε μου, πετονιά πήρες και μάλιστα την καλύτερη. Σε

    ποιο καλάμι όμως θα τη βάλεις;

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλάμι έχω. Φυσικά είναι λίγο παλιό, αλλά κάνει τη δουλειά του.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Μα τι μου λες τώρα; Θα βάλεις αυτήν την τέλεια πετονιά πάνω σε

    παλιό καλάμι; Μου φαίνεσαι για πιο ξύπνιος. Έχουμε κάτι καλάμια ψαρέματος,

    άλλο να σ' το λέω κι άλλο να τα δεις στην πράξη. Η ελαστικότητά τους και

    συνάμα η ανθεκτικότητά τους είναι το κάτι άλλο. Μην το συζητάς καθόλου.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλά, καλά, έχεις δίκιο. Θα πάρω κι ένα καλάμι. (και πάει να

    προχωρήσει)

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Δεν μου είπες, πού ψαρεύεις συνήθως;

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Κοντά στο λιμανάκι της περιοχής όπου έχω το εξοχικό μου υπάρχει

    μια μικρή ξύλινη αποβάθρα. Κάθομαι εκεί στην άκρη, με το καπελάκι μου το

    ψάθινο, και ψαρεύω.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Δεν το πιστεύω. Μα, είναι δυνατόν; Όλος ο

     

    κόσμος ξέρει ότι για να βρει κανείς αξιόλογα ψάρια πρέπει να ξανοιχτεί στα

    βαθιά νερά.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Συμφωνώ, αλλά εγώ δεν έχω βάρκα.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Κι εμείς τι είμαστε εδώ! Διαθέτουμε μια σειρά από διάφορα σκάφη,

    από φουσκωτά μέχρι κότερα. Κι αν κρίνω από την εμφάνισή σου, δεν μου

    φαίνεσαι για άνθρωπος που θα δυσκολευόταν να αγοράσει ένα μικρό σκάφος.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Μα, τώρα, σοβαρολογείς; Στα καλά καθούμενα να αγοράσω σκάφος; Τι

    είναι το σκάφος, ποδηλατάκι για τον γιο μου;

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Έλα τώρα, αγαπητέ μου. Σκέψου το κύρος σου και την εκτίμηση που

    σου έχουν οι φίλοι σου πόσο πολύ θ' ανέβει μόλις ακούσουν ότι αγόρασες

    σκάφος. Όλοι οι αξιοπρεπείς κύριοι στην εποχή μας διαθέτουν κάποιου είδους

    σκάφος.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: (Μετά από ολιγόλεπτη σκέψη) Εντάξει, μ' έπεισες. Και μάλιστα θα

    του δώσω το όνομα της κόρης μου και θα της το κάνω δώρο στα γενέθλιά της

    που είναι σε λίγες μέρες.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Έκτακτα! Πάμε μέσα να σου δείξω τα διαφημιστικά για να διαλέξεις.

    Αλλά πρώτα, πέσμου, δεν φαντάζομαι να διαθέτεις τρόλεϊ για να μεταφέρεις

    το σκάφος από το σπίτι σου στη θάλασσα, δεν είναι;

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Α, ναι. Θα θέλουμε και τρόλεϊ. Δίκιο έχεις, εντάξει.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Και κάτι τελευταίο, προτού φύγεις. Τι αυτοκίνητο έχεις;

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Γιατί; Τι έχει να κάνει το αυτοκίνητό μου με το ψάρεμα;

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Ρωτάω για να δω αν είναι κατάλληλο να ρυμουλκεί το τρόλεϊ με το

    σκάφος επάνω. Δεν είναι και τόσο εύκολο για ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο να

    ρυμουλκεί τόσο βάρος. Γι' αυτό σου λέω, αν ενδιαφέρεσαι, η εταιρεία μας

    εισάγει τις καλύτερες μάρκες αυτοκινήτων παντός εδάφους, με κίνηση και

    στους τέσσερις τροχούς, με ειδικό γάντζο για ρυμουλκήσεις, και θα ήταν

    λάθος να μην εκμεταλλευθείς την ευκαιρία να σου κάνουμε και μια καλύτερη

    τιμή, μια που θα τα πάρεις ταυτόχρονα όλα αυτά από μας.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Θα τρελαθώ. Μα τώρα μου λες να πάρω καινούργιο αμάξι, από τη μια

    στιγμή στην άλλη; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

     

    Ξέχασέ το. Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου αν ακούσει ότι ξόδεψα τόσα λεφτά

    μέσα σε μισή ώρα!

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Καλά, δεν θέλω να σου δημιουργήσω οικογενειακά προβλήματα, παρ'

    όλο που μου φαίνεσαι τύπος που δεν αφήνει τις γυναίκες να κάνουν κουμάντο

    στη ζωή του.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Και είμαι. Αλλά τώρα... ξέρω κι εγώ... (σκέφτεται μερικά λεπτά)

    Τέλος πάντων. Ας πάει και το παλιάμπελο! Θα πάρω και το αμάξι.

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Φίλε μου, είσαι λεβεντιά. Σε διαβεβαιώ ότι

     

    έκανες μια από τις καλύτερες αγορές της ζωής σου. Δεν θα το μετανοιώσεις.

    Να πας στο καλό και θα τα πούμε αύριο, όταν θα σου παραδώσουμε τα

    εμπορεύματα. Γεια χαρά.

     

    ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλή σου μέρα. (Φεύγει)

     

    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: (βγαίνοντας από την κρυψώνα του) Βρε συ... Δεν πιστεύω στα

    μάτια μου! Τι σαϊνι πωλητής είσαι συ! Ήλθε ο άνθρωπος ν' αγοράσει πετονιά

    κι εσύ του πούλησες και καλάμι και σκάφος και τρόλεϊ κι αυτοκίνητο...

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Μα, δεν ήρθε ν' αγοράσει πετονιά...

     

    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Αλλά, τι ήρθε ν' αγοράσει;

     

    ΠΩΛΗΤΗΣ: Σερβιέτες. Οπότε του λέω: Φίλε μου, απ' ότι κατάλαβα, αυτό το

    Σαββατοκύριακο δεν πρόκειται να γ :censored2: εις. Δεν πας για ψάρεμα;

  7. Πήγε μια παρέα από 4 άντρες σαφάρι στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Μια μέρα ο τέταρτος εξαφανίστηκε κι οι άλλοι τρεις τον έψαχναν για μέρες αλλά τελικά δεν τον βρήκαν και γύρισαν πίσω.

    Πέρασαν μήνες ώσπου τελικά ο τέταρτος που χάθηκε επέστρεψε στο σπίτι του. Χαρά οι φίλοι του που ήταν ζωντανός τον έπαιρναν τηλέφωνο, πήγαιναν σπίτι του μόνο που ο φίλος τους δεν ήθελε να δει κανέναν, δεν έβγαινε από το σπίτι δεν μιλούσε με κανέναν, ζούσε σε απόλυτη απομόνωση. Πέρασε έτσι ένας ολόκληρος χρόνος κι ένας από τους άλλους τρεις δεν το άντεχε άλλο και πήγε αποφασισμένος να μάθει τι συμβαίνει.

    - "Καλά", του λέει ο φίλος του, θα σου τα πω όλα, αλλά μην πεις τίποτα σε κανέναν."

    - "Εντάξει", απαντά ο άλλος, "λέγε γιατί με βασανίζουν οι τύψεις που σε αφήσαμε στη ζούγκλα και δεν μείναμε μέχρι να σε βρούμε!"

    - "Μη στεναχωριέσαι", του λέει ο άλλος, "τι φταίτε κι εσείς; Ένα πρωί σηκώθηκα και πήγα να κάνω το ψιλό μου και εκεί με βρήκε ένας γορίλας κι άρχισε να με πηδά... Όταν τέλειωσε, με πήρε αγκαλιά και με πήγε στο σπίτι του σε ένα δέντρο. Φίλε μου εκεί που με κράταγε με τη βία, με πήδα... συνέχεια, κάθε πρωί, και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα."

    Ο φίλος του μόλις τα άκουσε αυτά έσκυψε το κεφάλι κι αναστέναξε. Στο τέλος του λέει:

    - "Άκου να σου πω ρε φίλε, καταλαβαίνω τι πέρασες, ο καθένας να ήταν στη θέση σου θα κλεινόταν στο σπίτι του και δε θα ήθελε να δει άνθρωπο! Δεν πειράζει, ότι έγινε έγινε, δε φταις εσύ, αλλά ξεκόλλα πια από αυτά που σου έκανε ο γορίλας και άρχισε να βγαίνεις έξω!"

    - "Δεν είναι αυτό ρε `συ", του απαντά ο άλλος κλαψιάρικα, "αλλά ένας χρόνος πέρασε κι ούτε ένα γράμμα δεν μου έστειλε το κωλόπαιδο!!"

     

    ---

     

    Ο γιατρός, είχε τη φήμη πως γιάτρευε τους βραδύγλωσσους.

    Γιατρός. Λοιπόν γιατί ήρθες να με βρεις;

    Ασθενής. Εεεεγώωωω γιαγιατρετρεμου έεεεχχωχω μιαμια φαφαρρρρρμμμα με παπαπαααπάκια.

    Γ. Φάρμα με παπάκια. Ωραία! Λοιπόν:

    Α. Κακακαθε πρρρρρωί, ααααανοίγω τηηηη πόοοοορτααα τουυυυ κοκοκοτεεετσιού καικαικαι τους λέεεεω πα ? πα. Ααααααυτά ξεξεεερουν πως εεεεειναι τοοοο σύυυυυνθηηημα γιαγια να βγουυυυυν έεεεεξω καικαι βββγαινουν.

    Γ. Ωραία μέχρι εδώ.

    Α. Τοοοοτο βρααααδυ, φωωωωωνάαααζω πι πι καικαι ξέερουν πωωως είιιιναι ώωωρα να μπουυυυν πάααααλι μέεεεεσα καιιιι μμμμπαινουν.

    Γ. Το πρόβλημα δεν κατάλαβα ακόμα.

    Α. Έεεεεενα τοοοο άαααατιμο δεεεεν μμμμμπαίνει, τοοοο κυυυνηγάαααω σεεε θααααααμνους, στοοοο ποοοοταααμι, στααααα δεεεεεντρααα καικαι όοοοταν τοοοο πιαααασω, τουυυυ ριιιιχνω μιααααα κλωτσιααααα καικαι τουυυυ λεεεεεω, έεεεμπαααα μέεεεσα γαααααμώωωω τηηηηη πα πα καικαι τόοοτε γιαγιατρέ μου, βγαίιιινουν όοοολα έεεεεξω.

     

    ---

     

    Δυο συνάδελφοι βρίσκονται το πρωί στη δουλειά. Ο ένας φορά περιβραχιόνιο πένθους. Ακολουθεί ο εξής ο διάλογος:

    -Νίκο τι έπαθες και φοράς πένθος?

    -Πέθανε η πεθερά μου..

    -Σώπα, ρε φίλε, συλλυπητήρια. Τι είχε?

    -Α, τίποτα σπουδαίο: ένα δυαράκι, ένα οικόπεδο στην Άρτα και 5000 ευρώ στην τράπεζα.

    -Δε με κατάλαβες: τι πρόβλημα είχε?

    -Δεν είχε δηλώσει στο κτηματολόγιο το οικόπεδο.

    -Πάλι δε με κατάλαβες: από τι πέθανε?

    -Είχε κοπεί το ρεύμα το μεσημέρι και αναγκάστηκε να κατέβει από τις σκάλες για να ψωνίσει ένα κοτόπουλο σούβλας για το μεσημεριανό. Παραπάτησε κι έπεσε..

    -Σωπα ρε! Κι εσείς τι κάνατε?

    -Φάγαμε μακαρόνια ......

     

    ---

     

    Ένας Γάλλος, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας είναι σε μια υπερατλαντική πτήση. Μετά απο μερικά κοκτέιλ, οι άντρες άρχισαν να συζητούν για προσωπικά θέματα:

    - "Χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου τέσσερις φορές", είπε ο Γάλλος, "και το πρωί μου έκανε υπέροχες κρέπες και μου είπε πόσο πολύ με λατρεύει".

    - "Χα, εγώ χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου έξι φορές", απαντά ο Ιταλός, "και το πρωί αφού μου έκανε μια υπέροχη ομελέτα, μου είπε ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να αγαπήσει άλλον άντρα στη ζωή της".

    Ο Έλληνας είχε μείνει σιωπηλός και έτσι, ο Γάλλος γύρισε με ύφος και τον ρώτησε:

    - "Και εσύ, πόσες φορές έκανες έρωτα στη γυναίκα σου χτες το βράδυ;"

    - "Μία", του απαντά ο Ελληνας.

    - "Χα, μόνο μία;" του λέει ειρωνικά ο Ιταλός. "Και τι σου είπε σήμερα το πρωί;"

    - "Μη σταματάς..."

     

    ---

     

    Μια μέρα ένας ξυλοκόπος εκεί που πελεκούσε ένα κορμό δίπλα σ? ένα ποτάμι, του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει μέσα στο θολό νερό.Μεγάλη η ζημιά και τον είχαν πάρει σχεδόν τα κλάματα, όταν εμφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει:

    - Γιατί κλαις;

    Ο ξυλοκόπος του λέει για το τσεκούρι, ο Κύριος βυθίζεται στο ποτάμι και, όταν ξαναεμφανίζεται, κρατάει ένα χρυσό τσεκούρι:

    - Αυτό είναι το τσεκούρι σου; τον ρωτάει.

    Ο ξυλοκόπος απαντάει:

    - Όχι!

    Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εμφανίζεται με ένα ασημένιο τσεκούρι:

    - Αυτό είναι το τσεκούρι σου; ρωτάει.

    Ο ξυλοκόπος:

    - Όχι!

    Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει με ένα σιδερένιο τσεκούρι:

    - Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;

    - Ναι!

    Ο Κύριος χάρηκε για την τιμιότητα του ξυλοκόπου και του χάρισε ΚΑΙ τα άλλα δυο πολύτιμα τσεκούρια. Ο ξυλοκόπος γύρισε σπίτι του πασιχαρέστατο. Μετά από καιρό, καθώς έκαναν βόλτα με τη γυναίκα του άκρη - άκρη στο ποτάμι, τρώει αυτή μια γλίστρα και παρ? την μέσα. Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε μπάνιο, το ?ριξε στο κλάμα, οπότε να σου πάλι ο Κύριος:

    - Γιατί κλαις;

    - Κύριε, η γυναίκα μου έπεσε μέσα στο ποτάμι!

    Ο Κύριος ρίχνει μια βουτιά και βγαίνει με την Κλώντια Σίφερ:

    - Αυτή είναι η γυναίκα σου;

    - Ναι! φώναξε ο ξυλοκόπος.

    Ο Κύριος έγινε έξαλλος:

    - Τι λες, ρε ψεύτη του κερατά!

    Ο ξυλοκόπος:

    - Συγχώρεσέ με, Κύριε? πρόκειται για παρανόηση? Αν έλεγα ?όχι? στην Κλώντια Σίφερ, μετά θα μου έβγαζες τη Σάρον Στόουν? και αν έλεγα ?όχι? και σ? αυτήν, μετά θα μου έβγαζες τη γυναίκα μου? εγώ θα έλεγα ναι? και θα μου τις έδινες και τις τρεις? αλλά, Κύριε, εγώ είμαι ένας φτωχός ξυλοκόπος, πώς να τις συντηρώ ΤΡΕΙΣ γυναίκες;?.. γι? αυτό είπα ?ναι?!

     

    Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι όποτε ένας άντρας λέει ψέματα, το κάνει για κάποιο αξιοπρεπή και συνετό λόγo ! ! !

  8. Μπλέκει όμως ασχετα πράγματα μεταξύ τους και δημιουργεί ένα μπάχαλο από ψευδοθεωρίες, εναλλακτική αρχαιολογία, εθνικισμό, θρησκοληψία, ασυλόγιστη συνωμοσιολογία και - παραδόξως - μαγικά κείμενα.

  9. Η δίκη είχε ξεκινήσει. Ένας πολύ ανθυγιεινός τύπος δικαζόταν και ο

    δικαστής απευθυνόμενος σ αυτόν λέει:

    -Κατηγορείσαι ότι σκότωσες μια δασκάλα με ένα αλυσοπρίονο...

    -Παλιοψεύτη ! Ακούγεται μια φωνή από το βάθος της αίθουσας του δικαστηρίου.

    -Ησυχία στο ακροατήριο, φωνάζει ο δικαστής, και κοιτάζει πάλι τον

    κατηγορούμενο λέγοντας του:

    -Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες το παιδί που μοιράζει τις εφημερίδες με

    ένα φτυάρι...

    -Παλιομίζερε ! Ακούγεται η ίδια φωνή από το βάθος της αίθουσας του

    δικαστηρίου.

    -Είπα ησυχία ! Φωνάζει ο δικαστής, κοιτάζει πάλι τον κατηγορούμενο και του

    λέει:

    -Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες και ένα ταχυδρόμο με ένα ηλεκτρικό

    τρυπάνι...

    -Εγωιστικό γαϊδούρι ! Ξεφωνίζει ο ίδιος τύπος.

    -Τι ξεσπάσματα είναι αυτά κύριε μου; Ρωτά ο δικαστής.

    -Κύριε Δικαστά, είμαι γείτονας του κατηγορούμενου 10 χρόνια τώρα, και

    ξέρετε...

    ...ποτέ δε μου δάνεισε ένα εργαλείο όταν το χρειαζόμουν

    ------------------------------------------------------------------

     

     

    Είναι σε ένα αεροπλάνο ένας γιατρός, ένας δικηγόρος, ένας πόντιος, ένας παπάς, και ένα πρεζόνι?..

    Και το αεροπλάνο παθαίνει βλάβη με αποτέλεσμα να αρχίζει να πέφτει στο κενό?.

    Οι πέντε επιβάτες συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν μόνο τέσσερα αλεξίπτωτα και αντί για πέμπτο αλεξίπτωτο είχε τοποθετηθεί κατά λάθος ένα sleeping-bag?

    Έτσι λοιπόν σηκώνεται ο γιατρός και λέει «εγώ πρέπει οπωσδήποτε να σωθώ γιατί έχω μια πολύ σοβαρή επέμβαση το πρωί και αν δεν την κάνω εγώ ο ίδιος ο ασθενής θα πεθάνει?..»

    Και παίρνει ένα αλεξίπτωτο και πέφτει??

    Στην συνέχεια σηκώνεται ο δικηγόρος και λέει «αύριο έχω μια πολύ σημαντική δίκη και άμα δεν παρευρεθώ ένας αθώος θα πάει φυλακή για την υπόλοιπη του ζωή?..» Και παίρνει ένα αλεξίπτωτο και πέφτει?..

    Μετά σηκώνεται ο πόντιος και λέει «επειδή εγώ σε όλα τα ανέκδοτα σώζομαι πρέπει να σωθώ και σε αυτό» Και παίρνει το τρίτο από τα τέσσερα αλεξίπτωτα και πέφτει?.

    Και τότε σηκώνεται ο παπάς και λέει στο πρεζόνι «νέε μου σήκω και πάρε το αλεξίπτωτο κατέβα στην γη και φτιάξε ξανά την ζωή σου για εμένα μην σε νοιάζει είμαι άνθρωπος του θεού και θα βρεθώ κοντά του?»

    Τότε το πρεζόνι αφού κάνει μια τζούρα λέει στον παπά «παπά αραξεεε?.»

    «τι να αράξω παιδί μου γρήγορα δεν θα προλάβεις?»

    Ξανά λέει το πρεζόνι (ύστερα από άλλη μια τζούρα) «παπά αραξεεε?»

    «Γρήγορα παιδί μου θα πεθάνουμε και οι δυο!!!!!!!!» Λέει γεμάτος αγωνία για την τύχη του νέου ο παπάς?.

    Και τότε το πρεζόνι αφού κάνει άλλη μια τζούρα και τελειώνει το τσιγάρο του ξανά λέει « παπά άραξε ???ο πόντιος πήρε το sleeping-bag δεν πήρε το αλεξίπτωτο!!!!»

     

     

    -----------------------------------------------------------------------------------

     

    Πέθανε ο Μπους και πήγε στις πύλες του Παραδείσου (χλωμό...), όπου συναντήθηκε με τον

    Αϊνστάιν και τον Πικάσο (που είχαν βγει με πενθήμερη άδεια). Συστήνονται στον

    Αγιο Πέτρο και αυτός τους λέει:

    - Πως ξέρω εγώ ποιοι είσαστε πράγματι. Θέλω αποδείξεις.

    Ο Αϊνστάιν πιάνει χαρτί και μολύβι και αρχίζει με τη θεωρία της σχετικότητας.

    - Εντάξει εσύ είσαι του λέει, πέρνα μέσα στον Παράδεισο.

    Ο Πικάσσο πιάνει και αυτός το μολύβι και ζωγραφίζει κάτι γυναικεία γυμνά με το

    χαρακτηριστικό του στυλ (βυζιά στα νεφρά) που βγήκε το μάτι του Αγιου Πέτρου.

    - Πέρνα και συ μέσα, ο Πικάσο είσαι.

    Μετά γυρνώντας προς τον Μπους του λέει: ΄

    - Εσύ πως θα μου αποδείξεις όμως ότι είσαι ο Μπους; Ο Πικάσο και ο Αϊνστάιν μου

    το απέδειξαν.

    Τότε ο Μπους τον κοιτάζει γεμάτος απορία και του λέει:

    - Μα ποιοί είναι αυτοί;

    Και ο Αγιος Πέτρος.

    - Μπες μέσα, εσύ είσαι

     

     

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------

     

    O Μπίλ Κλίντον πεθαίνει και πηγαίνει κατευθείαν στην κόλαση. Τον υποδέχεται ο ίδιος ο Διάβολος και του λέει:

    - Θα σε αφήσω να διαλέξεις μόνος σου το πως θα περάσεις την αιωνιότητα.

    Η μοίρα σου βρίσκεται πίσω από αυτές τις τρεις πόρτες.

    Ποια θα διαλέξεις;

    Ο Κλίντον του λέει:

    - Ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο1.

    - Ανοίγει η πόρτα Νο1 και βλέπει τον Ρίτσαρντ Νίξον να βρίσκεται σε ένα λάκκο και όλους τους εχθρούς του να τον λιθοβολούν ξανά και ξανά.

    - Α, όχι αυτό είναι φρικτό, ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο2.

    Ανοίγει η πόρτα Νο2 και βλέπει τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ στο αναπηρικό του καρότσι να τον σπρώχνουν σε έναν κατήφορο, να συγκρούεται σε έναν τσιμεντένιο τοίχο και να διαλύεται. Να τον ξανανεβάζουν και πάλι τα ίδια.

    - Α, όχι και αυτό είναι φρικτό, ας δούμε τι είναι πίσω από την πόρτα Νο3.

    - Ανοίγει η πόρτα Νο3 και βλέπει την Μόνικα γονατιστή να ρουφάει το πέος του εισαγγελέα Κεν Σταρ του χειρότερου εχθρού του.

    Ο Κλίντον παρατηρεί προσεκτικά και λέει:

    - Εντάξει, εδώ μπορώ να μείνω, θα χαζεύω τις καμπύλες της Μόνικας και θα περνάει ο καιρός.

    - "Εντάξει Μόνικα, μπορείς να φύγεις, ήρθε ο αντικαταστάτης σου.", Τότε λέει ο Διάβολος

  10. Εννούσα το φαινόμενο της αύξησης της εντροπίας=φθορά. Η εντροπία είναι το "μέτρο" της φθοράς οπότε δεν μπορεί να είναι "διάβολος".

     

    Όμως και η δημιουργία επιτυγχάνεται ακριβώς επειδή η εντροπία αυξάνεται. Με άλλα λόγια, είναι σαν τη φωτιά.Σε ζεσταίνει, αλλά σε καίει κιόλας.

  11. Τις προάλλες είδα ξανά το "κοράκι" (The Crow) του Alex Proyas. Από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ποτέ. Και από τότε μου έχει μένει ένα κομμάτι από το soundtrack:

     

    http://www.youtube.com/watch?v=MU1jCwyDgxw&feature=related

     

    Jane Siberry - It Can't Rain All the Time

     

    We walked the narrow path,

    beneath the smoking skies.

    Sometimes you can barely tell the difference

    between darkness and light.

    Do you have faith

    in what we believe?

    The truest test is when we cannot,

    when we cannot see.

     

    I hear pounding feet in the,

    in the streets below, and the,

    and the women crying and the,

    and the children know that there,

    that there's something wrong,

    and it's hard to belive that love will prevail.

     

    Oh it won't rain all the time.

    The sky won't fall forever.

    And though the night seems long,

    your tears won't fall forever.

     

    Oh, when I'm lonely,

    I lie awake at night

    and I wish you were here.

    I miss you.

    Can you tell me

    is there something more to belive in?

    Or is this all there is?

     

    In the pounding feet, in the,

    In the streets below, and the,

    And the window breaks and,

    And a woman falls, there's,

    There's something wrong, it's,

    It's so hard to belive that love will prevail.

     

    Oh it won't rain all the time.

    The sky won't fall forever.

    And though the night seems long,

    your tears won't fall, your tears won't fall, your tears won't fall

    forever.

     

    Last night I had a dream.

    You came into my room,

    you took me into your arms.

    Whispering and kissing me,

    and telling me to still belive.

    But then the emptiness of a burning sea against which we see

    our darkest of sadness.

     

    Until I felt safe and warm.

    I fell asleep in your arms.

    When I awoke I cried again for you were gone.

    Oh, can you hear me?

     

    It won't rain all the time.

    The sky won't fall forever.

    And though the night seems long,

    your tears won't fall forever.

    It won't rain all the time

    The sky won't fall forever.

    And though the night seems long,

    your tears won't fall, your tears won't fall,

    your tears won't fall

    forever.

  12. Moonchild. Είδα το κείμενο που πόσταρες. Ενδιαφέρον, αν και υπεραπλουστεύει πάρα πολλές έννοιες. Κάτι αναμενόμενο βέβαια, αφού το θέμα για να αναπτυχθεί πλήρως θέλει ολόκληρους τόμους φυσικής, χημείας και βιολογίας. Απλά εγώ, λόγω σπουδών, τα έχω πιο πρόσφατα.

     

    Outis, κάνεις λάθος αν νομίζεις ότι η εντροπία είναι "ο διάβολος της επιστήμης". Και εξηγούμαι: Το ακριβώς αντίθετο της αύξησης της εντροπίας, δηλαδή της μεταβολής της ελεύθερης ενέργειας είναι η σταθερότητα, η προσκόλληση στην κατάσταση ελάχιστης ενέργειας. Όμως, όταν ένα άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ελάχιστης ενέργειας (όπως τα ευγενή αέρια σαν το ήλιο, το νέον, το αργό κλπ), δεν έχει ηλεκτρόνια ελεύθερα να σχηματίσουν ζεύγη με ασύζευκτα ηλεκτρόνια άλλων ατόμων, αρα (πιο απλά), δεν μπορεί να σχηματίσει χημικές ενώσεις (δεν είναι τυχαίο που οι ενώσεις με ευγενή αέρια είναι υπερβολικά ελάχιστες). Συνεπώς, χωρίς εντροπία, τα συστατικά της ζωής (ανθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο κλπ) δεν θα σχηματιζαν τα βιομόρια (αμινοξέα, νουκλεοτίδια κλπ). Δεν θα σχηματίζονταν το DNA και οι πρωτεΐνες, δεν θα υπήρχε κύτταρο, και κατά συνέπεια, δεν θα υπήρχε ζωή. Με πιο απλά λόγια, υπάρχουμε λόγω της εντροπίας.

     

    ίσως λοιπόν ο Θεός να μην είναι τόσο ξέχωρος από την εντροπία τελικά...

  13. Δεν προτείνω καμία λύση. Απλά λέω ότι είναι ένας από τους παράγοντες που έχουν παίξει ρόλο. Στην πραγματικότητα μόνο ο άνθρωπος και τα οικόσιτα και αιχμαλωτισμένα ζώα κατορθώνουν να γεράσουν, ακριβώς επειδή έχουν εξαλειφθεί για αυτούς σε μεγάλο βαθμό οι φυσικοί κίνδυνοι και πάρα πολλές ασθένειες. Να το θέσω αλλιώς. Παλιά δεν γερνάγαμε επειδή... πεθάιναμε. Σε καμία περίπτωση δεν το είπα σαν πιθανή λύση.

     

     

    Στην πραγματικότητα, η σωματική γήρανση και ο θάνατος, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι κάτι το απαραίτητο, για την ανακύκλωση των στοιχείων του πλανήτη.

×
×
  • Create New...