Jump to content

irenicus777

Mέλη
  • Posts

    999
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    2

Posts posted by irenicus777

  1. +1000000

    Να απαιτήσουμε ο Tyrion Lannister να έρθει και να αναλάβει χρέη πρωθυπουργού. Αν είχαμε αυτόν, θα μας χρωστούσαν οι άλλοι!:thumbsup:

     

    Πάνα, το Χεσούς είναι πολύ συνηθισμένο όνομα στις λατινικές χώρες - για κάποιο λόγο δεν έχουν το κόλλημα που έχουν οι περισσότεροι χριστιανικοί λαοί...

     

    Να δω έργο - ταινία ή σειρά, όποιο από τα δύο - βασισμένο στο World of Darkness, με Nosferatu, Toreador, Ventrue, Camarilla κλπ, αυτό θέλω κάποια στιγμή.

     

    edit: Winter is coming...

  2. Αν εννοείς αυτήν την ταινία Star Trek τότε κάνεις λάθος, δεν ενεπλάκησαν άτομα από την παραγωγή του BsG. Την ταινία Star Trek την έκανε ο δημιουργός του Lost, J.J. Abrams, όχι ο Ronald Moore.

     

    Το Caprica προσωπικά μου άρεσε στα πρώτα εννιά επεισόδια, και στα τρία-τέσσερα τελευταία. Αυτό που μου χάλασε την εμπειρία στα ενδιάμεσα ήταν το ότι τόσο η ατμόσφαιρα, όσο και το φιλοσοφικό υπόβαθρο για πολλές ώρες έδωσαν τη θέση τους στο... ντετεκτιβιλίκι, λες και το σόου ήταν κάποια sci-fi εκδοχή του CSI. Κάτι μου λέει πως αυτό έχει να κάνει με τη γενικότερη πολιτική του καναλιού τα τελευταία χρόνια, που προσπαθεί να γίνει πιο mainstream για να προσεγγίσει περισσότερο κοινο - και περισσότερο γυναικείο κοινό ειδικότερα. Αυτό θα εξηγούσε και την ηλίθια αλλαγή του ονόματός τους από Sci-Fi σε... SyFy!:blink: (Σήφη; Λες να το αγόρασε κανάς κρητίκαρος;:lol:)

    Προσωπική γνώμη πάντως: αν δεν είχε γίνει τόσος ντόρος για το Caprica ως το "επικό prequel του BsG, που θα δείξει πώς έγιναν όλα", αλλά είχε προωθηθεί σαν μια κανονική sci-fi δραματική σειρά, θα είχε πάει πολύ καλύτερα.

     

     

    Για το Blood and Chrome, προσωπικά κρατάω μικρό καλάθι...

  3. SO SAY WE ALL, indeed!

     

    Είναι πραγματικά απίστευτο το πώς από ένα μέτριο και αποτυχημένο franchise - τη σειρά του 78 εννοώ, όσο για το Galactica του 1980 και τις "ταινίες" του 78-80 προτιμώ να προσποιούμαι ότι δεν υπάρχουν - προέκυψε τελικά κάτι τόσο αριστουργηματικό - και κυρίως, κάτι που ξεφεύγει από το φορμάτ-καραμελίτσα του Star Trek...

  4. Πάνα, πληροφορίες για την εγγραφή, τις συνδρομές κλπ θα βρεις εδώ:

     

    http://phoenixrising...iption-options/

     

    Επίσης, εδώ θα βρεις την κοστολόγηση των courses ανάλογα με τον τύπο τους:

    http://phoenixrising.org.gr/en/academy/fees/

  5. Για να ξέρεις τι εννοεί ο άλλος/η άλλη όταν πετάει τη γνωστή ατάκα-καραμέλα. Οι ερμηνείες γράφονται με μωβ κάτω από κάθε ατάκα, μία για τη γυναίκα και μία για τον άνδρα

     

    1.Σε βλέπω σαν αδελφό/αδελφή μου

    ΓΥΝΑΙΚΑ: (Μου θυμίζεις τον Κουασιμόδο στην Παναγία των Παρισίων)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    2.Εχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας

    ΓΥΝΑΙΚΑ: Συνομήλικος της Ακρόπολης είσαι)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    3.Δεν με ελκύεις με 'αυτόν' τον τρόπο

    ΓΥΝΑΙΚΑ: (Είσαι ο πιό άσχημος τύπος που έχω δεί ποτέ μου)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    4.Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Δεν θέλω να περάσω όλο το βράδυ μαζί σου γιατί θα ακούσεις όλα τα τηλεφωνήματα από τους άνδρες με τους οποίους βγαίνω)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    5.Εχω ήδη ερωτικό δεσμό

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Ο οποίος είναι ο αρσενικός μου γάτος και μια μεγάλη σακούλα ποπκόρν)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    6.Δεν βγαίνω ραντεβού με άνδρες/γυναίκες από την δουλειά μου

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Ακουσε, φιλαράκο, δεν θα έβγαινα μαζί σου ακόμη και αν ήσουν ο τελευταίος άνδρας στο σύμπαν, πόσο μάλλον στο κτίριο)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    7.Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Δεν φταίω εγώ, εσύ φταις)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    8.Ασχολούμαι με την καριέρα μου

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Ακόμη και κάτι τόσο βαρετό και μη ικανοποιητικό σαν την καριέρα μου είναι καλύτερο από το να βγω μαζί σου)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    9.Δεν θέλω να δεσμευτώ

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Εχω ξεκόψει κάτι κρύους σαν και σένα)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

     

    10.Ας μείνουμε φίλοι

    ΓΥΝΑΙΚΑ (Σε θέλω να είσαι κοντά μου για να σου λέω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλα εκείνα που θα γίνονται με τους άλλους άντρες όταν κάνω έρωτα μαζί τους)

    ΑΝΔΡΑΣ: (Είσαι άσχημη)

  6. Νομίζω ότι είναι κάποιες ταινίες που ασχολούνται με το παραφυσικό, και που κάνουν πρεμιέρα στις 11-11-11 (εμπορικό τρικ στο μεγαλείο του)

     

     

    Πάντως, το νούμερο 11 έχει ούτως ή άλλως μπόλικη εσωτερική και παραδοξολογική σημασία από μόνο του, σε πάρα πολλές φιλοσοφίες. Πιθανότατα γι'αυτό έχει κολλήσει.

    Ένας φίλος είχε πασρουσιάσει στο blog του μερικές από αυτές τις σημασίες:

    http://apopheneia.blogspot.com/2010/06/11.html

  7. Το ίδιο μου κάνει... Ο άνθρωπος είναι πνεύμα με υλικό κέλυφος. Μπορεί επομένως ένας "κάτοικος Thaumiel" να παίξει και σαν πνεύμα...

     

    Γιατί του Thaumiel; Πιο αναμενόμενο θα έβρισκα να μας "την πέφτει" τίποτα από την κλίφα της Lilith, του Gamaliel ή του A'Arab Zaraq, έστω από το Thagirion (χλωμό για το τελευταίο), γενικά από ότι βρίσκεται κάτω από το πέπλο του Πάροκεθ... για να ασχοληθούν οι "κάτοικοι" των επόμενων κελυφών μαζί σου πρέπει να έχεις φτάσει σε ένα Α επίπεδο, και συνήθως λίγοι τα καταφέρνουν τόσο μακριά - κι ας υπάρχουν τοσοι "γκουρού" που ισχυρίζονται το αντίθετο!

     

     

    Σε πιο on topic, να σε ρωτήσω Dimulator, είναι η ιδέα μου ή ξανάπιασες τον Samael Aun Weor; Γιατί νομίζω ότι κι αυτός κάτι παρόμοια γράφει στο "Fall of Beelzebulb". Μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια...

  8. Υποκλίνομαι...:worthy:

     

    edit: για το θάνατο έχω να πω ότι δεν χρειάζεται να είναι σώνει και καλά "υλικός" - με την έννοια του "πας, καπούτ, στα θυμαράκια κλπ" - για να κάνει τη δουλειά του. Για την ακρίβεια, ο θάνατος που θα κάνει καλύτερα αυτή τη δουλειά είναι η άλλαγή, όπως λέει κι ο Azif, από το γραφικό περιβάλλον στον πηγαίο κώδικα (και γιατί όχι, και από αυτή τη συμβολική γλώσσα στην αρχέγονη βάση της, το παλιό καλό 1001001).O θάνατος αυτός είναι η αρχή όλων των μεγάλων "Μυστηρίων".

  9. Αν ρωτάς για την προσωπική μου κοσμοθεωρία, θεωρώ ότι όλα αυτά που αποκαλούνται θεοί, διάβολοι, νεράιδες κλπ, οι "οντότητες" γενικότερα, είναι μέρη/εκφάνσεις/πρόσωπα/εκπορεύσεις ενός "Όλου", τα οποία μπορούμε να αντιληφθούμε μερικώς κάθε φορά και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτό το Όλον δεν χωράει σε έννοιες όπως διάβολος, θεός, άγγελος, Καλό, Κακό, οντότητα κλπ, γιατί πολύ απλά είναι... περιοριστικές και ανθρωποκεντρικές, ενώ το Όλον (που σε κάποιες περιπτώσεις το κατανοώ σαν "Χάος", δημιουργικό και καταστροφικό μαζί) είναι πολύ ευρύτερο.

     

    Για να το πω απλά, σκέψου ένα κρεμμύδι, με διάφορες στρώσεις η μία πάνω στην άλλη, η μία μέσα στην άλλη.

  10. Η Lassie είναι σαν τον Kenny του South Park. Πεθαίνει σε κάθε επεισόδιο...

     

    ΜΟυ άρεσε αυτό το επεισόδιο. ΠΟλύ. Παρά το γελοίο product placement του What's up σε όλο σχεδόν το επεισόδιο, και ειδικά στο φινάλε.

     

    Εντελώς Cult ήταν επίσης και η συμμετοχή των black metallάδων Lucky Funeral, σαν φωνές των ζόμπι: "περνά περνα η μέλισσα":063laugh:Αυτό θα πει ρόλος με περιεχόμενο!

  11. Αυτή είναι τελικά η ουσία. Πως γίνεται να λειτουργεί το σύστημα;

    Αμέσως δημιουργούνται παράπλευρα ζητήματα που όμως είναι ουσιαστικά.

    1. Είναι ανύπαρκτες οι οντότητες;

    Σ'αυτό απάντηση δόθηκε και κάθε επέκταση δεν έχει νόημα. Το Νεκρονομικό είναι επινόημα του Λάβκραφτ και ο "Μύθος" επίσης....

    1α. Επινόημα μεν, αλλά εμπνευσμένο από κάπου (πολλά διάφορα κάπου, αρχέτυπα και "οικουμενικούς" "μύθους").

    Αυτό όμως σημαίνει ότι είναι δυνατόν να "καλείς" "κάτι" (όπως το νομίζεις, ακόμα και ανύπαρκτο) και να "σου 'ρχεται κάτι άλλο που "ανάγεται στο ίδιο αρχέτυπο ή αρχετυπικό "μύθο", ή και κάτι εντελώς απρόσμενο - που εν πάσει περιπτώσει, "υπάρχει")

    2. Δουλεύει; Ποιος το λέει; Το ρώτησα αλλά απάντηση δεν πήρα.

    ...

    3. Αν δουλεύει, είναι αυτό απόδειξη ότι οι οντότητες είναι υπαρκτές;

    GOTO 4

    4. Αν δουλεύει, είναι δυνατόν να "παίρνουν ύπαρξη" οι οντότητες; Αν ναι από που;

    4α. Αν όχι, τότε πως; (GOTO 1α;;;;)

     

    ΥΓ.

    5. Το "τότε πώς" εξηγείται χρηματοκοινωνικοπιστωτικά.

     

    Κατ'αρχάς, να γίνει μια αποσαφήνιση, να εξηγούμαστε (ώστε να μην παρεξηγούμαστε) : Όταν μιλάμε για "Μαγεία του Νεκρονομικού" ή "Ρεύμα του Νεκρονομικού", έννοια που καθιερώθηκε από τον Grant και που τη χρησιμοποιούν και η Asenath Mason, και ο Phil Hine, και ο Arpokratis στα βιβλία του - και που την έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ κάμποσες φορές - δεν εννοούμε ένα συγκεκριμένο βιβλίο! (πχ του Σίμωνα). Μιλάμε για το ευρύτερο φαινόμενο του Λαβκραφτικού αποκρυφισμού (Lovecraftian Occultism) που δεν περιορίζεται σε ένα μόνο κείμενο, αλλά περιλαμβάνει τόσο όλα τα διάφορα βιβλία που έχουν βγει με αυτόν τον τίτλο/ιδιότητα, όσο και τον τρόπο προσέγγισης των διάφορων εσωτεριστών, και τις πρακτικές τους. Μιλάμε δηλαδή για "ρευμα σκέψης", όχι μόνο για κάποιο γριμόριο. Όπως πχ όταν μιλάμε για ρουνοσοφία, δεν εννοούμε μόνο τους 24 ρούνους, αλλά και το σύνολο της φιλοσοφίας και πρακτικής που μπορεί να έχει, και όταν μιλάμε για Καμπάλα, δεν εννοούμε μόνο το Ζόχαρ!

     

    Και μιας και ανέφερα τις πρακτικές, πρέπει να πω ότι στο σύνολό τους σχεδόν, δεν είναι τυπικά έτοιμα από κάποιο υποτιθέμενα αρχαίο βιβλίο, ακόμη κι αν παίρνουν στοιχεία από κάποια (κάποιο σύμβολο, κάποιο όνομα κλπ), αλλά σχεδιασμένες από τους ίδιους τους ενασχολούμενους, και έτσι κουβαλάνε και τα χαρακτηριστικά τους. πχ τα τυπικά ενός Θελημίτη που ασχολείται με το Λαβκραφτικό εσωτερισμό έχουν έντονο κροουλεϊκό χαρακτήρα, κάποιου πιο "nature magick" τύπου θα έχουν πιο έντονο το στοιχείο της φύσης μέσα τους, ενώ ένας προσεκτικός παρατηρητής θα δει ότι σε όσες δικές μου εργασίες έχω ανεβάσει στο δικό μου ιστοχώρο, είναι εμφανής η επιρροή του συστήματος του Spare, αλλά και της προσέγγισης του Hine... Αυτά μου είναι πιο οικεία, γι'αυτό και αποτελούν τη βάση του προσωπικού μου συστήματος.

     

    Με άλλα λόγια, σκεφτείτε το λίγο με αυτόν τον τρόπο: σαν υγρό, που δεν έχει κάποιο ορισμένο σχήμα από μόνο του, αλλά παίρνει το σχήμα του δοχείου που τοποθετείται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τοσοι προσπαθούν σώνει και καλά να δώσουν σεφιρωθικές ή κλιφωθικές αντιστοιχίες στη Μυθολογία Κθούλου, παρά το γεγονός ότι σχεδόν πάντα τα βρίσκουν σκούρα και το αποτέλεσμα είναι αρκετά περιοριστικό. Είναι η απολύτως κατανοητή προσπάθεια του να πάρεις κάτι ελάχιστα οργανωμένο και προσδιορισμένο - όπως οι έννοιες του Λαβκραφτικού έργου, αφού ο Λάβκραφτ ποτέ δεν χρησιμοποίησε κάποιο οργανωμένο πλάνο - και να το εντάξεις σε ένα οργανωμένο πλαίσιο που σε εκφράζει. Από το μηδέν δεν ξεκινάει τίποτα (ας το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό), γιατί η αρχή βρίσκεται πάντα σε αυτόν που το εφαρμόζει και το κατασκευάζει.

     

    Με άλλα λόγια, μιλάμε για την εφαρμογή του περιβόητου αξιώματος "τίποτε δεν είναι αλήθεια, άρα όλα είναι πιθανά/επιτρεπτά" της χαοτικής μαγείας. Η πραγματικότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αντίληψή μας γι'αυτή. Αλλάζοντας αυτήν την αντίληψη, μπορούμε το "μη υπαρκτό" να το κάνουμε "υπαρκτό για εμάς", και να οδηγηθούμε σε αποτέλεσμα. (Θα τη σπάσω τώρα λίγο στους φανς του χαοτισμού, αλλά πρέπει να πούμε ότι αυτή η ιδέα δεν είναι νεωτερισμός του χαοτικισμού, ούτε καν ιδέα του Spare, αλλά υπάρχει εδώ και αιώνες σε αρκετές φιλοσοφίες.) Για να το πω απλά, από τη στιγμή που κάτι είναι ικανό και επαρκές για να ερεθίσει το δημιουργικό στοιχείο του μάγου, αυτό μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, άσχετα αν είναι η μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας, ή το "πάνθεον" μιας σειράς ιστοριών τρόμου που δημοσιεύονταν σε φτηνά περιοδικά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι το βασικό στοιχείο της χαοτικής πρακτικής είναι η εναλλαγή καταστάσεων συνείδησης.

     

    Εδώ όμως εντοπίζεται ένα πρόβλημα, όχι στο σύστημα απαραίτητα, αλλά στο αν αυτό το δημιουργικό στοιχείο είναι του ατόμου, ή αν δίνεται από κάπου αλλού. Οι χαοτιστές δηλώνουν απερίφραστα ότι το δημιουργικό στοιχείο είναι το ίδιο το άτομο - και μάλιστα η φαντασία του. Οι πιο "παραδοσιακοί" και "ευσεβείς" όμως;

     

    Το πρόβλημα είναι ότι πάρα πολύς κόσμος προτιμάει να πιστέψει ότι κινητήριος μηχανισμός βρίσκεται έξω από αυτόν, σε κάποιο βιβλίο ίσως (σε μια Σολομωνική ας πούμε), ή σε κάποια υπαρκη θρησκεία ή διδασκαλία. Και προτιμάει βιβλία και συστήματα τα οποία υποτίθεται ότι είναι αρχαία, λες και η παλαιότητα είναι στοιχείο αυθεντικότητας, ενώ απορρίπτει οτιδήποτε νεώτερο. Αυτό είνα που οδηγεί πχ τον Warlock Asylum στο να θέλει σώνει και καλά να αποδειξει ότι το δικό του βιβλίο - μόνο το δικό του όμως! - είναι η αυθεντική εκδοχή, με αποτέλεσμα να οδηγείται συχνά σε απιστευτες καταστάσεις - όπως το να χρησιμοποιεί το Monster Manual του Dungeons & Dragons σαν αξιόπιστη ιστορική πηγή.

     

    Το θέμα όμως που τίθεται είναι αυτό: υπάρχει πράγματι κάποιο "αυθεντικό σύστημα"; Και ποιο είναι το κριτήριο αυθεντικότητας; Το να υπάρχει η Α ή Β οντότητα;

    Υπάρχει όμως, ή είναι κάτι που δημιουργήσαμε για να παρηγοριόμαστε, και να ικανοποιούμε για την ανάγκη της πίστης στο υπερβατικό;

    Ή μήπως είναι ένα κομμάτι ενός συνόλου (Θεός, Όλον, Χάος, Τάο, πες το όπως θες), και παίρνει τα ονόματα και χωράει στα καλούπια που του δίνουμε εμείς; Κι αν ισχύει αυτό το δεύτερο, τι σημασία έχει αν το καλούπι και το όνομα είναι 2000 ετων, ή μερικών δεκαετιών;

     

    Με άλλα λόγια, ας αναρωτηθούμε το εξής: Υπάρχει έστω και ένα σύστημα το οποίο, στην αρχή της ιστορίας του, να παραδόθηκε "ως έχει", έτοιμο, ή μήπως όλα στην αρχή τους κατασκευάστηκαν και επινοήθηκαν; Μπορεί να φαίνεται φιλοσοφικό το ερώτημα, στην πραγματικότητά όμως είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί στο μυαλό του καθενός. Γιατί, αν τα "καθιερωμένα συστήματα" σαν πχ τη "Σολομωνική" (που λέει ο λόγος), την Καμπάλα, την "ενωχιανή" (που λέει ο λογος) μαγεία του Dee, τη Wicca κλπ έχουν κι αυτά κατασκευαστεί, και "δουλεύουν", τότε γιατί ένα σύστημα που κατασκευάστηκε κι αυτό, όπως τα προηγούμενα, να μην δουλεύει;

     

    Πλατειάζω όμως, και αυτό κουράζει.

     

    Με άλλα λόγια, θέλω να καταλήξω στο εξής: Για τον χαοτικό τρόπο σκέψης δεν έχει σημασία αν οι Μεγάλοι Παλαιοί "υπάρχουν" ή "δεν υπάρχουν", αν το Νεκρονομικόν γράφτηκε τώρα ή πριν 2000 χρόνια. Όπως πολύ σωστά παρατηρήθηκε πριν, κάποιοι κάνουν δουλειά και με την... Κοκκινοσκουφίτσα, ή... τη Νάρνια, ή τον... Ρόκυ Μπαλμπόα και τον Ρόμποκοπ (κι όμως!) . Και βρίσκουν αποτελέσματα, όχι επειδή στο Ντιτρόιτ ο μηχανόμπατσος φέρνει βόλτες στα αλήθεια, αλλά επειδή αυτή η εικόνα του μηχανόμπατσου κάποιος τη βρίσκει χρήσιμη και δουλεύει μαζί της.

     

    Με άλλα λόγια, ναι υπάρχουν αποτελέσματα από την ενασχόληση με το λαβκραφτικό ρεύμα, με την προϋπόθεση αυτό να ταιριάζει στα γούστα σου. Αλλά αυτό ισχύει για όλα τα συστήματα και τις προσεγγίσεις, όχι μόνο για το Α ή Β Νεκρονομικόν.

    Συμπληρωματικά τώρα, τη θεωρία μου την έχω πει. Από τη στιγμή που το σύνολο σχεδόν των στοιχείων της Μυθολογίας Κθούλου βγήκε από τα όνειρα, άρα και την ψυχοσύνθεση, του Λάβκραφτ, οι Μεγάλοι Παλαιοί, όπως επίσης και καταστάσεις σαν την "Αναζήτηση της Καντάθ" ή τον "Θρόνο του Άζαθωθ", έχουν κρυμμένα μέσα τους στοιχεία που "ξυπνούν" συγκεκριμένα ψυχικά αρχέτυπα οδηγώντας σε ειδικές αποκρίσεις. Αυτό έχει να κάνει όμως όχι τόσο με το πώς λειτουργεί το όλο θέμα, όσο με το γιατί φαίνεται να υπάρχει προτίμηση σε αυτό, σε σχέση με άλλα ερεθίσματα σαν τον μηχανόμπατσο που έλεγα πριν.

     

    ΥΓ.

    5. Το "τότε πώς" εξηγείται χρηματοκοινωνικοπιστωτικά.

     

    Εδώ υπάρχει μεγάλη αλήθεια. Πολύ μεγάλη. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για τα πενήντα και βάλε πλαστά Νεκρονομικά που έχουν βγει και πουλιούνται, αλλά και για όλα αυτά τα βιβλία που θέλουν να μας ανοίξουν τα μάτια προς τη συνωμοσία των κακών Μεγάλων Παλαιών και των ερπετοειδών - pun intended - ακολούθων τους("σηκωθείτε από καρέκλες, ντιβάνια, πολυθρόνες...":whistling2:).

     

    Γιατί και εδώ υπάρχει ένα πολύ σημαντικό θέμα. Είναι ένα θέμα το να χρησιμοποιεις τις εικόνες των Παλαιών με τον τρόπο που προανέφερα, αλλά είναι τελείως διαφορετικό το να λες ότι αυτό έχει ιστορική βάση.

  12. Πληροφοριακά, το 2000, o Tom Ryng έγραψε και εξέδωσε ένα θεατρικό έργο με τίτλο "The King in Yellow", το οποίο υποτίθεται ότι ήταν το θεατρικό στο οποίο αναφερόταν στα διηγήματά του ο Chambers. Ακόμη δεν το έχω πετύχει κάπου, και το Amazon δυστυχώς το έχει λίγο ακριβό, αλλά από ότι έχω δει πρέπει να ήταν καλή προσπάθεια. Νομίζω μάλιστα ότι μια θεατρική ομάδα ετοίμασε μια παράσταση βασισμένη σε αυτό.

  13. Όχι. Μέσα στο κείμενο είναι ο Ένκι και όχι στην εισαγωγή.

    Στη "Μαρτυρία του Τρελού Άραβα", την εισαγωγή του υποτιθέμενα αυθεντικού κειμένου, κατ'ευθείαν copy-paste από το βιβλίο του Σίμωνα. Και αναφέρεται μόνο μία φορά, ως ο πατέρας της φυλής των Μάγων.

     

    Όχι Γίαννης, Γιαννάκης δηλαδή.

     

    Grey vs ολοι οι αλλοι, συνεχεια μαλωνετε για λεπτομέρειες που ουτε μπορουν ν αποδειχτουν στην τελικη,

    ουτε εχουν και ιδιαιτερη σημασια. Σ αυτο το τοπικ και γενικοτερα...

     

    Μηπως να κατευθύνουμε τη συζήτηση σε πιο επικοδομητικες/ουσιαστικες πλευρες του θεματος?...sleep.gif

     

    Μαζί σου. Δεν είμαι εγώ όμως αυτός που πιάνει μια λέξη και βγάζει από μέσα της ολόκληρα σενάρια για να στηρίξει τις συνωμοσίες του, για ένα θέμα που ολοφάνερα δεν ξέρει καν.

     

    Προσωπικά, σε αυτό το topic δεν πρόκειται να απαντήσω σε τέτοια ευφυολογήματα της δεκάρας, ούτε να ασχοληθώ ξανά με το τάισμα του εν λόγω troll.

     

    (Κι αν θίχτηκες Grey, ζήτα από τη διαχείριση να παρέμβει και να με κάνει ban...)

  14. Λίγοι δυστυχώς... και, ακόμη πιο δυστυχώς, κανένας από αυτούς δεν είναι ούτε στην ηγεσία, ούτε στα σώματα ασφαλείας.

     

     

     

    Φίλος, που ήταν από την αρχή ως το τέλος χθες στην απεργιακή κινητοποίηση, περιέγραψε ιδιαίτερα γραφικά κάποια γεγονότα... μεταφέρω τα λόγια του αυτούσια:

     

     

     

     

    "Scenario #1. Είσαι η αστυνομία. Oι παρακρατικοί τσάτσοι πετάνε πέτρες στα ΜΑΤ στην κορυφή της Ερμού, ενώ ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος χορεύει Ξυλούρη ειρηνικά. Κάποιοι από τους Αγανακτισμένους επιχειρούν να προσεγγίσουν και να πιάσουν τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι απαντούν με την άσκηση λεκτικής και σωματικής βίας προς τους διαδηλωτές. Τι κάνεις:

     

    Α) Υποχωρείς προκειμένου να απομακρυνθούν οι κουκουλοφόροι από την πλατεία, και ύστερα κατόπιν συντονισμού τους κυκλώνεις.

     

    Β) Πετάς χημικά στους κουκουλοφόρους.

     

    Γ) Συνεργάζεσαι με τους Αγανακτισμένους για την σύλληψη των κουκουλοφόρων.

     

    Δ) ΠΕΤΑΣ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ, ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ.

     

    Η αστυνομία επέλεξε το "Δ".

     

     

    Scenario #2. O κόσμος υποχωρέι από το κέντρο της πλατείας, και μαζεύεται είτε γύρω από την είσοδο του Μετρό είτε κάτω από το Μεγάλη Βρετανία. Οι παρακρατικοί τσάτσοι συνεχίζουν να προκαλούν τα ΜΑΤ από την πλατεία. Τι κάνεις:

     

    Α) Υποχωρείς για να μην λουστεί άλλα χημικά ο απλός λαός.

     

    Β) Κάνεις ντου στους κουκουλοφόρους.

     

    Γ) ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΠΕΤΑΣ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΕΝΩ ΠΕΤΑΣ ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ.

     

    Η αστυνομία επέλεξε το "Γ".

     

    Scenario #3 και φαρμακερό. Ο κόσμος για να αποφύγει την αποπνικτική ατμόσφαιρα από την πρωτοφανή χρήση χημικών, καταφεύγει στο εσωτερικό του σταθμού του Μετρό. Οι κουκουλοφόροι παραμένουν στους γύρω δρόμους. Τι κάνεις:

     

    Α) Καταδιώκεις τους κουκουλοφόρους.

     

    Β) Υποχωρείς.

     

    Γ) ΠΕΤΑΣ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ.

     

    Η αστυνομία επέλεξε το "Γ".

     

     

    Απλά για να ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη. Η αστυνομία είχε εντολή να διαλύσει την συγκέντρωση ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, και συνέβαλαν και σε αυτό τα ανήλικα παρακρατικά περιττώματα με τις κουκούλες, τα οποία ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ διάλεξαν ΣΗΜΕΡΑ να εμφανιστούν μετά από 20 μέρες.

     

    ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΗ ΝΙΚΗ κόντρα στο παρακράτος το ότι ο κόσμος δεν υποχώρησε από την πλατεία και παρέμεινε εκεί λουσμένος με ληγμένα χημικά. Δεν σας χάλασε ρε τσογλάνια."

     

  15. Εχμ... αυτό είναι το βιβλίο του George Hay, του Robert Turner και του Colin WIlson μόνο που οι ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου site του προσθέσανε την εισαγωγή από το βιβλίο του Σίμωνα.:whistling2:

    Κι αν του Σίμωνα το βιβλίο είναι ψεύτικο μια φορά, του Hay είναι δέκα! Εδώ το 84 ο Wilson βγήκε και είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το κάνανε για τα λεφτά...

    Kαι φυσικά κανένα κομμάτι του εν λόγω κειμένου δεν υπάρχει μέσα στο "LIber Loagaeth" του Dee, αλλά τότε (το 1978) η απάτη έπιασε, αφού το L.L. δεν ήταν διαθέσιμο παρά σε πολύ λίγο κόσμο.

    (τα έχω σε pdfs και στο site, κάποια στιγμή θέλω να καθίσω να το μεταφράσω το Book of Dead Names, αλλά πού χρόνος!)

  16. 3. Τα περί Ίρεμ και Έβερ που γράφω είναι όλα με πηγές.

     

    Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω σε αυτό. Είναι μία η άποψη ότι ο Hud ίσως να ήταν ο Εβέρ. Δεν είναι τίποτα σίγουρο σε αυτό. Αντιθέτως, φαίνονται πιο πιθανοί οι συσχετισμοί του με άλλες βιβλικές προσωπικότητες, όπως πχ ο εγγονός του Βενιαμίν. Είναι λίγο αυθαίρετο να λες "ο Hud ήταν ο Εβέρ" από τη στιγμή που ούτε οι ακαδημαϊκοί, ούτε οι αρχαιολόγοι, ούτε οι μελετητές της Βίβλου - χριστιανοί, εβραίοι, μουσουλμάνοι ή άθεοι - έχουν καταλήξει σε κάποιι συμπέρασμα.

     

    Ακόμη κι αν ήταν όμως, πού κολλάει αυτό με το Νεκρονομικόν; Ο μόνος λόγος που η Ιρέμ αναφέρεται στη μυθολογία Κθούλου (από την οποία αμφίβάλλω αν έχεις διαβάσει ποτέ έστω και σελίδα, αν κρίνω από όσα γράφεις) είναι επειδή ο Λάκβραφτ είδε ενα όνομα που του άρεσε στις Χίλιες και μία νύχτες, και εμπνεύστηκε το διήγημα "Η Ανώνυμη Πόλη". Τόσο απλά. Η Ιρέμ σαν ιδέα υπήρχε και στην εποχή του, ήταν ήδη γνωστή, και γι'αυτό τη χρησιμοποίησε.

     

    Το να λες "η Ιρέμ υπάρχει, αρα το Νεκρονομικόν υπάρχει, και ο Ένκι είναι ο διάβολος μπλα μπλα μπλα" είναι σαν να λες "ο αστυνομικός είναι όργανο. Το μπουζούκι είναι όργανο. Αρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι".

     

     

    . Kitab Al Azif ή κάτι παραπλήσιο με περιεχόμενο Νεκρονομικόν και αρχαία προέλευση ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ είναι σφόδρα πιθανό να υπάρχει. Αν δεις στο βιβλίο του Σίμωνα κολλάει πολύ με τη Σουμέρια μυθολογία.

     

    Εχμ. Το ενδεχόμενο αυτό το τόσο "αξιόπιστο κείμενο" του Σίμωνα, που το παπαγαλίζεις συνέχεια, να είναι... μούφα το έχεις σκεφτεί; Γιατί όσο περισσότερες φορές το διαβάζω εγώ, τόσο πιο μούφα μου φαίνεται. Το κείμενο, ακόμη κι αν η εισαγωγή του ισχυρίζεται το αντίθετο, ελάχιστη σχέση έχει και με τη μυθολογία Κθούλου, αλλά και με τους σουμέριους! Αν ξεκαβαλήσεις το καλάμι σου και το δεις πιο ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα θα δεις μέσα του κομμάτια κλεμένα από σολομωνικές, από το Codex Regis, από εγκυκλοπαίδειες, από το De Occulta Philosophia του Αγρίππα, από τον Πλάτωνα, και από χίλιες δύο άλλες μεριές. Ξέρεις γιατί γράφτηκε αρχικά αυτό το κείμενο; Για... τεστ γνώσεων! Για να τσεκάρουν οι δάσκαλοι του Magickal Childe αν οι μαθητές τους ήταν σε θέση να ξεχωρίσουν ένα αυθεντικό από ένα ψεύτικο κείμενο. Ήταν μια ιδέα που τους ήρθε όταν μπεκρόπιναν ένα βράδυ, και ξαφνικά θυμήθηκαν ότι δυο τετράγωνα πιο κάτω ήταν το σπίτι του Λάβκραφτ. Και πολύ απλά, στη συνέχεια ο L.K. Barnes (που θεωρούταν ο "γκουρού της Wicca" στη Νέα Υόρκη) σκέφτηκε ότι μπορούσε να βγάλει λεφτά από την όλη ιστορία. Δεν τα λέω εγώ όμως αυτά. Τα λέει ο Kem Caigan, ενας από τους δημιουργούς του βιβλίου. Και εγώ τουλάχιστον, που δεν έχω συνέχεια στο μυαλό μου εβραιοσιωνιστικές συνωμοσίες, είμαι διατεθειμένος να τον πιστέψω.

     

    Ο Ένκι αναφέρεται σε πολλά νεκρονομικόν.

     

    Μου αρέσει που είδες και τα πολλά. Σε ένα μόνο, στο βιβλίο του Σίμωνα αναφέρεται. Και δεν παίζει καν σημαντικό ρόλο, πιο πολύ ασχολείται το βιβλίο με τον Μαρντούκ και την Τίαματ, παρά με τον Ένκι.

     

     

    Αν νομίζεις πως πείθεις ή κοροϊδεύεις κανέναν - γιατί τη "λογική" και το πού θες να πηγαίνεις συνέχεια τα πράγματα όλοι το έχουμε καταλάβει πια! - τι να σου πω... ξεκαβάλα το καλάμι σου και βάλε λίγο φρένο.

     

    Γιατί θυμάμαι πολύ καλα σε άλλη μας συζήτηση να μου λες "με νίκησες, τώρα πώς θα τρομάζω τον κόσμο;".

  17. Λοιπόν, μόλις είδα το παρακάτω κείμενο. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, αν είναι ραδιο-αρβύλα και προπαγάνδα που ανακοινώθηκε για να προκαλέσει συγκεκριμένα αισθήματα, εντυπώσεις κλπ και να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα, είναι όμως σημαντικό:

     

    http://news247.gr/ellada/politiki/dolofonia_karamanlh_eggrafo_eyp.1106403.html

×
×
  • Create New...