[Εγωϊσμός και Φώτιση]

Την περίπτωση του Ιησού σε σχέση με τον εγωισμό την έχω σκεφτεί και εγώ.

 

Ύστερα από αρκετή σκέψη κατέληξα ότι ο Ιησούς ήταν Ο εγωιστής των μυστών της εποχής του που χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να πετύχει με το ζόρι τον σκοπό του και σώνει και καλά να γίνει θεός. Αργότερα μου δημιουργήθηκαν και υποψίες ότι μπορεί να ήταν κάποιος που τον αποβάλανε από κάποιο μυσταγωγικό κέντρο και για αυτό έγινε τόσο εγωιστής.

 

Το ότι ονομάστηκε θεάνθρωπος κτλ απλά ήταν η εκμετάλλευση του ντόρου του κινήματος, που εξαπλώθηκε μετά 2 αιώνες από τον θάνατο του, από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (βλ Βυζάντιο) για λόγους καθαρά πολιτικούς αφού ο συγκρητισμός τότε διέλυε την συνοχή της αυτοκρατορίας.

 

Αλλά για να καταλάβουμε την γλώσσα της εποχής πρέπει να δούμε τι σημαίνει αγάπη εκείνα τα χρόνια.

 

Στο έργο Όροι της Πλατωνικής σχολής βρίσκουμε τον όρο αγάπησις με ερμηνεία «παντελής αποδοχή».

 

Ο Ιησούς λέει καθαρά ότι πρέπει να αγαπάμε όλους ακόμα και τους εχθρούς μας

Άρα ορθώς ο Ιησούς επικαλείται την αποδοχή όλων των ανθρώπων ακόμη και αγάπη μεταξύ εχθρών.

 

Αλλά η αγάπη δεν σταματά μόνο στους ανθρώπους. Τι γίνεται στο πνευματικό πεδίο;

Ο ίδιος τον κυριότερο εχθρό του τον Σατανά τον αποστρέφεται λέγοντας «πίσω μου πάνε» και μάλιστα λέει ότι «εσύ Σατανά θα προσκυνήσεις τον Θεό σου».

 

Αυτή η σκληρή γλώσσα δε μου φαίνεται ότι είναι αγάπη.

 

Άρα ο Ιησούς αποτυγχάνει παταγωδώς στις δοκιμασίες που του έβαλε ο Σατανάς.

 

Υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία του όρου αγάπη στο Etymologicum Magnum

«Αγάπη εκ του άγει το παν».

 

Αυτό όμως σημαίνει ότι το παν αποτελείται από πλήθος αντιθέτων που όλα άγονται και όχι μόνο ένα από αυτά. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχει φιλαλληλία και το αντίθετο της το μίσος, ο Θεός που άγει το παν, άγει και τα δύο δηλαδή και το μίσος άγεται όχι μόνο η φιλαλληλία. Άρα το αίτιο των κακών πάντα θα βρίσκεται μέσα στο παν για να υπάρχει αρμονία.

Επομένως αυτό που πιστεύουν οι χριστιανοί ότι το αίτιο του κακού κάποια στιγμή θα εξουδετερωθεί από την εκάστοτε παρουσία του Υιού του Θεού είναι καθαρά μια δυσαρμονία της ισορροπίας της φύσης και δεν θα γίνει.

 

Άρα άγω το παν δεν σημαίνει δυσαρμονία της φύσης αλλά και

Αγάπη σημαίνει αγαπώ ακόμα και τον πνευματικό εχθρό μου π.χ. Σατανά.

 

Ύστερα ο Ιησούς κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ικανοποιήσει το εγώ του.

Μην ξεχνάτε ότι το εγώ του φανερώνεται μπροστά στον Πιλάτο.

«- Είσαι βασιλιάς των Ιουδαίων;

- Η βασιλεία μου ακόμα δεν έχει έρθει»

 

Δηλαδή ο άνθρωπος έχει όνειρο να γίνει θεός στα ουράνια ενώ έχει αποτύχει να αγαπήσει τον πνευματικό εχθρό του?τον Σατανά.

 

Ακόμα και τον Ιούδα αυτός τον στέλνει να τον προδώσει για να αναγκάσει τα πράγματα να τον σταυρώσουν ώστε σώνει και καλά να γίνει θεός.

 

Η σταύρωση είναι σικέ αφού κανονίζεται να γίνει σε περίοδο χάριτος αφού Παρασκευή τον σταυρώνουν και Σαββάτο (το Πάσχα και μόνο οι σταυρωμένοι αποκαθηλώνονταν) τον αποκαθηλώνουν και παρακαλώ χωρίς να του σπάσουν τα πόδια, όπως γινόταν με όλους τους σταυρωμένους.

Ακόμα ο τάφος είναι ρεζερβέ αφού τότε σε τάφο μόνο οι πλούσιοι ενταφιάζονταν και οι φτωχοί σε λάκκο με ένα σεντόνι μονάχα.

Και τα έλαια που είναι για την ανάνηψη μετά το σοκ μιας σταύρωσης και αυτά ήταν προνόμιο μόνο των πλουσίων.

 

Τα ερωτήματα που δημιουργούνται πολλά?το κυριότερο γιατί όλα αυτά;

 

Άποψη μου ότι όλα αυτά έγιναν καθαρά για εγωιστικούς λόγους ή κάποιοι τον χρησιμοποίησαν.

 

Συγνώμη αν τους φίλους χριστιανούς τους πίκρανα αλλά αυτή είναι η άποψη μου.

 

Για λεπτομέρειες δείτε:

- Το βιβλίο του Καλόπουλου «Το θέατρο της σωτηρίας»

- Τον τελευταίο πειρασμό του Καζαντζάκη (αν και στο τέλος τον αποθεώνει το Ιησού, ωστόσο έχει μια φοβερή σύλληψη ο Καζαντζάκης να παρουσιάζει τον Σατανά ως Φύλακα άγγελο του Ιησού και ταυτόχρονα Δοκιμαστή άγγελο/δαίμονα στην ζωή του)

- Τα απόκρυφα Ευαγγέλια (που δείχνουν τον διαφορετικό ρόλο του Ιούδα και της Μαγδαληνής)

 

 

ολα οσα υποστηριζεις στηριζονται σε κατι ψευτικο .

ο χριστος ποτε δεν ειπε πως προσπαθει να ''φτασει'' τη φωτιση, την φωτιση την κατειχε ηδη .

 

οταν ο χριστος τα λεει αυτα για τον σατανα ειναι για να μην τον αποδεχονται οι ανθρωποι και ακομη πιο πολυ για να αποστρεφονται μια τετοια αντιληψη τη υπαρξης.

αν εχεις μια διαστρεβλωμενη αντιληψη για τα πραγματα λογικο ειναι να παραχαραζεις την αληθεια .

ο ανθρωπος , αν επιθυμει τη φωτιση δεν ειναι εγωιστικο , γιατι ειναι το μεγιστο που μπορει να επιτυχει στην ζωη του και μαλιστα μοναχα αν απαρνηθει τον εαυτο του μπορει να το καταφερει αυτο .

[Το μονοπάτι...]

Δυστυχώς αυτές οι εμπειρίες είναι μάλλον ελλειπείς... σαν τις ελληνικές ταινίες που τελειώνουν με ένα γάμο, ενώ τότε είναι ακριβώς που αρχίζει η υπόθεση, οι θεατές όμως αυτό δεν το βλέπουν ποτέ.

Έτσι και εδώ παρουσιάζονται ως "κίνητρα" για εμπλοκή με σατανισμό κτλ. τα επιφανειακά πράγματα π.χ. λέει κάπου:Ναι καλά... το ότι ήταν από πριν ανικανοποίητος πνευματικά από όσα (δεν) του προσέφερε το θρησκευτικό περιβάλλον στο οποίο ζούσε, το ότι οργιζόταν με διάφορα που έβλεπε να κάνουν οι "εκπρόσωποι" αυτού του περιβάλλοντος δεν έχει καμία σχέση...Δυστυχώς (ή ευτυχώς, ανάλογα πως το βλέπει κανείς) και πάλι, η αρχή πάντα γίνεται με έναν άνθρωπο που σκέφτεται, έχει αναζητήσεις και βλέπει ότι αυτά που του σερβίρουν δεν τον γεμίζουν, κι από πάνω βλέπει τη σκανδαλιστική συμπεριφορά στους "πανοσιολιοεκλαμπρότατους"... κι έπειτα φταίει το "δισκάδικο", σίγουρα....

 

Το δισκάδικο, η "περιέργεια" και η γοητεία του "αγνώστου" δεν είναι παρά αφορμές βαθύτερων αιτιών.

 

 

αν τα ειχε τηρησει εξ΄αρχης ολα τα απαραιτητα δεν θα ειχε προβλημα ικανοποιησης .

[Οι... υποχρεώσεις του Θεού]

Ένας Εβραίος Μύστης, καθώς προσευχόταν, είπε στον Θεό :

«Μη νομίζεις ότι μόνο εγώ σε έχω ανάγκη. Δεν θα ήσουν τίποτα χωρίς εμένα. Κι εσύ μ?έχεις ανάγκη. Αν δεν ήμουν εγώ, ποιος θα προσευχόταν; Ποιος θα κοίταζε προς εσένα; Είμαι απαραίτητος. Μην το ξεχνάς λοιπόν. Εγώ σε χρειάζομαι, σύμφωνοι, αλλά κι εσύ χρειάζεσαι εμένα.»

 

Ο Παϊσιος είχε πει :

«Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός σε ακούει, διότι είναι υποχρέωσή Του να σ'ακούσει.»

 

 

 

...Σχόλια;

 

 

λοιπον , ο ανθρωπος εχει αναγκη τον θεο , την ουσια του .

ο πρωτος λογος ειναι υπερμετρα καθαρα εγωιστικος .

ο δευτερος λογος εννοει την υποχρεωση οπως αυτη που εχουμε εμεις να φροντιζουμε καποιον που αγαπαμε πολυ ,πχ τους γονεις μας , τα παιδια μας κτλ τα εχουμε αναγκη για να επιβιωσουμε ή απλα τα αγαπαμε τοσο που θα θυσιαζομασταν για αυτα ;

χρωσταει ο χτιστης στο σπιτι ή το σπιτι στο χτιστη ;

εχει αναγκη ο χτιστης το σπιτι ή το σπιτι το χτιστη ;

[Κύριε ελέησον]

Εγώ δεν προσεύχομαι.

Μην βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα και μην τα χρησιμοποιείς για επιχειρήματα.

 

 

πρωτο ποστ.

αν δεν προσευχεσαι τοτε τι περιμενεις ; πιο απλα:

αν δουλευεις παιρνεις χρηματα , αν δεν δουλευεις πως θα τα παρεις ; η δουλεια φταιει;