shadow3363
-
Posts
161 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by shadow3363
-
-
:welcome: σε όλους
-
Καλημέρα και από εμένα. Ελπίζω να σε βοηθήσουμε.
Μην φοβάσε να ρωτήσεις, και να θυμάσε ότι αν δεν ξεκινήσουν οι κακίες δεν έχεις αφομιωθεί στην ομάδα!!!!!!!!!!!
-
Θα χρισιμοποιήσω το στοιχείο που είπες λέγοντας παίζεις με την Φλόγα.
Μην προσπαθείς να μπείς κατευθείαν στα δύσκολα. Είναι πολύ αυτοί που ασχολούνται με την Τέχνη χρόνια τώρα και δεν κατάφεραν να δαμάσουν ένα στοιχείο της φύσης.
Γίνεται αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Όσο αφορα αυτό που είπες για να δυσκολέψει η ζωή σου θα σου πώ ένα πραγμα για να καταλάβεις.
Αυτός που ασχολείτε με την Τέχνη κάνει λάθη και τα λάθη όταν παίζεις με κάτι τέτοια είναι πολύ επικίνδυνα.
Φαντάσου ότι αν ασχολήσε με την Τέχνη τότε γίνεσαι ευάλωτος στις επιθέσεις πνευμάτων. Αν δεν είσαι καλά προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο την έχεις βάψει.
-
Αυτός φταίει για όλα!!!!!!!!!!!
Ευτυχώς όλα καλα και πάλι.
-
cool guys !! χαχαχαχαχα....τελικα μαλλον δεν θα μαθουμε αν οντως ισχυει κατι τετοιο ε ?
Συνάξεις γίνονται πάντα και παντού πόσο μάλλον τέτοιες μέρες όπως το θερινό Ηλιοστάσιο.
Τώρα για να μάθεις που πρέπει να έχεις πρόσκληση.
Σου λύθηκε η απορία celina?
Εμάς τους άντρες μας έχουν γραμμένους γιαυτό εμείς κάνουμε τα όργια μας όλο το χρόνο... λολολολολοολ :cheerful:
-
Οι περισσοτεροι το ενοιωσαν αυτο ως φοβο τις παρουσιες σκιες κτλ στο σκοτάδι.Εαν εισαι πχ κουρασμενος ή θέλεις να διαβασεις κτλ,νομιζω οτι θα αρχισεις να απολαμβανεις την ησυχια της νυχτας και δε θα νοιωθεις ετσι.
Με φώναξε κανείς ? :smilewink:
Θα επαναλάβω την απάντηση μου σε αποφυγή παρεξηγήσεων αυτό που πραγματικά φοβάσαι είναι το Άγνωστο. Αν συμφιλιωθείς με αυτό και το κατανοήσεις τότε παύεις να το φοβάσαι.
-
Πολύ ωραίο Κασάνδρα.
Απλά πολύ ωραίο.
-
Στην Μνήμη της Αγαπημένης Πεθερούλας μου. Μας άφησε Την κυριακή το βράδυ.
Πάλεψε με την επάρατο νόσο και έχασε. Αλλά έχασε με τους δικούς της κανόνες όπως πάντα. Νίκησε το Χάρο 2 φορές γύρισε έσφιξε τα χέρια έκεινων που ήταν πλάι της Δάκρυσε και έφυγε.
Δεν θα ξεχάσω ποτε πόσο καλός άνθρωπος ήταν.
και όπως έλεγε και εκείνη "από όλες τις πεθερές μου ήταν η πιό αγαπημένη μου"
Δεν έχει συμασία που δεν είχα άλλη. έλεγε ότι έτσι έπρεπε να λέω για να μην με περάσουν για βλάκα.
Καλό ταξίδι.... και να μας βλέπεις πόσο πονάμε απο το χαμό σου για να μας βοηθήσεις να βρούμε την δύναμη να το ξεπεράσουμε.
Αυτό το Post λοιπόν το αφιερώνο σε εκείνη που πίστευε πραγματικά στην Τέχνη και σε όλα όσα αντιπροσοπεύει.
ΤΟ αφιερώνο στον καλύτερο Άνθρωπο που γνώρισα ποτέ μου.
-
βαζω το ποπ κορν και τα παρανομα στοιχηματα. 50 ευρω στον speedy πονταρετε τωρα που γυριζει :biggrin2: :biggrin2:
50 ευρώ ότι θα κάνει 1 μήνα να τον βρεί.
Speedy άστον θα εμφανιστεί μόνος του. Πάντα έτσι γίνετε. μόλις πάψει να κρύβετε θα κάνει το λάθος. και τότε όλος δικός σου.
Θα φέρω και τα κεριά.
-
Όποιος είδε το θάνατο μία φορά Άλλαξε.
Όποιος τον είδε δύο φορές έπαψε να τον Φοβάτε.
Όποιος τον αντίκρησε και τρίτη φορά τον Νίκησε
Γιατι σε κάνει να καταλάβεις ότι μπορείς να νικήσεις τα πάντα.
-
Όντως πολύ ωραίο θέμα.!
Έχω χάσει όμως έναν ακόμη άνθρωπο, το σημαντικότερο στη ζωή μου, ο οποίος ζεί...
Θα ήθελα πολύ να του ζητήσω συγγνώμη και να του εξηγήσω...
Ίσως κάποια στιγμή μου δωθεί η ευκαιρία, ελπίζω...
Με συγχωρείτε αν σας κουράζω...
Τους ζωντανούς δεν τους χάνεις αρκεί να ψάξεις να τους βρείς.
Και φυσικα δεν μας κουράζεις γι αυτό φιάχτηκε το post για να θυμόμαστε έκεινους που χάθηκαν για πάντα. και να μιραστούμε την Σοφία τους με τους υπόλοιπους.
-
Ενόψη κάποιον πρόσφατων προβλημάτων υγείας της Πεθεράς μου, θυμίθηκα την Γιαγιά μου και τον παππού μου που τους έχασα νωρίς στην ζωή μου τόσο νωρίς που δεν πρόλαβα να τους χαρώ τόσο αργά για να τους θυμάμαι καθαρά.
Θα ήθελα λοιπόν να γράψουμε όσοι μπορούμε και θέλουμε κατι για εκείνους που χάθηκαν.
Κάτι που θα θέλαμε να πούμε ή κάτι που μας τους θυμίζει καθημερινά.
Και ξεκινάω λέγοντας την Αγαπημένη ατάκα του παππού μου: "Μου αρέσει να συνχωρώ αλλά πιο πολύ μου αρέσει να μην χριάζεται να συνχωρώ."
Και τελειώνω λέγοντας Συγνώμη στην Γιαγιά μου εκείνη ξέρει γιατί.
-
Ζώο και vampir890 επι της ευκαιρίας να σας πώ ότι η Μαγεία δεν είναι χόκους πόκους. ακόμα και η πρακτική της είναι κάτι τρομέρα δύσκολο και θέλει πολύ διάβασμα. άν κάποιος περιμένει να μάθει από εδώ μέσα είναι γελασμένος. για μας εδω μέσα η Μαγεία δεν είναι τίποτα άλλο απο μία δύσκολη Τέχνη και προτημάμε να την αποκαλούμε έτσι.
Και πιστεύω ότι και οι υπόλυποι θα συμφωνήσουν μαζί μου.
-
Καλώς ήρθες Πάντα ήμαστε η πρώτη και σοφότερη επιλογή για την Μαγεία.
Και όπως λέω σήμερα όλη μέρα καλό κουράγιο μαζί μας.
-
καλώς ήρθες και καλό κουράγιο.
-
Καλώς ήρθες μεγάλε. Πρέπει να θυμάσε ότι τα θέματα που θύγονται εδω μέσα είναι για γερά νευρα!!!!
Εξού και το πείραγμα.
Αν και πιστεύω ότι έχεις προοπτικές να μικρίνεις.
Για να μεγαλώσεις πρέπει πρώτα να μικρίνεις.
Τεσπα καλώς ήρθες και πάλι.
-
The Great Archives determine you to have gone by the identity:
Cressida Papillon
Known in some parts of the world as:
Hero of The Ghast
The Great Archives Record:
Of ghastly appearance, gaunt and white and gothic.
-
Συνεπώς, θα επέλεγα το 1 εκατομμύριο (τί να τα κάνεις και τα 10? - ένας καλός ταξιδιώτης ταξιδεύει πάντα ελαφριά :smilewink: ).
Να επικοινωνήσω με τον Θεό να λύσω τις απορίες μου.
και μετα θα έπερνα κα τα υπόλυπα 9 εκ. απο τον johnny. lollolol
Αφού εκείνος δεν τα θέλει να πάνε χαμένα? :smilewink:
-
καλώς την.
να περνας καλα και να μαθαίνεις!!!!
-
ευχαριστώ sucore. Μακάρι να μην είχε κανείς μας ένα τέτοιο δωμάτιο της ψυχής. Αλλά δυστιχός υπάρχει. και θα υπάρχει μέχρη να καταλάβουν ότι άνθρωπος χωρίς όνειρα δεν υπάρχει.
-
Όπως καταλάβατε η ανεργία μου έχει βαρέσει το κεφάλι με αποτέλεσμα να φράφω Ιστορίες. Θα ήθελά λοιπόν την γνώμη σας. Να συνεχίσω ή να σωπάσω για πάντα?
Ξύπνησα, γύρω μου πάλι όλα ακίνητα βουβά σχεδόν νεκρά. Τι είναι αυτό που με κρατάει ξύπνιο μέσα στην νύχτα? Δεν ξέρω όλα φαίνονται ίδια τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η ζωή περνά συνεχώς από μπροστά μου μα δεν με κοιτά, δεν μου μιλά. Σηκώνομαι τρομαγμένος πρέπει επιτέλους να βρω την άκρη να δω τι φταιει. Ντύνομαι βιάστηκα φεύγω από το ιερό μου καταφύγιο και παίρνω έναν γνωστό δρόμο που γίνετε άγνωστος μέσα στη σιγαλιά της νύχτας.
Δεν ξέρω που πάω, τι κάνω, μόνο συνεχίζω να προχωράω. Όλα είναι διαφορετικά κάτω από το φως του φεγγαριού. Τίποτα πια δεν μοιάζει γνώριμο και οικείο. Ούτε το σχολείο που πήγαινα κάποτε ούτε το σπίτι του ποιο καλού μου φίλου. Όλα είναι άγνωστα νεκρά. Ένας νέος τρέχει φοβισμένος. Κάποιος σε μια γωνιά κοιτάει το κενό. Άραγε όλα αυτά τα πρόσωπα της νύχτας μοιράζονται την δική μου αγωνία? Όλοι αυτοί ξέρουν γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ? Σε μια γωνιά ένας γέρος κλαιει. Δεν μπορώ να μείνω αμέτοχος στον πόνο του, κάτι μέσα μου με κάνει να πονώ μαζί του, πάω πλάι του. Τον ρωτώ τι έχει. Μα δεν μιλά δεν απαντά μονάχα με κοιτά με κοινά τα μάτια. Δυο μάτια που θα μου μείνουν για πάντα στο μυαλό. Τον ρωτάω και πάλι προσπαθώντας να βρω την δύναμη να νικήσω τα δάκρυα που προσπαθούν να βγουν από μέσα μου. Μα και πάλι δεν αποκρίνεται μονάχα μου δείχνει. Τον κοιτώ τρομαγμένος δεν μπορώ να γυρίσω το βλέμμα μου. Συνεχίζω να τον κοιτώ στα μάτια. Φοβάμαι να δω αυτό που μου δείχνει. Το πλάκωμα που μου πιέζει την καρδιά δεν με αφήνει να σκεφτώ. Γυρνάω. Τόση ώρα μου δείχνει ένα παράθυρο. Βρίσκω τη δύναμη και πάω. Κοιτάω μέσα από το παράθυρο να δω τι φταιει. Το δωμάτιο είναι άδειο δεν έχει τίποτα απολύτως. Και τότε τρομάζω ποιο πολύ. Αυτό το δωμάτιο το ξέρω μα δεν ξέρω από που. Το κοιτώ από άκρη σε άκρη προσπαθώντας να το θυμηθώ. Σε μια γωνία κάτι λαμπιρίζει. Μπαίνω μέσα στο δωμάτιο πρέπει να δω τι είναι. Πάω κοντά του φοβισμένος. Μοιάζει με ένα σκουπίδι μα γιατί λάμπει? Το κοιτώ καλύτερα και ένα δάκρυ κυλά στα μάτια μου. Τρέχω έξω να γλιτώσω από το θέαμα. Μένω σε μια γωνιά κουλουριασμένος προσπαθώντας να συνέλθω. Αυτό το δωμάτιο ήμουν εγώ. Τα σκουπίδια ήμουν εγώ ήταν τα όνειρα μου ήταν τα πιστεύω μου. Πάω με θάρρος πρωτόγνωρο για μένα στον γέρο. Τον κοιτώ στα μάτια. Τον ρωτάω πότε το είδε αυτό το δωμάτιο για πρώτη φορά. Μου λεει οτι πάνε χρόνια όταν το είδε πίστευε ότι ήταν το δικό του δωμάτιο μα με την πάροδο του χρόνου συνειδητοποίησε ότι το δωμάτιο αντανακλούσε κάθε άτομο που το έβλεπε. Το είχε ονομάσει «Το δωμάτιο της ψυχής».
Φεύγω τρέχοντας φοβισμένος. Γυρνάω πίσω στο σπίτι μου, στο ιερό μου καταφύγιο, ψάχνοντας τρόπο να ηρεμήσω. Τώρα ξέρω γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί η ψυχή μου είναι άδεια και τα όνειρα μου κλαινε πληγωμένα στην γωνιά της. Ο πόνος δεν με αφήνει να σκεφτώ μα κάτι ξυπνάει μέσα μου. Ένα όνειρο καινούργιο ποιο δυνατό. Θέλω να γίνω Ελπίδα. Η Ελπίδα ότι τα όνειρα δεν θα γίνονται εφιάλτης την νύχτα. Και δεν θα υπάρχει πια το δωμάτιο της ψυχής όπως το είπε ο γέρος.
-
Πράγματι δεν το έχω ζητήσει ώς παιωνία.
Αρχάγγελε αυτό το φυτό λέγετε ότι όποιος κατέχει πάνω του αποξυραμένο άνθος του έχει τύχη.
Και μιας και τώρα τελευταία μου λήπει πολύ η τύχη. κάνω ότι μπορώ για να βρώ λίγη.
-
Πολύ. θα προσπαθήσω να δώ σε κάνα ανθοπωλείο κοντά στην Πάρνηθα.
Άν και είναι δίπλα μου δεν το σκέφτηκα.
Αλιώς θα ανέβω τον Απρίλιο στην Πάρνηθα να κόψω.
Πάρ' όλα αυτά άν κάποιος ξέρει κανα ανθοπωλείο που να έχει ας μου το πεί.
-
Ξέρει κανείς που μπορώ να βρώ Πηγουνιά ή Αγριοροδαριά (Paeonia clusii s.sp clusii)?
έχω ψάξει σε αρκετά από τα ανθοπωλία της αθήνας και οι πιό πολλοί ούτε που το έχουν ακουστά!!!!
φωτιά
in Γενικά Θέματα
Posted
Να κάνω μία επεξύγηση αυτού που είπα. Σαφώς δεν μπορείς να δαμάσεις ένα στοιχείο της φύσης. Μέσω της συνεργασίας αυτή μπορείς να το ελένξεις. Γι' αυτόν τον έλενχο μιλούσα.