Ιχώρ
-
Posts
2,184 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
1
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Ιχώρ
-
-
Στον σεισμό του 99 στην Αθήνα,παρατηρούσα τους ανθρώπους.Μάλιστα στο μαγαζί που εργαζόμουν είχε έναν εργάτη στην ταράτσα πάνω σε μια σκαλωσιά.Ενώ κάποιοι έτρεχαν πανικόβλητοι αυτός το μόνο που έκανε ήταν να κατέβει από την σκαλωσιά για 2 λεπτά να ανάψει ένα τσιγάρο και μετά ξανανέβηκε σαν να μην έτρεχε τίποτα.Δεν ήταν ο μόνος που συμπεριφέρθηκε έτσι.Πολλοί ήταν που αγνόησαν το συμβάν και συνέχισαν κανονικά της δουλείες τους.Υπήρχε μια μικρή περίοδος που οι άνθρωποι αισθάνθηκαν πιο κοντά μπροστά στην κοινή απειλή αλλά πάρα πολύ γρήγορα ξεχάστηκε.
Δεν νομίζω πως βοηθάνε οι καταστάσεις ομαδικού πανικού το "άτομο" να κατανοήσει πράγματα.Πολλές φορές και από ατομικές καταστάσεις πόνου και δυστυχιάς δεν κατανοεί όταν περάσουν.Είναι απλά μια μικρή αφορμή και τίποτα περισσότερο.
Αυτό δεν είναι τίποτε. Το να είσαι θαμμένος από τόνους τσιμέντου και να βρεις τρόπο να επιβιώσεις, ένα ναυάγιο, ο εγκλωβισμός σε ένα ορυχείο ή ένα σπήλαιο... αυτά εννοούσα.
-
Θα συμφωνήσω με την πολλών ετών χαμένη Σαγήνη (Καλώς ήρθες και πάλι) και θα προσθέσω και μια φράση του Outis που κάποτε είχε ειπωθεί και μου άρεσε πάρα πολύ: Τον δαίμονα πρέπει να τον πιάσεις από τα κέρατα.
-
Κάπου είχα βρει κάποτε και ένα σύστημα το οποίο απευθυνόταν σε εταιρίες και κρυπτογραφούσε τα δεδομένα των χρηστών με σκοπό να μην μπορεί να τα δει ο Admin. Αυτό, βέβαια, ενέχει κινδύνους απώλειας δεδομένων (άποψή μου), καθώς τα δεδομένα δεν ανήκουν στον χρήστη αλλά στην εταιρία. Τι γίνεται εάν ο χρήστης πεθάνει, ή αρνηθεί να δώσει το κλειδί αποκρυπτογράφησης;
Εκεί πιάνει δουλειά το artofwise: Σίγουρη επικοινωνία με τους νεκρούς. Επαναφέρουμε τα δεδομένα σας. -
Tο αποτέλεσμα δε θα είναι 5.000 νέες θέσεις εργασίας, αλλά 2.500 (σαν να λέμε). Δεν μπορώ να καταλάβω τι σε έχει πιάσει και νομίζεις πως διαφωνούμε σε κάτι.
Έχεις μειώσει ήδη την ανεργία στο μισό. Και δεν διαφωνούμε σε κάτι, φάνηκε στην πορεία. Ανάλυση κάνουμε.
Κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Πραγματικά δε θα ήθελες να δουλεύεις ημιαπασχόληση στα Starbucks στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν λέω πως αυτό που κάνουν είναι ακόμα χειρότερο είναι πως έχουν εγκαταστήσει λογισμικό ώστε να ανιχνεύονται αυτόματα οι πιο παραγωγικές ώρες και σε βάζουν να δουλέψεις, σπαστό ωράριο, εκείνες τις ώρες μέσα στη μέρα. Αν δουλεύεις κάθε μέρα 10-12 και 6-8, πες μου αν σου μένει διάθεση για κάτι δημιουργικό στο υπόλοιπο. Για άλλες περιπτώσεις ημιαπασχόλησης το συζητάμε.
Τώρα γίνεσαι πιο συγκεκριμένος. Πράγματι, αυτό το σπαστό ωράριο ημιαπασχόλησης είναι σκότωμα. Αν και είμαι της άποψης πως ποτέ δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω, ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες.
-
Πρόσφατα είχα μια συζήτηση για καταστροφές και καταστάσεις που δείχνουν να είναι ακατανίκητες από τον άνθρωπο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολύ θα ήθελα να ζήσω μια τέτοια. Θεωρώ ότι εκεί βγαίνει η πραγματική μας φύση, ικανότητες και αντίληψη. Εκεί θα κατανοήσουμε τι είναι πραγματικά ουσιώδες
-
Δεκτόν, αλλά, για την ιστορία, θα σου παραθέσω αυτό που σου είπα και χτες: πως, αν π.χ. ακόμα και σε help desk επιβληθεί 8ωρο για τους εργαζόμενους κι η εταιρεία χρειάζεται 12 ώρες υπηρεσίες, θα μοιράσει τις βάρδιες των υπαλλήλων και θα τους ζητά να έρχονται 8-4 και 12-8 ώστε να καλυφθεί το 12ωρο χωρίς να κάνει καμμία πρόσληψη.
Μη σου πω πως θα κάνει στατιστικές για τη συχνότητα των περιστατικών ανάλογα με την ώρα της ημέρας και θα καταρτίσει ένα λεπτομερές πρόγραμμα ώστε να υπάρχει πάντα ο βέλτιστος αριθμός υπαλλήλων, ενδεχομένως σπάζοντας και το ωράριο μερικών, σε στυλ «η βάρδια σου είναι 12:47-19:12 και 21:34 μέχρι 22:59».
Δες εδώ τη διαφορά όμως. Εσύ τώρα μιλάς για μια εταιρία που έχει στη διάθεσή της 2,3,4,5,10 υπαλλήλους και έχει μια χ ποσότητα παραγωγής. Με το δικό σου το μοντέλο, όλα είναι οκ. Δεν πειράζει να μεταφερθούν λίγο οι ώρες. Δε δουλεύει κανείς περισσότερο. Πληρώνεται όπως πρέπει, φεύγει στην ώρα του.
Εγώ μιλούσα όμως για τον υπάλληλο που ισχύει: ανθρώπινες ικανότητες υπαλλήλου < ποσότητα παραγωγής. Δες και τον υπάλληλο ως μηχανή με όρια παραγωγής. Εκεί, πρέπει η εταιρία να έχει μια ακόμη μηχανή, να καλύψει ό,τι δεν μπορεί να παραχθεί από την άλλη. Αντιθέτως, πετάγεται ο Ελληναράς μηχανικός και λέει: "Έλα μωρέ, θα βάλουμε ναφθαλίνη στη βενζίνα και θα ανεβάσουμε τα οκτάνια, να βγάζει περισσότερα άλογα. Θα αντέξει, θα αντέξει". Και η πλάκα είναι πως τα χρήματα που θα μπορούσαν να τα δώσουν σε μια ακόμη μηχανή, τα δίνουν στον μηχανικό που έκανε την πατέντα. Τώρα, εάν σκάσει το μοτέρ... "Έλα μωρε, ελλατωματικό ήταν"
Τέλος πάντων, γύρω από τα ίδια θα γυροφέρνουμε αν συνεχίσουμε τη συζήτηση, τα ίδια λέμε και οι δύο, είμαι σίγουρος, επομένως προτείνω να το σταματήσουμε εδώ.
Κάτι αντίστοιχο και ακόμα χειρότερο εφαρμόζει η Starbucks και χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά υπαλλήλους σε ημιαπασχόληση (στις ΗΠΑ).
Πραγματικά, το προτιμώ. Έχουν περισσότεροι να φάνε. Επίσης, μπορείς να βρεις και μια έξτρα ημιαπασχόληση και να βγάζεις περισσότερα από ό,τι σε μια κανονική.
-
Στην Ελλάδα πάντως δεν υπάρχει το concept της παρακολούθησης / ελέγχου παραγωγικότητας μέσω στόχων. Τουλάχιστον δεν το έχω δει. Οπότε όλα είναι φλου.
Αν σου πει ο προϊστάμενος σήμερα έχεις 100 έγγραφα να διεκπαιρεώσεις (και εφόσον συμφωνεί ο εργαζόμενος ότι είναι εφικτό και εντός κοινής λογικής) τότε ο εργαζόμενος έχει να δώσει λόγο αν καταφέρει μόνο 90 (και θα έχει και 110 αύριο).
Αυτό που γίνεται είναι "δούλεψε μέχρι να τελειώσεις τη δουλειά" (8+ απλήρωτες 4 ωρίτσες) και να λες κι ευχαριστώ...
Ναι, βέβαια. Ας μπει πρώτα ο όρος "παραγωγή" στις Ελληνικές εταιρίες, που τον χρησιμοποιούν μόνο όποτε τους συμφέρει, και μετά μιλάμε και για τα ιδεατά σενάρια.
-
Έλεος βρε Ιχώρ, ξαναδιάβασε τι γράφω... Δεν είναι όλες οι υπηρεσίες που υπάρχουν Help Desk...
No mercy!! :starwars:
Αν και, όπως σου είπα και εχθές, δεν διάβασα ολόκληρο το κείμενο που παρέθεσες, εγώ προφανώς μιλάω ξεχωριστά από αυτό.
Θα μου επιτρέψεις όμως να τα βλέπω όλα ως υπηρεσίες. Κι εσύ υπηρεσίες προσφέρεις, κι εγώ, και το εστιατόριο, και το κομμωτήριο, και οι τραπεζίτες, και όποιος θες. Και μάλιστα στην ίδια φύση με το Help Desk. Στην ουσία δεν διαφέρουν. Περιμένεις πάντα το "αίτημα" του "πελάτη".
Τέλος πάντων... ας το αφήσουμε... ξεροκέφαλος εγώ, ξεροκέφαλος κι εσύ, δε θα βγει πουθενά!!
-
Εμένα μου κάνει για deja vu της τωρινής ζωής ίσως και κάποιας προηγούμενης.
Ο πόνος ή το μούδιασμα στο κεφάλι έχει να κάνει με την αφύπνιση και για τους λάτρεις των chakras έχει να κάνει με το κέντρο κεφαλής.
Είναι η περίοδος που διανύουμε πάντως ιδιαίτερη κυρίως για όσους έχουν ευαίσθητες κεραίες.Μοιάζει με περίοδος προετοιμασίας..
Έχω ακούσει πολλούς να ανησυχούν. Κι έχω ακούσει τα απίστευτα...
Θεωρείται πράγματι πως κάτι κοντοζυγώνει; Έχετε δει κάτι (εξαιρώντας πολιτικοοικονομικές καταστάσεις που θα φέρουν τα πάνω κάτω);
Μήπως όλο αυτό κόβει βόλτες γύρω από μια μαζική προσμονή που έχει όλος ο πλανήτης για το πομπώδες 2012;
-
2nd attention και άλλα - ακόμα και εμπειρίες 'φώτισης' - ή και εκδήλωση "κουνταλίνι"
Εκδήλωση κουνταλίνι εκεί πάνω;
-
Από όταν άρχισα να ασχολούμαι, ένιωθα αρκετά συχνά αυτό το μούδιασμα στο κεφάλι, στην κορυφή και λίγο πίσω. Ακόμη το νιώθω, αλλά πιο σπάνια. Το θέμα είναι πως ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να το ανιχνεύσω, καθώς υπήρχε πολύς κόσμος. Θα σου πω όμως πως όταν το εκμεταλλεύτηκα, αυτό που ήθελα έγινε, με μια πολύ απλή προσπάθεια, υπόγεια, χωρίς να με αντιληφθούν οι γύρω μου.
Αλήθεια, σε ποιο σημείο ακριβώς συνέβη;
-
Ιχώρ... Θα σου τραβήξω το αυτάκι.
Τράβα το μονάχα προς τα πάνω, να γίνει ξωτικίσιο!!
Το πρόβλημα δεν είναι στον αλγόριθμο αναγνώρισης. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, σκέψου πως ο άνθρωπος ακούει όλους τους ήχους από δύο κανάλια, αριστερό και δεξί. Απλώς δεν έχουμε ιδέα πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος αναλύει τους ήχους.
Κάτι δεν καταλαβαίνω... Κοίτα λίγο τι γράφεις: Δεν υπάρχει πρόβλημα στον αλγόριθμο- δεν έχουμε ιδέα πως αναλύουμε τους ήχους. Μα πως θα κατασκευάσουμε αλγόριθμο εάν δεν γνωρίζουμε πως λειτουργεί ο εγκέφαλος; Πάντοτε τη φύση μιμούμαστε στους αλγορίθμους. Κάτι δεν έχω καταλάβει από αυτό που λες (κάτι σε γνώση μου λείπει), γιατί μου φαίνεται πως οι προτάσεις αντιφάσκουν. Άστο να το συζητήσουμε από κοντά!!!
Το πρόβλημα, είναι στα εγγενή όρια του μετασχηματισμού Fourier αλλά χρειαζόμαστε 5-6 σελίδες ανάλυση για να γίνουν κατανοητά.
Τα μισώ!!! Ευτυχώς και η σχολή δεν έδωσε πολύ βάση πέρα από τη χρήση τους στα δίκτυα και τις συχνότητες.
Η ανάγκη ανάλυσης της μουσικής υπάρχει ήδη και μπορούν να αναγνωριστούν πολλά πράγματα, έχω δει σε δράση αλγόριθμο ο οποίος «σπάει» κομμάτι, όχι μόνο σε ρεφρέν και κουπλέ, αλλά σε μουσικές φράσεις. Για να μη σου πω πως, ακόμα και τα αποσπάσματα τραγουδιών που ακούς σε ηλεκτρονικά καταστήματα μουσικής, προκύπτει από πρόγραμμα.
Το ξέρω, είχε δουλέψει ο κολλητός μου σε ένα τέτοιο project. Να σου πω όμως, το βρήκα ανούσιο, καθώς ουσιαστική ανάγκη δεν υπάρχει πίσω από όλο αυτό. Δεν έχουμε τι να κάνουμε και το ψάχνουμε. Τι εφαρμογή θα είχε; Ξεφορτωνόμαστε τους Dj's. Η ουσία είναι να βγει ένα παγκόσμιο πρωτόκολλο το οποίο θα ενσωματωθεί στα ηχεία και θα τα κάνει να αρνούνται να παίζουν
Κι όσο για νέα φορμά... είσαι πίσω:
Μπορεί, αλλά σκέφτομαι μπροστά!!
Παρ' όλ' αυτά, στα πεταχτά που κοίταξα τα διαγράμματα, τον ήχο και πάλι ενωμένο τον βλέπω.
-
Βρε Ιχώρ, εγώ γράφω τι ισχύει συνολικά για μια οικονομία, όχι για ένα συγκεκριμένο τομέα.
Μα η οικονομία της Ελλάδας μόνο υπηρεσίες προσφέρει... Μέσα και έξω, κάθε είδους (μη πω τίποτε χειρότερο)!! Και μη μου πεις πως μιλάς για Ευρωπαϊκή οικονομία, γιατί αυτοί δεν έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα (ή το κρύβουν).
Η παραγωγή αγαθών είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας και, πράγματι, έχεις δίκιο. Πόσες ώρες να δουλεύεις στην παραγωγή και πόσοι; Αλλά και για αυτό οι έξω ευθύνονται... αυτοί μας έχουν επιβάλει τη συγκεκριμένη ποσότητα παραγωγής(από όσα γνωρίζω)...
Έβλεπαν πολύ μπροστά οι κύριοι... και οι δικοί μας 'στυλοβάτες', όταν έβαλαν τα κιάλια για να δουν τι βλέπουν οι υπόλοιποι εκεί χάμω, είδαν μονάχα Euros... Θαμπά μεν... Πως κατάφεραν και τα άγγιξαν τόσο 'μακρυά΄που βρίσκονταν, 'άξιο απορίας'...
-
Τι μουσική είναι αυτή;;;;;; Εγώ πάντως το βιβλίο σου το διαβάζω με άλλου τύπου μουσική. Τους αριθμούς και τα περιστέρια δεν τα βρήκα!
Δεν είναι τέλεια η μουσική;;;!!!! Εγώ την καταβρίσκω με αυτό το είδος. Άκου το ommadown ολόκληρο, μην το διακόψεις όταν κάνει μια τρελή αλλαγή.
Πράγματι, περιστέρι δεν έχει, έχει όμως ένα t... στην αριστερή πλαγιά του blog.
Προγραμμάτιζα εντωμεταξύ να κάνω την πρώτη γύρα Αθήνα για τους εκδοτικούς εδώ και δύο μέρες, και οι πελάτες δε με έχουν αφήσει σε ησυχία!!!
Ελπίζω να μην σκάσει τίποτε για αύριο και να τα καταφέρω.
-
Ευχαριστώ
Σας έβαλα και widget με μουσική!!! Και έχει κάτι άλλα widgets με κάτι αριθμούς δίπλα και κάτι περιστέρια... Δεν ξέρω τι κάνουν, αλλά καλό είναι τα πατάτε
!! -
Χμμμ... δε θα ήταν καταπληκτικό ένα σύστημα που να μην κρατάει καμιά πληροφορία; Τι λέω τώρα ε;
Ακούγεται κάπως, μόλις μου ήρθε η ιδέα... Αφήστε με να το επεξεργαστώ λίγο...
Αυτό το μήνυμα θα αυτοκαταστραφεί σε 5... 4... 3... 2... 1...
-
Από 40 ώρες σε 35 δεν αποφέρει πολλά. Ουσιαστικά κόβεις μια ώρα καθημερινά... Τρίχες.
Στην Ελλάδα όμως έχει καθιερωθεί το 12ωρο. Και δες το κομμάτι προσφοράς υπηρεσιών:
Η εταιρία π.χ. χρειάζεται υποστήριξη μηχανογράφησης 12 ώρες την ημέρα. Εκεί δεν υπάρχει θέμα παραγωγικότητας. Απλά πρέπει για παν ενδεχόμενο να υπάρχει υποστήριξη.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας κακομοίρης από το πρωί ως το βράδυ εκεί μέσα. Εάν κάτι πάει στραβά, μπορεί να πάει και μεσάνυχτα. Και έχω δει και λογιστές ή οικονομικούς να κάθονται μέχρι την επόμενη μέρα, να πηγαίνουν σπίτι τους να κάνουν ένα μπάνιο και να γυρίζουν αμέσως, αλλά δεν είναι τόσο συχνό.
Θα μείνω στο 12ωρο.
Δεν μπορεί να έχει έναν 8ωρο υπάλληλο και έναν 4ωρο; Έχεις δημιουργήσει ήδη μια θέση ημιαπασχόλησης. Και εάν μάλιστα αυτοί οι δύο αλλάζουν βάρδιες μεταξύ τους είναι ακόμη καλύτερα.
Το ιδανικό, βέβαια, θα ήταν 12 υπάλληλοι της μίας ώρας!!!
-
Ναι, εντάξει, δεν είναι δύσκολο κομμάτι αυτό.
Το κακό στον αλγόριθμό της αναγνώρισης μουσικής είναι πως η όλα τα κανάλια δένονται σε ένα. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο εάν διατηρούσαμε το κάθε όργανο σε ξεχωριστό κανάλι...
Όταν έρθει η ανάγκη ανάλυσης μουσικής, προβλέπω να δημιουργείται διαφορετικό format μουσικής, ξεχάστε το mp3.
-
Προσωπικά υποστηρίζω το πενταήμερο εργασίας... με 10ήμερη εβδομάδα.
Και, προς υποστήριξη της θέσης μου, στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε την εργασία ενός αυστριακού καθηγητή πανεπιστημίου στον οποίο ανήκει η ιδέα. Όσοι έχετε το χρόνο, διαβάστε τη, να δείτε πως κάτι που μας φαίνεται «παλαβό» ή «πολύ καλό για να είναι εφικτό», είναι πολύ πιο εφικτό και πολύ πιο λογικό από όσο νομίζουμε:
http://www.univie.ac.at/bvi/europolis/html/e2/articles2/017-3.html
Όσο λιγότερο εργαζόμαστε, χασούρα μόνο τα αφεντικά έχουν. Για όλους τους υπόλοιπους είναι μονάχα κέρδος και τείνει προς τον δίκαιο διαμοιρασμό των αγαθών.
Αλλά, έλεος που λένε, όταν το εξηγούσα αυτό στους τότε συναδέλφους μου (να 'ναι καλά εκεί που είναι) που έλιωναν στις απλήρωτες υπερωρίες, και μιλάμε για ανθρώπους συνειδητοποιημένους, ισχυρίζονταν πως δεν είναι έτσι...
"Μα πως δεν είναι έτσι;;;", τρελάθηκε ο Ιχώρ. "Εάν εσύ φεύγεις στην ώρα σου, αυτό που πρέπει να παραχθεί, θα παραχθεί από κάποιον άλλον ύστερα από τη βάρδια σου!! Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας!! Ας πληρώσει η εταιρία για έξτρα προσωπικό!!!"
"Όχι, όχι, δεν είναι έτσι. Λες χαζομάρες"
Φυσικά και δε λειτουργεί όταν φοβάσαι μη χάσεις τη θεσούλα σου και όλα τα 'αγαθά' που σου προσφέρει...
-
Με χαρά ανακοινώνω, πως ένα βιβλίο που έγραφα εδώ και πολύ καιρό... ολοκληρώθηκε και ετοιμάζεται για την βόλτα του στους εκδοτικούς (και ό,τι γίνει, έγινε... Δύσκολα τα πράγματα στις εποχές μας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Θα εκτιμούσα και οποιαδήποτε άκρη έχει κανείς, δεν έχω καμία, και η πρώτη προσπάθεια που κάνω είναι με τους μεγάλους εκδοτικούς).
Δημιούργησα ένα blog, στο οποίο και ανέβασα τα 8 πρώτα κεφάλαια (ναι, είναι λίγο τερατάκι, ίσως και τριλογία να βγαίνει), μαζί με μερικά ακόμη πραγματάκια που θα φροντίσω να εμπλουτίζω. Μοιραστείτε το με όποιον θέλετε. Ελπίζω να το απολαύσετε.
Θέμα: Δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Αφού βρισκόμαστε εδώ μέσα, είναι του είδους μας
Καλή ανάγνωση και οποιοδήποτε σχόλιο, αν και δεν αλλάζει κάτι στο συγκεκριμένο βιβλίο πλέον, ευπρόσδεκτο.
-
Εγώ σκεφτόμουν κατ' αρχήν κάτι παραπλήσιο το οποίο, στην ιδανική του εκδοχή θα ήταν, να βάζεις ένα μουσικό κομμάτι που να αντικατοπτρίζει την ψυχολογική σου διάθεση και ο υπολογιστής, να φτιάχνει μια playlist από τα τραγούδια της εμπιθριοθήκης σου και να την παίζει.
Η θεωρία τώρα πίσω από αυτό, εμπλέκει τα αποτελέσματα αναλύσεων από μετασχηματισμούς Fourier και εμπλέκει ανίχνευση tempo, ανίχνευση μουσικής κλίμακας, κ.α. τέτοια τα οποία είναι ενδιαφέροντα επειδή, εν πολλοίς, δεν έχουν λυθεί πλήρως ως προβλήματα (αρκεί να αναφέρω πως αν ένα πρόγραμμα μπορεί να ανιχνεύσει τη βασική μελωδία ενός μουσικού κομματιού στο 90% θεωρείται τρελή επιτυχία, ενώ έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για ανίχνευση δεύτερης φωνής). Οπότε, κάπου εκεί πρέπει να «κλέψεις» και να αξιοποιήσεις και δεδομένα τα οποία προκύπτουν από τη χρήση (π.χ. πολλοί χρήστες ταίριαξαν αυτό το κομμάτι με το άλλο κομμάτι) ώστε να αποφύγεις το μηχάνημα να μιξάρει Cure με Τσιτσάνη.
Σου έχω και το επόμενο βήμα, αφού κατασκευάσεις αλγόριθμο ανάλυσης μελωδίας... Ο υπολογιστής θα ανιχνεύει τη διάθεσή σου από τις κινήσεις του Mouse, τη δύναμη με την οποία κοπανάς τα πλήκτρα, την ανάλυση προσώπου από μια κάμερα...
Δεν θα χρειάζεται καν να του λες πως τώρα είμαι στα blues μου...
Πολύ καλή ιδέα. Αν είχε και widget για άλλα sites, θα ήταν ακόμη καλύτερο.
Το mood epic έχει κάτι άκυρα μέσα πάντως...
-
Μα αυτή είναι η... ομορφιά της τεχνικής αυτής! Δεν χρειάζεται να κάνεις απολύτως τίποτα. Όσο πιο πολλοί τόσο πιο περίπλοκα τα πράγματα, τόσο πιο δύσκολη η στοχευμένη παρακολούθηση, τόσο πιο πολλά τα 'λάθη' που συνήθως αν παραείναι πολλά υποχρεώνουν σε ασφαλιστικές δικλείδες.
Αν το κάνεις ασυνείδητα, ναι. Το να το κάνεις όμως μόνο και μόνο για παραπλάνηση, είναι ψυχοφθόρο (Έχω την εντύπωση όμως πως κάτι δεν κατάλαβα σωστά από τα παραπάνω, που έγραψες).
-
Αυτός είναι ο μόνος πρακτικά εφαρμόσιμος υπο τις συνθήκες δρόμος (ίσως όχι το αποτελεσματικός όσο θα ευχόμασταν αλλά μπορεί λειτουργεί επαρκώς ώστε να κάνει τις παρακολουθήσεις ότι τόσο εύκολες όσο θα θέλανε).
Σίγουρα θα δούλευε, αλλά θα μπεις σε τέτοια διαδικασία; Χάσιμο χρόνου, αποπροσανατολισμός του ίδιου σου του εαυτού.
Θεωρείς πως έχεις κάτι να κρύψεις; Μην μπεις στο σύστημα καν. Κανένας δε σε υποχρεώνει να έχεις κινητό, ή smart phone, ή facebook. Υπάρχει ακόμη η υπηρεσία των ΕΛΤΑ. Βιάζεσαι; Θα μάθεις να μην βιάζεσαι... και κάπως έτσι, σιγά σιγά, βγαίνεις και από το σύστημα.
-
Αν δεν σε ενοχλούν όλα αυτά και είσαι εντάξει με το να ζεις σε έναν τέτοιο κόσμο, τότε φυσικά καλά κάνουν και σε παρακολουθούν... Αλλά αν κάποιον τον ενοχλούν όλα αυτά, δεν πρέπει να έχει τουλάχιστον το βασικό δικαίωμα της ιδιωτικότητας και του προσωπικού απορρήτου?!...
Δεν είμαι με την πλευρά κανενός. Δεν υποστηρίζω κάτι από τα δύο. Και ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί όταν είσαι σε ένα σύστημα, είσαι σε ένα σύστημα. Είναι δυνατόν να θες να βγεις μια βόλτα στη πόλη, αλλά να απαιτείς να μην σε κοιτάζει κανείς την ώρα που θα περπατάς, καθώς ακόμη και εκείνες οι στιγμές είναι προσωπικές; Το κάθε τι είναι προσωπικό.
Συνεπώς, αφού δεν ενίστασαι με την κατάλυση του δικαιώματος της ιδιωτικότητας, προφανώς δεν θα ενοχληθείς και αν αύριο-μεθαύριο σταματήσει ένα τεθωρακισμένο έξω από την καφετέρια που πίνεις τον καφέ σου και σε διατάξει να πας σπίτι σου, ή σου απαγορεύσει να συζητάς με τους φίλους σου. Κι εκεί δεν έχει "μα δεν κάνω κάτι παράνομο" κτλ, ή συμμορφώνεσαι ή πας φυλακή ή εξορία ή, πιθανότατα, στον άλλο κόσμο.
Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό. Και δεν πρόκειται να συμβεί. Σε πάρκο ίσως, σε καφετέρια όμως ποτέ. Είναι το μοναδικό έσοδο της Ελλάδας αυτή τη στιγμή!!! Αστειεύομαι, όπως πάντα...
Εάν είχαν τέτοιες προθέσεις, ξέρουν πολύ καλά πως να το κάνουν... Τα τανκς εκεί είναι και κάθονται. Δεν χρειάζονται τεχνολογίες γι αυτά, μερικοί ηλίθιοι χρειάζονται. Δεν το πάει κανείς "λάου λάου" να μας τη φέρει. Θα γίνει ξαφνικά... Αλλά, όπως είπα και προηγουμένως, αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Ναι, αυτό είναι καταπάτηση δικαιωμάτων και περιορισμός ελευθερίας. Για αυτά, θα κάνεις αγώνες, και στον άλλο κόσμο θα πας (χαιρετίσματα έχετε!!).
Παράξενα Φαινόμενα
in Επιστήμη & Τεχνολογία
Posted
Κάποια από αυτά τα έχω κάνει. Κάποια άλλα δεν τα κάνω, καθώς θα ανησυχήσουν, χωρίς λόγο, τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
Η καταστροφή όμως ενεργοποιεί και άλλους μηχανισμούς, που δεν ενεργοποιούνται σε καμία άλλη περίπτωση.