Jump to content

Αυγερινός

Ομάδα Συντονιστών
  • Posts

    2,330
  • Joined

Posts posted by Αυγερινός

  1. Δεν τίθεται θέμα ανώτερου και κατώτερου. Δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι -τα πάντα και οι πάντες εκπληρούν κάποιον ρόλο στον σκοπό της ύπαρξης.

    :D

     

    Οι ελαφρόμυαλοι λοιπόν δεν είναι ανώτεροι, ούτε κατώτεροι, αλλά είναι πιθανότατα πιο ευτυχισμένοι. Είναι όμως και πιο κοντά στην ολοκλήρωση της ύπαρξής τους;... Ίσως ναι. Η ολοκλήρωση δεν έρχεται απαραίτητα μέσα από την εξαντλητική μελέτη και στοχασμό.

    Πιθανότατα να μην είναι και τόσο ευτυχισμένοι. Πως άλλωστε μπορείς να είσαι ευτυχισμένος εσωτερικά όταν δεν έχεις βρει την ισορροπία*; Γιατί η εξωγενής ευτυχία δεν μπορεί να σταθεί μόνη της.

    Μπορώ να σου βρω αμέτρητα παραδείγματα γι'αυτό. Την τηλεόραση, τα ψώνια, το φαγητό κλπ κλπ. Όταν δούμε, αγοράσουμε, φάμε κάτι, η ευτυχία που βιώνουμε τελειώνει πολύ σύντομα.

     

    Θα μπορούσαμε να το ανάγουμε στο εξωγενές και το ενδογενές φως στον ουρανό. Οι πλανήτες (εξωγενές φως) φωτίζουν όσο τους φωτίζει ο ήλιος. Είναι απόλυτα εξαρτημένοι από αυτόν. Αντίθετα, τα άστρα (ενδογενές φως) δεν εξαρτώνται από κάποιον εξωτερικό παράγοντα αλλά μόνο απ'τα ίδια. Τώρα, ποιο νομίζεις ότι είναι πιο εφικτό να ελέγξεις; Τα εξωτερικά πράγματα/καταστάσεις που σε περιβάλουν, ή τον εαυτό σου;

     

     

    *Ισορροπία βέβαια σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό στον κάθε άνθρωπο.

     

    Υ.Γ. Τι εννοείς με τον όρο "Ολοκλήρωση";

  2. Η Γνώση, δεν είναι Όνειρο. Η Γνώση είναι οι πληροφορίες που αποκτά κάποιος και οι ιδέες που σχηματίζει για τον κόσμο και τα πράγματα, μέσα από μια νοητική επεξεργασία, η οποία επηρεάζεται από τα ατομικά ή συλλογικά βιώματά και ...το υποσυνείδητό!

     

    Η Γνώση, είναι κάτι που δημιουργείται αυτόματα. Η διαχείρισή της απαιτεί συνειδητότητα και αυτό, προσεγγίζει το ...Όνειρο!

     

    Γιατί Όνειρο, είναι το να βυθίζεσαι με Πίστη στην Μαγεία της Ζωής, αποδεχόμενος την άγνοιά σου, χωρίς να ενεργοποιείς τις αναστολές της πεπερασμένης σου γνώσης...!

     

    :rose:

     

    Η γνώση, οι πεποιθήσεις και η νοοτροπία, είναι ο οδηγός.

    Ο τρόπος είναι το όχημα.

    Το Όνειρο είναι ο προορισμός.

     

    Με κάνεις πολύ χαρούμενο! :D

  3. Μου δίνεις ορισμό για τους "χοίρους" (με τον οποίο συμφωνώ) αλλά δεν μου δίνεις ορισμό για τα "μαργαριτάρια"...

     

    Ας πούμε ότι μαργαριτάρια ονομάζονται αυτά τα οποία θέλουμε να φτάσουμε.

     

    Αντιπροσωπεύουν και ορίζονται από κάτι πολύ συγκεκριμένο: Το Όνειρο!

  4. Θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να ψάχνουμε διαφορετικές ερμηνείες σε μια συγκεκριμένη φράση. Σημασία έχει η ερμηνεία την οποία είχε στο μυαλό του ο συγγραφέας, σωστά; Γιατί αν αυτό ΔΕΝ έχει σημασία, τότε ΔΕΝ έχει σημασία επίσης η/οι συγκεκριμένη/ες φράση/εις και μπορούμε πλέον, πιο ελεύθερα, να μιλάμε κατευθείαν για έννοιες ανεξάρτητες από οποιαδήποτε φράση.

     

    Εφόσον θεωρήσουμε αυτό σαν δεδομένο, προχωράμε:

     

    Να μην δώσεις στους αδαής μαργαριτάρια.

     

    Πολύ σωστό. Δεν δίνεις τεχνολογία για πυρηνικό αντιδραστήρα σε άνθρωπο που αν του κόψουν πχ 200 ευρώ απ'το μισθό του θα τον βάλει μπροστά.

     

    Απ'την άλλη, όταν μιλάμε για σειρά διδασκαλίας, μιλάμε και για εξέλιξη του μαθητή.

     

    Έτσι λοιπόν, το να λέμε ότι δεν δίνεις μαργαριτάρια στους χοίρους είναι σωστό, γιατί όταν μιλάμε για χοίρους μιλάμε για άτομα που δεν έχουν λάβει τις «ενδιάμεσες» διδασκαλίες. Σωστά;

     

    Αυτό δεν είναι και όλο το νόημα της τμηματικής μάθησης; Ότι από χοίρος εξελίσσεσαι σταδιακά σε κάτι άλλο;

     

    Άρα το:

    Όπως διατυπώνεται το δίδαγμα' date=' δεν υπονοεί πουθενά ότι «θα πρεπει να περιλαμβάνονται ολα τα ενδιαμεσα βηματα».[b'] Λέει απλά και σκέτα: «μην τα δίνεις»[/b].-

    είναι απολύτα λογικό, αφού τα ενδιάμεσα βήματα σε καθιστούν μη-χοίρο. Είναι δηλαδή αυτοπροσδιοριζόμενο και αν έλεγε το αντίθετο, τότε δεν θα μιλούσαμε για χοίρους και θα καταλήγαμε σε άτοπο.

     

    Άρα τι συζητάμε τόσες σελίδες;

  5. Η γνώση είναι γνώση και η άγνοια είναι άγνοια. Το τι συνεπάγεται απ'το καθένα, είναι στο χέρι του δημιουργού (ανθρώπου).

     

    Μπορώ να είμαι ευτυχισμένος και με γνώσεις, και χωρίς. Απλά κοιτάξτε γύρω σας και θα βρείτε αμέτρητα παραδείγματα.

     

     

     

    Α! Και δεν μιλάμε για τυχαίες καταστάσεις.

     

    Εμείς αποφασίζουμε τι θα σκεφτούμε για κάθε τι με το οποίο αλληλεπιδράμε. Εμείς καθορίζουμε λοιπόν και τα συναισθήματά μας και τη ζωή μας, γιατί οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα και τα συναισθήματα πράξεις ή την απουσία αυτών.

  6. @Zak:

     

    Πολλές φορές, η γνώση (για κάτι) μπορεί να μας φέρει τόσο κοντά, όσο και μακριά από την αλήθεια (ενός θέματος).

     

    Για παράδειγμα, αν θες να παρατηρήσεις το ον "άνθρωπος" ως ένα σύνολο-αποτέλεσμα, δεν είναι συνετό να παρατηρήσεις ένα ένα τα άτομα που τον απαρτίζουν.

    Αντίθετα, αν θες να μάθεις για τα άτομα που τον απαρτίζουν, δεν είναι συνετό να παρατηρήσεις το σύνολο-αποτέλεσμα αλλά το κάθε άτομο ως μονάδα.

     

    Οι σωστές απαντήσεις έρχονται μόνο με τις σωστές ερωτήσεις.. οπότε όταν δεν έχουμε προσδιορίσει ο καθένας μέσα μας τι εννοούμε όταν λέμε "Η Αλήθεια" πως περιμένουμε να βρούμε την απάντηση;

     

    Για όλα υπάρχει μια αλήθεια και ένα ψέμα. Μαγικές ιδιότητες που δίνουμε εμείς στα υλικά της ενότητας.

  7. Η επιστήμη προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο.

     

    Το κομμάτι που έχει ήδη δει και κατανοήσει, τους μηχανισμούς δηλαδή του κόσμου, είναι αναμφίβολα μεγαλειώδες. Μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι να νιώθουν ότι κάτι απομυθοποιείται και χάνει το μεγαλείο του όταν καταγράφεται και εξηγείται, κάποιοι άλλοι όμως νιώθουν το ακριβώς αντίθετο - και αυτό είναι άλλωστε που τους ωθεί να ψάξουν και να ανακαλύψουν.

     

    Μέχρι πρόσφατα (πρόσφατα = νευτώνια μηχανική) ο άνθρωπος για να ανακαλύψει νέα δεδομένα της φύσης έπρεπε να τα παρατηρήσει και να καταλάβει τους κανόνες που τα διέπουν.

     

    Από εκεί και μετά (= Einstein κι έπειτα) οι θεωρητικοί φυσικοί προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν ολόκληρο κόσμο από το μυαλό τους, ο οποίος όμως κόσμος έχει κανόνες που συμφωνούν με όλα όσα ξέρουμε και έχουμε δει αλλά και με αυτά που ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει.

     

    Απαραίτητη προϋπόθεση, όλα όσα «δημιουργούν» με τη μορφή θεωρίας να έχουν απόλυτη λογική συνοχή μεταξύ τους, με όσα ξέρουμε ότι ισχύουν και με όσα υποθέτουμε ότι ισχύουν λόγω παρατήρησης των έμμεσων επιδράσεων σε άλλα πράγματα.

     

    Είναι ένας πραγματικά άνισος αγώνας ο οποίος αναγκάζει τους επιστήμονες να υποθέσουν, να φανταστούν και να δημιουργήσουν «κόσμους» λογικών κανόνων απόλυτα συμβατών και εναρμονισμένων με το γνωστό σύμπαν.

     

    Η επιστήμη βρίσκεται αντιμέτωπη με κάτι που ούτε οι θρησκείες αλλά ούτε οι διάφορες επιστήμες μέχρι τώρα είχαν ποτέ φανταστεί.

     

    Υπό αυτή την οπτική, συμφωνώ με τον Louis Agassiz.

     

     

    Υ.Γ. Μπορείτε να δείτε τι εννοώ, διαβάζοντας για τη Θεωρία Μ, τη Θεωρία των Βρόγχων, τα δίκτυα spin, το πρόβλημα της κβαντομηχανικής με τη θεωρία της σχετικότητας κ.α.

  8. Ακριβώς αυτό που λέει ο Ούτις.

     

    Συχνά αναφερόμαστε στον κόσμο, στην κοινωνία, στον μέσο έλληνα, στη μάζα κλπ κλπ. Ξεχνάμε όμως ότι αυτά δεν είναι μια ξεχωριστή οντότητα που τη βλέπουμε από μακριά.

     

    Εμείς απαρτίζουμε τον κόσμο, όπως ακριβώς πολλά ψίχουλα απαρτίζουν μια πίτα.

     

     

    Είμαστε άνθρωποι και, όλοι μας, χωρίς καμία εξαίρεση, έχουμε άπειρες δυνατότητες για τη ζωή μας.

     

     

    Τα καλά νέα είναι ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Για την ποιότητά της, για την ευτυχία ή τη δυστυχία μας, για τα όνειρα και τους στόχους μας.

     

    Τα κακά νέα τώρα, είναι ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Για την ποιότητά της, για την ευτυχία ή τη δυστυχία μας, για τα όνειρα και τους στόχους μας.

     

     

    Αν λοιπόν θεωρείτε ότι η πίτα που ονομάζεται κόσμος είναι βρώμικη και άνοστη, δεν έχετε παρά να αλλάξετε εσάς. Γιατί αυτό, είναι κάτι που μπορεί ο καθένας να το κάνει.

     

    Και το αποτέλεσμα; Καθαρά και εύγευστα κομμάτια πίτας. Και τι συμβαίνει όταν μια ομάδα ανθρώπων έχει μια Α νοοτροπία; Σημαίνει ότι οι διπλανοί μας, οι γύρω μας, οι άνθρωποι της επιρροής μας, επηρεάζονται από αυτήν. Το αν επηρεάζονται θετικά ή αρνητικά, αυτό έχει να κάνει με εμάς.

     

     

    Φυσικά δεν λέω ότι οι ομαδικές προσπάθειες δεν έχουν νόημα ή είναι λάθος. Σίγουρα είναι σημαντικές. Όμως είναι κατά πολύ δευτερεύουσες. Γιατί οι περισσότεροι που διαμαρτύρονται για κάτι, συνήθως αν ήταν στη θέση του κατηγορούμενου θα έπρατταν με τον ίδιο ή ακόμη και χειρότερο τρόπο.

     

    Για σκεφτείτε όμως οι διαμαρτυρίες να γίνονται από ανθρώπους που είναι η αλλαγή που θέλουν να δουν..

  9. Αυγερινέ, δεν κατάλαβα το σχόλιο. Ελπίζω το "ποιος σε γεμίζει μ' αυτές τις ενοχές" να μην είναι υπονοούμενο για μένα! Απλά έγραψα το topic για να μοιραστώ τη στενοχώρια μου, δεν έχω ενοχή καμία. Δεν έκανα κάτι άσχημο. Επειδή φαίνεται ότι είσαι μουσικόφιλος, για να καταλάβεις πόσο με πείραξε η κατάσταση του συγκεκριμένου ανθρώπου, αν η θλίψη μου ήταν τραγούδι θα ήταν το "Laurelei" της Gerrard.

    Το σχόλιο, και να με συγχωρείς που δεν το διευκρίνησα ενώ θα μπορούσα, εννοεί αυτό ακριβώς που σου έγραψε και ο αρχάγγελος. Η ψυχή βαραίνει όσο της επιτρέπουμε να βαραίνει. Και το βάρος που κουβαλάει η κάθε ψυχή αφορά στις πράξεις και στις σκέψεις μας. Δεν μπορεί κάποιος να μας προσθέσει/αφαιρέσει κάτι από αυτό το βάρος.

  10. χαχαχαχαχαχαχαχα :063laugh::063laugh:

    Αυγερινε αν κ γελασα παρα πολυ, διαφωνω μαζι σου...

    Αν εγω κοιταζοντας τον εαυτο μου στον καθρεφτη βλεπω μια απο τις τελειοτερες μπαλαρινες που υπαρχουν, ποιος εισαι εσυ που θα με κοροιδεψεις κ μαλιστα θα με απειλησεις κ με ban....

    χωρις παρεξηγηση ε.... :unsure5:

     

    Ο Μεταξόπουλος :cheerful:

  11. Ρε ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Τους 12 βαθμούς της Κίνας τους πήρα στα 11 μου, κατάγομαι από μαγικό σόι. Τώρα βρίσκομαι στην Αίγυπτο και προχθές μυήθηκα στο 44 βαθμό σφαιρικής διαμπερούς μαγείας. Τώρα κάνω πρακτική στην αξία της συγχώρεσης και το πρώτο μέρος αφορά στην απόρριψή της. Άρα εγώ δεν συγχωρώ και θα σε κάνω banιο!

     

    Υ.Γ. Φυσικά και αστειεύομαι, δεν θα σε κάνω ακόμη banιο! Είσαι μια ευχάριστη νότα για το καλοκαίρι ;-)

  12. νομίζετε όι έχω διαλέξει ένα χαρακτήρα και ο χαρακτήραςαυτός έιναι μάγος. Λυπάμαι αλλά δεν είναι έτσι.

     

    Πράγματι δεν είναι έτσι. Μην επαναλαμβάνομαι όμως.

     

    ιντερπ, κλείδες και βαθμοί made in China © 1971-2008

  13. Ακόμα δεν έχετε καταλάβει αυτά που εννοώ και θέλω να πω αλλά σιγά σιγά. Να είσαι σίγουροι πως δεν έπεσα σε τσαρλατάνους. Είμαι στην Κίνα και ασχολούμαι με την μαγεία εδώ και 37 χρόνια. Από τα 12μου χρόνια. Σε λίγες μέρες θα σας πω όλη την αλήθεια. και θα καταλάβετε όλοι. Υπομονή. Υπομονή. Θα σς αποκαλύψω που βρίσκεται αληθινή γνώση. Η αληθινή πίστη. Οι αληθινές αρετές. Η αληθινή αγάπη. Και θα σας αποκαλύψω τι είναι η μαγεία. Και για το αν είναι η τέχνη των σοφών ή κάποιου άλλου. Υπομονή.

     

    :clapping:

     

    do NOT feed the trolls.

  14. Μπήκα από περιέργεια να αναγνώσω το θεματάκι και αφού ψήφισα, είδα ότι στη 2η θέση είναι η απάντηση "να παντρεύονται και να υιοθετούν παιδί"!!!!

    Καλά, είπαμε να μη μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας με τον κ :censored: του! Αλλά και παιδί!!! Έλεος! Τι δηλαδή, να μεγαλώσει ένα αγόρι με δύο πατεράδες και να βλέπει τα ακατανόμαστα μες στο σπίτι;;;; Εσείς νομίζετε ότι είναι υγιές αυτό για ένα παιδί; Ή ότι δε θα έχει την πιθανότητα στην εφηβεία (για να μην πω νωρίτερα) να το :censored: :censored: :censored: κι αυτό! Με τόσους παιδεραστές γύρω μας, αυτό μας έλειπε! Τα καημένα που είναι παρατημένα στα ορφανοτροφεία, να τα υιοθετούν οι αν :censored: λοι!!!

     

    (Μάλλον καταλάβατε τι ψήφισα!)

     

    Για κάτσε ρε κοπελιά.

     

    Α) Τα ετερόφυλα ζευγάρια δλδ βγάζουν τα μάτια τους μπροστά στα παιδιά τους; Γιατί οι ομοφυλόφιλοι να το κάνουν;

    Β) Οι παιδεραστές είναι αποκλειστικότητα των ομοφυλοφίλων; Από που προκύπτει αυτό;

    Γ) Μπορεί να το θεωρώ αφύσικο (λόγω του μηχανισμού της αναπαραγωγής, αλλιώς δεν έχω κανένα πρόβλημα), αλλά θα το σκεφτώ 2-3 φορές πριν προσβάλω κάποιον και τον πω ανώμαλο. Γιατί η ψυχική ανωμαλία, αυτή δηλαδή που βλέπει τους αποδέκτες του λόγου μας ως αντικείμενα και όχι ως ανθρώπους με αισθήματα, είναι πολύ χειρότερη της φυσικής.

     

    Το αν ένα ζευγάρι είναι ικανό για να μεγαλώσει παιδιά δεν νομίζω ότι το κρίνει η ερωτική προτίμηση των μελών που το απαρτίζει, αλλά ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά τους. Ό,τι κακό και μαύρο βλέπεις φυτρωμένο στον κόσμο μας (και είναι γεμάτος από τέτοια ο κόσμος μας) έχει προέλθει στη συντριπτική πλειοψηφία από «κανονικά» ζευγάρια.

×
×
  • Create New...