Devaraja

γιατι ελευθεροτεκτονική ???? λογω "πανω και κατω" ???? Ο ερμητισμος προυπηρχε της Βιβλου και πολυ πιθανο η συγγραφη της να επιρεαστικε απο κει(τουλαχιστον σε τετοια θεματα)...

Εχω ακουσει διαφορες ερμηνειες για την παραπανω φραση, απο την πιο απλη που μιλαει για το "λογο του Θεου" κυριολεκτικα, μεχρι την πιο φευγατη που λεει οτι αναφερεται σε μαθηματικο λογο!!!! :P Ενδιαφερον εχει η αποψη οτι το παραπανω αποσπασμα μπορει να αναφερεται στον προφορικο λογο ως "ηχητική δονηση" που παραπέμπει φιλοσοφικα και μεταφορικα σε μια δημιουργική δυναμη(Θεος) που διαταρασει μια ανεκδηλωτη κατασταση(πχ χαος)... Αλλα μετα απο ενα search που εκανα βρήκα οτι λογος στα αρχαια σημαινει και λογικη(νόηση)... http://www.greek-lan...mma.html?id=138 παρακατω στο λημμα "λογος" δινει και τη σημασια της "αναλογιας" (τι μαθαινει κανεις εεε;;; )

Ο ορος ηθικη προερχεται αρχικα απο την εννοια του "ηθους" οπως αυτο γινεται αντιληπτο απο τις διαφορες κοινωνιες αλλα και απο οτι σημαινει διαχρονικα. Στην ουσια ομως η εννοια της ηθικης εχει να κανει κυριως με την υπαρξη κανονων στον τροπο σκεψης, στις πραξεις και γενικοτερα στη συμπεριφορα. Το ποιοι ειναι αυτοι οι κανονες μπορει να διαφερει απο ατομο σε ατομο και αναλογα με ποσο συνεπεια εφαρμοζονται καθοριζει και το ποσο ηθικος ειναι καποιος... Νομιζω το αντιθετο του ηθικου ειναι αυτος που κανει οτι τον βολευει, "οτι του ρθει" και ο εντελως "οτι να'ναι". Δηλαδη παντελης ελλειψη κανονων... Ο Νιτσε χωριζει την ηθικη σε τρια ειδη: την κοινωνικη ηθικη, την ατομικη ηθικη και ενα σταδιο μεταξυ των δυο... Η δευτερη νομιζω ειναι και η πιο ουσιαστικη καθως διαμορφωνεται μεσα απο τις εμπειριες του καθενος(και ειναι φυσικα ξεχωριστη για τον καθενα) Γενικα η ηθικη αποτελει ενα "μοντελο σκεψης" σε οτι αφορα στις διαπροσωπικες σχεσεις οποτε και ειναι ενα μετρο συγκρισης νομιζω, ενας γνωμονας στο να καταλαβαινει κανεις ποτε πρεπει να αισθανθει πως... (σχετικα με τις ενοχες) Καποιος που δεν εχει ηθικη νομιζω το μονο κριτιριο που μπορει να εχει για το πως βλεπει τις σχεσεις ειναι ο εγωισμος.

Το τι αντιλαμβανομαστε ως "εγω"(τουλαχιστον στο φυσικο επιπεδο) και το γιατι να το αντιλαμβανομαστε ετσι, ειναι μια περιεργη διεργασια που νομιζω μονο προσεγγιστικα μπορουμε να την καταλαβουμε... πχ. αν καποιος απ την αρχη της ζωης του ειχε ενα νευρωνα συνδεδεμενο με μια καρεκλα δε θα αντιλαμβανοταν και την καρεκλα ως μερος του "εγω" του;;; Νομιζω πως στο φυσικο επιπεδο το "εγω" ταυτιζεται με το φυσικο μας σωμα για τους λογους που προανεφερα. Δηλαδη πρωτον διοτι μοναχα πανω στο σωμα μας εχουμε αμμεσο ελεγχο. Δευτερον διοτι το σωμα μας ειναι το "οχημα " που μας κουβαλαει... Και τελος διοτι οι αισθησεις μας εχουν να κανουν με το σωμα μας και μεσα απ αυτο νιωθουμε το περιβαλον... Φυσικα ο παραπανω συλλογισμος μου ειναι μια προσπαθεια εκλογικευσης μιας ενστικτωδους αντιληψης(σωμα-εγω) οποτε μπορει και να μην εχει κανενα νοημα...

Υπαρχουν πολλες περιπτωσεις νευρωσεων που εχουν ακριβως αυτο το συμπτωμα, δηλαδη το να "σου βγαινει" ακριβως το αντιθετο απ αυτο που θελεις να κανεις. Συνηθως αυτο προκαλειται οταν εχεις αποφασισει συνειδητα να κανεις κατι αλλα το υποσυνειδητο "αντιδρα" και σε σπρωχνει προς την αντιθετη κατευθυνση. Ουσιαστικα οι περισσοτερες νευρωσεις προκαλουνται λογω αγχους και εχουν σαν χαρακτιριστικο ενα "αντιδραστικο" υποσυνειδιτο.

Τα ορια αναμεσα στο "εγω" και στον υπολοιπο κοσμο προσδιοριζονται κυριως απο το σωμα μας. Σε δευτερη προσεγγιση, τα ορια προσδιοριζονται απο τη νοοτροπια μας. Και πως καταληγουμε στο οτι το σωμα μας (και οτι αυτο συμπεριλαμβανει πχ σκεψη,συναισθημα) ειναι το "εγω" και οτι αυτο και μονο αυτο αποτελει το "εγω";;;; Ισως επειδη πανω στο σωμα μας ειναι που εχουμε ελεγχο... Το σωμα μας ειναι το "οχημα" μεσα στο οποιο κινουμαστε στο χωρο. Επισης η απαντηση βρισκεται στις αισθησεις μας. Εχουμε 5 βασικες αισθησεις συν καμια 20αρια λιγοτερο γνωστες(οπως η αισθηση ισορροπιας) οι οποιες εχουν αποδεκτη τη συνειδηση μας. Τα ερεθισματα βρισκονται εξω απο το σωμα μας ή μεσα στο σωμα μας(πχ αν το στομαχι ειναι γεματο) αλλα τα αισθητηρια οργανα βρισκονται στο σωμα μας. Η "αισθηση"(πχ πονος) δημιουργειται στο σωμα μας. Δεν μπορουμε να αισθανθουμε πχ την καρεκλα ή το τραπεζι και ουτε καποιον αλλο ανθρωπο. Επομενως λογικα το σωμα μας ανηκει στο "εγω" -γιατι αυτο αντιλαμβανομαστε αμμεσα- ενω οτι ειναι περα απ αυτο ανηκει στον υπολοιπο κοσμο.

" Πρωτόκολλο Δέκατο Έβδομο: ... ...Ο βασιλιάς των Ιουδαίων θα είναι ο αληθινός Πάπας της Οικουμένης, ο Πατριάρχης της διεθνούς Εκκλησίας. Το πολίτευμά μας θα είναι ενσάρκωση της Βασιλείας του Βισνού, ο οποίος θα είναι το σύμβολό μας. Με καθένα από τα εκατό χέρια μας θα κρατάμε και ένα ελατήριο της κοινωνικής μηχανής..." Ωραια, γιατι ομως να επιλεξουν το Βισνου ως συμβολο;;;;; Δεν ειναι τελειως κουλο;;;; Σκληροπυρηνικοι ιουδαιστες επιλεγουν ως συμβολο ενα θεο-αβαταρ μιας αλλης θρησκειας;;;; Και μαλιστα χωρις να υπαρχει καμια απολυτως συγγενεια μεταξυ των δυο θρησκειων;;;;; Μηπως "παιζει" κατι αλλο εδω;;;;

"...αν ολα ειναι ενα, μεσα εξω εχει διαφορα?" Παρακολουθησα το προηγουμενο τοπικ, απ οπου προηλθε αυτη η φραση... Φιλοσοφικα, δηλαδη οσων αφορα στο νοημα των "συζητησεων", νομιζω δεν εχει καμια διαφορα αν καποιος επικοινωνει με το "μεσα" ή το "εξω". Πρακτικα , νομιζω κανεις πρεπει(θελει) να ξερει αν επικοινωνει με τον "εσωτερο εαυτο", με το υποσυνειδητο(μεσα) ή με καποια οντοτητα(εξω). Φυσικα το μεσα και το εξω μπορουν να αποκτησουν πολυ βαθυτερο και διαφορετικο νοημα.... Για παραδειγμα, το μονο πραγματικα "μεσα" θα μπορουσε να θεωρηθει η ψυχη(αν υπαρχει κατι τετοιο) και τα υπολοιπα-υποσυνειδητο,ασυνειδητο, υπερσυνειδητο κλπ- να θεωρηθουν κατι σαν "επικαλυψη" της ψυχης, σαν "εργαλεια" για προσωπικη αναπτυξη...

Γενικα, σε τετοια ζητηματα υπαρχουν πολλες συναισθηματικα φορτισμενες αποψεις που ριχνουν το φταιξιμο σε καποιον, που λενε φταιει αυτος, οχι φταιει ο αλλος κλπ... Σαν αντιδραση, εμφανιζονται και οι εκ διαμετρου αντιθετες αποψεις που λενε οχι δε φταιει κανενας, φταιμε μονο εμεις οι ιδιοι. Νομιζω πως η αληθεια ποτε δεν ειναι μονοπλευρη και ποτε δεν ειναι τελειως ακραια... Σε καθε εναν αναλογει ενα μεριδιο ευθηνης και αυτο εχει να κανει με το ποση "δυναμη επιροης" εχει ο καθενας. Δηλαδη καποιος που εχει τη δυναμη να επιρεαζει τις μαζες(αμμεσα ή εμμμεσα) προς μια συγκεκριμενη κατευθυνση ουσιαστικα φερει τη μεγαλυτερη ευθηνη. Λενε "το ψαρι βρωμαει απο το κεφαλι"... Απ την αλλη υπαρχει το ζητημα της "αμυνας" σε τετοιου ειδους επιροες. Σε αυτο εχουμε λογο ολοι μας, αλλα και παλι το παιχνιδι ειναι προκαθορισμενο και ουσιαστικα χαμενο απεναντι σε μια "οργανωμενη επιθεση". (γνωμη μου)

"Πρωτόκολλο Δέκατο Έβδομο Η ελευθερία της συνειδήσεως έχει ήδη διακηρυχθεί παντού. Επομένως ελάχιστα χρόνια απομένουν ακόμη μέχρι την πλήρη κατάρρευση της Χριστιανικής Θρησκείας. Ο βασιλιάς των Ιουδαίων θα είναι ο αληθινός Πάπας της Οικουμένης, ο Πατριάρχης της διεθνούς Εκκλησίας. Το πολίτευμά μας θα είναι ενσάρκωση της Βασιλείας του Βισνού, ο οποίος θα είναι το σύμβολό μας. Με καθένα από τα εκατό χέρια μας θα κρατάμε και ένα ελατήριο της κοινωνικής μηχανής. Θα αντιλαμβανόμαστε τα πάντα χωρίς τη βοήθεια της επίσημης Αστυνομίας, η οποία, όπως την έχουμε διοργανώσει για τους Χριστιανούς, εμποδίζει σήμερα τις Κυβερνήσεις να βλέπουν." Του Βισνου;;;;;;; Τι σχεση εχει ο Βισνου;;;;;

Οπως το βλεπω εγω, η φραση του Κοελο ουσιαστικα υπονοει.... μια γητεια!!! http://www.artofwise.gr/html/categories_content/praktiki/gitieskaiksorkia.html Το παραδειγμα με το ταξι ειναι ακριβως εφαρμογη αυτης της φρασης!!!!!!! "Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ , όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις"

Βηλφεγωρ, αν εχεις παρατηρησει στα περισσοτερα ποστ μου χρησιμοποιω αυτο που λεμε "κοινη λογικη". Δεν χρησιμοποιω την κοινη λογικη σ' αυτα που πιστευω ή στις αποψεις μου, αλλα την χρησιμοποιω στον τροπο που εκφραζομαι, στον τροπο που γραφω, στις λεξεις που χρησιμοποιω κλπ Αυτο το κανω ωστε να υπαρχει ενα "μετρο συγκρισης", ενας "γνωμονας" πανω στον οποιο θα στηριχθει η επικοινωνια, δηλαδη το κανω για να υπαρχει μια "κοινη γλωσσα"... Ετσι... 1)οταν γραφω "τυχη" εννοω αυτο που σημαινει τυχη για το μεσο ανθρωπο (οχι καποιον καρμικο μηχανισμο) σε διαφορετικη περιπτωση το οριζω 2)οταν γραφω "μαγεια" εννοω αυτο που εννοουμε οταν γενικα κι αοριστα μιλαμε για "μεταφυσικη" μαγεια (δηλαδη οχι πχ "το ηλιοβασιλεμα ειναι μαγεια") σε διαφορετικη περιπτωση το οριζω 3)το τι μηχανισμοι μπαινουν σε κινηση με τη δυναμη της θελησης ειναι αγνωστο, παρολαυτα υπαρχουν αρκετες θεωριες που εχουν λογικη βαση. 4)Μια θεωρια ειναι οτι γινεται μια αλυσιδωτη αντιδραση καπως ετσι: θεληση-συγκεντρωμενη σκεψη-ελξη αναλογης ενεργειας-αλλαγη στο αστρικο-αλλαγη στο φυσικο Αυτη η "αλυσιδα" ξεκιναει απο τη θεληση και φυσικα περιλαμβανει και γεγονοτα μεχρι την εκπληρωση του στοχου. Αυτα τα γεγονοτα μπορει να φανταζουν ασχετα στον "υποκινητή" αλλα αν υπαρχει αυτη η αλυσιδα τοτε παιζουν το ρολο τους στην ολη διαδικασια. Και φυσικα κανεις δεν ειπε οτι εχουν δικη τους βουληση κλπ 5) "το ατομο δεν ξερει τι θελει" ειναι μια φραση που ερμηνευει ενα φαινομενο. Το τι κρυβεται πισω απο αυτο το φαινομενο ειναι η ουσια, και στην ψυχολογια εξηγηται ως διαφωνια συνειδητου-ασυνειδητου. 6) το προβλημα ειναι οτι(στο μεσο ανθρωπο) δεν υπαρχει α) η πραγματικη θεληση , β) η πιστη αλλα απ την αλλη το τι θεωρειται προβλημα εχει να κανει παλι με τον "τροπο σκεψης" του καθενος...

Να ρωτησω κι εγω κατι....πως επικαλειται κανεις τα 4 στοιχεια??????

πολυ ωραιο αρθρο dortia!!! ............ Θα ηθελα να συμπληρωσω κι εγω καποιες δικες μου σκεψεις σχετικα με το ρητο του Κοελιο... α)φυσικη-πρακτικη εξηγηση: οταν εχεις αποφασισει οτι θελεις κατι παρα πολυ, τοτε δε σε νοιαζει για παραπλευρες απωλειες, για συνεπειες, για τη δουλεια που χρειαζεται για να το πετυχεις και δε δισταζεις να πατησεις επι πτωματων ή να βαλεις στην ακρη καθε ηθικη και ιδεολογια για να παρεις αυτο που θες.... μαλλον κυνικη εξηγηση β)μεταφυσικη εξηγηση: οταν εχεις αποφασισει οτι θελεις κατι παρα πολυ, η θεληση σου ή η συγκενρωμενη σκεψη σου πανω στο στοχο, ελκει τις καταλληλες ενεργειες και βαζει σε λειτουργεια αορατους μηχανισμους του συμπαντος, ετσι ωστε να ερθει η τυχη με το μερος σου και τα γεγονοτα να σε οδηγησουν στην εκπληρωση του στοχου...... μαγεία δηλαδη Χμμμμ...ισως να ισχυουν και τα δυο, αλλα ποσο ευκολο ειναι κανεις να αποκτησει τη θεληση που χρειαζεται;;; Οπως το βλεπω εγω, η θεληση ειναι ενα ακομα χαρακτηριστικο του ατομου οπως η ευφυια, η ευαισθησια, ο εγωισμος, η γεναιοδωρια, η τολμη κλπ Υπαρχουν ατομα που απο τη φυση τους εχουν ισχυρη θεληση και αλλα με πολυ αδυναμη θεληση ή που δεν μπορουν να αποφασισουν τι θελουν. Φυσικα η θεληση ειναι κατι που εκπαιδευεται αλλα και παλι οχι με την ιδια επιτυχια σε ολους τους ανθρωπους... Επισης αμα εξετασουμε το θεμα της "θελησης" βαση ψυχολογιας προκυπτουν ενδιαφεροντα στοιχεια. Για παραδειγμα, η συμπεριφορα που ειναι γνωστη ως "self-sabotage"(αυτο-αναιρεση;;;) οπου καποιο ατομο που θελει κατι παρα πολυ, και εχει δουλεψει για να φτασει στο στοχο του...την τελευταια και κρισιμη στιγμη... προκαλει το ιδιο το ατομο την αποτυχια του!!!!!! Αυτο το φαινομενο παρατηρειται σε ανταγωνιστικους χωρους, οπως αθλητισμος, επιχειρησεις κλπ αλλα εξισου και σε ζητηματα καθημερινοτητας ή και σε στοχους μιας ολοκληρης ζωης!!! Συνηθως οσοι βρεθουν μαρτυρες μιας τετοιας συμπεριφορας θα πουν κατι οπως "δεν το ηθελε πραγματικα" ή "δεν ειχε τα κοτσια"... Η ψυχολογικη εξηγηση ειναι η εξης: Το συνειδητο μερος του εγκεφαλου εχει αποφασισει οτι θελει να πετυχει κατι(και το πιστευει), ενω το υποσυνειδητο ειτε δεν το θελει, ειτε δεν πιστευει οτι το μπορει, με αποτελεσμα το υποσυνειδιτο να "σαμποταρει" το ολο εγχειρημα την πιο ευάλωτη στιγμη. Αυτη η "διαφωνια" μεταξυ των δυο προκαλειται κυριως λογω αγχους ή λογω απαισιοδοξιας και αρνητικοτητας(κατα βαθος). Δηλαδη στην ουσια το προβλημα ειναι α) η πραγματικη θεληση , β) η πιστη ... αλλα πως οριζονται αυτα τα δυο;;;;;;

"Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ , όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις" λέει ο Paulo Coelho... Εσεις τι πιστευετε;;; θεληση... μεταφυσικες εξηγησεις... πρακτικες εξηγησεις... αραγε ισχυει;;

Αυγερινε, ο συλλογισμος σου ομολογω οτι με δυσκολεψε... Νομιζω πως εννοεις οτι η διαφορετικοτητα(αγγουρια-μπανανες) δεν μπορει να μπει κατω απο τον κοινο παρονομαστη "ανωτεροτητα"(χρηματα). Δηλαδη δεν μπορουν να συγκριθουν δυο διαφορετικα πραγματα με το ιδιο κριτιριο;; Στην προκειμενη περιπτωση το κριτιριο ειναι η "ανωτεροτητα" η οποια προς το παρον ειναι απλα μια θεωρηση και δεν εχει ορισθει επακριβως... Αλλα και παλι ισως να ειναι δυσκολο να ορισθει με μια αυστηρη λογικη. Επισης, η πολιπλοκοτητα του DNA δεν ειναι αυτοσκοπος της φυσης, η εξελιξη ειναι. Φαντασου οι οργανισμοι να ξεκινουσαν πολυπλοκοι και στην πορεια της εξελιξης να γινονταν ολο και πιο απλοι... Τοτε το πλανγκτον θα ηταν ανωτερο και η φαλαινα κατωτερη. Νομιζω η ουσιαστικη διαφορα στις αποψεις μας ειναι οτι εγω πιστευω οτι υπαρχει ΕΝΑΣ δρομος τον οποιο οριζει το συμπαν(και οποιος ειναι πιο μπροστα ειναι και πιο ανωτερος) ενω εσυ πιστευεις οτι υπαρχουν πολλοι... ποιος ξερει;; (πω πω νιωθω οτι εχω καει μ αυτη τη συζητηση )

Για μενα η φαλαινα ειναι ΓΕΝΙΚΑ ανωτερη απο το πλανκτον. Οχι επειδη ειναι πιο μεγαλη Οχι επειδη ειναι πιο δυνατη Οχι επειδη ειναι πιο εξυπνη Οχι επειδη τρωει το πλαγκτον και φυσικα οχι επειδη χρειαζεται το πλαγκτον... ...ειναι γενικα ανωτερη γιατι η φαλαινα ηταν καποτε πλαγκτον και το πλαγκτον θα γινει καποτε φαλαινα- θελει δε θελει (Οι αποψεις μου ειναι επιρεασμενες απο το Δαρβινισμο και απο την Ερμητικη φιλοσοφια)

Μα εχω καταληξει σε ορισμο. Αλλα και αν δεν ειχα καταληξει σε ορισμο γιατι να μη μπορω να εχω γνωμη;;;; (γνωμη, οχι ιατρικη γνωματευση) Το οτι ξεκιναω με υποθεση πιο πολυ σχημα λογου ειναι...φιλοσοφικη συζητηση κανουμε...θα μπορουσα να γραψω "αν υπαρχει ανωτεροτητα..." Ολοκληρο το θεμα υποθετικο ειναι... Απ οτι καταλαβαινω ακολουθουμε το καθε συστημα οικιοθελως προσωρινα, αλλα, τελικα προσαρμοζομαστε αρα αμα το δεις γενικα τοτε ειναι υποχρεωτικα... και δε μιλαω για συστηματα επινοημενα απο τον ανθρωπο -οπως οι κοινωνικοι κανονες- εκει μπορει να ειναι καποιος αρκετα δυνατος ωστε να αλλαξει τις αποψεις προς το μερος του, αλλα και εκει ισχυει γενικα. Ειναι σα να πηγαινω στο γιατρο με σπασμενο ποδι και να μου λεει πρεπει να κανεις αυτο κι αυτο, κι εγω να του λεω οχι, εγω θελω να παρω ενα σφυρι και να το βαραω γιατι ειμαι μαγκας και εχω δικη μου αποψη. Αυτο το αποσπασμα μιλαει για τη διακριση. Υποκειμενικα πραγματα (οπως το καλο και το κακο) αποκτουν υποσταση οταν τα ορισουμε, διακρινοντας τα. Αλλα νομιζω υπαρχουν και αντικειμενικα...

Νεφελη Υπαρχουν πολλες αποψεις σ'αυτο το θεμα(ανωτερα οντα- κατωτερα) και το εχω συζητησει πολλες φορες ... Πολλοι ανθρωποι θεωρουν "φασιστικη" τη ν αποψη οτι υπαρχουν ανωτεροι και κατωτεροι αλλα νομιζω οτι κατα βαθος το κανουν αυτο απο εγωισμο. Ισως το κανουν επειδη ειναι της μοδας να τα εξισωνουμε ολα για να αισθανομαστε καλυτερα. Φυσικα ισχυει και τη αντιθετη ψυχολογια για αυτους που θελουν να αισθανονται "ανωτεροι"... Τωρα, το οτι η φαλαινα χρειαζεται το πλανγκτον δε σημαινει οτι η φαλαινα δεν ειναι ανωτερη απο το πλαγκτον. Μπορει καποιο ανωτερο ον να ειναι πιο εξαρτημενο απο τα κατωτερα οντα, απ οτι τα δευτερα απο το πρωτο. Επισης το οτι καποιος μπορει να ειναι δυνατοτερος δε σημαινει οτι ειναι και ανωτερος. Αλλα ουτε και ο πιο αδυναμος ειναι ανωτερος λογω της αδυναμιας του. Αν υπαρχουν ανωτερα και κατωτερα οντα τοτε το καθε ενα χρειαζεται τα υπολοιπα και μαλιστα με τροπο που δεν εχει καμια σχεση με την "ανωτεροτιτα" του καθενος. Οποτε υπαρχουν ανωτεροι και κατωτεροι(οντα);;;; Και αν ναι πως καθοριζονται;;;; Εγω πιστευω πως ναι, αλλα δεν εχω καταληξει ακομα ακριβως το πως οριζεται η ανωτεροτητα... Αλλα η επικρατουσα αποψη που εχω, αν και καπως αοριστη ειναι οτι: Αν υπαρχει καποιο "συστημα" στο συμπαν το οποιο ολοι -θελουμε δε θελουμε- ακολουθουμε, και συμφωνα μ αυτο το συστημα εξελισομαστε αναγκαστικα, ως ειδη, ως ανθρωποι και ως ψυχες, τοτε ο πιο εξελιγμενος ειναι και ανωτερος απο τον λιγοτερο εξελιγμενο.

Νεφελη Ναι τα παντα εκπληρουν καποιο ρολο στο σκοπο της υπαρξης, αλλα δεν υπαρχουν ανωτεροι και κατωτεροι με την ιδια λογικη πχ. που ενας αρχαγγελος ειναι ανωτερος απο εναν αγγελο;;; (και δεν εννοω ιεραρχικα)

Ναι, αυτη ειναι η ουσια, οτι εμεις οι ανθρωποι νομιζουμε.... Νομιζουμε οτι θα καναμε ετσι, νομιζουμε οτι θα μπορουσαμε, νομιζαμε οτι δε θα υποκυπταμε κλπ Ετσι ξεφευγουμε και ζουμε σ εναν πλασματικο κοσμο, γεματο απο τις βαθυστοχαστες αποψεις μας και τα μεγαλα πιστευω μας που δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα. Το βλεπω να συμβαινει καθε μερα!! Στο τελος τρωμε τα μουτρα μας και εκει ειναι το μονο σημειο στο οποιο μπορουμε να ξαναξεκινησουμε πανω σε πραγματικες βασεις. Υπαρχουν ανθρωποι που αυτα που αντιλαμβανονται διαφερουν τελειως απο αυτα που βλεπουν μπροστα τους. Ισως ειναι ασυνειδητα στον κοσμο τους και βολευονται σ'αυτη την κατασταση. Υπαρχουν αλλοι που εχουν αντιληφθει αυτο το τριπακι που παιζουν στον εαυτο τους και πλεον το κανουν συνειδητα. Αλλοι παλι τρωνε τα μουτρα τους και ξαναξεκινανε το ταξιδι στο φανταστικο τους κοσμο, ενω αλλοι μενουν προσγειωμενοι και απογοητευονται και πεφτουν σε καταθληψη. Το ιδανικο για μενα ειναι να ξεκιναει κανεις απο ρεαλιστικη βαση, να προσπαθει σταθερα να βελτιωθει και να τολμαει να τεσταρει τον εαυτο του. Υπαρχει και η αλλη αποψη που λεει οτι γιατι να μη ζεις στον κοσμο σου;; Αφου ειν ωραια Αυτο ειναι μια ενδιαφερουσα εναλλακτικη αλλα πιστευω οτι αν κανεις ζει στον κοσμο του πρεπει να εχει την πολυτελεια να ζει εντελως στον κοσμο του, αλλιως θα προσγειωθει.

Βηλφεγωρ, λενε οτι η ευτυχια μετριεται απο εναν λογο, οπου αριθμιτης ειναι αυτα που εχεις και παρονομαστης ειναι αυτα που θα ηθελες να εχεις. Συνεπως, για να γινει καποιος ευτυχισμενος πρεπει να βρει την ισοροπια μεταξυ αυτων των δυο. Το τι "εχεις" μπορει να ειναι απο ικανοποιηση, εμπειριες, ονειρα που βγηκαν πραγματικοτιτα, υλικα αγαθα , επιτυχιες κλπ

"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών"(μακαριος=ευτυχισμένος, ήρεμος, γαλήνιος) Οντως δεν ειναι και τοσο ευκολο να ερμηνευτει... αυτη ομως ειναι και μια ερμηνεια Ξερεις πολλους που να μη νιωθουν οτι κατι τους λειπει;;; Στην ουσια γι αυτο το χαρακτηριστικο του ανθρωπου δε συζηταμε;;; ........... Επισης, η δευτερη φραση που παρεθεσες δεν προτρεπει προς την ερευνα αλλα απλως υποσχεται απαντησεις σε αυτον που ζητα... Οι δυο φρασεις δε λενε κατι αντιθετο ισα ισα μπορει να συμπληρωνονται... Δηλαδη... πχ. Ψαξε για να λυσεις αυτα που σε απασχολουν, ωστε να γινεις ευτυχισμενος και γαληνιος (λεω εγω τωρα)

Μαλιστα... κανεις μπορει να σκεφτει πολλες θεωριες γυρω απ το γιατι ο ανθρωπος ανω θρώσκει, ψαχνει , αναζητα, εχει μεσα του κατι που τον "τρωει". Η ανθρωπολογικη εξηγηση ειναι οτι αυτο βοηθα στην επιβιωση...και καθως αυτο ειναι ενα στανταρ μοτιβο στα εμβια οντα-τα παντα για την επιβιωση του ειδους- εμενα μου φαινεται λογικο... Το τι θελουμε, το τι μας αρεσει και γενικα ολα, εξυπηρετουν τους σκοπους της φυσης. Ασχετα με το αν καποιες φορες αυτα τα "συστηματα" που εχουμε μεσα μας αποκτουν δικη τους "βουληση" και γυρναν εναντιον μας. Η "αποκρυφιστικη" εξηγηση ειναι οτι με την αναζητηση ο ανθρωπος εξελισεται πνευματικα και καποτε φτανει στη θεωση, στη νιρβανα κλπ Τωρα, η Μουσα ανοιξε ενα φιλοσοφικο θεμα... Για το νοημα της ζωης... Γιατι το νοημα της ζωης ειναι καποιος να ρωτα και να αναζητα;;;; θελω να πω...αυτο μπορει να ειναι για μενα και για σενα αλλα δεν ειναι για ολους και ουτε θα επρεπε να ειναι για ολους... Γιατι το νοημα να μην ειναι το να τρως και να πινεις ολη μερα και να μη σε νοιαζει για τιποτα;;; Το πρωτο ειναι "ανωτερο" απ το δευτερο;;;; Παλια πιστευα πως ναι... τωρα πιστευω πως ισως το δευτερο να ειναι "ανωτερο"... Ισως ο ελαφρομυαλος να ειναι ανωτερος απο τον σκεπτομενο... Το "μακαριοι οι πτωχοι το πνευματι" ειναι ισως η μονη φραση του Ιησου που ξεχωριζει...

Γεια σου Νεφελη!!! Γιατι πιστευεις πως η επιστημη (καποτε) δε θα καταφερει να εξηγησει τα παντα;;;; δε θα καταφερει να εξηγησει πχ. αν υπαρχουν αυλες μορφες ζωης;;;; αν υπαρχουν αλλες διαστασεις που φιλοξενουν αλλα οντα;;; αν υπαρχει συνειδητοτιτα-συνειδηση και σε "πραγματα" που δεν το φανταζομασταν;;; και αλλα πολλα που η ευφυια μας δε μας επιτρεπει καν να αναρωτιθουμε ακομα;;; Οι περισσοτεροι βλεπουν την επιστημη καθαρα "ορθολογικα" αλλα οι μεγαλυτερες επιστημονικες ανακαλυψεις στηριχθικαν αρκετα στη φαντασια... Οταν λεω επιστημη εννοω επιστημονικο τροπο σκεψης...δηλαδη παρατηρηση-θεωρια-πειραματισμος-ενδειξεις-αποδειξη Νομιζω το μονο που δε μπορει να εξηγησει η επιστημη ειναι τα διαφορα φιλοσοφικα ερωτηματα...τα οποια πραγματι ειναι μεγαλα...και εδω μπαινει η φιλοσοφια.